What Am I for You
WeirdyGurl Copyright by Ms. Shems

Prologue

“Gising na Naya” Pukaw ng kanyang mama. Inaantok pa siya ng iangat niya ang kanyang ulo at tumango sa kanyang ina. “Maligo ka na at baka ikaw ay mahuli sa Graduation mo” utos nito na may pagpapaalala. Nang maranig ang sinabi ng kanyang ina ay biglang nagising ang katawang lupa ni Shanaya. Graduation day! Dali-daling pumunta si Naya sa banyo upang maligo at ng makapaghanda narin. Ito ang ang araw na pinakahihintay ni Naya, ang araw ng kanyang Graduation sa High school. Hindi naman siya excited na sa wakas ay natapos na niya ang apat na taon na puno ng pasakit at mahabang puyatan sa paggawa ng mga projects at assignments, sa katunayan pangalawa lang iyun kung bakit siya excited. Ang totoo niyan excited siya sa sasabihin ng kanyang long-time crush na si Icen sa kanya. Matagal ng hinihintay ni Naya ang araw na ito dahil sa wakas malalaman na niya ang sasabihin sa kanya ng my love niya. Kinikilig na nga siya eh. Paulit-ulit kasing sinasabi ni Icen na may sasabihin siyang ikakagulat ng lahat after two years, e sa huling araw na iyun ng pasukan noong second year sinabi ng binata sa kanya, kaya tinantiya na niyang sa Graduation ang BIG DAY. Kaya super excited na siya. Ang totoo niyan ‘di niya naman type itong si Icen my loves niya eh. Sa katunayan nga niyan eh, ay inis na inis siya sa kapreng iyun eh! Hello! Hindi kaya sila friend noon at bigla lang itong tinukso si Shanaya na napakaliit ang pasensiya kapag inaasar. Pakialaman ba lahat ng makikita niyang bagong mga gamit niya? Pati bagong new friend na boy hindi siya tinatantanan ng mahaderong kapre! Kaya na inis na talaga siya ng bonggang-bongga. Hayun na nga “THE REST ARE HISTORY”, hindi niya na namalayang mahal niya na pala ang kapreng iyun! Haiii pag-ibig nga naman bigla nalang dumadating. Hindi naman popular ang my love niya, weird kasi, peru marami namang ibang schoolmates at classmates niyang nagsasabi na cutie siya, dagdag pogi points na ang pagka six footer nito, maputi at ayun na nga cutie siya. Sa katunayan nga kasundo ni Naya ang family nito kaya feeling niya boto ang mga ito sa kanya. At feeling niya magtatapat na ito ng tunay niyang feelings para sa kanya.

Grabeh! Nakaka-excite naman!

“Hoi!” “Anak ng pusang mataba!” Nasapo niya ang dibdib sa pagkagulat at huminga ng malalim. Ano ba naman itong si Jolly may balak pa atang patayin ako sa pagkagulat! Mahulog kaya ang puso ko? Masasalo mo ba? “Ano ba naman Jolly manggulat ba?!” “E sino ba kasi iyang hinahanap mo’t para kang pusang hindi makaanak diyan?” “Wala” maikli niyang tanong. Hinahanap ni Naya si Icen. Hindi na kasi ito mapakali sa kung ano ang mangyayari mamaya. Malakas na ang tibok ng puso niya kahit ‘di pa nakikita ang binata. “Ai ang lola marunong ng magsinungaling” akusa nito na may panunukso “Ang sabihin mo hinahanap mo lang ang Ice Ice baby mo. Ano na? naabot na ba ng radar mo ang my love mo?” Inirapan lang niya ang kaibigan. “Jolly kung wala Karin lang namang maitutulong sa akin mabuti pang hanapin mo na lang ang “YOUR INSPIRATION” na si Palito!” “Paolo no! hindi siya Palito tiyaka ang gwapo-gwapo kaya ng MY INSPITATION ko nuh” “Whatever!” Alam niyang ito lang ang makakapagpatahimik sa kaibigan niya. May gusto kasi ito sa first honor ng batch naming si Paolo Castillo. Isang genius na guy na cutie din naman kahit medyo masungit, na palaging deadma, na kapwa honor lang ang kaibigan, na tahimik. Ah Ewan! Pakialam niya ba sa love story ng kaibigan niya, happy na siya kung saan happy ang kaibigan niya. “Oh ayan na pala si my love mo eh.. ehehehe” “Asan?! Asan?! Asan?!” “Hayun oh!” Inikut ng kaibigan nito ang katawan niya na parang manika at tiyaka itinuro ang lugar na kinatatayuan ng my love niya. Na istatwa nalang siya bigla when their gaze met at may gumuhit na ngiti sa mukha ng binata. OMG! Napakagwapo talaga niya, usal nalang niya sa

isip niya. He was wearing a long sleeve white polo with black tie that suits him well. Mas naging mukhang mature ito at gwapo. At ito namang si Shanaya feeling niya huminto na ang pag-ikot ng mundo. Malakas na rin ang tibok ng puso niya at pigil ang hininga. “Magtatapat na sayo iyan mamaya best kaya chilax ka lang” bulong sa kanya ni Jolly sabay tapik sa balikat nito ‘saka umalis. Natapos na ang seremonya ng kanilang pagtatapos, nagtapos ito sa pag-iiyakan na may halong saya at lungkot. Masasabi niyang isa ito sa mga mahahalagang event na hindi niya makakalimutan at dala-dala niya sa pagtanda. Uber naman hanggang sa pagtanda pa talaga? Peru ma me-miss niya talaga ang kagagahan niya at kung anu-ano pang kahihiyang ginawa niya sa high school life niya. Peru wait! Hindi naman reminiscing in the past ang drama ko ngayon eh? Asaan na ba ang my love ko? Naku naman! Baka nakalimutan na ng my love ko ang pangako nito? Unfair naman yata iyun?! “Anak, halika dito!” tawag sa kanya ng mama niya. “Jazz anak kunan mo kami ng kapatid mo” “Gawin ba akung photographer!” reklamo ng kuya niya. Itong si kuya talaga kahit kailan napaka reklamador simpleng pagkuha lang ng picture eh! Ai naku hindi parin ako makapaniwalang gusto mong magpari at ganyan kasama ang ugali mo. Naku kung hindi lang kita kuya… baka di kita matantiya at..! “Haii naku Jazz anak huwag kanang magreklamo minsan ka na nga lang namin makakasama dahil na sa seminaryo ka at tiyaka big day to ng kapatid mo” “Makasama daw? E gagawin nyo lang akung tagapicture eh” “Aisssh! Picture-ran mo na kami at ng matapos na!” “Sige na pose na!” suko ng kapatid niya at ready na to take pictures. “Anak smile!” Pose…Smile... CLICK! “Kasama naman ako” Pose…Smile... CLICK! “Kayo naman ni Jolly” Pose…Smile… CLICK! “Wacky!” Pose…Smile… CLICK!

“Nakita mo ba si Icen best?” mayamayang tanong ni Naya sa kaibigan. “Bumaba ata eh?” “Ano! ba’t di mo sinabi?! “E ‘di kanaman nagtatanong eh?” Haiii naku! Dali-daling bumaba si Naya mula fourth floor down to ground floor. Hinihingal siya ng mamataan ang binata na nakatayo malapit sa imahe ng Mahal na Birhen. Huminga muna siya ng malalim at naglakad patungo sa kanya. THIS IS IT! GAMBATTE! Kunwaring napadaan lamang siya. Kinagat naman ni Icen ang gimmick nito at bigla siyang tinawag. “Shana!” “Icen?” pagkukunwaring tawag nito sa pangalan na may gulat pa. OMG! This is it! This is really, really, really, really is it! Is it! Icen say that you love me too. “May hinahanap ka ba?” tanong nito sabay lapit sa kanya. “Ah wala naman napadaan lang. Bakit?” Ano ba Icen sabihin mo na kasi eh! “Well, ahmm.. about what I said to you before” nahihiyang sabi nito, sinuklay nito ang buhok gamit ang kamay niya. Which is really cute! Nagmukhang runaway model tuloy ito. “That two years after?” Tumango lang ito ng marahan. “What about it?” Ayan na magtatapat na! Kaya mo iyan Shanaya! Malakas na malakas na ang pagtibok ng puso ni Naya. “Thank you” sabay ngiti. “Huh?!” Huh? Iyun lang ang naging sagot ni Naya kay Icen sa sobrang pagkadismaya nawalan tuloy ito ng lakas para magsalita at napatitig na lamang sa binata.

“Sabi ko thank you,” ulit nito “Salamat sa lahat, sa pagpapasensiya at pag-intindi mo sa mga kakulitan ko. Thank you na hinayaan mo akung mahalin…mahalin kita bilang isang kapatid. Thank you talaga sa lahat Shana. Thank you! Thank you!” Hindi pa nakuntinto niyakap pa siya nito. Puro THANK YOU nalang ang naririnig ng tinga niya. Nasa hangin parin ang isip nito dahil sa mga narinig. Thank you? Iyun lang?, tanong nito sa sarili. Dalawang taon ang hinintay niya tapos thank you lang? Nagbibiro ba siya?! “Shana?! Shana?!” pukaw nito, napansin kasi nitong parang wala ito sa sarili. “Okay ka lang ba?” “Ah…eh..o-okay lang ako” HINDI AKO OKAY!!! Gusto ng maiyak ni Naya kaya lang nakakahiya naman ‘pag sa harap pa siya nito iiyak. Baka sabihin pa nitong “Tears of Joy ba iyan?”. Sus ko po! Mababaliw si Naya pag ganoon nga ang mangyari, kaya pinigilan niya nalang ang sariling maiyak. “Icen halika na!” “Naku Shana tawag naku nila mama. Mauna na ako huh?” Paalam nito “See you soon. Have faith. Wish You Luck!” Niyakap pa siya ulit nito tiyaka ngumiti at umalis. Tiningnan nalang ni Naya ang papaalis na si Icen. Hindi parin siya makapaniwalang iyun na iyun?! Hindi naman siguro ito panaginip nuh? Please can someone wake me up?! Napaupo nalang ito sa gilid at tuluyan ng tumulo ang luha niya. Great! Graduation na Graduation heart broken siya! Anong say no?!

Chapter one

“Oh nakatingin ka na naman sa teddy bear na iyan” sita ng isang tao. Napatingin tuloy si Naya sa taong nakatayo sa may pinto ng residence suite niya sa Ospital. Si Jolly, nang makita ang kaibigan ay muling tinitigan ang teddy bear at nagpanglumbaba sa desk nito. “Sampung Taon na ang nakakalipas Shanaya mag move-on ka na nga?!” Naka move on nanaman talaga siya kaso hindi niya malaman-laman bakit nadadala niya kung saan-saan ang regalong blue teddy bear ni Icen sa kanya noong high school bilang birthday present. Matagal niya ng binaon sa limot ang binata at ang pag-asang magkikita pa silang muli. Isa ng matagumapay na Pediatrician si Naya at nagtatrabaho bilang resident physician sa St. Lukes Hospital. Meron na din itong clinic sa labas ng Ospital. She can finally say that she was fully satisfied at what she had come in her chosen career. Naalala pa niya noon na ayaw niyang mag doctor dahil sa hindi niya carry ang dugo but she had bravely overcome her fear and become a doctor, and she was proud of it. “Nakikinig ka ba Shanaya?!” Bumuntong hininga lang ito at nagsalita. “Anong akala mo sa akin masokista?!” panimula niya “Kaya ko lang naman palaging daladala ang bear na ito dahil sa ito lang ang ipinasok na stuff toy ni mama sa malita ko. Alangan namang bumalik pa ako sa bahay at palitan ito na ang layo-layo ng San Gabriel. And I’m over with him! Matagal na akung naka move-on sa kagagahan ko sa kanya. I’ve already accepted the fact that he didn’t felt the same way that I have for him, that it was just purely brother and sister affection.” “Good” maikling sagot ng kaibigan sabay ngiti. “Teka nga,” hinarap nito ang kaibigan na kasalukoyang nakaupo sa visitor couch “Ba’t ka ba nandito? Mamaya pa ang shift mo huh? Ang aga mo yata?” Pinaningkitan niya lang ito ng mata, habang nginitian naman siya ng kaibigan ng matamis. Gaya ni Naya kumuha din ng medicine course si Jolly peru bilang nurse, ayaw niya kasing mag buting-ting ng ibang katawan mas carry niya pa daw ang mag nurse kaysa mag doctor kaya ayun. “Wala lang, napaaga lang ang dating ko at dahil sa hindi ko pa naman shift dito na muna ako”

“Ahhh… sosyal mo rin ano? Dito mo pa naisipang magpalipas ng oras. Kung iyang pagupoupo mo diyan ay itinulong mo sa emergency ward at ng may pakinabang ka naman” “Hindi naman kasama sa paycheck ang helping hand eh. Why tulong?” Binato ni Naya ang kaibigan ng kung ano at napaitlag sa sakit. “Ano ba naman Shanaya Martha Fernandez biro lang naman iyun eh!” “Umayos ka kasi Jollyana Anne Galliano!” sumbat nito na may halong tawa. Umupo ito ng maayos. “Maayos naman ako ah, nakahiga ba ako?” pagrarason nito sa hangin. “Narinig ko iyun!” Napakamot nalang ito sa batok. “Ai Naya nabasa mo na ba ang latest Issue ng Yes magazine?” “Ano naman ang babasahin ko doon? Buhay ng mga taong na sa limelight? Why waste money for that magazine?” “Hmmm.. I thought nabasa mo na?” “Ano bang meron doon?” “E kasi si Icen Matthew Beltran lang naman po ang cover nun” Si Icen? Napatigil ito, pati ang puso niya ay tumigil sa pagtibok ng marinig ang pangalan ng kaisa-isang lalaki na minahal niya. Nagtataka nanaman siya bakit sa tuwing may marinig siyang Icen ang pangalan, pati mga taong bumibili sa tindahan ng Ice? Hindi niya mapigilang maalala ang binata. Nababaliw na ba siya? It’s been ten years since she last saw the guy and after that she hadn’t heard a thing about him, and now malalaman niya nalang na nasa cover na pala ito sa isang sikat na magazine . “Alam mo Best? Ang yaman-yaman na ng kapreng iyun” hindi makapaniwalang kwento nito “At ang gwapo-gwapo na ni fafa Ice Ice baby huh, muntik na ngang tumulo ang laway ko ehehehe. May ari na pa la ito ng mga sikat na resorts at bakasyonan sa buong Pilipinas! Grabeh, akalain mo naman? Grabeh! Ang wafo na nga, mayaman pa” Tila na wala na sa realidad itong si Naya, wala na siyang pakialam sa kung ano ang pinagsasabi nitong si Jolly. Napunta na yata siya sa ibang mundo, sa mundo ni Icen dahil puro Icen nalang ang nakikita niya. Ang ngiti nito, tawa, panunukso, pang-aasar… haiiizz..marahil marami na ang nagbago sa dating Icen na nakilala niya. Marami siguro itong girlfriends? May girlfriend kaya ito? Tanong niya sa isip. Mukhang hindi nasiyahan si Naya sa naisip at gustong e-erase sa utak niya. “Ano ba Shanaya! Gumising ka nga! Nakikinig ka ba?” pukaw ng kaibigan.

