100 Days For Her Happiness...
Would you love someone just because you pity her? Would you agree in an agreement that you'll gonna love a sick person?

Would you agree to marry a person you barely know? Could you love someone in your remaining days?

Would you agree to live in a same roof in 100 days with a dying person?

Color Codes: Kamia Jasha Elpedez-Lauchengco Rixx Edcel Lauchengco Johanna Anderson Rafael Chui Jecka Ilano Sebastianne Madriaga Kyler Marx Suspedez Jiro Elpedez Rex Edralin Lauchengco Yara Elpedez

Jara Elpedez Maru Lyndon Cruz

Could you treasure all those memories with a dying person forever?
Chapter ONE Jasha’s POV "Ayoko! No! Never!" Sigaw ko sa Daddy ko. "Jasha, Anak. You need to! You know it's not for our company, it's for you!" "Yah, i know! But, i don't need a man who will love me because i'm sick!" "You don't have enough time in this world! Gusto ko lang maranasan mong magmahal at mahalin..." Dad, please don't do this to me... "Anong mahalin?! Eh awa lang naman mararamdaman nun sakin eh!" "He doesn't know your condition! Only his father knows! And his father will just shut up with this matter." ano na naman ba kasi tong pakulo na ito? "I don't want to! Is it that hard to understand?! What if that guy loves someone else?" "Then he'll be oblige to leave that girl! Sa lahat ng bagay pinagbigyan ko ang mga kagustuhan mo kaya dapat ang mga kagustuhan ko naman ang masunod kahit ito lang!" eh bakit kasi ito pa? ang labo naman ng erpats ko! "Iba na lang po! Ayoko nito! Wag ito, Dad!" "No. Your Mom is probably mad at you right now, you know before she died she told me that before i die i would find the right guy for you so you could have a good life. Matanda na ang Daddy, Jasha. Hindi ko alam kung ako o ikaw ang mauuna..." I started to cry. I hated when he brings up that topic everytime. "Hindi po ba kayo maaawa sa lalaking maiiwan ko kung sakaling pumayag ako? Iiwanan ko rin naman po siya.. Hindi ko na alam kung makakaabot pa ako next year eh!" "Anak, pumayag kana, please.. isipin mo sa huling pagkakataon mararanasan mong magmahal." "Don't say that, anak." “Totoo naman po eh, ang mga doctors na ang nagsabi!" "Pumayag kana,anak! A love for 100 days? Ipapakasal ako sa age na 16? Titira sa iisang bubong with another guy for 100 days?eh kung sakaling magkagustuhan kami nung guy?!

Iiwanan ko lang siya… pero pano kung hindi? Pano kung mabuhay pa ako? “papasok muna ako sa kwarto ko, Jasha. Katukin mo na lang ako kapag nakapagdesisyon ka, sana lang tama ang mapag desisyunan mo…” “uhm, Dad. I think it’s not bad naman diba? Kung for 100 days lang?” “itatanong ko muna sa father nung guy… anak, wag kang mag alala, gwapo yun…” umakyat na sa stairs si daddy… loko yun ah! Alam talaga ni Daddy yung gusto ko.. hahaha… Siya nga pala, nakakahiya, di pa pala ako nagpapakilala… I’m Kamia Jasha Elpedez. 4th Year High School student. Rich. Beautiful but pale (at times! Ahaha!). Straight-forward. Out-spoken. Bubbly. And Smart! I have 2 younger sisters and 1 older twin brother. They are Yara Elpedez, Jara Elpedez and Jiro Elpedez. Kung napapansin niyo ako ang weird ang name, kasi daw nung isusulat na yung name ko sabirth certificate ko eh walang maisip na name yung dad ko, sakto namang nangamoy yung mga flowers sa garden dun sa hospital at napasalita siya ng Camia.. Tapos narinig nung tagtatype kayo ayun dinugtungan na lang ng Jasha… Ang Mommy ko naman, matagal na siya wala, mga 6 years na… at dun nag simula nung humiling si Mommy kay Daddy na yun nga… maranasan ang magmahal… that time kasi alam na yung sakit ko at hindi na siya pwedeng magamot… Yung guy kaya, ano kayang itsura niya?! Anong ugali niya? Mabait kaya siya? Or Spoiled-rich kid? Kailan ko kaya siya mami-meet?! Rixx’s POV “WHAT?!” Oh c’mon! Nang gu-good time lang ata tong si Daddy eh! “I’m serious, Rixx.” sabi ko nga eh… “Dad, are you nuts? Ipapakasal niyo ako sa age 17? Tsaka sa gwapo kong ito, baka panget yan kaya hinahanapan siya ng daddy niya ng mapapangasawa!” “She’s not ugly. I’ve seen her in picture, and I’m not nuts.” “eh pwede ka namang umatras sa deal na yan eh! Tsaka baka pera lang kailangan nila sa atin! “hindi sila mukhang pera tulad ng nanay mo, atsaka tumatanaw lang ako ng utang na loob kasi kung hindi dahil sa kanya eh wala tayo sa kinatatayuan natin ngayon! “Basta, ayoko!” “this is a command that you can’t refuse… orelse no sports cars, no house, no education in short, no inheritance! Not even a single penny!” “ARGH! Wala naman talaga akong choice eh! Edi OO! Ayan ha! Pumayag na ako!” “mabuti naman, and oh! Did I mention that both of you will live in a single roof?” “Ano?! Dad?!” umalis na si dad without saying any word… that wicked monster! Ako nga pala si Rixx Edcel Lauchengco. 17 years old, 4th year high school student, rich, handsome, heartthrob… lol! Kasalanan ko bang gwapo ako?! Well, tanggap ko naming arrogant ako… hahaha, eh sa ganyan ako eh, playboy at may kapatid na si Rex Edralin Lauchengco at may best bud na si Sebastianne Madriaga. Sino naman kayo yung girl?! Maganda kaya yun?! Siguro` ang saya-saya na niya

ngayon dahil may gwapong pumayag sa pagpapakasal sa tulad niya… hahaha… susubukan ko nga yung babaeng yun kung hanggang saana ng boiling point niya at aasarin ko siya araw-araw para maisip niya mali ang pag payag niya sa pagpapakasal sa akin!!! Pero pano kung mainlab ako sa kanya?! ANO?! Sinabi ko yun?! Ako maiinlab?!?! Talaga lang ah! In your dreams!

Chapter ONE b Rixx’s POV “Ano?! WAHAHAHA!!!” Argh! Imbes na tulungan ako eh tinatawanan pa ako, g@go talaga to… Kinwento ko kasi sa kanya lahat-lahat… “Anong nakakatawa?” tanong ko sa kanya. “LAHAT!!! Dude, nakarma kana sa mga pinag gagawa-gawa mo sa babae…” Siya nga pala si Sebastianne Madriaga and best bud ko. “Ako?! Makakarma?! Hindi no! isasama ko lang siya sa collection ko!” Yup. May collection ako ng 15 girls… di pa kasama ang groupies diyan… “so, she will be the 16th?! tanong niya. “kung maganda siya… eh pero kung mukha naman siyang paa wag na lang…” “ang sama mo talagang tao…” “di kana nasanay sa akin… look! Yung crush mo oh! Kasama yung SG president!” “ang ganda talaga ni Jecka no?!” “kadiri ka, dude. Ang hina mo sa chicks…” “kapal nito! Palibhasa kasi madali kang makadampot ng babae, kung magaling ka talaga, akbayan mo nga yung SG President naten…” “that is so easy …” Lumapit kaming dalwa ni Aste kay Jecka… “Hi Jecka! Hi miss…?” “Jasha.” “Hi din, Rixx! Hi Aste!” “He-hello Je-jecka..” “may sakit ka ba aste?!” sabay dampi ng kamay sa noo ni Aste kaya namutla… “dalhin niyo na kaya yan sa clinic…” ‘sige Aste, ako na lang sasama kay Jasha…” “ok lang sa jasha? “paalis na rin naman na ako eh…” “oh, sige una na kami ah..” paalis na sana si Jasha ng akbayan ko siya marami pang nakakita tapos binulungan ko siya… “crush mo ako no?” nagulat ako nang tinanggal niya ng mabilisan yung kamay ko tapos nilagay sa likuran ko parang pang self defense… “ARAYYYY!!! BITAWAN MO AKO!!!” binitawan naman niya ako… “ano ka ba?! AMAZONA?!” “eh ang yabang mo eh! Akala mo kung sinong matalino! Palibhasa kasi spoinled rich kid ka!” “eh alam ko namang crush mo ako eh!!!” sabay hinugot niya yung collar ko tapos napababa ako mag katapat na yung ulo namin… “ang yabang mo rin talaga no?! eh sa hindi nga kita gusto eh!” sabay sipa sa akin…

“break a leg in the exams…” “I already did…” Sabay iniwan na niya ako… pakipot yun ahh! Makukuha rin kita no! Maasar nga ulit… “ANG GANDA MO PALA PAGNAPIPIKON, MS SG PRESIDENT!!!” Jasha’s POV Yung hinayupak na yun, nakuha pang mangasar matapos kung sipain… Napahiya tuloy siya sa corridor… sumigaw pa pagkaalis ko… “ANG GANDA MO PALA PAGNAPIPIKON, MS SG PRESIDENT!!!” nakakairita talaga siya… kung katulad niya lang din naman yung mapapangasawa ko eh wag na lang… “SIS!!! I’ve heard the news!” “what news?” “binugbog mo daw si Rixx?” “grabe naman, hindi no hinigit ko lang naman collar niya tsaka sinipa ko lang naman siya eh…” “hala ka sis! Baka katulad ni Rixx ang mapangasawa mo, patay ka! HAHAHA!!! “nakuh! Mabuti pang mamatay na lang ako! Biglang sumimangot si Jecka… uh-oh. “diba sabi ko wag na wag mong sasabihin na gusto mo nang mamatay?” “sorry na, tsaka kung sakali lang naman eh, nakakaasar lang talaga yang si Rixx…” “basta ayoko pa ring sasabihin mo yung mga ganun ah…” “oh siige, just for you…” “siya nga pala, sis. Sumigaw daw si Rixx na ang ganda mo daw pagnapipikon?” “oo, ang epal niya talaga sa buhay ko!” “hala ka! Baka type ka ni Rixx! Sayang naman at malapit ka nang ikasal at hindi na kayong malink sa isa’t isa, bagay na bagay kasi kayong dalawa, ang SG President at ang Heartthrob na bully… diba ang cute?” “tama na nga yan! Yan ang napapala mo kakanuod ng koreanovela at gossip girl eh!” [colo=pink] “pero, sis. Bagay talaga kayo ni Rixx!”[/color] “JECKA!!!”
Chapter TWO Rixx’s POV Nakakaloko talaga yung babaeng yun! Sana di niya katulad sa pag uugali yung magiging asawa ko! ARGH!!! Nakakaasar siya kanina! Ang ganda na ng angas nung lakad ko eh, di ko naman na pansin na nandun siya nakatambay sa hallway, pinatid ba naman ako?! Sinigawan ko nga, sabi ko “ANO BA YANG PAA MO?! ANLAKI-LAKI DI MO PA TINABI!” tapos binawian ako ng “ANO BA YANG MATA MO? PARA SIZE 6 NA PAA MALAKI NA SAYO?! MICROSCOPIC BA YANG MATA MO?!” Nagtawan pa lahat ng taong nakarinig kaya napa walk-out ako ng wala sa oras! Nakakapikon talaga siya! Kung di lang siya babae binangasan ko n asana yun! ARGH!!! May araw din sakin yun! “Bakit parang bad mood ka, dude?”

“Yan kasing best friend ng prospect mo eh saksakan sa sama ng ugali!” “aba! Nag salita ang banal…” “gusto mo sapok?!” aambaan ko na sana siya ng suntok. “Nukaba! Ayoko nga! Bawas pogi points din yun kay Jecka no!” Kailangan kong makaganti diyan sa pesteng Jasha na yan! Ang lakas mambad trip! “Dude, tulungan mo naman akong mag set-up ng prank kay Jasha?” “Sorry, dude. Hindi pwede alam mo namang magkapatid ang turingan ni Jecka at Jasha no, tsaka baka pagnalaman ni Jecka eh din a ako pansinin nun…” “bahala ka nga diyan! Mukha kang Jecka eh! Bakit kaya mo na bang ligawan yun without my help?” “Oo naman!” “Ows?! Sinong niloko mo?” “Wala. Nililigawan ko na kaya siya, kahapon lang nag simula… nung araw na binugbog ka ni Jasha…” “Ayan ka na naman eh! Nkakalimutan ko na nga kahit papano yung bruhang yun tapos bigla-bigla mong babanggitin!” “Alam mo, dude. Sa tingin ko siya yung karma mo…” “KARMA?!” “Yup. Yung taong katapat ng pagkaplayboy mo, yung taong di kakagat sa mga mushy lines mo…” “Karma? Karma-karma my ass. Hinding-hindi mangyayari yun! Hindi ko siya type no!” “Bat mo naman na sabi? Kung hindi nga ako tinamaan ng husto kay jecka eh baka kay Jasha ako manliligaw kasi tignan mo, package na siya! Matalino, maganda, mayaman, at mabait.” “Yung babaeng yun? Mabait? Nasisisraan kana ba? Eh saksakan ng kasamaan yung babaeng yun eh…” “ganun yun sa’yo kasi hindi naman kayo close, ang bait nga nun sakin eh sabi niya pa nga parang kuya niya daw ako.” “Baka type ka nun?” “Ako? Type nun? Hindi no. Wala kayang time sa mga ganyan yun.” “Bat ba ang dami mong alam tungkol dun sa bruhang yun at parang siya pa ang best bud mo sa aming dalawa, ha?” “eh close nga kami! Eh ikaw? Bakit ang init-init ng dugo mo dun? Siguro type mo yun no?!” “DI KO SIYA TYPE NO!” “Chill ka lang. Sabi nga nila eh, ‘the more you hate, the more you love’” sabay takbo. Isa rin tong malakas mantrip eh! Mabuti pa pagtuunan ko muna ng pansin yung ‘prank’ ko kay Jasha.

teka, the more you hate, the more you love? Hindi kaya type ko nga talaga yun? AISH! Ano bang iniisip ko?! Hinding-hindi ako magkakagusto sa katulad niya!!!

Jasha’s POV Ang saya-saya! Nakaganti na naman ako dun sa pesteng si Rixx! Pinatid ko kasi siya kanina tapos sinigawan ko, ayun pinagtawanan siya tapos ayun nag walk-out ang lolo niyo. “You b!tch!” May sumampal sa akin ng napakalakas! “What the hell is that for?” “For flirting with my boy friend!” Sinampal niya ulit ako, tapos hinawakan ako sa magkabilang braso ng dalawa niyang alipores. “Wala akong fini-flirt!!! Sino ba kayo ha? Sino ka ba? At sino baying boy friend mo?” “Anong wala! Nagdi-deny ka pa! Sino kami? Kami ang ‘Fendis’! Sino ako? How dare you to ask my name?! I’m the famous Johanna Anderson! You b! tch! And who’s my boy friend? It’s none other than Rixx Lauchengco!” “Eh sa hindi naman talaga kita kilala eh! Ako? Flirting with Rixx Lauchengco? Are you nuts? He’s my worst enemy! At sayong-sayo siya dahil bagay na bagay kayo kasi ang mga type na babae ni Rixx ay mga boobs for brains na katulad mo Ms the ever famous Johanna Anderson!!! “Sumasagot ka pa?! Etong sa’yo!” umamba siya ng sampal kaya na pa pikit ako! “STOP IT, JOHANNA!” nabitawan ako ng dalawa niyang alipores ni Johanna at nagdikit-dikit silang tatlo… “You’re out of this, Raf! Wag kangmangialam!” Who’s this Raf? Tutulong ba siya sa pambubugbog sa akin? O tutulong siya sa akin? “Anong wag makialam? For pete’s sake, Johanna! I’m your cousin and I’m suppose to take care of you! So stop this! Or else I‘m going to call your mom or your dad!” Tumingin sa akin ng masama si Johanna pagkatapos magsalita nung Raf. “We’re not yet done. Let’s go, girls!” Umalis na sila. Medyo nakakaramdam na ako ng pagbigat ng hininga ko, nanghihina na din ako, nagpapalpitate na rin ako. “Miss, are you ok? Pasensya na sa pinsan ko ah, hayaan mo isusumbong ko pa rin siya sa parents niya. I’m Rafael Chui nga pala…” Inalalayan niya ako. “I’m Kamia Jasha Elpedez. Thanks nga pala kanina, ahh.” “Namumutla ka, Jasha. Do you want me to escort you to the clinic?” I didn’t manage to answer because at that time everything went black. Chapter THREE Jasha’s POV Humanda sa akin yang si Rixx! Akalain mo ba namang ipabugbog ako sa girl friend niyang boobs for brains?! Nakakaasar! Kung bakit naman kasi bawal akong gumanti at manghihina ako, eh manghihina din naman ako sa hindi paglabas ng sama ng loob ko?! Bat ba kasi ang unfair ng buhay?! Namatayan ka na nga ng nanay, mamamatay ka din? Iiwanan mo pa yung mga mahal mo sa buhay?! God, bakit ako

pa?! masyado pa akong bata para maramdaman ang ganito ka sakit na pag iwan sa pamilya ko… “OMG! Totoo nga ang balita. Anong ginawa sa’yo nung girl? Tsaka sino yung girl?” “…” “Jasha? Ayos ka lang?” “Bakit ako pa? Bakit ako pa? Bakit kailangan ako pa ang mang iwan sa kanila?” umiyak na ako, hindi ko na kaya… “Jasha, ano ba?! Tumigil ka na nga mamaya atakihin ka diyan eh, please stop crying…” umiiyak na rin si Jecka. Suddenly, I felt numb. I’m having a hard time to catch my breath, then…

Jecka’s POV “NURSE!!!” “Bakit, hija?” “Inaatake si Jasha! Dalhin po natin siya sa Ospital! Nawalan po siya nang malay!” Kumilos kaagad yung nurse at tumawag ako ng ambulance. I was crying that time kaya ang mga usisero’t usisera eh super curious na kung anong nangyayari kay Jasha, kasama ko ngayon sa hospital si Aste. “Jecks, anong ba talagang nangyari kay Jasha?” “Hindi ko alam, hindi ko alam.” I was still crying. And Aste’s comforting me. Hindi ko pa rin pwedeng sabihin sa kanya dahil ayaw ni Jasha na may makakaalam dahil ayaw niyang kinakaawaan siya. “Kung ano mang problema niyo ngayon, maaayos din yan. We’ll pray for her to get well soon.” Kung totoo mang matatapos at maaayos din ang lahat, please, give us a sign, Lord. “Ei! I’ve heard the news!” Himala… bakit siya nandito? At mukhang pagod na pagod siya. “Bakit mukha kang pagod na pagod?” “Nagmadali kasi ako kaya tumakbo ako hanggang ditto mula sa gate ng hospital.” “Eh bakit ka nandito?” “Bakit?! Bawal ba ako ditto?” “No that’s not what I mean, what I mean is why are you here? Diba worst enemy kayo ni Jasha?” “Ewan ko nga rin eh, pagkarinig ko ng balita tumakbo kaagad ako sa kotse ko then tumakbo paakyat ditto then poof! Here I am in front of you!” “Ikaw?! Napatakbo dahil sa balitang naospital si Jasha? Oh men! Wag mong sabihing gusto mo si Jasha?” “Wala noh!!!” Nag blush bigla si Rixx. Hindi daw. Sipain ko ito eh. “But you’re blushing! Look you look like a tomato!” “No I’m not—!”

“Excuse me, sino ang best friend ni Ms Elpedez?” “Ako po. Bakit po? Ok nap o ba si Jasha?” “Let’s talk over there…” Sana ok na si Jasha… Rixx’s POV Bat kailangan nilang lumayo? Ganun ba ka-private yung buhay niya? Yung condition niya? Anung meron sa kanya? Tinitigan ko ng mabuti yung itsura ni Jecka habang kausap yung doctor. My hint nang hurt yung face niya, naluluha siya, kinocomfort siya nung doctor. “Hoy ikaw! Magtapat ka nga sakin, gusto mo na si Jasha no?” “Hindi no.” “Bat napasugod ka ditto? Bat bigla-bigla yung instinct mo sa pagpunta ditto? Eh worst enemy mo naman si Jasha?” “Hindi ko rin alam…” “Dude naman, best friend mo ako eh, hindi ka makakapagsinungaling sakin.” Gusto ko na nga ba si Jasha? May iko-confess ako sa inyo, crush ko na kasi si Jasha nung nag campaign sila para sa SG. Pero hindi na lalalagpas pa dun kasi di ko na siya nakikita after nung botohan. Nawala na rin yung feelings ko sa kanya. Pero now? Ano nga ba talaga? Jasha’s POV The moment I opened my eyes, I heard the cardiac monitor. *teet-teet* *teet-teet* *teet-teet* “Buhay pa pala ako...” “Gising ka na pala.” “Bakit ka nandito?” “Para bantayan ka, umalis muna sila Jecka para bumili ng pagkain.” “You can go now the nurse can take care of me.” “Nope. Bat ba ang sungit mo sakin? Sorry na dun sa pang aaway ko sayo!” “Sorry? Sorry-sorry my ass! Nagtataka ka pa kung bakit ako nag susungit sa’yo, samantalang kanina lang bago ako atakihin eh dahil sa pagbugbog sakin ng girl friend mo! Did you see these bruises? These scars? Johanna Anderson and her alipores made these!” “Johanna Anderson?” “Yup, you’re ever famous girl friend Johanna Anderson!!! Bakit? Hindi mo maalala? Pang ilan ba siya sa listahan ng collection of girls mo?!” “Johanna and I are already done! And it’s been a month! At hindi ko magagawang magpabugbog ng babae!” “I won’t buy it, Mr Lauchengco!” “Buy it! And I can’t hurt you physically!” “Why?! Is it because I’m a girl?! “No!” “then what?!”

“Because I already lik—” Bigla nag open yung pinto, then we saw Jecka and Aste. What happened here? Tumingin ako sa may bintana then nakita ko yung reflection niya sa bintana na bigla siyang lumabas siya sa door. He’s denying his girl friend?! Ghad, he must be nuts! Chapter FOUR

Rixx’s POV Ano na naman bang palabas yung ginawa ni Johanna?! Pati ba naman si Jasha dadamayin niya sa pagiging desperada niya?! Ghad, she must be crazy! Iba na talaga alindog ko… at ano yung pumasok sa isip ko at muntik-mutikan ko ng masabi yun?! Anong yung muntik kong sabihin? Kayo bahala mag-isip dahil di ko sasabihin sa inyo! Hahaha! Nandito nga pala ako ngayon sa hallway ng school at pupuntahan ko at iko-confront ko si Johanna tungkol sa nangyari. Nasa harapan na ako ng classroom nila at kumatok na… “May I help you, Mr. Lauchenco?” “Can I talk to Johanna Anderson?” “Wait a sec.” After a minute or two, may ahas na pumulupot sa leeg ko… “I know you can’t make tiis on me, I know naman na you still love me.” “Could you please get off me? Hindi ako nandito para makipag balikan sa’yo, and FYI, I had never love you and I’ll never will.” Nagbago yung facial expression niya, from smiling she frowned. “Then why are you here?” “It’s about the incident that involves you and Jasha.” “Oh. Jasha? That b!tch? Are you going to congratulate me for being successful on making her life miserable?” “I’m not here to congratulate you, I’m here to tell you that I hate you for ruining Jasha’s life!” “Ano bang meron sa Jashang yan?! Inaagaw kanya sakin! Fini-flit ka niya!” “Don’t accuse her of your own act!” “Sinisigurado kong lalong masisisira ang buhay ni Jasha sa ginawa mo ngayon!” “Then gawin mo lahat ng gusto mo! And I’m here to tell you that I’ll protect her from you!” Nagwalk-out na ako dahil kapag lalo kang nage-explain sa kanya eh lalong gumugulo ang situation kaya of all the people na kakausapin wag na siya! Dahil napaka psycho niya! Galit pa kaya sa akin si Jasha?

Aste’s POV Tinititigan ko sa malayo si bespreng Rixx, may nararadar talaga ako ditto sa mokong na to eh, ni minsan hindi ko siya nakitang mataranta ng dahil sa babae pero tignan mo siya ngayon, iniisip niya siguro kung paano siya papatawarin ni Jasha. Matulungan nga ang bespren ko… Calling ~Jecks~ ’hello, Aste?’ ’Uhm, Jecks, pwede mo ba akong tulungan?’ ‘tulungan about what? May iba ka bang liligawan at sakin ka pa magpapaturo?’ ‘ouch naman! Wala ka bang tiwala sa akin?’ ‘meron nga ba?’ ‘hay buhay, siya nga pala kaya ako manghihingi ng tulong sa’yo kasi gusto kong magkabati si Jasha at Rixx. Kasi kung tititigan mo si Rixx ngayon eh sobrang aligaga, hindi niya ata alam ang sasabihin sa pagaapologize niya.’ ‘kasi naman yang bespren mo eh, inaway niya pa siya si Jasha, alam niya naming ang init-init ng ulo ni Jasha sa kanya.’ ‘pagpasensyahan mo na lang talaga, tinamaan na siguro kay Jasha yun.’ ‘ipagmatch make kaya natin sila?’ ‘nice idea, jecks!’ ‘ay, di na pwede si Jasha.’ ‘bakit? May bf na siya ngayon?’ ‘wala pero di talaga pwedeng sabihin kung bakit eh, hope you understand it.’ ‘ok lang yun.’ ‘oh sige ingat ka, mamaya na lang natin pag usapan kung papaano maging good friends yung dalawa, ha, ok?’ ‘ok! Love you, bye!’ Call Ended Yes! Matutulungan ko na rin siya sa wakas! Rixx’s POV Nandito ako ngayon sa may fountain area ng school at sobrang aligaga ditto, hindi ko kasi alam kung anong sasabihin jko kay Jasha kapag nag soory ako sa kanya mamaya. Eh kung bigyan ko kaya siya ng chocolates and flowers tapos magpa—. “Pre, pwede ba tayong mag-usap?” “Ano na naman bang problema niyong magpinsan ha, Rafael?” “Hindi ako nandito para mang gulo, andito ako para iparating sa’yo na layu-layuan mo na ang pinasan ko at nalalapit siya sa mga away at disgrasya.” “Nagkakamali ka ng kausap, Rafael. Sa pinsan mo ikaw dapat ikaw magbawal na lumapit sa kin kasi para na siyang linta kung makakapit sa akin, isa siyang parasite sa buhay ko, alam mo bay un? Napaka desperado na ng pinsan mo, I suggest that you should bring her to a psychiatrist at baka may maluwang na turnilyo sa utak

yan.” Halatang napipikon na sa pinag sasabi ko si Rafael kasi nagfo-form into fist na yung kamay niya at anytime eh susugurin na rin niya ako. “Bakt ba puro babae na lang yung sinasaktan mo ah?! “Bakit? Ano gusto mo? Lalaki naman tapos ikaw uunahin ko?” Sinuntok niya ako pero wooshu! Magaling akong umilag! Tanga pa sumapok! San ka pa? “hindi mo matatapatan ang kaangasan ko, dude. If I were you I should have bring your cousin in the nearest mental hospital in town! And don’t waste you time pissing me off, ok?” Umalis na ako nung Sinai ko yun, ha! He deserves it! Back to the prob, how will I apologize to her?!

Chapter FIVE Jasha’s POV Kakauwi ko lang pero busy-busyhan na kami ni Daddy, super excited siya sa wedding ko, samantalang ako eh halatang napipilitan lang sa mga nangyayari, ni hindi ko pa nga alm kung sino yung “mystery groom” ko eh. DUH. Kaya nga mystery eh. Nag pi-prepare na kami ngayon sa kasal, ang motif namin is may touch of fuchsia pink sa gown tapos sa groom naman eh may touch of turquoise, gagawin ata kaming rainbow nila daddy eh, kung ginawa niya na lang apple green? Kung sinunod nila ang favorite ko edi ayos sana. Pati sa invitation hindi nakalagay yung name ko at yung name ng groom. Alam niyo ba kung ano nakalagay? Here it goes: You’re invited at the wedding of the year, Call us for more information. [/font][/size] Sinong hindi mababanas diba? ARGHness! Tinanong ko naman si Dad kung bakit ganun? Para kasing classified ads diba?! Nahihibang naba talaga ang tatay ko?! Balita ko pa hindi uuwi si kuya sa kasal ko! Ano pa bang gagawin nila na hindi ko ikakainis?! Hindi ko kilala kung sinosino yung sponsors, abays, ring bearer, flower girl at ang mga guests! Alam niyo kung ano sinagot ng tatay ko sa mga tanong ko? Aba’t ganitong sobrang nakakabanas: “Para may thrill naman ang buhay mo, Jasha.” Thrill-thrill. Thrill-thrillin ko muka niya eh. Oopss! Dad ko pa rin siya, wag awayin. Ang ikinatatakot ko eh baka andun din sa wedding si Rixx! Kasi sabi ni Dad eh baka lahat dawn g popular sa school at kakilala ko ay invited! Pano nab a ito? Mag ala run away bride ba ako? Baka atakihin naman ako sa plano ko, ayoko pang mamatay. “Best friend, sa Monday nap ala ang kasal mo.” Nandito nga pala si Jecka kasi in case daw na mag tantrums ako eh siya ang tutulong sa kanila kasi alam niya ang lahat ng favorites ko. “Oo nga eh, Saturday na ngayon, ilang days na lang at maikakasal na ako kay “mystery groom”. Sana naman hindi siya talaga katulad ni Rixx.” “Ano ka ba, mabait na tao naman si Rixx, magulo lang at times. Sige ka, kaka-cuss mo diyan kay Rixx eh karmahin ka bigla.”

“Eh ano namang gusto mong gawin ko?! I-praise siya ng todo-todo?! Hindi pa ako nasisiraan para gawin yun!” “Ano ka ba, Jasha! Hindi mo baa lam na todo-todo yung paghahanap niya sa’yo sa school, at kumalat na yung balita na pinahiya niya yung Johanna sa buong klase nung girl, pinag tanggol ka niya sis! And sinabi niya pa na he’s gonna protect you from her evil deeds!” “Sinabi niya yun?” “Uh-huh. Kaya forgive and forget na. Bawal pa naman sa’yo ang may kinikimkim diba?” “Sige na nga! Kung hindi ka lang makulit eh!” Niyakap naman ako ni Jecka. Ang sarap talaga magkaroon ng understanding na best friend. “Sis, baba lang ako dun sa kitchen niyo kasi nagugutom na ako eh, naubos na nung wedding planner yung merienda natin.” “Sige, antayin kita ditto, bilisan mo kumuha ah!” Jecka’s POV Nakakatuwa talaga si Jasha, she didn’t notice na habang nag uusap kami eh ang pula-pula niya, I think she feels something towards Rixx. Matawagan nga mamaya si Aste para sabihin ang improvement pero syempre hindi ko ipapasabi kay Rixx no! Tama! Tama kayo sa iniisip niyo! Tinutulungan ko si Rixx na magkasundo sila ni Jasha. Sayang at cute pa naman sila together, kung hindi lang talaga ikakasal tong si best friend eh imamatch make ko talaga sila! Bagay na bagay kasi talaga si— “Ready na ba ang anak mo para sa wedding nila ni Jasha?” Si tito yun ah! Hindi ko maiwasang mag eavesdrop dahil yung conversation ay involve si best friend at si “mystery groom”. “Ang anak ko? Ready na siguro yun kasi araw-araw kong pinapaalala sa kanya, Mr Lauchengco.” Lauchengco? May kilala akong Lauchengco pero hindi ko ma re-call! Sino ba yun? “Ano nga pala ulit pangalan ng magiging son-in-law ko?” Tama, tito. Itanong mo at banggitin mo para malaman ko! “Aba’y pangalan pa lang eh ang gwapo na ng dating!” Ano daw name, tito! “Oh, sige bye na kumpare, pupuntahan ko na kayo sa bahay niyo—“ hindi ko na tinapos yung conversation nila kasi naman hindi binanggit ni tito yung name eh… “ikamusta mo ako sa future-son-in-law ko na si Rixx Edcel ah…bye!”

Wata-what?! RIXX EDCEL LAUCHENGCO?! Tama ba ang narinnig ko? Si Rixx? Is this what I called KARMA ni JASHA?! Rixx’s POV

Kamusta na kaya si Jasha? Nung last na punta ko sa hospital eh nakauwi na siya. Hindi niya pa rin ako pinapansin nung mga nakaraang dalaw ko, sabi nga ni Aste eh ang gloomy ko daw paglumalabas ng hospital, eh bat nga ba ako gloomy? Ano ba talaga sakin si Jasha? Wala naman eh! Siguro kasi friend na turing ko sa kanya kaya nagkakaganito ako. Gloomy din siguro ako kasi sa Monday na ang kasal. Sa Monday na mag uumpisa yung 100 days contract, ang pangit naman ng record ko sa gobyerno, ilang taon pa lang ako magkakaroon ako ng annulment pagkatapos ng 100 days. Nabasa ko na lahat ng tungkol sa motif ng kasal at invitation. Pero hindi ko pa rin alam kung sino ang “mystery bride” ko. Makakayanan ko kayang halikan yun? Baka naman wala pa sa kalingkingan ng kagandahan ni Jasha yun, oops! Ano ba itong pinagsasabi ko.

“Dad, ano ba kasing pangalan nung mystery bride ko?” “Sige na nga, sasabihin ko na.” “Yown! Good. Sino na, Dad?” “Edi si…

secret!”
Chapter SIX Jasha’s POV 3 days na ang nakakalipas at, yup! It’s Monday today… Ngayon na ang “wedding of

the year”, ngayon ko na rin makikita si “mystery groom”. Nasa harapan ko nga pala si Jecka, at nululuha ang bruha, mini make-upan nga pala ako ngayon at naka robe pa lang. Kahapon lang nag practice ng kasal at pati sa practice eh iba ang kapartner ko! Proxy daw yun kasi kailangan surprise daw! Ano ber! Pagod na ako sa mga surprises na to ah! “Sis, papano kapag katulad ng ayaw mong guy yung mystery groom mo?” “Bat mo naman natanong yan? Bakit may alam ka ba tungkol diyan sa pesteng mystery groom ko?” “Wa-wala, I mean, papano mamayang gabi?” “What’s with mamayang gabi?” “You mean hindi mo alam ang mangyayari mamayang gabi?” “Like DUH! Magtatanong ba ako kung alam ko?” hinawakan ko ang ulo ko dahil sa perwisyong hated ni Jecka. “Ako pa ang di-na DUH-DUH mo! Tonight is for the newly weds! In short, HONEYMOON, babeh!”

O_o

O_O “Ho-honeymoon?” “uh-huh.”

”ARE YOU SERIOUS?!

Rixx’s POV Ngayon na ang araw ng paghaharap naming ni mystery bride ko. Pa secret-secret pa kasi tong si Dad eh, akala mo magmumuka siyang bagets. Basta bwiset. Nandito na nga pala yung mga bading na mag aasikaso sa pag style ng damit ko ngayon pero syempre nandito si Dad at Aste. “Anak, labas lang ako saglit, may important phone call ako.” lumabas si Dad. “HOY, mga bading, kilala niyo ba yung bride ko? Diba kayo yung nag ayos sa kanya?”

