Language of Love
Chapter 1 Samantha inhaled deeply nang makatapak ulit siya sa Pilipinas pero di pa man napupuno ng polluted na hangin ng Maynila ang baga niya ay dumating na ang tagasundo niya para ihatid siya papuntang restaurant kung saan magkikita sila ng manager niya.
" You are five minutes late Samantha!" bungad nito nang makarating siya.
Samantha frowned, " we are in the Philippines and the traffic here is hell, okay?"
Umupo siya sa katapat na upuan nito at inabot ang kape ni Greg. Humigop siya sa tasa nito pero muntik na niyang maibuga ang laman ng bibig nang makita ang pandidiri sa mukha nito.
"eew!! that was gross Samantha"
"Bakit naman?" maang-maangan niya
"You know what? sa lahat ng models na kilala ko ikaw at ikaw lang ang walang Poise" sabi nito bago humigop sa bagong order na kape, ayaw na kasi nitong uminom sa tasa na ininuman niya kaya binigay nalang ng bakla sa kanya at umorder ng panibago hinawakan niya ang dibdib at kinwari hindi makahinga,"ang sakit mo naman magsalita Greg! ang sakit sakit" umirap ito sa kanya, "ang drama mo girl!"
Sa katunayan wala naman talaga sa plano niya ang pasukin ang mundo ng pagmomodelo, nag-umpisa lang sa pustahan nilang magpipinsan nang minsang magbakasyon siya sa Europe na kapag may nakapasa sa kanila sa auditions ng isang modelling contest ay magbabayad ng ten thousand euros sa taong makakapasok and the rest was history 'ika nga.
ONE WEEK nang nasa Pilipinas si Samantha at one week na rin siyang bored. Hindi pa kasi nag-uumpisa ang rehearsal niya para sa series of fashoin show na ipuninta niya sa bansa. Mabuti nalang at tumawag ang mga co-models niya at niyaya siyang gumimik.
"Pardon me for being late guys" bati niya sa mga kaibigan nang makita ang mga ito sa bar
"Masyado ka namang nagpapaganda Samantha!" si Jane.
"Kailangan eh, alam mo na baka may hunk tayong makita" biro niya
"Iyan naman ang gusto ko sayo" si Maggy
"Let's cheers to that!" sigaw naman ni Mindy
"Cheers!"

Nang magsawa nang magkwentuhan ay nagkayayaan nang sumayaw pero nagpaiwan si Samantha sa kinauupuan dahil kakaunti palang ang tao sa dance floor at hindi pa siya nag-iinit sa inuupuan.
"Hi are you alone?" tanong ng lalaking tumabi sa kanya
Tiningnan muna niya ito bago sumagot, "Nope. I'm with my friends"
"I guess they're dancing?" sabay turo sa dancefloor, "By the way I'm Mike"
Tinanggap naman niya ang kamay niyo. "Samantha"
"Hi Samantha, since were not strangers anymore let me buy you a drink" presinta nito
"No thanks, This one is okay" tanggi niya
"I Insist" sabi nito bago tumayo papuntang bar counter. Bumalik ito na may dalang dalawang baso ng cocktail drink, inabot nito ang isa sa kanya.
"You don't have to buy me a drink" sabi niya nang umupo ulit ito sa tabi niya
"It's fine, Really" sabi nito at sumandal habang ang isang kamay naman ay nakapatong sa sandalan ng upuan niya.Sa totoo lang ay naiirita siya sa presensiya nito dahil nape-preskuhan siya sa dating nito pero di naman niya magawang itaboy ito ng lantaran dahil ayaw niyang magmukhang walang modo at isa pa nakaka-turn off yun.

Tyrone was chilling at the bar. Marami-raming tao ngayon dahil friday night at perfect to party and have fun pero hindi iyon ang dahilan kung bakit nandoon siya. He was avoiding someone kaya hindi muna siya umuwi.
Habang patingin-tingin siya sa paligid someone caught his attention, a girl who was sitting alone in the table few steps away from him. Lalapitan na sana niya ang babae nang biglang may lalaking umupo sa tabi nito. They chat for a while then umalis din ito pero bumalik din agad. Inabot nito ang hawak na drinks sa babae, kinuha naman nito ang baso pero itinabi lang at hindi ininom.
Nang makaalis na ang lalaki he got the chance to scrutinize the girl's physical attributes. She has a face like a baby, a cute nose, almond-shape eyes and a dimple on both of her cheeks but with her long legs, fair skin and a long black and curly hair she looks like an angel more than a baby. Napansin din niyang napakapino ng mga galaw nito just by the way she drinks her cocktail—its very, very classy and ladylike.
She was his type of girl. Mahinhin, Well-groomed and Pretty. He was merely observing the girl when she suddenly stood up at pumunta ng dance floor para magwala.

turn off!

Mahinhin pala ha?

Tyrone was disappointed kaya naman inubos niya ang laman ng baso niya.pero hindi pa man din siya nakakarating ng parking lot ay nahagip na ng mata niya si Veronica na papunta sa sasakyan niya to check it out kaya instead na tumuloy ay pumasok ulit siya sa loob ng bar. Pagkapasok niya ay nakigulo siya sa mga sumasayaw at nang mapansin niyang papunta na sa kinaroroonan niya ang babae, he grab the very first girl behind him.