“Ah…OO” tumango siya “Narinig ko ang lahat, na mayaman na siya at gwapo” “At engaged na rin sa isang business woman” dagdag nito na may pagkadismaya. Ano engaged na si Icen?! Tuluyan ng nadurog ang puso ni Naya. Wala pala itong girlfiend, fiancé lang. Sa hindi malamang kadahilanan parang gustong umiyak ni Naya. Naiinis siya sa sarili, matagal niya ng limot ang binata peru bakit ganoon? Nasasaktan parin ang puso niya, daig pa niya ang ipinako sa cross. Hindi na niya alam ang nararamdaman niya, peru isa lang ang sigurado siya: Hindi pa tuluyang nilimot ng puso nito ang binata.

Chapter two

Nakatanaw lang sa labas ng binatana niya si Naya, masyado ng gabi ng umuwi siya sa dating bahay nila at tanging si Manang Ising lang ang kasama nito. Matagal na kasing lumipat sa bagong bahay nila ang mga magulang at ang lola niya. Habang nakatanaw lang sa malawak na kalawakan ng gabi, sinusubukan niya namang mag bilang ng mga bituin para mawala lang ang nasa-isip niya. Ilang araw nang nakalipas noong nalaman niya na engaged na pala si Icen at hanggang ngayon wala parin sa katinuan ang isip nito. She can’t even let a day passed without worrying at thinking about it. Ayaw niya namang magkwento sa kaibigan dahil alam niyang manunukso na naman iyun at wala parin siyang mapapala. She knows her friend more than anyone else. Bigla-biglang tumunog ang cellphone niya, sinagot agad niya ito without even looking who the caller is. “Hello” walang ganang sagot niya. “Anak kumusta ka na?” pangungumusta ng sa kabilang linya. “Ah ma ikaw pala, napatawag po kayo?” “Hindi na ba pwedeng tumawag ang isang ina sa anak?” birong pagtatampo ng ina. “Si mama talaga oh! Syempre pwede naman” napangiti nalang ito bigla. Si mama talaga oh kahit kailan parang bata. Hindi naman strikta ang ina nito, wala nga siyang problema sa ugali nito kasi Cool na mama maliban sa madali itong mag panic. “O kumusta na? Ngayon ka lang ba dumating?” “Medyo.. si papa po kumusta?” “Mabuti naman ang papa mo busy lang palagi sa school alam mo na? ehehhee”

“Eheheheh” tumawa lang si Naya at pumunta sa kama niya at nahiga. “Si papa talaga masyadong dedicated sa pagiging professor diyan. E kumusta naman po iyung school na pinagawa nyo diyan mama?” “Okay lang naman Naya, marami na tayong natutulungang mahihirap dito and speaking of tulong pwede ka bang mag-leave muna sa work mo?” “Huh?! Bakit naman po ma?” “E kasi isasama sana kita sa resort na bagong kaibigan ko---“ “Ma alam mo namang wala akung panahon para gumala” sumbat niya kaagad sa ina. “Alam ko naman Naya eh.. it’s not just a vacation we have a mission there” “Anong mission nanaman ba iyang sinasabi nyo ma? May balak ba kayong sumali sa sindikato?” Natawa lang ang ina “Hindi ano ka ba… kaya kita isasama dahil may charity work ako doon. Baka ko gusto mong magbigay ng free check-ups sa mga bata sa isang Island?” “I don’t understand ma… Sa resort tapos Island?” “E kasi ganito iyun. Ang new friend ko balak tulungan ang isang Island na hindi na nabibigyan ng atensyon ng gobyerno and she asked me if I’m willing to help her and I said yes, why not. And it so happened that I had mentioned you and it would be a great help na mabibigyan mo sila ng free check-ups, alam mo namang mahirap na humanap ng doctor na willing tumulong kahit walang bayad” Ilang minutong napa-isip si Naya. Tama si mama mahirap nga namang humanap ng doctor na willing tumulong sa panahon ngayon. Kaso may feeling kasi ako na parang may mangyayaring hindi maganda ‘pag pumayag ako eh. Hmmmpp… peru sayang naman ang opportunity na tumulong? Sige na nga! “Okay I’m in! Kailan ba iyan para mapaghandaan ko” “Great! Ahmm..next week na ang flight natin” “Next week?! Anong day na ba ngayon, Friday?!” “Anak, kaya mo iyan.Ikaw pa… sige na bye na, ingat ka diyan. Love yah” Bumuntong hininga nalang ito “Love you too, ingat kayo nila papa diyan” at binaba na ang cellphone, tiyaka ipinikit ang mata. Mabuti pa I’ll use this MISSION to distruct me from thinking about Icen. Bakit ko ba kasi siya laging iniisip?! Sino ba kasi siya sa buhay ko?! Naiinis na ako huh! Haiii, sana naman mag work ito.

“Paige, I’m so gald you make it! Akala ko nagbago na ang isip mo’t ayaw mo na akong tulungan?” may pag-aalala sa boses nito sabay yakap sa ginang. “Ano ka ba Sam hinding-hindi mangyayari iyun” binigyan niya ito ng assurance smile. Nasa likod lang si Shanaya, tahimik na nagmamasid sa buong resort. Wow! Ang ganda naman dito parang Paraiso ng Eden. Ang buong resort are paradise inspired, kitang-kita ang asul na asul na dagat at white sand beaches. Marami ding mga cottages na native inspired na parang maliit na kubo, may mga pathways din at kung titignan makakapili karin kung anong gusto mong stay-in places, may simple na nakatayo sa dagat mismo, may hotel din, nature ambiance at syempre kung trip nyong mag-camping may camp site na stay-in. Namangha talaga si Naya sa resort ng kaibigan ni mama, Hanep si mama saan naman kayang charity convention nito nakilala ang new friend niya. “Ah.. nga pala Sam ang anak ko si Shanaya” pakilala ng ina. Nang marinig ang pangalan, yumuko si Naya para magbigay galang, at sa pag-angat ng ulo niya laking gulat niya sa kung sino ang na sa harapan niya. Ang ina ni Icen. What the! Paanong? OMG “Shanaya?!” gulat na lumapit ang ginang sa kanya tiyaka niyakap “My gosh! Ang laki-laki muna” tiningnan ito mula baba hanggang taas “Ang sexy muna wala na ang mga baby fats mo” namula ang dalaga “You have grown into a beautiful woman! I’m sure Icen would be shock to see you” “Magkakilala kayo ng anak ko mare?” gulat na tanong ng ginang sa kaibigan. “Yes! Magkaibigan sila ng anak kung si Icen noong high school, nakikipag chat at nagtsitsismisan nga kami nitong si Naya minsan eh. Wait?!” tiningnan nito si Naya “You never mentioned it to your mom?” Umiling lang si Naya, halatang nahihiya. “Hayy naku Mare hindi naman iyan masyadong nagkwe-kwento iba kasi ang topic namin kapag kami ay nagba-bonding eheheh” “Ah..ganun ba?” humarap uli ito sa dalaga at ngumiti “Wow! Your daughter is beautiful, hindi ko talaga ine-expect na ikaw pala iyung Shanaya na palaging binabanggit nitong si mareng Paige. Pa hug nga ulit hija na miss talaga kita” niyakap ulit “It’s been ten years” “Maganda talaga iyang anak ko mare, may pinagmanahan kasi” biglang sabad ng ina. Nagtawanan ang lahat. “Oh siya! Alam kung pagod kayong dalawa sa biyahe” may tinawag na tauhan “Ihatid muna sila sa kani-kanilang kwarto” “Yes ma’am” binuhat ang mga bagahe “Please follow us ma’am” “Kita nalang tayo mamaya mare” paalam ng ina

“Oh I forgot! May dinner tayo mamayang six sa restaurant” “Okay, we’ll be there” Pagkadating palang sa kwarto ni Naya humiga agad siya sa kama. Hindi parin siya makapaniwalang nandito siya sa resort ng mga Beltran. Akalain mo iyun? Ang lugar na pinakahuli sa listahan niyang puntahan ay ang lugar namang pinagdalhan ng kanyang mama sa kanya. Hindi nga siya nagkamali sa feeling niya, may hindi talagang magandang mangyayari ‘pag sumama siya, at sabi nga nila nasa huli ang pasisi. Great! Just Great! Pinikit na lamang niya ang kanyang mga mata tiyaka tuluyang nilamon ng antok.

Chapter Three

Nauna ng pumunta sa restaurant ang ina ni Naya matagal kasi siyang nagising kaya pinauna nalang niya ang ina. Habang nag-aayos, napatitig ito sa mukha nito sa salamin at hinaplos ang pisngi. Marami na talaga ang nagbago sa kanya. Malayong-malayo sa Shanaya na nakilala nila noon. Maya-maya ay saglit itong napatigil, What if nandito si Icen? Naalala ang sinabi ng ginang kanina. “Icen would be shock to see you” Umiling siya. Malabong nandito si Icen dito Naya, baka kasama nito ang fiancé nito ngayon? Erase! Erase! Peru what if andito talaga siya? Magpakatatag ka Naya, you’re over with him… naka move-on ka na… Paulit-ulit nitong sabi sa sarili. Pagkatapos mag-ayos ni Naya tumingin siya sa full length mirror sa kwarto nito. Kaswal na summer above knee dress lang ang isinuot nito na may design na floral blue and white na pinarisan niya ng flat shoes, with accessories at light make-up, pinalugay na lang niya ang kanyang mahahabang buhok. Minsan lang siyang magsuot ng mga dresses madalas naka T-shirt at jeans lang siya, kung gugustuhin niya lang type niyang mag T-jeans nalang kung hindi lang siya pagagalitan ng mama niya. Pagkatapos makita ang sarili, dumiritso na siya sa pintuan para umalis.

Nakarating na si Naya sa Island Paradise Restaurant, ang kaisa-isang restaurant sa resort. Hindi nakaligtas sa kanya ang pangalan ng Restaurant. Island Paradise? Island na nga na Paradise ang lugar pati ba naman ang restaurant na’to. Sino kayang mukong ang nagpangalan ng restaurant na’to? Walang ka effort-effort ang naisip niya huh? pwede namang Secret Garden? Teka, diba palabas iyun? Ah ewan wala kasi akung ganang magisip ngayon.

