...barkada. Nagtatrash-talk kami sa isa’t isa. La lang, maingay lang kami. Ganun lang talaga kaming magkakaibigan. Nakakadegrade siya ng pagkatao ng ano, pero wala lang. Biruan lang naman naming yun kaya okay lang samin. Oo, nakakasira siya ng laro minsan, parang nakakawala sa focus. Ah, parang sabaw na yung mga decisions na gagawin mo, parang ganun. Oo, pagnatatrash-talk ka. Nagmumurahan kami pero baka ano, never mind na lang, di ko sasabihin. Basta nagmumurahan kami. Tinatype ko lang kasi yun kaya hindi ko sinasabi in person eh. Ayun, basta “Ang bobo mo!” ganun. Ah, yun basta “Ang noob mo!” yun. “Bano mo!”, “Tanga mo!” ayun. “Noob” is ano, parang connotation siya ng “Newbie”, parang baguhan ka lang ganun. Yung ayaw makisama sa, basta yung hindi naglalaro ng maayos. Eh parang nakakasira siya ng diskarte ng ano, sa laro. Nabwibwisit na natatawa na ewan, basta halo-halo eh. Nagtatrash-talkan lang kami, nagbwibwisitan kami hanggang matapos yung laro. Kung ano yung sinabi ko, bobo din daw ako ganun daw. Yung parang nirereverse lang din kung anong sasabihin ko. Ah, “noob”, ah ano pa ba? “Bobo”, “tanga” mga ganun. Hindi. Eh ano lang, para sakin di naman, pwede ka naman maglaro ng tahimik pero pinipili kong maglaro mangtrash-talk kasi wala lang masaya ako pag nag-iingay ako eh. Hindi naman, wala naman. Oo, nakakawala rin siya sa focus yun. Ano siya eh, parang mas gusto mo yung manggigigil ka na magalit lang din dun sa nangtatrash-talk sayo so mawawala nga focus mo. Yun. Wala...
Words: 2459 - Pages: 10
...Kanya-kanyang businesses. Katatapos lang ng recess eh. So, walang masyadong umintindi kay Sir. Kaya naman... “Okay, class. Dahil parang wala pa naman ata kayong balak mag-lesson, basahin niyo na lang muna yung lesson about Thermodynamics sa libro niyo. Yan ang idi-discuss natin for tomorrow. So, be ready.” “Wooooooooh! Yes, Sir!” Tuwang-tuwang sabi naming lahat. At dahil sa one hour and twenty minutes ang Physics, ayun. Yung iba lumabas agad sa room para tumambay sa may veranda sa tapat ng room namin at magdadaldalan pa ang mga yan. Yung iba naman kanya-kanya nang paganda at kwentuhan. Yung iba, naglalaro ng Plants vs Zombies sa laptop nila. Take note, yung part one ah? Hindi yung latest. HAHA. At ako? Heto, tamang soundtrip lang. Nakikinig ng EXO songs. Ugh. It feels good to hear their voices :D “Uy, Ebaaay!” tawag ko sa aking dakilang seatmate. HAHA “Oh? Problema mo? Kung makasigaw to, kala mo wala nang bukas! Aaah! Naka-earphones pala kasi.” Ay? Taray ah? Tsk. Tinanggal ko muna yung isa kong earphone. “To naman! Hihiram lang ng Physics book e! Dala mo yung sayo?" “Hindi eh. Ang bigat naman kasi nun. Sobrang kapal eh. Kaya di ko na dinadala.” “Ah. Okay. Salamat na lang.” Haaay. Nabanggit ko na ba sa inyong first section kami? Well, ngayon alam niyo na. Siguro nagtataka kayo kung bakit ganito section namin no? Ako din minsan nagtataka eh. Haha. First day of classes kasi ngayon. Katatapos lang ng New Year kaya eto, tamad-tamaran muna kami....
