Movie Review

Sa

Filipino

Ipinasa kay: Ginang De Guzman
Ipinasa ni: Tamayo, Joie Ann L.

Panimula
Ang "ANAK" ay isang pelikula noong 2000 na handog ng Star Cinema para sa mga OFW (Overseas Filipino workers) sa ibat-ibang dako ng mundo. Sa natatanging pelikula na ito na sumikat sa takilya ay pinagbibidahan nina Vilma Santos at Claudine Baretto. Noong 2000, ang pelikulang ito ang pinakatanyag na pelikula sakasaysayan ng pelikula sa industriyang Pilipino dahil sa laki ng binatak nito satakilya.
Tauhan
* Vilma Santos as Josie * Claudine Barretto as Carla * Joel Torre as Rudy * Baron Geisler as Michael * Amy Austria as Lyn * Cherry Pie Picache as Mercy * Sheila Mae Alvero as Daday * Leandro Muñoz as Brian * Tess Dumpit as Norma * Cris Michelena as Arnel * Hazel Ann Mendoza as Young Carla * Daniel Morial as Young Michael * Gino Paul Guzman as Don Don * Jodi Sta. Maria as Bernadette * Odette Khan as Mrs. Madrid
Tagpuan
Sa Hong-kong at Maynila
Buod
Ang istorya ay tungkol kay Josie (Vilma Santos), isang ina na nagtatrabaho sa Hong Kong bilang domestic worker. Ginawa niya ito upang makapagpadala ng pera sa mga anak niya upang matustusan ang kanilang pangangailangan. Binangggit niya na ginagawa niya ito para mabigyan ng magandang kinabukasan ang kanyang mga anak. Bagama't siya ay malayo sa kanila, tiniis nya ang mga pasakit ng kanyang amo at ang kanyang pagnanais na makasama ang kanyang mga anak sa kanilang paglaki.
Pagkaraan ng ilang taon ay nakauwi na rin siya dahil sa pagpapasyang hindi na pagtatrabaho sa Hong Kong at siya ay magnenegosyo na lamang. Sa kanyang pagbabalik, hinarap niya ang matabang na pagsalubong ng mga anak. Si Daday (Sheila Mae Alvero), ang bunso, ay hindi siya kilala, si Michael (Baron Geisler) ay mahiyain at walang kimi at si Carla (Claudine Barretto), na hindi man lang siya ginagalang at iniitsa-pwera lamang. Lahat ng hirap ay tiniis niya upang makuha man lamang ang atensiyon ng mga anak at sa mga araw na lumilipas ay nakikilala niya ang kanyang mga anak. Nakita niya ang mga bisyo at karanasan ni Carla ang pag-aaral, paninigarilyo, paglalagay ng tattoo, paghihithit ng rugby, panlalalake at paglalaglag ng bata. At marami pang problema ang kanyang kinaharap, ang pagkawala ng iskolarship ni Michael na siya pa namang pinakamatalino sa kanyang mga anak, nabangga pa ang taksing pinundar niya at iniwan siya ng isa sa mga kasosyo niya dahil nagastos nito ang perang ibabahagi sana niya.
Si Josie ay nagkaroon ng maraming pagkukulang. Isa siyang masamang ehemplo katulad ng anak niyang si Carla. Ang kanyang paglaki ng walang inang gumagabay sa kanyang tabi ang nagtaboy sa kaniya para magrebelde, ngunit sa kanilang alitang iyon, naintindihan rin ni Carla ang pagmamahal ni Josie sa kanila bagama't malayo siya sa kanilang tabi. At mula sa pangyayaring iyon ay nagbalik-loob si Carla sa kanyang ina at nagpakatino na siya bilang anak at nakatatandang kapatid na siyang gagabay sa mga bata niyang kapatid sa muling pag-alis ng ina.

Aral ng Kwento
Ang pelikulang Anak ay isang magandang palabas para sa ating mga Pilipino. Ito ay nagpapakita ng mga sitwasyong totoong nangyayari sa loob at labas ng bawat pamilyang Pilipino. Maraming mga pagpapahalagang moral ang naibahagi ng pelikulang ito. Katulad na lamang ng mga sumusunod: * Tunay at wagas ang pagmamahal ng ina sa kanyang mga anak. * Ang Ina ay handang tanggapin at mahalin ang kanyang mga anak maging anu pa man ang mga kamaliang nagawa nito. * Ang lahat ng tao ay may kakayahang magbago at magbalik-loob sa tamang landas. * Ang lahat ng tao ay may dahilan kung bakit sila ay nagsasakripisyo para sa ibang tao. * Ang pagpapakatatag ng tao sa pagharap sa kanyang mga problema ay mahalaga upang malagpasan ang mga pasakit ng buhay.

