Samenvatting:

Karen van der Made is gelukkig getrouwd en moeder van 2 kinderen. Zij en haar man Michel, besluiten om van de stad naar het platteland te verhuizen, naar een klein, afgelegen dorp. Daar komt ze in contact met Hanneke en via haar met 3 rijke, verwende getrouwde vrouwen (Patricia, Babette en Angela) en hun mannen. Alles draait om luxe en ze vormen een hechte vriendenclub, de eetclub. Alles verloopt vredig totdat Evert, een volwaardig lid van de eetclub, plotseling gek wordt en tot slot zichzelf en zijn gezin wil ombrengen door zijn huis in brand te steken. Zelf komt hij om het leven maar zijn vrouw (Babette) en de kinderen ontkomen. Vanaf dat moment spreekt de vriendenclub elkaar dag en nacht en wordt er heel wat afgeroddeld. Dan, een krappe week na de dood van Evert, springt Hanneke van het balkon. Iedereen is geschokt en niemand had dit verwacht. Behalve Karen gelooft iedereen, inclusief Hanneke’s man, dat Hanneke zelfmoord heeft gepleegd.
Karen kan niet geloven dat Hanneke gesprongen is. Ze gaat op onderzoek uit en komt steeds meer te weten over de geheimen van haar ‘vrienden’. Karen blijkt haar vrienden helemaal niet zo goed te kennen als ze altijd dacht en bij haar vrienden lijkt hun hele leven te draaien om geld, genot en eer. Hanneke ging vreemd met Evert, Kees (man van Angela) heeft het gedaan met Babette en Simon (man van Patricia) heeft zowat elke vrouw zijn bed in gekregen. Zelfs Karen zelf heeft het moment dat Hanneke zelfmoord pleegt een buitenechtelijke relatie met Simon.
De recherche speelt vuil spel en maakt Hanneke zwart tegenover haar vrienden. Hierdoor keren de meeste vrienden zich tegen haar, alleen Michel, Babette en Simon blijven met haar omgaan. Karen kan haar verhaal alleen nog maar aan Babette kwijt, want in de korte ontmoetingen met Simon wil ook hij niet praten over moord en Michel wil zijn vrouw ook niet kwaad horen spreken. Maar ook Babette houd geheimen achter en Karen neemt daarom steeds meer afstand van haar. Het begint er steeds meer op te lijken dat Evert niet zomaar gek werd en zelfmoord pleegde en dat Hanneke van het balkon is geduwd. En doordat Karen steeds meer geheimen ontrafeld over de onderlinge relaties in de ‘eetclub’ is ze vast besloten de moordenaar van haar vriendin te vinden.
Karen is samen met Simon op een geheime, afspraakje wanneer Karen te horen krijgt wie de moordenaar is. De moordenaar komt uit een onverwachte hoek, Babette heeft haar man en vriendin vermoordt. Zij was woedend op Evert omdat hij vreemd ging met Hanneke, dus moesten ze allebei dood. Bovendien was Babette hopeloos verliefd op Simon en was hij een obsessie voor haar geworden terwijl Simon meer afstand wilde nemen. Dan komt Babette plotseling de hotelkamer binnengestormd om Karen te vermoorden, zij ging immer naar bed met haar liefje. Karen overmeesterd Babette echter en Babette werd opgepakt door de politie.

Na deze gebeurtenissen biecht Karen, Michel alles op wat ze voor hem achter had gehouden om haar huwelijk te redden. Karen wil hierna niest anders dan verhuizen en ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen.

Tijd:
Het verhaal zelf neemt maar een paar maanden in beslag, maar sommige terugblikken zijn tot ongeveer 4 jaar geleden. Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. De hoofdlijn gaat wel chronologisch, maar de hoofdstukken 4,5,8,10,15,16,20 en 24 zijn terugblikken. Die terugblik is dan wel het hele hoofdstuk lang, Dus zo’n heel hoofdstuk speelt in een andere tijd Er zijn dus in totaal 8 terugblikken. De andere hoofdstukken die zich in het heden afspelen sluiten gewoon op elkaar aan.
Door al die terugblikken, wordt het minder spannend en erg verwarrend omdat het moeilijk te volgens is wat nu allemaal precies gebeurt.
Het verhaal is niet continu verteld, want er wordt vaak van perspectief veranderd.