Words: 17577 - Pages: 71
...lang ako” sabi ni Akiko “sure ka? Parang ang lalim ng iniisip mo eeh?’ sabi ni yumi “ahh.. hindi naman .. Naku.. kumain na nga tayo” sabi naman ni Akiko.. then ayun kumain na uli silang dalawa.. *note : hindi alam ni Akiko na kinukunan sya ni Ryutaro ng Pic habang kumakain char! Haba nan hair* ~end of Recap~ at JUMP’s Hangout— “ Sure ka okay ka na ha. Cge good night. Magpahinga ka nalang.. cge bye bye” sabi ni Yamada sa kausap niya sa phone (ako un char!) “si Kristine ba yung kausap mo yama-chan?” tanong ni yuto “yup. Okay na daw siya.. so hindi na dapat tayo mag-alala” sabi ni yama “oh, narinig mo ba un Chinen?? Okay na daw siya.. huwag na daw mag-alala” sabi ni Keito kay Chinen na hindi pa nagsasalita simula kanina nun dumating sila sa hang-out galing sa school.. “tumigil ka na nga jan.. ayan ka ana naman eeh.. palagi mo nalang akong inaasar!” sabi ni Chii “gomen” sagot naman ni Keito “guys sa tingin niyo sila kaya um may gawa nun kay Tin?” tanong ni Yabu “huh? What do you mean?” tanong ni Kei “um umaway kila Tin at Ichi kanina, sila Mariya ba un?” sabi ulit ni YAbu “no doubt, sino pa bang gagawa nun.. eh sila lang naman ang pwedeng gumawa nan ganun mga bagay eeh..” sabi naman ni yuto “tama ka jan, pero mabigat ang loob ko, kasi dahil satin, napagtripan nila Mariya si Tin at Ichi, feeling ko tuloy tayo ang may cause kung bakit nagkaganun” sabi ni YAma “hindi naman.....
Words: 2750 - Pages: 11
...para sakin at kahit kanino naman achievement siya tsaka parang ano, way ko na rin siya of saying ‘thankyou’ sa parents ko. Aira Cacananta - BSIE Para sakin naman yung pagiging scholar, yun para lang din makatulong yun don sa parents ko financially and then parang yung achievement mo na mataas yung grade mo sa sem na yun. Rica Pamela Aguilar - ABComm Being a scholar is a Blessing. Blessing kasi ano, Discounted ka. 2. How does it affect you emotionally? Physically? Mentally? Spiritually? Answers: Ahzel Marinas – BSTTM Emotionally, ano lang parang minsan pag stressed na stressed na ako, napapaiyak nalang ako. Physically, yon. Ano den, parang.. kasi diba pag stressed ka parang affected nadin yung pag-kain mo, ayun namayat ako. Mentally, parang masakit kasi sa utak kasi lahat kailangan mo ireview kasi kailangan mo umabot sa GPA na ganun, spiritually naman nadagdagan ba yung faith kay God kasi syempre parang isa yun sa mga blessing niya. Socially, wala naman kasi most ng mga friends ko scholar din, kaya parang pare-parehas din kaming interested. Marielle Año - BSIE Emotionally, siguro minsan nakaka-stress lalo na kapag alam mong may kailangan kang imaintain, andun na yung expectation ng parents mo, syempre may time naman talaga na naiistress ka nalang talaga. Physically, nakakapagod, nakakapagod siya kasi syempre aral nang aral ganyan tapos minsan may mga activities isinasantabi ko para lang akapag aral ka ganon. Mentally, nakakastress kasi officer din kami pareho parang...
Words: 1364 - Pages: 6
...magpapakilala na lang muna ako huh?! Ang arte kasi, bakit kelangang may intro pang nalalaman tong author na to.. pede namang diretso na agad sa story line! -__- Hmp! Pero wala akong magagawa, kelangang sumunod at baka ichugi na nya agad ako dito sa story..tungkol pa naman sakin to.. pag nachugi ako, edi tapos narin ang kwento db?! Parang tanga lang..hehe..kaya eto na, sisimulan ko na..inip na kayo eh.. . . . Ako nga pala si Nami Shanaia San Jose. 17 years old, 1st year college student, SCHOLAR. (haha, ang yabang ko no? totoo naman kc eh! ) Working student ako. Nakikitira lang ako sa auntie ko. Wala na kasi akong mga magulang. Well enough of that boring introduction about myself, masyado ng common tong ganito.. Kaya pumunta na tayo sa interesting fact about me.. . . Lahat na ata ng weird na trabaho napasukan ko na. Ewan ko ba kung bakit ang wiweird ng mga trabahong napasukan ko.O___O? Isipin niyo naman,.. Naging taga alaga ako ng pusang may diabetes (SOSYAL NA PUSA,SHET NO?), . Naging taga tanggal ng pulgas ng aso ng kapitbahay namin(ANDAME KO NGANG KAGAT NUN!), . Naging mascot na sausage na nakatayo maghapon sa harapan ng isang restaurant na wala ng ginawa kung hindi sabihing “Masarap ako, tikman niyo!” (ah, ah ayoko ng maalala na ginawa ko yan! Muntik na akong lapain ng aso dahil akala nga niya sausage ako! T.T), . Naging waitress din ako sa isang restaurant na ang mga waitress kailangan nakasuot ng ninja suit! (anu ba naman kasing trip ng mga restaurant ngayon?! D ko tlga...