Chapter 2
Samantha was enjoying the DJ's music when suddenly somebody grab her waist kaya naman napasubsob siya sa dibdib ng lalaking humila sa kanya.
"Hey! What do you think you're doing?" sita niya sa lalaking nanghila sa kanya at nakita niyang nagulat pa ito.
"Oh, sorry for disturbing you but I badly need your help" sabi nito nang makabawi sa pagkabigla
"What are you saying?" sigaw niya dahil hindi niya ito marinig sa lakas ng music
"I said I need your help, act as if you are my Girlfriend for a while" sumigaw na rin ito dahil hindi sila magkarinigan
"what are you saying? I'm sorry I can't hear you!"
"just go with the flow ikay? there she is!" Samantha can hear the suddeness in his voice. "Tyrone! let's go home baby" narinig niyang sumigaw ang isang babae sabay hila sa kasayaw niya
"hey! what are you doing?" tanong naman ng lalaki
"baby please, let's talk things between us'"
"We're over Veronica! In fact I'm with my Girlfriend" nakita ni Samantha na nanlaki ang mata ng babae
"Then where is she?" maarteng tanong ng babae, inginuso naman siya ng lalaki kaya napalingon ito. Napapagitnaan kasi nila ito, pati tuloy siya napalingon para hanapin ang sinasabing girlfriend ng lalaki.
"Where is she?" tanong ni Veronica sa lalaki
Lumapit sa kanya ang lalaki at hinawakan ang baywang niya. Nagulat siya kaya naman napatingin siya dito, '"She is my girlfriend Veronica"
Nanlaki ang mga mata niya. Is he serious? eto ba ang sinasabi nito sa kanya na di niya maintindihan kanina?
"What?! Siya? Siya ang ipinalit mo sa akin?" di makapaniwalang taniong ng babae
"Anything wrong with her?" tanong naman ng lalaki
"Di hamak naman na mas may class ako sa kanya!"
Bigla namang umigkas pataas ang kaliwang kilay ni Samantha nang marinig ang sinabi ng babae. Tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa. Maaaring di siya kasing sosyal ng babaeng kaharap pero kahit sinong tanungin mas mukha naman siyang presentable dito dahil nagmumukha nang Donut ang babaeng kaharap sa kapal ng make-up na nasa mukha nito.
"Pasmado yabng bibig mo, pakipunasan!" sabi niya dito dahil kung anu-ano na ang pinagsasabi nito sa kanya samantalang ngayon lang naman niya nakita ang babae
Halatang nagulat pa ang babae sa kanya, akala siguro nito hindi niya papatulan, "See? pananalita palang alam mo nang wala siyang breeding!"
"Excuse me, Excuse me! Nanggaling ako sa prominenteng pamilya okay? And I don't need your so called breeding dahil good manners ang tinuturo sa akin. Ano ako aso? Manok na ipi-prito at kailangan ng breeding?"
Nagsipagtawanan ang mga taong nakikiusisa sa kanila, and yes, they are creating a scene sa gitna ng dancefloor habang napapaligiran sila ng mga tao sa bar na iyon.
"Bakit ba ako nakikipag-usap sa mga taong di ko ka-level?" tanong nito na para bang kinakausap ang sarili pero halata namang nagpaparinig ito at siya ang tinutukoy.
"Bakit nga ba? Samantalang di hamak na mas mataas ang level ko sayo. At ako pa ngayon ang mang-aagaw sa lagay nating ito? eh ikaw nga tong basta nalang humila kay... kay..." patay! ano nga bang pangalan ng lalaking ito?
Tiningnan niya ng masama ang lalaking pangiti-ngiti lang sa gilid niya. Mukha namang nagets nito ang gusto niyang iparating kaya naman yumuko ito at bumulong.
"Tyrone" he said
"Kay Tyrone! Hindi ba literal na pang-aagaw yung ginawa mong panghihila sa kanya habang may kasayaw siyang iba?" lalaong nagtawanan ang mga tao sa paligid nila kaya naman namula ito, napahiya yata ito kaya naman bigla nalang siyang sinugod at sinabunutan.
"Ano ha? Lumaban ka!" sigaw nito nang finally ay maawat ni Tyrone. Siya naman ay di makagalaw sa pagkabigla. Nang makabawi siya ay bigla naman ulit siyang sinugod ni Veronica dahil nabitawan ito ni Tyrone.
Hindi na maawat ang babae kaya naman kinailangan nang palabasin ito nang may escort na bouncers ng bar. Ilang saglit lang ay nahimasmasan na rin si Samantha at agad niyang kinuha ang mga gamit niya, palabas na sana siya nang habulin siya ni Tyrone.
"Hey, wait! I'm sorry I never thought na aabot sa ganito" hinging paumanhin nito pero tiningnang lang niya ito ng masama at nagtuloy-tuloy siya papuntang exit door ng bar pero humarang ito sa dadaanan niya. Hindi sila makadaan kaya ang tendency tuloy ay mastuck-up ang mga taong papalabas din.
"I'm really sorry my dear. I won't leave this door unless you'll accept my apology" sabi nito na nakadipa pa.
"Aw! makikipag-break na yan!" narinig niyang sabi ng isa sa mga lalaking nasa likod nila pero hindi niya iyon pinansin at binaligan na lang ang lalaki
"hindi ka aalis diyan?"
"I told you already, I won't leave unless you'll accept my apology"
Nag-umpisa na siyang maasar sa lalaking ito, first time niyang mae-eskandalo dahil lang sa isang lalaki at mukhang mauulit na naman. Ano ‘to history repeats itself ang drama?
"one" bilang niya
"uh-oh! that is not a good indication babay boy, if I were you I'll back my ass off bago pa ako masaktan" si Mindy
"no, I won't leave here!" pagmamatigas nito
"two!" tuloy pa rin siya sa pagbibilang
"I'm warning you, hindi yan basta nalang nananampal" si Jane naman ang nagsalita
"three!" she said with finality
"now what?" parang nangahahamon pang tanong nito sa kanya
"hindi ka talaga aalis diyan?" gigil na tanong niya
"no" sabi nito at namaywang pa na lalo niyang ikinainis naramdaman ni Samantha na umatras ng kaunti ang mga kaibigan niya to give her some space. Itinaas niya nang kaunti ang bestidang suot and she saw the amusement on his face. He take a look at her long legs as she took off her shoes, the next thing she did ay yumuko at pinulot ang kanyang stilleto.
"aalis ka diyan or else..."
"or else what?" taas noong balik tanong nito sa kanya
On that note she tightened the grip on her heels and raise her dress a little more. She saw him swallow as she move backwards and then...
Pak!
Pak!
"Fuck! " narinig niyang sabi nito
Sinipa na niya, makulit eh. She gave him a flying kick to be precise as they left him lying on the floor with a bleeding nose
"Here" abot ni Maggy ng tissue nang madaanan ito, "don't tell me we didn't warn you. It's all your fault now kaya ka nabubugbog"
"Yan kasi ang lakas ng loob mambabae di naman pala uubra sa girlfriend! Buti nga sayo!" narinig pang sabi ng babae kay Tyrone. Naiiling nalang na tumayo si Tyrone at naglakad papuntang sasakyan niya
"Pambihira, anong klaseng babae iyon?. Tsk!" Tyrone thought to himself as he drove.