Vertelperspectief:
Het verhaal is geschreven in personaal perspectief. Het perspectief ligt bij Karen, maar veel stukken wordt ook in de hij/zij vorm verteld.
Karen, de verteller, is bij bijna altijd er bij betrokken want zij is de hoofdfiguur van het boek.

Personages:
Karen van de Made: → de hoofdpersoon,
Haar bijnaam is Ka. Veel stukken worden ook vanuit haar perspectief verteld. Ze is getrouwd met Michel Brouwers. Ze is altijd goed gekleed. Zij voelt zich eerst helemaal niet thuis in het dorp. Later als ze de eetclub hebben, valt ze er altijd al wel een beetje buiten, omdat ze een toch iets ander leven leid, omdat ze ook nog werkt en de meeste vrouwen van de eetclub dat niet doen. Ze is wel altijd erg sociaal en heeft altijd het beste met anderen voor. In het begin is ze wel vrij naïef en oppervlakkig, maar op het laatst na al die gebeurtenissen wil zij als enige nog maar eerlijk zijn. Ze weet dan ook dat ze niet meer bij de eetclub past. Zij was wel altijd de meest sympathieke van het stel.

Michel Brouwers: → bijpersoon,
Hij is de man van Karen. Hij is een erg lieve man en zoals ze hem in de eetclub noemen, een trouwe hond. Hij heeft ook een goede baan, maar raakt op een gegeven moment een beetje geobsedeerd door de manier van geld verdienen van Simon en dat wil hij ook graag.

Hanneke Lemstra: → bijpersoon,
Zij is de eerste vriendin die Karen krijgt in het dorp. Zij is een erg hip geklede vrouw met een heel wild karakter. Over haar uiterlijk wordt verder niet veel vermeld. Zij is getrouwd met Ivo Smit. Zij was de beste vriendin van Karen, totdat Hanneke dood gaat. Ze scheen van een balkon gesprongen te zijn. Karen gelooft het niet dus gaat ze het uitzoeken. Hanneke bleek een affaire gehad te hebben met Evert. Dat zij als enige Evert altijd begreep en dat ze eigenlijk een dubbel leven leidde, waar Karen helemaal niks van af wist.

Ivo Smit: → afzijdige
Hij is de man van Hanneke. Hij heeft niet zo’n grote rol in het boek. Als Hanneke dood gaat, houdt hij het erop dat het een ongeluk was. Hij kan zich niet teveel permitteren bij de politie, omdat hij erg veel heeft gesjoemeld met de boekhouding van Simon en Evert en daardoor erg rijk is geworden. Zelf weet hij wel heel goed dat het geen ongeluk kon zijn. Hij kiest dan voor de makkelijkste weg en geeft Karen de schuld dat zij teveel heeft gepraat tegen de politie.

Simon Vogel: → bijpersoon,
Hij is de man van Patricia. Hij is echt stinkend rijk. Zijn uiterlijk speelt een belangrijke rol in het verhaal, want de meeste vrouwen kunnen hem niet weerstaan. Hij is erg rijk, maar later blijkt dat hij niet op een hele eerlijke manier aan dat geld is gekomen. Doordat hij mooie praatjes houdt, sleept hij de rest van de mannen van de eetclub in zijn wereldje, totdat er problemen komen. Dan blijkt Simon de harde zakenman te zijn. Aan het einde van het boek blijkt dat hij eigenlijk maar een heel zielig klein mannetje is, dat bang is voor de waarheid.

Patricia Vogel: → afzijdige,
Haar bijnaam is Patries. Klein en heel mager vrouwtje met aubergine kleurige krullen. Zij is getrouwd met Simon. Ze weet niet echt veel van alle affaires die Simon heeft, want die is daar vel te naïef voor. Aan het einde van het boek is ze nog steeds niet zoveel veranderd Ze blijft erg naief en kiest altijd de makkelijkste weg.

