Adiksiyon sa online games
Malaki ang naitutulong ng makabagong teknolohiya sa ating pamumuhay. Nagagawa nitong mapabilis ang mga paper work hindi lang ng mga estudyante kundi maging ng mga nag-oopisina.
Kaakibat ng modernisadong panahon ang pag-unlad maging sa libangan ng mga kabataan. Kung dati pagsapit ng hapon, magla­labasan na ang mga kabataan, magla­laro ng basketball, o ‘di kaya’y patintero o piko, ngunit sa kasalukuyan, unti-unting nababawasan ang mga kabataang naglalaro sa kalye at karamihan sa kanila ngayon ay matatagpuan na lamang sa isang lugar, sa loob ng computer shop.
Sa madaling salita, ang katutubong laro na nagpapalakas ng katawan at kakayahan gaya ng patintero, luksong tinik ay napalitan ng moderno at tila kaakit-akit na online games. Hindi na maitatanggi ang katotohanan na malaki ang nagiging epekto nito sa mga kabataan partikular na sa kanilang pag-aaral.
Hindi na mapigil, kahit pa ng kanilang mga magulang ang pagkahumaling ng mga anak sa mga pagla­laro ng online games gaya ng League of Legend, Crossfire, Special Forces, Dragon Nest atbp. Ayon sa mga eksperto may pagkakataon na ang sob­rang pagkahumaling sa paglalaro sa harap ng kompyuter ay maaaring magdulot ng ‘di maganda, maaari umano nitong sirain ang pag-iisip ng mga bata dahil imbes na pag-aaral umano ang inaatupag ay naglalaro sa kompyuter ang mga ito, bilang resulta, bumaba ang grado sa eskuwela.
Ayon sa guro ng St. Mary’s Angels College of Valenzue­la na si Bb. Marivic Villajos, napapansin niya ang epek­to ng pag-aadik ng mga estudyante niya sa mga online game na nagmimistulang role playing games sa virtual reality na diumano’y nagbibigay libang sa mga kabataan dahil parang sila mismo ang nakikipag­laban.
Aniya, “Yung mga adik talaga sa RPG ay nag-a-absent o kaya’y nagka-cutting class para magbabad sa computer shop para maglaro. Mas gamay pa nila o maalam pa sila sa mga code at mga pasikot-sikot sa laro kaysa sa academic subjects. Nawawalan ng ganang mag-aral ang iba kong estudyante, dahil lagi silang excited maglaro. Ang iba ay tinitipid ang sarili para may budget panlaro sa internet shop.”
Ngunit bilang isang guro hindi naman niya hinahayaan ang kaniyang mga estudyante na mahuma­ling ng husto, “ Pinagsabihan ko nga sila na sinasa­yang nila ang pagkakataon. Na kung hindi sila naaawa sa sarili nila ‘e maawa sila sa mga magulang nila na ginagapang ang pag-aaral nila. Na sana ay tumbasan ng pag-aaral ng mabuti ang pagpapagal ng mga magulang nila,” dagdag pa ni Ms. Villajos.
Si Randy Ric Ramos, 31-anyos at may tatlo nang anak, nahihirapan siya sa kaniyang mga anak na adik sa paglalaro at aniya pati pag-aaral ng mga anak ay napababayaan na. “Pagkadating ng bahay galing iskul ay haharap na agad sila sa computer kahit ‘di pa nakapagbibihis, maglalaro. Kapag yayain mong kumain na ng hapunan ay ‘di agad kakain dahil abala pa sa paglalaro dahil may tatapusing stage. O kaya’y magpapalakas ng level. Tinatamad na rin silang gumawa ng assignment o magbasa ng libro. Bumaba ang grades nila nitong second grading dahil sa laro,” pahayag ni Randy.

DAPAT KONTROLIN
Sa mga online game na ito, hindi lamang atensyon ng mga kabataan ang nakukuha kundi maging ang kanilang oras at dahil matagal sila kung maglaro, maging ang kanilang bulsa ay nabubutas na. At bilang sagot sa lumalalang problema, sinusunod ng mga eskuwelahan ang alituntunin ng Department of Education (DepEd) na kung maaari ay huwag magtatayo ng internet shop na hindi lalagpas sa 100 metro ang layo sa eskuwelahan at huwag papasukin ang mga batang naka-uniporme sa loob ng internet shop lalo na kung oras pa ng klase dahil may posibilidad na nagbubulakbol lamang ang bata.
Ngunit kapansin-pansin na lumolobo pa rin ang bilang ng mga kompyuter shop sa gilid ng eskuwelahan at kung minsan ay sa tapat pa mismo nito, dahilan ng ilan ay kailangan diumano ito ng mga estudyante sa kanilang mga homework o proyekto gaya ng pag-print at iba pa.

BAKIT MARAMI ANG NAHUHUMALING
Una, bilang isang mekanismo sa pagkonekta ng mga manlalaro sa iba pang players (multiplayer) sa isang partikular na disenyo ng laro, nakaaaliw sa isang manlalaro na makipag-ugnayan sa iba pa para magsukatan ng kaalaman, husay, diskarte at lakas.
Pangalawa, nagsisilbi itong libangan at nakapagbibigay ng lubos na kasiyahan. Sa isang banda, masasabing isa rin itong ehersisyo (sa isip) at edukasyonal. Para sa naglalaro, itinuturing niya ang kanyang player na siya mismo na nakikipagsapalaran. Sumasabak sa digmaan at maging bayani kahit sa imahinasyon at pangarap lamang. At maaaring nasasabik para sa susunod na misyon ng laro.
Kadalasan, ang mga sugapa sa online games ay hindi makatulog at laging atat na maglaro.

MASIDHING EPEKTO
Ngayong taon ay may napabalitaang namatay dahil sa sunod-sunod na paglalaro ng online game, ayon sa ulat ang 32-anyos na lalaki ay 72 oras na naglalaro ng Diablo III nang walang pahinga kaya naman, inatake ito sa puso. Ang inaakalang simple at payak na pagkahumaling dito ay dapat timba­ngin at kontrolin.
Sapagkat, ang labis-labis na pagkahumaling dito ay may ‘di-magandang epekto sa iba’t ibang aspeto. Payo ng mga eksperto balansehin ang mga activity ng mga kabataan, siguruhin na mag-ehersisyo upang hindi magdulot ng masama ang pagbababad sa harap ng kompyuter.
Wala namang masama sa pagla­laro ng online games. Alam naman ng ilan ang tama at mali lalong-lalo na ang mga mag-aaral. Basta, kontrolin lang at unahin muna ang pag-aaral.
Kapag tapos na at may budget naman silang naitabi para du’n, okay naman maglaro. Subalit, sa kaisipang musmos pa, sadyang mahirap kontrolin at supilin ang kanilang pita sa pag­lalaro.
Nararapat na gabayan sila’t itama ng kanilang mga kaibigan, guro at mga magulang para timbangin ang oras ng pag-aaral at paglilibang.