Dear kuya, Alam mo kung tutuusin dapat sa October pa ko gagawa ng ganito. Sa anibersayo pa sana ng pagtungo mo diyan kasama si Lord at si San Pedro, para dramatic. HAHA Kaya lang, nami-miss talaga kita ng bonggang-bongga last week. Kaya nga ko humiling ng power hug galing sa’yo ee. Feeling ko nga kaya naisipin ng ate nating chaka na gumawa ng liham para sa’yo ay dahil nabasa niya yung status ko para sa power hug mo. Ang dami ko ng mga liham para saýo sa diary ko. Pero wala akong balak i-publish yun dito. Haha dahil sure ako, mas maarte ka pa sa’kin kaya ayaw mo ng recycled na gawa. Kaya eto, gagawa ako liham para sa’yo. Halo-halo na yung ala-ala ko tungkol sa’ting dalawa kuya. Alam mo naman ako, medyo ulyanin. Kaya nga madaldal ako ee. HAHA habang fresh pa sa utak ko kinukwento ko na kasi baka makalimutan ko. =)) Pero ang dami-dami kong memories with you. I can say, malaking impluwensya mo sakin. Ikaw ang may kasalanan kung bakit feeling ko ang ganda-ganda ko. Hahaha you taught me how to believe in myself. Mukhang nasobrahan yata kuya. Tanda mo pa ba? Dati nung nasa Kwang-Lim pa ko nag-aaral nung kinder, meron akong chakang classmate na sinabihan akong pangit. Tapos sinabi ko sa’yo na sinabihan niya kong pangit sabi mo, “Pangit ka ba?” Syempre, umiling ako sabay sabi, “Hindi. Siya yung pangit kuya.” Tapos sabi mo, siya nga yung pangit. Kasi kung pangit ako, ee di wala ng maganda sa mundo. Kunsitindor ka talaga kuya. Hahaha Tapos, lahat na lang ng tugtog papasayawin mo ko. Lagi mong kinukwento na nung bata ako, para akong manikang hinuhulugan ng piso bigla na lng sumasayaw. Number one fan yata kita ee. Haha Tapos… dati nung 7 years old ako. Narinig mo ko nagmura. Sabi mo sa’kin, “Wag ka magmumura, kung ‘di puputulin ko dila mo.” Natakot ako nun. Sabi mo, bawal magmura kasi iisipin ng mga tao na hindi maganda yung pagpapalaki ng magulang natin satin. E di natakot ako. Few years after, narinig kitang magmura. Tapos tinanong kita kung bakit ikaw nagmumura. Sabi mo sa’kin ganun talaga kapag teenagers, nahahawa sa environment, parte yung ng paglaki. HAHA ang kyoot mo magpalusot. >:D Naalala ko noon, dumaan lang ako sa harap ng sofa, biglang nalipat yung channel, nagalit si nanay kasi nanonood siya. sinampal ako. Iyak talaga ko ng iyak kasi hindi naman ako yung naglipat ee. Si ate kaya yun, nasa kanya yung remote ee. Tapos imbes na patahanin ako ni nanay at mag-sorry, nagalit pa siya. Ikaw yung nagpatahan sa’kin. Sabi mo, jurrassic park day lang ni nanay, masanay na ko. Tapos tumawa ka. Di ko na-gets yung joke mo, pero tumigil ako sa kakaiyak. Laging nagagalit sa’tin si ate. Kasi daw ang tamad natin, hindi tayo mautusan. Kadalasan pati si nanay. Hahaha ee pano kasi naglalaro tayo sa labas. Ikaw naman kasi. Ang laki mo na nun. Nakikisali ka pa sa’min sa “payb-tens”, chinese garter, 10-20, “bang-sak”, pati nga “Pamela one” hindi mo pinalampas. Di ba kuya, nag debut dance ka pa nga sa plaza! Hahaha sabi ko sayo nun, yun na ang oras ng pagsikat mo! >:)) pero kaloka, si ate desiree, yung partner mo, medyo chubby. Tapos ang payat mo. Mukha kayong kawayan at baboy. Hahahaha nung sinabi ko sayo yun, binatukan mo lang ako. Tapos, sinasama mo ko sa mga lakad mo. Kaya kung saan-saan ako nakakarating. Haha naalala ko one time, sabi mo kay nanay may gagawin kang project, nasa ncst ka na nun, isasama mo ko. Tapos dumiretso tayo