Sa Dulo ng Session Road
Naglalakad lang tayo, nagtatawanan,
Nagkukwento ka tungkol sa kanya,
Ako namang si tanga, nakikitawa,
Pero alam mo? Ang sakit sakit na.

Sabi mo, talagang bagay na bagay kayo,
Pareho kayo ng mga inaayawan at ginugusto,
Pareho kayo ng mga paborito,
Ako naman, tango ng tango, para kang nanggagago.

Nakakita ka ng strawberry taho, sabi mo paborito niya,
Buti pa siya, naalala mo.
Eh ako? Naaalala mo rin bang paborito ko rin ‘yun?
Na kapag kasama kita, nakakatatlo ako nun?

Bumili ako ng taho, bigla mong ginulo ang buhok ko,
Sabi mo, “Oo nga pala, paborito mo rin yan”
Ngumiti ako nang pilit, pero alam mo ‘yung totoo?
Gusto kong sabihing, “Ganyan ka naman! Pangalawa lang ako sa’yo.”

Inakbayan mo ako, napangiti ako,
Pero itinago ko at hindi ako tumingin sa’yo,
Baka mamaya, mapansin mo,
Baka mamaya, mapaamin pa ako.

Nagsimula ng magharumentado ang puso ko,
Malamig naman pero namumuo ang pawis sa noo ko,
Hindi naman ako pasmado, pero basang-basa ang kamay ko,
Leche naman Jethro! Bitawan mo nga ako.

Sa kalagitnaan ng daan, tinanong mo ako,
“Ren, bakit ‘di ka nagboboyfriend?”
Napatawa ako, natural, hindi nagpapanggap,
Tanga ka ba? Gusto mo bang agawin kita sa kanya?

Gusto ko mang pakawalan ang mga katagang iyon,
Pinigilan ko ang sarili ko at bahagyang sumuntok sa dibdib ko,
“Ano ka ba! Ayoko ng mga ganyang bagay”
Leche ka Kupido! Bakit naman kasi si Jethro?

Natatanaw ko na yung dulo ng daan, unti-unting lumuluwag ang dibdib ko,
Pakiramdam ko tuloy flat-chested na ako,
Malapit na akong makatakas sa kabaliwan kong ito,
Pero talaga kasing leche ka kaya hinawakan mo ang mga kamay ko,
Tumingin ka nang diretso sa mga mata ko,
At sinabing, “Kapag nagkaboyfriend ka na, ‘wag mo akong kakalimutan ah!”

Gusto na kitang murahin at sabihing,
“Sira! Paano kita kakalimutan?
Kung ikaw nga yung gusto ko? Kahit manhid ka, ikaw pa rin ang gusto ko!
Kahit may amoy ang paa mo, ikaw pa rin ang gusto ko!
Kahit panget ka, ikaw pa rin ang gusto ko!”

Pero hindi ko magawang sabihin, kasi kaibigan kita,
At ayokong mawala ka, dahil lang dito sa bwisit na nararamdaman ko para sa’yo,
Kaya hangga’t kaya ko, pinipigil ko,
Hanggang kaya kong magpanggap, tinatago ko.

Malapit na ang dulo ng Session Road, napabungtong hininga ako,
Maghihiwalay na tayo ng daan,
Nagulat ako nang yakapin mo ako at bumulong ka sa tenga ko,
“I love you Ren.”

Leche ka Jethro!