“Kami nga po, Sir. Bakit po?” “I-describe niyo nga sa akin yung hitsura.” tatakbo talaga ako kung kamuka ng aso naming yung babaeng yun. “Naku, Sir. Bagay na bagay kayo! Chinito ka, chinita siya, tisoy ka, tisay siya, maganda siya, gwapo ka.” “Talaga? Alam mo ba ang pangalan niya?” “Opo. Sobrang kakaiba nga eh.” “So, ano nga?” ”Ja—“ na interrupt yung bading kasi biglang umentra yung tatay ko. “Ready na ba ang lahat? Bilisan niyo na at kumpleto na ang lahat ang groom at bride na lang ang kulang.” Binantayan kami ni Daddy, siguro narinig niya kaming nag uusap. Nandito na kami sa may church kung saan gaganapin ang kasalan of the year. Bigla naming lumapit sa akin si Aste. “Pano yan mamayang gabi?” “Ano ba meron mamaya? Gabi ba yung reception?” napahawak sa noo niya si Aste. Teka, ano bang meron mamayang gabi? Ano bang gagawing importante mamaya at parang super affected si Aste dahil hindi ko alam?! “Hindi mo talaga alam?” “Hindi nga eh, ilang beses ka ba inire ng nanay mo?” “uhm, honeymoon? Remember?” *COUGH! COUGH! COUGH!* “Are you serious?!” Jasha’s POV Nakarating na yung kotse at nag uumpisa na raw yung march ng kasal. “Una na ako sa labas ah, good luck sa wedding!” Good luck talaga… “Ready ka na, anak?” “Ask me again and I’ll change my mind.” ngumiti lang si Dad at lumabas na ng kotse, Breathe in, breath out…

Rixx’s POV Earlier…

Bumukas na yung pinto, Ako yung unang nag-lakad sa aisle… Nagtinginan lahat ng tao sa akin, lahat sila shock sa nakita nila, Ako pala ang “mystery groom”. I saw my friends, Johanna and her friends, the school’s principal and business partners ni Dad at marami pa akong hindi kilala, si Aste nandito pero yung mag best friend wala… Naglakad na ang sponsors, abay… Teka si Aste yun at si Jecka ah? Ang alam ko si Aste ang best man ko, pero bakit si Jecka ang maid of honor? Baka naman pinsan niya or ka-close yung “mystert bride” ko, invited kaya si Jasha? Jasha’s POV ”Daddy, bat naka-close yung door? Nasan na yung flower girl? Diba dapat nasa unahan ko yun?” “Nandun siya sa may kabilang side ng pintuan, maglalakad siya pagkabukas ng pintuan.” “Hindi ba talaga hahabol si kuya? Kasal ko na tapos wala pa siya…” “I’m sorry, anak. Tara na?” in-offer na niya yung braso niya at syempre tinanggap ko na…

And the door is slowly opening and the song starts to play…

Chapter SEVEN Rixx’s(*) and Jasha’s(~) POV *Dahan-dahang bumukas yung pinto ng simbahan at sinabayan ng kanta… Ooh...ooh Umm...ooh La...la...la Ooh...yeah I never knew such a day could come And I never knew such a love could be inside of one And I never knew what my life was for But now that yo're here I know for sure *nag umpisa nang mag lakad yung bride ko, hindi ko pa rin siya ma recognize! But, she looks familiar! Yung silhouette niya super familiar talaga… di ko akalain na nangyayari na talaga to ngayon…

I never knew til I looked in your eyes {oh baby} I was incomplete til the day you walked into my life {umm...hmm} And I never knew that my heart could feel so precious and pure One love so real, real ~Ang layo ng distansya ko sa groom ko, parang 5 limousines ang layo niya sa akin kaya hindi ko ma recognize yung face niya… Can i just see you every morning when (every morning, babe) I open my eyes Can i just feel your heart beating beside me every night (every day) Can we just feel this way together til the end of all time (Can I just spend my life) Can I just spend my life with you {umm...hmm} Now baby the days and the weeks and the years will roll by But nothing will change the love inside of you and i *unti-unti ko na siyang makilala, yung hubog ng katawan niya, parang kaya Jasha… And baby I'll never find any words that could explain Just how much my heart, my life, my soul you've changed Can you run to these open arms when no one else understands Can we tell God and the whole world I'm your woman and you're my man Can you just feel how much i love you with one touch of my hand Can i just spend my life with you ~nasa may kalagitnaan na ako ng aisle at na recognize ko na siya, I can’t believe this… it’s Rixx. No touch has ever felt so wonderful (you are incredible) *no wonder na hindi ko talaga maalis yung tingin ko sa kanya, siya nga si Jasha, what a big coincidence. And I now I met her gaze. Not a deeper love I've ever known {never let you go} ~I met his gaze, hindi ko maintidihan kung ano yung gusto niyang iparating, parang shock na over whelmed? I swear this love is true [now and forever to you, to you...oh...oh] [tone change] Can I just see you every morning when I open my eyes Can I just feel your heart beating beside me every night Can we just feel this way together til the end of all time Can I just spend my life with you Can you run to these open arms when no one else understands

Can we tell God and the whole world {You're my woman} and (you're my man) Can you just feel how much I love you with one touch of my hand Can I just spend my life with you Can I just spend my life with you Can I just spend my life with you [forever here with you] Can I just spend my life with you ~hiningi na niya yung kamay ko sa Daddy ko, napatingin ako kay daddy, naluluha siya.. ”Alagaan mo ang baby girl ko ah?” Tumango lang si Rixx at nag smile. Can I just see you every morning when i open my eyes Oooh....oooh *she’s very beautiful today, tama si bading, bagay nga kami… Anong sasabihin ko sa kanya? ~Anong sasabihin ko sa kanya para hindi ako mainlang during the ceremony? “so, ikaw pala yung mystery bride/groom ko?” Sabi ko nga.. chapter SEVEN B Jasha’s POV Panay ang titig sa akin ni Rixx, kaya kinikilabutan talaga ako ng todo-todo and to think na siya ang makakasama ko mamayang gabi sa honeymoon, *EHEM*. Mas lalo akong kinikilabutan, dinadaga pa ang dibdib ko. “Kanina ka pa tingin ng tingin ah…” “Masama bang titigan ang future wife ko?” “Excuse me lang ha, Rixx. Ang hangin ditto, may a/c ba ditto sa simbahan?” “Asus, ganyan ka ba talaga manlambing sa future husband mo?” “Kung wala lang talaga tayo sa simbahan, kanina pa kita pinaslang.” ”ehem…” “Sorry po, father.” “Ayan kasi, buti nga…” “Anong binubulong-bulong mo diyan?” “Wala! Ang sabi ko, maganda ka sana pikon ka lang.”

Tumahimik na lang ako kasi mukhang naiirita na si father sa amin. And after blank minutes, naitanong na ang inaabangan kong tanong… “I DO.” Nya. Wala nang atrasan to. After saying our praktisadong vows, and suotan ng wedding ring… “I pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride.” Rixx’s POV Ang ganda niya talaga pag pinipikon, kaya kahit ditto sa harap ng pare eh inaasar ko siya ng todo-todo. “I pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride.” tinaas ko na yung belo niya, and mas lalong clear sa paningin ko yung kagandahan niya ngayong araw na ito. “Sa cheeks lang ah.” pinandilatan niya ako, ako naman eh nginitian siya nang nakakaloko. “Says who?” Then and there, I kissed her in the lips. She’s shock afterwards, but she managed to smile in front of the cameras and press people. Everyone went to the reception right after the wedding ceremony. Kami naman ni Jasha eh nandito pa sa loob ng simbahan at naka upo at nakatitig lang siya sa altar. “Pssst!” “Don’t you dare talk to me or else! “Bakit ba?” hindi ako sumagot. “Uist, bakit nga?” tumabi siya sabay iwas ko. “Wag kang lalapit sakin, MANYAK ka!” “Ah, kaya ka pala nagkakaganyan! Bakit ba? Hindi ka ba nasarapan sa kiss ko? Grabe ka naman! Halos lahat ng babae sa school nagpapatayan, mahalikan lang ako! HAHAHA!” “Ang lakas talaga ng hanging habagat ditto, no?” “Sige ka, pagbinara mo pa ako hahalikan ulit kita.” “Akala ko naman papatayin mo ako, halik lang pala eh, pahalik kita sa aso naming eh.” “Binabara mo talaga ako ah.” dib a obvious? “DUH. Obvious?” sabay tumalikod ako. Kaya lang bigla niya ako hinila at…

*TSUP! TSUP! TSUP! “YUCK!” “ehem, kailangan na daw po kayo sa reception.” nauna akong tumayo tapos naglakad papunta sa limousine… “Antayin mo naman ako.” “CHE! Magdusa ka.” Nakakaasar! Ini-smack niya ako sa lips ng tree times! Nakakaasar! Bwiset! Sabi na nga ba’t maling disisyon ang patawarin siya! Kung hindi lang dahil kay Jecka at Aste, baka patay na to ngayon. Nakasakay na kami ng limousine at napalingon naman ako sa kanya nang wala sa oras. At nakangiting demonyo sa akin. “Ako na naman ang naisip mo no? Nukaba andito lang ako oh! Libre pa kiss!” inirapan ko na lang. Walang kwenta kausap eh.

Ang malas ko talaga, maaga akong mamamatay nito eh.

Chapter EIGHT Rixx’s POV Wahaha, naka nakaw ako ng higit sa 3 halik kay Jasha! And take note, sa lips pa at hindi niya ako nagantihan dahil may umistorbo sa kanyang pag aalboroto nitong amazona na ito! Buti nga, ayoko pang ma-damage itong pagka gwapo-gwapong isipan ko tsaka ba din a ako lapitan ng mga chicks—. “Nandito nap o tayo, Ma’am/Sir.” “Tara na, wifey.” pinandilatan niya ako ng mata.. “Oh sure, hubby.” sabay suntok sa tiyan ko… tangners! Ang sakit nun! “UY! Masakit yun!” “Pakelam ko sa’yo.” “Ganyanan pala ah, gagantihan kita mamaya sa hotel room natin mamaya sa

honeymoon natin, sige lang, tignan natin kung sino ang magsisisi.” sabay labas ko ng limousine at inantay siyang lumabas. Nakita ko siyang napalunok, so ayun pala ang pam blackmail ko sa kanya ha? Ang dumi nga naman ng isip niya. Hindi ako ganun no! Pero syempre my times na natetempt ako, nuba kayo, lalaki din ako! At hindi ko kayang pagsamatalahan ang pagkababae ni Jasha… Jasha’s POV Now, Rixx knows whats my weakness! I hate him for being a keen observer!!! ARGHness! Napaka samang tao niya talaga! Makalabas na nga sa kotse! Sumalubong naman sa mukha ko yung mukha niya… “Ano na naming pang iinis to?” “Remember that we’re the controversial newly weds? Reception po ang puputahan natin ngayon at tayo ang inaantay at sabi din ng Daddy ko na Daddy mo na rin at Daddy mo na Daddy ko na rin na dapat acting “all-sweet” tayong dalawa sa isa’tisa! Ano? Gets?” “Ang yabang ah. Pumasok na nga tayo sa loob para matapos na agad ito!” Ngumiti siya at humawak sa kamay ko, pagpasok namin dun sa hotel na pag gaganapan ng reception eh grand entrance ang pagpasok naming na na freeze lahat ng tao nung nakita kami tapos biglang kinilig… PSSH… plastics. Maraming pinagawa sa aming newly wes, at eto namang “ASAWA” ko eh game na game! Napaka buraot! Pinag sayaw kami tapos kinabitan ng pera sa damit tapos meron pang nag speech, si bespreng Jecka at si Aste, si daddy at si Papa (dad ni “ASAWA”). *DING! DING! DING! DING! DING!* What the hell was that?! “KISS! KISS! KISS!” OMG, not again!? Ngumiti sakin si Rixx tapos hinawakan yung mukha ko tapos palapit ng palapit yung mukha niya at…

For the 5th time he did it again!!!

Kaya sa sobrang asar ko eh ngumiti na lang ako sa mga tao, tapos pagkatapos nun umupo ako tapos si Rixx nagpaalam na pupunta lang saglit sa friends niya, makapag gala nga din… Tumayo na ako para hanapin yung mga friends ko, including Jecka ng biglang may humarang sa akin… “Hindi pala fini-flirt ang boyfriend ko ah, ang landi mo talaga, pinakasalan mo pa!” pabulong niyang sinabi sa akin tapos bumeso. PLASTIC. Nginitian ko siya ng nakakaloko. “Ang lakas din ng apog mong awayin ako ngayon ah, samantalang nandito ka sa reception ng kasal ko, at boyfriend ba kamo? Dude, he’s my husband youre just one of his toys cause I’m the numbah one for him.” ang sama na ng tingin niya sa akin kaya ngintian ko siya at bumeso.. “Ok, gotta go, gf numbah 2 or whatever numbah you are.” naglakad na ako palabas ng hotel at naupo ako sa may stairs… ng may tumabi sa aking matandang babae, hidi naman totally matandang-matanda, parang ka-age lang ni Daddy at papa. “Ikaw ba yung bride sa may loob?” “Opo ako nga po yun.” “Kay ganda at bata mo pa, paniguradong gwapo rin ang napangasawa mo.” wata-what? “Naku, hindi po, no I mean, gwapo nga po siya pero saksakan sa kasamaan ng ugali yun!” natawa naman yung babae, dpat matakot ako sa kanya diba? Pero bakit ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya? “Magugustuhan mo rin siya, Hija.” napangiti ako sa sinabi ng matanda, teka, bat ako ngumiti?! Yuck! Anong nagyayari sa kin—… “Jasha? Bat andito ka sa labas? Hinahanap ka sa… loob.” napatingin siya dun sa babae. “Bat andito ka rin? Diba sinabi kong tigil-tigilan mo na ako?!” napatingin ako bigla kay Rixx tapos dun sa ale, naluluha siya… lumapit sa akin si Rixx tapos hinila niya ako… “RIXX, ANO BA?! Nasasaktan ako!!!” “Hijo, nasasaktan na siya… Gusto ko lang naman ikaw makita.” napatingin ako sa babae, nabitawan ni Rixx yung kamay ko at lumapit sa babae, at aambaan niya ng suntok… napatakbo ako sa kanya… “STOP IT! Rixx ano ba! Don’t hurt her!” hinil ko yung kmay niya pababa at niyakap ko siya sa likuran para hindi niya magalaw yung kamay niya… naramdaman kong medio calm na siya kaya bumitaw ako. Tumalikod naman siya, sabay naglakad na…. huminto siya bigla. “Wag mo nang guluhin ang buhay naming, Masaya na kami ng wala ka. Jasha, halika na sa loob.” pinagpatuloy niya ang paglalakad niya. Umiyak naman yung babae.

Sino ba talaga yung matandang babae? Bakit sobra-sobra yung galit sa kanya ni Rixx? Anmo ba talaga siya sa buhay ni Rixx?

Who could she be? GUYS, hulaan niyo! Chapter NINE Jasha’s POV “Rixx, ano ba! Nasasaktan na ako! Bitawan mo ko!” Nandito kami sa loob ng lobby at nag-aaway. Sobra kasi siyang galit, at sino ba kasi yung matandang babae sa may front door? “Bat ba kasi kinausap mo yun?!” “eh malay ko bang galit ka dun!” “Eh bakit kasi lumabas ka pa?!” “Eh kasi naman yung “ASAWA” ko eh iniwan ako sa loob tapos yung gf numbah 2 or whatever-numbah-she-is eh nanduon at kasama ang mga alipores niya at kinukuyog na naman ako!” napatahimik siya. “Sorry.” “Para saan?” “Sa lahat ng nangyari.” “Salamat na lang, nangyari na eh, sirang-sira na yung araw ko.” Tapos nag walk-out ako at pumasok sa loob. Akala niya ah, hindi ako magpapatalo sa kanya ngayon, sirang-sira talaga ang araw ko dahil sa kanya! Eh teka bat ba nagpupuyos sag alit si Rixx dun sa matandang babae? May ginawa ba siyang masama kay Rixx? Bat ba ang laki-laki ng grudge niya dun? Aba ewan! Naguguluhan na ako sa mga nangyayari! “Jasha, nak. May change of plans sa place ng honeymoon niyo.” “San po?” “Sa may beach resort ng mga Lauchengco.” “And that would be at?” “Boracay.” “TALAGA?!” “At pagkatapos nun ay pupunta kayo sa Paris for 1 week vacation niyong dalawa.” biglang dumating yung daddy ni Rixx. “Jasha, Hija. Gusto ko ng kambal, ha?” anong kambal pinagsasabi nito?! Natawa bigla si Daddy.

“Kahit lalaki ayos na sa akin.” lalaki?! Since when Daddy was gay?! “Teka lang po, ano pa ang ibig niyong sabihin?” “Yung magiging apo namin.” natawa silang dalawa. Sus! Ano ba itong pinagsasabi ng mga tatay naming, kung alam niyo lang na super duper inis ako diyan kay Rixx! Naghahanap pa ng apo!? “Aba nasan na ba ang anak ko?” “OO nga po, nasan na po ba ang anak niyo?” “At iniwan ka pa. Pasaway talaga yang batang yan. Hayaan mo, Jasha. Magkakagustuhan din kayo niyan.” ngumiti sakin yung tatay niya. Kaya ngumiti nalang ako at baka masira ko pa yung moment nila.

HONEYMOON

Eto na ang the moment of truth! Nandito na kami sa Bora at hindi ko pa rin siya pinapansin at hindi rin siya umiimik. Kasama rin namin sa private plane sila Papa at Daddy na kasalukuyang natutulog ng mahimbing sa kani-kanilang kwarto. At nandito na rin kami sa kwarto namin. Umupo siya sa may kama tapos humiga na at nakatingin sa ceiling. Ako naman umupo din, tapos tinanggal ko yung heels ko na sobrang taas at superrrr sakit na ng paa ko. Tinanggal ko na rin yung belo ko at nung pagdating sa buhok… “Aw, aw, aw… ang sakit.” saboy kamot sa ulo. Napatingin sa akin si Rixx, pero iniwasan ko yung tingin niya, napaupo naman siya bigla tapos pinagpatuloy ko lang yung ginagawa ko. “Ako na nga.” humarap siya sa akin tapos tinanggal na niya, bat siya swabeng swabe yung pagtanggal niya? Hanggang sa nakakatulog na ako at nararamdaman kong yumuyugyog. Kaya napadilat ako. “Aray ha…” “Sorry.” Pinagpatuloy niya yun hanggang sa…

*BAGABAGBAGBAG!!!!

natumba siya sa akin. And now he’s on top of me. Chapter NINE B Jasha’s POV Grabe ngayon ko lang na realize na gwapo talaga siya… ngayong nagkakatitigan kami. Ang ganda ng eyes niya, brown eyes kahit chinito, ang tangos ng ilong niya, makinis ang face niya at higit sa lahat kissable lips. SHET. Ano ba itong pinagiisip ko? Matino pa ba ako?! Nakakakilabot yung tingin niya sa mata ko, tapos titingin sa lips ko tapos sa mata ko tapos palapit ng palapit yung mukha niya lalo.. ano ba ito?! Hindi pwedeng mangyari yung ‘YUN’ ngayon!!! I need to make an excuse! Bigla akong tumayo kaya nauntog kami at nalaglag siya sa sahig… ako naman napahiga ulit sa kama sa sobrang sakit. “OUCH. I’m sorry, Rixx.” “Wait. Kukuha ako ng yelo sa labas para sa noo mo.” tumakbo siya sa pintuan and… *TUGSH! TUGSH! TUGSH! “Ayaw mag open ng door! “Huh? What do you mean? Ay teka ang sakit, tignan mo diyan sa may ref kung may mga yelo.” pumunta siya sa may ref habang hawak ang kanyang noo. Binuksan niya yung ref tapos nanlaki mata niya sa nakita niya at may kinuha siya parang zesto yung lalagyanan ng inumin. “Oh no. Don’t tell me…” “Anong ‘don’t tell me’?” “Look at the ref…” pumunta naman ako sa may ref at marami akong nakitang alak at yung parang zesto at binasa ko… hmmm… hmm… merong ginseng, ginkgo biloba, grape seed, at tuktuken herb for beingsexually active?!

“OMG. Kaya ba sarado yung pinto at may mga pampainit ng katawan ditto eh gusto na nila ng apo?!” “That’s what I’ve thought, too.” “Pano ba to, uhaw na uhaw na ako eh.” “Ako rin eh. Uminom kaya tayo nung herbal medicine, hindi naman siguro effective yun at 2oth century na tayo eh.” “Siguro nga, tara inumin na lang natin.” Rixx’s POV Naka ilang pakete na kami nung herbal medicine, hindi namin akalaing ganun kasarap yun! Pero medyo umiinit na yung paligid namin. “ang sarap-sarap pala nito! Pero parang ang init! Pakibukas naman yung a/c ng malakas.” “Wait lang…” nakakaramdam na rin siya ng init ng katawan, gumagana pala talaga yun… napatingin ako sa kanya… nakatanggal na yung botones sa may dibdib niya pero hindi naman kita yung hinaharap niya, tapos pinapaypayan niya yung sarili niya… “Bat ba ang init-init eh naka-a/c na tayo ng ganitong lagay?!” din a rin ako nakatiis at tinanggal ko na yung pantaas ko at nakasando na lang ako w/ pants syempre… napatingin ako ulit sa kanya at hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko, natetempt na talaga ako, ang bata ko pa para maramdaman to, “tangn@h naman, di ko na kaya...” “Hindi mo na kaya ang alin?” lumapit na siya sa akin, ano ba to, didn’t she notice that she’s unconsciously teasing me? Na tetempt na ako here! “Uhm, Jasha. Hindi ko na talaga kayang magpigil.” “Anong hindi mo na kayang magpigil??” lumapit lalo siya sa akin. “Wag ka nang lumapit sa akin, parang awa mo na. kung gusto mo pang maging birhen lumayo ka sa akin.” “Anong birhen? Anong pinagsasabi mo?!” magkaharap na lang kami ngayon. “Taena, sinabi nang wag kang lalapit at natutukso ako sa’yo.” “Pano ako nagging tuk—mpf!” hinalikan ko na siya bigla.

and I guess… we did it? :-/

Chapter TEN Jasha’s POV Bat ang lamig ata? Ang lakas ata ng a/c… Pagkadilat naman ng mata ko nagulantang ako… WHATDA?! Bat kumot lang nakabalot sakin?! Tinignan ko naman yung katawan ko kung may saplot… OMG. Bakit wala?! “WAH!!!!!!!!!!!!!!!!! I’m TOO YOUNG FOR THIS!!!!!!!!!!!!!!!!!” May bigla namang gumalaw sa tabi ko at ni-rub niya yung mata niya… Rixx’s POV “WAH!!!!!!!!!!!!!!!!! I’m TOO YOUNG FOR THIS!!!!!!!!!!!!!!!!!” Anong ingay yun?! Napagilat tuloy ako ng wala sa oras at ni-rub ko muna yung mata ko at nakita ko ang isang babaeng nakakumot lang na katabi ko at mukhang shocked sa nangyari. ”Ano bang nangyari kagabi? (yawn)”bigla niya akong binatukan. “Eng-eng ka ba? Hindi ko rin alam! Bwiset yang herbal medicine na yan!” “San na punta yung mga damit natin?” tumingin kami sa paligid. “Ayun! Nasa sahig!” “Pano natin makukuha yan, eh iisang kumot lang yung tumatakip satin?” “Oo nga no? Pano kaya.” “Alam ko na, ganito ah, kukunin ko yung akin tapos didirerso ako sa banyo, tapos ikaw naman, kukunin mo na pagpasok ko sa CR. Ok?” “Sige, sige.” tatayo na sana ako ng… “Wait! Tatakpan ko muna mata ko. Wag kang bigla-bigla aalis. Ayokong makita yan.” sabay takip sa mata. Natawa naman ako sa sinabi niya, halatang nagulantang siya sa nangyari kagabi. Pinulot ko na yung mga damit ko at pumasok sa CR. Buti na lang at comportable sa katawan yung tux ko kahapon, hindi ko na lang susuotin yun. Yung panloob na lang na sleeves. “TAPOS KA NA BANG MAGBIHS?!” sigaw ko sa kanya. “HINDI PA! MAY ROBE BA DIYAN?! ANG PANGET TIGNAN KUNG LALABAS AKONG NAKA-GOWN PA!” “MERON DITO! WAIT!” binuksan ko yung pintuan pero nakapikit ako tapos binato ko yung robe tapos sinarado ko na yung pintuan. Nag intay pa ako ng mga 1 minute. “Jasha, tapos kana?!” “YUP!” Lumabas na ako at nakita ko siyang naka robe tapos medyo namumula na

namomroblema. “Anong problema mo? Parang namomroblema ka?” “Eh kasi…” “kasi…?” “Eh kasi, a-anoh.. uhm, ma-may blood stains sa kama…” Tinignan ko yung kama tapos dun sa pwesto niya kanina may blood stains nga. “Oh. A-ano, ga-ganito maligo ka tapos kukuha ako ng damit dun sa labas para sa’yo para malamigan muna yung utak mo. Magpapalamig muna ako sa labas. Medi shocking talaga yung nangyari eh. Sorry.” Lumabas ako ng kwarto.

kailangan kong maging mabait sa kanya simula ngayon, kasi baka may nabuo na kami. Jasha’s POV[/i] Bat kaya ang bait sa akin ni Rixx ngayon? Dahil kaya dun sa nangyari kanina? Pero bakit naman? Makalabas na nga ng CR. Paglabas ko ng CR, malinis na yung paligid, wala na yung tetrapack ng herbal medicine tsaka yung bed sheet ayos na rin, pati may damit na akong disente na nakalatag sa kama. Hay, makapagbihis na nga. I still can’t believe na ginawa namin yun. Natapos na akong magbihis at lumabas na ako at naglakad-lakad sa tabing dagat. Pinapanood ko ang sun rise ngayon. Naaalala ko tuloy si Mama, sabi kasi ni Mama masayang mapanood ang pagsikat ng araw kapag kasama mo ang taong makakasama mo hanggang sa huling hininga mo. Hindi pa ata sa akin nangyayari yun. Kung nandito lang si Mama, hindi siguro papaya na pagsamahin kami sa honeymoon. Bakit pa kasi siya nawala. “Mommy, bakit kasi ang aga mong nawala? Ang dami-dami naming problema nila Jara at Yara na kailangan sa Mommy lumapit pero wla kaming malapitan dahil wala kana. Tulad ngayong confused ako sa mga nangyayari? Kung baka mabuntis ako? Papano yun? Eh hindi ako dapat mabuntis dahil sa alam mo na…” :’( tuloy-tuloy na akong umiyak… “Mommy, I need you…”:’( Nagulat ako ng may tumabi sa akin at pinunasan yung luha ko.

“I can be your Mommy today, come on, let’s watch the sun rise.” umakbay siya sa akin.

Siya kaya yung taong makakasama ko hanggang sa huling hininga ko? Chapter ELEVEN Jasha’s POV Nanunuod kami ngayon ni Rixx ng sun rise ng mpansin kong nakakatitig siya sa akin. Kaya napatingin din ako sa kanya. Nakakailang nga eh after what happened earlier and last night. “Rixx, bakit?” “Ang lalim kasi ng iniisip mo eh. Naiilang ka pa rin ba about last night?” “Ah-eh. Medyo.” LIAR. Sobra-sobra kaya! “Wag kang mag-alala, aalagaan kita simula ngayon.” “Dahil ba may nangyari na sa ating dalawa? Papano kung walang nangyari edi aawayin mo lang ako ng aawayin?” “Hindi rin. Obligasyon ko ng alagaan ka simulapa nung tumayo tayong dalawa sa may altar.” “So, kailangan din kitang alagaan?” “Yup, and I think that means we should learn to love each other, right?” “Yeah, I think we should.” “Come here.” nag sign siya na yumakap ako sa kanya. Tinanggap ko naman.

And now we’re hugging each other while watching the sun rise. Rixx’s POV Papasok na kami ng lobby ng resort namin at naka holding hands pa ng biglang…

“GIRL!” tumakbo sa amin si Jecka. Tumakbo naman papunta si Jasha sa kanya kaya nabitawan niya yung kamay ko. “Ei, dude. What’s with the holding hands?”

“Ah, yun ba? Napagkasunduan lang namin na pag aralang mahalin ang isa’t-isa kaya sinimulan namin sa holding hands.” LIAR. “Yun lang ba? Mukhang may tinatago ka pa sa best bud mo eh.” “A-ano namang itatago ko sa’yo?” “Umamin kana kasi, may hindi ka pa sinasabi sakin eh.” “OMG!!!! YOU DID IT?!” oh-oh. Napatingin kami ni Aste sa dalawang babaeng nag-iingay namely, Jecka and Jasha. Nakita namin si Jasha na nag-quiet sign kay Jecka kaya pinilit ni Jasha na mag pipe down. “I think, I already know it.” sabay ngiting demonyo niya. “Please don’t let anyone now this.” “Sure. Nabinyagan kana pala.” then he laughed out loud. Hay… I thought no one will know this. Jasha’s POV “OMG!!!! YOU DID IT?!” “SHHH!!!! Pipe it down, Jecka.” “Sorry, I’m just shocked. Are you ok now? Does anything hurts?” “You sounded like a worried mom. I’m ok, Jecka. Let’s just change the topic please. And I hope no one will know this.” “Sure. Anyway, one week pa kayong dalawa ditto, right?” “Yup, and please stay with us. I’ll call your dad. Pati na rin si Aste.” “Oh sige, hindi rin ako mapanatag ng wala ka sa tabi ko eh, alam mo namang magkabituka na tayo.” “Awww… you’re such a good best friend.” I hugged her tight. “Come on, let’s go, boy hunting!” “Are you kidding me? Remember! I’m married already! And what about Aste?” “He’s just my suitor. And I don’t care if he finds another woman here.” smells like the two of them had a huge fight. “We’re not going to boy hunt! But we’ll roam around the island!” She smiled and we started to walk. I know that Jecka and Aste are in a huge fight because earlier when she ran to us she’s not with Aste, Aste just popped up from I don’t know. And when Jecka is bitter with someone, it means she’s already unconsciously in loved with that person. See? I know so much about her. That’s why she can’t hide her problem and feelings from me. “Hey, ditto ka lang, sis. Bibili lang ako sa may tiangge, ok?” “Sure. I’ll just stay here.” Pinabayaan ko lang siyang mag-isa para makapag-isip at ma realize niyang mahal na niya talaga si Aste while she’s buying something. Ano kayang pinag awayan nila? Hindi naman selosang tao si Jecka hindi rin siya pikon na tao hindi tulad ko na

onting pang aasar lang eh pikon na, pero when she’s already mad, better tell you’re sorry dahil mahirap magpatawad yang babaeng yan lalo na kapag mabigat ang ikinagalit niya. 2 hours na akong nandito at 2 hours na rin akong tinititigan ng isang lalaki ditto. At eto na siya! Lalapit na siya sa akin!!! “Hey, I’m Kyler, and you are?” “I don’t give my name to strangers.” he placed his hands on my waist and it give me the creeps. “I just wanted to be your friend, that’s all.” tinatanggal ko yung kamay niya pero ang lakas niya “I’m not interested. And I already tied the knot.” “I know, you’re in the news. The most intruiging couple of the year. Rixx and Jasha Lauchengco, right?” “You know what, Kyler? You’re giving me the creeps. Just get the hell outta my face.” “No, I won’t.” he neared his face at mine. And he kissed my neck forcefully. “HELP!!!!!” suddenly someone punched him hard!!! I mean HARD!

“Don’t cha dare touch my wife or else you’ll immediately meet Satan.” then he hugged me. Chapter TWELVE Rixx’s POV Bwiset na mayak yun! Sa lahat ng mamanyakin na babae si Jasha pa, andami-dami naman ditong iba sa Bora bakit siya pa? nakakapang-init ng ulo, nakakapanginig ng laman, nakakakulo ng dugo! Hindi pa nga rin tumitigil sa pag iyak si Jasha ngayon eh, first time niya sigurong mabastos ng ganun. Di mo rin siya masisisi, iniwanan na namin si Jecka sa tiangge dahil hikbi ng hikbi si Jasha at hindi makapag salita. At hanggang ngayon eh sobrang higpit ng yakap niya sa akin, kaya yakap ko rin siya para maramdaman niya yung presence ko, walang halong eklavoo. Ano ba to, nababading ako. “Tangn@ng yun, magpakita lang siya ulit sakin, sisiguraduhin kong manghihiram siya ng mukha sa asong ng hiram ng mukha sa unggoy.” “Patayin *sob* mo *sob* yun *sob* next *sob* time.” “Oo, promise yan! Gusto mo ngayon na? Babalikan ko talaga yun.”

“uwi *sob* muna *sob* tayo *sob* sa resort. *sob*” “Sige, para makapag pahinga ka muna. Pasan ka muna sakin, pagod na pagod kana eh.” “Si-sige. *sob*” sumampa na siya sa may likuran ko tapos sumandal sa balikat ko. Para siguro siyang bata, talagang papatayin ko yang Kyler nay an, makikita niya. Simba ko lang… Pinagpatuloy ko yung paglalakad ko at nakarating na kami ng resort nagulat lahat ng nakakita samen. “Sir, ano pong nangyari?” “May muntikan lang akong mapatay diyan sa tabi-tabi.” “Ho?! Ayos po ba kayo ni ma’am?” “Ayos naman siya, pakihanda yung kwarto naming para makatulog siya ng mahimbing tapos handaan niyo nang pagkain para pagkagising niya eh may readyto-eat na siya, ok?” “Opo, Sir.” “Ihiga ko lang siya sa may sofa. Wag kayong magpapapunta ng tao dun, baka mabastos na naman siya.” “Yes, Sir.” Inihiga ko na siya sa may sofa tapos lumabas ako sa may veranda at pinanuod ang mga batang naglalaro ng puting buhangin at gumagawa sila ng sand castle. Ang saya nilang tignan mga walang kaalam-alam kung ano ang mararamdaman nilang kakaiba kapag binata at dalaga na sila. “Toto, ano bang gusto mong bahay na titirahan mo baling araw?” tanong ng batang babae. “Alam mo Ynah, ang gusto ko yung nasa tabi ng dagat, yung maraming bintana, tapos yung second floor niya eh roof top na para mapanood ko ang pag lubog at pag angat ng araw. “Maganda nga yun! Gusto ko ako lang ang kasama mo dun sa pinapangarap mong bahay ah.” natawa ako sa mga batang ito, ang babata pa eh ang lalim ng magsalita at gusto na nila atang magpakasal. Kung alam niyo lang,

“Uhm, Sir, ayos na po.” tumayo agad ako at binuhat si Jasha galing sa sofa at hiniga siya ng maayos sa kama, nagsulat ako ng note at idinikit ko sa noo niya, lumabas kaagad ako para hanapin yung bwiset na Kyler nay un, humanda siya. Jasha’s POV Nagising ako at may naramdaman akong may madikit na nakalagay sa noo ko. Post-it note? Anong topak na naman meron si Rixx? mabasa nga. I’ll do it, as

promised. Get ready to see a dog’s mask that looks like a monkey. Tee cee, btw, eat your food. ; ) Anmong ibig niyang sabihin? Hindi ko ma-gets! Ikakain ko na nga lang toh! Kinain ko at inubos ko lahat ng nasa plato ko at nagpahinga ulit para hindi ako magka appendicitis. Pero biglang pumasok sa utak ko yung post-it note. dog’s mask? Monkey? As promised? oh no, don’t tell….

that he’s going to kill Kyler? Jecka’s POV Asan nab a si Jasha? Kanina pa ako naghahanap sa kanya? Mahigit 1 and a half hour na akong naghihintay saw ala ditto, baka naman na kauwi na siya diba. Napansin ko lang na nagtsitsismisan yung tao kaya lumapit ako. “Mga inday, grabi talaga yong nangyare kanena, akalaen mung dalawang gwapu nag away dahel sa eesang babai.” “Ano pong pangalan nung babae? At yung dalawang lalaki?” “Yung isa eh sigurado akong Kyler yung pangalan pero yung dalawang mag asawang teenager eh yung most intruiging couple of the year! Yung nasa news!” “Sina Rixx Edcel at Kamia Jasha Elpedez-Lauchengco?!” “Mismo. Tumpak!” “Pano po sila nag-away?” “Nagsontokan sela, hija. Bat nga ba intirisadu ka?”” “Tropa kop o kasi yung mag asawa, sige ho! Babush!” umalis kaagad ako kasi baka magpa autograph lang sila sakin dahil sa napakakagandahan ko. Nasaan na kaya sila? Bawat eskinita sinilip ko hanggang sa nakita at narinig ko ang….

