MAIKLING KWENTO: PANANALIG AT PANANAMPALATAYA
Ni: Jenelyn O. Desalisa

Sa isang malayo at tagong lugar sa Pilipinas, tahimik na naninirahan ang mag-asawang sina Caridad at Cardo. Sa paninilbihan ni Cardo sa Panginoon bilang isang pastor, palipat-lipat ng lugar na tinitirhan ang mag-asawa upang ipalaganap ang mabuting balita na nanggaling sa Amang dakila. Sa paglilibot ng mag-asawa ay natagpuan nila ang Baryo malaboy at doon naisip nilang permanenteng manirahan dahil na rin sa kakaibang natagpuan nila sa lugar. Kakaiba ang Baryo malaboy, tahimik na tahimik ang lugar na ito lalo na kapag malapit ng magtago ang araw kaya nais ng dalawang alamin ang bumabalot sa lugar, dito nagtayo sila ng maliit na sambahan na sya na ring nagsisilbi nilang tahanan. Sa ilang buwan nilang paninirahan dito ay unti-unti nilang nakikilala ang lugar at mga taong naninirahan din dito. Kung ilalarawan ang lugar na mala paraiso dahil sa dami ng puno at halaman, para itong isinumpang lugar sapagkat karamihan sa naninirahan dito ay kriminal dahil ito pala ang nagiging takbuhan ng mga may atraso sa batas, mayroon ring plantasyon ng marijuana sa lugar. Naging hamon ito para sa mag-asawa, ngunit kahit na papaano ay mayroon din sakanilang sumanib na ilang pamilya. Dahil sa pagnanais na baguhin ang lugar, dito na sila nabiyayaan ng mga anak, tatlong lalake at isang babae, si Jojo ang panganay, si Lenlen ang ikalawa at nag-iisang babae, si Ding ang pangatlo at si Dodong naman ang bunso. Tumagal ang panahon at dito na sila nanatili, nagging maayos naman ang kanilang pamumuhay bagamat pagsasaka lamang ang kanilang ikinabubuhay dahil ang nakukuha nila sa sambahan ay ipinang-aayos nila dito. Minsan naman ay ibinabahagi nila sa mga taong nangangailangan ng tulong, iginagalang naman ang kanilang pamilya dito. Isang gabi habang naglalakad si pastor Cardo sa masukal na daan patungo sa kanilang bahay ng marinig niya ang mga nagmamadaling yabag ng papalapit na mga paa at tila nagsasagutan, nagkubli si Pastor Cardo sa isang malaking puno ng mangga at nagulantang siya sa kanyang nakita, buhat-buhat ng dalawang lalake ang isang hindi makilalang bangkay, ng dumaan ito malapit sa puno ay nakilala niya ang isa sa lalaki, ito pala ang kapitbahay niyang utusan ng isang Gobernador ng kanilang lalawigan at ng makalayulayo ang mga ito sa kinaruroonan niya ay tinanaw nya parin ito hanggang sa Makita niyang inililibing ng mga ito ang bangkay. Kinaumagahan hindi ni Cardo malaman ang gagawin, ayaw niya itong ikuwento sa kanyang pamilya dahil ayaw na niyang masangkot ang mga ito sa gulo, ngunit hindi niya alam kung magsusuplong ba siya sa kinauukulan, iniisip niya ang kapakanan ng kanyang pamilya, baka mapahamak ang mga ito. Minabuti ni Cardo na magdasal at kinausap ang Panginoon. Nagdisisyon si Cardo na magsuplong sa kinauukulan tungkol sa kanyang nasaksihan kagabi dahil iyon ang tama, kaya isinuplong niya ang kanyangkapitbahay na si Tomas, agad naming nahuli si Tomas at nalaman nilang ang pinatay pala nito ay ang mayamang intsik na may-ari ng plantasyon ng pagawaan ng shabu sa kanilang lalawigan at nalaman ring ang Gobernador sa kanilang lalawigan ang nagpapatay dito sapagkat hindi pala nagkasundo ang Intsik at Gobernador sa nais nitong partehan nila sa negosyo. Ngunit nakalabas na pala ng bansa ang Gobernador at nagtatago na kaya siya ay nabahala para sa kanyang pamilya, alam niyang maraming galamay ang Gobernador. Dumaan ang mga araw ay naging tahimik naman ang kanilang buhay, hindi na rin siya nangangamba sapagkat malakas ang pananampalataya nila sa Diyos. Isang gabi ng pag-uwi niya sa kanilang bahay ay natanaw niyang maraming tao sa kanila at may mga pulis, hindi niya alam ang nangyayari kaya’t nagmadali siya, at ng makalapit ay agad siyang napitlag sa kinatatayuan, dali-dali siyang pumasok, nanlumo siya sa nakikita at hindi malaman ang gagawin, nakabulagta ang kanyang tatlong anak at asawa, naliligo sa sariling dugo ang mga ito at wala ng buhay, parang gumuho ang