Həyatı çay kimi qurmağın doqquz üsulu
Bir müdrik dedi: “Çay bir yerdən iki dəfə axmır”. “Həyat da çay kimidir”, digər müdrik söylədi, və burdan da belə qənaətə gəlmək olar ki, bu bənzətmə həyatın mənasını dərk etməyə imkan verə bilər. Beləliklə, aşağıdakıları yadda saxlamaq yaxşı olardı:
a) Etdiyimiz hər bir hərəkət birinci dəfədir. – Mənbədən (doğum) mənsəbə (ölüm) doğru irəliləyərkən, ətraf daim dəyişir. Bu yenilikləri qorxaraq deyil, sevinərək qəbul etmək lazımdır, çünki onların ləğv eləmək mümkün deyilsə, qorxmaq mənasızdır. Çay daim dayanmadan axır.
b) Düzənliklərdə daha asta yeriyirik. – Ətrafımız sakitçilik olanda, sular da sakitləşir, biz daha səmimi, gözütox və comərd oluruq.
c) Sahilimizdəki torpaqlar daim münbit qalır. – Bitkilər yalnız su olan yerdə bitir. Bizlə əlaqəyə girən şəxs başa düşməlidir ki, burda olmağımızın səbəbi susamış insana içməyə bir şey verməkdir.
d) Daşları aradan qaldırmaq lazımdır. – Aydındır ki, su qranitdən güclüdür, amma bunun baş verməsi üçün də çox vaxt gərəkdir. Daha güclü maneələrin səni üstələməyinə yol vermək, ya da onlarla mübarizə aparmaq heç də yaxşı deyil – bu, sadəcə əbəs yerə enerji sərfidir. Ən yaxşısı çıxış yolunu tapıb, tezliklə oradan uzaqlaşmaqdır.
e) Çala-çuxurlar səbrli olmağa çağırır. – Çay qəflətən çuxura düşdükdə əvvəlkitək fərəhlə axmır. Belə anlarda ən yaxşı çıxış yolu hər şeyi zamanın axarına buraxmaqdır. Vaxtı çatanda çuxurlar ağzınacan dolur və çay irəliyə doğru axa bilir. Həmin görkəmsiz çala-çuxurların yerində isə hazırda hər kəsin könlünü oxşayan göl yaranır.
f) Biz təkik. – Biz elə yerdə doğuluruq ki, ora bizim qismətimizdir, ora bizi kifayət qədər su ilə təmin edəcək ki, maneələrin və depressiyanın öhdəsindən gələk, mümkün qədər səbrli və güclü olaq ki, irəliləyə bilək. Yolumuzun başlanğıcında zərif və həssas oluruq, adi bir yarpaq belə bizi yolumuzdan edə bilər. Fəqət, bizə həyat verən mənbənin müstəsna fövqəlliyini qəbul etsək, və Onun əbədi müdrikliyinə inansaq, yolumuzu ötməyə lazım olan hər şeyi əldə edə bilərik.
g) Tək olsaq da, tezliklə çoxalırıq. – Səfərimiz boyunca digər bulaqların da suları bizə yaxınlaşır, çünki bu, irəliləmək üçün ən yaxşı yoldu. Artıq bundan sonra bizim sayımız birdən daha çox olur, - və elə bir an gəlir ki, sanki nəyisə itirmişik. Halbuki, İncildə deyilir ki, “Bütün çaylar dənizə axır”. Nə qədər romantik görünsə də, tənha qalmaq mümkün deyil. Biz digər çayın suları ilə qaçılmaz görüşü qəbul edəndə, anlayırıq ki, daha da güclü oluruq, ətrafdakı maneələri daha asanlıqla aşır, çuxurları daha tez doldururuq.
h) Biz nəqliyyat vasitəsiyik. – Yarpaqlar, qayıqlar və fikirlərin. Təki bizim sularımız daha mütəfəkkir olsun, yardımımıza ehtiyacı olan hər kəsi və hər şeyi apara bilsin.
i) Biz ilham mənbəyiyik. – Beləliklə, sözümüzü braziliyalı şair Manuel Bandeira`nın şeirilə bitirək:
Gecələr asta axan bir çay olardım,
Qaranlıqdan qorxmazdım, ulduzlarla saçardım.
Və buludlar səmanı tutsa,
Heç vecimə almazdım.
Bulud da çay kimi sudur.