[size=16]*TUGSH!!!!!!!!![/size]

“Sa lahat-lahat pa, bakit ang asawa ko pa?!” sabay dampot ng bato at palo sa ulo niya… so this is the violent side of Rixx? Chapter THIRTEEN Jecka’s POV OMG. What to do? I must tell Jasha and Aste about this! Baka makapatay siya nang tao sa nangyayari ngayon! And so I rushed to the resort and went inside Jasha and Rixx’s room. Nagulat nga si Jasha kasi akala niya kung sino. “Jecks naman, matuto ka ngang kumatok, papano na lang kung si Rixx ang naabutan mo at nagbibihi siya?” “Hi-hindi yun mangyayari…” with matching hingal pa. “Anong hindi yun mangyayari? Posibleng mangyari yun no! teka, san ka ba nanggaling at hingal na hingal ka ha? May hinabol ka? May nang habol ba sa’yo or something?” “Bu-buti tinatong mo kung ba-bakit ako pumunta di-dito… si… Rixx… nakita ko… may binubugbog…” “ANOH?!” “Yeah, I saw him earlier, he pick-up a stone and he hit it on someone’s head!” “WHAT?!” “Hindi ka pa ba aalis? Puro tanong lang ba gagawin mo?? Makakapatay na ata nang tao yung asawa mo! Andun siya sa may likuran ng pinakamalaking bar! Go there as fast as you can!” “Sige, I’ll go na! hindi ko siya kayang mag-isa kaya please call Aste! Pumunta kayo as fast as you can, ok?!” tumakbo na siya kaagad. Pupuntahan ko ba si Aste?! Magkaaway kami eh! Pero ang kaligayahan ng best friend ko ang nakasalalay dito at ang buhay ng close friend ko! Tama, pupunta na ako kay Aste kahit lunukin ko pa ang pride ko! Pumunta ako agad sa kwarto ni Aste at nagulat ako sa nakita ko, may chicks sa kama niya at kakalabas niya lang ng CR. Maski siya nagulat, pati yung girl, aligaga yung babae na magtago. “Don’t hide, Miss. I’m not here to make some trouble, I’m just going to tell

something and this will be fast.” “It’s not what you’re thinking!” “Don’t waste you time explaining on me. We’re not together naman diba? Nandito lang ako para sabihin sa’yo na kaiangan ka ni Rixx at Jasha ngayon dahil may binubugbog siya ngayon at nakita ko ng dalawang mata ko na may tendency na mapatay niya yung lalaki sa sobrang galit niya, so please come over there, just resume your quality time when you’re finished with Rixx’s problem.” tumalikod na ako para hindi niya mapansin yung luhang nangingilid sa mata ko, bakit ganito? Ang sakit boy! “Teka lang, Jecks.” hinawakan niya yung braso ko. “Take your hands of me. Get dressed. Rixx needs you.” “Mali yung iniisip mo! I’ll explain it all to you.” “Ano pa bang hindi nakikita ng mata ko ha?! And could you please, stop calling me Jecks, because from now on you’re a nobody to me! At sana ma gets mo rin na BUSTED kana! Nandoon nga pala sila sa may likod pinakamalaking bar.” humarap na ako sa kanya at nakita niyang umiiyak na ako. Napabitaw siya sa sinabi ko at tumakbo na ako kila Jasha at nakarating ako kaagad, umaawat na si Jasha pero natulak siya ni Rixx kaya tumakbo ako diretso sa kanya para alalayan siya dahil halatang nasaktan siya. Bakit ngayon pa? Bakit hindi na lang mamaya o kanina pa? Bakit sumabay pa siya sa problema ko? Nakarating kaagad si Aste at inawat si Rixx. Napahinto niya si Rixx. At humandusay yung lalaki sa sahig. Mabibilib n asana ko sa kanya sa pagpigil niya kay Rixx pero naalala ko yung napaka sakit na bagay na ginawa niya sa akin. Bakit ganun?

Bakit kung kailan sigurado ka nang mahal mo na yung tao dun pa magkakagulo-gulo?

Jasha’s POV Kakatapos ko lang gamutin yung mga galos ni Rixx at nagpapahinga na siya ngayon, kasama ko yung dalawa ngayon sa terrace at as far sa I can see right now, sukdulan ang galit at pagkahurt ng hitsura ni bespren ngayon. Hindi kaya nabasted na si Aste? Eh pero, bakit siya pa ang malulungkot sa nangyari? Diba dapat si Aste? “Uhm, Jasha, mauna na ako. Mas mabuti siguro kung makapag isip isip ka ngayon.” lumingon siya bigla kay Jecka. “Kahit ano pang isipin mo, ikaw lang ang minahal ko ng ganito, hindi kita ginamit, hindi kita ginago at lalong hindi kita kayang saktan.” Oopss… Something’s fishy around here. “Pano ba yan? Nagawa mo na eh.” tumayo siya bigla at dumiretso ng pintuan. “Ano bang problema niyo? Ano bang meron?” ngumiti siya sa akin. “Akala niya niloloko ko siya, na ginagago ko siya, na sinasaktan ko siya ng sadya. Hinding-hindi ko kayang gawin lahat yun sa kanya, sa kanya lang ako nagkaganito, mahal na mahal na mahal ko siya, sobra pa sa buhay ko.” sabay tulo ng luha niya ng sunod-sunod. “Aste…” “Mali ang tingin niya sa lahat. Mahal na mahal ko siya.” sabay alis niya at nag punas ng luha.

Ang hirap talagang ma-in love, sasaya ka nga, pero sa bandang huli, sasaktan at sasaktan ka rin ng taong yun.

Kaya ayokong ma-in love eh.

Chapter FOURTEEN Jasha’s POV Kanina pa nasa CR si Jecka, nagaalala na ako sa kanya. Ang hirap kasi patahanin yang si Jecka, tsaka once na nasaktan yan matagal ulit yang maging friendly sa inamg tao na hindi niya pa kilala, hindi ka close at syempre sa kaaway niya. Sobrang hirap kapag pumitik yang babaeng yan, hindi mo kasi alam kung saan ka lulugar. Ipaparamdam niya talagang cold na siya sa’yo. Kaya natatakot ako sa mga mangyayari. At ang mga malalaking tanong sa isip ko eh bakit ganyan siya maka react? Bakit nasasaktan din si Aste? Bakit sinasabi ni Aste na mali yung interpretations niya sa mga nakita niya? Ano ba talaga yung nakita niya? “Jecks, open the door, please. kumatok ako sa CR. Pero wala paring sumasagot. Naririnig ko lang yung mga sobs niya. “Jecks, I know you’re crying. Nandito naman ako para pakinggan yung hinanaing mo eh, please. Kung hindi mo kayang buksan yung pinto papasukin kita ah. Kuha lang ako ng susi.” lumabas ako ng room naming ni Rixx at pumunta sa lobby dun sa may front desk para makahingi ng susi sa CR. “Jecks, nandito na ulit ako, papasok na ako ah.” pumasok na ako at nagulat ako ng makita ko si Jecka.

“HELP!!!!!!!!!!!!!!!!!” Rixx’s POV Nagising ako sa sigaw ni Jasha, nakita niyang nakahandusay si Jecka sa sahig ng CR, walang malay, may laslas. Ano bang nangyayari sa tropa ngayon?! Si Aste tinawagan ko na rin at halata sa boses niya na hurt siya at gulat. Papunta na raw siya. Kami naman nandito sa labas ng emergency room. Ano bang nangyari sa honeymoon namin! Puro kamalasan! Una yung ano… basta yun! Pangalawa, yung nabastos si Jasha at eto naman yung pinakamalala sa lahat, Jecks committed suicide. “Asan na siya? Ayos na ba siya? AYOS NA BA SIYA?!” biglang sumulpot si Aste sa harap naming, umiiyak. “Aste, calm down! Hindi pa lumalabas yung doctor. Lahat tayo ditto natatakot, nalulungkot sa nangyayari ngayon, kaya please, calm down.” kumalma naman siya. Si Jasha nakatitig sa kanya.

“Aste, ano ba talaga ang nangyari? Ngayon lang napunta sa ganitong problema yung friendship namin. Ano ba talaga ang nakita niya at sobra siya nasaktan na to the extent kaya niyang patayin ang sarili niya, ha?” biglang tanong ni Jasha na nagsisimula na ring umiyak. “Nakita niya akong may kasamang ibang babae sa kwarto ko kanina.” I was shocked,dahil alam kong stick to one tong si Aste at ngayon ko lang siyang nakitang umiyak ng sobra-sobra sa isang babae. “And? Ano ang maling interpretation ni Jecks dun?” “Nag pass out lang yung babae, hindi ko alam kung saan siya dadalhin kaya dinala ko siya sa kwarto, tapos ako naman si tanga, hiniga si babae sa kama tapos ako naman nag CR para mawala yung pagkalasing ko. Tapos nung pagkalabas ko saktong pumasok si Jecka at nakita niya akong nakatwaya lang tapos gising nap ala rin yung girl nun, akala niya may nangyari kasi yung bikini top nung babae eh tube lang eh natakpan ng kumot kaya akala niya nakahubad si babae, I took my chances to explain it to her, but she refused.” “She got it all wrong…” sabay iling ko. “What did the girl do after Jecka left?” natawa si Aste bigla. Kaya nagkatinginan kami ni Jasha. “She apologized as many as she could. Nakita niya kasi yung whole BUSTED thing scene. Sayang daw dahil halatang mahal na ako ni Jecka. We saw Jecka cry kaya we got the hint.” “Oh, she told you to stop courting her?” “Exactly. Baka maisumpa ko sarili ko o magpasagasa ako sa ten wheeler truck kapag di siya nabuhay.” “Don’t you say that again, pe positive. Mabubuhay pa si Jecka, and you’ll explain everything to her.” “Pano naman yun, iniiwasan niya ako. Ni ayaw niya akong makita. Ni ayaw niya maamoy yung pabango ko, ni ayaw niya makita ang anino ko.” “Para saan pa kami? Nandito kami para tumulong na magkalapit kayong ulit ni Jecks, diba Jasha?” “Yup. Kaya don’t worry, all we have to do now is to pray for her to get well and wake-up, ok?” “Tara, pray na tayo.” we did th sign of the cross and Aste lead our prayer. “God, Almighty. Please let Jecka live. We love her so much, kung pinaparusahan niyo ako ngayon, sana ako na lang ang kunin niyo, wag siya, mahal na mahal ko siya, siya lang ang minahal ko ng ganito. Please, let her live. We need her so much. Jasha, Rixx and I are here begging to you to let her live long with us. Please, God. In the name o the Father, the Son and the Holy Spirit. Amen. Suddenly, the doctor came out of the Emergency Room. “Who’s Miss Jecka’s best friend?” “It’s me, Doc. Anon a pong nangyari sa friends namin?” “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, didiretsahin na kita, there’s a

possibility that she would die.” “PO?!” “Hija, maraming dugo ang nawala sa kaibigan mo, she could just live for five hours.” “But, there’s a possibility na mabubuhay pa siya, diba?” “Only if she had a blood donor.” “What’s her blood type?” “It’s O-. Only an O- can donate.” “I’m an AB-“ “I’m an AB+” “Pano yan sinong magdodonate? Pare-pareho tayong hindi compatible sa dugo ni Jecka.”

“I’m an O-.” hapter FIFTEEN Aste’s POV Nandito ako ngayon sa isang laboratory sa hospital na pinagdalahan kay Jecka, tinitest ang aking RBC kung wala akong sakit o kahit anong pwedeng miisalin na karamdaman sa pagsasalinan nito. “Ok nap o, Mr. Madriaga. Nakapasa po ang RBC niyo.” “Sapat nap o ba yung RBC na nakuha sa akin?” “Naka two bags po kayo ng RBC, so sa tingin kop o sapat na yun.” “Pero may possibility na hindi sapat diba? Kung hindi pa to sapat sabihin niyo lang ah, handa akong ubusin ang dugo ko para sa kanya.” natawa sa akin yung nurse. “Sir, hindi po kami pumapatay ng ibang tao para mabuhay yung isa.” “Eh hindi naman yung yung sinasabi ko, hindi ko kayo kakasuhan pag nabuhay siya. Basta kahit mamatay ako, makasurvive lang siya, please.”

“Talagang mahal mo siya no?” “Sobra-sobra pa sa buhay ko, pero olats eh, galit nag alit siya sa akin eh, basted ako. Haha.” pekeng tawa ko, sabay yuko. “Iba na talaga ang kabataan ngayon, lahat hahamakin, maski buhay kapalit.” “Mahal na mahal ko po eh.” “We will do anything para gumaling siya, pero wala kaming ibibigay na assurance na alam mo na…” “Just please do anything that you can do.”

Jasha’s POV It’s been a week since nagpaka emojolly si Jecka (from KICHE’s dictionary, HAHAHA!) and she’s still sleeping, nandito na rin kami sa Manila, at obviously, naspoil ang honeymoon, EHEM. One week na rin kaming hindi pumapasok kasi… wala lang. Excused naman kami eh. Para saan pa ang powers ng pamilya naming, hahaha. “Yin, pupunta ba tayo ng hospital?” yep, yin ang tawag niya saken. “Eh, Yang. Isasama ba naten si Aste?” yep, Yang ang tawag ko sa kanya, he has his own explanation at bahala na siya dun, malay ko ba dun. Hahaha…. “Ayaw mo bang isama natin siya?” “Hindi naman sa ganun, may kinakatakutan lang talaga akong mangyari.” “Ano naman yun? Care to share?” “Baka kasi magising si Jecka and she might see Aste at baka magwala yung emojolly nay un…” “Ganun ba? Hindi naman siguro.” “Sana nga…” Nag ayos na rin kami ng gamit at dumiretso sa flower shop at bilihan ng fruits. Para naman pag nagising siya eh sariwa yung makakain niya, diba? Pagkatapos naming bumili at kumain na rin eh tinawagan na naming si Aste na pumunta at pumunta na rin kami… weird nga lang kasi may iba akong nararamdaman… may hindi maganda…

May hindi magandang mangyayari…

Rixx’s POV It’s been a week at nabalita na rin sa TV yung tungkol sa Boracay bugbugan, galit nag alit si Daddy pero gumawa rin ng paraan, hindi naman kasi ako nasangkot pero nalaman niya na ako yun dahil sa reliable sources niya, mga bwiset na galamay nga naman… May tawagan na nga pala kami ni Jasha, Yin and Yang, hahaha, mhilig ako sa mais eh, haha, saka ko na lang sasabihin kung bakit yun yung napili ko… Nandito na kami sa loob ng kwarto ni Jecka sa loob ng hospital, its been a week na rin at tulog pa rin siya, emojolly daw kasi sabi ni KICHE—I mean Jasha. Kasama na rin naming ngayon si Aste. Medyo nababawasan na yung kagwapuhan niya ngayon at napaghahalataang mas gumgwapo ako ngayon, tignan mo nga naman oo… hayyy… ang hirap talagang maging gwapo, napakalaking obligasyon… (KAPAL)teka sino yun? Oh-kay back to the story, lumalaki na rin ang eye bags niya, pwede nang gawing hand bag sa sobrang laki, oily na rin ang face, magulo ang buhok but still gwapo, ano bang magagawa ko eh kalahi ko yan? Third cousin ko rin kasi yan kaya EHEM mas gwapo pa rin ako, (KAPAL STRIKE 2) teka sino ba yun? Kanina pa umeepal eh. Inggit ka lang sa biyayang natanggap ko simula bata ako. (KONEK?!) “Muang tanga yung isa diyan oh, tumatawa mag isa…” “May na realize lang ako…” “Ano na naman yan ha?” “Na inborn pala talaga ang pagkagwapo ko at wala ng makakaila pa.” “Oh-kay. Libre ang mangarap so why not dream big diba? Hahaha.” “Oo nga naman, Bro. HAHAHA!!!” ”BWAHAHA!!!NYAHAHAHA!” sabay na sabay ang malulutong nilang tawa, ako na naman ang tampulan ng tukso nito. “KUNG MAGSITAWA KAYO PARANG ANG PANGET-PANGET…ko.” napansin kong may gumalaw sa kama.

“Nasan ako?” “Bes?! Gising kana ba talaga?!” “Obviously.” “Jecks, ayos kana ba talaga?” “oo naman.” napatingin siya sa may lamesa at dun sa taong nakaupo sa may upuan na nakatapat sa lamesa at mukhang gulat si Jecka. “Bakit nandito ka?! Hindi pa ba sapat sa’yo na alam mong ikaw ang dahilan ng pagiging emojolly ko ngayon?!” “Bes naman, wag kang ganyan kay Aste, siya ang gumawa ng paraan para mabuhay ka, siya ang nagdonate ng dugo para mabuhay ka.” “ANO?! Dugo niya ang dumadaloy sa veins ko?! Sino nagsabing pumayag ako?! You could have just killed me! Ayokong mahaluan ang dugo ko ng dugo niya and

unfortunately nangyari na!” napikon na siguro si Aste at….

*TUGSHHH!!!!!!!!!* binagsak niya yung kamay niya sa lamesa at napatayo! “TAPOS KANA BA?! O MAY IDADAGDAG KAPA?! ALAM MO, ANG LABO MO EH! EH KUNG PINAKINGGAN MO SANA YUNG PALIWANAG KO EDI SANA HINDI KA NAG EMOJOLLY NUON! NAKAKAASAR KANA EH! LAHAT NG NAKITA MO EH NAMISINTERPRET MO NG SOBRA-SOBRA! KAHIT ITANONG MO PA KAY JASHA! SIGE KUNG KAYA MONG TANGGALIN YUNG DUGO KO SAYO EDI ALISIN MO! NIHINDI MO NAAPPRECIATE NA HALOS PATAYIN KO YUNG SARILI KO PARA MABUHAY KA DAHIL SOBRANG MAHAL KITA! HINDI KAYA NG ISIP, KUNSENSYA, KALULUWA AT PUSO KO NA MAMATAY ANG PINAKAMAMAHAL KONG TAO NANG DAHIL SA AKIN! KUNG HINDI MO PA RIN MAGETS, mahal na mahal kita… mahal na mahal kita kaysa sa buhay ko…” “Pakihinaan ang boses mo, hijo. Ospital ito, maraming nagpapahinga at marami ka nang nabubulabog, kung hindi mo kayang hinaan ang boses mo better yet umalis kana.” sabay alis ng nurse. “Kahit hindi mo pa sinabi, aalis talaga ako ditto.” sabay walk-out. Natulala ako. Hindi ko akalain na ang dating torpe nuon ay naparamdam at nasabi na kung gaano niya kamahal ang pinakamamahal niya… kaya ko kaya yun? Ako na isang playboy at arogante? Imposible! Nagsimula na ring umiyak si Jecka at humagulgol na siya, linapitan siya ni Jasha na tulala rin tulad ko. Chapter SIXTEEN Jecka’s POV Nasabi na nilang lahat ng kailangang maipaliwanag ni Aste. Galit na galit siya sa akin at hanggang ngayong lunes ng umaga at may pasok este pumasok na kami eh hindi ako pinapansin ni Aste. Siguro sobra siyang nainis, sobra ko siguro siyang na hurt, nasobrahan ata ang pagiging harsh ko sa kanya. Everytime na gagawa ako ng tyempo para lumapit sa kanya siya ang iiwas, ayaw niyang lumapit sa akin, ayaw niyang marinig ang boses ko, ni ayaw niyang makita ang anino ko. “Bes, bakit ang laki ng galit sakin ni Aste? Bakit niya ako iniiwasan?” “Eh bakit galit ka kay Aste dati? Bakit mo rin siya iniiwasan?”

[color=[pink] “Kasi nasaktan ko siya?”[/color] “Alam mo naman pala ang sagot sa lahat ng katanungan mo eh.” “Huh?!” “Pag isipan mong mabuti lahat ng desisyon mo, lahat ng ikikilos mo, lahat ng sasabihin mo at lahat ng kasalanang nagawa mo. Malay mo may makuha kang moral lesson sa lahat ng pagkakamaling naalala mong ginawa mo.” “Teka nga, Bes. Lately lang napansin ko medyo nagiging serious ka, ang lalim ng mga sinsabi mo, madalas ang mood swings mo? Epekto na naman ba to ng PMS?!” “Kakatapos ko lang magkaroon nung araw ng kasal ko.” “Which means 2 weeks ka nang wlang menstruation?” “Yup.” “Sayang, akala ko pa naman buntis ka.” “Tama na nga yan, ang kulit-kulit mo naman eh, tama na nga ang pagtatanong!” “Eh bakit na naman?!” “Eh nag iinit ulo ko sa’yo at sa mga pang uusisa mo eh! Tumigil ka na nga!” sabay walk-out niya. I smell something malansa. Hindi kaya yung mens niya yun?! (GAGI!) sorry naman… Jasha’s POV Nakakaasar! Bakit ba wala kaming sariling bahay? Bakit kami nakikitira kila Papa eh parehong mayaman naman yung pamilya namen pero pinagsisiksikan kami dun! Gusto ko ng sariling bahay! Bakit ba ang init ngayon?! Nakakairita ang pawis na to! Bakit ba ang kukulit ng tao ngayon?! Bakit ba sila tanong ng tanong?! Bakit ba nagki-crave ako sa chocolate?! Gusto ko ng ferrero rocher!!!! “Bakit parang ang init ng ulo natin ngayon?!” “Bakit ba mausisa ang mga tao ngayon?! Hindi ba nila alam ang privacy?!” “Ito naman, parang nag aalala lang ako sa’yo eh.” tapos niyakap niya ako. “Wag ka ngang yumakap! Ang init-init ng panahon eh yakap ka ng yakap!” “Anong ang init-init ng panahon eh wala ngang kaaraw-araw tapos tignan mo ang lakas ng hangin! Nakakaginaw!” “Pakialam ko ba kung nilalamig ka?!” “Bat ba ang sungit-sungit mo ah?!” “Pakialam mo ba ha?!” “May dalaw ka ba?!” “Bat ka ba tanong ng tanong?! May lahi ba kayong usisero at usisera ha?!” “Ehwan ko sa’yo! Parang nagaalala lang sa’yo yung asawa mo eh!” sabay walk-out niya. Grabe naman tong PMS na to. First time kong maging ganito kung

magkakaroon man ako agad. “Sis, desidido na ako! Ako na unang lalapit! Ako na ang makikipag-usap at makikipag-ayos!” “Magtigil ka nga diyan kakasayaw, nakakahiya ka. Eh kung matagal mo nang ginawa yan edi sana maayos na ang buhay mo, antanga mo kasie eh!” “Teka, may sakit ka ba? Usually, when I’m like this you’ll say ‘go best friend!’ pero ngayon, daig mo pa ang menopause! Ano bang nangyayari sa’yo ha?” “Wala, PMS lang to.” “Ano?! Eh diba, kakasabi mo pa lang kanina na 2 weeks pa simula nuong nagkaroon ka?! Don’t tell me… ano ka…” “Anong ‘ano’ ako?”[/center] “Diba…ano… may nangyari na sa inyo bilang mag asawa?” “Uhm… oo? What about it?” “Baka kasi…ano… pano ko ba to sasabihin ng di ka nabibigla?” “Ok, ganito ha, promise ko sa’yo na hindi ako mabibigla sa sasabihin mo.” “Talaga? Promise yan ah!” “Oo nga, so what about it?”

“Uhm, I think you’re pregnant.” “Sus, yun lang pala—ANONG SABI MOH?!” Bat pa ako nabigla, yan din naman ang sinabi niya kanina, hindi ko lang sineryoso, pero bakit ngayon? Imposibleng PMS to eh! I think I should get a pregnancy test right away.

Rixx’s POV Bwiset yung babaeng yun, ikaw na nga yung nag-aalala siya pa nagagalit! Ang ayos-ayos ng pagtatanong ko, ayaw ayusin yung sagot! Ano bang mali sa mga sinabi ko? Hindi ko na nga siya inaaway eh…. Nakakaasar talaga! “Long time no see.” “Oo nga eh, ano nang balita sa’yo?” “Desidido na ako.” “Desidido sa alin?” “Desidido na akong kalimutan siya. Desidido na akong layuan at iwasang

malapitan niya ako at mahalin ko siya.” “Sure ka ba talaga? Baka naman may kinababaliwan ka nang iba ha, hindi mo sinasabi sakin.”

“Alam mo naman, diba? Hanggang ngayon, siya at siya pa rin. It’s always been Jecka.” hapter SEVENTEEN

Jecka’s POV Now is the day! I must confront him today! Tsaka kung pwede eh alam niyo na, sasabihin ko nang mahal na mahal ko na talaga siya.Tsaka nasa akin yung bigay niyang kwintas na sabi niya ay suotin ko kapag kami na itapon ko daw kapag walang magiging kami. This is it! Aja! I can do this! Ayun siya! Nakikita ko na siya, malapitan na nga… “Hey…” nagulat siya nung tumabi ako sa kanya di ko napansin na may kasama pala siya. “Je-jecka?! B-bakit?” “I need to tell you something.” “As in, now?” “Yup. As in now na.” “Pwede bang later na lang? We need to go na, Aste.” sabi sa kanya ng kasama niya at lumingkis pa sa kanya. WHO THE HELL SHE THINK SHE IS?! “Are you deaf or blind or whatsoever?! Can you hear that I need to tell him something?! Can’t you see situation right now?! Teka nga, who the hell you think you are?!” “Please, stop it, Jecka.” “Eh nakakabastos siya eh. Kita naman niyangmay sasabihin akong mahalaga eh. Akala mo kung sino.” “Hindi lang siya basta-basta kung sino. Jecka, si Andrea nga pala, bago kong nililigawan.” nililigawan? Parang gumuho yung mundo ko, NOPE, hindi parang, dahil talagang GUMUHO ang mundo ko at dinurog ng pino yung puso ko. “bago mong nililigawan?” “Yup, I’m Anrea Saurin.” Nakipag shake-hands siya pero hindi ko pinansin ang kamay niya, instead tinignan ko lang at tumingin ako ulit kay Aste tapos tumingin ulit ako sa kanya. “Hindi ikaw ang kausap ko, pwede ba?” nag smirk ako sa kanya. “Wag mo naman siyang ganyanin.”

“Pinagtatanggol mo siya? Hahaha. Tutal naman pinagtatanggol mo siya eh may ibibigay ako sa’yo.” dinukot ko yung isang bagay sa bulsa ko na hindi ko maisip kung bakit ko ibibigay ditto sa Adrea the b!tch na to. “Eto, oh! sabay haggis sa mukha ni Adrea. Nagulantang lahat ng nakakita sa ginawa ko. “I thought earlier that I would wear that after our conversation, but I guess I was wrong, coz it looks like you like someone new, as in NEW. Iba nap ala ang taste mo sa mga babae ngayon. Isuot mo na sa kanya yan, mukhang kulang na lang eh siya manligaw sa’yo sa pagkakakapit niya sa’yo. Siya nga pala yung sasabihin ko, sasabihin ko lang naman sana sayo kung gano kita kamahal at sasagutin kita kahit nabusted kita ng hindi sadya. Pero papano yan, Andrea came in the picture. Good luck na lang, ciao!” sabay talikod at walk-out. I just heard him said…

“I.. I’m s-sorry…” my tears fell when I heard it.

Jash’s POV “Ano?! He has a new girl?!” nagulantang ako sa narinig ko, si Aste may bagong nililigawan? At gumawa ng kagula-gulantang na eksena ang best friend ko?! Nasa harapan ko nga pala itong si Jecka at super puffy na nang eyes niya. “Yup. You should have seen that fvcking girl’s face when I threw the necklace on her face. Ahahahaha…” she faked a laugh. “Tigil-tigilan mo nga ako sa pagpepeke ng tawa mo diyan, kilala na kitang masyado at hinding-hindi mo matatago ang nararamdaman mo ngayon.” “Sana pala inantay ko na lang si kimbal mo, si Jiro.” “Sis, mahahanap mo rin ang makakapagpaligaya sa’yo.” “Sa tingin mo ba liligaya ako kay Jiro kung hindi niya ako iniwan sa ere nuon?” yup. Muntikan nang maging sila ni Kuya Jiro. Buti na alng nung iniwan siya ni Kuya ng walang paalam eh hindi nag bago ang turingan naming at lalong naging strong. “Ewan ko nga ba, Jecks. Sa tingin mo babalikan ka nya?” “I’ve heard he had a new girl friend…” “Hindi ka talaga nahuhuli sa balita.” “Ako pa, eh nasa genes ko yun eh—”

*One step at a time, there’s no need to rush—”* May tumatawag…. Unknown number? Masagot na nga… -_-

O_O_o O_O OMG! “Who is it?” I pushed the red button right after the caller said ‘bye’ and faced her.

“It’s Kuya Jiro, and he’s arriving tomorrow.” Rixx’s POV “Are you out of your mind?!” Nagulat ako sa binalita sa akin ni Aste na mangiyakngiyak siya sa harapan ko sa sobrang panghihinayang sa nangyari kanina. Nakakaburaot din naman kasi itong si Aste eh, alam naman niyang kagagaling lang sa depression si Jecka at wala sa tamang pag-iisip nuong nasigawan siya tapos may padesidiso-desidido pa siyang nalalaman na lalayuan na niya si Jecka. At gumamit pa nang ibang babae, yung patapon na uri pa ng babae! “Mahal na niya pala ako. Gusto niyang maging kanina. Binalik na niya rin yung necklace.” “Eh ang !@#$ mo rin pala talaga eh, sino bang hindi masasaktan sa ginawa mo? Tsaka hindi pa ba obvious, dude?! Hindi siya magko=commit ng suicide kung hindi siya na sobrahan sa stress at depression dahil sa mga nangyari at sa sobrang pagmamahal sa’yo! Hayup ka, ‘tol. Ikaw ang pinak manhid sa lahat ng manhid.” “I know, I know. I’ve learn from my mistakes, ok? So ano nang gagawin ko to win her back?” “Bat sa akin ka nagtatanong? Mukha nab a akong experienced sa love?!” “Eh abka makatulong yung pagiging playboy mo.” “Hep, hep, hep! Hindi na ako playboy! Matinong asawa na ako.” “Talaga lang, ha? Eh kanino ako magpapaturo?! Kay Jasha?” “Eh isa ring walang alam sa mundo yun eh, tsaka amlalamang lama na niya ang tungkol sa balita at baka nagpupuyos na rin sag alit sa’yo yun no.” “oo nga pala no? Pano na yan…”

“Yan kasi naidudulot ng mabuting katangahan.”

“Akalain mong nasa harapan mo na dati yung grasya, nagging bato pa! antanga talaag.” Chapter EIGHTEEN

Jecka’s POV Hayyy! Nakakaasar! Alam niy na siguro kung bakit diba? Punyemas kasi eh! Bakit pa kasi pumasok sa eksena yung Andrealandi na yun! Kung iniisip niyong magpapaka emojolly na naman ako eh, nagkakamali kayong lahat! HAHA! NEVER ko ng gagawin yun! Hindi siya worth it noh! Tsaka hindi ko naman deserve na kawawain at masawi sa pag ibig kaya ang solusyon ko eh—BOY HUNTING!!!! “Bessy, gala tayo after our classes! Please!?” “Ayoko nga. Nakakapagod kaya, teka san ba tayo pupunta ha?” “Naku! Edi sa mall! Parang hindi ka na nasanay sakin.” “MALL?! Ayoko nga.” “Bat na naman?” “Kilalang-kilala na kita at alam kong BOY HUNTING lang ang gagawin mo sa mall.” “EHHHHHHHH!!!!! Bessy naman eh! Minsan lang naghahangad na maging maligaya si bessy mo oh!”

Napahinto siya at napaisip sa sinabi ko at ngumiti. “Ano? Payag kana?” bigla namang tumunog yung cellphone niyang panira ng mood. “Wait lang… tapos lumayo siya bigla pero rinig ko pa rin yung boses ni bessy hanggang ditto. “Ayun! Sakto tawag mo. Nandito kana? Talaga? Kanina lang? gusto mo sundui kita? Ok, fine! Punta ka na lang sa Mall of Asia, gusto kasi ni Bessy mag boy hunting kami—I mean siya lang pala pero sasamahan ko siya. Ano? Punta ka? Talaga?! YEHEY!!! Isasama naming yung gay friend naming eh. Oks lang yun! Oh sige! Bye na! I miss you! I love you! See ya later!” “Sino yun?” “Wala yun, hindi na mahalaga kung sino yun no!” “asus, baka another guy mo yan ah, sabihan mo pa ng ‘I love you’ at ‘I miss you’.” “Kahit kelan talaga napaka chismosa mo no?” “Sinabi na ngang nasa genes ko na yun eh!” “Oo na, mabuti nga at hindi contagious yang sakit mong pagkachismosa eh. Hwag kang mag-alala malalaman mo rin kung sino yun sa takdang panahon.” “Ehwan ko sa’yo! Para kang si Big Brother!” “Syempre, I’m your Big Sister eh!” “Wehhhh—cornybellz!”

Aste’s POV

Simula nung eksena kahapon eh hindi ko na nakikita si Jecka at Jasha. Hindi na rin nagsasama ang buong tropa, dahil sakin may napakalaking lamat na ang samahan namin. Balita ko nga may bagong tropa sina Jecka ngayon, gay nga lang. Si Andrea nga pala ang babaeng bago kong nililigawan ngayon, hindi ko rin alam kung bakit, hindi ko naman siya type, hindi ko naman gusto, hindi ko rin siya trip at lalonglanong hindi ko siya mahal no! Sinabi ko na namang it’s always been Jecka. Siguro sobrang gulo lang talaga nung utak ko nung tinanong ko si Andrea kung pwede manligaw. “Hey, baby. Let’s go to the mall, please…” here we go again, she’s been calling me ‘baby’ since I asked her if I can court her. And this time, for sure! Alila na naman niya ako kaya isasama niya ako sa mall, she’s going to make me her

servant. “Nag-shopping kana kahapon diba?” “EHHH! Sige na…. pretty please?” with matching puppy look yan. “Di ba pwedeng bukas na lang? Sabado naman bukas eh.” “But I want it now.” hay, putch@, bat pa kasi ako nanliligaw sa spoiled brat na to eh, di naman kami bagay! Naputol yung pag-uusap namin ni Andrea ng biglang may nagmamadaling dumaan sa hallway, which is sa harapa namin, and they’re Jecka, Jasha and their gay friend. “Ano ba kayo ang babagal niyo! Baka matraffic pa tayo dun! Tara takbo na tayo papuntang gate!” hila-hila niya si Jasha… tsaka si gay friend. “Gaga ka ba? Papatayin mo ba talaga ako? Eh bawal nga ako mapagod eh!” “Alam ko, sorry! Talagang excited lang ako mag mall!” “Nako, mudang! (means nanay or mommy in gay language) Hayaan na natin yan, baka excited makita yung papable na kikitain natin sa mall ngayon.” Papable? Kikitain?