Pumasok na sa loob ang dalaga at hinanap ang ina, nang makita na ito naglakad ito patungo doon. “Asaan na ba si Naya?” tanong ni Sam, kaibigan ng ina ni Naya. “Susunod lang daw siya eh, baka padating na iyun?” saad naman ng ina nito, sabay tingin sa likod “Hayan na pala ang anak ko” “Magandang gabi po Tita” bati niya sa ginang na may ngiti. “You look beautiful hija” puri nito “Umupo ka na” may ngiting itnuro ang bakanteng upuan. “Salamat po” umupo sa bakanteng upuan. “Ai nga pala hija,” simula nito “Do you still remember Fire?” Ngumiti siya ng marahan “Si Fire po? Iyung maliit na cute na si Fire?” Tumango ang ginang at may itinuro na lalaki sa may counter at tinawag ito “Fire halika na dito” Sumunod ito sa ina at sa ilang saglit nasa harapan na niya ang isang mataas at gwapong lalaki na medyo kahawig ni Icen. “Who’s this beautiful lady infront of me?” may ngiting tanong nito, eyeing her. “Edi sino pa si Ate Shanaya mo” Saglit na natahimik ang binata, inilapit nito ang mukha sa kanya na para bang sinasaulodo ang buong mukha ni Naya. “Ate Naya? Ikaw nga ba iyan?” may ngiting tanong niya na hindi makapaniwala. “Wow naman Fire ang laki muna ah” segunda niya naman sabay ngiti. Nagulat siya ng Bigla siyang niyakap ni Fire. “Close pala talaga ang family nyo sa anak ko” hindi makapaniwalang sabad ng ina. “Abai Super mare! Akala ko nga noong una may relasyon iyang si Naya sa anak ko eheehehe, excited pa naman akung maging manugang iyang si Naya” Pinakawalan na siya nito sa pagkakayap at umupo sa tabi nito. “Ang laki muna Fire, the last time I saw you ganito ka pa lang ka liit” sinukat gamit ang kamay sabay tawa. “Grabeh ka naman ate hindi naman ganyan ka liit” pagtatama nito na may ngiti “Ikaw nga oh, lalo kang gumaganda baka ligawan pa kita, 5 years lang naman ang tanda mo at tiyaka age doesn’t matter naman eh” halatang may biro sa tuno nito. Natawa lang si Naya “Ikaw talaga Fire palabiro ka talaga”

“Seryoso ako Naya” seryoso nitong saad. “Hindi nga?!” walang ngiti niyang tanong. Bigla itong tumawa. Bwesit talaga itong batang ‘to kahit kailan ang hilig parin mang-asar! “’Siguro if Kuya Icen wouldn’t mind?” “Paano naman napasok si Icen sa usapan?” pagtatakang tanong niya. “Wala” tumawa nanaman ito. “Saan pala ang ate mo?” pag-iiba niyang tanong. “Si ate ba talaga ang hinahanap mo o si kuya?” pilyong tanong nito. “Syempre ang ate mo nuh. Ikaw talaga” “Nauna na si Ate Waterina sa Island, alam mo na nurse. I’ve heard you’re a doctor?” “Yes, I am” may ngiting sagot nito. “Fire darating ba ang kuya mo?” biglang tanong sa kanya ng ina nito. “Yup! Parating na siya” “Kasama ba daw niya si Jane?” dagdag ulit ng ina nito. “Hmmm.. not sure, peru parang hindi? I’ve heard nasa HongKong daw si Ate Jane eh” “Ahhhh… okay, let’s not wait for your brother na, kumain na tayo” “Ah ma, tita, fire powder room muna ako huh” paalam nito tiyaka lumakad patungo sa rest room. Naya let out a sigh of relief hindi pa niya makikita si Icen and of course his fiancé. She isn’t sure if she is ready to face Icen, if she is finally immune para hindi mahulog ulit ang puso niya sa kanya. Hindi din siya sigurado if sapat na ba ang sampung taon para maharap na nito ang binata. “You can do this Shanaya! You will be fine!” usal niya sa sarili habang nakaharap sa salamin sa powder room ng restaurant. Huminga ulit ng malalim si Naya at inayos ang sarili. “Kaya ko ito” Naiinis parin siya sarili kong bakit nagpapaapekto pa siya sa damdamin niya para kay Icen. Naiinis siya dahil sa sampung taong hindi sila nagkita ng binata hindi niya nagawang kalimutan ang lalaki. Naiinis siya sa puso niyang ayaw limutin ang damdamin niya para kay Icen.

Pagkatapos makaipon ng lakas ng loob lumabas na siya sa powder room. He is ready to face Icen with heads up. Malakas na ata si Naya ngayon, hindi na siya magpapaapekto sa nararamdaman ng sutil niyang puso or not? Bumalik agad ito sa kinauupuan nito at sumalo sa kanila. Mayamaya pa ay naramdaman niyang may tao sa likod niya. “Late na ba ako?” halatang may ngiti sa labi nitong tanong. Then it hit her! It was Icen. It’s Icen’s voice, hindi siya pwedeng magkamali. Yumuko lang si Naya. Lumapit ang binata sa ina at hinalikan ang ina sa pisngi, tiyaka umupo kaharap niya. Naku naman sa dinaraming upuan sa harap pa niya?

“who’s this beautiful infront of me?” mayamayang tanong ng binata, nakatitig sa nakayukong si Naya. Paano naman niya malalaman na maganda ako e nakayuko kaya ako? Iba na talaga ‘pag may appeal kahit nakayuko kitang-kita talaga ang kagandahan.He! tumahimik ka na nga Naya. “Believe me kuya pareho tayo ng tinanong kanina” dagdag naman ni Fire. “Hai naku anak si Naya iyan!” masayang sagot ni Tita Sam. “Naya huwag ka ngang yumuko diyan” sipat ng ina niya. Napakagat-labi na lang siya at sinunod ang ina. You can do this Naya. Youre over with him! Natigilan ito at napatitig sa kanya “Shana?!” Icen Beltran. He was sevenfold handsome after ten years. How he change into more grown man. He hadn’t see him sa magazine na tinuntukoy ng kaibigan minabuti niyang huwag nalang bumili para di niya na maalala pa ang binata kung hindi lang siya pinagtaksilan ng puso at isip niya perfect na sana. Now she have to face the young man in a compose and confident face. “Long time no see Ice” may ngiting bati niya sa binata. “Ikaw na ba iyan?” hindi makapaniwalang tanong. “Yup. It’s me” “Wow!”

Sumalo narin si Ice sa kanila at habang nasa kalagitnaan na sila ng dinner bigla itong nagtanong sa kanya. “I’ve heard you’re a doctor?” cheer na tanong niya sa dalaga. “Yup” “May asawa ka na ba?” “Nope!” “Boyfriend?” “Wala” “How come? Sa gandang mong iyan?” “Hindi naman lahat ng magaganda nagkakaboyfriend” prangka nitong sagot. Natahimik ito bigla. “May point naman si Naya, kuya eh” may nakakalokong ngiting sabad nito. “Naya? Saan na ang ATE doon Fire?!” taas na boses na tanong ng binata sa kapatid. Mayamaya ay biglang siyang inakbayan ni Fire na nasatabi lang niya, nagulat siya sa ginawa ng nakababatang kapatid ni Icen at may pagtatakang napatingin siya sa binatang ngiting-ngiti halatang nag e-enjoy sa ginagawa. Ano nanaman kayang trip ng batang ito? “It’a an endearment kuya” cool na sagot ng binata “soon magiging kami na ni Naya dahil liligawan ko na siya and she said okay if I court her” “Bagay naman sila anak diba?” sabad ng ina nila “Total ikakasal ka naman din kay Jane at alam mo namang noon ko pa gustong maging manugang itong si Naya , kaya boto ako sa kanila ng kapatid mo.” Tumingin ito sa ina ni Naya at nagbigay ng pahiwatig na sumabay “Ano sa tingin mo Paige?” Ngumiti ang ina “That would be great!” Hindi pa nakuntinto sumabad nanaman itong si Fire “Tiyaka age doesn’t matter basta love mo ang isang tao” hinaplos nito ang kanyang pisngi at muling tinitigan ang kuya nito “Paano ba iyan kuya mukhang mauunahan pa kitang magpakasal?” Halatang hindi nasisiyahan ang binata at biglang itong tumayo. “Excuse me ma, tita, Fire at Shana nakalimutan kung may gagawin pa pala ako. Just enjoy the night without me” tiyaka ito tuluyang nag walk out. Anong nangyari doon?

Nagtawanan ang lahat, inalis na din ng binata ang brasong na ka akbay sa dalaga at tumawa ng tumawa. AH! Pinaglalaruan nanaman nila ako! “I told you ma mahal niya parin si ate Naya” usal nito na tawa parin ng tawa. “Ikaw talagang bata ka palagi mo nalang pinaglalaruan iyang kuya mo” tawang pangaral ni Tita Sam sa anak. Habang nagkakatuwaan ang lahat siya naman walang maintindihan sa nangyari. Anong mahal parin siya ni Icen?

Chapter Four

Excited na bumaba sa barko si Naya pagkadaung sa Islang kanilang tutulungan. Maganda ang Isla at kita-kita rin na maraming naghihirap na pamilya dahil sa maliit na kubong bahay at ang iba naman ay sira-sira narin. May dumaang nakahubad na bata sa harap niya at kahit hindi pa niya ito e-check makikita mo talaga na malnourished siya at sakitin, nakaramdam tuloy siya ng awa. “Ma!” sigaw ng isang babaeng patakbong lumapit sa kanila. “Waterina” niyakap ni Tita Sam ang babae “Kumusta?” “I’m fine ma” may ngiting sagot nito ngunit madali itong napalitan ng lungkot “Dalawang linggo na kami dito peru hindi sapat ang kaalaman ko para gamutin ang ibang bata. Wala ni isang doctor na tinawagan ko ang dumating” dismayadong wika nito. “Huwag ka ng mag-alala anak nandito si Naya” may ngiting saad nito sabay turo sa kanya. “Naya?” tumingin ito sa kanya, she tilted her head trying to remember something. “Si Shanaya iyung girlfiend dati ni Icen” Tita Sam hinted. “Ahemmm..” Icen clears his throat. “I mean Icen’s friend Shanaya” pagtatama nito. “Ah! Si Naya” naalala na nito, niyakap niya si Naya “Kumusta Naya? Long time no see?” “Mabuti naman” maikling sagot niya. “Ikaw ba iyung sinasabi ni mama na doctor?” Tumango lang siya at ngumiti.

“Great! Salamat naman at may tutulong na sa akin, limited lang kasi ang nalalaman ko kaya medyo nahihirapan ako, peru ngayong nandito ka na may tutulong na sa akin.” Pagkatapos silang ipakilala sa ibang kasamahan nagtanghalian muna sila bago pinagusapan ang mga activity sa buong araw. Naging busy ang lahat sa pagtulong, maging si Naya hindi narin pinoproblema ang prescence ni Icen nakakalimutan nya na ito dahil sa nababaling na ang atensyon niya sa mga bata. Lagi na nga itong tumatawa dahil sa karamihan sa mga batang tinitignan niya ay madadaldal at bibo hindi mahahalatang naghihirap ang mga ito. Natapos ang buong araw na Masaya kahit nakakapagod ang ginawa nila. Kasalukayang namamalagi sila sa bahay ng Kapitan ng Isla. Ito lang kasi ang bahay na malaki-laki, at ang iba ay nagtayo nalang ng tent sa labas. Pagkatapos maghaponan naglakad-lakad muna si Naya sa tabing dagat. Napagod talaga siya. Napagod siya sa kakatawa at kangingiti sa mga bibong bata, napangiti tuloy ito habang naalala ang nangyari kanina. Gusto niya talaga ng mga bata at ang trabaho niya kaya kahit pagod ay Masaya parin. Habang masayang inaalala ang nangyari kanina hindi niya na namalayang may nakasunod na pala sa kanya. “Shana” Biglang natigil si Naya. Alam niyang si Icen ito dahil siya lang naman ang tumatawag sa kanya ng Shana kahit pa noong high school gusto niya kasing maiba. At sa paglingun niya nakatambad sa kanya ang maamong mukha ng binata na nasisilayan ng ilaw ng buwan, nagmukha tuloy itong diwata na lalaki, at ang taksil niyang puso ay tumibok na naman ng malakas. “Icen?” Ngumiti ito at lumakad palapit sa kanya. Gosh those smile. Ang ngiti lang talaga ang nakakapagpahina sa kanya. Hindi niya alam kung bakit peru with those smile it feels like there is something about it na hindi niya maintindihan. Nagpatuloy sila sa paglalakad, side by side, wala ding umiimik sa kanilang dala. “Shana” basag ni Icen. “Bakit?” “Kumusta ka na?” tanong nito “I didn’t have the chance to chat with you the last time kasi may kailangan akong gawin” She look at her feet while walking , both hands clasped at the back “Okay lang naman. Wala namang bago sa buhay ko maliban sa naging doctor ako. Nasabi ko narin ang iba noong nakaraang araw. Ikaw kumusta ka naman? Balita ko ikakasal ka na daw?” Ouch! Ba’t ko pa tinanong iyun?

“Yup, I’m going to get married soon” may ngiting sagot nito, kahit di niya nakikita peru alam niyang masaya ito. “Ang malas naman ng girl dahil ikaw ang mapapangasawa niya.” Biro niya sabay tingin sa kausap “Kasi masyado kang mahadero,pakialamero,makulit,matigas ang ulo, sakit sa lalamunan, tinik sa daanan, bangin sa parorounan at bwesit sa buhay” tiyaka napahalagapak ng tawa. Natawa din si Icen “Grabeh ka naman kung manlait Shana” birong pagmamaktol nito “E ikaw nga eh masyado kang pikon kaya ka ganyan. Pikuning baboy ka kasi” “FYI Icen hindi na po ako pikoning baboy ngayon,” pagtatama niya at nakapameywang pa “Sexy ko na kaya ngayon” Tumawa ulit ang binata “Oo na! Oo na sexy muna nawala na lahat ng baby fats mo” tumigil ito at biglang napaisip “Tanong kulang saan mo naman itinatago ang mga fats mo?” Sinuntok niya ito sa balikat at tumawa. “Aray naman! Napakabayolente mo parin Shana” tawang reklamo nito. “Wala ngang nagbago eh!” Nagpatuloy sila sa paglalakad. “Ikaw parin ang dating Shana na nakilala ko” seryosong sabi nito “Ikaw parin ang dating babae kung___” “Babaen kung…ano?” “Wala” ngiti nitong nevermind ang mukha. “So ano naman ang nagustuhan mo sa pakakasalan mo?” pag-iibi nito Saglit itong natahimik “Hmmm.. mabait siya, maganda at matalino” simula nito “hindi din mahirap mahalin si Jane. Actually we met in a convention in Hong Kong at unang kita ko pa lang sa kanya alam kung special siya. Hindi siya naïve, matapang siya at marunong ipaglaban ang sarili kapag alam niyang nasa tama siya. She’s different from other girls I’ve known” ngumiti ito. “Including me?” biglang sabad nito “No, Jane at ikaw ay magkaiba___” “I know..” hindi na niya pinatapos si Icen dahil alam na niya kung ano ang sasabihin nito “Mauna nalang ako sayo Ice maaga pa ako bukas tiyaka pagod narin naman ako kailangan ko ng magpahinga. Ikaw magpahinga ka na rin” paalam nito tiyaka umalis. Napatitig na lamang si Icen sa papaalis na si Shana nababakas sa mukha ng binata ang lungkot.