Chapter 3
Nag-uumpisa nang magrehearse si Samantha para sa fashion week at kasalukyan siyang pauwi nang biglang tumawag si Greg sa kanya.

"Hello?"

"Zang! let's meet tomorrow ime-meet ka daw ng client natin he wanted to see you personally bago ka papirmahin ng kontrata, siya yung may-ari ng clothing company na mag-iisponsor din sa fashion week " sabi ng bakla niyang manager sa kabilang linya

"Really? was it a he or a she?" tanong niya dahil parang kinikilig ang kausap niya.
"Kailangan may gender preference? Ano naman kung he or she ang may-ari?" balik-tanong nito
"Masama magtanong?”
“Pero nakausap ko na siya and it's a he" rinig na rinig ang kilig sa boses nito
"and I had a feeling na gwapo siy base sa tono ng pananalita mo" sabi naman niya.
Humalakhak ito "well, I think he is, sa phone ko lang siya nakausap"
"Okay, What time and where?"
"Nine in the morning, susunduin kita dahil mabagal kang kumilos" si Greg
"wag na. I can go alone just tell me the place" hirit niya
"Ah basta! Sabay tayo I'll be in your house at seven ako ang gigising sayo" sagot nito
"Ang landi mo! Basta gwapo excited ka palagi eh boses pa lang naman yung naririnig mo" sabi niya dito
"Hoy malakas ang instinct ko na gwapo siya, woman's instinct kaya ang taglay ko" Greg answered
"Woman's instinct, adik!! Baklang to! Sige na bye na, see you tomorrow. Ikaw na lang ang gumising sa akin bukas, Bye" and she hang the phone at sumakay na ng kotse niya

Maaga ng thirty minutes dumating sila Samantha. Pagdating nila ng restaurant ay hinatid sila sa table na ipina-reserve ng kliyente at nagserve nga snacks, bilin daw kasi ng kliyente nila
“mukhang big time talaga yung papable na imi-meet natin girl noh?” sabi sa kanya ni Greg nang i-serve na ang foods sa table nila.
“at talagang papable na siya ha? Nakita mo na ba?” nakataas ang kilay na tanong sa niya dito
Nagkibit-balikat lamang ito,”hindi pa naman, ngayon pa lang.”
“ayun naman pala eh, paano mo nasabing papable nga siya kung ngayon mo palang makikita at sa telepono mo palang nakakausap?” pangongontra niya dito
Pinanatayan naman ng bakla ang taas ng kilay niya,”kailan ba pumalya ang radar ko? At bakit ba kontrang-kontra ka? Ang negatron mo talaga!”
Natawa naman siya sa reaction nito, hindi nanmana siya against sa sinabi ng kaibigan dahil halos tama naman ang mga sinasabi nito palagi na kine-claim pa nitong woman’s instinct daw. Kaya naman malaki ang tiwala niya dito kapag sinabi na magiging successful ang project niya ay magiging successful talaga.
Ewan ba ni Samantha kung anong mayroon sa dila ng baklang iyan at lahat ng sinasabi ay nagkakatotoo, nang-iinis lang talaga siya dahil halatang excited ito sa kliyenteng paparating. This time titingnan niya kung tama ba ang ‘woman’s instnct’ nito kapag dumating na ang hinihintay nila.
Hindi rin nagtagal at may lumapit sa kanilang isang matangkad na lalaki na nakasuot ng office suit kaya naman napatigil silang dalawa sa pagkukwentuhan. Sa tantiya ni Samantha ay lagpas six feet ang tangkad nito at di mapagkakailang halos kaedad niya lang ang bagong dating. Gwapo ito at malakas ang sex appeal.
“My name is Tyrone Davis, You are Greg am I right?” tanong nito gamit ang baritonong boses
“A-ah, y-yes” nabubulol na sagot ni Greg. Halatang namesmerize sa kaharap
“oh Pardon me for being late” hinging paumangin nito sa kanila
“you Just came in Time Mr. Davis, napaaga lang kami ng konti dito.” Sagot agad ni Greg.
Tumango naman ang lalaki, “I see. Let’s have a seat.”
Naupo naman silang tatlo at umorder ulit ng makakain dahil hindi pa daw nag-a-agahan ang lalaki. Habang kumakin ay nagtatanong-tanong ang lalaki tungkol sa kanya, Sa recent and past projects niya here and abroad. Lahat ng iyon ay si Greg ang sumasagot.
Hindi alam ni Samantha kung bakit pero parang ang bigat ng pakiramdam niya sa lalaki. Hindi maganda ang vibrations niya dito kahit wala namang masamang ginagawa sa kanya ang kliyente nila. Besides he looks very familiar to her and paminsan-minsa sinusulyapan niya ito pero agad din siyang mag-iiba ng direksiyon ng tingin.
After signing the contract ay nagkwentuhan pa ang dalawa, in fairness ang friendly ng personality ni Tyrone. Greg was enjoying their conversation at halata namang nagpapa-cute ito sa kausap, Hindi naman masisisi ni Samantha ang manager dahil Tyrone was indeed handsome and oozing with sex appeal. Pero parang nag-krus na ang landas nila ng lalaki eh, hindi niya lang talaga ma-recall kung saan at kailan. Napapatitig pa nga siya para lang alalahanin kung saan niya ito nakita.
“you want to say something Samantha?” biglang tanong sa kanya ni Tyrone nang marahil ay mapansing kanina pa siya nakatingin sa lalaki
“nothing” sagot niya
“can you still remember me?” tanong ulit nito sa kanya
Umiling siya, “no”
Nanlaki naman ang mga mata nito sa sagot niya,”are you serious?”
Nagtaka tuloy siya sa inakto nito. “bakit close ba tayo? As far as I can remember ngayon pa lang kita nakita”
“Samantha!” saway sa kanya ni Greg dahil medyo tumalim ang dila niya
Hindi iyon pinanasin ni Samantha sa halip ay nakita pa niyang umiling ang lalaki, “are you sure na di mo ako maalala or marecognize man lang?” tanong nito sa kanya
“hmm, you quite look familiar. Parang nakita na kita” sagot niya. Nakita naman niyang medyo nagliwanag ang mukha nito sa sinabi niya
“really? Saan?” tyrone asked
Nangunot ang noo niya at pilit inaalala kung saan niya nakita ang lalaki, “I can’t remember, baka sa commercials? Do you do modeling too?”