Words: 186881 - Pages: 748
...CHAPTER I “NON-SENSE” “Damn it Meg! Just pick whatever you want!” Inis na sabi ko sa minamahal kong kaibigang. Biruin niyo ba naman kasi, halos dalawang oras na kami dito, same boutique, same designer, ayaw naming pumunta sa iba, h#ck! Wala pa rin siyang napipiling bilhin. She just smiles at me. Kung hindi lang talaga kita mahal baka sinapatos na kita kanina pa. “Izza, 2nd anniversary naming ng kuya mo bukas sy— “Hindi ko na siya pinatapos kinaladkad ko na siya palabas, suot niya yung damit syempre, but I don’t bother to listen in whatever dilemma she’s into because I just don’t care. Masyado na siyang nagiging maarte, kahit kapatid ko yung boyfriend nito, naku! Ka-stress silang dalawa ha. “Ang arte mo na ha! Kung wala ka namang nagagandahan dun sa boutique nung company namin, dapat sinabi mo na agad, leche naman Meg oh, yan mamili ka.” Maybe that’s answer why no one bothers to stop me when I run away with this bitch. Dinala ko siya sa isa pang clothing line dito sa mall, ewan ko na lang talaga kung wala pa siyang mapili dito, eh halos lahat ng styles nandito na. “You really had no patience within your skin.” Pigilan niyo ko, masasabunutan ko na talaga ang nilalang na ‘to. Sa two hours na kahihintay ko sa kanya, yan pa ang mapapala ko? Bullcrap! “Hey i’m just kidding.” Mabilis na tugon nito nung tiningnan ko siya ng masama. “I have no time for that Meg, i’m freaking hungry. If you want to starve to death then I will leave you here, it’s already one-thirty...
Words: 2251 - Pages: 10
...yun dito. Haha dahil sure ako, mas maarte ka pa sa’kin kaya ayaw mo ng recycled na gawa. Kaya eto, gagawa ako liham para sa’yo. Halo-halo na yung ala-ala ko tungkol sa’ting dalawa kuya. Alam mo naman ako, medyo ulyanin. Kaya nga madaldal ako ee. HAHA habang fresh pa sa utak ko kinukwento ko na kasi baka makalimutan ko. =)) Pero ang dami-dami kong memories with you. I can say, malaking impluwensya mo sakin. Ikaw ang may kasalanan kung bakit feeling ko ang ganda-ganda ko. Hahaha you taught me how to believe in myself. Mukhang nasobrahan yata kuya. Tanda mo pa ba? Dati nung nasa Kwang-Lim pa ko nag-aaral nung kinder, meron akong chakang classmate na sinabihan akong pangit. Tapos sinabi ko sa’yo na sinabihan niya kong pangit sabi mo, “Pangit ka ba?” Syempre, umiling ako sabay sabi, “Hindi. Siya yung pangit kuya.” Tapos sabi mo, siya nga yung pangit. Kasi kung pangit ako, ee di wala ng maganda sa mundo. Kunsitindor ka talaga kuya. Hahaha Tapos, lahat na lang ng tugtog papasayawin mo ko. Lagi mong kinukwento na nung bata ako, para akong manikang hinuhulugan ng piso bigla na lng sumasayaw. Number one fan yata kita ee. Haha Tapos… dati nung 7 years old ako. Narinig mo ko nagmura. Sabi mo sa’kin, “Wag ka magmumura, kung ‘di puputulin ko dila mo.” Natakot ako nun. Sabi mo, bawal magmura kasi iisipin ng mga tao na hindi maganda yung pagpapalaki ng magulang natin satin. E di...