Ang tanga mo Naya! Alam mo na ngang masasaktan ka lang nagtanong ka pa. Now alam mo ng malayong-malayo ka sa Jane na iyun? Sana matutu ka na at maging Masaya kung ano ka ngayon… Peru ang sakit eh! Ang sakit sakit malamang may mahal ang mahal mo… at ang malamang hindi ikaw iyun. Hindi mapigilang may tumulong luha sa mga mata ni Naya. “Good morning ma” bati niya sa ina, sabay upo sa isang bakanteng upuan sa kusina. “Ang aga mo yatang nagising anak?”pagtatakang tanong ng ina na kasalukuyang nagtitimpla ng kape. “Maaga po akung nagising eh” Inilagay ang isang basong kape sa harap ng dalaga “Uminom ka” “Salamat” inimom ang mainit na kape “Tapatin mo nga ako Naya,” umupo ang ina sa tabi nito “naging kayo ba ng anak ni Sam?” seryosong tanong nito. “Hindi po” maikling sagot niya. Buti sana kung naging ganoon nga, dagdag niya sa isip. “Bakit wala kaman lang nababanggit sa akin?” may pagtatampong tanong nito “At after 10 years ko pa malalaman at sa ibang tao pa. Naku Shanaya hindi ko gustong may tinatago ka sa akin” Alam niyang nagtatampo na ang kanyang ina dahil sa Shanaya na ang tawag nito sa kanya. Wala naman ding pagkakataon si Naya para ipaliwanag ang lahat sa ina dahil sa nasabi na lahat ni Tita Sam. Hindi niya man gustong saktan ang ina peru hindi kasi siya mahilig makipagkwentuhan sa ina tungkol sa mga ganyang bagay, nahihiya kasi siya. “Sorry po ma” with all my heart, dagdag niya sa isip. “Niligawan ka ba niya?” pag-iiba ng ina na medyo cheer at kinikilig. “Huh?” Anong drama nanaman ba ito ma? Ang aga-aga eh! “Sabi ko niligawan ka ba ni Icen?” ulit nito na may pilyang ngiti na. “Ma kung niligawan ako ng taong kapreng iyun edi sana kami na” walang ka gatol-gatol niyang sagot. Kung niligawan ako ng taong kapreng iyun edi sana kami na. Nanlaki ang mga mata niya sa naalalang sinabi niya at natutop ang bibig. Naku naman hindi ka kasi nag-iisip iyan tuloy?

Tumawa ang ginang “Kung ganoon anak may gusto ka pala sa binatang iyun? And don’t you there deny it?!” babala niya “I’m not dumb and I’m your mother” Wala ng nagawa si Naya at hinayaang mamula ang sarili sa kahihiyan. Hinyaan niya ring malaman ng ina ang pinaka sekreto niya na tanging sila Jolly lang ang nakakaalam.Napayuko nalang ito dahil sa hindi na niya magawang tignan ang ina sa mukha. “Don’t worry Naya bagay naman kayo eh” sabay tawa. “Ma he is engaged!”

Chapter Five

Ilang linggo na sila sa Isla at marami narin silang na itulong sa mga tao doon lalo na sa mga bata. Hindi rin masyadong nag-uusap sila Naya at Icen dahil sa mas pinili nalang ni Naya na umiwas sa binata at gawing alibi ang pagkabusy niya. Ayaw niya na kasing maging malapit sa binata dahil alam niyang siya rin ang masasaktan sa bandang huli. Mas mabuting siya na lang ang dumistansiya. Isa pa sa kinaiinisan niya ay ayaw naman siyang lubayan ni Icen. Wala ng gagawin si Naya kinahapunan kaya naisipan niya umupo sa isang maliit na shed sa tabing dagat. Mag-isa lang siyang nakaupo habang nakatanaw sa mga alun sa dagat. She felt calm at the sight of it. Mas na re-relax siyang pagmasdan ito kasabay ng mala musikang ingay ng mga alun. Bigla nalang may narinig itong click ng camera. Agad siyang tumingin sa kung sino ang kumuha ng litrato niya. “Fire?” Muli siyang kinuhaan nito “Mind if I accompany you?” may ngiting tanong nito. “Sure” sagot niya sabay tapik sa upuan. “Thanks” umupo na ito sa tabi “Mag-isa ka yata?” biglang tanong nito. “Bakit hindi ba pwede?” birong pagtataray niya Tumawa lang ito sabay kuha nanaman ng ibang anggulo sa canon camera nito. “Photography huh?” “Yup” kumuha nanaman “Nakahiligan ko na kasi so I decided to take up Photography” pinakita ang isang scene na kinuhaan niya kanina “See that one” “WoW! Ikaw kumuha niyan?” pagmamanghang tanong nito.

Magaling ngang kumuha ng picture itong si Fire. Hindi lang ito basta-basta larawan lang, kung iyung titigan ng mabuti para talaga itong totoo at doon siya namangha. Bata palang si Fire pansin na talaga ni Naya na mahilig itong kumuha ng mga larawan. Iba talaga ito sa kuya nitong si Icen, si Fire mahilig magpakuha ng picture at game kung saan habang ang kuya naman nito hate na hate ang camera mahirap pang kuhaan kailangan mo pang pilitin. At nasubukan na niya iyun. Kaya hindi na nakakagulat na nag photography si Fire. “Alangan naman e sino ba ang mayhawak ng camera?” pilosopo nitong sagot. Tumawa na lang siya “Magaling ka alam mo ba?” “OO naman!” yabang nito “Marami ng nagsasabi na magaling talaga ako” “Yabang!” “E ikaw lang naman ang nagsabi na magaling ako ah” Ginulo niya ang buhok nito “Kahit kailan ‘di kaparin nagbabago Fire” “Yeah ‘cause I’m still Hot” tinaas ang mga braso at nag macho pose. “Baliw ka talaga!” tumawa lang siya Mayamaya bigla itong naging seryoso “Pwede ba kitang ligawan?” tumungin ito sa kanya. “Hai naku Fire huwag mo na nga akung lokohin” may ngiting saway nito sa kanya. “I’m serious” seryoso nitong sabi “I’m not just fooling around. I mean it” Biglang nakaramdam ng kaba si Naya. Paano kung seryoso nga itong si Fire sa kanya? Anong gagawin niya? Kapatid lang talaga ang turing niya kay Fire at hindi na iyun hihigit pa. Napalunok tuloy siya. Fire would leaned closer to her and she would put gap away from him, vice-versa. “Well, ahhmm…II” “Shana!” Sabay silang napatingin sa kung saan nanggagaling ang boses. “Icen?” usal nalang niya bigla. “Can I borrow Shana for awhile Fire?!” hindi nasisiyahang tanong ni Icen sa kapatid “May pag-uusapan lang kami ng ate Naya mo” “Sure” cool nitong sagot. Bigla nalang siyang hinila nito sa malayong lugar na hindi tanaw ni Fire. Dito na siya na irita sa binata. Ano ba naman kasi ang problema nito at kung makahatak ito ay talo pang si Incredible Hawk. Bumitaw siya at hinarap si Icen “Ano ba?!” taas kilay niyang tanong.

Nilingon siya nito. His eyes are intent “Do you like my brother?!” “Huh?! What the hell are you talking about?!” irritadong sumbat niya dito. “Crap! Shanaya” cussed nito, na nataas pa ang isang kamay sa galit “You’ve been ignoring me this past few weeks! I don’t even know if may kasalanan ako o may nagawa akung mali sayo? Bakit mo ba ako iniiwasan?” Umingos siya “And that is your bases para sabihin na gusto ko ang kapatid mo?! Your crazy!” Hinarangan nito ang daraanan niya at pinigilan siya sa braso nang tangkang lagpasan niya ito. “What?!” “I’m warning you. Kung may gusto ka talaga sa kapatid ko huwag mo ng ituloy dahil masasaktan ka lang. He is a player for Pete’s Sake! Hindi niya mabibigay ang pagmamahal na kailangan mo” babala nito. Naiirita na talaga ang dalaga sa kanya. “Gosh Icen! Ano ba iyang pinagsasabi mo?” bulalas niya “Wala ka ng pakialam sa nararamdaman ko. Matanda na ako alam ko na ang tama sa mali kaya huwag na huwag mo akung pagsasabihan na parang bata. Leave my life alone!” “I’m just concerned about you” mahinang sagot nito. “Concern?” ulit niya with sarcasm “Really?! Well, Icen thanks. Salamat sa pag-aalala but no thanks” then she walk out from his sight. “Shana!” sigaw nito. Peru hindi niya na ito pinansin nagpatuloy nalang siya sa paglalakad palayo.

Chapter six

Hindi mawala-wala ang pagkakakunot sa noo ni Naya habang naglalakad patunga sa maliit na kubong clinic ng Isla. Mula kasi ng mag-away sila ni Icen hindi na siya nilulubayan nito. Sa halip na lumayo ang binata lalo pa itong sumusunod sa kanya. Naiinis na talaga siya sa binata. Isa pang sakit ng ulo ay ang nakababatang kapatid nitong si Fire na tinutoo na talaga ang panliligaw sa kanya, nagdadala pa ito ng mga bulaklak na pinutol lang sa tabi-tabi at buko na nahulog lang sa puno. Minsan niya na itong kinontra at kinausap peru parang wala itong naririnig sa pinagsasabi niya. Minsan nangpang-abot ang magkapatid at nagkanya-kanyang irapan lang ang dalawa. Naiinis siya dahil ayaw niyang mag-away ang dalawa. Peru paano e ang dalawang magkapatid ay mas matigas pa ang ulo sa bato.

“Mama Shana” masayang salubong ng isang maamong batang babae pagkadating niya sa kubo. “Dora” biglang nawala ang init ng ulo niya at may ngiting niyakap ang maliit na bata. Si Dora ay isa sa mga pasyente niya sa Isla, anim na taong gulang lang ito. Masayahin ito at biba. Mukha namang malusog ang bata peru sa findings niya may problema talaga ito kaya lang hindi niya matukoy kung ano talaga ang sakit ng bata dahil wala naman silang kagamitan para e test ito. Ulilang lubos na ang batang si Dora at ang lola niya nalang ang nag-aalaga sa kanya na mahina narin dahil sa katandaan. Naging malapit na ito sa kanya at randam niyang uhaw ito sa kalinga ng isang ina kaya hinayaan niyang tawagin siya nito na mama. “Mama Shana bakit po nakakunot ang noo nyo kanina?” inosenteng tanong ng bata. “Ah wala..” sagot niyang may ngiti “May mga nasapiang engkanto na naman ang nambulabog sa araw ko” “Nasapiang engkanto?” pagtatakang tanong nito “Sino po? Sila kuya Fire at papa Icen po ba iyun?” Natawa siya “Paano mo naman nalaman? Nagparamdam ba sila sayo?” pagsakay niya naman. Kinamot nito ang ulo “E kasi sila lang naman po ang nagpapasira sa araw nyo mama Shana diba? Meron pa po bang iba?” Natawa ulit siya. Hinawakan niya ang kamay nito tiyaka tumayo para umupo sa isang upuan. Matalinong bata si Dora at kahit sa murang edad marami na itong nalalaman na nakakapagpapalaki sa mata niya. Isa lang naman ang pinagtataka niya eh. Bakit tinatawag ni Dora si Icen na papa? Matagal niya narin itong napapansin at hindi pa natatanong sa bata. Hindi kaya gaya-gaya nanaman iyung kapreng iyun?! Inupo niya ang bata sa kandungan niya. “Dora pwedeng magtanong?” malambing niyang tanong sa bata. Tumango lang ito. “Bakit papa ang tawag mo kay Icen?” Bigla itong ngumiti “Kasi po mama Shana sabi po kasi ni papa Icen mas bagay po kayo” Nanlaki ang mga mata ni Naya. Bagay? Ano nanaman kayang trip ng kapreng iyun? Nagpatuloy ang bata “Sabi din niya kapag may mama dapat may papa. Tapos po mas bagay daw siyang asawa mo mama Shana dahil mas di hamak daw na mas lamang siya ng sampung paligo sa isa pa pong bwesit sa buhay nyo na si kuya Fire. Tapos po mama Shana sabi niya maganda daw po kayo kaya dapat gwapo din po ang babagay sayo. Tapos po siya