Chapter 4

Pagkapasok pa lang ni Tyrone sa restaurant ay nakita niya agad ang isang Fanmiliar na babae. He never thought na magkikita ulit sila ng babae sa bar, mabuti pala at nakinig siya sa proposal ng advertising head ng kumpanya nila na ito ang kuning endorser kahit na wala naman siyang gaanong alam sa mundo ng entertainment at hindi siya familiar sa sina-suggest ng mga itong modelo.
Natuwa naman siya nang Makita ang larawan ng modelong sinasabi sa kanya ay ang mukha ng babaeng nasa bar pero laking gulat niya nang malamang hindi pala siya narecognize nito.
Pambihira! Matapos siyang bugbugin nito ay kinalimutan na siya? Kaya pala kimi lang ang mga sagot nito sa mga tanong niya at puro ‘yeah’ ‘uh-huh’ at ‘no’ lang ang mga sagot nito yun pala ay hindi na siya matandaan ng babae, marahil ay mahiyain ito sa mga hindi kakilala
“hmm, you quite look familiar. Parang nakita na kita”
Para naman siyang nabuhayan, “really? Saan?”
Nakita niyang medyo kumunot ang noo nito, “I can’t remember, baka sa commercials? Do you do modeling too?”
He was dismayed upon her answer.
“oh I know where! You were interviewed last time right?” bawi naman ng babae
Tumago-tango siya. He’s not a model or an actor pero palagi siyang nakikita sa TV dahil sa mga babaeng nali-link sa kanya at sa status ng buhay niya as a bachelor sa mundo ng business. “we’ve mewt already Samanthe, sa bar remember?”
Nakita niyang nanlaki ang mga mata nito nang marecognize yata siya, “you jerk!”
“Samantha!” saway ng manager nito sa dalaga
“It’s okay Greggy” nakangiti niyang sabi dito, “now can you remember me?”

Nagulat si Samantha nang sabihing nagkita na daw sila, kaya pala pamilyar sa kanya ang lalaki dahil ito pala yung biglang nanghila sa kanya. Kaya pala even the name Tyrone is familiar to her when Greg introduce him to her.
”Let’s go Greg!” yaya niya sa manager niya dahil baka hindi siya makapagpigil at ma-eskandalo na siya. Masisira pa ang pangalan at reputasyon niya dahil sa lalaking ito.
“But why? I mean paao kayo nagkita? Nagkakilala?” naguguluhang tanong ni Greg
“well, let’s just say we met on the bar when she kicked me. I guess that was three weeks ago?” si Tyrone na ang sumagot
“you deserve it though!” pakli niya, wala siyang pakialam kahit napalakas na ang boses niya
“okay” sagot naman nito at inilagay pa ang mga kkamay sa likod ng ulo nito
Parang namutla naman si Greg “y-you mean s-siya yung k-kinikwento ni Maggy na sinipa mo last time?” co-model niya si Maggy na nakasama niya ring gumumik noong bagong dating siya sa bansa.
“definitely!” gigil naman na sagot niya
“oh my Goose Zang!” napatakip ng mukha si Greg, “I apologize for Samantha’s behavior Mr. Davis”
“don’t apologize at him Greg! It was his fault afterall” saway niya dito
Binigyan naman siya ni Greg ng ‘shut-up stare’ pero sa halip na matakot ay tinaasan pa niya ito ng kilay
“oh well, honey. I’ll make it up to you, remember this?” itinaas ni Tyrone ang pinirmahan niyang kontrata kani-kanina lang, “five years din ito. Siguro naman I willl have enough time”
“what?!” Oo nga pala! Five year contract ang opinirmahan niya and kasama sa kasunduan nila na kailangan niyang pumunta sa mga gatherings kung saan related ang company nito.
Paano ba iyan? Mukhang di siya makakawala sa lalaking ito dahil madalas din silang magkikita. Tsk! Problenma nga ito. Napirmahan na niya at sayang din naman ang kikitain niya kung babawiin niya iyon and she doubt kung papayag ba si Tyrone eh iyon ang alas nito laban sa kanya.
Sa kawalan ng masasabi ay nagwalk-out na lang siya “whatever! Do what you want!”