Words: 3049 - Pages: 13
..."MSN!! Ikaw yun diba? Ang weird.. hinde ka naman mukhang sushi, hinde ka rin naman amoy sushi.. pero bakit yun yung screen name mo?" natawa lang siya "Bakit ikaw? Hinde ka naman mukhang PRINCESS, pero bakit Pricess Athena screen name mo?" he's not nice. ¬_¬ "Paki alam mo ba?!" "Paki alam mo rin rin ba?" Napaka yabang niya! Akala mo ang gwapo gwapo niya!! EXCUSE ME! Poser siya!! feeling cool. Hmph! >_ Tumingin ako kay Sara, nakita ko siya kinakausap niya yung seatmates niya. Bakit parang wala siya problema, ang saya saya niya pa oh! Hinde katulad ko. stuck up sa taong to! Paglingon ko sa kanya naka rest yung ulo niya sa arm chair, tapos naka pikit. Tinitigan ko siya ng mabuti. Hmm.. matangos ilong niya, maganda lips, para siyang bata pag tulog. Wag na nga lang sana siyang gumising! Natapos ang dalawang subjects namin ng tulog si Kenji. Grabe, ibang klase talaga siyang student noh? Napaka active. "Athena! May papakilala ko sayo!" paglingon ko kay Sara, may kasama siyang dalawang lalaki. "Athena, meet Jigs and Kirby." Tinuro niya yung nasa left niya, si Jigs yun. yung nasa right naman si Kirby. "Guys, si Athena, bestfriend ko." "Hi! Nice meeting you." Tapos nag smile ako. infairness, gwapo sila pareho. "Hi Athena!!" sabi ni Jigs habang winiwave niya yung kamay niya at nakasmile. Ang cute niya!! Para siyang bata!! "Nagugutom ba kayo? Tara, samahan na namin kayo sa canteen." Sabi naman ni Kirby. Napatingin siya kay Kenji na...
Words: 19221 - Pages: 77
...Hundred in one Brief intro: Sabi nga nung mga kaibigan ko dati, masarap daw ang pakiramdam ng sikat. Yung tipong, ikaw yung hinahangaan. Naisip ko naman, lahat naman ng positive side, may kaequal sa negative side. Hindi naman puro maganda ang kinalalabasan. I'm just the girl next door. Well, hindi naman yung literal na meaning. Typical girl kumbaga. Yung mamemeet mo sa pangarawaraw. In short, average lang. Pero may nagsasabi sa akin na hindi raw ako average. Sometimes above or below. Kainis na mga yun!!! Ang lakas ng loob na sabihing above average ako? 4th year high school na nga pala ako. Bagong school. Sa katunayan, hindi naman na talaga bago sa akin ang 'Edison High School.' Nakatira naman na kasi kami dito sa lugar na ito, dati pa. Kaya lang nadestino yung Papa ko sa ibang lugar kaya napilitan kaming lumipat. Pero ngayon, stayput na siya. Hindi na yata namin kailangang lumipat uli. Kaya bumalik na naman ako sa pinanggalingan ko. Makikita ko na naman yung mga naging kaibigan ko dati. I have two brothers. Yung isa mas matanda sa akin, yung isa mas bata. Nagkataon namang yung mas bata sa akin eh ang mortal kong kaaway sa bahay namin! Si Kuya naman, hindi nakatira sa amin dahil college na siya. Bakasyon pa naman. Inienjoy ko pa naman dahil kapag nagpasukan na, magsisimula na ang nightmare. Hindi pa maayos yung bahay namin mula sa pagkakalipat, marami pa kasing hindi nabubuksang kahon. Pero syempre, inuna kong ayusin yung kwarto ko. Aba, yun ang pinakamahalaga...
Words: 82674 - Pages: 331
...Pansamantala Lahat ng bagay sa mundong ito may hangganan, nawawala at natatapos. Bakit nga ba kailangan natin mabuhay kung mamamatay din naman tayo? Bakit kailangan may yumayaman? May humihirap? May lumiliit? May lumalaki? Bakit dadating sa point sa sobrang hina natin? Na minsan naman sobrang lakas natin. Bakit tayo ginawa sa mundong ito? Bakit kailangan may hirap kang maranasan bago makamit ang saya? Bakit may nawawala at dumadating kung minsan naman bumabalik? Bakit may nag mamahal at may nasasaktan? Bakit kita nakilala? Sabi mo mahal ma ko. Pero iniwan mo ko eh. Sabi mo forever tayo. San na yun? Sabi mo hindi mo ko bibitawan. Ang unfair no. Napakasakit pala talagang magmahal.. Bakit mo kasi sinabing mahal mo ko kung iniwan mo ko lang din naman ako? Bakit mo kasi ako iniwan? Bakit? Bakit? Bakit? Oo nga pala, lahat ng bagay sa mapaglarong mundong ito, PANSAMANTALA lang. Parang ako, PANSAMANTALA mo lang mamahalin. Ako si Dianne Cassey Fuentabella. They call me Yannie. Long legged, chinita, di katangusan ang ilong pero keri na. May kaya din kami. Madami akong suitors. Madami din akong boyfriend cause Im sexy and I know it <3 HAHAHAH. I hate rejections. Sobrang hirap ako magtiwala. Wala akong kaibigan and I don’t care, uh? I forgot. I have Micko. my one and only friend. Isa pala akong REBELDE. Sa magulang at sa mundo. Ang buhay ko dati, umikot sa alak, sa sigarilyo sa panlalake. Dahil ang buhay ko noon, puro sakit, poot, galit, inis. Pero nung nakilala ko siya nagbago ang...