sa computer shop. Haahahahaha tinuruan mo ko magcomputer, grade 3 ako noon. Pinaglaro mo ko sa schockwave.com ng isang powerpuff game. Syempre, aliw na aliw ako. Hahaha tapos umuwi tayo, kasi detective conan na. sabi ni nanay, “nasan na project mo?” sabi mo nasa diskette lang. kinuntsaba mo pa ko. hahahah Tapos lahat ng alam mo, gusto mo alam ko rin. Sabi ng ani ate, hindi pa ko diretso magsalita tinuturuan mo na ko ng alphabet. Tapos natatandaan ko, ang dmai mong libro na gustong ipabasa sa’kin nung grade school. Ako naman si engkz, excited pa magbasa kahit hindi ko masyado maintindihan. Una mong pinabasa sa’kin Midsummer Night’s Dream. Kaloka, shakespeare yun! Kung di ka ba naman talaga abnormalites kuya. Hahaha tapos, sabi mo sa’kin, mas maganda kung at an early age kabisado ko na yung periodic table kasi magagamit ko yun kapag highschool na ko. Dun ako umalma. Hahaha ang dami kasi ee. Kahit ikaw yung nagtuturo ng mga bagay-bagay sakin, kadalasan, pinapabayaan niyo pa rin akong matuto mag-isa. Which is very thankful naman ako. One time, may project ako. Grade one ako nun ee. Teacher ko si Ms. Gumba. Tapos nagpapatulong ako kay Nanay, sabi niya sa inyo daw ni ate. Tapos siyempre, sayo ko magpapatulong. Sinabi mo lang sa’kin kung pano gagawin. Tapos bigla mong sinabi, “O kaya mo na yan.” Since ayaw ko naman kay ate yen magpatulong, xempre, ginawa ko mag-isa. Ayun, mukhang kinahig ng manok yung gawa ko. Hahahaha sabi ni ms. Gumba nun, magpatulong daw kasi ako sa inyo. Kapag napagtripan mo, kakausapin mo ko ng English. Ako naman si engkz, mag-e-english rin. HAHAHA tapos, nung nasa samar tayo. Tapos kinuwento mo sa’kin dati, nagkwe-kwentuhan yata kayo nila Ate Christian nun, tinanong mo sila kung ano yung aso at pusa sa probinsya nila. Ee di syempre sinabi nila kung ano. Tapos sabi mo, “Ah. Sa probinsya kasi namin ang tawag sa aso, Dog. Sa pusa, Cat.” HAHAHAHA di ko makalimutan yun. Abnormal ka kuya. Tapos one time, gutom na ko. Iyak ako ng iyak kasi walang pagkain. Sabi mo sa’kin kesa umiyak ako, magluto na lang ako ng pagkain ko. Syempre sabi ko sayo, ikaw na lang, ikaw yung kuya ee. Sabi mo, may kamay at paa naman ako, bakit ikaw yung gagawa? Sabi mo pa, walang lalabas na pagkain kung iiyak lang ako ng iiyak. Naaala ko rin yung nagbubulakbol kayo ni ate. Nakanang jueteng. Feeling aping api ako nun. HAHAHA grade 3 lang ako nun. Lagi kasing nasa inyo yung atensyon nila nanay kaya nagseselos ako. Feeling ko nun, bakit kayo yung pinapansin samantalang ako yung nagpapakabait sa school. Sinusundan kayo ni nanay hanggang school just to make sure na pumapasok kayo. Kahit selos ako, feeling ko ang cool niyo. Sabi ko pa nga nun, kapag nag high school ako itra-try ko rin. Pero hindi ko naman nagawa kasi natakot ako. Hahaha left alone tuloy ako nun. Sinasama kasi ni mother si jalan. Tapos ayun nga, naglayas ka. Hindi ako worried sa’yo nun. Worried ako sa alkansya ko. Hahahaha ewan ko ba. Feeling ko naman kasi uuwi ka kagad. Or siguro hindi ko lang talaga naiintindihan yung situation. Tapos, nung umuwi ka na. nakahilata pa ko sa taas, nagsusulat-sulat. sumulat ka dun sa laruan kong mini-board. Sabi mo, “anin, sorry”. Naalala mo ba kuya? Tinitigan lang kita nun, tapos niyakap kita. Tapos nung bumitaw ka ng yakap sakin umiiyak ka pala. Tapos sabi ko, ang pangit mo umiyak. Binatukan mo pa tuloy ako. Haha tapos nun, kahit