lang naman po ang gwapo sa Isla kaya po siya po ang papa na babagay sayo at bagay maging papa ko. Tapos po___” “Ep..Ep..Ep” putol niya “Tama na iyang tapos po..tapos po mo, puro bagay lang naman ang naririnig ko eh” “Eh mama Shana iyun naman po ang sinabi ni papa Icen eh” pagrarason ng bata. “Na ano? Na bagay kami? Kishu gwapo siya? Kishu..etc. kami?” “Mama Shana gwapo naman po talaga si Papa Icen eh. Tiyaka po pinasasabi niyang sorry na po” Ayun naman pala eh! May ulterior motives ang kapreng iyun! Anong akala niya sa akin mapapatawad siya agad? Hell no! over my dead beautiful,sexy,sizzling hot,gorgeous body! “Haii naku maniwala ka d’on. Feeling iyun masyado Dora kaya huwag kang lalapit d’on sa kapreng iyun” pangaral niya sa bata. “Mama Shana bakit po siya nagso-sorry sayo? May kasalan po ba siya? Bakit po hindi nyo po siya mapatawad? Malaki po ba ang kasalanan niya?” tuloy-tuloy nitong tanong na may pagtataka. Haiii naku napakamatanong ng batang ito. Nagiging si Icen na. Bad Influence ka talagang Kapreng ka! Kapag nakita kita mamaya malalagot ka talaga. Sa halip na sagutin niya ito ay nginitian niya nalang ito. “Mama Shana ayoko po ng ngiti gusto ko po ang sagot niyo” pagmamaktol nito na naka X patalaga ang mga braso sa dibdib nito. Aba’t.. Sus ko kang bata ka! Nagmamana kana sa Icen na iyun! “Mama Shana bakit po ba kasi kayo galit kayo kay papa Icen?” simula nanaman nito “Mabait naman po si Papa Icen ah? Tiyaka po gwapo din po. Tiyaka po malambing.Tiyaka po may takot sa Dios at madasalin” “Ai naku Dora tigilan mo ako sa Tiyaka po.Tiyaka po mo?!” sumbat niya ka agad “At tiyaka ano bang pinakain niya sayo’t parang nalasun ‘ata iyang utak mo’t kung anu-ano niyang pinagsasabi mo tungkol sa kanya? May sakit ka ba?” touched her forehead “Hindi naman, normal lang din ang temperature mo peru talo mo pa ang nagdedeleryo?” natawa sabi niya. “Mama Shana naman eh!” Tumatawa parin “Oo na! Tigil na tayo huh? Nakakatuyo kasi ng utak pag-usapan ang “Papa Icen” mo huh, okay?”saad nito na hindi parin maitago ang ngiti. “Sige na nga” sumuko din ito ang at nginitian ang dalaga.

Kinagabihan noon namataan nanaman siya ni Icen. Gaya ng nakagawian umiiwas siya dito at bumabalik sa bahay. Peru hindi yata mangyayari iyun ngayong gabi. “Mag-usap nga tayo Shanaya” sigaw nito, nakasunod sa kanya. “Ayoko! Tinatamad ako” mataray niyang sagot. Akala mo huh?! Galit parin ako sayo! Bleeh “Ba’t ba ang hirap mong kausapin?!” “Pakialam mo ba?!” Bigla nalang siyang pinihit nito paharap sa kanya at hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. “Ngayon hindi ka na makakatakas sa akin” pilyong ngiti nito. Nahigit ni Naya ang hininga niya dahil sa pagkakalapit ng kanilang mukha at katawan. Tinatraydor nanaman siya ng bwesit niyang puso. At sa hindi maipaliwanag na dahilan mas gusto niya ang posisyon nila, Romantic kasi tignan. Magkaharap sa tabing dagat sa ilalim ng maliwanag na buwan. Ano ka ba Naya nababaliw ka na ba? Anong romantic diyan? Masamang magpantasya sa lalaking ikakasal na! Dahil sa narinig niyang sinabi ng utak nakadama siya ng lungkot, ikakasal na si Icen. Wala na siyang karapatan para mangarap na iibigin siya ni Icen. Ang ginagawa niya ngayon ay pawang wholesome lang at walang malisya. “Ano ba talagang kailangan mo?” malamig niyang sagot nito, nakayuko ang ulo. He lifted up her face to see her and their gaze met. “I want to say sorry” simula nito with sincerity “Sorry sa mga nasabi ko sayo. I was just acting on impulse.. E kasi naman nag..” putol nito “I was just trying to protect you from my brother. You deserve to be happy Shana, even if he’s my brother alam ko kung ano lang ang buhay na mabibigay niya” She sighed at iniwas ang tingin sa kanya. Sino ba naman kasing Ponsyo Pilato ang nagsabing gusto ko si Fire. “Look at me Shana” he turns her face to him again “I know I’ve hurt you but please patawarin mo na ako. I promise babawi ako. Patawarin mo lang ako.” Hindi namalayang may tumulo na palang luha sa mga mata ni Naya.Puro ka nalang pangako Icen! Noong una sinaktan mo lang ako! Akala ko mahal mo’ko? Peru pinaasa mo lang ako sa mga pangako mo! Hindi mo alam kung gaano ka sakit sa akin iyun! Hindi mo alam dahil hindi naman ikaw ang nagmahal at nasaktan. May lungkot sa mga matang pinahid ni Icen ang lumuluhang mata ni Naya “Please don’t cry Shana. I hate seeing you cry because of me” Stop making me cry! Stop hurting me! Stop making me fall for you!

Niyakap siya nito “I’m sorry. I promise babawi ako sayo” At tuluyan na ngang umiyak si Naya sa bisig ni Icen. Nilalabas lahat ang sama ng loob niya sa kanya. Alam niyang hindi lahat ng sama ng loob at pait ang maiibuntong niya sa kanya peru kahit papaano nalaman ng binata ang nararamdaman niya rito, and that is pain.

Chapter seven

“Hoi!” “Ano?!” huminto siya sa paglalakad at hinarap ito “Ano nanamang kailangan mo Icen Matthew Beltran?!” Nginitian lang siya ng binata. Aba’t may gana pa akung ngitian ng kapreng ito? Addict ba siya? Kita nga niyang badtrip ang tao! “O ba’t ka naman nakangiti jan?! Model ka ba ng Colgate?” “Bakit masama bang ngumiti?” may pang-aasar ngumiti nanaman ito tiyaka lumakad papalapit. Umaatras siya “Ano na naman ba’ang trip mo Icen?” “Wala” tanggi nito Dahil sa pag-aatras niya at abante nitong si Icen hindi namalayang may bato pala sa likod ni Naya at na out of balance siya mabuti nalang at mabilis na nakadalo sa kanya si Icen at nakabig siya nito. Nagulat siya sa mga pangyayari. Nakahilig na siya sa malapad na dibdib nito, malakas ang kabug ng puso niya. Nang inangat niya ang kanyang ulo ay nagkasalubong ang kanilang mga mata. Icen was astonished kagaya niya, but he was leaning closer to her. He tightnened his arms around her. And slowly…. Is he going to kiss me? Is he going to kiss me? Then she closed her eyes. Then slowly…. Slowly….. She can feel his breath already…. Randam niyang malapit ng… Malapit…. “Mama Shana! Papa Icen!”

Nagulat silang dalawa at biglang naghiwalay. Namumula si Naya, pareho silang hindi makatingin sa isa’t isa. Gosh Naya! Muntik na kayong maghalikan kanina! “Mama Shana” bumaling sa kanya “Papa Icen” tiyaka kay Icen “Naghahalikan po ba kayo kanina?” prangkang tanong nito sa kanilang dalawa. Napatangin si Naya kay Icen at kagaya niya nagulat din ito sa tanong ng bata. Lumuhod siya sa harap nito para magkalevel na sila ng paslit. “Ba’t mo naman iyan na tanong Dora?” “E kasi po mukha po kayong naghahalikan eh” “Ganun ba..” sinulyapan niya ang binata at umiwas naman ito. Tiningnan niya ulit ang bata “Saan mo naman iyan nalaman ang salitang halikan Dora?” “Kay ate Waterina po. Nagkwento po kasi siya sa amin ng mga princess at prince at sabi niya naghahalikan daw po ang dalawang magkasintahan. Masasabi mo namang naghahalikan ang dalawang tao kapag naglalapat ang kanilang mga labi. At minsan po nakakagawa po sila ng baby d’on” Ano ba naman itong si ate Rina kung anu-ano ang kinukuwento? Alam niya bang mga bata pa ang mga ito? Alam niya bang genius itong batang ito! “Mama Shana gagawa po ba kayo ng baby ni Papa Icen? Bibigyan nyo na po ba ako ng kapatid” excited nitong tanong. Natawa naman sa likod si Icen habang siya ay gulat na gulat sa pinagsasabi ng bata’ng ‘to. Sinulyapan niya ang binata at inirapan. “What?” inosenteng tanong nito na hindi mapigilan ang ngiti. Tiningnan niya ulit ang bata at syempre malambing na nginitian ito. “Alam mo baby hindi kami nag hahalikan ng papa Icen mo. Hindi din kami gumagawa ng BABY” Nalungkot bigla ang bata. “Oh bakit ka malungkot?” pag-aalalang tanong nito “May nasabi ba akung masama baby?” “E kasi mama Shana akala ko magkakaroon na ako ng bagong kapatid?” malungkot nitong sagot. “E hindi naman ganoon kadaling gumawa ng baby eh. Sa ngayon ikaw muna ang prinsesa namin ng papa Icen mo. Okay buh?” Inangat nito ang mukha at ngumiti “Talaga mama Shana ako lang po ang prinsesa nyo ni papa Icen?” ulit nito.

Tumango siya at nginitian ang bata “OO, diba Icen?” sinulyapan ang binata. Ngumiti din ito at tumango “OO naman ikaw lang ang pinakacute naming prinsesa ng mama Shana mo, at wala ng iba!” lumuhod ito at hinalikan ito sa pisngi. “Kung ganoon may prinsipe din po ako? Kasi po princess ako?” “Ah.. syempre naman meron!” “Peru syempre hindi muna ngayon dahil maliit ka pa” dagdag ni Icen “Kapag lumaki ka na d’on mo palang makikilala ang prensipe mo” “Kagaya po ni mama Shana?” “Huh?” Ba’t naman ako napasok diyan? “Bakit naman kagaya ng mama Shana mo?” tanong naman ni Icen. “E kasi ikaw po ang prince ni mama Shana. Kasi bagay kayo at ako naman ang princess nyo” Nagulat nanaman silang dalawa. At gaya kanina tumawa nanaman itong si Icen. Naalala niya tuloy noong nasa high school pa sila. Tinatawanan lang kasi nito ang mga panunukso ng mga kaklase tungkol sa amin. Naiirita na nga siya minsan, ano bang nakakatawa d’on? Adik ba siya? But no matter how weird Icen was, hindi niya parin mapigilang mahalin ito dahil sa hindi nito hinahayaang hindi ipakita kung ano at sino siya. Kahit anong gawin nito she just can’t stop falling in love with him. “Mama Shana nandiyan pa po ba kayo sa katawan nyo?!” pukaw nito sa kanya. Hindi niya namalayang na wala na pala siya sa realidad na planeta. At nakatayo na pala si Icen sa likod. “Ah..oo..” “Akala ko na punta na po kayo sa ibang planeta?” kinamot ang ulo. Narinig na naman niyang tumatawa ang kapreng nasa likod niya. “Ba’t ba ang rami mong nalalaman Dora?” hindi siya naiirita sa bata, naiirita siya sa kapreng nasa likod niya. “Matalino po ako eh” pagyayabang nito, lumapit ito kay Icen at hinawakan ang kamay nito “Nagmana daw po kasi ako kay Papa Icen” Ah ganun?! Ikaw talagang kapre ka kung anu-ano na iyang pinagsasabi mo sa batang iyan ah! Tumayo siya at nakapameywang “So ano gusto nyong sabihin? Na bobo ako?!” birong pagtataray niya sa dalawa. “Oi hindi ako ang nagsabi niyan? Ikaw lang nuh” tanggi naman kaagad ni Icen.

“Mama Shana sabi din po ni Papa Icen iyakin ka daw” dagdag pa ni Dora “Ang taba-taba mo daw noon. Tiyaka para ka daw lumba-lumba” hindi mapigilang tumawa nito. Bwesit ka Icen! Ipagsabi ba kung ano ako noon! E ikaw kapre namang may ibang mundo! “Ah ganun! Pwes tignan natin kung sinong lumba-lumba!” galit na siya. “Naku anak galit na ang mama mo!” sabi niya kay Dora “Kailangan na nating tumakbo at nang hindi tayo madaganan niyan!” kinarga ang bata tiyaka kumaripas ng takbo. “Hoi bumalik kayo dito!” sigaw niya sa mga ito habang hinahabol ang dalawa. “Papa Icen takbo pa!” masayang utos nito kay Icen, habang tawa lang ito ng tawa. “Bwesit ka Icen! Kapag naabutan talaga kita!” Masaya silang naghahabulan kahit napapagod na siya. Ang bwesit na kapreng iyun talo pa ang isang cheetah kung tumakbo nakakahingal. Kahit ganun randam parin niya ang saya, para silang bumalik sa pagkabata, para silang isang pamilya. Maganda man kung isipin na para silang pamilya hindi parin maitatago ang totoo na kahit kailan imposebleng maging isang pamilya sila dahil ikakasal na si Icen sa kasintahan nito. Kahit ganoon Masaya at kontento nalang siya kung ano sila. Kahit papaano Masaya siya at may napapasayang bata na itunuring narin niyang sa kanya. Bahala na si Batman kung ano ang susunod na mangyayari sa story nila in the future. Napagod din sila at nahiga sa buhangin habol ang hininga peru nakangiti parin. Nakahiga ang ulo ni Dora sa may dibdib ni Icen at si Naya naman ay sa may tiyan nito. Mayamaya bigla silang tumawa. Para talaga silang pamilya na naglalaro at ng mapagod na nahiga nalamang sa kung saan. Masayang pangarapin ang pamilyang ganito. Kung siya rin naman mas gusto niya ang tumira na lang dito, kahit simple lang ang buhay Masaya naman lalo na’t kasama mo ang pamilya mo. Hai naku Naya puro ka nalang Masaya diyan! E paki mo e gusto kung maging Masaya! Wala akung paki basta ngayon Masaya ako! Masayang Masaya! Kaya isip ko huwag ka ng ipal huh! Nambwe-bwesit ka ng buhay eh! Pakikipagtalo ni Naya sa isip nito. “Friends na ba ulit tayo Shana?” biglang tanong ni Icen. “Ah__” “Syempre Friends na kayo, naghalikan na nga kayo kanina eh” sabad nitong si Dora “diba mama Shana?” may pilyang ngiting sinulyapan siya nito. “Anong sabi ko noon Dora? Huwag sumabad sa mga matatanda” pangaral niya. “E hindi naman po kayo matanda eh” pagrarason nito. “Haii sumagot pa talaga?! Peru dahil sa gusto ko ang sagot mo,”ngumiti siya “You’re forgiven” Tumawa lang uli silang tatlo.

