Business Report: Northern Airplane Company – Reducing In-­‐process Inventory (Juan Kerremans, Ben Van Overloop, Charlotte Gagelmans, Laura Verhelle, Stefaan Saeys)

Probleemstelling – Doelstelling Bij Northern Airplane Company zit men met een te hoge ‘in-­process inventory’. Dit komt doordat bij zowel de persen als het inspectiestation wachtrijen ontstaan van respectievelijk metalen platen en vleugeldelen. Om dit probleem op te lossen werden twee alternatieve voorstellen gedaan. Deze voorstellen zullen worden vergeleken met elkaar en het status quo. Uiteindelijk zullen er aanbevelingen worden gedaan om dit probleem op te lossen.

Methode De te hoge ‘in-­process inventory’ wordt geanalyseerd aan de hand van een verkregen Excelblad. Hierin wordt gebruik gemaakt van het M/M/k en M/En/1 model. De gebruikte parameters worden hieronder toegelicht.

Afbeelding 1: overzicht gebruikte parameters (overgenomen van Ch09 -­ Queuing-­2010.ppt)

Resultaten Status quo Om het status quo scenario te berekenen werden de gegevens weergegeven in Tabel 1 en 2 gebruikt. Hieruit werden de gewenste resultaten bekomen zoals in Tabel 3 en 4.

1

Tabel 1: Inputs status quo van het persproces

Tabel 2: Inputs status quo van het inspectieproces

Tabel 3: Outputs status quo van het persproces

Tabel 4: Outputs status quo van het inspectieproces

Uit de verkregen resultaten blijkt dat de verwachte ‘in-­process inventory’ voor de persen 7,5 en het inspectiestation 7 is. Door deze op te tellen en af te ronden komen we op een gemiddeld totaal van 15 eenheden in het systeem. Verder kan men ook aflezen dat de totale kost per uur voor de persen en het inspectiestation respectievelijk $130.14 en $73 bedraagt. Zo wordt de totale kost $203.14 per uur. Voorstel 1 Om het eerste voorstel te berekenen werden analoge berekeningen uitgevoerd zoals bij status quo. Meer details over deze berekeningen zijn terug te vinden in bijlage 1. Het eerste voorstel heeft betrekking op de capaciteit. Zo zijn er twee opties: • De persen laten functioneren met minder capaciteit. • De persen op maximum capaciteit laten werken.

Tabel 5: Overzicht voorstel 1

MINDER CAPACITEIT MAXIMUM CAPACITEIT Lpersen + Linspectie 11 + 7 = 18 6 + 7 = 13 Wpersen + Winspectie 1,58 + 1 = 2,58 0,81 + 1 = 1,81 Pw 0,50 0,069 Costpersen + Costinspectie ($/uur) 153 + 73 = 226 120 + 73 = 193 Rho 0,84 0,56 Uit bovenstaande resultaten (Tabel 5) valt meteen op dat bij minder capaciteit het gemiddeld totaal aantal voorraad in het systeem hoger is, wat gemakkelijk valt te verklaren door het feit dat er minder stuks per uur worden verwerkt. Verder kan men waarnemen dat de gemiddelde tijd dat een stuk in het systeem doorbrengt hoger is wanneer de persen op minder capaciteit draaien, ook dit is een logisch resultaat. Opvallend is de sterke daling van de kans dat een stuk zich in wachtrij moet bevinden. Door de persen op maximale capaciteit te laten werken, daalt deze kans met 15% in vergelijking met status quo (Tabel 3). Ook zal de kost bij maximale capaciteit met $10/uur dalen in vergelijking met het status quo, dit mag zeker niet worden verwaarloosd. Tot slot blijkt dat de maximale capaciteit van de persen een negatief effect heeft op bezettingsgraad van het systeem, hierbij daalt deze van 70% bij status quo naar 56% bij maximale capaciteit. Voorstel 2 Om het eerste voorstel te berekenen werden analoge berekeningen uitgevoerd zoals bij status quo en voorstel 1. Meer details over deze berekeningen zijn terug te vinden in bijlage 2.

2

Het tweede voorstel heeft betrekking op het aanduiden van een jongere inspecteur die snellere controles uitvoert en een hoger uurloon, $19/uur, krijgt.