Ang mga aral na iyan ay dapat taglayin ng bawat isa sa atin dahil ang mga iyan ay makatutulong sa atin upang mapagtagumpayan natin ang ating mga buhay. Hindi lamang iyan gayundin ang mga simpleng aral na makikita pa rin sa loob ng pelikula ay makatutulong din. Ang mga aral na makikita ay base sa paraan ng ating pagtingin sa buhay.

Pangwakas Ang pelikulang Anak ay isang palabas na sadyang masasabi nating kayamanan sa industriya ng larangan ng pelikulang gawa ng mga Pilipino. Ako ay lubhang humanga sa galing ng mga taong nagsiganap sa pelikulang ito kaya ganun na lamang ang pagpapahalaga ko sa pelikulang ito. Ang takbo rin ng istorya nito ay aking naibigan sapagkat napakamakatotohanan ng bawat pangyayari rito. Ang pagbibigay ng damdamin ng mga tauhan sa kanilang mga karakter ay masasabi ko rin talagang makatotohanan na tila bagay sila talaga ang nasa ganoong sitwasyon ng buhay. Maliban naman sa ganda ng kwento at galing ng mga tauhan, nagustuhan ko din ang paraan ng pagkakagawa nito. Simple lamang ang pagkakabuo ng pelikulang ito mula sa mga lugar na pinagkunan ng mga eksena hanggang sa mga awiting maririnig sa mga madadramang eksena ay naging angkop naman sa mga dapat maganap at nagaganap. Dahil sa kagandahan ng pagkakabuo ng pelikulang, ito ay nanalo ito ng maraming karangalan patunay lamang na ito ay isang makabuluhang palabas. Sana ay makagawa pa ng iba pang pelikula na may ganito kagandang produksyon at pagkakaganap ng mga tauhan.

Book Review

Sa

Filipino

Ipinasa kay: Ginang De Guzman
Ipinasa ni: Tamayo, Joie Ann L.

Panimula Ang aklat na Kapitan Sino ni Bob- Ong ay sumasalamin sa naghuhumiyaw na katotohanan na nangyayari sa ating bayan, sa ating paligid… sa ating sarili. 80’s ang setting ng Kapitan Sino pero kung isisipin mong mabuti hanggang ngayon ganito pa rin ang nangyayari sa atin. Mga taong naghahanap ng kaligtasan sa iba, mga buhay na umiikot sa wala, mga bayaning madaling malimutan.

Tauhan * Rogelio Manglicmot/ Kapitan Sino
Ang pangunahing tauhan sa kwento. Isang ordinaryong binata, katatamtaman ang katawan at kayumanggi ang kulay, residente ng Pelaez na sinubok ng tadhana ng tanggapin niya ang hamon na maging isang bayani para magligtas sa kanyang kapwa. * Mang Ernesto Ang tatay ni Rogelio, isang matandang mabigat ang loob dahil sa kanyang sakit, sa huling bahagi ng kwento ay matutuklasan ang tunay na dahilan ng kanyang di gaanong mabuting pakikitungo sa kanyang pamilya. * Aling Hasmin Ang mabait at maunawaing nanay ni Rogelio. * Bok-Bok Kababata ni Rogelio at nagsisilbing sidekick ni Kapitan Sino, siya ang unang nakaalam ng tungkol sa itinatagong kapangyarihan ni Rogelio at nagkumbinsi sa kaibigang maging superhero upang makatulong sa kapwa. * Tessa Kababata ni Rogelio at ang babaeng tinitibok ng kanyang puso. * Mayor Solomon “Omeng” Suico Ang mabait at mapagkawanggawang mayor ng Pelaez subalit mayroong misteryosong katauhan. * Aling Precious Kapitbahay ni Rogelio na laman lagi ng kalye, madalas kapayabangan ni Aling Baby. * Aling Baby Ang mortal na kaaway ni Aling Precious, laman rin lagi ng kalye. * Aling Chummy Ang nagpakulong kay Rogelio dahil hindi umano napigilan ng binata ang kanyang asawa sa paninigarilyo kaya ito namatay. * Anghela Ang manikurista na tagapagdala ng “balita” kina Aling Baby. * Mang Berto Ang tanod ng barangay. * Mang Jose Ang napabalitang nawawala kasama ng kanyang mga anak at magulang. * Jong Residente ng Pelaez na nangangalakal ng basura at madalas manghiram ng kariton kay Rogelio. * Ging-Ging Ang makulit na batang laging bumibili sa “sari-sari store” ni Rogelio,nagging malungkutin simula ng mamatay ang binata. * Vice Mayor Virgilio Samonte Ang naghanda ng palabas para bigyan ng parangal si Kapitan Sino. * Dating Heneral Kapatid ni Mang Jose. Nagwala at nagbato ng granada sa araw ng parangal para kay Kapitan Sino dahil hindi umano nito nailigtas ang kanyang kapatid.