Who could that be? Dumaan na sila sa harapan namin ng hindi kami napapansin ni Andrea, si Andrea din ni niya ata napansin kasi busy siya sa pagfa-file ng nails niya, sheesshh… arte talaga, hindi naman ganyan ka OA si Jecka kahit kikay siya. “Baby, punta na tayo please?”

“Sige na nga…” kung hindi lang dahil kay Jecka! Sino ba yung lalaking yun? Chapter NINETEEN

Jecka’s POV Nandito na kami sa MOA!!!! Wahaha…. Ang saya-saya! Ang bilis naming makapunta no? ganyan talaga kapag excited at nagmamadali! YEAH—nagmamadaling makahanap ng PAPABLES! Eto naman din kasing si bespren ayaw sabihin sakin kung sino ba yung kikitain namin ditto! Tsaka naeexcite ako ng todo-todo kasi alam kong hindi panget yun dahil kelen ba pumili ng panget ang bespren ko, aber? Haha… “Ano ber, sinetch ba kasi tong fafable na kikitain natin?” btw, that’s Maru Lyndon Cruz, our uber gorgeous gay friend! Transferee siya ditto at kami ang kinaibigan niya agad, aba marunong talaga siyang pumili ng gorgeous friends ah… hahaha… “Alam mo, nak. Super fafable itong kikitain kaya worth waiting naman siya.” “Dapat lang talagang worth waiting yang fafa na yan.” “Teka nga, bessy. Ano ba talagang motibo mo at naghahanap ka nang papa ngayon?” Uh-oh. “Di-di k-kaya natraffic yung fafable?” “Hay nako, ang bobogabosh (bobo in gay language) mo talaga, mag change topic daw ba?” “Wag kang mag change topic, Jecks. Lalo tuloy nagiging interesting kasi ayaw mong sabihin.” “Wititit!!! May fafable na paparating!!!” “Pipe it down, Lyndon! Isa ka pang bobogabosh! Magpapahalataan ta—.”

“J-jecka…” may biglang sumulpot na fafa…ble. Oh… em… gee…

“J-jiro? A-anong ginagawa mo ditto?” yup. Siya nga. Si Jiro nga ang twin brother ni Jasha. “Uhm… guys, maiwan na namin kayo ahh… bibili pa kasi ng napkin si Marumar kasi meron siya ngayon eh.. sige, ciao!” “Anu ber, ang ganda ng view ditto eh, ikaw na lang bumili, ayos na ako sa papable ditto sa harap ko.” “Aalis na tayo diba? Papakin mo na lang yang kuya ko sa bahay namin mamaya, let’s go!” pinandilatan siya ni Jasha. “Oh… ok, I got it! Sige, guys! Ciao! Grabe ka mudang, your scary…” Sabay nag shooo away na sila… uhm, ano bang sasabihin ko? Amfufu naman oh! Sige na nga ako na…

“I missed you badly.”

Jasha’s POV

“Loka ka talaga, di mo kagad nakuha yung sinabi ko, masyado kang na mesmerize sa kuya ko.” “Mudang naman eh! Eh sa malay ko bang kailangan nila ng quality time, diba? Teka nga, magkaano-ano ba yang dalawang yan?” “Gusto mo talagang malaman ang history nung dalawa?” “Super, duper, mega, hyper gusto.” “Sabi ko nga eh, ang chismosa mo eh.” “ANO BA KASI! Andami-dami pang pasikot-sikot eh!” “Oo na nga eh, eto na… Teka gutom na ako. Gusto mo muna kumain?” “Gusto mo di ka mismo ma-murder tsaka iburol at ilibing?” “Sorry, ok? Eton a nga eh, parang jino-joke ka lang eh.” “Oh? Ano na nga?

“Ganito kasi yan eh, si kuya Jiro at si Jecka eh dating lovers yan for 11 months. First love nila ang isa’t-isa, mahal na mahal talaga nila ang isa’tisa nuon, ewan ko lang ngayon. Pero may nangyari eh, ayaw nang parents ni Jecka na may romantic relationship siya kay Kuya kaya pinaglayo sila hanggang nawalan na sila ng communication sa isa’t-isa. Wala ngang maayos na closure yung relationship nila eh. Naku, kung alam mo lang kung gaano nila kamahal yung isa’t-isa. Jusko, parang pang koreanovela yung love life ng dalawa.” “So dapat pala, sila pa rin? pero pinag hiwalay sila? OMG, ang ganda

naman nun.” “Ganda ka dian eh hindi nga sila nagkatuluyan eh.” “Eh bumalk na nga si kuya mo eh, atsaka kitang-kita sa mata ng kuya mo kung ano niya ka miss si Jecka no.” “But, the problem is may girl friend DAW si kuya.” “Edi bingwitin niya. This is the moment!!!” “Pero pano si Aste?” “Anong pano pano? Adik ka ba? Eh may nililigawan na yun eh!” “Kung sa bagay…” “Oh diba?” “Tsaka mas bagay sila no?” “OO, sobra! Pero mahal pa rin ba nila ang isa’t-isa?”

Jecka’s POV

“I missed you badly.” Nagkatitigan kami sabay tawa. “Hindi pa rin pala tayo nagbabago.” “Oo nga, baduy pa rin tayo.” ”Tara, san mo gustong pumunta?” sabay ngiti niya sa akin. “Eh saan pa ba? Edi sa paborito kong kainan!” “Kahit kalian ka talaga, mukha kang bubuyog!” kinurot niya yung magkabilang pisngi ko. “Eh sa masarap kumain sa Jollibee eh!” “Tara na nga!” sinabi niya habang nakangiti. Ayos din to, makakalimutan ko si Aste dahil nandito na siya. Habang naglalakad kami, pinagtitinginan siya ng mga kababaihan. Todo ngiti naman si mokong. “Uhm, Jiro. Pwedeng magtanong?” “Nagtatanong kana.” “Hmmmpf! Pilosopo! Wag na nga lang.” “Binibiro ka lang eh. Hindi nga, ano nga yung itatanong mo?” “Hindi naman to mahalaga eh.” “Pero gusto kong malaman kung ano yun.” “Sige na nga, uhmm… May girl friend ka na ba?” ngumiti siya bigla sa akin tapos huminto sa paglalakad.

Sabay hawak sa kamay ko. At halik sa labi ko.

Ako namang si loka eh nagulat. Shock to death ang drama. Napahawak pa nga ako sa lips ko eh. At feel na feel ko ang burning sensation sa aking beautiful face!

“Does that answer your question?”

Chapter TWENTY Aste’s POV Nandito na rin kami sa wakas ni Andrea sa MOA, hay naku, pagkadating na pagkadating namin ditto eh agad-agad naman akong hinila ng bruha na to sa Salon. Mukha na ba talaga akong P.A. also known as Personal Alalay, ang sama naman talaga ng babaeng to. May araw ka rin saken. “Baby, anong bagay sakin na style ng hair?” “Wala akong alam sa mga ganyan eh atsaka panget taste ko.” Natawa naman bigla yung bakla at babaeng stylist ni Andrea. “Bakit po?” “Wala po. Natawa lang po kami sa sinabi niyo.” “Ahh.. ganun po ba.” “Ano ba! Stop flirting with my baby, ayusin niya na yung hair ko.” sabay irap. Narinig ko namang nag-uusap yung dalawang hairstylist. “Akala mo kung sinong maganda, kalbuhin ko kaya toh?” “Napakaprimadona at mahadera tong maldita na to. Tsaniin ko kaya buhok nito no? o di kaya kalbuhin ko sa sabunot.” “Agree ako diyan, bakla.” ako din agree! Kahit bunutan niyo pa ng kung anu-anong buhok sa

katawan yan, matutuwa pa ako. Di nga pala sila naririnig ni Andrea kasi naka iPod siya, at sa nakikita at naririnig ko eh naka full ang volume niya. “Aray ano ba!” “Kaartehan nito, i-boblower ko nguso nito eh.” And after 10 million years, natapos din. At ako na naman ang kawawa. Ako daw ang magbabayad. Putch@ to, papatayin ako sa kunsomisyon eh! “Magkano po ang magagastos ko sa buhok niya?” “P 3,000.00 po.” “ANO?! Anong klaseng buhok meron ka?” sabay tingin kay Andrea. “Bakit? May reklamo ka?” sabay irap at upo. “Naku, Sir. Ang malas niyo ata sa girl friend niyo. Wala na ngang modo, mayabang pa. Panget nga talaga taste mo.” “Naku, nagakkamali kayo, hindi ko yan girl friend!” Nagtawanan yung dalawang hair stylist. Buraot tong babaeng to. Bubutasin niya pa ang bulsa ko sa mga padale niya. Lumapit ako kay Andrea at tinanggal yung earphones niya at… “Hoy, Andrea, ikaw magbayad niyan, ayokong sayangin yung pera ko sa buhok mong alambre!” “Hoy! Ikaw magbayad nun! Magbe-break tayo kapag hindi mo binayaran yan!” “Hoy, ang kapal mo! Kalian ba nagging tayo? Pinagtitripan lang kita! Panakip butas lang kita kay Jecka. Kaya magtigil-tigil ka!” papalabas na ako ng Salon ng sumigaw siya.

“BABY!”

“Baby mo muka mo! PWEH!”

Jiro’s POV Ang saya-saya ko ngayon at kasama ko si Jecka ngayon. Feeling ko 3rd year pa rin kami, tulad ng mga masasayang memories namin dati. Sana siya din, pareha kami ng nararamdaman. Hindi ko na siya papakawalan, kahit ano pang mangyari. Pinagtitinginan kami ng tao ngayon kasi magka holding-hands kami at pa swing-swing pa, ewan ko kung alam ni Jasha at Jecka ang nangyari sakin sa ibang bansa. They don’t know that ‘Jiro Elpedez’ is now a famous model of a famous brand of a clothing line, namely, Lacoste. “Jiropot, bat ganyan sila makatingin satin?” “Hindi mo ba talaga alam?” “Hindi alam ang alin?” she looks innocent. Natawa ako bigla sa kanya. “You’re still innocent as always, akala ko ba nasa genes mo ang pagiging chismosa?” “Baka may malfunction?” sagot naman niya. “hmmm.. you want me to tell you a big secret about Jiro Elpedez?” ngumiti naman siya. “What about him?” “Jiro Elpedez is now a famous ramp model and a famous magazine cover model in Paris.” she looks very shocked from what she heard. “Hells no?” “Bakit hindi ba halata sa mukha ko?” binitawan niya bigla yung kamay ko tapos yumuko. Napangiti naman ako sa kanya. “Jeckapot, I’m still the ‘Jiro Elpedez’ you know. I’m still a man who loves a girl named Jecka. Ako pa rin to, you don’t have to worry na baka hindi na ako yung dating taong lahat ng time eh kayang iubos sa’yo, yung taong kayang isuko ang lahat basta ang makasama ka. Ako pa rin to, ang taong lubos-lubos ang pagmamahal sa’yo.” then I held her hand once again. Lyndon’s POV Hi, everyone! Ako nga pala si Lyndon Maru Cruz, isa sa mga taong magpapatawa at magpapaluha ditto sa basta ditto! Haha. Kasama ko nga pala si mudang, at kakatapos lang

naming kumain sa Greenwich. Ayaw niya kasi sa Jollibee dahil nabuburaot daw siya sa pagmumukha ni Jollibee, palagi nga yang may PMS eh, buti na lang ako eh kahit girl eh walang PMS, ahaha. And wititit! May naïf-feel na talaga akong iba sa girlaloo na eto eh, hahha… “Oi, mudang. Nakapag pregnancy test kana ba?” bigla naman siyang napabuga ng water, buti na lang at walang tao sa harap niya, muntik nang magkaroon ng free hilamos or whateverness ditto. “Watcha talkin’ about?” “Wag ka ngang pa-accent-accent diyan! Sirain ko ngalangala mo diyan eh.” “Oh-kay! Sowry! Di nga, bat mo naman nasabi yun?” “Hay nako! Isang napalaking DUH! Para sa’yo! Parang hindi ko alam na may asawa kana at may nangyari na sa inyo ng fafa rixx ko no! oh, correction! Hinalay mo pa si fafa Rixx ko!” “Ay, ang kapal nga naman talaga oh! And wag na wag mo ngang ipaalala sakin yang Rixx na yan! Baka ipasubo ko pa yan buwaya mo eh!” “Ohhh.. I love that!” “GAGA! Kung anek-anek na naman yang pinag-iisip mo.” “Naku, parang hindi na siya nasanay saken, alam naman niyang green-minded ako. BWAHAHA!” “Naku, talaga next time! Ipo-post it note ko pa sa noo ko!” “Hay, naku! Let’s go back to our business—wititit! OMG! Bagabagbagbag! Why am I seeing such bobogbosh creature?” napatingin si Jasha sa tini-tingnan ko.

“Mukhang nagsisisi na ang bruho sa panliligaw. BWAHAHA!” “At mukha pang gaga ang bruha sa kakahabol. PWAHAHA!”

Chapter TWENTY ONE

Rixx’s POV

Hayy… Since maraming nakamiss sa aking kagwapuhan, nandito na naman ako. Nasan nga ba ako nung mga nakaraang araw? Hmmm.. Ganito kasi yan, galit kasi sakin si Jasha kaya hindi muna ako nagpapakita sa kanya, galit siya kasi gusto niya na magsarili kami ng bahay, ayaw niya daw na makikitira lang kami sa bahay ni Daddy. Ang bongga naman kasi ng bahay na gusto niya eh, gusto niya yung maraming bintana, tapos dapat daw malawak atsaka yung 2nd floor dapat daw eh rooftop na at parang veranda, ang gulo no? tsaka gusto niya malapit sa beach at maganda daw dapat ang view na makikita sa bintana. Ano ba kasing nangyayari sa kanya? Napaka kakaiba ng naiisip niya ngayon. Hindi naman siya ganyan dati, napaka weird na niya talaga mag-isip ngayon! Makapagliwaliw na nga ling ditto sa corridor. Teka—si Aste yun ah! Malapitan nga… “Bat an gaga-aga eh nakabusangot ka agad?” “Eh nakakabusangot yung muka at ugali nung Adrea nay un eh!” “Why I did’nt thought of that?” sabay ng nakakabulabog na tawa. “Sige, tawa pa.” “Teka nga—dapat diba natatawa ka ngayon kasi pinagtitripan natin yung Andrea mo? Eh bat nakasimangot ka pa rin?” “Wala lang ako sa mood.” “At kelan ka pa nawalan ng mood, ha?” “Ever since I saw them.” sabay nguso sa harap niya kaya napaharap ako sa tinuturo ng nguso niya. “Oh. So, nagseseloska ngayon?” si Jecka, may ka holding-hands. Tapos mukhang Masaya. Teka, yan yung picture nung lalaki na nakita ko sa wallet ni Jasha ah? Si Jiro Elpedez yun! Sikat na model sa Paris, pero! Mas pogi ako diyan! Promise! “Obvious ba?” “Kelan mo pa sila nakita? Kanina lang?” “Kahapon pa sa may mall.” “Ano naming ginagawa mo sa mall?” “Ayun, as usual, personal alalay ng bruha.”

“In fairness ah, natututo ka na ng salitang bakla sa malditang Andrea na yan ah.” “Wala na sakin yun, tinigil ko na panliligaw dun, naghabol pa nga sakin kahapon yun eh, and what’s worst? Tinatawag niya akong baby at pinapahiya sa mall.” “Eh ano naming nakita mo between Jecka and that Jiro guy?” “kilala mo yung lalaki? [color] “Oo naman, kuya kaya ni Jasha yun.” “Talaga? Kaya pala kamukha niya.” “Kambal niya kaya yun. Oh, ano ngang nakita mo?” “They kissed. Yung usual na nakikita sa koreanovela film.” “Ano bay an, napaghahalataan ka nang nanunuod ng koreanovela, tsong! Broke back kana ba?” “Hindi no! Kay ate Liz ko lang napapanuod yun!” “Excuses, excuses. Hahaha. Sige, hagilapin ko lang asawa ko.” “Sige, Bro! Buti pa kayo ayos ng asawa mo!”

Teka—ayos na nga ba kami ng asawa ko?[/]

Jasha’s POV

Hayy… Buti pa sila Kuya Jiro at Jecka eh, happy together na. Samantalang kami ni Rixx eh nag-iiwasan sa bahay ni Papa, kasi naman eh, ako rin ang ay kasalanan, alam ko naming kaya siya lumalayo eh dahil sa ayaw niya lumala ang gulo sa pagitan naming. Hindi naman siya major huge fight ng asawa. Usual lang naman to eh, usual lang naming maghanap ng sariling bahay ang asawa diba? Mag-isip-isip nga siya. Ano ba to! Siya na naman tong sinisisi ko. Mag sosorry na nga ako sa kanya mamaya. “Jasha, pwede ka bang makausap?” “Ay! Anak ng balyenang binuteteng tuli!” “Sorry, sorry kung nagulat kita. Jasha, pwede ka bang makausap saglit?” “Jasha?” he’s not even calling me ‘yin’! galit nga siya! “Huh?” and he’s not even remembering anything! “Ah-eh. W-wala.” I loathe you, you know? “Lika na nga.” sabay hawak niya sa kamay ko at hila sa akin. Parang nakaramdam ako ng super kakaibang electricity and butterflies in my stomach! Ano ba itech! At habang naglalakad kami eh magkaholding-hands pa kami. Asawang-asawa talaga. May nadaanan pa nga kaming isang circle of people sa garden na nagbabible study at alam niyo ang sinasabi? Well, eto lang naman…

“Aba’y yan ang good example ng sweet na mag-asawa. Tignan niyo oh, holding hands while walking at may pa swing-swing pa.” “Diba, sila yung sikat na newly weds ng high school department na arrange marriage lang?” “Oo, sila nga yun. Pero tignan niyo naman, nagka inlove-an na ang dalawang mag asawa.”

Nagka in-love-an na nga ba kaming dalawa?

Nandito na nga pala kami sa may school fountain na bihira lang puntahan nang mga estudyante. Ano nga bang pag-uusapan naming ditto? Eh kanina pa kami nandito at hindi naman siya nagsasalita.

“Uhm, Rixx. Ano bang sasabihin mo?” “Wag ka sanang mabibigla sa sasabihin ko ah.” sabay hawak niya sa kamay ko, kinabahan naman ako bigla dahil dun sa sasabihin niya. Iiwan na niya ba ako? “A-ano yun?”

“Tinupad ko na ang pangrap mo.”

Chapter TWENTY TWO

Jasha’s POV Anong pangarap ang pinagsasabi nito? At kelan niya pa nalaman ang mga pangarap ko, aber? “ANONG PANGARAP?! ANONG PANGARAP YANG PINAGSASABI MO?” nagulat siya sa reaksyon ko, akala niya siguro eh mata-touch na ehwan ako, na parang nadisappoint din yung expression sa mukha niya ngumiti na lang siya para hindi halata, eh halata naman kahit anong klase ang pagtago niya sa akin. “Pangarap? Halika, sama ka sakin, may pupuntahan tayo.” “Eh san nga tayo pupunta?!” “Sa pangarap mo nga eh!” “ANO?! PUPUNTA TAYONG PARIS NGAYON? NALELENGGOT KA BA? MAY PASOK KAYA TAYO BUKAS!!” “Eh sino bang nag sabi sa’yong mag paparis tayo eh sa pangarap mo nga tayo, diba?” “Eh san nga kasi yun?!” mukang sobrang buryong na siya at naiirita. “Mag hintay ka pwede?” “Fine.” sige na nga, no complaining, oh siya, siya. Hmmpf. Matapos ang ilang oras na pagtangay sa kamay ko ni Rixx eh, heto kami sa isang beach. “At kelan ko pa nagging pangarap na makakita ng beach? Eh kahit kelan ko gustuhin eh makikita’t makikita ko din naman to.” “Sinabi ko na bang eto na yun? Masyado ka kasing hot eh. kaya kita … hmmpf.” “May sinasabi ka?” “May narinig ka ba?”

“Hmmpf. Bwiset ka talaga. Ano nga kasi yun?” “Walang ulitan sa bingi. Lika na nga, dun na tayo sa pangarap mo at matigil ka na sa kakangawa diyan.” sabay hila niya sakin, ngayon ko lang napansin na kanina niya pa hawak yung kamay ko at take note! Nakalock pa lahat ng fingers ah! Napansin ko bigla na tumigil kami sa isang magandang bahay at 2nd floor pero mukhang rooftop kagad yun sa taas. Papasok n asana kami ng….

“Teka, teka… hindi naman sa atin tong bahay na to eh, mali tong pagpasok natin ditto, makakasuhan tayo ng trespassing sa pinag gagawa natin eh.” “Hindi yan no.” “Anong hindi yan?! Eh pag tayo na lagot ditto! Naku! Hindi ka na aabutan nang sinag ng araw! Kani ba kasi tong bahay na to?!” “Hayy… Sa ating dalawa PO, sa ating mag-asawa PO yan.” “SA ATING DALAWA?! BAT BIGLA-BIGLA KANG GUMAGASTOS? ALAM MO BA KUNG GANO KA HIRAP ANG BUHAY NGAYON?! DAPAT SINABI MO MUNA SAKIN, DIBA?!” “EH IKAW TONG KULIT NG KULIT SA AKIN NUNG ISANG ARAW EH! ANO BA YAN, ISANG BUWAN PA LANG TAYONG MAG ASAWA PURO SAKIT SA ULO ANG ABOT KO SAYO DAHIL SA TANTRUMS MO! Tsaka, hindi ka ba nagsasawang sigawan ako?” “Pano kung sabihin kong hindi?” tumitig siya sa akin tapos umiwas kagad ng tingin. Sabay walk-out pero pagdating niya sa pinto, bigla siyang huminto… Hindi ka ba nagsasawang saktan ako?” and off he go.

“H-ha?”

Chapter TWENTY THREE

Jasha’s POV Hayyy… ano ba to! Nakakaasar naman si ako! Hmmpf! Kasi naman eh, bakit kailangan ko pa siyang mabulyawan diba? Eh wala naman talagang ginawang masama si Rixx, and in fact, it’s so sweet of him to surprise me that we have a new home. At para saming dalawa lang talaga ah. Kailangan ko na talagang malaman ang cause ng pag-iinarte ko ng todo-todo. Matawagan nga yung tita kong doctor. “Uhm, hello? tita, good afternoon po. ” “Oh, hija. Good afternoon din sa’yo. Napatawag ka?” “Eh kasi tita, diba OB-Gynecologist ka? May itatanong lang naman ako.” “Bakit? May problem bas a periods mo?” “Hindi pu yun, tita. Itatanong ko lang po sana yung signs and sympstoms of being pregnant.” “Oh. That?” “opo.” “Don’t tell me, may nangyari na sa inyo ng asawa mo?” “Uhm. Sort of? Can you just… uhm, tell me what I’m asking? Pretty please?” “Oh sige na nga. Uhm, syempre andyan ang morning sickness or nausea, sudden craving for foods specially green mangoes, sudden changing of moods and feelings and frequent urination tsaka yung menstrual period mo ay late na.” OMG. “A-ahh.. g-ganun po ba. Oh sige po, thank you.” “Pero, hija. Wag kang mag-rerely sa mga sinabi ko ok? Tsaka mas mabuti nang kumuha ka ng pregnancy test to make it sure, understand?” “Ay, opo. Thanks sa concern. Ay! Naalala kop o pala, kung sakaling buntis nga po ako, makakasama po ba sa pagbubutis ko yung kondisyon ng kalusugan ko?”

“Oo nga pala. Hija, hindi ko alam ang mangyayari sa’yo in the near future. May possibility na hindi kayanin ng baby or ikaw. Maaring mauwi sa miscarriage. But, don’t lose hope, ok? Walang impossible kay God. Sige, bye na. ingat ka ah, kapag alam mo na yung resulta sabihin mo agad.” “Thank you po,sige po, bye. Ingat po kayo lagi.” Our phone conversation ended there.

Pano kung buntis nga ako? Makakayanan kaya ng katawan ko at nang PUSO kong lumaban?

Rixx’s POV BUNTIS?! Ni hindi pumasok sa isipan kong pwedeng mabuntis I Jasha kasi first time lang yun at yun lang yun! Hindi ko namang sinasadyang mang-eavesdrop sa usapan nila eh. Aayain ko lang sana siyang umuwi pero nung narinig ko yung word na buntis eh natigilan ako bigla at narinig lahat, as in lahat. Lalo pang nakapagpabagabag sakin eh yung tungkol sa kalusugan niya? Ano bang meron siya na hindi ko alam? She’s more like a stranger to me, ni hindi ko alam kung anong favorites niya sa lahat ng bagay what more pa kaya sa sakit niya, diba? Now I know how it feels like to have a wife who’s more like a stranger to you. Ang alam mo lang ang whole name niya at birthday niya. Ang gulo ng ganitong buhay. Makauwi na nga lang… ay teka, yung ASAWA ko nga pala eh nasa loob pa… “Kung gusto mo nang umuwi sabihin mo lang, baka naiinip kana.” nagulat siya ng sumulpot ako. “Nakakagulat ka naman.” “Ay, sorry. Baka sigawan mo na naman ako kaya magso-sorry na ako agad.” “Uhm, hindi nuh, k-kanina ka pa d-diyan?” “Hindi. Kararating ko lang. Bakit?” LIAR, LIAR. “W-wala naman…” so may balak kang itago sa akin? “Ano? Uwi na tayo? Or stay nalang ditto?”

“Stay ditto?” “Yup. Yung ibang gamit natin kasi nandito na, yung iba na lang yung nanduon sa bahay.” “Uhm, sige. Stay na lang tayo ditto.” “Sige, sa may roof top lang ako.” “Sige, lilibutin ko lang din itong buong bahay.” Umakyat na agad ako sa taas at napaisip bigla…

Handan a ba talaga ang isang playboy na si Rixx Edcel Lauchengco na maging responsableng asawa at higit sa lahat, maging AMA?

ANG PINAKA AABANGAN. so far…
Chapter TWENTY FOUR

Jasha’s POV Magkatabi kami ngayon ni Rixx sa kama tsaka magkatalikod kami, feeling ko tulog na si mokong, magagawa ko na ang misyon ko ng tahimik. Ano yung misyon ko? Uhm, magtake ng

pregnancy test sa CR pagkatulog na si Rixx para di niya ako guluhin, diba? Nice idea. BWAHAHA. Makabangon na nga. Bumangon na ako sa kama namin tapos kinuha ko yung bag ko tapos kinuha sa pinakatagong bulsa ng bag ko yung pregnancy test kit. Hay… this is it! This is really it!!!!!!! “This is it! This is really it! Kaya mo yan Jasha the Great! AJA!!! TIRA-TIRA! Woooohh….” Pumasok na akong CR then ginawa ang procedure, at inantay ang resulta at ang resulta ay…..

Rixx’s POV Naalimpungatan ako ng maramdaman kong wala sa tabi ko ang asawa ko. Nasan na ba siya. Baka kumuha lang ng tubig, makapasok nga ng CR at nararamdaman ko ang tawag ng kalikasan. Akma namang hahawakan ko yung doorknob ng biglang bumukas ang pinto at nagulantang siya sa nakita niya, hindi niya siguro akalain na nagising ako.

“Sorry, Jasha. Nagulat ka ata.” nakahawak siya sa right chest niya. “A-ayos l-lang y-yun…G-gising k-ka p-pala.” sabay iwas niya at lakad. Papasok n asana ako ng CR ng napansin akong nalalaglag ata ni Jasha kanina, dinampot ko bigla…

Familiar ang itsura nito ah, parang nakikita ko to sa TV… Diba, pregnancy test kit ito?

“S-sa’yo ba ito?” tanong ko sa kanya. Tumango naman siya nang parang hesitant pa rin, hinihingal pa, nakahawak sa chest niya. tinignan ko yung resulta.

“T-two lines? P-preggy ka?” POSITIVE. Napatingin ako sa kanya at bigla siyang nag pass out. [i[]This is no joke, tatay na ako.[/i]

Aste’s POV I headed immediately to my car kahit pinagalitan ako ng mommy dearie ko at aalis ako ng medaling araw kausap ko pa si Rixx ngayon habang nag sasapatos sa loob ng car ko at talagang sinundan ako ni mommy. “Mommy, totoo po sinasabi ko, di ako gigimik ngayon pupunta akong hospital dahil sinugod yung kaibigan ko sa hospital at yun yung asawa ni bespren, mee(as in mommy). (kay Rixx naman) ano bang nangyari kay Jasha?” “Nagulantang sa resulta ng pregnancy test niya. POSITIVE eh.” ”bata ka, baka pupuntahan mo lang yung maldita mong nililigawan ah.” “Hindi nga po. Hindi ko na nililigawan yun. (sa phone naman) ah, ganun ba? congrats! Ninong ako ah. Rixx, ang kulit ni mommy eh, isasama ko na lang to sa hospital para maniwala ah, saang ospital ba?” “Syempre, kayo una sa listahan ni Jecka ng mga ninong at ninang no. Oh sige, sama mo si Tita para sure siyang hindi ka nagsisinungaling.” “Magbibihis lang ako.” “Ah ok, diyan ba? haharurutin ko na lang para mabilis. (sa mommy niya) Mee, wag ka nang magbihis! Ayos nay n, sakay ka na, hassle lang yan. Ang bagal mo pa namang kumilos.” “At si tita pa talaga ang pinagalitan ah. Sige, nandito na yung doctor. Ikaw na lang

komontact kay Jiro tsaka Jecka, ok?” “HOY! Nawe-wengot kaba ayokong makausap—“ “Sige, pare, thank you, bye—toot toot toot.” “Naku, kung hindi lang talaga kita best friend, matagal na kitang ginilitan. Tsk.”

di-nial ko na yung number ni jecka sa phone, ang tagal niyang sagutin, sagutin mo na……

“H-hello, Aste? B-bat ka tumawag?” mukhang ayaw niya na talaga akong makausap. “Sorry, kung naistorbo kita. Alam kong ayaw mo akong makausap pero emergency lang talaga, sinugod sa hospital yung best friend mo. Papunta na kami ni mommy dun, pinapapunta kayo kaagad ni Rixx kasi mag-isa lang siya dun, kinakailangan kayo ni Jasha dun, especially si Jiro. Sa may SL Hospital pala siya dinala. Sige, bye na. ingat kayo sa daan.” “Aste! Wait—toot toot toot.” Mas mabuti na ang ganito. Hanggang ditto na lang talaga tayo, Jecka.

“Anak, mahal mo yung kausap mo kanina no? At I assume hindi si Andrea yun.” natapakan ko bigla yung [preno ng sasakyan kaya medyo na subsub mukha ni mommy, bute nakaseat belt kami. P-pano niya nalaman?
Chapter TWENTY FIVE Jecka’s POV

I must call Jiro. Halatang umiiwas na sakin ngayon si Aste. Balita ko pa naman eh nagwala daw sa mall yung girl nung bumitaw sa panliligaw si Aste at gumawa rind aw siya ng eksena sa mall. Sabi niya panakip-butas lang daw si Andrea at may mahal siyang iba, and obviously ako yung tinutukoy na girl. Mahal ko pa rin naman siya eh, pero kami na ni Jiro. Speaking of Jiro, matawagan na nga. Di-nial ko na yung number niya at after five rings eh sinagot na din niya. “Hey, Jiro.” “Hey, I know you missed me already, but you can call me naman mamayang umaga diba? I’t 1 am for pete’s sake, Jecka.” “Stop being conceited. It’s not about me, it’s about your sister. Sinugod siyang hospital and hindi ko alam kung bakit.” “saang hospital daw?!” “sa SL daw.” “Eh anong ginagawa nila dun? Edi diba by the beach pa yung SL hospital? Eh may mas malapit namang hospital sa bahay nung asawa niya ah.” “Hindi ko rin alam kung bakit. Jiro, please, let’s go there now! Kinakabahan ako kay Jasha, she might die now! Alam naman nating fragile siya. Sa tingin ko dapat na ring malaman to ni Rixx.” “You don’t have the rights to tell anybody about this. Magagalit ang kapatid ko. You know why right?” “But, her husband has the right to know about this! Papano kapag nagaway sila at masabihan niya nang kung anu-anong bagay na maaaring kimkimin ni Jasha and Rixx, not knowing it can kill her.” “Yeah, I know. But Jasha is the only one who has the right to tell anybody about this. Hindi dapat tayo makisawsaw kahit na big part tayo sa buhay niya. Get it? Maghanda ka na. susunduin kita. Let’s drop this topic. Bye.” “Ok. Bye.” *toot—toot*

Naghanda na agad ako at nagpaalam kay mommy and daddy. Hindi na rin kasi

bago sa kanila ang mga situation na ganito kasi dati-rati eh sabay-sabay ang pag atake ng sakit ni Jasha. At alam naman nila na ang susundo sa akin ay si Jiro. Ano kayang nangyari kay Jasha? Natatakot talaga ako.

*PPPPPPPPPPPPEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETTTTTTTTTTTTT!!! !!!!!!!!!!!!!!*

Ayan na siya. Nagmadali ako at sumakay agad sa car ni Jiro nang walang pasabi kay mommy and daddy, alam na nila yun. Humarurot si Jiro sa pagpapatakbo kasi di naman natin siya masisisi dahil ang pinakamahal niya sa mga kapatid niya ay si Jasha dahil aside being his twin sister, siya na rin ang one and only best friend niya. Speaking of her other sisters, matawagan nga… I dialed their house number at after 6 rings eh may batang sumagot… “Uhm, sino po sila? *YAWWNN…* “Jara? Yara? Anybody? Naku, it concerns Jasha. This is Jecka.” “Ate Jecka, si Jara to. Bakit ano pong nanyari kay ate?” “Hindi ko alam pero susunduin namin kayo diyan ni kuya Jiro nyo, ok? Maghanda na kayo para aalis na lang tayo pagsundo sa inyo.” “Ok, ate. Thank you sa pag inform samin.” “Ok, get ready na. Your ate needs you right now.”

Chapter TWENTY FIVE b Jiro’s POV We headed straight to SL Hospital nung nasundo kaagad namin si Yara at Jara. Yara is already crying while Jara is comforting her, sa kambal na yan, si Jara ang fighter si Yara ang lover. Kumbaga, opposite silang dalawa, si Jara sa music nahahanay while si Yara naman is into arts. Let’s go back to the story… “Kuya, malayo pa ba tayo?” “Malapit-lapit na rin. makakarating din tayo agad. Ipag-pray niyo lang si Jasha, ok?” tumang naman siya at sumandal sa headrest.