“So friends na talaga tayo?” ulit na naman nitong si Icen. “Hmmmpp…” ilang sekondo siyang nag-isip “Okay” Biglang may kumuha sa kamay niya. Si Icen. He laced his fingers to hers and held it up to his chest near to his heart. Randam ni Naya ang lakas ng tibok ng puso ni Icen. Ang init ng katawan nito that made her uncomfortable yet it brings butterflies in her stomach. Akala niya kapag naghahalikan lang iyun mararamdaman at sa tao mong mahal peru what she feel is not because they’ve shared a kiss but she feels it because he love Icen. “Thank you” bulong nito sa kanya. They stayed like that for a moment. Mag sa-Sun set na at nag-iba narin sila ng posisyon. Inihiga na ni Icen sa kandungan nito si Dora, habang sila ay magkatabing nakaupo at masayang pinapanood ang papalubog ng araw. A perfect sceanary. Tila nalimutan na nila ang oras dahil sa saya na kanilang nararamdaman. It was beautiful and unforgettable day of Naya. Hindi na rin niya iniisip kung tama o mali man ang ginagawa nila o ang ginagawa niya. Mahal niya si Icen at kahit bilang kaibigan lang ang turing nito sa kanya okay na rin kaysa hindi niya ito makasama. Tanggap na niya ang katotohanan peru hindi parin niya maiwasang humiling na sana sa kanya nalang umibig ang binata. Hayaaan nyo na wish lang naman eh..Malay nyo mahal din ako ng kapreng iyun? Pakipot lang masyado..eheheeh.. HEH! Manahimik ka na nga Shanaya! “Ang sarap palang magkapamilya nuh?” usal nalang ni Icen habang nakatanaw sa papalubog na araw. “Di bale malapit ka ng magkaroon ng pamilya ng sa’yo” mag ngiting sagot niya. Tumingin sa kanya “Bakit wala ka pang boyfriend Shana?” “Hmmm…Hindi kasi ako mahal ng mahal ko” may ngiting sagot niya. Hindi mo kasi ako mahal eh “Si Fire buh? Di ba nanliligaw naman sayo iyun?” “Hindi nuh!” tiyaka masyado kang ipal kung kasama ko si Fire! “So iba? Peru alam ba ng mahal mo na mahal mo siya?” “Hindi nga eh” “Bakit di mo naman sinabi?” “Ikakasal na siya eh! Tiyaka ‘di naman ako mahal n’on eh. Kaya huwag nalang” niyakap ang mga binti. “Peru sana sinabi mo parin. Malay mo mahal ka din n’on?” “Ayoko!” bumuntong hininga siya “Napapagod narin ako eh. Kaya ayoko na.. ayoko ng masaktan” Pagod na akung habulin ka Icen. Bwesit ka ka kasi eh! May gana ka pang magadvice!

“Well, at least you’ve tried” hindi parin ito sumusuko Hinarap niya na ito “Alam mo? Talo mo pang isang babae kung mag-advice Icen” tumawa siya “Ano ka ba huwag mo na ngang pakialaman ang love life ko ma bo-bore ka lang kasi tragic. Ang mas mabuti mong gawin ay mas bigyan mong pansin ang buhay puso mo. Ikakasal ka na sa taong mahal mo at balang araw magkakaroon ka narin ng pamilya at baka sa mga panahong iyun nakasakay na siguro ako sa isang cruise ship at makakakilala ng jack ng buhay ko. Kaya chilax ka lang sa buhay mo okay. Hayaan mo na ang buhay ko sa kamay ni Ginoong Tadhana” At ng di nakita mapatid diyan sa kakulitan mo! Naiiyak ako sa buhay ko eh! Kaya huwag mo ng ipaalala ang pagkaheart broken ko sa’yo. “I just want you to be happy” mahinang sabi nito. “Bakit hindi ba ako Masaya Icen? Masaya naman ako eh kahit wala ako ng kagaya ng sayo. Wala akung Jane…ai Tarzan pala sa akin eheehe. Ayun na nga. Masaya ako dahil marami naman din ang nagmamahal sa akin. Kahit na tumanda akung dalaga okay lang iyun. Walang problema iyun. FYI Icen kailan pa ako hindi naging Masaya?” Hmmm… simula ng matutunan kitang mahalin.But I never regreted it. “Sa bagay?” ngumiti ito, sad smile “But still I want someone to take care of you” “Sige kung type mong maging taga care ko?” pagbibiro niya. I’m serious! Ang kulit mo eh! “I wish I could?” mahinang usal nito. Huh?! Ano iyun? Di ko narinig as in! “Ano iyun?” “Ah wala…” ngumiti lang ito “Maiba ako. May balak ka bang amponin si Dora?” “Oo. Babalikan ko siya dito at ng lola niya.Aasikasuhin ko muna ang mga tests na nakuha ko sa kanya sa Maynila at ng magamot ko na ang bata. Napalapit na kasi siya sa buhay ko at itinuturing ko narin siyang akin. Kaya ayoko ng mahiwalay sa bata” hinaplos ang pisngi ng natutulog na paslit at napangiti. “Ako rin naman eh!” may ngiting sabi nito “Do you mind if I visit her sometimes?” “Nope. I won’t mind, you can visit her anytime you want” pangako niya. “Thanks” “Hindi ba susunod si Jane dito?” tanong niya bigla. Masokista ka talaga Naya kahit kailan! Napansin niyang nag-iba ang expression ng mukha nito. May problema kaya sila? Ayaw mo no’n? Kapag nag-away sila maghihiwalay sila at may chance ka na! NO! ayoko ng ganun! “Susunod na daw siya” “Ah…”

“Umuwi na tayo” yaya nito “lumalamig na” tumayo ito at kinarga si Dora. Tumayo narin siya at inalis ang mga buhangin na nadikit sa damit. Hindi paman siya natatapos kinuha na ni Icen ang kamay niya at hinawakan. Hindi narin siya pumalag. Mas magandang taposin ang araw na ito na may ngiti. Minsan lang ito sa buhay ko nuh!

Chapter eight

Napasinghap si Naya sa pagkagulat. Fire trapped her with his arms on both side of her face and her back on the wodden wall. Madaling araw na at hindi parin siya makatulog kaya naisipan niyang pumunta sa kusina para magtimpla ng gatas. Akala niya natutulog na ang lahat peru hindi niya namamalayang nakasunod pala si Fire sa kanya. Gulat nalang niya at natutup ang bibig sa pagkagulat. Napakalapit ng kanilang mukha. Anong ginagawa ni Fire? Tanong niya bigla sa sarili. Malakas parin ang kabug na kanyang puso dahil hindi niya inaasahang gising parin si Fire at ang posisyon nila makes her uncomfortable. Tinitigan niya ang binata sa mata, madilim ang mukha nito at mukhang hindi nasisiyahan. Isang sekondong katahimikan. “A..anong ginagawa mo Fire?” basag niya,sinubukan niyang makawala peru pinigilan siya nito. “Tell me Naya?” untag nito “Mahal mo ba si kuya Icen?” Nagulat siya sa naging tanong ng binata at hindi makasagot. Iniwas niya nalang ang tingin. “Mahal mo ba si kuya Icen?!” ulit nito sa may kalakasan na boses. Inangat niya ang kanyang ulo at tiningnan ito “Ano bang kalokohan nanaman ba ito Fire?! Ano bang paki mo kung mahal ko o hindi ang kuya Icen mo? Sa akin nalang iyun. I believe It’s not part of your business anymore”mariing giit niya. Tumawa ito ng pagak “Talaga Naya? It’s not part of my business?”huminto “Kung sa tingin mo hahayaan ko lang mahalin mo ang kuya ko. Pwes hindi! Ikakasal na si Icen for Pete’s sake! Crap Naya gumising ka nga?!” Napaka harsh ng sinabi ni Fire sa kanya. At nasaktan talaga siya ng husto. Ano bang kasalanan niya kung mahal niya ang kapreng iyun? Hindi niya naman alam iyun ni Icen at wala din naman siyang balak sabihin ang tunay na nararamdaman niya sa kanya. Wala siyang balak na sirain ang relasyon ng nobya nito. How dare he accused her! Naiiyak na si Naya, naikuyom narin niya ang kamay.

Don’t you dare judge me Fire! You don’t know anything! “Mahal kita kaya ayokong masaktan ka dahil sa hindi ka magawang mahalin ni kuya. Ayokong makita ka sa huli na umiiyak dahil kay kuya. At kung hindi ko talaga mapapalitan sa puso mo si kuya Okay lang. Huwag mo lang pahirapan ang sarili mo. Huwag ka ng umasa Naya. May mahal ng iba si kuya kaya dapat munang tanggapin ang katotohanan. At kung mahal mo talaga siya? You should set him free” “Tapos ka na ba?!” untag niya, may tumulo ng mga luha sa mga mata niya “Kung tapos ka na, pwede bang pakawalan mo na ako” Ibinaba na ng binata ang kamay nito. Lumakad agad papalayo ang dalaga. “Sa tingin mo ate Naya pwede na akung mag-artista?” biglang tanong nito. Napalingun siya sa binata, nakangiti na ito “Huh?!” May itinaas itong libro “Nasiyahan kasi ako sa pagbabasa kaya napagtripan kung gayahin ang character na lalaki sa kwento. Timing namang napansin kitang lumabas kaya ayun..” ngiting-ngiti parin ito “Ano ayos ba? Sa palagay mo ‘pag nag audition ako papasa kaya ako?” tiyaka ito tumawa. Bwesit na bata ito huh?! Pinagtripan nanaman ako!!! UGGHHHH!!! Dahil sa inis binato niya ito ng tsinelas. Bute nga sayo! Bwesit ka! “Aray!” hinaplos ang ulo na natamaan “Ate naman eh! Ano bang ginawa ko?” maktol nito. Lumakad at tumayo siya sa harap nito at pinameywangan “Anong ginawa mo?!” aniya “Pinagtripan mo na naman ako! Alam mo bang muntik na akung atakihin sa puso?! Naiyak na nga ako eh. Tapos sasabihin mong Trip mo lang? Adik ka ba? Madaling araw na tapos niloloko mo nanaman ako! Buti nalang hindi horror iyang binabasa mo kundi baka ginaya mo narin ang mga multong nandoon at takutin ako. Nakakainis ka Fire!” litanya nito sa binata “Paano kung horror nga iyong binasa mo at pugot ulo ang bida? Gagayahin mo rin?” “Pwede rin?” may nakakalokong ngiti. Bwesit talaga! Kinamut ang ulo “Akala ko pa naman okay lang? Ang ganda kasi ng story eh nadala lang ako.” May pilyong ngiting inilapit nito ang mukha sa kanya “Bakit ate, huwag mong sabihing may gusto ka talaga kay kuya? Tsk.Tsk.Tsk. Naku problema iyan?” Itinulak niya ito palayo “Tumigil ka nga Fire! Nakakarami ka na huh! Hindi iyun totoo nuh?” tanggi niya. “E bakit naiyak ka at namula?” hirit pa nito. “E kasi…” pagkuwan niya “E kasi napaka harsh ng mga sinabi mo! Tiyaka ayokong inaakusahan ako ng mali. Naiinis ako. Kung mahal ko man ang kuya mo? Iyun ay bilang kaibigan lang”

“Ahhh…akala ko more than friends?” umupo ito sa bakanteng upuan. “Matulog ka na nga at kung anu-ano nayang pumapasok sa utak mo” aniya “Ano ba iyang binabasa mo huh?!” “Wala. Love story” “Ahhh….” Kinuha ang tasang may gatas “Mauna na ako Fire” paalam niya at naglakad patungo sa hagdan. “Kung mahal mo talaga siya ipaglaban mo. Mahal Karin niya” narining niyang usal ni Fire. Ano nanaman kayang sinasabi nito? Ahhhh… ewan! Inis parin ako sa kanya.

