PAMANAHONG PAPEL
SA
FILIPINO - 2
(Pagbasa at pagsulat tungo sa pananaliksik)

IKALAWANG SEMESTRE
2013-2014

Ipinasa ni: Niko Jose Rulona Ipinasa kay: Gng. Jerry M. Monsale
Suring Sining: Pelikula

Pamagat:
EL PRESIDENTE

Direktor:
Mark Meily

Mga Pagkilala at Parangal:
Inuwi ng El Presidente ang karamihan sa mga parangal ng 2012 Metro Manila Film Festival, ang Ikalawang Pinakamahusay na Pelikula, Ikalawang Pinakamahusay na Aktor, Youth Choice Award, Pinakamahusay na Float, Pinakamahusay na Tunog, Pinakamahusay na Paglapat ng Musika, at Pinakamahusay na Make-up.

I. BOUD
Kalayaan mula sa mga espanyol ang tanging hangad ng ating mga kapwa Pilipino sa panahon nila Gen. Emilio Aguinaldo. Noong binata pa lamang si Aguinaldo isa lamang siyang taga-singil ng buwis. Isang araw may pinuntahan silang bahay kasama ang kanyang matalik na kaibigan upang maningil ng buwis, malayo ang kanilang nilakbay ngunit nang sila’y dumating ay isang matanda ang naratnan nila sa bahay na kanilang sisingilan ng buwis, at sinabi sa kanila ng matanda na matagal na raw hindi umuuwi ang may-ari ng bahay na yun. Siningil nila ang matanda ngunit wala itong pera, kaya hindi na ito pinilit ni Aguinaldo ngunit sinabihan siya ng kanyang kaibigan na dapat masingil nila ang matanda dahil kapag hindi nila ito masingil ay sila ang magbabayad at hindi na nga siningil ni Aguinaldo ang matanda at pagkatapos ay sinabihan ng matanda si Aguinaldo na kay buting tao at hinawakan nito ang kanyang kamay at sinabi ng matanda na maghahahari siya sa isang kahariang hindi niya pamumunuan sa matagal na panahon. Makalipas ang ang mga araw at panahon ay naging isang kapitan Del baryo ng Kabite si Aguinaldo at doon siya nagkalakas ng loob na umanib sa Kataas-taasang, Kagalang-galangang Katipunan ng mga anak ng bayan (KKK) na pinamumunuan ni Supremo Andres Bonifacio.
Isang digmaan ang naganap sa kamaynilaan at pinamunuan ito ni Bonifacio at sa hindi inaasahang pangyayari ay nasawi ang kanyang mga kasamahan at nabuwag ang Katipunan sa maynila, samantalang may naganap ding digmaan sa ibang bahagi ng bansa kasama ang Kabite. Natapos ang mga digmaan at sa Kabite lang ang katipunang hindi nabuwag at nanatili sa pamumuno ni Aguinaldo, sinikap niyang magkaroon muli ng katipunan sa maynila at sa puntong iyon ay napagkasundan ng mga kasamahan ni Aguinaldo na magkaroon ng isang pinuno na idadaan sa isang butuhan upang lalong mapalakas ang katipunan. Pinalitan nila itong Himagsikan sa halip na KKK, nagkaroon nga ng butuhan at sa nagyaring butuhan ay nakatunggali ni Aguinaldo si Bonifacio, ngunit si Aguinaldo ang nahalal bilang Pangulo, lumaban parin si Bonifacio sa ilang posisyon at sa pinakamababang posisyon siya nahalal dahil sa kawalan ng pinag-aralan, mula sa pagiging supremo ng katipunan at ganun ang nagyari sa kanya ay sumama ang loob niya at iyon ang dahilan sa patraydor niya sa himagsikan na pinamumunuan ni Aguinaldo. Dahil doon ay pinahuli siya ni Agunaldo at panatawan ng kaparusahang kamatayan kasama ang kapatid niyang si Procopio Bonifacio na kasamahan din niya sa pagtraydor sa himagsikan. Maraming digmaan ang naganap at napagwagian ito ng himagsikan, at may mga panahong ding natatalo sila subalit hindi sila pinaghihinaan ng kanilang kalooban, sa halip iyon pa ang kanilang daan para lalo nila pag-igihan ang susunod nilang laban at sa puntong iyon ay nag-alok naman ng tulong ang Estados Unidos at tinanggap nila ito. Sa tulong ng mga sundalong amerikano ay nasupil nila ang mga sundalong kastila at sa panahon din iyon ay iniwagayway ni Gen. Emilio Aguinaldo ang watawat ng bansa sa kaniyang tahanan bilang tanda ng kalayaan sa pananakop ng mga kastila at iyon ang araw ng kasarinlan ng ating bansa, ang Independence Day. Ngunit sa pag-aakala na Malaya na talaga ang bansang pilipinas ay hindi pa pala, bagkus ay napasailalim na naman ang Pilipinas sa kamay ng mga Amerikano, dahil sa mga pangyayari sa pagitan ng mga Amerikano at Pilipino ay nagkaroon uli ng digmaan at pinamunuan parin ito ni Aguinaldo. Pinag-utos ni Aguinaldo na ang lahat ng ga Pilipino ay mamundok at mamuhay sa pamamagitan ng Guerilla at doon sumiklab ang labanang Amerikano at Pilipino, sa mga labanan ding iyon ay namatay ang karamihan sa mga General ni Aguinaldo, palipat-lipat sila ng mga kabundukan subalit ng sila’y dumating sa Palanan ay inatasan niAguinaldo ang kanyang mensahero na ihatid ang mga sulat sa susunod nila paruruunan at nahuli ng mga amerikano ang mensahero at doon nalaman kung nasaan si Aguinaldo at nagpanggap ang mga Amerikano kasama ang isang Pilipinong nangangalang Tal Placido at nagapi nila si Aguinaldo. Mapasailalim na muli ang Pilipinas sa kamay ng mga Amerikano sa ilang panahon at doon ay nagkaroon ng mga bagbabago sa ating bansa; nagkaroon ng mga sasakyang, ang mga Pilipino ay nakakapag-aral na sa paaralan at dumating ang panahon na nagkaroon ng kauna-unahang pambansang halalan sa Pilipinas at sinubok parin ni Aguinaldo na tumakbo bilang Presidente ng Pilipinas subalit natalo siya ng kanyang katungaling Amerikano na si Sergio O. Osmeṅa na naging Pangulo ng mga panahong iyon. Natigil ang digmaan at patayan sa pagitan ng Amerikano at Pilipino ng pormal ng naihayag ang kalayaan ng Pilipinas na kay tagal ng minimithi ng ating mga ninuno at isa na si Gen. Emilio Aguinaldo ang nakipaglaban para sa natatanging kasarinlan. Tumanda at namatay si Aguinaldo na may ngiti sa kaniyang mga labi dahil sa nakamit ng minimithi.