Tagpuan * Bayan ng Pelaez

Buod Ang kwento ay umiikot sa bayan ng Pelaez, ito ay tungkol sa isang dalawampu’t limang taong gulang na binatang si Rogelio Manglicmot, residente ng Pelaez isang karaniwang tao, ngunit nagsimulang magbago ang kanyang buhay ng madiskubre ng kanyang kaibigan na si Bok-Bok ang kanyang kakaibang lakas at kuryente sa kanyang katawan na nagsisilbing kapangyarihan,hindi sinasadyang nakita ni Bok-Bok na napapaandar pa rin ni Rogelio ang soldering iron at napapailaw ang bumbilya kahit walang kuryente gamit ang kamay niya, pinilit ni Rogelio na itago ang kanyang naiibang kakayahan dahil para sa kanya isang malaking responsibiidad ang pagiging superhero subalit nakumbinsi din siya ng kanyang kaibigan na gamitin ang kapangyarihan para tumulong sa kapwa. Katulad ng mga superhero na napapanood sa pelikula, nahirapan rin sa umpisa si Rogelio na kontrolin at gamitin ng maayos ang kanyang kapangyarihan, ngunit di kalaunan ay natutunan din niya itong gamitin ng maayos sa tulong ng kanyang mga kaibigang sina Bok-Bok at Tessa hanggang sa makilala siya bilang si “Kapitan Sino”, ang makakapitan ng mga tao. Holdapan, Kidnapan, nakawan, sunog pati pagsagip sa pusang nakasabit sa puno ay inaagapan ni Kapitan Sino, lahat ginagawa niya para makatulong kaya naman ganoon na lang ang paghanga sa knaya ng mga tao. Hanggang sa dumating na ang mabigat niyang kalaban, isang halimaw na mukhang gorilya, minsan na niya itong natalo sa isang laban, subalit isang gabi ay sumalakay ulit ang halimaw. Ayon sa mga kapitbahay ni Rogelio nangindnap umano ito ng isang bata. Hinanap ni Rogelio ang halimaw para iligtas ang nasabing bata mula sa kamay nito, nagtuos ang dalawa sa isang lumang ospital. Natalo ni Kapitan Sino ang halimaw at nalaman din niya ang tunay na katauhan ng halimaw. Ang isang bagay na nakapagpalungkot sa kanya ng sobra nang gabing iyon ay ang katotohanang wala na ang kaisa-isang babaeng kaligayahan ng mundo niya, hindi bata ang nakuha ng halimaw kundi si Tessa na natagpuan ni Rogelio na wala ng malay, sinubukan niya itong dalhin sa ospital pero namatay din ang dalaga.Hindi niya nagawang sagipin si Tessa. Matapos ang mga pangyayari ng gabing iyon, naging abala si Kapitan Sino sa pagiging superhero, mula paggising hanggang sa pagtulog, araw-araw ay wala siyang ginawa kundi magtrabaho bilang bayani sa abot ng kanyang makakaya. Hindi na niya napapansin ang ibang bagay at tao sa buhay niya katulad ng mga magulang niya, ni ET, ni Bok-Bok at maging ang repair shop. Nawalan na siya ng mithiin at pangarap. Napansin ni Mang Ernesto ang hindi magandang kalagayan ng anak kaya minabuti niyang kausapin ito. Ipinaalam niya sa anak ang tunay niyang pagkatao at ipinainitindi ang responsibilidad at hangganan ng pagiging isang superhero. Naghandog ang bagong alkalde ng Pelaez ng isang palabas para malaman kung sino ang tunay na Kapitan Sino at maparangalan ito. Dahil malaking pera ang parangal, maraming mga impostor ang nagsulputan. Lalo pang nagkagulo ng magwala ang isang dating heneral, may dala siyang granada, galit ang lalaki dahil hindi raw sila nailigtas ng bayani. Bigla niyang inihagis ang granada, mabilis namang nakakilos si Rogelio, dumapa siya sa granada upang hindi masabugan ang mga tao kaya siya nagkaroon ng galos sa katawan at paso sa mukha. Napunit din ang costume ni Kapitan Sino kaya nakilala siya ng mga tao, dinumog nila ang bayani. Subalit imbes na pasalamatan ay sinisi pa siya sa mga bagay na wala naman siyang kinalaman at hindi niya naman pwedeng solusyunan, dahil dito ay ikinulong siya. Nagkaroon ng malaking problema ang bansa dahil sa pagkalat ng isang nakakahawa at nakamamatay na sakit, ang AVH Fever. Isa lamang ang lunas para dito, ang dugo ni Rogelio Manglicmot, pinagkaguluhan siya ng mga tao. Namatay si Rogelio habang inililigtas ang isang bata sa pamamagitan ng pagpahid ng kanyang dugo dito, nanghina ang binata at tuluyan ng binawian ng buhay dahil sa kakulangan o kwalan niya ng dugo. Pinarangalan ng Pelaez si Rogelio Manglicmot dahil sa kanyang nagawa pagkatapos nitong mamatay. Hindi ito ikinatuwa ng kaibigan niyang si Bok-Bok dahil para sa kanya wala ng kwenta ang parangal at ang mahalaga sa kanya ay ang mga aral na naiwan sa kanya ng kaibigan na babaunin niya habang buhay.