mundo niya, nanlalamig, pinagpapawisan, nanginginig sa galit, napaangat ang kanyang mukha at napatingin sa kaliwa, nakita niya ang kanyang anak na babae na nakaupo, nanghihina at wala sa sarili, agad niya itong nilapitan, sabi ng mga pulis ay parang pinagsamantalahan ito dahil natagpuan nila ito sa isang kwarto na walang saplot at may mga bakas na dugo sa kama, sinubukan rin nila itong kausapin ngunit hindi ito nagsasalita. Awang-awa si Cardo sa kanyang anak na babae, nagagalit siya sa Panginoon dahil pinabayaan ang kanyang pamilya, naisip niya na sa kabila ng kanyang tapat na paglilingkod ay nagawa nitong abandunahin ang kanyang pamilya. Nawalan ng pananampalataya si Pastor Cardo sa Panginoon dahil sa sinapit ng kanyang pamilya, magdadalawang buwan na matapos mailibing ang kanyang asawa at tatlong anak . Hindi na niya binuksan ang sambahan at hindi na rin siya nagtuturo ng salita ng Diyos, hindi na siya naniniwala sa Diyos. Si Lenlen, ang kanyang anak na babae ay tuluyan ng nawala sa katinuan matapos ang trumang sinapit, hindi na raw kinaya ng utak ni Lenlen ang mga pangyayari kaya nagbreakdown ang kanyang utak. Matapos ang mga pangyayari ay wala parin nangyayari sa imbestigasyon sa kaso ng kanyang pamilya, nais ni Cardo na mabigyan ng hustisya ang kanyang pamilya ngunit hanggang ngayon ay hindi parin malaman kung sin o ang may kagagawan ng krimen. Ang hinala niya ay ang Gobernador ang may kagagawan nito sa kanyang pamilya dahil tanging ito lang ang mayroong motibo, tanging sa Gobernador lamang siya may atraso. Lumipas ang mga taon ay hindi parin nila makamtan ang katarungan. Nakabalik na ng Pilipinas ang Gobernador at hanggang ngayon ay Malaya parin ito, para bang nakalimutan na ng awtoridad na mayroon itong pananagutan sa batas. Ang kanyang anak na si Lenlen naman ay dinala sa Amerika ng kaibigang Pastor ni Cardo para doon ipagamot, ayaw sana niyang pumayag ngunit tama ang kanyang kaibigan na mas gagaling si Lenlen sa Amerika at iniisip niya ang kapakanan nito. Hindi na nakapaghintay si Cardo para sa hustisya, siya na mismo ang kikilos para mahanap ito, kaya pinagplanuhan niyang maigi ang gagawin, bumili siya ng mga armas para sa paghahanda at naghintay siya ng tamang pagkakataon para makaharap ang Gobernador. Nang dumating ang pagkakataon na dumalaw ang Gobernador ng Pista sa kanilang Baryo kaya’t hindi na niya pinalagpas ang panahon, nagkaharap sila ng Gobernador ng mapag-isa ito, sinunggaban niya ito at tinutukan ng baril, sa una ay ayw nitong aminin ang ginawa sa pamilya ni Cardo ngunit dumatin g ang mga tauhan ng Gobernador at pinukpok siya sa ulo at naagaw ang kanyang armas. Hinawakan siya ng mga ito upang hindi makakilos, sinapak si Cardo ng Gobernador at parang demonyong tumawa, sinabi nit okay Cardo ang lahat; ang ginawa sa kanyang pamilya at nagtagis ang mga bagang ni Cardo at nagpumilit itong magpumiglas, naagaw niya ang baril sa utusan at binaril ang Gobernador, binaril din siya ng tauhan ng Gobernador at nawalan na siya ng ulirat. Isang taon ring naratay si Cardo sa ospital, na comatose ito dahil sa tama sa ulo, milagro ang nangyaring nabuhay pa siya, hindi makapaniwala ang lahat. Sumalubong kay Cardo ang mga magandang balita, nakamit na nila ang hustisya dahil matapos ang pangyayari ng siya’y mabaril ay nakulong na rin ang Gobernador dahil sa dami ng kaso ay nahatulan ito ng habambuhay na pagkakakulong at hindi pinapayagang makapagpiyansa kaya tiya’k na mabubulok na ito sa bilangguan. Ang kanyang anak naman na si Lenlen ay magaling na at nalagpasan na ang trumang sinapit, sa katunayan ay nakauwi na ito sa kanilang baryo. Muling nanumbalik ang pananalig at pananampalataya ni Cardo sa Panginoon, lumipat silang mag-ama ng tirahan para makapagsimula ng panibagong buhay at tuluyan ng makalimutan ang bangungot sa kanilang buhay. Sa tulong ng mga kaibigang pastor ay nakapagsimula silang muli at muling nagturo si Cardo ng salita ng Diyos at ngayon ay mas lalong tumibay ang kanyang pananampalataya.