II. PAKSANG DIWA (Aksyon)
Masasabi kong malaaksyon ang pilekulang ito dahil pinapakita dito ang labanan sa pagitan ng Pilipno , Kastila at Amerikano. Sa simula pa lamang ng pelikula ay marami ng labanan ang nagaganap para sa pagnanais na maging Malaya ang Pilipinas laban sa mga gusting manakop at pamunuan ang bansa, anumang hirap ang danasin hindi ito alintana ng mga Pilipino.
Kahit may mga panahong may kabiguan sa pakikipaglaban patuloy parin habang may lakas at naroon din ang determinasyon at pagkaka-isang labanan ang Espanyol at Amerikano, marami ang handang magbuwis ng buhay para lang sa kalayaan ng bansa o ng mga Pilipino, pinakita nila ang pagiging makabayan at hindi ang pansariling kagustuhan lamang.

III. PANANAW
Ito ang aking pananaw sa pelikulang ito. Maayos ang pagkakagawa ng pelikulang ito, ang kabayanihan ng mga pangunahing tauhan sa pelikula na nakipaglaban para sa kalayaan ng bansa,naging daan ito upang laging sariwain sa isipan ang hirap ng ating mga ninuno. Lahat ng mga tiatamasa ng mga Pilipino ngayon, ang kalayaan na wala ng iisipan pa ay maituturing utang ito sa kanila.
Maayos ang naging daloy ng pelikula, naipakita nila ang gusto nilang iparating sa mga tagapanuod, naging angkop din ang mga lugar na ginaganapan ng pelikulang ito, maging ang mga gumaganap na artista naipamalas nila ang kanilang galing para lang mapaganda ang pelikula.

IV. PAGLALARAWANG TAUHAN

A. Kabunan
Pinakita ng mga tauhan na anumang hirap ang danasin sa pakikipaglaban hindi ito alintana kung kapalit naman ay kalayaan at kapayapaan. Pinatunayan nila na hindi habang panahon ay mananatiling alipin ang mga Pilipino, mas pinapahalagahan nila ang karamihan o ang bayan kaysa sariling buhay nila at laging pagkakaroon ng pag-asa o pagiging positibo lagi ang pananaw ay hindi nawala sa kanila kundi yun din ang naging dahilan ng kanilang tagumpay.

B. Pang – isahan

 George Estregan (Emilio Aguinaldo)
Isang mabuting tao at may tunay na pag-ibig sa bayan at handang magbuwis ng buhay para lamang sa kalayaan ng bansang Pilipinas, ginugul niya ang buong buhay niya sa paglilikod sa bayan at siya ang naging daan para makamit ang tunay na kalayaan.