“Kuya, what if… di kayanin ni ate ngayon? What if ngayon hindi kayanin ng heart niya? Anong gagawin natin pag wala na siya? Siya na yung parang mommy naming nung nawala si mommy tapos ngayon…?” naaawa ako kay Yara dahil super close talaga silang tatlo at mahal na mahal nila ang ate nila. “Don’t lose hope, Yara. Steady ka lang diyan, everythings gonna be fine. Mabubuhay ang ate niyo, ok? Wag mag panic, baka hika lang to.” “No, kuya! Kahit hika pa yan! Baka mauwi sa heart fa—” “STOP IT! Alam mo namang masakit din sakin diba? Hwag ka munang mangulit, Yara. Alam mo namang naiirita ako kapag pinagpipilitang ‘baka’ may mangyari dahil WALA namang dapat, ok? Just pray!” “Calm down, Jiro. Nag-aalala lang naman yung bata eh. Just focus on the way, baka mapano tayo niyan eh.” “Sorry, nabigla lang.” nag focus na ako sa daan gaya ng sabi ni Jecka. Nabigla lang naman talaga ako dahil mahirap na, baka magkatotoo nga, ayokong maubusan ng lakas ng loob dahil alam kong ‘hanggat may buhay may pag-asa’ diba? And after 5 more minutes nakarating na kami sa hospital at nagmadali silang tumakbo sa ER. Sumunod na lang ako at pinark ko pa ng maayos yung car. Tumakbo na ako sa loob at sinalubong ako ni Jecka… “Ano? May balita na ba?” “Wa-wala pa eh…” “Ok ka lang ba? bat nauutal ka?” “Wa-wala to.” kahit alam kong wala yung sinasabi niya at pinagpipilitan niya, alam ko namang meron eh. “Ano sabi ni Rixx?” “Kinakausap ko kanina pero hindi kumikibo eh, mukhang shock at kabado, I think may nalaman siya eh. Don’t you think alam niya?” “I don’t have any idea.” After 30 more minutes, lumabas ang doctor sa ER.

“Mr. Lauchengco?” lumapit nigla si Rixx at sumunod kami. “Kayo po ba ang family ni Mrs Lauchengco?” “Kuya at twin niya ako.” “Best friend.” “Husband po.” ok, pagkakataon na ito. “Uhm, doc? Pwedeng may itanong sa inyo about my twin?” “Sure, pakibilisan lang dahil kailangan ko kagad sabihin kung anong meron sa pasyente.” “Pwede po bang dun tayo sa gilid?” Rixx’s POV Kakatapos lang nila mag usap. At papunta si doc sa direksyon naming ni Jecka. Kaya napatayo kami agad. “Doc, anong meron sa asawa ko?” “Anong gusto mong mauna? Good news or bad news?” “Good news, syempre.” “you’re wife is 1 month and 2 weeks pregnant, hijo.” “Totoo nga?! Hindi nagsisinungaling yung nakit kong pregnancy kit sa bahay kanina?!” “Yup. It’s true. And the bad news is…” “Is…? What?” “Bed rest lang siya lagi. If hindi kinakailangang gumalaw, wag siyang pagalawin para hindi mapagod agad. Makakasama sa kanya at sa baby niyo.” “Ganun po ba? sige po, kung kinakailangan hindi na talaga siya gumalaw at pagsilbihan ko pa siya.” natawa yung doctor sa sinabi ko. “Basta hijo, wag siyang mapapagod, wag siyang malulungkot, wag siyang masyadong Masaya at wag sanang magalit at madepress. Para din yan sa bata, ok?” then he tapped my shoulder.

Dumating si tita Julie na mommy ni Aste at si Aste galing sa bilihan ng pagkain sa labas, buti na lang may Greenwich dun. “Hijo, may balita nab a sa misis mo?” “tol, musta na si Jasha?”

“ANG SAYA NG FEELING NANG MAGIGING TATAY!!!!!!!!!! WOOOOH!!!!!!!!!” yan lang ang nasabi ko.

Chapter TWENTY SIX

Jasha’s POV Bakit ang puti lahat ng nakikita ko?! Nasan na ba ako?! Nasa langit nab a ako?! Panaginip lang ba yung lahat?! Pati yung pag bubuntis ko?! Teka bat may oxygen na nakakabit sa muka ko? Wag mong sabihing nasa ospital lang ako? Teka sino ba tong natutulog sa may kamay ko? “Hoy.” I poke him at his head. Pero ayaw pa ring gumalaw nito. “Woy.” this time I poke him thrice at his head. Ayaw pa ring gumalaw. “HUY!!!” I smack his head this time. At gumana na siya. Hahaha. “AWTS!” ngeh, si Rixx lang pala. “POTEK, ngayon palang ako nakatulog simula kagabi, ano ayos kana ba? anong nararamdaman mo? Nahihilo ka ba?” from being bugnutin he looked more concern this time. “Ayos naman, ano bang nangyari?” “Hindi mo maalala?” “Hindi eh, ang naaalala ko lang ay nung…” OMG. Oo nga pala, I saw the result of my pregnancy test and it’s positive at tinanong niya pa ako kung tama din ba yung nakita niya! “Yung…?” “Yung sa pregnancy test.” napayuko ako, natawa siya onti tapos umupo siya sa may kama ko kaya magkatabi na kami. Sabay… “Alam mo ba, sobra akong kinabahan kagabi? Alam mo yung feeling na hindi mo alam kung matutuwa ka or malulungkot kasi buntis ka at ako ang ama pero bigla

kang hinimatay hindi ko alam kung bakit ganun nagrespond yung katawan ko na dapat kang isugod sa ospital samantalang hinimatay ka lang.” sinabi niiya sakin yun ng nakayakap siya. Bigla akong na-guilty sa mga sinabi niya, kasi ang alam niya lang naman ay walang komplikasyon sa akin at hindi kami magiging sagabal sa isa’t-isa. “S-sorry…” siguro dala na rin ng guilt at naiyak na ako. “Shhh… ayos lang. basta wag mo ng uulitin ang pag-aalalahin ako ah?” I just nodded. I just felt secured and loved at his arms. “Hayaan mo, kapag ok ka na, magdi-date tayo. Para naman ma relax ka. Para maging Masaya din ang baby natin, ok?” bumitaw siya at nginitian ako.

Please naman, Rixx. Don’t make this harder for me. Your smile, your hug and the care you have given to me this past few days makes me more guilty than ever.

Nandito na si Daddy at Papa sa kwarto ko ditto sa ospital at ngayon palang namin sasabihin ni Rixx ang lahat-lahat. Nandito na rin si Yara at Jara. Pati sina kuya Jiro, Jecka at Aste. “Mga anak, ano bang ibabalita niyo?” mukhang worried si Papa at Daddy. “Uhm, Paps and Dads, gusto lang po namin sanang ibalita sa inyo na mga LOLO na kayo.” nanlaki yung mata ni Daddy at Papa. “AKO?! LOLO NAH?!” “No joke?” “Yup.” “Ilang months na yan?” “Almost 2 months na din po ata?” “Basta, Rixx anak, wag papabayaan si Jasha ah?”

“Syempre naman po.”

Rixx’s POV

Bakit ganun? May naïf-feel akong mali, feeling ko ako lang ang may walang alam. Feeling ko may tinatago sila sa akin. May kakaiba na rin akong nararamdaman sa kanya… hindi ko ma explain lahat ng nararamdaman ko. Super duper mixed emotions. Ay! Dapat ko pa palang problemahin kung saan kaming magdi-date after niyang magpahinga. Hmmm… eh kung sa mga lugar kaya na hindi niya pa naeexperience? Oo tama! Yun nga. BWAHAHAHA! “’Tol, ayos ka lang?” “Oo naman, bakit?” “Mukha ka kasing timang diyan eh, ngumingiti ng biglaan?” “Hindi mo lang talaga maintindihan ang nararamdaman ko, dude.” “Ano ba kasi yan ha?” “Di mo rin maiitindihan kapag sinabi ko.” “Taena naman, boy. Ano nga kasi yun?” “Hindi mo maiintindihan yun kasi hindi ka pa naman tatay, tungak!” “oo nga no? kung sa bagay.” “tignan mo ‘to.” bigla namang may dumaan sa harapan naming magka holdinghands.

“Inggit ka no?” “Oo.” “Selos na selos ka no?”

“Sobra, to the bones.” “Sising-sisi ka no?” “Oo, di ko tinatanggi.” “Yan kasi, girl friend na, naging bato pa.” “Ewan ko ba kung anong pumasok sa isipan ko.” “oo nga eh, ano ba meron yang Andrea nay an at pinagpalit mo siya dun?” “Ewan ko rin, nagpaka gag0 ako eh.” “Balikan mo kaya.”

“Yun na nga eh. Pano ako makakabalik kung wala namang babalikan, diba?” Chapter TWENTY SEVEN

Rixx’s POV Kakalabas lang ni Jasha sa hospital kaninang umaga at hanggang ngayon ay nagpapahinga pa siya, nandito sila Aste, Jecka, Jiro, Papa, Daddy, Yara and Jara dito sa bago naming bahay at nagsasagawa sila ng malawakang tour sa aming bahay. Medyo may mararamdaman ka ring tension between the love triangle of Jecka, Jiro and Aste. Sa totoo lang, kayang-kayang sulutin ni Aste si Jecka pero ang gusto niya talaga ay makuha sa magandang paraan si Jecka dahil alam niya sa sarili niya na hindi niya kayang makagawa ng hindi maganda sa pinakamamahal niyang babae sa buhay niya other than his mom. Pero kung ako si Aste, matagal ko na siyang sinulot, dahil habang patagal ng patagal ang oras ay siguradong mas nahuhulog si Jecka kay Jiro. Hindi naman sa may galit ako kay Jiro dahil halatang may itinatago sila sa akin, ang akin lang naman eh best friend ko si Aste at sa lahat ng bagay kami ang magkaramay. Kaya imposibleng hindi ko siya kampihan mali man o tama. At isa pa, ang asawa nga sasusulot, girl friend pa kaya? Diba? Natapos ko na rin pala ang pagpaplano sa date namin ni Jasha, simple lang siya, hindi siya masyadong pinagkagastusan dahil ang gusto ko lang naman ay

mapasaya siya ng sobra dahil sa thought na nagawa ko yun, hindi sa kung gaano ko pinagkagastusan, diba? Hindi siya susyal tulad ng nakikita niyo sa mga teleserye at koreanovela, jdorama or kung ano-anong klaseng may –novela at –drama, hahaha. Basta simpleng pagdidate lang to ng mga normal na teenagers. Wag kayong masyadong mag-expect ng bongga yun. “Mukhang malalim ang iniisip natin, anak?” “Wala po ito. masaya lang po ako na tatay na ako.” “mabuti naman, naalala ko tuloy na unang beses na nalaman kong tatay na ako nung ipinagbubutnis ng nanay mo si Rex.” “Daddy naman, wala akong nanay, ok?” “Hanggang kalian pa ba natin siya pagsasarahan ng pintuan, anak?” “Hanggang sa maisip niya na huli na ang lahat.” “Hindi ba parang ang harsh niyan , anak?” “Hindi ba niya naisip nuon nab aka harsh din ang way ng pag-iwan niya satin?” “Hindi mo ba siya magawang patawarin?” “Mapapatawad ko lang siya kapag mamamatay na siya.” “Matuto kang magpatawd, matagal ko ng ipinatawad ang nanay mo, simula ng makita ko kayo ni Jasha na masaya at nagsisimula ng pamilya. Sa tingin mo ba matutuwa ang mga anak mo kapag nalaman nilang may malaking galit ang tatay nila sa lola nila? Pag isipan mo yan… inaantay ka lang nang nanay mo, alam mo na kung saan siya palaging makikita.” Umalis na si daddy at tumatak sa isip ko ang kanyang mga sinabi. Matutuwa nga ba ang mga future children naming kung malaman nilang malaki ang galit ko sa lola nila?

“Alam mo, tama ang Papa. Dapat kang matutong magpatawad. Pano kung bukas, o sa makalawa, mawala na ang nanay mo? Kung kelan nalaman mo ang tunay na dahilan sa mga nangyari nuon? Alam mo, hanggat nabubuhay pa ang mama mo, gumawa ka na nang paraan par magkasundo na kayo, mahirap mawalan ng nanay no. naranasan ko ng mawalan ng mommy, right? And it’s too painful when you knew she only wanted what’s best for you.” Jasha’s POV

Pagkatapos kung sumulpot sa moment ni Rixx eh natulala siya, sana naman eh maliwanagan na talaga siya na dapat na siyang matutong magpatawad tulad ng ginwa ni Papa dun sa nanay ni Rixx. Mahirap din magkimkim ng galit lalo na kung alam mo na hindi mo talaga alam kung anong ikinagagalit mo sa kanya. Bigla naman akong nakaramdam ng gutom. Grabe, parang I wanted something! Pero hindi ko alam, ano ba kasi yun?! Ay! Oo nga! Gusto ko ng manggang hilaw! “Rixx, bili mo ako ng manggang hilaw, please?” “Huh?! Ah-eh. Sige.” palabas na siya ng pinto nang may naisip na naman ako. “Hey, Rixx!” “What?” “Pineapple pa pala.” “Ok. Anything else?” “Nothing.” “Oopss! Rixx, wait! Gusto ko ng pakwan!” “Ok, ano pa ba? aside from manggang uber hilaw at pineapple and pakwan?” “Lanzones pa!” “Ano ka ba?! Hindi pick season ngayon ng lanzones.”

“Eh gusto ko nun eh!” “Eh san namang lupalop ng Pilipinas ako hahanap nun eh hindi pa nga nagbubloom yun!” “Ah basta! Yun ang mga gusto ko! Manggang hilaw, pineapple, atska pakwan! Ay! Papaya pa pala!” “Ano na naman bang nangyari sa’yo? Tinuturukan ka ban g gamut dun sa ospital? Side effects ba yan? Diba bawal ang ibang mga gamot sa mga buntis?! Ipapademanda ko sila!”

“Tanga! Naglilihi na si kumander mo!” Chapter TWENTY EIGHT

Rixx’s POV Ngayon na yung pinaplano kong date namin ni Jasha at ako ay handing-handa na talaga. BWAHAHA. Sana lang ma-appreciate nang asawa kong buntis itong simpleng date naming. It’s the thought that counts nga naman daw diba? Fully booked kami ngayong araw kasi susulitin ko it kasi starting tomorrow eh hindi ko na siya papakilusin sa bahay at aakayin ko siya lagi sa school para hindi siya mapagod at para alam ko rin sa sarili ko na palagi siyang safe. Madaling araw nga pala ngayon at maraming stars sa langit ngayon kaya masayang mag sight-seeing sa bus.

“Jasha, ready ka na ba?” “San ba kasi tayo pupunta?” “Secret nga eh! Basta, I assure you na masisiyahan ka ditto.” “Pag hindi ko ito nagustuhan, tignan mo lang kung anong gagawin ko sa’yo.” “Magtiwala ka na lang kasi sakin.” “Sige na nga, tara na.”

Sumakay kami nang bus at yung pampublic lang kaya sobrang hangin. “Wow, fresh air.” “Dapat lang yan para sa mga katulad mong buntis.” nginitian niya lang ako. And it’s not a fake smile, I guess it’s her sweetest smile that she had shown me so far. 1 point na ko. Nasa byahe pa rin kami kasi medyo malayo yung pupuntahan namin. Nakatitig lang siya sa bintana, ako naman, tinititigan siya. “Hinay-hinay lang, malusaw ako niyan.” napansin niya pala. Pero hindi ko pa rin inalis yung tingin ko sa kanya. “Ang ganda ng view no?” “Oo nga, ang ganda tignan dito ng mga stars habang pasikat ang araw.” “Pero wala mas maganda sa view na tinitignan ko ngayon?” nakatitig pa rin ako sa kanya. “Saan? Turo mo naman saakin! I-share mo naman.” lingon siya ng lingon sa may bintana. “Ayun oh! Ang ganda-ganda.” “Saan diyan? Ayun bang bundok?” “Nasa harapan ko lang eh, yung tru—” “Excuse me, saan po kayo bababa?” peste tong kundoktor na to. Naninira ng

moment. Puchak. Grr… “Sa may star fish.”inabot ko naman yung bayad “Anong lugar yung star fish?” bulong niya sa akin. “Antayin mo na lang, ok?” *YAWN* “Sige na nga, ano bay an! Inaantok na ako.” “Unan ka ditto sa balikat ko.” “Sure ka? Mabigat ulo ko.” “Oo naman. Syempre, ikaw si kumander eh.” then I patted my shoulder. “Ok, sabi mo eh.” sumandal na siya sa balikat ko, naamoy ko tuloy yung buhok niya. “Miss, anong shampoo mo?” sabi ko sa kanya habang nakangiti napatingin lang siya sa akin. “Bakit? Nabanguhan ka ba?” nakisakay naman siya sa biro ko. “Oo eh. Baka pwede kang maging girl friend, miss.” “Your so hahaha. Yung shampoo ko eh bili sakin n asawa ko no.” “May asawa ka na pala? Hindi halata ah.” “Buntis nga ako eh.” “Gwapo naman ba asawa mo?” “Hay naku! Ang panget nun! Nag-aalala nga ako kung anong magiging hitsura nang anak naming eh, baka magmukhang maligno.” sabay tawa niya. “Ah ganon ha?” kiniliti ko siya ng kiliti habang nakasandal sa baliat ko, tawa naman siya ng tawa. First time namin sigurong mag enjoy sa company ng isa’t-isa sa halos 2 months naming maging mag asawa. “Eh ikaw? Maganda ba asawa mo?” tanong naman niya pagkatapos niyang makarecover sa kakatawa.

“Hmmmm?? Asawa ko? Matalino siya tsaka mabait ng konting slight.” “Tinatanong ko kung maganda, hindi kung matalino at kung gaano kabait.” sabay kiliti naman niya sa akin sa bewang. “Oo na, maganda na asawa ko! Sexy sana kaya lang nabuntis ko na.” sinabi ko naman pagkatapos kong tumawa. “Hala, parang napilitan kang maganda. Pano na tayo niyan? Buntis ako tapos buntis na asawa mo? Wala na tayong chance maging tayo?”

Biglang lumingon sa amin yung nasa harap naka upon a mukhang mag-asawa. At sabi pa nung girl…

“OMG. Magtatanan yung nasa likod natin and iba yung tatay ng binubuntis niya?”

Natawa kaming bigla dun sa babae kasi kanina pa pala nakikinig samin yung babae, siguro sa sobrang bored sa byahe eh naghanap nalang ng itsitsismis? Hahaha. “Grabe ah, laugh trip tong babaeng to.” “Grabe, mahaba-haba pa ang byahe, mahaba-haba pa ang tsitsismisin niyan.” nagtawanan naman kami hanggang sa mapagod ang diaphragm naming kakatawa. Hahaha.

Mahaba-haba pa ang araw, masaya na kami. What more mamaya? Sana hindi na matapos ang araw na to. continuation…

Rixx’s POV Nandito pa rin kami sa bus and Jasha is now sleeping peacefully here in my shoulder while I’m humming the song ‘put your head on my shoulder’, ano ba kayo, alam ko natatawa kayo pero lahat naman tayo eh merong corny-ng side sa buhay no. tulad nitong ginagawa ko. Napakacheesy ko ata ngayon. Sinaniban siguro ako bigla ng lalaking masyadong cheesy. Pero Masaya rin namang maging cheesy once in your life din diba? Malay mo din na maulit—teka, ano ba tong pinagsasabi ko, mangyayari pa rin to no. ngayon pang…nevermind… “Wala pa ba tayo?” *YAWWWWN* “Medyo malapit-lapit na din.” “Ha? Eh diba kanina pa tayong medaling araw ng babyahe tapos ngayon 8 am na ata nasa nyahe pa rin tayo?” “Malapit na tayo eh. Chill lang.” “Chill-chillin mo mukha mo.” “PMS ka na naman.” “Isa kang napakalaking TAN-G-A. alam mo yun? San ka ba nakakita ng buntis na merong dalaw?” “Sensya. Ang ibig kong sabihin kanina eh baka hormonal balance mo yan. Mali lang lumabas sa bibig ko.” “Mukha mo. Tigil-tigilan mo nga pagpapalusot mo. Psshh.” “kanina lang ang amo-amo mo sakin tapos nagdedemonyo ka na ngayon sakin.” “Anong gusto mong gawin ko tumalon sa bangin?” “Tigilan mo nga yang pang teterrorize sakin. Pag di ako nakapagpigil baka…”

“Baka ano?” “Baka halikan kita. Sige lang.” “Ow. Scary.” “Sige, mang-asar ka lang ng makita mo hinahanap mo.” “As if mamamatay ako sa halik mo. DUH. Tsaka—mpfh”

Ayan. Hinalikan ko na. akala niya ah. Tinagalan ko pa, pagkalayo ko sa kanya tumingin ako sa bintana tapos siya hindi nakapagsalita, tapos tumngin ulit ako sa kanya. “Scared?” sabay ngiting demonyo. Akala mo ah. “A-ako? S-scared? Asa!” “Bat ka nauutal? Nasarapan ka no?” nag-blush siya bigla. “A-ako n-nasarapan? M-muka mo!” “Bat ka nagba-blush?napahawak siya sa cheeks niya. Tinawanan ko naman siya nagpagkalutong-lutong. Tinignan naman niya ako ng masama. “Scary…” “Magagantihan din kita.” “Pano ka naman makakaganti, aber?” sabay akbay sa kanya. “Pano ko magagawa yun successfully kung sasabihin ko sa’yo? Utak please.” sabay sandal niya. “Yabang mo ah.” “nahawa lang kamo ako sa’yo. Saksakan ka kasi ng yabang.” “Aray naman. At least saksakan naman ng kagwapuhan diba? “Sige na nga. Oo na lang ako. Kahit ano namang asar ko sa’yo eh hindi na matatanggal sa’yo yang kayabangan mo eh, diba?”

Nginitian ko na lang siya. Medyo malapit lapit na rin kami sa starfish. Nakikita ko na kasi ditto sa bintana yung pagkalaki-laking logo ng star fish at of coure, starfish ang logo.

“Maghanda kana, nandito na tayo.” “May bababa ba sa star fish?” “Meron po.” huminto naman peacefully yung bus hindi katulad kanina na muntik ng sumubsob yung mukha ko sa headrest ng nasa harapan namin. Nakakahiya yun kung natuloy. Bumaba na kami ng bus at nagdiretso kaagad sa starfish. Sumakay pa kami ng tricycle. Nad halata sa mukha niya na first time niyang makasakay. “Sa main lobby lang po.” “Sige ho, Sir.” “Sure ka bang hindi tayo madidisgrasya dito sa trike?” “Tungengok ka ba? sasakay ba naman tayo dito kung alam kong may mangyayaring masama.” “Malay ko ba. Pwedeng magsorry?!” sabi niya ng sarcastic. “Wag na lang, kiss pwede pa.” “Pag yan tinotoo ko maninigas ka.” “Ayos lang, minsan ka lang naman maglambing sakin eh.” “Mamaya ka sakin tignan mo.” “Scary…” “Scary mo mukha mo.” “Pikon.” “mahal mo naman pero mahal ba kita?.” napatahimik ako bigla. OUCH. Teka nga bat ba ako nasaktan?—teka nasaktan ako?! Impossible. Ako maiinlove sa loka-

lokang to?—quiet possible. Ano ba tong pinagsasabi ko?! Tumawa siya bigla. Napatitig lang ako sa kanya. “Wag mong sabihing sineryoso mo yun? Ano ka ba? kanina pa nakahinto yung trike ditto, tulala ka pa rin.” “Ay teka, sorry.” bumaba ako agad ng trike at bumunot ng pambayad at binigay na sa trike driver. Habang siya tawa ng tawa ako naman biglang nag walk-out papuntang lobby para magbayad ng entrance. Lumapit siya sakin pagkatapos kong magbayad, napansin niya siguro na biglang sumama yung aura ko. “Hey, galit ka ba?” “Hindi. Sinabi mo namang wag seryosohin diba?” “Ah-yeah.” “Tara, pahinga muna tayo.” “Hey, I was just joking.” “I know.” “But you look angry.” “No, I’m not.” “I know your mad, okay.” “So?” “I’ll make it up to you.” Tinignan ko siya na para siyang nasisiraan. “Don’t bother. Your pregnant, you shouldn’t get tired, right? Just enjoy today then baka magbago yung mood ko.”

“I’m sorry, okay? The truth is….” ontinuation…

Huh? Napalingon ako bigla sa kanya… and ang facial expression ko eh ‘WTF? Could you please continue?’ “The truth is…? What?” I can see to her face na hindi niya alam ang sasabihin niya at na-shock din siya. And she looked terrified and flushed? “The truth is…. *kukurukuku*… Oooppss..” namula siya bigla. “BWAHAHAHAHHA!” “Hey! It’s embarrassing, you know!” “So that’s the truth? Your starving?” “I’m not starving! I’m just hungry!” tumaas bigla yung tono ng boses niya. I guess napipikon siya. This is MY time to have my pay back. “Yeah, sure. You’re not starving and hungry. You’re deprived!!!!!!!!!” “Stop it, you a**hole!” “you’re scary.” “SHUT UP!” “Lalalalala~! My wife is hungry like a monster~! And she wants to eat me~!” I was singing while she’s chasing me. Then I stopped. “Humanda ka sakin, hayup ka!” tumabo siya sakin at sinalubong ko siya bigla at binuhat siya na parang sako ng bigas! “Hey! Sinong may sabing pwede mong buhatin ang asawa mong buntis ng parang sako ng bigas ha?!” “Rixx Edcel the Great, I guess?”

“Ha-ha-ha. That was so funny, you moron.” she said with over-flowing sarcasm. “Thanks. By the way, you want some Italian food?” “May maghahanda ba satin nun ditto? Like, DUH! We’re in a resort, dapat tropical foods ang meron dito no or some kind of exotic foods.” “Ano ka ba. kapag gusto ko, GUSTO ko. Ok?” “You’re just a visitor here, like others.” “No, I’m not.” “Why would that happen? Gutom lang yan, men.” “Akin kasi to.” “S-sa’yo?” “Yup.” “H-how?” “Pamana sakin ng nanay ko” “Oh. By the way, where’s your mom nga pala?” “Wag n asana natin tong pag-usapan, pwede ba yun?” “Rixx… Hanggang kalian mo pa ba siya kayang tiisin?” “Alam mo, let’s not spoil our vacation, can we?” Then I walked-out, ayoko munang pag-usapan yan mga ganyang bagay. I better eat. Gutom lang siguro tong init ng ulo ko.

“Good Morning, Sir.” “Serve us Italian food, please. dalhin niyo sa room naming mag-asawa. Thanks.” sumusunod pa pala siya sakin. “Uhm, thanks, manong.” sabay kawit niya ng kamay sa kamay ko.

“I’m sorry. Siguro we can’t talk about it now, pero someday pwede na diba?” “yeah, I guess someday. But not now.” niyakap niya yung kamay ko while where walking towards the elevator. “Hmmm… alam ko na, I’ll make it up to you na talaga.” “How?” “Diba hindi ko natuloy yung sasabihin ko kanina?” “Yup?”

“The truth is…”

… I guess I’m inlove with you.”

Chapter TWENTY NINE

Jasha’s POV Napabitaw ako bigla nung hindi siya nagsalita. As in NR lang. as if wala siyang narinig. Nakaramdam ako ng sakit, and I think this hurts more than my chest pains. tuloy-tuloy lang siyang papasok sa elevator. Hindi ko alam kung iiyak ako. Nasaktan ako eh, masakit eh! Ang sarap niyang sabunutan. Nasabi ko yun ng wala ako sa sarili ko, ng hindi ko naiisip yung mga pwedeng mangyari na kinatatakutan ko, at ito na yun. ang sarap niyang batukan at sigawan ng “Hey! Tanga ka ba?! Nasaktan ako! HELLER?!” hindi naman kasi yun ang sasabihin ko eh! Hindi lang talaga nakipagcooperate ang bibig ko sa utak ko, kaya ayan nadulas. “Hindi mo ba ako narinig?” I blurted out. “Narinig.” “Bat wala kang reaction?” “Bakit? Ano bang gusto mong i-react ko ha?!” “Ano bang problema mo ah?! Sinabi ko lang na mahal kita nagkaganyan kana!” “Tinatanong lang naman kita kung anong gusto mong i-react ko eh.” “Wag mo nga akong pilosopohin!” “Hindi naman kita pinipilosopo eh.” ang cold talaga ng expression niya na may halong tanong. Ayoko na. masakit na. masakit na masakit. Aatakihi—heartbroken na ako. masakit na talaga… hindi ko na kaya. Sasara n asana yung elevator at maglalakad na ako palabas ng biglang hinatak niya ako sa loob at kinulong sa mga kamay at braso niya. Nararamdaman ko yung init niya, ang pag hinga niya, ang pagtibok ng puso niya. “Joke lang naman yun eh.” “That’s wasn’t a joke for me.” “Sorry, bipolar ata asawa mo eh.” “Oo eh, may severe mental disorder ka talaga. Saktan ba naman ako?” nakayakap parin kami, pinindot na niya yung no. ng penthouse namin. “So totoo nga yun?” “Do I look like I’m joking?” natawa lang siya.

“So, ano nga ang gusto mong i-react mo sa pagko-confess mo?” “!@#$ ka talaga.” bumitaw siya bigla. Kinulong niya ng mga kamay niya yung mukha ko at hinalikan niya ako sa labi ng matagal. Ramdam ko yung sincerity ng mga halik niya, as if sinasabi na niya ring mahal niya ako. Kumalas na siya. “I love you…”

*DING!* panira ng moment ang elevator.

“Me too.” sabay ngiti niya at hawak niya sa kamay ko papalabas ng elevator kaming dalawa.

to be continued...

continuation… Jasha’s POV Panira talaga ng moment yung elevator na yun. BWISET talaga. Dapat ba talagang may ganun?! Pero at least now, alam ko na na parehas kami ng nararamdaman sa isa’t-isa. Nandito kami sa penthouse namin, nag aayos ng gamit. Maya-maya bababa kami para makapag aliw sa beach! Weeh!!! Beach… vacation… sa wakas with the one you love… sa wakas… “Rixx, gutom na ako.” lumapit siya sa akin tapos niyakap niya ako. “Ngayong alam ko na, na pareho tayo ng nararamdaman para sa isa’t-isa, hindi kita palulungkutin. I will love you more . and before I do that, let’s eat, ayokong nagugutom ang asawa at baby ko.” “Good, buti na isip mo yan.” sakto namang kumatok yung room service para sa pagkain namin. We enjoyed the view while were eating, ang sarap talagang mabuhay… I wish I have to live more… I wish I could grow old with him… “Mukhang malalim ata iniisip natin ah.” “Masaya lang ako. Tsaka busog na rin ako eh.” “How about we’ll walk around the beach?” “Sure. I love that.” Tinapos niya muna yung kinakain niya tapos we headed straight to the beach and we walked there, while holding hands… “Jasha, anong pangarap mo aside from our own house and a healthy family?” “Hmmm… let me see… siguro, I’ll build an orphanage for the less fortunate kids and for the sick ones.” “Bakit naman?” “Wala lang, I just wanted to share my blessings to them. Kung pwede ko lang talagang gawin yun ngayon, baka inubos ko na pera ko dun.”

“Grabe ka naman…” “Gusto ko lang talagang gawin yun kasi hindi ko lang pangarap yun, pangrap din ni Mommy yun, sinabi niya sakin yun when she’s still alive.” “Hayaan mo, tutulangan kita diyan. Magpapatayo tayo ng isang daang orphanage para sa’yo kung gusto mo.” “Sure. I love that.” huminto siya bigla. “But before that, mag sun bathing muna tayo.” naglatag siya ng tuwalya. Tapos pinahiga niya ako tapos tumabi siya sakin at pinatong niya yung ulo niya sa tiyan ko at pinakinggan niya yung baby namin. “Hi baby! Kahit hindi ka pa talaga tao diyan, I know naririnig mo si Daddy. Wag kang mag-alala gwapo ka or maganda ka kapag lumabas ka. Kasi anak ka ng isang gwapo at isang maganda. Hinding hindi ko pa sasamain yung loob ni Mommy mo. Mamahalin ko kayo ni Mommy mo kaya kapit ka lang diyan ah. Lumabas ka sa tamang time mo ah. Daddy can’t wait to see you.” “Your mommy too.”
Sabay nag kiss kami ni Rixx. Oh how I love him…

Chapter THIRTY

Aste’s POV Lasing Mode. Bakit ganito? Bakit lagi ako ang talunan? Bakit kailangan si Jiro? Dahil ba may napatunayan na siya sa pagiging modelo niya? Dahil ba sikat siya? Bakit hindi niya ako kayang mahalin? Alam niya namang mahal na mahal ko siya pero nasaktan ko siya. Ang tanga ko kasi! Kahit anong mangyari hindi ko siya isusuko! Kung hindi ko siya madaan sa santong dasalan, idadaan ko siya sa santong paspasan. I’ll make her come back to me.

I’ll make a good decoy to make her back to me.

Jecka’s POV

Hay… kakapagod! Kakagaling ko lang sa photo shoot ni Jiro pero syempre napakabait nung tao at inuwi ako sa bahay kahit pagod na pagod from work. Pero may onting inis ako sa kanya, sabi niya kasi hindi ako mabo-bored pero sobrang bagot na bagot ako to the bones. Pero kung si Aste siguro yung kasama, wala sigurong dull moments… teka nga! Bat ba pumasok sa isip ko si Aste?! Dyusko naman. Teka,teka… ang phone ko nagba-vibrate… Sino kaya to?

Aste Calling… Speaking of the devil. Pero bakit parang bumilis heartbeat ko, hindi naman sa dahil mahal ko siya, oooppss… pero kaba na parang may hindi magandang mangyayari. “H-hello?” “Kapag hindi ka pumunta ditto ngayon mismo sa bahay ko… tatapusin ko na ang buhay ko.” “Aste?! Bakit?! Ano ka ba!” “Bakit? Sigurado ka bang tinatanong mo kung bakit?” “Oo. Teka—lasing ka ba? iba tono ng pananalita mo ngayon eh.” “For God’s sake, Jecka! Bakit? Ha? Bakit? Kasi mahal kita at mahal mo ko pero siya pinili mo!” “You’re so pathetic, Aste! Hindi mo kailangang patayin ang sarili mo! Nakakaasar ka! Hindi mo kailangang gawin yan!” “Kailangan ko ‘tong gawin kasi ito lang paraan para mapansin mo ko dahil sa arawaraw na ginawa ng Diyos, kapag nilalapitan kita hindi mo ako kinakausap! Nilalayuan mo ako! Nasa sa’yo na ‘yan kung may konsensya kang pigalan ako. Kaya kong kunin yung sarili kong buhay dahil mas mahal kita kesa sa buhay ko.”