sinong maka-away ko kinakampihan mo ko. Kaya siguro may pagka-asal siga rin ako. Haha dahil lagi akong kasama sa honor roll, lagi mong kinukwento sa mga friends mo. Sabi mo pa nga mana ko sayo. Feeling ko ang galing-galing ko. Nung medyo may utak na ko, feeling ko na-umay ka na sa kapal ng mukha ko, kaya sinasabihan mo na ko nga pangit ako. Pero syempre dahil nga matibay ang pundasyon ng kapal na mukha ko, hindi ako pumapayag noon. Tapos sasabihin mong ampon ako, tapos sasabihin kong ang tunay ko talagang ama at ina ay kabilang sa pamilya ng mga Araneta o ‘di kaya’y Ayala. Tapos magtatawanan na lang tayo. Eto hindi ko makalimutan, HAHAHAHHAA. 9 years old ako. Grade 3. Sabi mo sa’kin, “Nin, wag ka muna lalandi ha? Saka ka na lumandi. Kapag 16 ka na.” HAHAHAHAHA Sineryoso ko yun! Akala mo! HAHAHA Kaya nagpakabait talaga ko. Bukod pa yun sa todo-todong reminders ni nanay na wag ng gumaya sa mga tao sa paligid na maagang nag-aasawa. Tapos, protective ka sakin. HAHA nanligaw sa’kin si alvin. Kelan niya lang kinuwento sa’kin, na sinermunan mo siya. Hahahaha tawa ako ng tawa nung sinabi niya sakin. Tinanong ko siya kung natakot siya sayo, sabi niya oo naman. pero sabi mo daw sa kanya nun, tingnan niya lang kung uubra siya sa akin. HAHAHA kaw talaga kuya. Alam mong konti lang ang nakakatagal sa pagka-atribida, intrimitida at kaartehan ko. Kayo-kayo lang yata nila nanay yun. Nakakatagal ba talaga kayo? O wala lang kayong choice? HAHAHA Nung lumipat tayo ng manila, grabe. Lahat tayo nahirapang mag-adjust. Tapos tuwing uuwi tayo, papuntang cavite ang ingay-ingay natin. Naalala mo ba yung istorya behind “PEHM MY LOVE?” ahahaha Dahil nga, medyo lumalaki na yung utak ko, gusto ko na rin magliwaliw. Para lang makagala ako, sumama ka pa sa’min ng mga friends ko sa paez. Ayun pati sila nagging ka-close mo. Aliw na aliw sila sayo. Ako naman, proud na proud. tapos nung 2003 November, nagalit ka sakin. Na-offend kita. Kasi sinabihan kitang bad influence sa isang classmate ko. Hindi mo ko pinapansin. Alam mo ba kuya? Iyak ako ng iyak nun. Takot kasi ako, kasi nga galit ka. Ee feeling ikaw lang naman yung kakampi ko noon. Gustong-gusto ko magsorry. Pero hindi ko nagawa. Sobrang gloomy ko noon. Nagulat na lang ako nung birthday ko, hinagis mo sakin yung malaking paa na stuffed toy from blue spirit. Sabi mo pa sa’kin bruhilda talaga ko. Haha tapos ayun bati na tayo. Naalala ko, dinamayan mo pa ko sa frustration ko kasi nga hindi ako nakapasok ng top 10. Sabi mo okay lang yun, may high school pa naman. tapos ayaw ni nanay na sa paez ako mag-aral. Kasi nga daw nagkalutuan. Gusto ko pa rin sa paez. Kaya nakikipag sagutan ka kay mother para hindi niya na ko pag aralin sa mhs. Sooper appreciate ko yun kuya. Thank you. Kaya lang matindi yung mother powers ni nanay. Wala tayong nagawa. Sa MHS pa rin ako pinag-aral. Months before ako magstart ng 1st year sa MHS, you tried committing suicide. Depressed ka nun diba? Alam mo ba? Wala akong kaalam-alam sa nangyari nun. Basta ginising na lang ako, tapos sinabi sa’kin dinala ka sa ospital. Tinawag ko yata lahat ng santo kuya. Natakot ako mawala ka. Sobrang dasal ako nun sa may sala natin. Loko ka kasi. Nasarapan ka yata sa sleeping pills kaya nilahat mo. Joke lang kuya. Ikaw naman kasi, ang dami mong alam. Natakot kaming lahat na mawala ka. Tapos ayun nga, nasa icu ka. Okay ka na daw. Kinuwento