Words: 8686 - Pages: 35
...masabi sa inyo. Para sakin po kasi kayo ang naging best teacher namin sa values kahit po ngayon lang tayo nagkasama naging mabait kayo samin. First of all po gusto ko mag thank you sa mga bagay na naituro niyo samin, mga bagay na natutunan naming sa inyo, sa lahat ng pagtitiis sa kakuletan namin. Sorry po sa mga sakit ng ulo na naibigay namin sa inyo, sa magulong classroom na inyong nakikita pag dumadating kayo sa room namin, at mga maingay na estudyante. Sana po ay maging more patience kayo sa mga bago niyong matuturuan next year. I hope po na mas madaming blessing ang dumating sa life niyo, and makita niyo na si mr.right hehehe…peace tau ma’am (^___^v). 10 years from now In 10 years from now I want to be an elementary teacher. Now all I want is to study so I can reach my dreams. Para matulungan ko sila papa at mama sa pag papa-aral sa aking mga kapatid. Para makapagtapos sila ng pag-aaral at para tulungan din ako sa pag iipon para sa aming kinabukasan. At pra na din masuklian namin lahat ng naibigay at sinakripisyo ng aming mga mababait at walang sawang umiintindi sa amin, ang aming magulong. Gusto ko makita na nagrerelax sila mama at papa ko kasi pagod to the max talaga kasi sila ngayon. Sa 10 years na yun ang ginagawa lang nila ay magpahinga at may masarap na buhay. Kami namang magkakapatid magtutulungan para guminhawa ang buhay namin. Sama sama kami sa lungkot, saya, at kahit nag aaway away kaming apat. Gusto ko maging teacher kasi yun talaga ang gusto ko nung...
Words: 1068 - Pages: 5
...Copyright Page This book was automatically created by FLAG on May 2nd, 2013, based on content retrieved from http://www.wattpad.com/story/1921085. The content in this book is copyrighted by SezzyBinbin or their authorised agent(s). All rights are reserved except where explicitly stated otherwise. This story was first published on August 16th, 2012, and was last updated on October 13th, 2012. Any and all feedback is greatly appreciated - please email any bugs, problems, feature requests etc. to flag@erayd.net. Table of Contents Summary 1. PROLOGUE 2. INTRODUCTION 3. 1. 4. 2. 5. 3. 6. 4. 7. 5. 8. [Chapter6]Love Letters to him, Date? Part2 9. [Chapter 7]Love Letters to Him 10. [Chapter 8]Love Letters To Him 11. [Chapter 9]Love Letters to Him 12. [Chapter 10]Love Letters to Him 13. [Chapter 11]Love Letters to Him. Again? Part 1 14. [Chapter 12]Love Letters To Him. Again? Part 2 15. [Chapter 13]Love Letters to Him. Again? Part 3 16. SPECIAL CHAPTER 17. [Chapter 14]Love Letters to Him 18. [Chapter 15]Love Letters to Him, A heartbreak? 19. [Chapter 16]Love Letters to Him 20. [Chapter 17]Love Letters to Him, Love Part 1 21. [Chapter 18]Love Letters to Him, Love Part 2 22. [Chapter 19]Love Letters to Him, Love Message 23. [Chapter 20]Love Letters to Him, Girlfriend 24. [Chapter 21]Love Letters to Him 25. [Chapter 22]Love letters to Him 26. [Chapter 23]Love Letters to Him 27. [Chapter 24]Love Letters to Him 28. [Chapter 25]Love Letters to Him -3- 29. [Chapter 26]Love Letters...
