...Voiceless (former Stop in the Name of Love!) Written by: Denny R. HaveYouSeenThisGirl Property of http://haveyouseenthisgirl.yolasite.com CREDITS Word Copy Compiled by: Purpleyhan of Wattpad Written year 2011. AUTHOR'S NOTE: Hi! I'm Denny, the epal author of this story. XD Umm... enjoy reading the story kahit sho-shonga shongang katulad ko. XD sa offline readers, sana magkatime po kayong magleave ng comments pagkatapos niyong mabasa ang story. Pede po kayong magpost sa website ko o kaya naman sa facebook page ko: https://www.facebook.com/haveyouseenthisgirlstories I accept any comments from you guys kahit constructive criticisms. That'll be a good help for me to improve. Kung may problems po sa copy na ito, please report it to me sa e-mail ko: ballpennidenny@gmail.com or sa haveyouseenthisgirlstories@gmail.com DO NOT COPY, DO NOT REDISTRIBUTE, DO NOT PLAGIARIZE, DO NOT PRINT AND SELL, DO NOT BUY A DONUT. (pero joke lang yung sa donut XD) Ayun, shaddap na talaga ako para makabasa na kayo XD enjoy! **** Prologue It's so noisy... Can someone turn it off... Please stop making noises... Stop, listen to me please... With all the voices around me, even if I try speaking... I'll end up feeling so... "Voiceless" ...can someone hear me? - - - - - - - - Her name's Momoxhien Clarkson. She loves Syntax...
Words: 74218 - Pages: 297
...Hundred in one Brief intro: Sabi nga nung mga kaibigan ko dati, masarap daw ang pakiramdam ng sikat. Yung tipong, ikaw yung hinahangaan. Naisip ko naman, lahat naman ng positive side, may kaequal sa negative side. Hindi naman puro maganda ang kinalalabasan. I'm just the girl next door. Well, hindi naman yung literal na meaning. Typical girl kumbaga. Yung mamemeet mo sa pangarawaraw. In short, average lang. Pero may nagsasabi sa akin na hindi raw ako average. Sometimes above or below. Kainis na mga yun!!! Ang lakas ng loob na sabihing above average ako? 4th year high school na nga pala ako. Bagong school. Sa katunayan, hindi naman na talaga bago sa akin ang 'Edison High School.' Nakatira naman na kasi kami dito sa lugar na ito, dati pa. Kaya lang nadestino yung Papa ko sa ibang lugar kaya napilitan kaming lumipat. Pero ngayon, stayput na siya. Hindi na yata namin kailangang lumipat uli. Kaya bumalik na naman ako sa pinanggalingan ko. Makikita ko na naman yung mga naging kaibigan ko dati. I have two brothers. Yung isa mas matanda sa akin, yung isa mas bata. Nagkataon namang yung mas bata sa akin eh ang mortal kong kaaway sa bahay namin! Si Kuya naman, hindi nakatira sa amin dahil college na siya. Bakasyon pa naman. Inienjoy ko pa naman dahil kapag nagpasukan na, magsisimula na ang nightmare. Hindi pa maayos yung bahay namin mula sa pagkakalipat, marami pa kasing hindi nabubuksang kahon. Pero syempre, inuna kong ayusin yung kwarto ko. Aba, yun ang pinakamahalaga...
Words: 82674 - Pages: 331