ni ate samin yung tungkol sa pagka ingglesero mo, ayun. Nagtawanan na lang kami. Tapos ayun. One time, daddy was invited sa isang debut ng anak ng kumpare niya. Pumunta tayo. Tapos dun ka na-excite paras a debut ko. Sabi mo, ikaw mag-aayos ng debut ko. Dapat blue and white yung motif. Ipapasara natin yung buong Bautista. HAHAHA tapos iimbitahin natin lahat. Tapos magandang maganda yung gown ko. Nakakaloka. I was just nearly 13, pero pinaplano na natin yung debut ko. Excited ka rin kasi I’m about to reach my teenage years. Sabi mo, sa wakas makakarelate na ko sa inyo ni ate. Hahaha Tapos ayun nga. Excited ka, kasi high school na ko. Isang beses ka lang na-meet ng mga classmates ko. Naalala ko, Science Month namin. May tinatapos kaming paper works and yung mismong model ng investigatory project. Tumawag ako dito sa bahay. Nilambing kita para magdala na 3 thermometers sa Manila high. Tapos ayun, dinala mo naman. After few hours, nabasag nung magaling kong classmate yung dalawang thermometers. Tumawag ulit ako. Pumunta ka ulit. Ginawa mo yun ng walang reklamo. Sooooooper touched ako. Nainggit sakin nun si Angelica, kasi daw ang sweet ng kuya ko. Ako naman siyempre, soooper proud. Tapos hinahatid mo pa nga ko minsan sa school, tapos yung huling hatid mo sa’kin, ayaw mo muna ko papasukin. Sabi mo kain muna tayo sa mcdo. Kung alam ko lang na ilan na lang yun sa mga sandalling huli kitang makakasama, sana, sumama na ko sayo. Kahit buong araw tayo sa mcdo. Okay lang. imagine kuya? Ilang fries at sundae kaya yung na-order natin nun kung nagkataon? Sayang… Tapos naalala mo kapag nagyayaya si daddy gumala? Nung nagpunta tayong roxas boulevard, tapos kumakanta ka ng cruisin’? si ate yung kumakanta, tapos nagduet kayo. Hanggang sa nagli-lipsync ka na lang. hahaha pinapanood ka pa nga nung foreigners. Pati yung mga adventures natin pauwi ng samar. Ang ingay ingay natin sa bus. Kung anu-ano yung kinakanta nating 4 nila ate. Pagdating sa samar, tulog na ang lahat pero yung kubo nila tatay apoy maingay pa rin dahil satin. HAHAHA tapos nunng, you tried to imitate kuya ichad? Nagpadulas siya sa banana tree thrunk, ee ginaya mo. Ayun, nagbale-balentong ka sa putikan. Hahaha lahat yata ng laro, ginawa natin sa samar. Tapos nagkwe-kwento ka pa ng nakakatakot. Simula ng tumungtong ako ng high school, medyo nagging distant ako sa family ntin. Sabi ng ani ate, hindi ako sumasali sa bonding niyo. Ee pano naman kasi. Naiinis ako sa presensya ni ate emac. Ewan ko ba. Basta asar ako sa kanya nun. Kaya di ko talaga trip sumali sa inyo. Sobrang minsan lang. Napapansin mo yun. Kaya sabi mo sakin napaka selfish ko. Sabi mo pa, feeling ko may sarili kong mundo. Syempre, feeling ko naman nun, hindi niyo lang ako naiintindihan. Tapos one day, galing akong practice paras a isang presentation namin sa school. Oct. 24, 2004. Pag-uwi ko, hinanap ko sila nanay. Sabi niya wala daw pumuntang ospital. Sabi ko bakit, kasi daw nasagasaan ka ng sidecar. Syempre, feeling ko, wala lang yun. Ano ba naman yung sidecar compared sayo ‘di ba? Hahaha sa tulis ng buto mo, baka yung sidecar pa yung ma-injured. Natulog ako sa higaan mo na napapaligiran ng posters ng favourite animes mo. Tapos ginising ako ni ate, umiiyak siya. Dun ko lang nalaman na naaksidente ka. Hindi ko alam yung dapat kong isipin nun, kuya. I was schocked. Nagdasal ako kay Lord. Tinawag ko lahat ng santo. Muntik na kong maghanap ng kulto. Iyak ako ng iyak, kasi sabi ni ate, kritikal ka daw. Kinabukasan, pumasok pa ko sa school. Pagka-upong pagka-upo ko. Ayun na. humagulgol na ko. Nagkagulo silang lahat. 