 Cesar Montano (Andres Bonifacio)
Isang taong makabayan at nagtatag ng KKK o naging pinuno nito ngunit dahil sa pagpapadala sa damdamin ay nagawa niyang kalabanin ang kapwa niya Pilipino.

 Emilio Garcia (Pio Del Pilar)
Matalik na kaibigan ni Emilio Aguinaldo na kasa-kasama niya hanggang sa kanilang pagtanda.

 Joko Diaz (Procopio Bonifacio)
Kapatid ni Andres Bonifacio na kasamahang tumaksil sa himagsikan.

 Christopher De Leon (Antonio Luna)
Isa sa mga general ni Aguinaldo na hindi naging tapat sa kaniyang tungkulin bagkus ginamit pa niya ang kanyang tungkulin sa pag-abuso sa mga mamamayang Pilipino.

 Cristine Reyes (Hilaria Aguinaldo)
Unang asawa ni Aguinaldo na buong-buo ang suporta sa mga ginagawa nito.

 Nora Aunor (Maria Agoncillo)
Pangalawang asawa ni Aguinaldo at siyang pinakasalan at kasama niyang tumanda.

 Ronnie Quizon (Apolinario Mabini)
Naging tagapayo ni Aguinaldo kung anu-ano ang mga magagandang dapat gawin sa pamamalakad ng bansa at ginamit niya ang kanyang talino para sa ikabubuti ng mga Pilipino. Kahit isa lamang siyang lumpo ay hindi ito naging hadlang para makatuolong siya upang makamit ang kalayaan ng Pilipinas.

 Ian Veneracion
Isa sa mga pinuno ng mga sundalong kastila na naging mahigpit na kalaban ni Aguinaldo.

 Baron Gaizler
Isa ring pinuno ng mga sundalong kastila na nag-utos na patayin ang mga mamamayang Pilipino na sumusuporta sa Katipunan.

 Dennis Padilla (Tal Placido)
Isang pinuno ng mga sundalong kastila na nagdakip kay Aguinaldo sa Palanan.

V. PAGSUSURI
Maayos ang pagkakagamit ng mga salita ayon sa linya ng bawat artista, maging ang kanilang kilos at galaw ay sakto sa daloy ng kwento. Maayos din ang pagkakagamit ng salita ng mga espanyol at naging sakto din ang tunog at musikang ginamit sa bawat senaryo.

VI. REAKSYON
Napakaganda ng pelikulang ito na pinamagatang El Presidente, isang pelikulang nagyari sa totoong buhay noong panahon ng pananakop ng mga espanyol. Nakakawiling panuorin at maraming aral ang makukuha dito lalo na sa mga bata dahil nakakadagdag ito ng kaalaman tungkol sa mga pangyayari sa pananakop ng mga espanyol sa ating bansang Pilipinas, kahit anung mang edad meron ang tagapanuod ay bagay na bagay ang pelikulang ito. Maging ang mga artistang gumanap,makikita sa kanila ang papoporsigi na magawa ng maayos ang nasabing pelikula, maging sa mga gumanap bilang mga espanyol ay maayos ang kanilang pagkabigkas ng wikang kastila.
May aral ng pag-ibig sa bayan at pagkakaroon ng detereminasyong manindigan kung anu ang tama at mali at huwag makuntinto sa pagkaalipin kundi lumaban o ipaglaban ang sariling atin at yun ay ang ating bansa, maging ang pagkakaisa para makabuo ng matatag at maayos na samahan at ang pagkakaroon ng pananalig sa ating poong lumikha at ang pagtutulungan sa panahon ng kaguluhan at kagipitan na kagaya sa mga pangyayayri sa pelikulang ito, maging ang pagiging disiplinado na sumunod sa kautusan sa mga nakakataas sa gobyerno kung ang hangad naman ay kalayaan at kapayapaan ng bayan.
Naging hamon din ang pelikulang ito sa mga taong walang ginawa kundi ang makalamang sa kapwa at pilit na itinataas ang sarili kahit hindi naman kalooban ng nakararami at sa mga taong gumagawa ng kaguluhan sa bansa.
Malinaw na kaylan man ay hindi magtatagumpay ang kasamahan laban sa kabutihan. Walang magandang buhay na naghihintay sa mga taong tumatalikod sa sariling bayan.
Sa huli, ang pelikulang ito ay magandang hakbang para sa sineng Pilipino, masasabing nakakalikha ito ng matinding diskusyon tungkol sa kasaysayan at masasabing makakalikha ito ng panibagong interes sa kasaysayan ng bansang Pilipnas.