“SA BAWAT LIMANG UMIIBIG AY ISA LANG ANG MAGIGING MASAYA, ALIN KA KAYA SA LIMA?”
“PARA KAY B”, unang beses na narinig ko ang pamagat na ito ay nagtaka na ‘ko. Bakit ganoon? Ano yung B? Sino si B? Agad kong hinanap ang librong ito na isinulat ni Ricky Lee. Nang matagpuan ko na, aaah ito pala yon. Istorya na patungkol sa Love. Sina Irene, Sandra, Erica, Ester at si Bessie, limang babae na may kanya-kanyang istorya patungkol sa kani-kanilang buhay pag-ibig. Unahin natin kay Irene, habang binabasa ko ang istorya nya ay nagkaroon na ako agad ng pagkalito. Ang una ay nasa restaurant lamang sila tapos bigla nalang malilipat ang istorya sa nakaraan niya, ngunit habang patuloy ko pa din itong binabasa ay unti-unti na ding nasasagot ang mga namuong katanungan sa isip ko. Naitawid ng maayos ang kwento, detalyadong detalyado ngunit hindi maikakailang nakakabitin din. Maraming katanungan sa karakter ang naiwang hindi nasagot. Ang sabi ko nga sa isip ko “Ano yun? Nakakainis naman si Jordan, ‘di hamak tanda nya kay Irene ngunit hindi nya maalala ‘to. Ang imposible naman.” “Ganoon nalang? Pagkatapos nya makipag make love kay Jordan ay lalayasan nalang niya ito basta-basta?” “Yung kaputol ng buhok at yung boses sa walkman ni Fr. Zuniga hindi nasagot kung kanino, nakaka-curious din kasi. ” ang nasa isip ko nang natapos ko nang basahin ang kwento ni Irene, baka ang nais iparating ni Ricky Lee ay bahala na ang mga mambabasa ang magbigay ng ending. Sumunod si Sandra, nakakatuwang naikonek ang pangalawang istorya sa una. Kung saan nag-in sa motel sina Irene at Jordan ay andoon din si Sandra, kung saan siya nagtatrabaho. Nakilala at nakakwentuhan ni Sandra ang isang writer. Hindi nagtagal ay nagkapalagayan na ng loob kaya naishare ni Sandra ang naging karanasan naman niya sa pag-ibig. Habang binabasa ko ang istorya niya ay nakaramdam ako ng kaunting pagkahinayang at awa sakanila ng kuya niyang si Lupe. Nairelate ko ang istorya nila sa kakilala ko na magpinsang buo naman ang nagkaibigan at nagbunga pa ito ng dalawang supling. Ramdam ko ang galit ng ama ni Sandra at Lupe ngunit ramdam ko din ang sakit ng dalawang taong wala naman silang ibang ginawa, nagmahal lang sila. Yun nga lang, sa mata ng kahit kanino man ay mali ang kanilang pag-iibigan. Nakakalungkot ang naging ending nilang magkapatid. Si Lupe ay napariwara na ang buhay at si Sandra naman nagpakasal sa taong hindi niya mahal at kahit kalian hindi niya magagawang mahalin. Naiinis ako kay Ricky Lee ng mga panahong natapos ko na mabasa ang kwento ni Sandra. Bakit hindi manlang niya binigyan ng magandang ending sina Irene at Sandra. Ang kwento ni Ericka ang pinaka tumatak sa isip ko. Ang kwento niya ang talagang nakakuha ng atensyon ko, yung tipong kinakabahan ako sa bawat eksena, Yung feeling na natatakot ako sa mga susunod na mangyayari, hindi ko mahulaan kung ano na nga ba ang susunod na magaganap, wala akong ideya basta patuloy lang ako sa pagbabasa. Hindi ko na mabitawan pa ang libro kahit na may inuutos na sa akin ang superior ko. Subalit habang nasa kalagitnaan ako nang pag’e-enjoy sa pagbabasa ay bigla nalang ako napamura. Bakit? Nag-ending na ang istorya. Para akong si Irene na bigla nalang isinigaw ang sagot dahil nag co’compute siya ng math sa isip niya, subalit sa halip na number ang isinigaw ko ay sh*t ang sinabi ko. Nakakainis. Hindi ko tanggap ang ending niya. Hindi talaga. Bakit ganoon? Dalang dala ako sa Maldiaga, ang inosente at nakakatuwang si Ericka, Si Jake na puro kalokohan subalit nagbago nang natutong umibig. Si Mrs. Baylon at ang dalawa nitong kaibigan. Lahat nang yan ay kathang isip lamang. Lahat ng ‘yan ay isinusulat lamang ng isang writer. Parang napaglalaruan sila, mga karakter sa isang nobela na may totoong pakiramdam