Toot-toot-toot-toot

Tumakbo agad ako sa sasakyan at pinaandar ng walang paalam, marunong naman akong mag drive pero hindi pa ako kumuha ng license pero sa sitwasyong ito, I don’t have any choice. I must go to the man whom I truly love…

Pag pasok ko sa bahay nila, walang sumalubong na katulong, driver, boy, o magulang niya… hinanap ko pa kung nasan yung kwarto niya then I saw a black door then I entered there. Nagulat ako sa nakita ko, naka higa siya sa kama may hawak na bote sabay tinungga niya. “Aste! You’re so pathetic!” tumakbo ako sa kanya at sinampal siya ng makaupo siya ng maayos. “And it’s all because of you, hindi ka ba nakukonsensya?” “Aste, stop this. You don’t have to do this. Really.” “Mahal mo pa ba ako? Ako kasi mahal na mahal kita eh.” “Alam mo, dapat hindi ka nananakot nang ganun, hindi ka naman pala magpapakamatay eh, I must go home now. Pagod ako sa byahe eh.” binasag niya yung bote sa gitna kaya parang may kutsilyo na siyang hawak but thank God wala siyang sugat. “Akala mo ba hindi ako seryoso sa sinabi ko?” sabay tinutok niya sa leeg niya. “Aste, put that down.” “Only if you say you love me.” napapaiyak na ako sa ginagawa niya. Hindi niya alam kung gaano ako nasasaktan na nakikita siya ganito. Lumapit na din ako sa kanya. “Mahal na mahal na mahal kita. Sapat na ba yun para hindi ka mag suicide?” tumayo siya pero hawak niya pa rin yung basag na bote kaya sinundan ko siya. “Sa totoo lang, kulang pa. kasi hindi sapat yun para makuha kita kay Jiro.”

“Huh? Anong balak mo?” nagulat ako ng hinili niya ako tapos hinalikan niya ako. He kisses aggressively. I managed to stop lip-locking with him. “Aste…” binitawan niya ako.

“Kung hindi ka makukuha sa santong dasalan, idadaan kita sa santong paspasan.” sabay tinulak niya ako sa kama. continuation…

Jecka’s POV

It’s been two weeks, two weeks walang kibo kay Jiro, two weeks walang gana sa buhay at twoo weeks na bothered. Na-gets niyo naman siguro ako. After you did it without a protection mapapaisip ka talga kung may mabubuo o wala… Siguro nga karma ko din to, after what I have done to Aste and Jiro. Pumapasok din sa isip ko na kung sakaling may mabuo, itutuloy ko ba o isususko ko na lang? tutularan ko ba yung katapangan ni Jasha na buhayin yung bata, well, may asawa siya ako wala. Ayoko na… suko na ako. Ang dami ko pang pangarap, at wala ng pag-asang matupad lahat ng iyon.

“Jecks, okay ka lang ba talaga? Two straight weeks ka ng ganyan. Ano ba talagang meron?” she doesn’t know every single thing.

“Wala lang to, pagod lang talaga ako.” “Two weeks? Pagod? Pagod din ba ang dahilan kaya hindi mo pinapansin si Kuya Jiro? I think there’s a certain explanation to that, Jecks.”” “I’m not yet ready to tell you, mga 2 weeks pa siguro.” para malaman kung buntis din ako o hindi. “Alalahanin mo ah, nandito lang ako sa tabi mo. Don’t do anything stupid para matakasan lang ang problems mo.” “Ok.” then I hugged her. I can feel her tummy… nakukunsensya ako sa naiisip kong gawin. Hindi ko na alam kung ano ang tama…

Aste’s POV

I can’t believe I did that to her. Naasar ako! Nagpadala ako sa emosyon ko. Nagpadala ako sa pressure at galit na nararamdaman ko noon. At dahil sa ginawa ko mas lalo siyang lumayo. Lumayo nga siya kay Jiro pero mas malala ang pag-iwas ang ginagawa niya sakin. Minsan nakakausap ko siya pero punong-puno ng sarcasm ang tono ng pananalita niya. Nasaktan ko talaga siya…

Flashback…

Nagising ako nang marinig kong may humihikbi dahil sa iyak sa tabi ko… which is Jecka. May nangyari sa amin. Hindi siya handa, hindi rin ako handa sa mga consequences na pupwedeng mangyari.

“Jecka, I’m sorry…” “Eto naman ang gusto mo, diba? Ang makuha ako kay Jiro. Eto na! nangyari na! saying-sayo na ako!” “Hindi pa.” “Anong hindi pa?! may gagawin ka pang hindi ko magugustuhan ulit?!” “Tawagan mo ngayon si Jiro. Makipag-break ka ngayon mismo.” hindi ko alam kung bakit ko nasabi yan, epekto siguro ng kalasingan. “Ano? Ulitin mo nga ulit yung sinabi mo.” “Tawagan mo ngayon si Jiro. Makipag-break ka ngayon mismo.” “Ayoko, hwag muna ngayon.” “Sige, kung away mo, isipin mo na lang na walang nangyari. Magkunwari tayong walang nagyari satin. Magkunwari tayong walang gulo at pagkakamaling nangyari —.” Sinampal niya ako bigla. “Walang hiya ka! I never expected you’ll be like this!” hinila niya yung kumot tapos binalot niya sa katawan niy nang mabilisan at dinampot yung mga damit niya at pumasok sa siya sa CR. Umalis din siya agad, end of flash-back...

at simula nun.... lalong lumabo ang lahat. Chapter THIRTY ONE

Jasha’s POV Well, it has been a 2 weeks na tahimik at tulala ang best friend ko, and as what she have said sasabihin na niya sa akin kung ano man yung mabigat niyang problema. Kaya kailangan ko na siyang mahagilap ngayon dahil talagang kinakabahan ako. And speaking of her… papadaan na siya, but she’s not in her

school uniform, nasa bahay pa lang pala ako, and it’s 5;30 in the morning pa lang. mukhang excited siya kasi an gaga niya pumunta dito… or so I thought. Her eyes were puffy. Parang umiyak siya kagabi. “Jecks, ready ka na bang sabihin? Kung hindi pa ok ka lang, coz you look like you’re not ready pa eh.” “I think I’m ready.” “Ok. I’ll listen.” “Please, don’t judge me after I say this to you.” “Kung ano man yan, walang magbabago sa friendship natin. Nandito lang ako pa lagi para tulungan ka sa problems mo, ok? What friends are for?” “Thanks.” “So what is it?” ngumiti ko siya para ma-encourage siyang magsabi sa akin. Pero umiyak siya bigla at kinuha yung mga kamay ko at hinawak sa tyan niya.

“I’m sorry. I’m sorry for hurting your brother.” “Who’s the father? Is it kuya?” “No. it’s not his.” “Si Aste ba?” She nodded and she’s crying hard. I hugged her tight. “Anong balak mo?” “Itutuloy ko, whatever happens.” “Good. Don’t think of abortion. Don’t think this is a mistake. That baby is a blessing.” “Natatakot ako.” bumitawako sa pagkakayakap namin. “Don’t be. Alam nab a niya?” “Not yet.”

“Kailan mo balak sabihin?” “Wala akong balak sabihin sa kanya.” “ANO?! Bakit?” “Dahil wala siyang kwentang tao, he said that we should forget about what had happen to us.”

“Kung wala kang balak sabihin sa kanya, ako ang kakausap sa tarantad*ng yun. Makikita niya kung pano ako magalit.” and I tell that I’m in rage right now.

continuation… Jasha’s POV Nandito ako ngayon sa gate, maaga akong pumasok dahil alam kong maagang pumapasok si Aste. Maganda na ring i-confront siya na walang tao. Since, ayoko namang masira ang reputation ng best friend ko. And speaking of the devil… “Jasha! Ang aga ata natin ngayon—” *SLAP!!* “What was that for?!” “That’s for destroying my best friend’s life!” “I don’t understand you!” “You can’t understand me because I’m a girl like Jecka! You can’t understand us because you’re not the one who’s pregnant!” when he heard that he froze. “Jecka is…pregnant?” “Yup. Hindi ka nagkakamali ng rinig. Buntis ang best friend ko at ikaw ang ama!” “Alam ko. At papanagutan ko ang responsibilidad ko!” “Hindi yun ang issue! Ang issue ditto eh an gaga mong sinira yung buhay niya! Can’t you understand na marami pa siyang pangarap na gusting matupad? Kaya mo naman siyang makuha

kay kuya eh, dahil mahal ka niya… sana naman hindi mo na dinaan sa ganitong paraan na maraming masasaktan. Do you expect na magtitiwala pa sya sa’yo?” “Jasha, mahal ko ang best friend mo at alam kong alam mo yan. Nagawa ko lang naman yun dahil wala ako sa tamang pag-iisip ng mga oras nay un eh. Lasing ako nun!” “Tama na ang mga excuses. Panagutan mo na lang ang bata.” I walked out. Buti na lang at walang nakakita sa amin. Ayokong nasasaktan ang best friend ko—aray… ang sakit ng dibdib ko. Kumikirot ang puso ko. Ang sakit. Namamanhid ako… hindi ako makagalaw… somebody pease, help me…

I assure you after this chapter everything will change… even your views about the characters. >

Chapter THIRTY TWO

Rixx’s POV Hindi ko pa nakikita ngayon si Jasha. Sa flag ceremony hindi ko siya nakita. Asan na kaya yung mahal ko? Lunch break nga pala namin, ang alam ko naman eh pumasok siya, pero si Jecka alam kong hindi, mukhang may problema na naman at ako na naman ata ang walang alam sa mga nagyayari, tanungin ko na lang si Jasha. Nagvibrate bigla yung phone ko, teka… si… Jash-jash ko Calling… I answered it immediately… “Hey, baby. Where have you been?” “I’m sorry but I’m not your baby. Kinuha ko lang yung phone niya from he bag at nandito siya sa clinic at hindi pa rin siya nagigising and I suppose you’re her husband, right?” “Ano nangyari kay Jasha? Sinumpong na naman ata siya. Tsk.” “I think you better come here.” “Sige, thank you, Miss.”

I immediately ran to the clinic and saw my wife lying on the clinic’ sbed and there’s a girl beside her pero nakatalikod siya sa akin. Linapitan ko siya.

“Uhm, Miss. Ako nga pala si Rixx Lauchengco, asawa niya. Thanks you nga pala sa pagdal sa kanya.” humarap siya sa akin at nagulat ako … “Lyla? Kailan ka pa umuwi from States?” “So you must be the husband? Long time no see, R. E.” “I prefer Rixx now.” I smiled at her. She’s Lyla Wilson. My ex girlfriend from States. One of my favorites dati… “You’ve change a lot. You look nicer now. And you have a wife now.” “Magkakababy na rin.” her smile faded. Then she whispered something… “Wh*re.” “I beg your pardon?” “Oh! I said nothing.” “Thanks for taking care of her.” “Rixx… ” I looked at Jasha. Kakagising lang niya. “Musta na? ano bang nangyari sa’yo kanina?” “Nakaaway ko kasi si Aste. May prob kasi sila ni Jecka eh.” “Ah… ganun ba? next time wag mo na akong pag-aalalahanin ng ganito ah.” “Sure.” napatingin siya kay Lyla. At hindi ko gusto yung mukha niyang nakikita ko ngayon. “Who is she?” “She’s your savior. She brought you here when you passed out earlier.” “And I just realized that I should just left you there.” may binulon na naman siya.

“May sinasabi ka ba, Lyla?” “I’m just humming…” “Jasha this is Lyla Wilson. Lyla this is Jasha Lauchengco.” “Nice to meet you.”

“PLEASURE to meet you, MRS LAUCHENGCO.”

to be continued… continuation…

Rixx’s POV Umalis din agad si Lyla pagkatapos niyang magpakilala kay Jasha, at ako na ang nagbabantay sa kanya ditto sa clinic. 2 days na lang pala birthday ko na. sa December 20 ang birthday ko eh, and 2 linggo na lang matatapos na ang contract ng kasal namin ni Jasha. Wala akong poproblemahin dun kasi paniguradong papaya si Jasha kapag niyaya ko ulit siyang magpakasal at wala nang limit. Mahal na mahal ko siya at hindi ko siya papabayaan na mapunta sa iba. “Jasha, kanina ka pa walang imik diyan ah.” “Wala lang, napaisip lang ako kung anong purpose ng pagbabalik ng ex mo. Diba galing siyang States?” “Baka magbabakasyon lang, oo nga pala! Birthday ko na sa 20, anong regalo mo sakin?” napaisip siyang bigla.

“hmmm… I’ll just keep it a secret, ok?” “Siguraduhin mong masu-surprise talaga ako ah.” “Oo naman no. Ako pa.” lumabas na kami ng clinic kasi ok na raw siya sabi niya sa nurse at pumayag naman sila. Hinatid ko rin siya sa classroom nila at nagproceed na lahat sa kani-kanilang klase. Vacant period na rin namin sa wakas. Buti naman at nang makapag-isip ng ireregalo sa kanya sa pasko. “Hey, R.E.!” “Lyla, akala ko umuwi ka na?” yumakap siya sakin. Ganyan na talaga siya dati, natural ng maging malambing sa kanya. “May nakalimutan lang kasi akong sabihin sa’yo eh.” “Ano yun?” “Kasi sa 20 gaganapin yung welcome party sakin eh. Gusto ko sana nandun ka. Sa may 9o2o siya gaganapin.” “Ay, sorry di ako pwede eh.” “Why? Minsan lang naman to eh. Dahil ba kay Jasha?” “Oo eh. Sorry.” “Kahit naman minsan magsaya ka ng walang Jasha na nakakabit sa’yo no.” “Uhm, Lyla. Kasi ganito yun, may part din na hindi tungkol kay Jasha yun eh. Nakalimutan mo na bang birthday ko yun?” “Ay! Sorry! Oo nga pala! Edi sabay na nating i-celebrate tapos kinabukasan na lang yung private party niyo ni Jasha.” “Di talaga pwede eh. Tsaka may surprise daw siya sakin sa mismong 20 at baka din a maulit yun.” “Hindi na ba talaga kita mapipilit?” “Naku… hindi na talaga eh.”

“Tsk. Sayang naman. Pero kapag nagbago isip mo, you’re welcome there. Punta ka anytime but bawal magsama ng wife dun. Ciao!” then she kissed me on my left cheek and left me there.

Di pa rin talaga siya nagbabago. She’s still sweet… “Hindi pa rin siya nagbabago. She’s still a flirt.” “Kanina ka pa diyan?” “Yup.” “Balita ko may prob kayo ni Jecka…” “Oo eh… nabuntis ko eh.” “Tang na ka, ayoko ng ganyang biro ah.” “Seryoso ako no.” “Tang in* mo naman eh! Sabi ko naman sa’yo na wag mo akong gagayahin eh.” “Nalasing ako eh. Malay ko ba.” “Eh anong balak mo sa bata?” “Pananagutan ko.” “Yan! That’s mah men!” “Mahal na mahal ko yun no.” “Alam ko. Mahal ko din naman yung akin eh.’ “Pero, Dude. May nase-sense ako kay Lyla.” “Ano yun?” “Para bang inaakit ka niya… parang gusto ka niyang mabawi kay Jasha. Alam mo namang baliw na baliw sa’yo yun diba?” “Di naman siguro no. tsaka hindi ko basta-basta ipagpapalit si Jasha no.”

“Pero, Dude. I’m warning you. Don’t you dare cheat your wife. Dahil kahit sinampal ako nun kanina eh tropa ko pa rin yun. Hahambalusin kita at itatakwil talaga kita kapag ginawa mo yun.”

“Sige, deal.”[/b] Chapter THIRTY THREE

Jasha’s POV Alam ko na kung anong ipangsu-surprise kay Rixx. Woot! Hahaha. Sana lang matuwa siya at matanggap. Ang gusto ko kasi eh sa birthday niya eh imbitahin ko yung mom niya para makapagbati na sila, diba? Ang saya siguro kung sakaling maayos na ang gusot sa kanila. Gusto ko rin kasi bago may hindi magandang mangyari eh ayos na ang lahat, just in case lang ah. Hindi naman kasi natin alam ang manyayari in the near future, diba? Just making it sure lang. wala naming mawawala eh. “Hey, Rixx!” nakita ko siya at tinawag. Lumapit naman siya. “Bakit?” “Wala lang, sabay tayo uwi?” “Di pwede eh. Pupunta pa ako ng bahay, pinapapunta ako ni Daddy eh, gusto mo sumama or magpapahinga ka pa?” Hmmm… wag na lang kaya? Para mapagplanuhan ko yung surprise ko? Sige! “Magpapahinga na lang ako sa bahay. Sabihin mo na lang kay Papa na kamusta siya ah?” “Sige, alis na ako.” ngumiti siya sakin tapos hinalikan niya ako sa lips. “Ingat ka.” “Ikaw din.” Nagkahiwalay na kami ng landas at dumiretso ako ng bahay. Dapat mapagplanuhan ko na talaga yung surprise ko sa kanya. Bukas na kasi yung birthday niya eh! Hmmppf! Pagkatapos kong magbihis eh dumiretso ako ng simbahan para asikasuhin ang surprise ko kay Rixx. Lyla’s POV Hindi ako makapapayag na mauuwi lang sa Jasha na yan ang ex-boyfriend ko, mas deserving akong makuha siya no! mabuti na lang tinawagan niya ako at nalaman kong may asawa na si Rixx.

And speaking of the devil, tumatawag na siya. Anderson Calling… “Yup?” “Napagplanuhan ko na ang lahat para masira ang relasyon nilang dalawa.” “Pano? Eh nakumbinsi mo ba yung dalawa pa nating kasabwat?” “Oo naman. Alam mo naman si Suspedez, type na type nun si Jasha.” “Eh yung isa?” “Alam mo namang gagawin gagawin lahat nun para masira ang pag-aaral ni Jasha para mapunta sa kanya ang pwesto ng valedictorian no.” “Good. So kalian sisimulan ang plano?” “Ngayon na mismo. Papunta si Rixx sa bahay ng Daddy niya, ang plano eh pumunta ka dun at kailangang magpasama ka sa simbahan, ikaw na mag-isip ng dahilan kung bakit pero dapat effective ah.” “Eh ano bang mangyayari sa simabahan? Tsaka bakit dun pa?” “Nandun si Jasha. Kilala mo naman siguro yung taong pupuntahan niya.” “Ok, alam ko na ang plano.” Binaba ko na ang phone at naghanda papunta sa bahay ng Daddy ni Rixx. Akin na siya. Mamaya lang akin na siya. Akala ni Anderson eh ginagawa ko to dahil para sa kanya, nagkakamali siya, sa akin lang si Rixx. Hindi ko ibibigay si Rixx sa kanya.

I’ll give a yay sa mga makakahula kung sino yung nasa phone at kung sino yung tinutukoy na dalawa pa at kung sino ang nasa simbahan. Good luck! Sorry for the late update…. continuation… Jasha’s POV This is it! This is really it! In just a few seconds makikita ko na ang mommy ni Rixx at mapagbabati ko na sila bukas mismo sa birthday niya. Yeah, your read it all right.

Yan ay isa sa mga balak ko, ang mapagbati ko sila ng mommy niya. It’s about time to forgive and forget, life is short and it can be taken away any second so habang may time pa eh sulitin na. Nandito na ako sa simbahan at hinahanap ko yung Mommy ni Rixx. Lalapitan ko siya ngayon din, habang papalapit ako ng papalapit sa kanya eh napansin niya ako at napangiti, siguro na-recognize niya yung face ko. Actually, kamukha ni Rixx yung mommy niya sa mata at labi. Tantalizing yung mga mata nila pareho kahit singkit at manipis yung parehong mga labi nila. Di mapagkakailang mag nanay nga sila. “Hindi ba’t ikaw ang asawa ng anak kong si Rixx?” “Ako nga ho, mabuti po at nakikilala niyo pa po ako. Natutuwa po ako.” “Ako ba ang isinadya mo dito simbahan?” “Kayo nga ho.” “Anong kailangan mo sakin, hija? Gusto nab a nang anak kong makipag-ayos sa akin?” “Hindi pa po siya handa pero gusto ko po sana siyang sorpresahin bukas para sa birthday niya. Ang balak ko po eh mapag-ayos kop o yung gusot sa inyong dalawa.” “Napakabait mo namang bata, napakaswerte nang anak ko at sa’yo siya napunta, pagpalain ka sana ng Diyos.” “Sana nga ho.”

Nagkakwentuhan pa kami ng mahaba ng may dumating na hindi inaasahang bisita… Rixx’s POV

Nandito ako sa bahay ngayon at inaantay si Daddy. Ibibigay na niya daw yung regalo niya sa akin. Grabe, I really can’t wait. Nae-excite na ako ng todo-todo. And speaking of Daddy, andyan na siya. “Hi, son.” niyakap niya ako at hinalikan sa pisngi. “Hi, Daddy.”

“Musta ka naman anak? How’s life treating you?” “Ayos naman po Dad. Mag ti-three months nap o yung baby namin sa sinapupunan ni Jasha.” “Good. And how is she?” “Happy and secured.” “Gusto mo na bang kunin yung regalo ko sa’yo?” “Oo naman po.” “Then go to our garage. You’ll see it there.”

Tumakbo ako diretso sa garage and saw a red sports car na convertible and take note, guys. It’s a Ferrari! May ribbon pa siya sa taas. “Thank you so much, Dad. Grabe, I love you.” niyakap ko si Daddy at tawa lang siya ng tawa. “Sana maabutan ko pa ang apo ko sa’yo anak, at ng Makita ko kayong nakasakay diyan.” “Dad naman, kung magsalita parang may mangyayari sa’yo or sa bata.” “Knock on woods, wag naman sana.”

“OMG! A Ferrari sports car!”[/i] nagulat kami ni Daddy nang biglang sumulpot si Lyla. “Is that you Lyla?.” “Yeah, Tito. It’s the beautiful Lyla.” “Kailan ka pa bumalik?” “Nung isang araw pa po. Grabe, Tito. Everything has changed. Si Aste mas pumogi at may girlfriend na eh diba torpe yun? Tapos eto namang si Rixx eh may asawa na and magkakababy pa.”

“Bat ka nga pala napadpad dito?” “Gusto ko kasing pumunta ng simbahan at mag give thanks kay God dahil nakarating ako ng safe ditto.” “And since when you learned to give thanks to Him?” “Wala lang, gusto ko lang mag give thanks, wala namang masama diba?” “Saang simbahan mo gusto pumunta?” “Edi dun sa paborito mong church!” she smiled. “Ayoko du—” “Please?” “Hayyy… sige na nga.” “Yey! The best ka talaga!” “Sige, Dad. Saka ko na lang to i-test drive.” “Oh siya, sige. Nang hindi kayo abutin ng dilim sa daan.”

Umalis kami agad pagkapayag ni Daddy at dumiretso ng simbahan. Nakarating na rin kami sa wakas and I saw a familiar silhouette of a lady standing right beside her, my mom. “Is that Jasha? Wait! With your mom?” pabiglang tanong niya, grabe yung reaksyon niya, siguro nga kung hindi ko siya kasama kanina eh baka pinaghinalaan ko siya na she’s faking it pero hindi eh. Magkasama nga sila. Sila ng Jasha ko. Lumapit ako at nakaramdam ng galit at inis. “R-rixx?” L-lyla?” nagulat siya nang Makita namin siya. “Akala ko ba nasa bahay ka?” “G-galing akong bahay tapos pumunta ako d-dito. Eh diba nasa bahay ka ni Papa, bakit kasama mo siya?” “Nagpasama lang siya sakin ditto. Eh ikaw anong ginagawa mo ditto? Diba sinabi kong layuan mo tong babaeng to?”

“Rixx, ano ba! Kung pagsalitaan mo siya parang hindi mo siya nanay ah!” “She had never been my mother and never will!” “Pinagsisihan na niya yung mga pagkakamali niya, all she ever wanted is your forgiveness.” “Hindi ko siya kayang patawarin. At sana hindi ka na nakialam dahil lalong gumulo ang lahat.” “Eh kalian mo pa siya mapapatawad? Kapag wala na siya? Kapag wala na ako? Kapag wala na ang mahahalagang taong pwedeng maka-witness nun?” “Pwede bang tama na?! ayoko nang making sa mga litanya mo! There’s no way na makikipagbati ako sa matandang babaeng yan and maybe sa’yo rin!” nagwalk-out siya at mabilis na tumakbo, napatingin ako kay Lyla. Nakangisi siya.

“As expected, starting this day he will definitely hate you. Ayaw niya kasi sa mga intrimitidang tulad mo… masyado kang pakialamera. Ciao!” then she ran and followed him. Chapter THIRTY FOUR

Jasha’s POV Kanina pa ako dito sa bahay, waiting for my husband. Pero mag aala-una na nang medaling araw, wala pa rin siya. Matutulog na lang siguro ako… patulog n asana ako ng biglang may pumasok sa kwarto at nakita ko ang asawa ko. Pero parang wala siyang nakitang tao, tahimik siyang pumasok at kumuha ng mga damit. Don’t tell me… “Rixx, san ka pupunta? Iiwan mo na ba ako?” “Aalis. Ano pa ba sa tingin mo? Magpapalamig muna ako. Maganda siguro kung hindi muna kita makita ngayon.” “R-Rixx?” “Una na ako.” “Kelan ka uuwi? Babalik ka pa ba?” “Bukas siguro.” pagkasabi niya nun eh umalis na siya, saktong pagtulo ng mga luha

ko. I never expected na hahantong sa ganito itong surprise ko, imbes na siya lang ang masu-surprise, looks like I was surprised too with his actions and lalo na sa cold treatment na ginagawa niya sa akin. Do I deserve to be treated like this? Do I deserve this? I’m just being a good wife. All I ever wanted for him is the best. At isa sa mga best things na mangyayari ay ang magkabati sila ng parents niya, pero mukhang malabong mangyari yun. Dahil mukhang mas Malabo rin ang pakikipagayos sakin ni Rixx. Hindi lubos isipin na hahantong ako sa ganito. Nuong una kasi, ako ang sinusuyo niya ako ang kinukulit niya, ako ang nilalambing at ako lang ang gusto niyang makasama pero ngayon ako na ang humahabol habol sa kanya at ako na itong umiiyak dahil sa kanya. It’s unfair, right? Susuyuan ka niya pero sasaktan ka rin pala niya. That’s how irony works, I guess.

Umaga na rin sa wakas. Sana panaginip lang lahat nangyari kagabi, pero hindi eh, totoo. Hinalungkat ko ang gamit niya, may espasyo sa mga gamit na kinuha niya, umalis nga siya. Alam ko na, iti-text ko siya mamaya at papupuntahin ditto at magso-sorry ako. Maghahanda ako ng pagkain para sa birthday niya ngayon. Tama! Para sa kanya, lulunukin ko ang PRIDE ko. “Jecks, satingin mo ba eh mapapatawad niya ako after this?” “Oo naman. Sinu naming tao ang hindi mata-touch sa gagawin mo. Isa ka na sa pinaka brave na tao kung magagawa mo yun. Dahil ang hirap kayang i-swallow ang pride. Lalo na sa taong tulad mo no. Hahaha.” “Aba’t pagtawanan daw ba ako?” “Ano ba. Relax lang. Chill ka lang. pampagaan ng loob lang yun no.” “Sige, sige. Wish me luck, Jecks.” “Wish you luck, my dear best friend. Bye.” “Ok. Thanks. Bye.” Yan! Tapos na ang decorations, foods and the place. Birthday celebrant na lang ang kulang. Kanina ko pa nga yun tini-text eh, tumawag na rin ako pero naka-off yung phone niya. Matawagan nga si Aste. “hello, Aste?” “Napatawag ka? Balita ko may prob kayo ni best friend?” “Oo nga eh. Yan nga ang dahilan ng pagtawag ko eh, alam mo ba kung na saan siya? Kasi makikipagbati na sana ako, lulunukin ko na ang pride ko.” “Nasa welcome party siya ni Lyla. Alam mo naman siguro kung saan yun diba?” “Sige, thank you talaga ah. Bye.” Nagmadali ako sa bar na pinagdarausan ng welcome party ni Lyla. Tamang tama at walang traffic pero gabi na, sana hindi pa panis yung mga luto ko. Pumasok na ako ng bar at naglinga-linga para mahanap ang familiar figure ng asawa ko. But something caught my attention, a girl was lip-locking with a guy that looks like my husband. My nag-offer sa akin ng drink at tinanggap ko, lumapit ako sa dalawang

naglilip-locking para maka sure kung siya ba yun or hindi. But suddenly… I loose grip of the glass of wine that I’m holding. It’s him… with her.. “J-Jasha?” I ran as fast as I could, I could feel the waterworks on my cheeks while I’m running. I can’t believe he could cheat on me. I never imagined that he would do such thing.. his still running after me. Napahinto ako ng nakarating ako sa may labasan, may naramdaman akong kirot, mahapdi, humihilab, masakit… basa… DUGO. “J-Jasha, y-you’re b-bleeding.” lalapit sana siya sakin. “STAY AWAY FROM ME! AHHH! OUCH—” then I felt numb. Halo-halo na. I’m bleeding and I’m having my attack..

He rushed to get me up, he lift me and went to his friend’s car and rushed to the nearest hospital. continuation…

Rixx’s POV Magti-three hours na sa loob ng emergency room si Jasha. I don’t know what had gotten to me. Kaya ko lang naman hinalikan si Lyla kasi lasing ako. Nung kahalikan ko siya, si Jasha ang nasa isip ko, akala ko si Jasha ang kahalikan ko. I know it’s lame and no one would buy it but it’s the truth. I love my wife so much. Nandito din sa hospital si Daddy, kadarating niya lang, tinatanong niya ako kung anong nangyari pero hindi ako nagsasalita, I remained silent and I was just staring blankly at the floor. Kadarating lang din ni Jiro, papunta n asana siya ng Paris ng matawagan siya siguro ng Daddy niya and he rushed here. At sakto, kararating lang ni Jecka ta Aste. Sinugod ako ni Jecka… *SLAP!!! “How could you do this to Jecka?! Mahal ka nang tao tapos ginago mo?! Akala mo hindi ko alam? Ha? Tinawagan ako ng friend ko na nandun din sa party at witness siya, he saw it all! Akala ko pa naman magiging matapat ka! I expected you to respect her and love her more! And now I know, I’m sure of this, that a CHEATER will always be a CHEATER~!” hinila siya ni Aste at pinakalma… “Ano ka ba, kumalma ka nga…. Baka ikaw ang sumunod sa E. R., ayokong

mapahamak ka, don’t let your emotions control you, ok?” “Masakit, Aste. Ayokong mawalan ng best friend.” mawalan ng best friend? “She’ll be fine anytime soon. Let’s just pray for her, ok?” yumakap si Jecka kay Aste. Nang kumalma na si Aste, si Jiro ang lumapit sa kanya at si Aste naman ang lumapit sakin.

“Sinabi ko na sa’yo diba, don’t you dare cheat on your wife or else ako mismo ang makakalaban mo. ” “Hindi ko sinasadya, nang kahalikan ko si Lyla I thought it was my wife, I’m drunk earlier!” “Sinadya mo man o hindi, wala akong pakialam! You still cheated on her.” “I didn’t cheated, mahal na mahal ko ang asawa ko.” “Yun na nga eh! Yun na nga ang point! Mahal mo siya pero bakit mo ginawa?!” his words kept swimming on my head… Napansin kong tumayo na si Aste at naglakad na pero bigla siyang huminto at lumapit. *BLAG!!! sinuntok niya ako… “Mamaya, paglabas ng doctor, umuwi ka ng bahay niyo, nang makita mo kung ano ang pinaghirapan ng asawa mo buong maghapon at nauwi lang sa wala.” hindi ko ininda yung sakit nang mukha ko na nang galling sa kamay nilang mag bf. Pero mas masakit yung thought na yung isang paa nang asawa ko eh nakaapak na sa hukay… anytime, pwede siyang kunin sa akin dahil pwede siyang malason nung bata kung sakaling may diperensiya ang bata… wag naman sana silang kunin kaagad sa akin ni God… gusto ko silang makasama hanggang sa mawala ako… mahal ko ang mag-ina ko… “Ikaw ba ang asawa ni Jasha Lauchengco?” “Ako nga ho.” “Alam mo na siguro ang health condition ng asawa mmo na bawal siyang magkaanak pero tinuloy niya pa rin diba?” “Anong health condition? Wala akong alam na bawal siyang magbuntis… ang alam

ko eh healthy ang asawa ko.” “Wala bang nakapagsabi sa’yo na may MVP ang asawa mo?” “MVP? Ano yun?” “Mitral valve prolapsed, hijo. And it’s severe. This may cause sudden death.” “Sudden death?” “Yup, and at this time pwede siyang mag let go, pwede siyang sumuko… pwede na siyang kunin anytime… binigyan na siya ng taning for the fast few months and as far as I know bago pa nang kasal niyo yun at nakakasigurado akong 3 months lang ang binigay na taning sa kanya.” “Magti-three months na kaming kasal so t-that means… anytime sooner?” “Yes, hijo.” “Doc, how about our baby?” napabuntong hininga si Doc. “I’m so sorry to say this but I have to, mas nauna na siyang kunin sa’yo. Wala na ang bata.” “Nalaglag ang anak ko? H-How?” “Humina ang kapit ng bata… maybe sa stress at lungkot niya nakuha.” “How’s my wife? Gising na ba siya?” “Mahina na siya, hijo. Hindi ko alam kung gigising pa siya. Pero kung magigising siya, saglit na lang ang nalalabi niyang oras ditto sa mundo, kaya ang payo ko sa’yo, make the most out of it.” he tapped me on my shoulder.

“Be strong, hijo.” tuluyan na siya umalis, naiwan akong tulala at nakasandal sa pader… unti unti akong nanghina at napaupo habang nakasandal pa rin…

Bakit siya pa… bakit sila pa. karma ko to, dapat ako na lang ang pinahirapan mo!