Habang tumatagal lalong naging close sila Naya at Icen. Kapag may libreng oras naglalaro sila kasama si Dora sa may dalamapasigan hanggang sa mapagod. Nakikilaro din minsan si Fire sa kanilang tatlo. Nasasanay narin si Naya sa mga pangloloko nitong si Fire at hindi na niya ito binibigyan pa ng pansin sadyang mapangTrip lang talaga si Fire. “Mga tao diyang naglalaro sinong gustong bumalik sa resort?!” sigaw ni Waterina. “Huh?!” Lumakad ito palapit sa kanila “Sabi.ko.sinong.gustong.bumalik.sa.resort?” paisa-isang ulit nito. “Narinig na namin nuh?! Hindi mo na kailangang isa-isahin ang pag.ulit.nito.na.para.bang.mga.kindergarten.student.na.nag-aaral.pa.lamang.bumasa” gaya naman nitong si Fire. Binatokan ang kapatid “Pilosopo ka huh?! Adik ka ba?” “Ate naman eh! Totoo naman eh!” pagmamaktol nito “at tiyaka may hot bang cute na addict?” macho pose. “Heh! Magtigil ka nga Fire!” saway niya sa kapatid “Nakakahiya ka!” Nagtawanan lang sila Icen,Naya at Dora. “Bakit naman natanong mo iyan ate?” segunda ni Icen habang nakangiti “Ai oo nga pala!” naalala “Nalimutan ko tuloy. E ganito kasi iyun? May bagong dating daw na donations kaya lang walang libre sa mga tauhan natin dahil maraming tao sa Resort. Baka ko dalawa sa inyo ang maging mabait na kunin ang bagong dating na donasyon at dalhin dito sa Isla” “E ba’t di ikaw nalang ate?” sabad ni Fire. “May gagawin ako”

Ilang minutong nag-isip si Naya. “Sige ako nalang” prisenta niya “Wala na naman akung gagawin eh, dalawang araw pa ang susunod na check-up ng mga bata dito. Tiyaka may kukunin ako” “Sure ka?” paniniguro ni Waterina. “May nagprisenta na nga? May pa sure-sure kapang nalalaman diyan” sabad nanaman ni Fire. Hindi nalang siya pinansin “Well, okay” “Sasamahan nalang kita” dagdag ni Icen “May pipirmahan akung dokumento, matagal na kasi iyun eeehehhe” “Okay… kayong dalawa” “Kailan naman?” “Pwede ngayon na!” aniya “Hindi joke lang. Bukas nalang ng umaga” tumawa ito. Sila Naya ay nagtatakang nakatingin lang kay Waterina. Nang mapansin nito, huminto ito sa pagtawa at inayos ang sarili “Sabi ko nga eh” tiyaka lumakad palayo. “May sayad ba iyung si Ate?” usal nalang bigla ni Fire na natatawa. Binatukan ni Icen si Fire tiyaka inakbayan “Baliw! Baka marinig ka n’on at mag evolve iyun at maging supersayan.” Tumawa din ito at ginulo ang buhok ng kapatid. Masayang nakatingin lang si Naya sa magkapatid na ngayon ay nag-aasaran. Mataas parin si Icen sa nakababatang kapatid nitong si Fire. Masayang pagmasdan kapag magkasundo ang dalawa. Marahil napapansin nyong napaka weird ng magkapatid? Napapansin ko nga eyun eh! Hahahaha! Si Ate Waterina may sayad. Si Fire parang addik. Si Icen naman parang baliw. Peru secret lang iyun ehehehe.

Kinagabihan nagyayang mag bonfire naman itong si Fire. Nagtataka na talaga itong si Naya kung bakit napaka-active naman ng unggoy ngayon? At dahil do’n wala na siyang nagawa kundi ang pumayag. Kasama naman nila sila Waterina at Icen at ang theme ng bonfire : Bonding lang kaming apat, bakit may angal?! Iyun ang sabi ni Fire. Grabeh! Minsan naiisip ka na talagang adik itong si Fire! Nagpatuloy ang masayang kwentuhan. They sit in circle with the bonfire in the center. . Paminsan – minsan ay hindi nya maiwasang sulyapan ang binata lalo na sa tuwing tumatawa ito at hinahampas sa balikat ang kapatid nitong si Fire na katabi lang niya at panay maktol naman itong si Fire.

“Alam mo kuya kung ‘di kalang kita kapatid iisipin ko talagang may galit ka sa akin?” parang batang pagmamaktol nanaman nito. Tumawa lang ang binata. “Spin the bottle naman tayo” aya ni Fire sabay kuha ng walang laman na bote. “Luma na iyan!” sumbat agad ni Waterina “Ano ka bata?” “Wew! Ang sabihin mo takot ka lang malaman ng Universe ang pinakatagotago mong nakakakilabot mong sekreto” kantiyaw nito na kinatawa ng lahat. “Heh! I don’t care! Maglaro tayo wala akung pake!” “Iyan naman pala eh! Maglalaro din naman pala” sinimulan na niyang ipaikut ang bote at huminto naman ito sa kanya. Nag-iba tuloy ang expression ng mukha nito at marahang kinamot ang ulo. “Iyan! Na sapol ka tuloy” asar ni Waterina “Ako ang controller mo ngayon. Truth or Dare?” “Truth” sagot agad nito na may pilyong ngiti. “Okay! Totoo bang crush mo iyang si Naya?” pilyang ngiti nito. Ano nanaman! Ba’t ako nanaman? Bumaling ito ng tingin kay Naya at ngumiti “Not just crush but love” tiyaka ito tumawa ng tumawa. Ano bang nakakatawa sa sinabi niya? “Corney mo dude!” hirit ng ate nila. Iniikut nanaman nito ang bote at huminto kay Waterina. “Wahahahahaa” devil laugh ni Fire “Tignan mo nga ang pagkakataon? AHAHAHAHA” Benilatan lang siya ng ate nito. “Truth or dare?” may pakus-kus pa sa kamay nitong tanong. “Dare nalang” sagot agad nito “Baka kung saang planeta mo pa kunin iyang itatanong mo nuh!” “Whatever! Well,” ngiting demonyo “Halikan mo…. Ang lupa” Nanlaki ang mga mata nito “Adik ka ba?!” sumbat nito sa kapatid “Ang dumi kaya!” “E dare nga eh!” cool naman nitong sagot.

“Iba nalang!” angal nito. “Sige you can kiss my feet nalang” Natawa ang lahat. Lakas talaga ng tama nitong si Fire ehehhehee “Huwag nalang noh! Eki-kiss ko nalang ang lupa. Baka ano pang virus ang makuha ko’t mahawa pa ako sa kadikan mo” “Whatever!” Hinalikan ni waterina ang buhangin kasi wala namang lupa eh. At galit na sinulyapan ang kapatid na may nakakalokong ngiti.Iniikut nanaman nito ang bote at huminto kay Icen. Biglang sumeryoso itong si Fire at pormal na tiningnan ang kapatid “Truth or Dare?” Anong trip nito? “Truth” “Kung bibigyan ka ng isang pagkakataong baguhin kung ano ang nakaraan. Anong gusto mong baguhin that made you regret?” Natahimik ito saglit at napaisip. Ano kaya iyun? “Siguro iyung nawalan ako ng lakas ng loob para ipagtapat ang tunay kung nararamdaman sa taong mahal ko. The thing that I regreted most in my life” Ako ba iyun? Hindi naman siguro? Baka… Ah ewan! Huwag ka ng umasa nuh! “Ang drama naman iyan kuya?!” inabutan ng tissue ang kuya nito “Naiiyak tuloy ako” Binatukan siya ni Icen “Baliw! Saan mo ba iyan napulot?!” at tumawa ang lahat sa ginawa ni Fire. “Malay ko?! Hindi naman ako ang nagsusulat sa kwentong ito eh!” tawa ng tawa. Pinaikut nanaman ang bote and as expected sa kanya na ito huminto. Tumingin siya sa lahat at nakitang may nakakalokong ngiti nanaman nitong si Fire at ngiting-ngiti naman itong sila Waterina at Icen. Lord sana naman hindi po masaniban ng masamang esperito itong si Fire at baka ano pong kahiyahiya ang ipapagawa niya sa akin. “Dare!” “Okay! Kiss kuya Icen…. On the___”

“Ayoko nuh! Ayoko ngang halikan si Icen sa lips” sabad niya kaagad. Wala pa kaya akung first kiss! “Ba’t sinabi ko bang sa lips?” may pang-aasar na pagtatama nito “Pwede rin sa lips kung gusto mo peru ang sasabihin ko sana sa pisngi lang” “Ahh..iyun lang pala” iyan tuloy napahiya ka. E malay ko ba?! Okay kiss lang pala sa pisngi eh! Kaya ko iyan. Hahalikan niya na sana sa pisngi si Icen ng ipinihit nito ang mukha nito sa mukha niya. Sa pagkagulat imbes sa pisngi ay sa mga labi niya ito na kiss.What the heck! Madali niyang inilayo ang mukha. Pareho silang nagulat at sabay na iniwas ang mukha. Batid niyang nagulat din sila Fire at Waterina dahil sa natahimik sila bigla. Gosh buti nalang madalim kundi nakakahiyang makita nila ako na namumula na parang kamatis. At..at.. siya ang first kiss ko! Alam niyang sa edad na 26 hindi pa siya nahahalikan dahil hindi pa naman siya nagkakaroon ng boyfriend dahil sa hindi niya ito binibigyan ng panahon dahil focus siya sa pag-aaral. OMG! Si Icen ang first kiss ko! Dapat ba akung masiyahan o hindi?

Chapter nine

“Kita na lang tayo mamaya Shana” paalam ni Icen “May gagawin pa kasi ako eh. Magpahinga ka muna ako ng bahala do’n sa donasyon” ngumiti “Sige. Salamat” ngumiti din siya sa binata at kumaway bago ito umalis. Kakadating lang nila sa Resort lulan ng helicopter mas madali kasi iyun kaysa sa maglantsa sila patungo sa Resort ng mga Beltran. Pagod narin siya, kaya dumiretso na siya sa room niya, naligo bago matulog.

Pagkagising niya it was already 5 Pm. Grabeh! Ang haba naman ng tulog ko! She rubbed her eyes and climb out from her bed to get something to eat. Nang nadaan siya sa may sala sa room niya may napansin siyang blue na paper sa may pintuan. “Ano kaya iyun?” kinuha at binasa. I’ll see you at the rooftop mamayang 5 Icen Nanlaki ang kanyang mga mata. OMG! Late na ako! Ba’t hindi niya naman kasi sinabi ng maaga eh! Dali-daling nagbihis si Naya sa kung ano mang maganda sa closet niya. Wala na siyang pakialam sa kung ano ang itsura niya kasi hindi niya naman alam kung ano ang

gagawin nila sa rooftop. Hindi naman sa ng maganda para kay Icen.

w ala siyang pakialam nagbihis din naman siya

“Perfect!” Pagkatapos tignan ang sarili sa salamin ay dali-dali na siyang umakyat sa rooftop. Habang papunta na siya sa taas hindi maiwasang magtanong nito sa sarili kung, Ano kayang gagawin namin doon sa taas? ‘di kaya magbabanje jumping kami? Nope! Ayoko nun! Hmmm…may meeting siguro? Talaga meeting sa taas?! Aha! Baka nandun ang donasyon sa taas at kailangan niya ng tulong ko? Peru sayang naman ang dress ko? Teka paano naman napunta doon iyun? Ano kaya… di kaya? Hindi niya namalayang nasa taas na pala siya. Naputol ang kanyang pag-iisip ng iangat niya ang kanyang ulo at napanganga matapos matunghayan ang nasa harap niya. Ang ganda! Hindi mapigilang kiligin ni Naya dahil sa napaka-romantic ng lugar. Halatang pinaghirapan talaga ng isang tao. Nasa harap parin siya sa may pinto ng rooftop at hindi mapigilang igala ang tingin sa lugar. Simple lang naman ang pagkakaayos nito peru romantic talaga tignan. Pumailanglang sa lugar ang kantang Forevermore ng Side-A na nakadagdag sa kilig niya. There are petals of white and red roses on the floor, a two person table covered in a design of white and red cloth and at the center of it is a vase of different roses ng mga favorites niya. And there he was standing like a prince na parang hinihintay ang kanyang prinsesa. GoD is this a dream? Paano nangyaring….Gosh! May date ba kami ngayon? Friendly dinner?Work dinner? Anong dinner ba ito? Rooftop dinner?! Graveh nakakakilig ah! Kung isang panaginip lang ito ayoko ng magising! Lumapit si Icen sa kanya at ibinigay ang isang boquet ng mga red roses with a smile on his face. “It’s so beautiful here” ang tanging nasabi niya. Grabeh! “Perfect for the very important woman in my life” may ngiting saad nito na may papagpahiwatig. Iginiya siya nito sa table at pinaghila ng upuan. “You’re beautiful” “Thanks” may ngiting sabi niya at sinuklian din siya nito ng matamis na ngiti. Bagamat nagtataka itong si Naya kung bakit may pa dinner-dinner pa itong si Icen ay binaliwala niya nalang muna ito. “Anything for you” then he bowed down like a prince ang sit opposite to her. Patuloy padin ang kanta. “Ano bang nakain mo Icen at naisipan mo itong gawin?” may pang-aasar nitong tanong sa binata. Ngumiti ito “I don’t know? I just realized something and that I must do this” “Talaga?! Hindi kaya mamatay kana?” tumawa siya, Huwag naman po sana “I love you” biglang sabi nito na ikinagulat niya.

