‘Miłość i Nienawiść’

1. Pozwól, że zacznę od miłości, tyle ci jej dałem
Dziś zrozumiałem, że tylko się przed Tobą kompromitowałem!
Choć raz zrób coś dla mnie i poświęć mi te 4 minuty
I uważnie wsłuchaj się w te szczere nuty:
Codziennie marzę by się nam razem życie ułożyło,
Traktowałbym cię inaczej niż z tamtym było.
Pewnie dalej nie mam u ciebie szans,
Chuj poczekam aż przejdziesz cały ten las,
Chłopaków, łajdaków, prostaków,
Grubych, chudych, ładnych, brzydkich,
A na gdzieś na końcu będę ja, któryś z tych wszystkich.
Wierz lub nie ale ja czekać mogę,
Nie jedna nawinąć się może, wtedy podstawie jej nogę,
Bo cierpliwości mam pod dostatkiem
Czekam aż do mego portu zawitasz swoim statkiem.
Jestem jak pierdolony pingwin, jak kocham to na zawsze,
Przyniosę ci ten kamyk, po czym przy twym boku zasnę.
Nadchodzi zima, hibernacja mnie dopada,
Rób miejscu w łóżku bo na ryj spadam,
To nie pierwszy raz kiedy z wątpliwości upadam.
Wstaję i walczę, idę dalej po ciebie,
Za każdym razem gdy mnie przytulasz jestem w niebie.
Jesteś tej nieustannej walki i skruchy warta
Kiedyś mi za to podziękujesz, jak Francja za Napoleona Bona Parta.

2. I tak bez refrenu, szybki przeskok do nienawiści
Nie mogę już tego w sobie tłamsić, jestem pełen zawiści!
Myślałem, że łączyło nas uczucie,
Byłem głupi, omotałaś mnie, nie zdążyłem uciec.
Dałem się nabrać na twoje gierki,
Użyłaś mnie jak matematyk ekierki,
Po czym odsunęłaś na bok,
Bym nie przeszkadzał z kolejną sprawą.
Znalazłaś sobie przyjaciela do pocieszenia,
Zrobiło się lepiej to jestem do wyrzucenia…
Jak już mnie spławiasz to chociaż zrób to dobrze,
Bo nie zabolało mnie to w plecy wbite ostrze,
Od małego nie czuję bólu, nie dam ci tej pierdolonej satysfakcji,
Że skrzywdziłaś chłopaka na imigracji!
Do rzeczy, wolałbym usłyszeć szczere spierdalaj,
Niż to twoje ‘zapomniałam, jutro się postaraj’…
Zaintrygowałaś mnie swoim podejściem do życia
Teraz daj mi odejść, bo mam jeszcze szmat drogi do przebycia.
Ty tego nie doceniasz to doceni inna,
Kurwa, a wydawałaś się być taka niewinna…
Kocham cię i nienawidzę,
Od dziś się tego wstydzę!
Ktoś mi uświadomił, że to nie ma sensu
Narobiłem sobie tylko niepotrzebnego stresu
Koniec tego pierdolonego kongresu
Byłaś pomyłką i wielką stratą czasu!

3. Jest wena więc tak na otarcie tych słonych łez
Jestem w stanie skleić kolejny kęs.
Twoja uroda mnie zwabiła,
Osobowość przykleiła
Zakochałem się w Tobie jak dziecko na widok dużego lizaka
A jaki z tego morał? Ciekła sraka...
Miłość jest jak droga – kręta
Może by mi przeszło gdybym zajarał skręta
Mimo wszystko nie żałuję, że Cię poznałem
Lepszym człowiekiem się stałem.
Świat mi pokazał, że jestem lepszej wart,
Nie będę tracił czasu na laske która olewa mnie jak pierdolony wiatr!
Chyba kończyć to pora,
Chcę podziękować za miło spędzone wieczora.
Za tenisa, kręgle i za całą reszte,
Mam nadzieje, że to wspominasz i masz dreszcze
Nie ma co się o Tobie rozpisywać
Miłość jest piękna, po co ją opłakiwać?
Wszystkie myśli wymazane,
Nowe kursy już obrane.
Zawsze będziesz moją pierwszą,
Lecz mam nadzieje, że nie wieczną
Będzie Cię boleć co tu pisze, bo piszę prosto z serca
A moje serce nosi imię Morderca.
Zostawiam w tym kawałku siebie całego!
Nie próbuj mnie zatrzymać, to nie wróży nic dobrego…