Angela Bijlsma: → afzijdige,
Donkerharig en mollige vrouw. Zij is getrouwd met Kees Bijlsma. Zij speelt niet zo’n grote rol in het verhaal. Zij loopt erg voor haar problemen weg. Babette scheen een paar keer met Kees naar bed zijn gegaan, maar daar heeft ze verder nooit over gepraat, omdat dat te veel verhalen veroorzaakt. Aan het einde van het boek is zij ook niet veel veranderd. Zij heeft alleen Karen achteraf verteld waarom ze Babette niet in huis wou hebben en haar gewaarschuwd voor haar.

Kees Bijlsma: → afzijdige,
Hij is de man van Angela. Over hem wordt bijna niet in het boek gepraat. Hij heeft verder ook niet echt een rol in het boek. Zijn karakter wordt verder ook niet echt beschreven, behalve dat hij een echte vrouwenman is en graag met vrouwen flirt.

Babette Struyk: → bijpersoon,
Haar bijnaam is Babs. Zij is een lange slanke vrouw. Altijd heel bruin, zelfs in de winter. Zij is de vrouw van Evert. In het begin heeft iedereen medelijden met haar, omdat haar huis is afgebrand met Evert erin. Zij lijkt een hele lieve kwetsbare vrouw. Ze komt bij Karen in huis wonen in die is in het begin erg op haar gesteld. Hanneke verteld Karen van de affaire tussen Hanneke en Evert en doet net of het Hanneke’s schuld is. Aan het einde van het boek blijkt dat ze een erg sluwe vrouw is die eigenlijk Simon wil. Als zij Karen betrapt met Simon, wil ze Karen doden. Zij heeft zelf de brand aangestoken, zodat ze van Evert af was. Hanneke was de enige die haar door had, daardoor heeft ze haar van het balkon gegooid. Aan het einde komt gelukkig net Dorien Jager eraan en die neemt haar mee.

Evert Struyk: → bijpersoon,
Hij is de man van Babette. In het begin van het boek komt hij om bij de brand in hun huis. Hij werd op een gegeven moment nog heel depressief in zijn leven, maar dat kwam omdat hij werd mishandeld door Babette. Verder had hij nog een affaire met Hanneke. Zij hield hem een beetje op de been, tot dat ze werden betrapt. Toen ging het erg slecht met hem. Verder is er niet zoveel over hem bekend.

Dorien Jager: → afzijdige,
Zij is een agente die zich bezig houdt met de dood van Hanneke. Ze is een mollige vrouw met kort borstelig haar. In het begin denkt Karen dat ze iets tegen hun heeft en dat ze Simon wil pakken. Later gaat Karen met haar praten en dan als Karen bijna wordt vermoord door Babette komt Dorien haar redden. Dorien bleek het wel de hele tijd bij het rechte eind te hebben. Later blijkt ze gewoon een hele lieve vrouw te zijn.
Ruimte:
Het speelt zich af in een dorp dat vlakbij Amsterdam ligt. De naam van het dorp wordt niet vermeld. Dat plaatsje heeft wel een rol in het verhaal, omdat die vriendengroep allemaal uit de stad komt, voelt ze zich als het ware wat beter dan de rest, omdat zij zogenaamd weet hoe het allemaal hoort. Het speelt zich vooral af in hun huizen zelf. Bepaalde delen ook in het ziekenhuis waar Hanneke dan ligt. Het weer lijkt wel een beetje afgesteld op de stemming, als het goed weer is, voelt de hoofdpersoon(Karen) zich meestal wat rustiger.

Spanning:
De spanning in het verhaal wordt ontleend door de seksueel getinte scènes.
Het boek is niet echt spannend omdat er continue gesproken wordt over een wijntje, sigaretje en seks.

Stijl:

De stijl waarin het boek is geschreven spreekt mij erg aan. Saskia Noort gebruikt niet heel veel lange zinnen, maar ook niet te kort zodat het net een telegram lijkt. Er zitten genoeg beschrijvingen in zodat je weet hoe het een beetje in elkaar zit, maar ook niet teveel overbodige. Er zitten wel erg veel bijvoeglijke naamwoorden in, dat vind ik af en toe wel wat lastig. Verder zit er bijna geen beeldspraak in, dat vind ik erg fijn, want ik vind dat altijd lastig lezen. Het taalgebruik is ook erg makkelijk, er zitten haast geen moeilijke woorden in en je leest het ook zo uit. Als je een maal begint kun je bijna niet meer stoppen.