Words: 37229 - Pages: 149
...Father) Nick’s Friends: Marco Angeles Vince Quizon Other Characters: Miss Theresa Lopez Mr. Geraldo Cruz Mr. Vicente Reyes Louise Chen Kuya Rigs (Torrez’ Family Driver) Other PLEASE DON’T REDISTRIBUTE W/O THE AUTHOR’S PERMISSION OR CLAIM AS YOUR OWN PROLOGUE: There are different definitions of LOVE… kung genius ang tatanungin mo… sasabihin nila Love is an expression… love is a feeling… talagang according sa dictionary… yung mga nakaexperience naman at ineenjoy ang salitang LOVE…sabi nila, love conquers all, love moves in mysterious ways, love makes a lover blind, pero merong mga bitter about sa salitang iyon. Yung iba nga halos isumpa at halos kalimutan na ang ‘LOVE’ sa bokabularyo nila… yung mga taong NASAWI sa pag-ibig… sabi kasi ng mga taong ito, LOVE can bring you into your SADDEST part of your life… kung baga sa kanila… LOVE is equal to the word HURT… … actually my point din naman ang mga taong ito… love is like that… love is like this… pero may mga nagsasabi na walang definition ang LOVE… kasi kanya-kanya raw ang mga nararanasan ng mga tao sa LOVE… may different point of...
Words: 35672 - Pages: 143
...cross their fate? Or Love will play their lives? He was always mistaken for the popular singer, whom She really hates. Will Her high school life end up just like those typical one's? Or will He make the best or even worst out of it? ➶ Chapter 1: Interference /KATHERINE'S PERSPECTIVE First day of school, sigh. Simula na naman ito ng hectic schedule, little time, less fun, and whatsoever bothersome school works. Pero first day of school sometimes is not that bad, kasi usually pupunta ka lang sa unahan at magpapakilala. Orientations, introductions, chit-chats - yeah, that's pretty much it. Kaya on second thought, I'm going to enjoy this first day lalo na dahil makikita ko na ang aking mga hmm, how should I describe my friends? Loud speaker-like? Loquacious? Nah, pero siguro ganyan nga sila - love ko naman. Ew, korni ko.I guess back na kami sa routine namin. Si Lindsay, medyo brat, madaldal (as I've said), okay naman pag dating sa academics, mabait, at sabihin na nating medyo war-freak. Di sya close sa parents nya gawa ng wala lagi sa bahay nila. So ayun, siguro yun ang dahilan kung bakit parang naging "Play Girl" itong si Lindsay, in other way. Hindi naman talaga. Pero all in all she's one of a kind. Si Lindsay din ang laging sumusundo sa amin ni Yna, my other friend. Since wala pa akong sariling ride, nag-insist sya.My other friend, Alyna—Yna as we call her, loud-speaker din ito eh. She's the funny one. Loyal sya pagdating sa amin, so kahit ano kaya nyang ipag-palit dahil lang...
Words: 84202 - Pages: 337
...ba talaga tayo? ∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞ Breaktime na naman. At ayan na naman ang kantahan ng mga kaklase ko. Syempre nangunguna na dyan si Yuji. Isa siya sa mga naggigitara at sinasabayan naman ng mga classmate ko. Ako naman, patingin-tingin lang. Pangiti-ngiti. “Just take my hand, fall in love with me again Let's runaway to the place Where love first found us Lets runaway for the day Don't need anyone around us” Napasabay na rin ako sa pagkanta. Ang galing niya talagang maggitara. Ang ganda pa ng boses niya. Parang matutunaw ka kapag nakatingin siya sayo habang kinakanta niya yun. Maya-maya lang ay natapos na sila at nagsibalikan na sa kani-kanilang upuan dahil parating na si Sir Solomon. “Hay! Kapagod! Nakalimutan ko tuloy kumain.” Sabi niya habang nilalagay niya yung gitara niya sa lalagyan. “Masyado mo kasing naenjoy pagkanta eh.” Tinignan ko lang kung paano niya ilagay yung gitara niya. Oo nga pala, seatmate ko siya. “Ang saya kasi eh. Hahaha!” tapos ngumiti siya na halos mapangiti rin ako dahil dun. “Oh eto oh, may natira pa akong pagkain. Gusto mo?” Inabot ko sa kanya yung biscuit na hindi ko nakain dahil busog na ako. “Uy! Salamat Rae! Ang bait mo talaga!” At nagulat ako sa sumunod niyang ginawa. Pinisil niya yung ilong ko kaya napatalikod ako bigla. Baka kasi makita niya na namumula yung buong mukha ko. Nakakahiya naman yun di ba? “Shallamhaat ulhheeet!” narinig kong sabi niya at alam kong nagsasalita...
Words: 1752 - Pages: 8