Aral ng kwento
Ilan sa mga natutunan ko sa kwento ay ang mga sumusunod:
1) Malaki ang pwede nating maibahagi para mapadali ang buhay ng iba, sa pamamagitan ng pagiging mabuting tao at isang mabuting mamamayan. Kaya dapat nating isiping mabuti ang mga bagay na ginagawa natin dahil hindi lang tayo ang naaapektuhan sa maaaring maging resulta nito.
2) Ang mga simple at maliliit na bagay na madalas nating balewalain at kalimutan ay importante pala at dapat pagtuunan ng pansin. Ang mga bagay na inaakalan nating maliit lang at medaling kalimutan ay may malaking epekto pala sa mga nangyayari sa atin, kailangang pahalagahan ang isang bagay gaano man ito kaliit o kalaki.
3) Ang pagpapahalaga sa isang bayani ay hindi ang pagunita sa araw ng kanyang kamatayan kundi ang paggunita sa kanyang mga nagawa at mga paninindigan, hindi sapat na mag-alay ng bulaklak o lumahok sa mga programang idinaraos ng mga paaralan para sakanya ang importante ay maisabuhay ang mga aral na natutunan mula sa kanila, ang pagrespeto sa bayani ay sa pagrespeto sa mga ipinaglalaban niya.
4) Ang pagtulong ay hindi kinakailangang humingi ng kapalit o pagkilala, tumutulong ka dahil kaya mo at gusto mo.
5) Lagi nating kakailanganin ng ibang tao sa buhay natin dahil hindi lahat kaya nating gawin.
6) Minsan kahit hindi natin gusto, nakakagawa tayo ng mga bagay na mali para lang protektahan ang mga taong mahal natin, mga taong mahalaga sa atin.
7) Minsan kahit gaano ka kabait, kapag may nagawa kang kasalanan, nag-iiba ang tingin sa’yo ng mga tao, nababaon sa limo tang lahat ng ginawa mong kabutihan, importante na lagi tayong maypuwang para sa kapatawaran sa mga puso natin dahil lahat tayo nagkakamali at lahat may dahilan.
8) May mga bagay sa mundo na hindi natin mababago hangga’t hindi natin iniiba ang pananaw natin tungkol dito, madalas nating tanungin at isipin kung bakit magulo ang mundo, bakit hindi natin subukang isipin kung ano ang mga magagawa natin para mabawasan ang kaguluhan ng mundo kahit papaano.
9) Laging magkakaroon ng mga pangyayari kung saan makakasakit tayo at masasaktan, makakagawa ng pagkakamali, matutumba, babangon dahil ganoon ang buhay, kailangan nating maging malakas para harapin ang mga pagsubok sa atin, hindi natin kailangang harapin ang mga ito ng mag-isa dahil may mga taong handang tumulong sa atin at tayo rin ay may kakayahang tumulong sa iba. Ang importante ay nagagawa nating patawarin hindi lamang ang mga taong nakasakit sa atin kundi maging ang mga sarili natin.