Hindi siya! Hindi sila! Ako! Ako dapat! Ako lang dapat! Bakit ngayon ko lang nalaman na kukunin siya sakin? Bakit niya tinago sa akin? Di ko na alam kung anong iisipin ko… Chapter THIRTY FIVE Rixx’s POV It’s been a day at hindi pa rin nagigising si Jasha… sabi ng doctor dapat ngayon ay gising na siya, pero hindi pa siya gising, wala namang problema sa kanya, except sa alam naman nating anytime pwede na… pero pwede pa siyang magising ngayon. Sabi ng doctor baka psychological daw, may possibility na ayaw na niyang gumising para mabuhay. When the doctor said that, I felt that somethings tearing my heart into pieces. I thought it’s GUILT, because I know in myself that I am the reason why my daughter died—yes, it’s a girl—and my why she’s not waking up. “Son, let’s talk outside.” kinabahan ako, yeah, mabait ang dad ko pero magalit yan, masakit siyang magsalita kapag galit siya. Nandito na kami sa may rooftop. “You knew that I know already, right?” yes, he knows what happened. “Yes, I knew it already..” “I’m so mortified to be your father.” OUCH… lahat na talaga sila galit sa akin. “Dad…” “Ikaw ang pinili kong lalaki nung nagpahanap si Jun [Jasha’s Dad] nang mapapangasawa ni Jasha dahil hindi ko inisip na makakagawa ka nang ganitong bagay pero mukhang nagkamali ako..” “Dad, mahal ko siya…” “Pero bakit mo ginawa?” “Pero bakit hindi niyo sinabing alam niyo na namamatay din naman yung mapapang-asawa ko?! Na iiwan niya rin ako?! Na maiiwan akong nasasaktan?!”alam ko na rin na alam ni Daddy, umpisa pa lang. “Bakit, kapag nalaman mo ba yun umpisa pa lang hindi mo siya aawayin at lolokohin? Ha?” “OO! Edi sana kung matagal ko nang alam, hindi ko n asana siya naaway! Hindi n asana kami magkakaganito!” “KUNG TALAGANG FAITHFUL KA SA ASAWA MO, ALAM MO MAN O HINDI, HINDINGHINDI MO GAGAWIN YUN! Grabe ka anak, ni minsan hindi ko inisip na lokohin ang Mommy mo kahit alam kong may iba siyang lalaki nung magkasama pa kami. Tapos ngayon, hindi mo kayang patawarin ang nanay mo sa salang GINAWA mo rin? Ha? Hindi ko alam kung bakit mo minasama yung kagustuhan ni Jasha na magkabati kayong mag-ina. Alam mo ba, malayo pa lang ang birthday mo sinabi na niya sakin na before she dies she wants to see you happy at walang grudges sa Mommy mo.” “Pero ano ba talaga ang dahilan kung bakit hindi niyo sinabi sakin?” “Dahil ayaw ni Jasha na mahalin mo siya dahil lang sa may sakit siya, ayaw niyang

kaawaan mo siya. Ang gusto niya eh mahalin mo siya dahil siya ay siya.” “I’m sorry, Dad. I shouldn’t have done that.” “Hindi ka dapat sakin mag-sorry. Sa asawa mo. Pero kahit mag sorry ka, hindi natin alam kung magigising pa siya… the damage has been done.” Pumasok na si Daddy sa loob at siguro pupunta na yun sa roo ni Jasha. Balak kong pumunta kay Lyla para sabihin sa kanya na hindi ko siya gusto at walang meaning yung paghalik ko sa kanya… mali, hindi naman ako yung humalik sa kanya eh, siya yung nag initiate nang kiss. Tama, pupuntahan ko siya at sasabihin kong 100% na wala. WALA talaga. Nag drive ako papunta sa Manila, kotse ni Daddy gamit ko. Sa may condo unit niya sa Makati. Pagkaratin ko, nasa may pintuan pa lang ako at mnay nagtatawanan sa loob, may kasiyahang nagaganap. “At ngayon, we can celebrate dahil posibleng mamatay na yung Jasha na yun at kung mabubuhay pa yun, siguradong hindi na sila magkakaayos!” ANO?! “Mapapasa akin na rin si Rixx.” “Sinong nagsabing sa’yo si Rixx? FYI, ako ang sumikra sa relation nila! Ako ang third party, Johanna.” si Johanna? Kasabwat?! “Pero ako ang nagplano nang lahat, Lyla.” planado lahat yun?! “Ano ba kasing meron yang Rixx na yan, buti na lang ako, sure na sure na ako na ang valedictorian…” Rafael?! Dahil lang sa pwesto nang pagiging valedictorian?! “Oo nga, ano bang meron sa Rixx na yan? Buti pa ako, simple lang pananaw sa buhay… kung hindi ko makukuha si Jasha at tuluyan siyang makukuha nang iba, mas maganda nang patayin siya at hindi mahuka nang iba.” Demonyo ka, buhay ka pa pala! Binuksan ko yung pinto nang tuluyan at nagulat sila sa nakita nila—AKO. “Nagulat ba kayo?!” “K-Kanina ka pa ba diyan?” “Yup. At narinig ko lahat.” lumapit siya sa akin at yumakap. “Ginawa ko lang naman yun kasi—” tinulak ko siya at natumba siya sa sahig. “Puuta ka, lumayo ka sakin baka mapatay kita nang wala sa oras.” “R-Rixx.” “Isa ka pa, manahimik ka diyan, baka manghiram ka ng mukha sa aso nang wala sa oras.” naptingin ako sa dalawang lalaking nakaupo na paranfg nanunuod ng show. “Anong tinitingin-tingin niyo diyan? Ikaw, Rafael, akala ko kaibigan ka ni Jasha dahil ikaw yung nagsugod sa kanya sa clinic nung inatake siya. At ikaw, Kyler, walang hiya ka, di ka pa natuto nung binugbog kita sa Bora? Ano ba gusto mo rematch? Sabihin mo lang.” tumayo si Kyler, kitang-kita sa mukha niya na susuntokin niya ako. Tama, susuntukin na nga siya ako eh, sinabayan ko siya at sinuntok ko yung kamao niyang dapat tatama sa mukha ko. Nanghina siya bigla, napilyan ko ata.

“Is that all you’ve got?” sinuntok niya ako bigla sa tiyan pero kait gaano kasakit yun, hindi ko naramdaman yung sakit dahil numb na ako. Numb sa mga nangyayari sa mundo. Dahil sa mga nalaman ko. At sa mga heartbreaks k okay Jasha. “Kumain ka na ba? Ang lamya mo kasing sumuntok eh, ” sinuntok ko siya sa tiyan sunod-sunod. Nagtitilian na sa takot si Johanna at Lyla. Sumuka na siya ng dugo. “Wala ka pala eh, kumain ka muna nang bigas.” “Kahit anong suntok ang gawin mo sakin, walang maitutulong yank ay Jasha. Mamatay din siya!” “At may gana ka pang mang-asar?!” sinipa ko siya sa tiyan pati sa mukha, nainis kasi ako sa mukha niya. Tinigilan ko na siya at naglakad papuntang pintuan ng mapansin kong nakatitig at maluha-luha si Johanna at Lyla. “Natatakot kayo sakin? Diba gusto niyo ako? Pero bakit hindi niyo kilala ang Rixx na bayolente? Si Jasha lang nakakaalam ng pagiging ganito ko sa ibang bagay. Kayo? Alam niyo ba?” “Rixx, bakit hindi na lang ako? Iiwanan ka rin naman niya.” “Wala akong panahon para sa mga mamamatay-tao na katulad mmo. Wala akong balak pumatol sa’yo. Kaya nga pala ako pumunta ditto para sabihin sa’yo na hindi kita gusto at si Jasha pa rin ang laman ng puso ko.” Iniwanan ko silang tula-tula. Wala kong kagalos galos pero duguan yung kamay ko dahil sa mga dugo ni Kyler. Kinuha ko yung panyo ko sa bulsa at pinunasan yung kamay ko. Dumiretso ako sa kotse at nag drive papuntang bahay. Balak kong uminom ng napaka dami at I test drive yung Ferrari ko. Pagkadating na pagkadatin ko dinala ko yung dalawang bote ng hard at pinasok sa sasakyan ko, uminom ako ng uminom hanggang sa dalawa-dalawa na yung nakikita ko. Naisipan kong I test drive na yung sasakyan, pinigilan ako ng katulong pero sinigawan ko siya at natakot kaya nakalabas ako ng garahe ng walang umeepal dahil lahat sila nakita yun at natakot sakin. Aminado akong lasing na ako. At aminado akong may kasalanan sa lahat, kaya ang naisip kong paraan? Ibangga ang sasakyan na to. Senglot na ako… feeling ko lumilipad yung sasakyan ko sa sobrang bilis… Ang sarap ng feeling… wala na akong pakialam kung kunin na ako ng langit o lamunin man ako ng lupa. ontinuation… Lyndon’s POV

Oi! Alam kong maraming nakamiss sa akin dahil sa kabaklaang kagandahang powers ko… ay, dapat pala hindi ako mag happy-happy ngayon kasi nasa hospital ang tropa ko at nalaglagan ng baby. How I hate Rxx right now! Akala ko pa naman siya ang right guy para sa kanya! Bad his not good enough! Teka nga, speaking of the devil, si Rixx yun ah… may dalang bote, pinaharurot yung kotse. Hala, pang racing yung car niyia ah, at nabasa ko sa magazine na yung model ng car na yun eh may 5oo horsepower. I need to sundan him. Tinawagan ko si Jecka para malaman niya kung anong nangyayari, hindi ko talaga siya masundan kasi harurot yung car niya. “OMG, Jecks, hindi mo aakalain kung sino ang nakita kez.” “Don’t tell me atashi, fafable na naman yan, paalala ko sa’yo ang mudang nating si Jasha eh nasa ospital at 5o/5o.” “sorry, sis. Pero fafable nga yung nakita ko pero siya yung fafable na kinaiinisan natin ngayon.” “Sinong fafable yan?” “It’s none other than Rixx.” “NAKO! Wala akong panahon sa mga katulad niya.” “Pero, sis. You need to know this.” “Ano ba kasi yun?” “Si fafable rixx, na-sightings ko sa baler nila ditey na umaariba sa galit at mukhang senglot.” “What? Earth language please.” “Ang sabi ko, nakita ko sa bahay nila ditto si Rixx nag alit nag alit at lasing and take note, karipas to the maximum levelacious ang pagpapaandar niya ng car at sinusundan ko siya ngayo—OMG! Sis, sumalpak yung car niya!” “What?! Asan kayo ngayon?! Papatawag ako ambulance!” I told her where I was at nung binaba ko na yung phone eh ariba ako sa takbo and poof! Duguan si fafa Rixx. I tried so much to get him out of the car and thank goodness! Nailabas ko siya kaya lang unconscious siya sakto namang dumating ang ambulance and we rushed to the hospital. Jecka’s POV It’s been 2 days na coma si Jasha and 1 day na ring hindi nagigising si Rixx. Alam ko na rin kung anong nangyari kay Rixx pero hindi ko alam yung dahilan ni Rixx kung bakit siya nalasing. Tumulak na rin sa Paris si Jiro at babalik na lang siya kapag nagising na Jasha, I know hindi niyo siya maiintindihan pero please intindihin niyo siya dahil masakit din sa part niyang gawin yung trabaho niya sa Paris while his sister is in coma. “Hindi bat ikaw ang best friend ng daughter in law ko?” “ako nga po, Mr Lauchengco.” “Tito Jack na lang.” “Ok po.”

“Hija, marunong ka bang magtago ng sikreto?” “Opo. Bakit po?” “Gusto kong mag share sa’yo, Hija.” “Ok lang po yun.” kinakabahan ako sa sasabihin ni tito jack. “Pakiramdam ko ako ang may dahilan sa pagkadisgrasya ng anak ko.” “Po? Hindi naman po siguro kasi diba yung kay Jasha po, baka yun lang po ang dahilan. Baka sa GUILT lang.” “Yun nga eh, pero pakiramdam ko nadagdagan yung bigat ng loob niya sa mga sinabi ko sa kanya.” “Ano po bang sinabi niyo sa kanya?” “I told him that I am mortified to be his Dad.” “OMG, Tito. You shouldn’t have told him that! Kahit sinong anak na sasabihan niyo nun eh talagang masasaktan.” “Pakiramdam ko napakasama kong ama.” “Maayos din po ang lahat. Magigising din silang dalwa. Pero wala ng guarantee kung magkakabalikan pa sila.” Rixx’s POV Nasa langit na ba ako? Bakit parang nakahiga lang ako. Gising ako pero ayaw bumuka ng mata ko, ayaw dumilat. Hindi din ako makagalaw… gusto kong magising to be with my wife. “Dude, gumising ka na. don’t tell me mauuna ka pa kay Jasha…” alam kong nagbibiro siya pero malungkot siya at parang umiiyak. “Sorry na Rixx. Gising ka na. alalang-alala na si Tito Jack sa’yo. Tapos di pa rin gising si Jasha. Gusto pa naming kayong makitang magkasamang ligtas at buhay.” mangyayari pa kaya yun? Mukhang malabo na…. Chapter THIRTY SIX Rixx’s POV Kakagising ko lang, finally… nurses pa lang ang nakakaalam na gising ako kasi 6 am pa lang ngayon. Wala pa masyadong bisita. 2 days na daw akong tulog at 3 days ng tulog ang asawa ko. Ayokong sabihin ang term na ‘coma’ kasi alam ko babalik pa ang asawa ko. May biglang pumasok sa pintuan, si Aste… ang aga niya bumisita ah. “TOL!!!” tumakbo siya sakin at niyakap ako… “OUCH! Tol may pilay kaya ako!” hindi niya pinansin yung sinabi ko pero thankfully bumitaw siya.

“Thank GOD at bumangon ka na rin! Kaya lang dami mong pilay, naka-cast pa yang braso mo.” “Ang sakit nga eh.” “Antanga kasi, bat ka nag testdrive ng lasing?” “May nalaman kasi ako eh.” “Ano naman yun?” sinabi ko lahat ng nalaman ko at siya mismo ay nagulat at galit nagalit. “Sabi na nga ba eh! Walang gagawin tama yang babaeng yan! Kalandian niya ah!” “Musta na nga pala asawa ko?” “Hindi pa rin siya gising eh.” “Kelan ko kaya siya makakausap para ipaliwanag ang lahat…” “Time will come, Pare.” “Sana nga ngayon na yun.” nagulat kami ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Jecka… tumakbo siya sa akin at niyakap ako, parehang-pareha nga sila…

“OMG! Sabi na nga ba eh! Darating din ang time at saktong-sakto pa! thank god your alive!” “Jecka, yung pilay ko!” “Sorry, naexcite lang ako kasi may ibabalita ako kay Aste tapos I saw you na you’re awake!” “Eh Baby, anno bang sasabihin mo?” “Baby, Jasha is awake!” natigilan ako. Gising na siya. Sabay kami. “Gusto ko siyang pintahan ngayon mismo.” “Tol, hindi ka pa magaling.” “Oo nga, tsaka baka mabigla si Jasha. Give her a time muna.”

“But I just can’t sit here, knowing that any second pwede na siyang kunin no! ayokong iwanan niya ng hindi handa at hindi niya nalalaman lahat ng nangyari! ” “Yan din naman ang gusto naming mangyari eh, but not now.” Tumango na lang ako at umalis na sila, mga after 5 minutes naisipan kong sumunod. Tinanggal ko yung mga nakakabit sa dibdib ko, sa braso ko at sa binti ko. I don’t care kung magka-complications ako. Lumabas na ako at kumapit sa mga hawakan sa gilid ng daanan, desidido akong ngayon siya kausapin, no matter what happens. Pasaway na kung pasaway! Ayoko lang magsisi sa huli! Binuksan ko ang pinto, nagulat sila ng makita nila ako, nandito si Lyndon, si Jecka at Aste, Papa at Daddy, si Yara at Jara. “Tol naman eh! Diba sabi ko not now?!” hindi ko siya pinansin, nakatuon lang yung atensyon ko kay Jasha na nakatingin lang sa bintana. Lumakad ako papunta sa kanya kahit iika-ika, nakikipagpatintero sakin si Aste. Nagpumiglas ako at natumba si Aste, nandito na ako sa tabi ni Jasha. “Jasha, tignan mo ako, please.” “…”she remainde silent. “Patwarin mo ko… Jasha, hindi ko sinsadyang lokohin ka. Na frame up lang ako. Hindi ako yung nag-initiate ng kiss. Tsaka lasing ako nun, ikaw ang nasa isip ko nun! Jasha, you know how much I love you.” lumingon na siya sa akin. “Yun na nga eh, I don’t know if you love me. Sa tingin mo ba ganun-ganun na lang ang pagpapatawad na gagawin ko? Nagkakamali ka.” “Jasha, maniwala ka sakin.” “Gustuhin ko mang maniwala sa’yo, hindi ko magawa. Inubos mo ang tiwala ko sa’yo.” “Gagawin ko ang lahat, maniwala at magtiwala ka lang sakin. Lahat gagawin ko para ma-gain yun.” “Kahit tumalon ka sa bintana ditto sa kwartong to! Hindi kita kayang patawarin! Kahit umiyak kla ng dugo o lumuhod ka sa anong klaseng matalim na bagay eh hinding-hindi kita mapapatawad!” lumuhod ako bigla… umiiyak na ako. Nagdugo bigla yung binti ko dahil may damage din ako dun.

“Hindi ako aalis ditto hangga’t hindi mo ako pinapatawad.” “Kahit manigas ka diyan at maging rebulto pang habang buhay, hinding-hindi kita papatawarin! Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Pagpapatwad? Ikaw papatawarin ko? Eh sarili mo ngang nanay hindi mo mapatawad ikaw pa kayang asawa ko lang?!” “Jasha naman, mahirap para sa akin na patawarin ang nanay ko!” “Mahirap din para sa aking patawarin ka!” “Jasha…” “And for the last time, could you do me a favor?” “Ano yun? Anything for you.”

“Let’s divorce and leave this room.” continuation… Jasha’s POV It’s been 12 hours since he left this room, I want to forgive him but there’s someone in me that can’t forgive him. I love him so much! Ayokong saktan siya, pero sinaktan niya ako. Hindi ko na kaya, para sa kanya din naman yung hinihingi kong divorce eh, alam ko naman kasing anytime mawawala ako sa kanya kaya mas maganda kung maaga pa lang humiwalay na ako sa kanya para mas maaga siyang makapag move on. Naawa ako sa kanya kanina lalo ng lumuhod siya, galing siyang aksidente, marami siyang injury, naka-cast pa yung kamay niya at may damage yung both knees niya pero para lang makapag sorry sakin, he kneeled and said he’s sorry.mag-isa na lang ako ngayon sa kwarto kasi pinaalis ko na silang lahat para makapag pahinga and gusto ko na ring magpahinga kahit ang haba na ng naitulog ko for almost 3 days din yun, parang naubos kasi lahat ng lakas ko ng malaman kay bespreng Jecka at kay kumpareng Aste ang lahat ng nangyari, na na-frmae up lang siya, hindi ko man lang siya pinag explain, mas ok na siguro yun… para makalimutan niya na ako agad kahit mas masikt sa part ko. Ipinikit ko ang mata ko ng patayin ng nurse ang ilaw at napagdesisyunan ko nang

matulog na maramdaman kong bumukas yung pinto, don’t tell me mumu to? Pumikit lang ako. At pinakiramdaman ko yun ‘mumu’, umupo siya sa tabi ko… then I heard someone strumming a guitar… Sometimes we wish for the better When we have it good as it gets Sometimes the grass isn't greener Sometimes we find out we forget Sometimes the fool doesn't know he's a fool Sometimes a dog he don't know he's a dog Sometimes I do stupid things to you When I really don't mean it all Sometimes a man Is gon' be a man It's not an excuse It's just how it is Sometimes the wrong Don't know that they're wrong Sometimes the strong Ain't always so strong Sometimes a girl Is gon' be a girl She don't wanna deal with all the drama in your world God knows I don't mean to give it to you So girl I'm sorry for the stupid things I wish I didn't do but I do Oh so sorry, oh no, oh so sorry Sometimes I wish I was smarter Wish I was a bit more like you Not making stupid decisions made at the last minute You live to regret when it's through Well, sometimes the fool doesn't know he's a fool And sometimes a dog he don't know he's a dog Sometimes I do stupid things to you When I really didn't mean it all Sometimes a man Is gon' be a man It's not an excuse It's just how it is Sometimes the wrong Don't know that they're wrong

Sometimes the strong Can't always be strong Sometimes a girl Is gon' be a girl She don't wanna deal with all the drama in your world God knows I don't mean to give it to you So girl I'm sorry for the stupid things I wish I didn't do but I do Sometimes the fool doesn't know he's a fool Sometimes a dog he don't know he's a dog Sometimes I do stupid things to you When I really didn't mean it at all, at all Sometimes a man Is gon' be a man It's not an excuse It's just how it is Sometimes the wrong Don't know that they're wrong Sometimes the strong Ain't always so strong Sometimes a girl Is gon' be a girl She don't wanna deal with all the drama in your world God knows I don't mean to give it to you So girl I'm sorry for the stupid things I wish I didn't do but I do “Yin, matagal-tagal na din kitang hindi natatawag ng Yin. Na-miss mo din noh? Nga pala, gusto ko ako mismo ang mag-eexplain sa’yo nang nangyari though I know that Jecka and Aste told you already. Para akong tanga no? mag-eexplain ako sa tulog, tina-try kong mag-explain sa oras na alam kong hindi mo ako maiintidihan at maririnig. The day you saw me lip-locking with Lyla? I was just framed-up, she initiated the kiss. She kissed me after she saw you looking for me, and obviously, she succeeded. Alam mo bang si Ryan, Kyler, Johanna at Lyla ang maypakana lahat ng ito. They must be happy right now, seeing our relationship on the rocks. Sana magbago isip mo, sana patawarin mo ako. Alam mo ba kanina, pinatawag ko si Mommy kay Aste, pumunta siya dito, I told her I’m sorry for what have I’ve done to her and to you, and she said that she was also sorry too. Ginawa ko yun kasi na realize ko na I can’t afford to loose the 2 most important women in my life. Sana kahit tulog ka, mapaniginipan mo ako, at malaman mo sa panaginip mo kung gaano kita kamahal.” “I’m sorry, Jasha.”

And after he said those words. He kissed in the lips and I felt something in my cheek, a hot teardrop. And he left my room… again. Napag isip-isip ko after he left my room again for about 30 minutes na I need to forgive him and I will face my dying days with him and make the most out of it. And so I left my room with my dextrose in my right hand and went to his room. Though I can feel that I’m still weak, I tried as much as I can just to be with him this night. As I came to his room, I found him sleeping with tears. I came closer and sat beside him I kissed him in his forehead and sleep in his arms.

Rixx’s POV YAWWWWNNN… teka, bat ang bigat ata ng braso ko? Teka may nakahiga sa tabi ko… at nakayakap sa akin. Nang tignan ko ang mukha niya, nagulat ako. “J-Jasha?” nagising siya. Ngumiti siya sa akin at yumakap. “Pinapatawad mo nab a ako?” “Oo naman, bakit, ayaw mo ata eh?” “Hindi no! syempre gusto ko!” “Yun naman pala eh.” “Edi ibig sabihin, gising ka kagabi?” “Oo, ang ganda nga ng boses mo eh.” “Para akong tanga kagabi no? kinakausap kita pero hindi ko naman alam kung tulog ka or gising.” “Oo nga eh, nung pumasok ka akala ko mumu ka.” “Jasha, kung napatawad mo na ako, ipagpapatuloy mo pa rin ba yung divorce?” “Hindi na.” I smiled at her. I gave her the sweetest smile that I could ever give to someone special and wonderful to me. And she kissed me on the lips.

“Umpisahan na nating maging masaya ngayon, okay?” Chapter THIRTY SEVEN

Rixx’s POV December 24 na ngayon, bisperas na nang pasko at may binabalak ako ngayon para kay Jasha. Tutuparin ko yung iba niyang mga pangarap ngayon. “San ba kasi tayo pupunta? Tsaka diba bawal pa tayong lumabas, lalo na ikaw kasi meron ka pang cast diyan sa braso mo tapos ako hindi pa malakas.” “Ano ka ba! Papayagan ba naman tayong makalabas nang bawal pa? adik ka talaga no?” “Kung sabagay.” “Tara na nga.”

Umalis na kami agad, mabilis naman kaming nakarating agad sa pupuntahan namin dahil kay manong driver. “Little Angels’ Orphanage?” “Yup. At ditto tayo ngayong maghapon. Gabi na tyo uuwi sa bahay. Napag-isipan ko kasing blessed tayong dalawa dahil pwede niya na tayong kunin nung nakaratay tayo eh, pero hindi niya ginawa. Binigyan niya tayo ng second chance, alam niya pa kasi na meron pa tayong unfinished businesses.” “Pero bakit ditto mo naisipang magshare ng blessings?” “Kasi alam kong mahilig ka sa bata. Tsaka diba nung nasa beach tayo, ang sabi mo before na mawala ka gusto mo natupad mo na ang lahat ng wishes mo, including helping this orphanage.” “Awww… you don’t know how much this means to me.”

“So, Shall we?” she nodded and we entered the orphanage.

Sinalubong kami ng confetti, ng banner na ‘welcome, ate and kuya!’ at nang matatamis na ngiti ng mga bata. Napayakap sakin si Jasha at napaiyak dahil nakita niya yung mga batang nasa ampunan na sobrang cute at mababait tapos iniwan lang ng mga parents nila. Nagulat kami ng may batang lumapit samin. “Karga…” then he motioned his hands. At sakin siya nakaharap. Kaya binuhat ko na. “Anong name mo?” “Di ko alam. Pewo chawag nila takin, Pol.” natawa si Jasha. “Ang cute niyong dalawa tignan para kayong mag-ama. Infairness magkamukha kayong dalawa.” “Ano pangalan niyo?” “Siya si Ate Jasha, ako naman si Kuya Rixx.” “Gusto niyo kilala kapatid ku?” “Totoo mong kapatid?” “Oo. Tsabi ni Sister Ana, pawehas kami nanay ni Kai. Tsaka halata naman kati ato gwapo tsiya ganda beybi.” “Ilang taon ka na nga pala? Tsaka si Kai din?” “Ato 2. Tapot ti Kai, 1 pa lang.” “Eh asan si Kai?” “Nata crib niya. Guto niyo puntahan natin ti Kai?” “Sige.” Nagpasama kami kay Sister Ana kung nasan si Baby Kai, at nung nakita namin siya eh, totoo nga ang sinabi ni Pol. Ang gandang bata ni Kai.

“Sister Ana, pwede po siyang mabuhat?” “Sure, Hija. Pwedeng-pwede bast handle her with care.” binuhat siya ni Jasha. Hindi

umiyak yung bata, mukkhang magaan ang loob ni Kai sa kanya. “I wonder why their parents left these 2 beautiful kids here…” “Napabalitaan naming dating mayayaman ang parents ng mga batang yan, biglang naghirap eh sa sobrang pagmamahal nung nanay eh mas ginusto niyang ipaampon na lang ang bata kasi alam niyang may mabuting kukuha sa anak niya na makakapag-provide ng needs nila na hindi na nila magagawa kasi obviously mahirap na sila.” “Nakakaawa din pala parents ng mga batang ito.”umalis na si Sister Ana. Nabaling yung atensyon k okay Jasha ng nakita kong hinahalikan niya sa magkabilang pisnge yung bata at lumuluha. “Baby, Kai… Siguro kung hindi nalaglag yung baby ko eh kasing cute mo rin yun.” I forgot to mention na alam na namin yung gender ng baby at obviously eh babae yun. “Jasha…” “Wala to, naalala ko lang yung baby natin.” “May baby din kayo? Atan siya?” “Oo, meron. Pero wala na siya eh.” “” Pinaampon niyo din siya? nagulat kami sa sinabi niya pero natawa na lang kami sa idea na maagang namulat sa kalungkutan ang bata to. “Hindi namin siya pinaampon. Mahal kasi namin siya eh. Kaya lang nasa taas na siya kasama si Papa Jesus.” “Ah! Si Papa Jesus! Edi Angel na yung baby niyo? Alam niyo guto ko makita Papa Jesus! Idol ko yun eh! Kasi sabi ni Sister Ana sa kwento niya, ti Papa Jesus daw yung nagsave satin lahat eh.” “Oo, angel na siya.” nakakatuwa naman tong batang to, napakatalino. Pero mas natuwa ako sa binulong ni Jasha.

“I want to adopt them.”

continuation… Rixx’s POV Dahil gusto nga ni Jasha na ampunin yung dalawang chikiting eh sinunod ko na, they’re adorable naman eh. Nandito na kami sa car at amaze na amaze yung bata si Pol. Pinag-iisipan na rin namin kung anong ipapangalan sa dalawa. Si Kai naman eh natutulog sa mga braso ni Jasha at si Jasha naman eh halos ayaw ng bitawan yung bata. Dumiretso naman kami agad sa mall para mag shopping para sa mga needs ng mga chikiting. Nandito na nga pala kami sa mall at busy-busyhan si Jasha. “Bagay ba kay Kai?” “Yup. She looks adorable.” “Anong color ba ang bagay kay Kai?” “Kahit ano naman eh bagay kay Kai.” “Oo nga, so okay nab a itong bibilhin natin? Baka magkulang…” “Ano ka ba naman, ang dami na kaya niyan! Feel na feel mo na talaga ang maging Mommy nila ah.” “Oo nga eh. Atleast yung pagmamahal na hindi ko maibibigay kay baby natin eh mabibigay natin sa kanila.” “Tama na nga to. Baka bumaha ditto. Masyadong heavy drama.” “Kuya Yixx… utom na ato.” “Saglit na lang ah, Pol. Babayaran lang natin to tapos kakain na tapos bibilhan na namin ikaw ng damit tsaka toys niyo, okay?” “YAY! Talamat! YIIIHHH!!!” tuwang-tuwa siya at nagtatatalon sa saya. Mga bata nga naman. Buti pa sila, di nila iniinda yung mga problema nila sa buhay, care-free lang sila. Sana bata na lang din ako, si Jasha at ang iba pa para hindi na sila mamroblema tulad ko.

“” Gwabe! Ansarap nun! Tara, kuya Yixx. Biyi na tayo toys! “Oo nga, Rixx. Tara na, bili na tayo.” “Anong klase ba gusto mo?” “Yung mga kotse! Yung mga robot!” “Gusto mo ba yung remote controlled?” “Oo! Gusto ko yung nagbu-broom-brooooom!!!” “Tara, punta na tayo sa ToyStore.” Pinamili namin siya ng mga toys na siya mismo ang pumili, tuwang-tuwa si Pol kasi sinabihan siya ni Jasha na kunin niya lahat ng gusto niya. Napaka generous talaga ng taong to. Pagkauwi namin, ayun, lowbatt ang dalawang chikiting. Pati si Jasha nakatulog ako naman, pinapanood ko lang sila habang natutulog. Naalala ko bigla yung baby namin, ‘thanks for giving them’ sabi ko sa isip ko. Pagkadating namin sa bahay eh sinalubong kami ng mga friends and families namin, nagulat sila ng may nakita silang dalawang batang karga namin. “Sino sila, son?” tanong ni Daddy. “Adopted po namin.” “Ang cute po nila no? dalhin ko lang po saglit tong baby sa room namin para makatulog ng maayos.” “Eto ring isa dalhin ko na sa taas.” “Tara.” Nag-celebrate kami magdamag. Dumating na ang oras para sa kaarawan Niya. “Merry Christmas.” “Merry Christmas, Yin.” “Ngayon mo na lang ulit ako tinawag nang Yin ah.” “Oo nga eh. Na-miss ko na rin ang pagtawag nun sa’yo.” “Ako din,Yang.” GRABE, KINIKILIG AKO. Hahaha. Akala niyo ba hindi marunong kiligin ang lalaki?! Hindi lang namin pinapakita yun kasi ang SAGWA! Ahaha. So, I kissed her in her lips, she kissed me, too. Syempre. DUH. Haha. Nababading na ata ako?! “Tara, akyat tayo sa taas. Batiin natin yung mga bata,” “Tulog na yun no!” “Ok lang yun, I’ll kiss them goodnight na lang, okay? Kaya samahan mo ko.” “Sige, I’ll kiss them goodnight,too.” Umakyat na kami at pumasok sa kwarto at nakita naming gising na si Pol at Kai. Nakakatuwa nga sila eh, nakaakap si Pol kay Kai. Tapos tahimik lang sila. “Gising nap ala kayo, Kids.” umupo siya sa kama at tumabi sa dalawa. “Merry Christmas, Pol and Kai.” hinalikan niya yung dalawa sa mga noo nila. So did the same too.

“Merry Christmas din, Pol and Kai.” hinalikan ko din sila sa noo nila. Tumayo si Pol tapos niyakap niya kaming dalawa ni Jasha.

“Merry Christmas din po, Mama at Papa.”

THIRTY EIGHT Rixx’s POV Jasha and I decided na ngayong pasko namin papabinyagan ang mga chikiting. Ang mga ninang nila ay si Yara, Jara, Jecka and my other friends, ang mga ninong naman nila ay sina Aste, Kuya Jiro, Lyndon, kuya Rex at yung iba din naming friends. Mauti na nga lang at pumayag silang maistorbo namin ang Christmas nila. Malakas naman ang hatak ko sa kanila din eh kaya sila pumayag. Mabuti na lang din at malakas ang kapit ng Mommy ni Rixx sa simbahan at napapayag na ngayon mismo eh magkaroon ng binyagan.Magkasundo na rin si Mommy ni Rixx at siya, mabuti naman diba kung ganun, para kapag iiwanan ko na sila, hindi ko na sila aalalahanin pa. Naka-isip na nga rin pala kami ng pangalan ng dalawa. Ang cute nga eh, mamaya ko na sasabihin! “Anong pangalan ng mga bata?” “Kyea Nicole Lauchengco.” “Kurt Nicoli Lauchengco.” “Kayong dalawa ay binabasbasan ko at ganap na kayong kristiyano.” Nagpiktyur-piktyur muna kaming lahat bago pumunta sa reception. Ang gaganapan ng reception ay ang restaurant namin. Marami kaming inihanda ngayon para na rin sa pasko at sa binyagan. “Papa, bakit Kurt na pangalan ko?” lumapit siya sakin at kinandong ko naman siya. “Ayaw mo ban g Kurt? Gusto mong Pol lang?” “Di naman po, di lang po ato sanay.” “Eh ayaw mo din ban g Kyea para kay Kai?” “Ayos lang po. Mas bagay nga po yun eh.”

“Asan nga pala si Mama mo tsaka si Kyea?” “Nasa may cr po kasama ni Yoya. Nagpupu daw kasi si Kyeee-a.” “Gusto mo na bang mag-school next year?” “Pwede na ato mag skul?” “Oo, kung gugustuhin mo. Ayaw mo ba matulad kay Mama at Papa mo, matatalino.” “Matalino ka?” “Bakit ano akala mo kay Papa mo?” “Waya po.” tapos nag grin siya. Aba ang batang to, ang bata-bata pa eh loko-loko na. kiniliti ko nga. “WAHH!! Ayoto na, Papa.. hahaha… Wahahah!” “Di pala matalino ang Papa ah… eto sayo!” “WAhhh… ahhahah!!!” “RIXX! Tigilan mo nga yan at baka hikain si Kurt.” “Oo nga Papa, baka hikain ato. Hikhik.” siraulo talaga tong batang to. “Sorry na. Tapos ka nang maglinis niyan?” tinuro ko si Kyea. “Oo, kakatapos lang, buti tinulungan ako ng Mommy mo. Sa’yo nga muna tong si Kyea, magcCR lang ako.” huminga siya ng malalim, binigay sakin ang bata at tumakbo sa CR. Magti-30 minutes na siya sa CR kaya napag pasyahan kong puntahan na siya sa loob ng CR. Binigay ko muna yung dalawa kay Mommy at Daddy, enjoy na enjoy sila sa mga apo nila. “Jasha? Are you there?” knock-knock-knock! “JASHA! Nandyan ka ba?!” wala pa ring nasagot. “Kapag hindi ka pa sumagot, papasukin na kita!” wala pa ring sumagot kaya binuksan ko na ang pinto. I found her sitting at the floor, grasping for air. Tumakbo ako sa kanya. “Ano ka ba naman! Inaatake ka na hindi mo pa sinasabi sakin!” “A-ayoko kong… mag-aalala ka pa… s-sa akin… besides, p-pask-ko ngayon d-dapat mag celebrate k-ka lang…” hawak-hawak niya yung chest niya. “Pano ako magse-celebrate nang wala ka sa tabi ko?! Please naman, not now!” “S-sorry…” tehn she passed out. Kinarga ko siya at tumakbo palabas ng CR, nakita nila akong patakbo papunta palabas kaya sumunod sila. “Rixx! Anong nangyari sa kanya?!” kasama kong tumatakbo si Aste at Jecka. “Inatake na naman siya!” “Tol, sasakyan ko na gamitin mo!” “Sige, sige. Ako na ang magmamaneho!” tumakbo na kami papuntang sasakyan niya. Sinakay ko sa likod si Jasha, nasa harapan kami ni Aste habang si Jecka ang nakasuporta sa likod sa katawan ni Jasha. Ilang beses na kaming muntikang mabunggo sa kakamadali ko, I need to be fast para masagip ko ang pinakamamahal ko. Nakita kong traffic. Napabusina ako ng malakas at tila walang pakialam ang mga taong nasa harapan ko. Bigla akong nawalan ng pag asa, napaiyak ako.