Chapter 5
“now what?” inis na tanong ni Samantha sa sarili habang nasa kwarto na siya, mukha kasing wala na siyang kawala sa lalaki, sumasakit na ang ulo niya kakaisip ng paraan para makaiwa dito.
“what else Zang? Mag-isip ka nga!” kausap niya pa rin ang sarili
Pero wala! Para lang siyang tanga na nagsasalita mag-isa. Nagulat nalang siya nang biglang tumunog ang cellphone niya at nakita ang isang uregistered number na tumatawag, “hello?”
“how are you pretty?” tanong ng nasa kabilang linya
“sino ka?”
Tumawa naman ang nasa kabilang linya, “magtatampo na ba ako sayo niyan? Nakalimutan mo na agad ako. Kaninan lang magkausap tayo ah”
“Tyrone? How did you get my number? Iritang tanong niya dito”
She heard him chuckled, “I have my sources honey”
Samantha rolled her eyes as if nasa harapan lang niya ang kausap, “what do you want?”
“Ang sungit! I just call to say…” ibinitin nito ang sasabihin
“To say what?”
She heard him cleared his throat, “… to say I love you”
Parang biglang nabingi si Samantha sa narinig “what? Excuse me?”
“I said I jus call to say I love you” parang nagpipigil ito na tumawa
Nagsipag-akyatan naman ang lahat ng dugo ni Samantha sa ulo, “kung tumawag ka para sa kung anu-anong kalokohan pwes Mr. Davis wala akong panahon para diyan” sabi niya bago ini-end ang call pero nagring ulit iyon
“What do you want?!” singhal niya dito
“Wag mong ibababa, I call to say something naman talaga eh. Joke lang yung kanina di ka naman mabiro” sabi nito
“Oh ano nga iyon? Dali dahil may gagawin pa ako sinasayang mo oras ko eh”
“May schedule na yung photoshoot mo” si Tyrone
“Alam na ba ito ni Greg?” tanong niya
“Oo siya nga nagsuggest eh”
“Okay fine! What else?” tanong niya, mukha kasing wala itong balak na tapusin ang pag-uusap nila
“ayun lang naman, I’ll call you kapag may ibang up--”hindi na niya pianatapos sa pagsasalita ang lalaki dahil ini-off na niya ang phone pero nang di pa siya makuntento ay kinalas niya pati ang battery at sim card bago humiga sa kama niya.
Pero naisip din niya, baka naman Hindi naman masamang makipagkaibigan dito dahil kahit papaano ay mabait naman ito and since she’s stuck with a five-year contract at di maiiwasang magkita sila lalo na sa mga fashion shows at event ng clothing line nito.
Haaayyyy! Buhay nga naman!
She’ll try her best dahil dapat meron silang good employer-employee relationship. She’ll try her best na maging mabait ang pakikitungo kay Tyrone. She’ll try.

Chapter 6

“Hello? Ah okay. Hahah. Secret yun syempre, oo naman. Sure na yun dear. Sige, sige. babush” nanagingiting ibinaba ni Samantha ang cellphone niya pagkatapos kausapin ang pinsan sa kabilang linya pero nawala din ang ngiting iyon nang may mapansin siyang isang long-stemmed red rose na naka-insert sa bulsa ng bag niya.
Nakakunot ang noong tiningnan niya iyon at kinuha para alamin kung para kanino pero wala naman siyang nakitang card. Tumingin pa si Samantha sa paligid para tingnan kung may ibang tao na nakapasok sa dressing room pero wala naman siyang nakita dahil nagsiuwian na ang kapwa niya modelo at siya na lang ang natira bukod sa mga staff na nasa labas.
“Sino naman kaya ang nakaiwan nito?” naitanong niya sa sarili. Itinabi nalang niya sa gilid ng lamesa ang bulaklak at binuksan ang bag para sana mag-retouch pero nagtaka siya nang may dalawang nakataling rosas sa loob ng bag niya pero this time may kasama nang card.
Zang,
It’s either you grieve because roses have thorns or you rejoice because thorns have roses. Just like my presence in your life, it might piss you off but soon you’ll see my worth 
Pagkatapos basahin ang note na iyon ay tiningnan pa niya ang likod ng card sa pagbabaka-sakaling naksulat doon ang pangalan ng nagpadala sa kanya ng bulaklak pero wala.
Okay, so malamang kilala siya personally ng nagbigay sa kanya niyon dahil tianawag siya sa nickname niya, pero sino? Close friend? Baka kamag-anak?
“kanino ba galling ito? Bwisit naman oh” kahit cute ang gesture ng pagpapadala nito ng bulaklak ay di pa rin niya maiwasan ang kilabutan dahil hindi naman niya kilala ang nagpadala niyon. Pinagsama-sama niya ang bulakalak atsaka itinapon sa maliit na basurahan na nakalagay sa ilalim ng make-up table niya, wala siyang balak iuwi iyon.
“Sa akin galling iyan, itatapon mo nalang ng basta-basta? Alam mo bang seventy-five pesos ang isa niyan?”
Napatayo si Samantha sa pagkabigla nang may masalita mula sa likuran niya, “bakit ka ba nanggugulat?” sita niya nang Makita si Tyrone na nakasandal sa dingding.
Hindi siya nito pinanasin dahil lumapit na ito sa kinauupuan niya at yumuko para kunin ang itinapon niyang bulaklak, “ganyan ba ang tamang pag-appreciate sa bulaklak kapag binigyan ka?”
“Sayo galing iyan?” tanong niya nag ipatong nito ang pinulot na bulakalak sa lamesa niya
Tumango si Tyrone pero magkasalubong ang kilay nito,”yeah and yet tinatapon mo lang?”
“aba! Malay ko bang sayo galing iyan? Eh hindi mo nga nilagyan ng pangalan,malay ko ba kung sa stalker galling iyan?” pangngatwiran naman niya
“kapag ba nialagay ko diyan yung pangalan ko hindi mo itatapon? Tanong ulit sa kanya ni Tyrone”
Nag-isip naman saglit si Samantha “depende”
“what? Anong depende? Ang mahal kaya ng bili ko niyan! Kung tutuusin eh madaming naagkandarapang babae diyan mabigyan ko lang kahit tinik lang ng bulaklak”
Nakapamaywang naman niyang hinarap ito. Medyo nakatagilid kasi siya kanina sa lalaki, “Aba, Aba, Aba Tyrone! Nagpabili ba ako sayo ng bulaklak? Hindi naman diba? At bakit naman sa akin mo ibinigay yan kung may mga nagkakandarapang babae sayo na bigyan mo kahit dahon, tinik o ugat man lang ng bulaklak?”
“pakialam mo ba? Eh gusto ko sayo ibigay eh” nakasimangot na ngayon si Tyrone, “atsaka yung effort ko man lang na bigyan ka ng bulaklak diba? Paki-appreciate naman kahit konti” ginagaya na rin nito ang pitch ng boses niya
“Eh di Thank you, ikaw pa itong may ganang magalit eh bigla ka nalang sumusulpot sa kung saan. Papaptayin mo pa ako sa gulat”
“It’s not my intention to startle you. Kanina pa kita hinihintay dito, nagCR lang ako saglit kaya di mo ako nakita papgpasok mo” Tyrone defended.
Napatingin naman si Samantha sa pinto ng CR, “oh, bakit nanadito ka pa?”
“hinihintay ka, isasabay na kita pauwi”
“ayoko nga!” nakataas ang kilay na tanggi niya
Imbes na sumagot ito sa kanya ay umupo ito sa upuan kung saan siya nakaupo kanina at kinalkal ang bag niya, “hoy! Tyumayo ka nga diyan! Akina yang bag ko! Pakialamero”
“Pahingi lang ng pulbos” painosenteng sagot ni Tyrone
“Manghihingi ng pulbos papakialaman pa ang lahat ng laman ng bag ko. Heto oh!” padabog na inabot niya dito ang pulbos niya.
Kinuha naman ito ni Tyrone at naglagay ng kaunti sa panyo, “salamat!” ngiting-aso na ibinalik ni Tyrone ang loose powder niya
“oh lumayas ka na, dadalhin ko na tong tigseventy-five pesos mong bulaklak” pagtataboy niya nang matapos itong magpulbo
Tiningnan naman siya ni Tyrone,”isasabay nga kita”
“ayoko nga!”
“rush hour na, mahihirapan kang sumakay” pagpupumilit ni Tyrone
“kaya ko na ang sarili ko, lumayas ka na nga!!!” ipinagtulakan pa niya si Tyrone hanggang sa makalabas ito ng pintuan. Wala namang nagawa si Tyrone kung hindi umalis nang sarhan niya ito ng pinto