kagaya ng totoong tao. Ika-apat, ang kay Ester. Nagkagusto sa kapwa babae, sa babaeng naging kasambahay nila, si Sara. Matapos may mangyari sakanila ay umalis na si Sandra kila Ester at hindi na muling nagpakita. Makaraan ng napakaraming taon, sa tulong ng anak na bakla ni Ester ay muli silang pinagtagpo, ngunit sa pagkakataong ito may asawa’t anak na si Sara. Ang muli nilang pagkikita ang naging dahilan kaya nalaman ni Ester na may gusto din sakanya si Sara. Isang gabi sumunod si Sara sa bahay nila Ester at muli silang nagtalik pagkatapos ay pinagpasyahan ni Sara na twing Byernes ay dadalawin niya sa bahay si Ester. Habang binabasa ko ang istorya na ‘to ay nandiri ako. Same- sex relationship at may nangyari pa sa kanila? Parang hindi ko maatim, dahil naiimagine ko. Ganun pa man ay sa wakas, nagkaroon na din ng isang matinong ending sa tatlong istoryang nabasa ko. Bagamat hindi ganoon kasaya ay ayos na din. Sa istorya ni Ester, walang nang-iwan, walang iniwanan. Hindi man sila nagkakasama araw-araw kagaya ng dati ang mahalaga’y walang ni isa sakanilang dalawa ang may balak na mang-iwan. Ang pinaka huli ay si Bessie, nakaramdam ako ng awa kay Lucas, ilang beses na kasi siya napagmumukang tanga ni Bessie ngunit hindi padin nagbabago ang nararamdaman niya para rito. Siguro yun na nga ang katibayan sa kasabihan na Love is Blind. Sa aking palagay ay si Bessie na ang pinaka wild sa kanilang lima. Normal na sakanya ang makipag talik kung kani-kanino. Ilang relationship na din ang nasira at napaghiwalay niya. Subalit habang binabasa ko ang istorya niya, nila ni Lucas ay napapakita padin ang good side ni Bessie iniisip ko, kaya siya nagkaganon ay dahil sa naging karanasan niya noong bata siya. Ngunit hanggang huli ay hindi na naireveal ang nangyari sakanya. Napagtripan ni Brigs at mga kaibigan nito na bugbugin si Lucas sa tinitirhan mismo ni Bessie, walang nagawa si Bessie sa halip ay sinisi pa niya si Lucas. Simula noon ay hindi na muling nagpakita pa si Lucas kay Bessie. Natapos ang istorya. Muli, wala na namang happy ending. Puro bitin ang kwento, yan ang nasa isip ko matapos ko mabasa ang limang istorya, ngunit habang patuloy kong binabasa ang Totoong Kwento sa Totoong Kwento ay mas nalinawan pa ako. Inireveal na ang Writer na nakilala ni Sandra at ang sumusulat ng mismong istorya ay si Lucas. Ginagawa niya ito para kay Bessie na patuloy niya pading inspirasyon sa pagsusulat. Kaya ang naging title ay “PARA KAY B”. Sa huli ay nabigyan niya ng magandang ending ang lahat. Si Irene at Jordan ay muling nagkita at nagkasama na. Si Ericka ay nakakita ng bago niyang mamahalin. Si Bessie at Lucas na nasa istorya ay nagkaroon ng hint na maaring muli silang magkita, napatawad na siya ni Lucas at mukang handa nang magbago si Bessie para sakanya. Pinapakita lamang nito kung gaano kapowerful ang isang writer, nababago niya ang pwedeng mangyari sa mga karakter. Ang kay Sandra at Lupe, ang kay Bessie at Lucas sa totoong buhay ay hindi na nabago pa ang ending. Dahil kagaya nga ng sabi sa isang quota “Sa tunay na buhay, pag nangyari na, iyon na. Walang revision.” Nagustuhan ko ang Nobela, ang mga twist ng istorya ay hindi basta-basta. Matapos ko itong basahin ay naging idolo ko na si Ricky Lee. Napaisip nga ako, saan niya kaya hinuhugot ang mga ganitong hugot. Naisip ko din, hindi kaya siya si Lucas? Ganoon pa man ay may ilang bagay na napansin pa din ako. Nagmistulang palaisipan pa rin sa akin kung kanino yung kaputol na buhok at ang boses sa walkman ni Fr. Zuniga, Nabuntis si Mrs. Bylon ngunit kanino? at Si Lupe, ano kaya ang susunod na gagawin niya pag nakalabas na ng kulungan. Pero on a scale of 1-10, 9.9 ang maibibigay ko. Nobela na may puso, mga istorya na totoong nangyayari sa totoong buhay.