ORANG YANG BERTANGGUNGAN DENGAN ‘MENGEMUKAKAN DIRI’ Menurut Seksyen 16 Akta Perkongsian 1961 menyatakan bahawa tiap-tiap orang yang dengan perkataan yang dilafazkan atau dituliskan atau dengan tingkah lakunya menggambarkan dirinya, atau yang dengan disedarinya membiarkan dirinya, digambarkan, sebagai seorang pekongsi dalam suatu firma tertentu bertanggungan sebagai seorang pekongsi kepada sesiapa yang dengan mempercayai mana-mana representasi sedemikian telah memberi kredit kepada firma itu, sama ada representasi itu telah atau belum dibuat atau disampaikan kepada orang yang memberi kredit sedemikian oleh atau dengan pengetahuan pekongsi zahir yang membuat representasi itu atau membiarkannya dibuat dengan syarat bahawa jika, selepas kematian seorang pekongsi, urusan perkongsian itu diteruskan atas nama firma yang lama, penggunaan berterusan nama itu atau nama pekongsi yang telah mati itu sebagai sebahagian daripadanya tidak dengan sendirinya menjadikan harta atau benda wasi atau pentadbir bagi pekongsi yang telah mati itu bertanggungan bagi apa-apa hutang perkongsian yang dilakukan selepas kematiannya.
KES PUBLIC PROSECUTOR LWN WONG Wong didakwa telah melakukan jenayah pecah amanah oleh pekhidmat di bawah Seksyen 408 Kanun Keseksaan. Persoalan dalam kes ini ialah sama ada tertuduh adalah seorang pekerja atau rakan kongsi dalam tempoh yang berkaitan. Ia menegaskan, antara lain, bahawa firma itu beberapa kali mengemukakan tertuduh sebagai rakan kongsi kerana statusnya dalam firma itu ialah seorang ' rakan kongsi bergaji ' walaupun dia sebenarnya seorang pekerja semata-mata. Perbicaraan diadakan di mahkamah tinggi yang memutuskan bahawa doktrin mengemukakan diri hanya terpakai yang memihak kepada pihak ketiga yang berurusan dengan firma itu. Ia tidak terpakai dalam kes jenayah bagi membuktikan bahawa orang luar yang dikemukakan sebenarnya adalah rakan kongsi dalam perkongsian untuk membolehkan orang luar yang dikemukakan itu melarikan diri tanggungan jenayah yang timbul daripada kedudukan sebenar sebagai orang luar. Menurut George Seah FJ, ia dihujah oleh pendakwaan bahawa firma itu beberapa kali mengemukakan tertuduh sebagai rakan kongsi sedangkan statusnya hanya sebagai 'rakan kongsi bergaji' dalam firma itu. Ia telah lama ditetapkan bahawa seseorang yang bukan seorang pekongsi menjadi bertanggungan jika dia ialah seorang rakan kepada orang-orang yang dia berkelakuan sedemikian untuk membawa mereka untuk bertindak atas anggapan bahawa dia seorang pekongsi sebetulnya. Doktrin ini adalah tidak lebih daripada ilustrasi dalam prinsip umum estopel oleh kelakuan. Doktrin mengemukakan diri hanya terpakai dan memihak kepada orang yang berurusan dengan firma dan percaya bahawa orang yang mereka berurusan itu adalah ahli firma itu. Doktrin sepenuhnya disalahgunakan apabila ia dikembangkan di luar prinsip di mana ia terletak. Ia tidak boleh memohon dalam kes jenayah untuk membuktikan bahawa orang yang luar sebenarnya rakan kongsi untuk membolehkan dia untuk melarikan diri tanggungan jenayah yang timbul daripada kedudukan sebenar sebagai orang luar.