CHAPTER 7

kanina pa para ng para ng taxi si Samantha pero walang may tumitigil kahit na isa dahil palaging may laman na pasahero. kung bakit ba kasi nagkataong friday at rush hour pa, pero ang ikinaiinis niya ay kung bakit niya pinalayas si Tyrone, sana pala nagpahatid muna siya bago niya ito pinaalis eh di sana kahit papaano ay nakatulong sa kanya yung tao at bumait siya ng konti dito. ten minutes... fifteen minutes thirty minutes... one hour! isaang oras na siyang naghihintay ng bakanteng taxi pero wala pa rin may dumadaan! uwing-uwi na talaga si Samantha kaya naman tinawagan na niya ang manager para magpasundo, nakailang ring muna bago ito sagutin ni Greg, "oh bakit?"
"Greg pasundo. wala akong masakyan eh"
"ha? hindi ako pwede" tanggi nito
"bakit? sige na Greg please nagmamakaawa na ako sa iyo"
"I'm in the middle of the meeting, Zang. matatagalan pa ako, sumaglit nga lang ako para sagutin itong tawag mo" sabi ni Greg "magtaxi ka na lang"
"eh? wala nga akong masakyan, punuan kaya" katwiran ni Samantha
"Si Tyrone? Sabi niya siya na daw ang maghahatid sayo pauwi ah. tinawagan pa nga niya ako kani-kanina lang" tanong nito na may pagtataka
Samantha rolled her eyes, "pinalayas ko na kanina pa"
"Eh di magtiis ka, mag-jeep ka na lang. Pinalayas-layas mo yung tao eh nagmagandang loob na nga. Tanga mo talaga Samantha! service mo na yun pauwi eh" mataray na sabi ng manager niya, "sige na I need to go back baka naiinip na yung client ko"
"pero Greg- hello? hello!" wala na, binabaan na siya ng phone kaya naman napapadyak ng paa si Samantha pero di nagtagal ay may nasipat siyang walang laman na taxi kaya naman kumaway siya. bumagal ang takbo ng taxi hanggang sa huminto ito but to her dismay hindi sa tapat niya huminto ang taxi kundi sa babaeng nasa unahan niya. bakit ba ang hirap makipagsiksikan ngayon sa Pilipinas?
Dumidilim na pero wala pa rin siyang masakyan pauwi, ano ba naman iyan? sinubukan niyang tawagan ang kapatid at magulang para sana magpasundo dito o sa driver nila pero walang may ibang sumasagot kundi answering machine. nagpalinga-linga si Samantha, wala siyang makitang sakayan ng jeep sa kiinaroroonan niya dahil bawal ang jeep doon. Puro service vehicle at taxi lang ang allowed sa lugar na iyon kaya wala siyang choice kundi ang maglakad hanggang sa service road kung saan may mga jeep, bus at mas maraming taxi na bumubiyahe. siguro naman kapag nag-umpisa siyang maglakad ngayon makakarating na siya ng bahay nila bago pa sumikat ang araw? habang naglalakad ay may napansin siyang kulay pulang private car na mabagal ang pagpapatakbo, napansin din niyang tuwing titigil siya sa paglalakad ay tumitigil din ang sasakyan. Nang hindi na matiis si Samantha ay nilapitan niya ang sasakayan at kinatok ang window sa area kung nasaan nakaupo ang driver
"hi" nakangiting mukha ni Tyrone ang tumambad sa kanya nang ibaba ng driver ang bintana,"need a ride?"
"What are you doing here? di ba pinaalis na kita?" takang tanong niya, nagulat kasi siya nang makita ang lalaki ang buong akala niya kasi ay umuwi na ito dahil di naman niya nakita ang nito paglabas niya ng dressing room
"Sinusundo ka, I guess?" sagot naman ni Tyrone
"Umuwi ka na" mahinahong sabi niya
"Ayoko nga"
"At bakit?" nakapamaywang na tanong niya
"Basta"
Nagtaka naman siya sa isinagot nito, "Anong basta? Anong klaseng sagot iyon?"
"Sumakay ka na nga lang, ang dami pang tanong eh" utos ng lalaki sa kanya
"Aba Tyrone, sino ka para manduhan ako ha?" sita ni Samantha
"Future boyfriend mo, bakit?" he said confidently
"Eh?" iyon lang ang tanging naisagot niya dahil sa pagkabigla. Hindi niya kasi alam kung naka-shabu ba si Tyrone oh sadyang nanggagago lang
"Anong 'eh' ka diyan? Pumasok ka na dahil umaambon na" untag sa kanya ng lalaki
Napatingla naman si Samantha para tingnan ang ulap, medyo makulimlim nga. Akala niya kanina mas mabilis lang dumilim dahil patakip-silim na iyon pala ay may paparating na ulan at mukhang malakas. Wala pa naman siyang dalang payong
"Titingala nalang ba tayo hanggang bumaha?" tanong ni Tyrone