5 days. 5 days kang nasa coma. 5 days akong pabalik-balik sa UST. 5 days akong pabalik-balik sa mga simbahan. Kulang na lang araw-araw mag-novena ako sa simbahan ng quiapo. Sobrang takot akong mawala ka. Naalala mo nung pumasok akong ICU? Sabi ni daddy kapag pumasok daw ako dun, kausapin kita kasi nairirnig mo naman ako. Naalala mo yung sinabi ko sayo? Hahah kita mo ulyanin ka rin. Sabi ko sayo nun, “kuya, sorry. Pramis, di na ko magpapaka-selfish. Wag na wag kang mamatay kung ‘di magtatampo ako sayo. ” iyak ako ng iyak. Tapos, Oct. 29, midnight. Iniwan mo na kami. Nandun lang ako sa room na pinagi-stay-an namin nun, as usual, tulog ako. Naramdaman ko, may humahawak sa binti ko. Ganun mo ko gisingin ee. Kinikiliti mo ko. Pag gising ko ayun. Wala ka na. iniwan mo na ko. Kami. Ang sama-sama ng loob ko. Umalis ka. Hindi pa nga ko nakakapag-sorry sayo. Hindi pa ko nakakapag-thank you. At lalong hindi ko ulit nasabi sayong I love you. Nakakainis ka. Bigla bigla kang aalis. Hindi ko alam kung ilang timba ng luha yung naproduce ko nun. Ikaw kasi ee. Hirap na hirap akong magmove on. Everybody thought okay lang ako. Imagine mo naman kasi, after ng libing mo, kinabukasan periodical exam ko, nag-insist pa rin akong pumasok. Pero alam mo ba kuya, dati, kapag tinatanong ng mga klasmeyt ko nung HS yung mga bagay tungkol sayo, bago pa ko makapagsalita, umiiyak na ko. Epal ka kasi. Lalo kong naging iyakin. Naging okay rin naman ako. Naisip ko kasi, baka batukan mo na ko ng bonggang bongga. Sabi mo sakin dati, wag na wag akong iiyak kapag namatay ka. Naisip ko nun, baka magalit ka na rin sakin, kasi hindi kita pinapakawalan. Ayun. I promised myself, as much as possible hindi na ko iiyak. When you left everything changed. Mula sa pang araw araw na buhay namin, hanggang sa special occasions. We will never stop missing you. Sometimes, kapag tinotopak ako, I would still say, “KUYA!!! PATULONG NAMAN!” dito sa bahay like I used to do nung buhay ka pa. tapos, matatawa. Para kong praning noh? Nami-miss ko yung presence mo. Sobra kuya. Sobra. Yung memories kapag pinagtatanggol mo ko. Noong binabalibag mo ko sa kama kapag nagwre-wrestling tayo nila jalan. Kuya’s girl nga siguro ko. Kung buhay ka ngayon, siguro, ikaw ang katulong ni mother sa pag-aalaga kay sam at malamang maging 2nd Janine nga yun. Hahaha Malamang, kinukumbinse mo na kong mag-boyfriend dahil sasabihin mong puro na lang ako pag-aaral. Malamang, kasundo mo na sina daizel at iba kong friends. Malamang, kachokaran ka namin ni ate hanggang ngayon. Malamang sinabunutan mo ko nung hindi ako nakauwi minsan. Kung buhay ka ngayon, sinesermunan mo siguro ko araw-araw kasi lagi akong puyat. Hahaha ang dami mong hindi nagawa kuya. Pero alam kong okay ka naman diyan ngayon. Kahit one time lang, kung pwede lang, bumalik kahit one minute na nandito ka with us. kahit magkano, pagiipunan ko talaga. Bumalik ka lang kahit one minute lang, or kahit segundo lng. Gusto lang kitang i-hug ulit. Tapos magte-thank you lang ako, sorry, tapos power ilove you na. tapos gora ka na ulit jan pabalik sa langit. It’s been almost 6 years, I love you. And I’ve been missing you, kuya.