Nee ik heb niet van de stijl genoten. want tijdens het lezen heb ik daar niet veel op gelet. Pas na het lezen is het me opgevallen. Deze stijl wijkt erg af van mijn taalgebruik, ze gebruikt veel bijvoeglijk naamwoorden wat ik bijna nooit gebruik. Zelf gebruik ik veel beeldspraak wat er in de boek totaal niet wordt gebruikt.

Genre

De eetclub is een literaire thriller. Misdaad speelt de hoofdrol in het boek. Wat in dit boek niet het thema is, maar wel erg belangrijk, is de karakterontwikkeling van Karen. Zij komt als een beetje een goedgelovig vrouw in het verhaal in, en komt er door de gebeurtenissen een stuk wantrouwiger uit, ze weet nu dat mensen zeker niet altijd te vertrouwen zijn. Ze zal er zeker van geleerd hebben, want ze heeft de hele tijd met iemand die van plan was haar te vermoorden onder een dak gewoond, en zij dacht de hele tijd dat die vrouw haar vriendin was.

Thema en motieven.
Misdaad: want het gaat om het oplossen van de moord op Hanneke en Evert. Bovendien doen de mensen zich anders voor dan ze zijn.

Het thema kan ook zijn: Moord , er komen namelijk twee moorden voor, de moord van Evert en die van Hanneke. Dat het geen zelfmoord was wordt steeds duidelijker.

Liegen is het motief van het boek. De hele eetclub liegt eigenlijk tegen elkaar.
Wat ook een motief is van het boek is Oppervlakkigheid. Als er problemen komen rent iedereen er als het ware voor weg.

Titel

De titel de eetclub slaat op de groep van 5 gezinnen die allemaal bevriend met elkaar zijn. Ze gaan vaak samen eten en drinken en houden vaak feestjes met elkaar. Er zijn niet echt meer verklaringen voor de titel, alleen dat sinds de eetclub is ontstaan de problemen kwamen.

Zelfverzonnen titel voor het boek is: ‘Bedrog’
Bedrog omdat iedereen elkaar bedriegt en met elkaar echtgenoten seks heeft.

Vergelijking

Ik heb weinig boeken gelezen maar een grote overeenkomst tussen dit boek en de andere die ik heb gelezen is dat ze allebei fijn om te lezen waren. En een andere overeenkomst is dat het boek chronologisch was. Een verschil was dat er openlijk over seks werd gesproken en dat er vooral volwassenen in voorkwamen.

Wat erg opvallend was van het boek dat er seksueel getinte scènes in voorkwamen.

Eindwaardering

Dit boek bevat veel seksueel getinte scènes en er wordt ook gevloekt in het boek. Ook wordt er gesmst in het boek. Daar komen soms Engelstalige stukjes in. Het boek is niet chronologisch wat zo nu en dan irritant is om te lezen. Het wordt verteld door de ik-persoon wat soms moeilijk te begrijpen is maar het boek ook weer spannender maakt. Het blok spanning was doorslaggevend.

Op het moment dat bleek dat Evert zogenaamd zelfmoord had gepleegd was het toch wel een verdrietig moment. En dat Hanneke zogenaamd ook zelfmoord had gepleegd dat wekte bij mij toch verdrietige gevoelens op. Toen uiteindelijk bleek dat Babette de dader was van de dood van Evert en de dood van Hanneke werd ik boos op haar.

Het is de bedoeling van de schrijfster om de mensen over te halen dat je niet je eigen vrienden moet bedriegen. Door het overspel van Karen zijn alleen maar negatieve gevolgen op gekomen, ook het gelieg tegen elkaar heeft niks positiefs overgebracht.

Ik vind de normen en waarden niet goed, want de schrijfster schrijft openlijk over seks wat ik totaal niet gewend ben en wat dus tegen mijn waarden zijn.

Het verhaal heeft een duidelijke realiteit want het gebeurd vaak dat mensen worden bedrogen door hun eigen vrienden. Het is niet echt realistisch dat iemand twee mensen vermoord om niks. Het verhaal leek echt.

Er vinden geen vernieuwingsargumenten plaats. Er wordt heel het boek door tegen elkaar gelogen, en elke week is er een feestje waar wordt gerookt en een wijntje wordt gedronken.