"Ayoko ngang sumabay, maglalakad nalang ako pauwi" tanggi pa rin niya
"Tsk" nakaipagtitigan pa si Tyrone sa kanya. Hindi niya pa sana aalisin ang tingin sa lalaki kung wala siyang naramdamang patak ng ulan kaya napatingala ulit siya.
"Ano sasakay ka o magpapabasa ka sa ulan at maglalakad ng bakat ang undies pauwi?" tanong ulit sa kanya ni Tyrone
This time sa sa suot na bestida naman napatingin di Samantha, Manipis nga ang supot niyang tela at kahit na may design ang fabric nito ay babakat pa rin ang kung anumang suot niyang panloob kapag nabasa
Bakit ba ang daming napupuna ni Tyrone sa kanya?
Sisitahin pa sana niya ulit ito dahil sa mga napupuna pero hindi na naiya nagawa dahil nag-uumpisa na ang paglakas ng ulan na kanina lang ay ambon kaya patakbo siyang pumasok sa backseat ng kotse ni Tyrone dahil seryosong mababasa siya ng ulan kapag hindi siya sumakay.
"Anong ginagawa mo diyan?" tanong ni Tyrone sa kanya habang nakatingin sa kanya gamit ang rearview mirror, "Dito ka sa harap umupo"
"Okay na ako dito wag kang mag-alala" patay malisyang sagot niya
"Hindi ikaw ang inaalala ko kundi ako mismo, mukha ba akong driver mo?"
"Ah iyon ba? Hindi naman halata kasi gwapo ka" pang-aasar niya at sumandal pa sa inuupuan
Hindi na nagsalita si Tyrone at sumandal na rin sa Driver's seat kung saan nasa harapan lang niya. He even rested his head and closed his eyes. Pinabayaan nalang ni Samantha ang lalaki at inayos ang laman ng bag niya pero naayos na niya ang bag at lahat ay hindi pa rin nito pinapaandar ang sasakyan.
"Hoy Tyrone Hindi pa ba tayo aalis? Bababaha na oh!" pukaw niya dito
"Hindi" nagulat si Samantha ng biglang nagsalita ito, akala niya kasi nakatulog na ito
"Bakit?"
"Kapag bumaba ka doon ko lang ito papaandarin"
"Ang labo mo, sabi mo kanina sinusundo mo ako tapos pagkababa ko ikaw aalis? Eh kanina gigil na gigil kang pasakayin ako ah?"
Huminga muna ito ng malalalim bago siya nilingon, kanina kasi sa rearview mirror lang sila nag-uusap, "Alam ko naman kasing hindi ka papayag kapag pinilit kitang umupo dito sa front seat at sasabihin mo lang na, 'bababa nalang ako kaysa makatabi kita', kaya hihintayin nalang kitang bumaba"
For the second time today, natameme na naman si Samantha sa sinabi ni Tyrone. Mind reader ba ito? Nahulaan kasi agad ng lalaki na iyon nga ang gagawin niya kapag pinilit siya.
"Ang talino mo boy, paano mo nalaman?" tanong ni Samantha kay Tyrone
Parang nagpipigil naman ng ngiti si Tyrone, "Tss, alam ko na yang mga ganyang kalso ng kababaihan"
"Ang yabang naman ng mama dito" parinig niya
Napatingin si Samantha sa bintana, kaya ba niyang bumaba? eh ang lakas ng ulan. Kung hihintayin naman niyang tumila yung ulan eh mas lalo siyang matatagalan. Baka nga bahain siya at mas lalong di makasakay
Sinilip ni Samantha si Tyrone na nakapikit na ulit ang mata, Ngayon pa ba siya tatanggi sa grasya eh super umuulan na? Kung marunong lang talaga siyang mag-drive nunca na makikisabay siya rito
"Okay fine! Lilipat na ako paandarin mo lang itong sasakyan mo bago pa tayo bahain"
Nangingiting tumingin sa kanya si Tyrone habang inaalalayan siyang lumipat
"Whoa" narinig niyang sabi ng lalaki pagkaupo niya, tiningnan niya ang tinitingnan nito at napansin niyang nakaangat ang layalayan ng suot na bestida dahil sumabit sa kambyo ng kotse nito
Agad iyong tinanggal ni Samantha dahil na-expose ng kaunti ang legs niya kung saan titig na titig si Tyrone, "Aba masyado ka naman yatang nag-eenjoy"
Tumingin sa kanya ang lalaki na may pilyong ngiti, "Nice legs Zang"
"Proud ka pa niyan?" inis na tanong niya habang inaayos ang pagkakaupo
Nagkibit-ballikat ito, "It's not my fault Samantha, hindi ko nga inangat yang suot mo eh. Blame it to my car"
Narinig ni Samantha ang malutong na tawa ni Tyrone na halatang inaasar siya,"Kung wala lang akong kailangan sa iyo never akong sasakay dito sa sasakyan mo"
"At kung katulad mo palagi ang mga pasahero ko aba, magda-driver nalang ako" kumindat pa ito bago ini-start ang sasakyan. Imbes na sumagot ay inirapan nalang niya ang lalaki at ibinaling sa bintana ang tingin