“Not now, Jasha. Please, not now.”

continuation… Rixx’s POV Nandito kaming lahat sa ospital, including Kurt and Kyea.Tumamlay nigla si Kurt, hindi siya masyadong malikot ngayon. Binuhat ko siya tapos lumabas kami ng kwarto ni Jasha. “Anak, what’s wrong?” “Waya po.” “Wala? Eh bakit malungkot ka?” “Na miss ko lang ang mama.” naiiyak siya. “Yun lang ba?” “Naawa po ako kay Mama, daming nakatusok sa kanya.” “Kailangan talagang tusukan ng marami si Mama kasi yun yung magpapagaling sa kanya.” nagulat ako ng yumakap si Kurt at umiyak ng umiyak. “Bakit ka umiiyak?!” “Natatakot a-ako baka maging angel na din siya! Wahhh! Huhuhu…” hinagod ko yung likod niya ng kamay ko. “Wag kang mag-alala, gagaling ang mama. Di niya tayo iiwan.” may tumulong luha sa mata ko. I’m sorry, anak. This is the best for you, hindi ka dapat muna mag suffer sa fact na malapit na nga talaga siyang maging angel. I decided to go to the hospital’s chapel, tamang-tama walang tao. Ako lang mag-isa, pumunta ako sa harapan at nagdasal. “Lord, please let her live. Let her live longer, just for my kids, I don’t want them to be ulila at a young age. You saw Kurt, crying because of Jasha, he loves her very much. Please, grant my prayers, this is just my first time to pray like this to you. Please, I’m crying, begging, please! I’ll do anything! Just let her live longer! Ako na lang ang kunin mo!!!” umiiyak na ako ng sobra-sobra. Nagulat ako ng may nag-abot ng panyo.

“Tanggapin mo na, walang germs yan.” tinanggap ko yung panyo at pinunasan ko yung mukha mo. “Is she your girlfriend?” “She?” “The one you were praying for?” “Narinig mo ba lahat?” “Yup, and I conclude na may anak na kayo, right?” “Yup we have kids and she’s my wife.” “But you look young. Don’t tell me, 37 years old ka lang at sadyang babyface ka lang?” “Nope. Pinatanda mo naman ako ng 19 years, I’m just 18.” “18 ka lang and you have wife and kids?” “Yup. Because of arrenge marriage eh. Napamahal na rin kami sa isa’t isa. Mabait siyang babae, maganda, matalino, mother material in short perfect. Pero malapit na siyang kunin samin eh.” “Oh. I’m sorry to hear that, btw, I’m Paula. And you are?” “Rixx. Sino nga pala ang dinadalaw mo dito?” “Ate ko, may brain tumor siya eh, sa 31 nga pupunta kaming US para sa brain surgery niya.” “Ahh, good luck ah. Ilang taon ka na nga pala, Paula?” “15. Eh yung wife mo? Anong name niya?” “Jasha. Eh ang ate mo? Anong name niya at ilang taon na siya?” “Ahyana name niya and she’s 17 years old.” “Nice name.” “Ang cute ng name niya ah.” “Tol, andito ka lang pala, gising na siya!” sumigaw si Aste from the door and he ran back to Jasha’s room. “So, thanks for the company, Paula.” “Thank you din, sana i-grant Niya ang prayers mo. Mukha kasing mahal na mahal mo si Jasha.” “Yeah, I love her so much.” umalis na ako ng chapel, leaving her there, praying for her Ate.

continuation… Rixx’s POV Pagpasok ko nang room eh ang sama ng tingin sakin ni Jasha. Teka, what did I do? “What’s with the look?” “Sabi ni Aste sakin, may kasama ka dawn a cute girl sa chapel.” “Si Paula?” “Aba malay ko sa pangalan niya. Ano ka ba naman, hindi pa nga ako namamatay naghahanap ka na agad ng kapalit ko.” sumama yung mukha ko, tumahimik sila, nilapitan ko siya.

“Nasa chapel ako dahil ipinagdadasal kita, hindi para maghanap ng kapalit mo.” “Eh bakit may kasama kang girl?” “Nasa chapel si Paula para ipagdasal ang ate niya na may brain tumor.” “So ibig sabihin hindi mo talaga ako niloloko? As in never?” “Oo naman, tsaka walang papalit sa’yo dito sa puso ko.”” hinalikan ko siya sa lips at niyakap ko siya. “Gusto ko ma-meet si Paula.” “Eh hindi ko alam yung room ng ate niya, Yin.” “Edi hanapin natin.” Pinayagan kaming maglibot ng ospital, nakasakay siya sa wheelchair at ako naman, ang dakilang alalay—taga-tulak. “Saan ang first stop natin?” “Sa chapel.” Binilisan ko ang pagtutulak sa wheelchair niya at nakarating kami agad sa chapel, tamang-tama namang paalis na si Paula. “Paula!” ngumiti siya sa akin. Nagulat siya nang malapit na kami sa kanya. “Paula, eto nga pala si Jasha, wife ko. Paula, ok ka lang ba?” “O-Oo.. may kamukha kasi siya eh.” “Hi, nice to meet you, Paula.” “Nice to meet you, too, Jasha.” “By the way, Paula. Gustong ma-meet ng asawa ko si Ahyana, yung ate mo.” “Sure, sige. Sundan niyo ako.” nag-umpisa na siyang maglakad at sinundan na din namin siya. Pagkadating na pagkadating namin sa pinto eh nagsalita si Jasha. “Paula, pwede bang ako lang ang papasok, gusto kong makausap ang ate mo.” “Anong sasabihin mo kay Ahyana?” “Basta, girl’s talk. So, Paula, ayos lang ba?” “Sure. You won’t do any harm naman kay Ate eh.” Pumasok na sa loob si Jasha, ako naman umupo sa tabi ni Paula dun sa mga upuan, malamang. “Hindi ka ba natatakot na darating na yung araw na kinatatakutan mo?” “Syempre naman, mahal na mahal ko ang asawa ko eh. Kung pwede nga lang tanggalin sa kanya yung suffering niya eh at ilagay sa akin eh matagal ko ng ginawa.” “Mas mahal mo pa siya sa buhay mo, right?” “Yup. Pero hindi ko pa ata siya nasasabihan ng 3 magical words eh.” “Alam mo, habang nandito pa siya at kasama niyo pa siya, sabihin niyo na ang gusto niyong sabihin… hindi natin alam kung kelan siya mawawala.” “Sasabihin ko rin naman sa kanya yun eh, nag-aabang lang ako ng good timing. ” “Every time is a goodtiming. Baka kakaantay mo diyan sa goodtiming na yan eh wala na siya still hindi mo pa rin nakikita.” napa-isip akong bigla. Actually, may point tong batang to. “Sigurado ka bang 15 ka lang?” “Oo naman, bakit?” “Eh mas matured ka pang mag-isip sakin eh!” nginitian niya lang ako. Sabay lumabas na sa

room si Jasha ng nakangiti. End of Chapter THIRTY EIGHT
Chapter THIRTY NINE

Jasha’s POV It’s been five days after I was sent to the hospital. And it’s December 30 today, Rizal’s Day. We went to EK, to a beach resort, and to Paris for 3 days. We went to the most happiest places on earth before I die. Hiling ko kay Rixx yan, I’m so glad he granted my last wishes.

“Saan mo balak pumunta ngayon?” “Pwede ba tayong pumunta sa church nila Mama(referring to Rixx’s mom)?” “Sure, ano namang gagawin natin dun?” “Magpapasalamat kay father.” “Bakit?” “Dahil pumayag siyang ikasal tayo kahit di pa natin mahal ang isa’t isa nuon.” “Yun lang ba?” “Tsaka ipagdadasal ko ang pagma-migrate ko.” “MIGRATE?!” “I meant, migrating to heaven for good.” tumahimik siyang bigla. “Paano ako? Paano si Kurt? Si Kyea?” “Magdadasal ako n asana madalian ka din sa paghanap ng kapalit ko sa puso mo after I die, at sana maging mother figure siya sa mga bata.” “Walang makakapalit sa’yo sa mga puso ng bata, lalo na sa puso ko. Ni walang makakapantay sa’yo.” “Nasasabi mo lang yan dahil nandito pa ako.” “Please, Yin. Don’t make it hard for me.” “I’m not making it hard for you—I’m making it easier for you.” “But it is hard for me to let you go—I can’t afford to lose you.” “You can survive this agony, I know you’re strong.” “But I’m stronger when I’m with you, I’m weaker if I’m without you.” “Rixx… you’ll eventually find someone who’s right for you.” “But I already found you!” “But I’m not the right one for you.” “FINE. But would you mind if follow you there?” “NO! hindi ka tatanggapin dun kung nag-suicide ka.” “I’ll take my chances.” “No. How about are children? Ako, aalis ako dahil time ko na pero hindi mo pa time!

Kakailanganin ka ng mga bata after my death.” “Please, Yin…” “Promise me na hindi mo sila iiwanan para lang sumunod sa akin.” “I can’t.” “Please…” “I can’t promise but I’ll try.” “Rixx…” he sighed. “Ok, I promise.” “Aasahan kong hindi mo ibe-break ang promise mo.” I smiled at him.

Pumunta na kami sa simbahan, we stayed there after the holy mass. I prayed to God na sana hindi magiging mahirap kay Rixx na palitan ako, na sana pati mga bata matanggap ang magiging bago nilang Nanay.Nagpasalamat din ako dahil nagkaroon ako ng mas mahabang buhay more than I imagined. I didn’t notice I was crying until he wiped the tears on my cheeks.

“What’s wrong?” “I’m just happy. Tears of joy.” “For what?” “For having a longer life than I imagined.” “Tapos na akong magdasal, ikaw?” “Tapos na din.” “Saan mo gusting pumunta ngayon?” “Ikaw na bahala.” “Tsk. Ikaw na.” “Ano ka ba, lahat ng gusto kong mapuntahan eh napuntahan na natin, ang gusto ko naman eh yung gusto mong lugar ang puntahan natin.” “Sige.”

Sumakay na kami ng sasakyan at nag drive siya sa isang lugar na familiar sa akin.

“Sa Starfish Resort tayo pupunta?” I smiled at him. “Yup.” “Bakit dun mo gusting pumunta?” “Kasi sa pagkakaalala ko eh dun nagsimula ang lahat sa atin.” “Oo nga. Maybe we could watch the sunset?” “Good idea.”

We pulled over in front of the lobby and we went straight to the beach. The cold

breeze were embracing us, the waves were crashing gracefully and the sun looks serene, it’s about to set. Then we sat down at the bench and I put my head on his chest while his hugging me.

“Do you want to know my untold fairytale before you came into my life?” “Sure.” “Once upon a time, there is a 16 year old guy named R.E. who’s in love with a girl named Hannah, she’s 16 years old too. Fate separated them after an incident happened.” “What was the incident?” “Something happened to them.” “You mean they did IT?” “Yup. Then the girl left R.E. without a warning, their relationship doesn’t have any closure. Then Hannah returned after a year, they met at a park, she was crying so she was noticed by him. He gave her a handkerchief and comfort her, the reason why she was crying because her boyfriend brole up with her, and I don’t know why. At dahil sa sobrang pagko-comfort ni R.E. eh may nangyari na naman sa kanila, hindi na sila committed sa isa’t isa kaya nagulat sila sa mga nangyari. Umalis na naman si girl. At hanggang ngayon, hindi pa rin nakikita ni R.E. si Hannah. Tapos dumating si Jasha sa buhay ni R.E. na pinalitan ang palayaw niya ng tunay niyang pangalan which is Rixx. Kinasal sila, without even knowing na silang magkaaway pala ay titra sa iisang bahay at magpapakasal. Nabuntis niya si Jasha, nagmahalan sila, tapos one day, hindi sinasadyang mahalikan ni Rixx yung ex gf niya sa isang party, hindi niya alam na nanduon pala si Jasha at nakita nito ang lahat. Sa sobrang galit nito, nalaglag ang bata at nalagay sa peligro ang buhay ni Jasha. Dahil sa nangyaring iyon ay muntikan ng magpakamatay si Rixx, pero nasagip siya, nagising si Jasha after coma and she refused to accept and to forgive Rixx. Mabuti na lang at nandyan ang pamilya nila at mga kaibaigan para ibalik sila sa dati. Nalaman na rin nni Rixx na malapit nang mawala ang asawa niya kaya ngayon he’s making the most out of it para sa asawa niya.” “Ang ganda ng untold fairytale mo ah.” “Hindi ka ba nagagalit na ngayon ko lang naikwento yung about kay Hannah?” “Hindi.” “Bakit hindi?” “Wala lang, may magagawa pa ba ako? Eh kung magtatampo ako ditto eh sinasayang ko lang yung oras ko na dapat ikinatutuwa ko na lang no, and it’s weird because I felt good after hearing that.” “Huh?! Bakit?”

“Someday you’’l know.”

Last Chapter [/size]

Rixx’s POV Nandito ako ngayon sa rooftop ng Starfish Resort Hotel, nag aayos kami para sa special dinner naming ni Jasha mamaya. Alam niyo ba kung anong meron ngayon? Well, it’s our 100th day na mag-asawa kami, dapat i-celebrate sa kultura ng mga lovers ng Koreano, hahaha, hindi, ang totoo niyan, this will be our last time na mag-asawa, bukas bagong taon na, hindi namin alam kung magpapakasal kami ulit, pero surely, ikakasal ulit kami, wala ng limitation. Naglagay kami ng kama ditto sa taas, nilagyan namin ng mga petals ng red roses, gusto ko kasing mag star gazing kami tsaka gusto kong abangan yung pagbukang liwayway, wow, what a term. Nag handa rin kami ng table for two, kasi kakain muna kami bago mag star gazing. Ang mga kasama ko ngayon ay sina Papa, Daddy, Mommy, Aste, Jiro, at ilang mga katulong. Wala na ring ilangan sa pagitan ni Jiro at Aste, balak nga atang kunin na Ninong ni Aste si Jiro eh. Si Yara at Jara naman eh kasama ni Jecka para libangin si Jasha at ang mga anak namin. Kasabwat din si Kurt, sinabihan ko siya na kapag nararamdaman niyang aalis ang Mama Jasha niya para hanapin ako eh mag inarte siya umiyak, umoo naman yung bata, paglaki nga nun eh balak kong pag artistahin kasi magaling sa pag arte at sa mga kalokohan. Si Lyndon naman yung bahala sa foods, siya yung nakikipag negotiate sa mga caterers at siya yung nag ga-guide sa kanila ditto para hindi madaanan yung room nila Jasha. Ang galing nga ng plano eh, halos tapos na lahat ng hinahanda, mag gagabi na rin. “Ayos na ba lahat?” “Ayos na ang lahat, Hijo. Magpahinga ka na para gwapo ka mamaya, you look very exhausted. Alam kong ayaw mong magmukhang haggard sa asawa mo kaya, maligo ka na at magpahinga.” sabi ni Mommy. “Thanks, Mommy.” “Oo nga pala, yung tux mo nandun sa may kwarto namin ni Daddy mo, pati yung cocktail dress ni Jasha, tawagan mo nalang mamaya si Jecka para kunin yun at pag bihisin mo na siya agad pagkatapos mong magbihis.” “Yes, Mommy. Sige po, pahinga na ako.”

Pumasok na ako sa loob at iniwan ko sila sa may rooftop, nakatulog ako kahit papano tapos naligo rin ako agad. Tapos natulog ulit, mabuti na alng at nagising ako ng tama sa oras, alas siyete. Naligo ulit ako at nagbihis, nagmuni-muni saglit tapos tinawagan ko si Jecka. “Hello, Rixx?” “All set na, siya na lang ang kulang, kunin mo na ditto sa room ng parents ko yung damit niya, nandito pa rin ako sa kwarto nila.” “Sige, sige. Bibilisan ko.” “Sabihin mo kila Yara at Jara na libangin si Jasha ah.” “Oo, ako bahala. Sige, babush.” Binaba niya na ang telepono at na lang ako ng may kumatok sa pintuan. “Pasok, Jecks!” narinig kong bumukas ang pinto at sumara, narinig ko rin ang kalabog ng paa, niya, tumatakbo siya, EXCITED. Nang nakita niya ako eh tumili siya at yumakap sakin. “OH MY GUMS, Rixx. Ang pogi-pogi mo!” “Lagi naman akong pogi ah, ngayon mo lang napansin?” “Ang kapal mo naman, sasabihin ko pa naman sana na ikaw paglilihian ko.” “Edi pag ako pinaglihian mo eh, super gwapo niyan sigurado paglabas.” “Mag best friend nga kayo ni Aste, ang kakapal ng mukha niyo.” “Parehas naman kasi kaming gwapo, kaya nga mag best friend eh. Tsaka ayaw mo nun, pagnakuha ng baby niyo yung kagwapuhan ng best friend ko edi doble dobleng kagwapuhan na nang baby niyo.” “Sige na, oo na, gwapo na kayo. Ide-deliver ko na to kay Jasha para mag start na yung date niyo.” paalis na sana siya ng. “Jecks, wait!” “Yes, Rixx?” “Thanks.” I smiled at her whole-heartedly. “No prob.” Umalis na siya ng kwarto at umakyat na ako sa taas. Mag-aantay na ako sa babaeng pinakamamahal ko… Jasha’s POV

Nandito ako ngayon sa kwarto namin ni Rixx at stock ako dito dahil ayaw akong paalisin ni Jecka, Yara at Jara. Tapos pagnakakalingat sila, bigla-biglang magtatantrums si Kurt tapos sakin lagi tumatakbo. Kapag naman pinapasa ko si Kurt sa kanilang tatlo, ang sasabihin nila eh, trabaho dawn g nanay magpakalma ng anak niya. Tama ba naman yun? Tama bang pagtulungan

ako? Napansin ko lang na lumayo si Jasha at may kinausap sa phone. Nang natapos siya eh tinanong ko siya kung sino yun. “Jecks, sino yung kausap mo?” “Yung OB gyne ko.” malapit na siyang maging 2 months na preggy. “Bat daw siya tumawag?” “Magpa check up daw ako sa kanya tomorrow.” “Pwedeng sumama ako sayo bukas?” biglang namutla si Jecka parang maytinatago. “A-ano ka ba! N-new year bukas, tapos sasama ka sakin? Magcelebrate ka na lang bukas, kasama ni Rixx at ng mga bata no.” “Jecka, may tinatago ka ba?” “H-ha? Bat n-naman a-ako maglilihim sa’yo?” “May tinatago ka nga.” bigla siyang may naisip. “Ooopppsss! Sorry, gotta go!” tumakbo siya. Hahabulin ko sana siya. “Jecka, wait!” palabas na sana ako ng… “WAHHHHH!!! MOOOOMMYYYYY!!! Huhuhuhu…!” umiyak si Kurt. Napatigil ako at pumunta sa kanya. “Anak, bakit?”kinarga ko naman siya. “Eh akala ko iiwan mo ato eh?!” he said between his sobs. “Oo na, hindi ka na iiwan ng Mommy.” nang sinabi ko yun, I felt I was a bad mom, because I know, sooner or later iiwan ko rin ang pamilya ko. “Ate bat ka tumahimik?” “Wala may naisip lang ako.” “Ate, sana…” “Sana…? Ano?” “Sana… hindi ko kami iwanan agad.” “Jara, wag ka munang magdrama. Hindi naman talaga tayo kagad iiwan ni ate eh. Syempre, magiging matatag siya para satin, para sa mga anak niya, para kay Kuya Rixx, para sa ating lahat, diba Ate?” I just nodded and smiled at them. “Mommy, san ka pupunta? Bat sabi nila iiwan mo kami?” “Anak, hindi ko pa alam kung pano ipapaliwanag sayo pero someday maiintindihan mo rin ang Mommy.” “Gusto ko na po maintindihan ngayon.” “Not now, son.” hinalikan ko siya sa noo. Napansin ko namang nakabalik na si Jecka at may dala siyang damit. “You have to take the shower right now?” she said while catching her breath. “Ano? Teka nga—san ka ba nanggaling at bakit mo ako tinakasan?” “Mamaya na ang interrogation! Maligo muna!”

“Oo nga, Mommy! Baho mo na!” nagtawanan sila, si Yara at Jara naman eh hinila ako sa CR. “Kayong kambal kayo ah! Pinagtutulungan niyo ako, pag-uumpugin ko ulo niyo mamaya pagkatapos kong maligo.” sinarado ko yung pinto ng kubeta at narinig ko silang nagtawanan. So I did my part, I took a shower and lumabas na ako ng kubeta. Nagtakbuhan naman sila sakin at nagbigay ng underwear sakin at isang gown sabay binalik nila ako sa kubeta at sinarado nila yung pinto kaya ako naman eh nagbihis na. pag labas ko naman eh hinila nila ako sa harap ng dresser at inupo sabay nag blow dry na buhok tapos nilagyan nila ako ng kaunting make-up. Nagtataka na talaga ako sa mga hidden agenda nilang lahat, maski kay Kurt naghihinala na rin ako. Pagkatapos nila akong lagyan ng make-up eh binigyan nila ako ng stilettos. “Kilala niyo ako diba? Hindi ako nagsusuot ng stilettos.” “Best friend, just for this day, please?” napalingon ako sa dalawa kong kapatid. “Please?” “Please, ate?” “Okay, okay, fine.” Sinuot nila sa mga paa ko yung stilettos tapos kumuha din sila ng jacket na appropriate namang tignan sa suot kong cocktail dress. “Para saan tong jacket?” “Malamig kasi sa lugar na pupuntahan mo.” “Sobra-sobra ba ang aircon sa lugar na yun?” “Sinong nagsabing may aircon dun?” “Eh sinabi mong malamig dun eh.” “Hindi indoor ang pagdarausan ng kung ano man na pupuntahan mo no. outdoor po, tsaka holiday season pa rin no kaya malamig pa rin sa labas.” “Eh kung kanina mo pa kasi sinabi yan eh, tsaka san ba kasi ako pupunta? Tsaka anno bang meron ngayon ha? ” napatingin sila sakin with disbelieving look. “I can’t believe you don’t know what’s the occasion today.” “Eh ano nga kasi yun?!” “You’ll know when you get there.” dahan-dahan nila akong nilagyan ng blindfold, baka daw kasi masira yung pinaghirapan nilang make-up ko. They guided me to walk papunta dun sa place, naramdaman kong umakyat kami dahil may nadaanan kaming stairs at meron na naman ngayon. Dahan-dahan kong inaapak yung paa ko hanggang sa may binuksan silang pintuan at humangin ng malakas, pinalakad pa nila ako ng kaunti tapos binitawan nila ako at naramdaman kong wala na sila sa tabi ko. “Jecka? Yara? Jara?” walang sumagot so I tried again. “Jecka? Yara? Jara? Ano ba, hindi na kayo nakakatuwa.” may narinig akong lalaking tumatawa. “Teka—may tao ba diyan?” narinig kong papalapit sakin yung lalaki. “Tanggalin mo kaya yung blindfold mo.” I know who he was. Kahit hindi ko tanggalin yung blindfold. I know exactly his voice.

“Kahit hindi ko to tanggalin, alam kong ikaw yan Rixx.” “Talaga? Nakilala mo agad ako?” naramdaman ko yug kamay niya sa likuran ng ulo ko tapos tinanggal na niya yung blindfold ko. Nagulat ako sa nakita ko. There are candle lights everywhere, red rose petals, foods, a table setting for two, and a bed. At biglang may sumulpot na isang lalaki, nagba-violin. Si Kuya Jiro. Ngumiti siya sa akin. Napatingin ako kay Rixx. Nakatingin nap ala siya sa akin kanina pa. ngumiti siya sa akin at yumakap. “Happy 100th day, Yin.” he whispered into my ears. So that’s it. It’s our 100th day pala ngayon. How could I forgot?! He pulled away, I didn’t notice that I was already crying. “You did this all for me?” “Yup, pinagtulungan naming lahat to.” “Including Kurt no?” tumawa siyang bigla. I didn’t notice that we’re dancing already. “Ayos ba??” “Oo, pwede nang mag-artista.” “Yan din ang naisip ko.” my arms are wrapped around his neck and his arms are wrapped around on my waist too. “I never thought you could be this romantic.” “Looks like I’m more than meets the eye, eh?” ngumiti ako sa kanya. I kissed him on the lips and he kissed back too. I don’t wanna think that this could be the last night that I could kiss him, that I could touch him, that I could feel him and that I could love him. He pulled away and he said, “Wanna eat?” I just nodded. He pulled my chair and he let me sit there and he sat in front of me. “Can I ask you some questions?” “You’re already asking.” he smiled. “Uhm, what did you feel when you saw me at the altar waiting for you?” “I felt there are butterflies in my stomach. Tapos asar din ako kasi lagi mo akong ginugulo nun. Tapos nainis sakin si father dahil sa’yo. Kasi hanggang simbahan eh nang-aasar ka pa rin.” natawa siya bigla. “Eh anong nararamdaman mo ngayon?” “I feel I’m being loved, and taken care of and I’m contented.” “Did you recognize the song?” pinakinggan ko yung tinutugtog ni Kuya Jiro. Nagulat ako at napaluha. “Diba eto yung tugtog sa kasal natin? Yung nagma-march ako?” “Yup.” “Ang ganda ng meaning niyia no?” “Kanta ko yan para sa’yo. Alam mo bang ako ang pumili niyang kantang yan para sa march mo

though hindi ko kilala kung sino ka?” “Talaga? Eh bakit naman?” “Kasi akala ko malabong mangyaring ikaw ang ipapakasal sakin, kaya ii-imagine ko na lang na ikaw yun. Tapos, ikaw nga.” “Let’s dance again.” tumayo siya ulit. At lumuhod sa harapan ko. “May I have this dance?” “Sure.” Inulit ni Kuya Jiro sa umpisa at nag-umpisa na rin kaming sumayaw. Kinakanta niya sa tenga ko yung mga part ng lalaki. “I never knew such a day could come And I never knew such a love could be inside of one And I never knew what my life was for But now that yo're here I know for sure” Kinakanta ko naman din kapag babae na.. I never knew til I looked in your eyes {oh baby} I was incomplete til the day you walked into my life {umm...hmm} And I never knew that my heart could feel so precious and pure One love so real, real Can i just see you every morning when (every morning, babe) I open my eyes Can i just feel your heart beating beside me every night (every day) Can i just feel your heart beating beside me every night (every day) Can we just feel this way together til the end of all time (Can I just spend my life) Can I just spend my life with you {umm...hmm} Ganyan lang kami hanggang sa matapos ang kanta. “Can I just spend my life with you.” Kumain na kami ulit at nagkwentuhan, puno ng tawanan, at lungkot ang pagre-reminisce naming dalawa. Pagkababa ng kinain namin ay humiga na kami dun sa kamang linagay nila, ang daming stars. Kitang-kita ang alignment ng venus at Jupiter. Nagtatalo pa nga kami kung saan sa dalawa si Jupiter at si Venus. “Teka nga, bat ba natin pinapakialaman yang posisyon ng dalawang yan?” “Malay ko sa’yo. Ikaw kaya nag umpisa, sabi mo yung mas maliwanag yung Jupiter eh samantalang mas malapit yung Venus sa Earth kaya yun ang mas maliwanag no.”’

“Oo na, tama na nga yan. Oo na, ikaw tama.” ngumiti ako sa kanya. Nagulat kami ng biglang may dumaan na shooting star. Pumikit ako at humiling… “Nag wish ka?” “Oo, eh ikaw?” “Oo, nag wish din ako, eh anong hiniling mo?” “Ayoko ngang sabihin, baka hindi magkatotoo.” “Sus. Alam mo ba kung ano ang sakin?” “Malamang hindi, hindi pa po kaya sinasabi sakin.” ngumiti siya. “I wished that I could spend my life with you forever.” nalungkot ako bigla. May naramdaman ako, may naramdaman akong hindi dapat sabihin sa kanya. “Annong problema? Corny ba yung wish ko?” “Wala—walang problema. At hindi corny ang wish mo.” ngumiti ako ng pilit sa kanya tapos umunan ako sa dibdib niya. “Eh bakit lumungkot yung expression mo?” “Wala, may naisip lang ako.” “Ano yu—” before he could end his sentence, I asked him something. “Anong naramdaman mo nang nakita mo akong papalapit sa’yo sa altar?” “Thankful and happy.” “Bakit?” “Hindi mo baa lam na longtime crush kita?” “ahhh… kaya pala umpisa pa lang inaaway mo na ako, that way napapansin kita, tama ba?” “100% right.” tumahimik kaming bigla. “Rixx, could you do me a favor?” “Anything.” “Kapag wala na akong hininga, please wag mo akong ip[a-revive.” napaupo siyang bigla kaya napaupo na rin ako. “Ayoko.” “But you said ‘anything’.” “Anything but not that one.” “Mahihirapan lang kayong nakikita akong nahihirapan.” “Okay lang yun, kesa namang nakikita kitang walang buhay samantalang may pwede pang magawa.” “Please, Rixx. I’m dying. Just let me go.” Tumulo yung luha niya, tumahimik siya. Pinahid ko yung mga luha sa mata at sa mga pisngi niya. “Please don’t cry.” ngumiti siya sa akin at humiga ulit siya kaya umunan ulit ako sa dibdib niya. Nakatitig lang kami sa taas, walang natutulog, tahimik lang kaming dalawa, there’s no need to talk because we already know what we really want and what we really feel. Napansin kong lalabas na ang araw, may naalala akong bigla.

“Rixx, are you still awake?” “Of course.” “Remember what I said to you at the beach? Yung may nangyari satin?” “About the sun… rising?” “Yup. I told you that if someone is with you when you watched the sunrise together, that person would be the one who’s with you when you take your last breath.” “Bakit sinasabi mo sakin ngayon yan?” “I love you, goodbye…” Epilogue Rixx's POV The moment she said, 'I love you, Goddbye.' Is the moment that she left me. As promised, I didn't revived her when she didn't breathe anymore. I don't want to see her in pain anymore. I don't wanna feel her pain anymore. I just wanted happiness for her. I wished that being with her in 100 days was enough to make her happy... enough to make her feel loved... enough to make her life worth living for... Sometimes, I wish that we were married a long time ago, so that when I find it out, it's still never to late. I would give her my own heart... I would sacrifice my own life... I would rather sacrifice my own life than seeing her lying on a hospital bed, dying... But, I'm afraid that wish would never come true... because it already happened... She left us... She left us already... I didn't even had a chance to tell her how much I love her... Paula is right, everytime is always a good timing... Kakaantay ko diyan sa pesteng good timing na yan eh inabot na ako ng huling hininga niya...

Flashback... "Jasha?" napabalikwas ako ng tingin sa kanya. Tumulo ang luha ng makitang nakapikit na siya, hindi humihinga, walang buhay. Niyakap ko siya, humagulgol ako, umiyak ako ng umiyak. Naalala ko ang sinabi ng iba na ang huling-huling mamatay na organ sa tao ay ang tenga, kaya binulungan ko siya... "I love you so much..." Nakita ako ni Jiro na umiiyak ng yakap siya at napansin niya ng walang buhay ang niyayakap ko. Tumakbo siya sa amin at sinigawan niya yung ibang staff ng caterers.. "Tawagin niyo sila, Papa!" "Jasha! Rixx, a-anong nangyari?" "Wa-wala na siya." "I-revive natin siya." "Ang huling hiling niya ay wag na siyang i-revive dahil gusto niya na daw magpahinga..." "Rixx, tatawag ako ng ospital..." Umiiyak na si Jiro, nagdagsaan ang pamilya namin, mga bagong gising sila, tumakbo si Papa, nabitawan ko si Jashamabuti na lang at nasa kama kami, ng di sinasadyang maitulak niya ako para mayakapa ang pinakamamahal niyang anak. Umiiyak si Papa, ang kambal, si Jecka at Aste... Yakap ako ni Mommy ngayon... "Mommy, wala na siya..." "I'm sorry, Anak." "I don't have any reasons to live my life too." "How about the kids? Diba ipinagbilin sa'yo ni Jasha ang mga bata at ayaw niyang sumunod ka duon sa langit." "I can't live without her."

End of Flashback... Naging malungkot ang 3 days memorial service niya lalong lalo ng ilibing na siya... Naiwan ako sa puntod niya... nakahiga ako sa tabi ng puntod niya.. Ini-imagine ko kung anong feeling ng nakahiga sa kabaong at natatabunan ng lupa...

Biglang bumagsak ang ambon, humingi ako ng sign na kapag tumuloy ang ulan, susunod na ako sa kanya... Pero ayaw niya talaga eh, biglang umaraw, naglaho bigla ang mga patak ng ulan. Araw-araw akong dumadalawa sa puntod niya, lagi akong may dalang casette. Pinapatugtog ko ang theme song namin. Meron pa ngang isang beses na duon ako natulog, hindi man sumagi sa isip ko na baka may multo, na baka may hayop na kumain sakin. Pero naka survive ako ng gabing yun eh, di ko pa rin talaga time. Halos lahat na ata ng suicide attempt nagawa ko na... Araw-araw akong umiinom ng alak sa harapan ng dalawa kong anak. Mailap na sa akin si Kurt, takot na siya sa akin. Ayaw niya daw kasi sa mga umiinom ng alak at sa mga taong nagyoyosi. Nagkabisyo na ako sa sobrang stress. Uminom na rin ako ng zonrox, pero nakita ako agad ni Jecka ng bumisita siya bigla sa bahay. Nasugod ako agad sa ospital, hindi ko pa talaga time. Nag-drugs ako, marijuana, nagsugal, sumali sa fraternity, nasali sa mga gang war, gumamit ng mga babae... Wala na akong kwentang tao... She left me but she took my heart with her. Hindina ako well-groomed person, mahaba na ang buhok ko at sumasakay ako ng motorcycle at kung anu-anong klaseng delikadong gawain ginagawa ko na. She left me miserable. She left me miserable.. She left me miserable... She left me miserably inlove with her... Nabangga na ako ng sasakyan, pero nasugod ako agad. Tatalon na sana ako ng may humila sa akin, si Jiro, sinuntok niya ako. "Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?!" "Obvious ba?! Edi nagpapakamatay!" "Hindi mo ba naiisip ang mga anak niyo?! Ibinilin siya ni Jasha sa'yo tapos pababayaan mo lang siya dahil sa pagiging selfish mo!" "Hindi mo ako maiintindihan dahil wala ka sa posisyon ko!"

"Sa tingin mo, after you died tatanggapin ka dun? Tatanggapin ka ba ni Jasha?" "I'll take my chances." Hindi na siya nakipagtalo, iniwan na niya ako... Napag-isip isip ako... I should do what I promised. Inalagaan ko ang mga bata, nakuha ko ulit ang loob nila, nag-aral ako, in fact, natalo ko si Rafael sa pagiging valedictorian, pero hindi pa rin nawawala ang mga kalokohan ko sa buhay. Nagsusugal pa rin ako, umiinom at some time, nagyoyosi, nambababae, nagdadrugs, nanakit nang mga kaaway.

It's been 6 months since she left. College na ako, sa Orpheum University, kilala bilang Notorious Womanizer, mas malala ako ngayon kesa nung highschool.

Ako si Rixx Edcel Lauchengco, I prefer, R.E. than Rixx, Sumusumpang wala nang ibang mamahalin kundi si Jasha at ang mga anak ko.

The End of Season 1

<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>26 </PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>