Tabel 6: Vergelijking status quo en voorstel 2

STATUS QUO VOORSTEL 2 Linspectie 7 4 Winspectie 1 0,59 Pw 0,875 0,84 Costinspectie ($/uur) 73 52* Rho 0,875 0,84 Uit tabel 6 kan er worden geconcludeerd dat bij een jongere inspecteur er gemiddeld minder aantal voorraad in het systeem zit, omdat hij meer aantal stuks per uur verwerkt. Het aantal uren dat een stuk in het syteem zit, is bij de jongere inspecteur ook kleiner dan bij het status quo, wat logisch is aangezien de stukken sneller worden gecontroleerd. De kans dat een stuk zich in de wachtrij bevindt, is quasi hetzelfde gebleven. Hier is er een daling van 3.5% waar te nemen. De kosten daarentegen dalen met $21/ uur in vergelijking met het status quo. De bezettingsgraad van het systeem blijft praktisch hetzelfde, hier is er ook slechts een daling van 3.5%.

Besluit en aanbevelingen Wanneer men de capaciteit gaat verminderen kan men besluiten dat dit enkel een positief effect heeft op de bezettingsgraad die 14% zal stijgen tegenover het status quo. Verhoogt men de capaciteit tot het maximum dan kan men zien dat dit op alle parameters een positief effect heeft, behalve op de bezettingsgraad (Tabel 5). Hier lijkt de voorkeur uit te gaan naar een proces dat werkt op maximum capaciteit, toch moet men kritisch blijven en de opportuniteitskost van een lagere bezettingsgraad in het achterhoofd houden. Wanneer men werkt men een jongere inspecteur kan men sneller een eenduidige conclusie trekken. De bezettingsgraad en de kans dat een stuk zich in wachtrij bevindt blijven praktisch constant, terwijl de andere parameters positief worden beïnvloed. Door dit positief effect zal men voor de aanbevelingen slechts enkel rekening houden met scenario’s waarin wordt gewerkt met een jongere inspecteur. Verder zullen er drie aanbevelingen worden gedaan: • Scenario 1: het combineren van status quo met voorstel 2 • Scenario 2: het combineren van werken bij lagere capaciteit met voorstel 2 • Scenario 3: het combineren van werken bij maximum capaciteit met voorstel 2 In tabel 7 worden Pw en Rho voor het persen weergegeven aangezien we deze voor de inspectie praktisch constant beschouwen.

Tabel 7: Vergelijking aanbevelingen met status quo

SCENARIO 1 SCENARIO 2 SCENARIO 3 STATUS QUO Lpersen + Linspectie 8 + 4 = 12 11 + 4 = 15 6 + 4 =10 8 + 7 = 15 Wpersen + Winspectie 1,07 + 0,59 = 1,66 1,58 + 0,59 = 2,17 0,81 + 0,59 = 1,40 1,07 + 1 = 2,07 Costpersen + Costinspectie 130 + 52 = 182 153 + 52 = 205 120 + 52 = 172 130 + 73 = 203 ($/uur) Pw 0,22 0,50 0,069 0,22 Rho 0,70 0,84 0,56 0,70 Wanneer men de verschillende scenario’s gaat vergelijken met de huidige situatie valt meteen op dat het tweede scenario de situatie weinig verbetert. Uit scenario 1 blijkt dat het vervangen van de inspecteur uit de huidige situatie al significante verbeteringen teweegbrengt. Toch lijkt scenario 3 een grotere verbetering, vooral doordat de kosten per uur met $31 dalen. Dit tezamen met het feit dat de kans dat een stuk zich in wachtrij bevindt nog maar 7% bedraagt in plaats van 22%, zorgt ervoor dat de daling in bezettingsgraad met 14% enigszins wordt gecompenseerd.

* : De kost werd berekend door L te vermenigvuldigen met de kost van de in-­process

inventory per uur en dit op te tellen bij het uurloon van de jongere inspecteur.

3

Het moet duidelijk zijn dat er niet één perfect scenario bestaat voor dit probleem. Het is duidelijk dat men een afweging zal moeten maken tussen de daling in kosten per uur en de opportuniteitskost van een lagere bezettingsgraad. In dit rapport werd hierop niet verder ingegaan.

Bijlagen

Bijlage 1 – Berekeningen Voorstel 1

Tabel 8: Inputs voorstel 1 met minder power

Tabel 9: Outputs voorstel 1 met minder power

Tabel 10: Inputs voorstel 1 met maximum power

Tabel 11: Outputs voorstel 1 met maximum power

Bijlage 2 – Berekeningen Voorstel 2

Tabel 12: Inputs voorstel 2 met jongere inspecteur

Tabel 13: Outputs voorstel 2 met jongere inspecteur

4