NP
Kinabukasan ay maagang nag-ayos si Samantha para sa umpisa ng rehearsals niya sa Fashion week, nasa kalagitnaan siya ng pag-aayos nang kumatok ang mommy niya
"Matagal ka pa ba diyan? May naghihintay sayo sa baba" tanong nito nang pagbuksan niya ng pintop
"eh wala naman po akong inaasahang bisita 'ma" sagot niya. Wala namang sinasabi sa kanya si Greg na may kakausapin silang kliyente, ito lang naman ang madalas siyang bisitahin s bahay nila
"Eh nandiyan na yung manliligaw mo, ihahatid ka daw"
Napatigil SA paglalagay ng Moisturzer sa mukha si Samantha "Manliligaw?"
"Oo, ipinagpaalam ka nga na magdi-dinner daw kayo bago umuwi. Tyrone daw ang pangalan eh" sabi ng mommy niya
Napatayo naman si Samantha nang marinig ang pangalan ng lalaki, "oh no! anoing sabi niyo?"
"I told him na nag-aayos ka pa" nangingiting sagot ng mommy niya
"I mean doon sa dinner date?"
"of course your dad and I agreed, he seems to be a nice man at malakas ang loob na pumunta dito para ipagpaalam ka unlike other guys"
Napapadyak siya nang malamang pumayag ang mommy niya "ma naman! bakit kayo pumayag?"
Naguluhan yata ito sa reaction niya,"but why? mabuti nga iyon para alam namin kung kanino ka hahanapin" nanghihinang napupo si Samantha , "you don't know him 'ma"
"Of course I do, isa kaya siya sa mga sought-after bachelor sa bansa lalong-lalo na sa business world" proud na sagot ng mommy niya
"Now what woul I do?" tanong ni Samantha sa sarili
"You go finish fixing yourself dahil baka naiinip na iyon sa baba and we have to go dahil male-late na kami ng daddy mo sa office" her mom kissed her forehead, "I think bagay kayo ni Tyrone Zang"
"Mommy!" saway niya dito pero nakalabas na ito ng pinto

NP pagkababa ni Samantha ay nakita niyang nakaupo si Tyrone sa couch at naka de-kwatro pa. Agad namang tumayo ang lalaki nang makita siya at ngumiti
"Hi ready?" tanong nito sa kanya
"what are you doing here?"
"to make things up between us" he said while smiling, "diba sinabi ko na sa iyo na babawi ako sayo? I'm starting today"
Samantha rolled her eyes, "you must be kidding me"
"of course I'm not, nakausap ko na nga ang daddy mo at ipinagpaalam na kita sa kanya" he informed her, "atsaka liligawan din pala kita"
"ligaw my ass" and she walked towards the door.

Pagdating nilang dalawa sa Atrium kung saan gaganapin ang rehearsal niya ay mga mapanuring mata ang sumalubong sa kanila ni tyrone lalo na si Greg. Agad na nag-ayos si Samantha para makapag-umpisa na siya at para na rin makaiwas siya kay Tyrone dahil naalibadbaran na siya sa kakasunod sa kanya ng lalaki
Habang naglalakad si Samantha ay naiilang naman siya dahil matamang nakatingin sa kanya si Tyrone which is unsual dahil simula noong nagtrabaho siya bilang isang modelo ay ngayon lang siya naging conscious sa paligid niya habang nagtatrabaho.
Dapat nga ay sanay na siya dahil sa uri ng trabaho niya na palaging mapanuring mga mata ang nakatingin sa kanya lalong-lalo na sa mga isinusuot niya pero hindi niya maintindihan dahil iba talaga ang tingin sa kanya ni Tyrone.
Wala naman siyang nakikitang pagnanasa sa klase ng tingin na ibinibigay nito sa kanya, but still there is something on his eyes as he look at her. Maybe adornment?
Nang mag-break sila saglit ay hinila siya sa kung saan ni Greg at nagtanong, "Zang girl! Anon eksena ito ha? Bakit magkasama kayo ni Sir Tyrone?"
Uminom muna siya ng Mineral water, hindi niya kasi alam kung matatawa ba siya o maiilang nalang sa kausap. Sabi na nga ba at hindi makakatiis si Grefg na hindi magtanong sa nakita.
"hoy! ano na? Sagot na dali!" excited na sabi nito sa kanya. Halatang atat na makasagap ng tsismis
"wala yun" pakli niya
Samantha saw how Greg's face transform, from a wide smile into a frown, she wanted to laugh out loud because disappointment can be seen on his face
"so that's it? Wala lang yung magkasabay kayong dumating at halos nakabuntot na siya sayo? Wala lang iyon? Wala lang? Wala lang ang sagot doon? My Goose Samantha!" naniningkit ang matang tumingin sa kanya si Greg,"umamin ka nga Samantha, are you hiding something from me?"
Nagsalubong naman siya