“Huh?” “I love you Shana eversince I met you. I love everything about you and no matter how hard I do to forget you hindi ko kaya. Hindi ko kaya… ikaw palagi ang nakikita ko. Alam kung mali but I want to be honest with you, bakit ba ang hirap mong kalimutan? Noong araw ng Graduation balak kung ipagtapat na sa’yo ang nararamdaman ko kaya lang I was scared that you would reject me if I confessed that I love you. Sa bawat araw naiinis ako sa sarili ko kung bakit takot akung ipagtapat ang nararamdaman ko para sa’yo. Akala ko nalimut nakita kasabay ng pagdating ni Jane sa buhay ko dahil pinapasaya niya ako but I was wrong. When I met you at dinner after ten years bumalik ang kabang nararamdaman ko sa puso ko. You made my heart beat fast again Shana. You make me insane! I’m crazy about you Shana and I don’t know how to stop.” He gapped her hand and stared at her with sincerity. Hindi mapigilang maiyak ni Naya sa mga sinabi ni Icen. Mahal pala siya nito? Higit pa sa nararamdaman niya rito. All her life she only love one man, ang kaisa-isang taong nagbigay saya at sakit sa buhay niya. Peru kahit gayun paman ang nangyari mahal na mahal niya parin ito. At hindi na iyun mababago pa. Nalaman man niya a mahal din pala siya nito wala na siyang magagawa pa, ikakasal na ito. “Mali ito Icen…Ikakasal ka na?! Ayoko ng may masaktan pang iba dahil dito” “Peru mahal kita” giit nito at hinigpitan ang paggagap sa kamay niya “Ayoko ng pakawalan ka pa Shana. Hindi ko na iyun makakaya. Hindi kita kayang ibagay sa iba. Call me selfish but I really love you” “I know,” buntong hininga niya “But what about Jane? Ikakasal na kayo” “I can talk to her? Alam kung maiintindihan niya. Mabait siyang tao” “I don’t know?” umiling-iling nalang siya. Mahal nga niya si Icen peru hindi naman siya ganun kasama para kunin ito sa iba. “Please Shana… Hindi mo alam kung gaano ako nagseselos kung magkasama kayo ni Fire. I hate to see it when he acts like you’re his girlfriend. Kaya aaminin ko sayo kung bakit galit na galit ako sayo at marami din akung nasabing masasama sayo. I just can’t…. I just love you Shana” he stood up and knelt down infront of Naya. Nagulat siya “I-Icen? You don’t need to do this?” saway niya at pinipilit na patayuin. “I promise I’ll talk to Jane when she comes back from Hong Kong. Just give me a chance to show how I love you” “Fine” wala ng nagawa si Naya kaya pumayag narin siya. Tumayo ang binata at may malapad na ngiti na niyakap si Naya na ikinagulat na naman niya. “Salamat” hinarap siya nito “I love you”

“Welcome” may ngiting sagot niya kaya lang imbes na ngiti ang makuha niya dito ay kunot noo ang ibinigay ng binata. OH ano nanaman kayang problema nito? “Bakit?” “Welcome?” may pagmamaktol na ulit nito. “Oo nga? Diba nagpasalamat ka? Kaya Welcome…” Ang labo nito huh! “Ano bang huling sinabi ko?” “Salamat ta’s I love you?” “Iyung Huli?!” iritado “I love you?” Ngumiti ito at niyakap siya uli “I love you too” Ganina Galit tapos naging Masaya na?! Adik ba siya?! Hindi ko talaga maintindihan ang mga lalaki! Hmmmmmpppp! Ang kulit… Kahit naiinis ay Masaya naman din siya dahil sa wakas alam na niyang mahal din pala siya ng kapreng ito. Kung hindi lang sana siya Torpe ‘di sana kami ng ikakasal.. Tapos na silang kumain at kasalukuyang nagsasayaw sa isang saliw ng magandang musika. “Sabihin mo Shana?” basag nito “Kung nagtapat ba ako sayo noon sasagutin mo ba ako?” may pilyong ngiti nito. “Depende kung manliligaw ka?” “Kung ganun mahal mo din pala ako noon?” malapad ang ngiti. “Hindi nuh!” tanggi niya. Slight lang nuh! Promise! “OO” Kinabig siya nito palapit sa kanya and he captured her lips. Matamis at mapusok ang mga iyun—dahilan ng kanyang pagka blanko at tinugun ang halik nito. Hindi na niya namalayan ang mga sumunod pang pangyayari. Natagpuan nalamang niyang nasa ilalim siya ng matipunong katawan ng hubad baro na si Icen habang yakapyakap siya at sinisiil ng halik. “I want you Shana”

Hindi makapaniwalang may nangyari sa pagitan nilang dalawa. Napakabilis ng mga pangyayari at kahit ganun ay hindi naman nakaramdam ng pagsisi itong si Naya. Late na siyang nagising at ngayon ay hinahanap niya si Icen. Wala na kasi ito ng magising siya. Nahalugad na niya ang buong resort peru ni anino ni Icen ay hindi niya makita.

Saan nakaya iyun?! Nang madaan siya sa may lobby ng hotel sa resort nakita niya doon si Icen… may kasamang babae at mukhang Masaya pa ang dalawa. Nakaramdam ng selos si Naya at naikuyom ang dalawang kamay habang pinapanood ang dalawa. Ang kapal! Pagkatapos ng nagyari… ganun lang?! Mayamaya ay bigla siyang tinawag nito. At lumapit naman siya. “Ah Jane si Shanaya nga pala” pagpapakilala nito. Jane? Siya si Jane? Gulat na napatitig na lamang siya sa parang model na si Jane. Maganda nga ito, sa narinig niya isa itong businesswoman peru kung titigan talo pa nito ang isang model sa runaway. Morena, mataas at maganda… malayong malayo sa itsura niya, Maputi kasi siya at medyo nangingitim narin dahil sa init ng araw sa Isla, hindi din gaanong mataas. NO! hindi pwedeng magpatalo ako sa mga insecurities ko! Paki nila.. Ngumiti siya “Hello” sabay abot sa isang kamay niya. “I’m Jane” kinamayan siya “Nice meeting you. Youre?” “I- I’m…” Ano na ba ako ngayon ni Icen? “Shana’s my bestfriend, Jane” sabad ni Icen. Bestfriend?! Bestfriend?! Nagulat nalang siya sa sinabi ni Icen. “Oh… I bet Ice had mentioned me already..I’m his fiancé” Kahit wala ng gana magsalita si Naya ay pinilit niya paring palakasin ang sarili “I know” ngiti niya dito “Palagi ka nga niyang kinikwento sa akin eh” Maybe hindi pa sila nag-uusap? Baka di pa sinasabi nito sa kanya ang tunay na namamagitan sa kanila ni Icen? Hindi naman siguro ako lolokohin ni Icen diba? Tumawa ito “Talaga? Well, sana hindi lahat negative?” sinulyapan ang binata. Ngumiti lang siya. “Well,” segunda niya sabay angkla nito sa braso ni Icen “Why don’t you join us? Kakain kami ni Icen” “Ah.. busog na ako eh” pagsisisnungaling niya “Kayo nalang tiyaka maghahanda pa ako sa mga gamit ko babalik na kasi kami sa Isla mamayang hapon” “Ah..ganun ba?” dismayado “Sige next time nalang…” “Okay” ngiti niyang sagot. “Kita nalang tayo mamaya sa Hellipad sasama kasi ako sa inyo eh”

“Ah…okay! Masaya iyun para ‘di na malungkot si Icen” Ngumiti lang ito sabay sulyap sa binata. “Bye” pagpapaalam nito sabay umalis. Napabuntong hininga nalamang siya. Hindi mo naman siguro ako lolokohin Icen diba? Sana nga hindi…Aiiissshhh! Be strong Naya! Kaya mo iyan! Mahal ka ni Icen sinabi niya iyun kagabi at patunay ang nangyari sa inyo. Just Trust him… Peru hanggang kailan naman?

Chapter ten

Ilang linggo na ang dumaan ng makabalik sila Naya sa Isla kasama si Jane. Ilang linggo naring hindi siya kinakausap ni Icen. Hindi niya rin ito makausap dahil palagi nitong kasama ang kasintahan. Hindi niya alam kung iniiwasan ba siya nito o talagang busy lang ito. Kapag kasi sinusubukan niyang kausapin ang binata palagi nalang nitong sinasabi na humahanap pa siya ng tiyempo minsan tipid lang din ang sagot sa kanya. At lingid sa kaalaman ng binata nasasaktan ito sa ginagawa niya. “May problema ka ba ate Naya?”umupo ito sa tabi niya. “Ikaw pala Fire” pilit na nginitian lang niya ang binata “May problema ba kayo ni kuya?” anito “Napansin ko kasing medyo iwas kayo ni kuya simula ng bumalik kayo sa Resort. May nangyari ba sa inyong dalawa habang nasa resort kayo?” Hindi niya pwedeng sabihin sa kanya ang totoo. “Ano ka ba wala nuh” pagsisinungaling niya “Syempre minsan nalang kami mag-usap dahil sa nandyan naman ang girlfriend niya diba? Alangan naman ako pa palagi kasama nun kung nandyan si Jane” “HHHmmmm” tumango-tango lang ito Niyakap niya ang binti. Masakit man sa kanya ang katotohanan pilit niya paring pinapalakas ang sarili. Naniniwala siya kay Icen at sa puso niya pinaniniwalaan niya ang pagmamahal nito sa kanya.Peru hanggang kailan ba siyang magiging ganito? Hanggang kailan siya maghihintay sa walang kasiguraduhang masasabi din ni Icen ang namamagitan sa kanilang dalawa kung iba na ang turing sa kanya ng binata. Gusto na niyang maiyak peru kailangan niyang magpakatatag ngayong baka… “Hindi naman ako tanga para di ko mapansin ang namamagitan sa inyo ng kuya ko Naya” seryosong usal nito bigla na nagbigay sa kanya ng kaba at tinignan ito.’

Tiningnan siya nito sa mata “Alam kung mahal na mahal mo si kuya at alam kung mahal na mahal Karin ni kuya”pause “Matagal ko ng alam na mahal ka talaga niya. Nakikita ko sa mga kilos nyong dalawa. Masaya ka kapag kasama mo siya, kapag ako ang kasama mo hindi ko nakikita ang saya na nakikita ko sa mga mata mo kapag kasama mo si kuya. Hindi din ako tanga para hindi malaman ang nangyari sa inyo sa resort” PATLANG….. “Hindi sinadyang narinig ko kayong nag-uusap at alam kung nagtapat na sayo si Kuya. Naiinis ako sa kanya kung bakit puro siya pangako habang marami naman siyang pagkakataon para sabihin ang totoo kay ate Jane.Hindi naman nagbago ang pakikitungo nito kay Dora peru bakit di Kaman lang niya malapitan at mangitian? Ano bang problema niya?” Umiwas ng tingin ang dalaga at hindi mapigilang may tumulong luha sa mga mata niya. “Kahit Ganun pa man alam kung mahal ka parin ni kuya, ate Naya” dagdag nito. “Alam mo ba kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon?” she sobbed “Ang sakit! Sakit… Bakit parang wala lang sa kanya ang nangyari? Feeling ko tuloy pinaglalaruan niya lang ang damdamin ko. Sumugal na nga ako peru bakit anong gawin kung pagpapanggap na okay at mahal ako ni Icen may bahagi parin sa puso kung nagsasabi na hindi. Bakit ganun? Bakit palagi nalang akung nasasaktan Fire? Hindi ko nararamdaman na seryoso nga ang kuya mo sakin? Gusto ko ng maniwala na di niya ko mahal peru di ko naman mapigilan ang puso kung patuloy paring umasa. Ang hirap ng ganito eh! Lalo na ngayong di man lang niya aku maka-usap. Para tuloy akung baliw na naghihintay sa wala” at tuluyan na nga siyang naiyak at napahikbi. Niyakap siya ng binata “Sssshhhsshh… Alam kung masakit peru kailangan mong paniwalaan si kuya kung mahal mo talaga siya Naya. Kung mahal nyo ang isa’t isa malalampasan nyo rin ito” Tumayo siya at pinusan ang mga luha. “Salamat Fire” Tumayo din ito “Huwag ka ng iiyak ulit” pinusan nito gilid ng mata ni Naya gamit ang hinlalaki niya at ngumiti ng biglang may humili ng kwelyo ng damit niya at sinuntok ang mukha niya ng dalawang beses. Natagpuan nalang niya na nakahiga sa buhangin. Nagulat si Naya sa pagsugod ni Icen sa kapatid nito. Nagalit siya sa ginawa ng binata at dali-daling dinaluhan si Fire at tinulungan mapatayo. Pinupunasan ng binata ang bibig nito na may dugo. Susuntukin nanaman sana niya si Fire kung hindi siya napigilan ng kasama niyang si Jane. “Ano bang problema mo ICEN!!!” sigaw niya sa binata Hindi siya pinansin ng binata “Hoi ikaw Fire!” tinuro ang kapatid “Bakit mo pinapaiyak si Shana!”

Nakatayo na si Fire at inaalalayan ni Naya. “E gago ka pala eh!!!” hindi napigilang suntokin ni Fire ang kapatid. Nagtitimpi lang pala siya. Si Icen nanaman ang napahandusay sa buhangin “Sa tingin mo ako ang nag-paiyak kay Naya huh?! Kilala nga akung player peru ni minsan hindi ko nagawang paiyakin ang isang babae! Hindi ako kagaya mong walang isang salita at duwag ipaalam ang tunay na nararamdaman!!! Para kang hindi lalaki eh!!! Lalaki ka ba ha ICEN!!!!” galit na sumbat sa kapatid. Natahimik si Icen at sinulyapan si Naya. Dali-dali namang iniwas nito ang tingin. “Ano bang problem nyong dalawa?!” sabad ni Jane “Icen?! Fire? What the hell is going on here?!” “Tanongin mo iyang walang kwenta mong boyfriend!” anito “Mag-usap kayo kundi ako ang magsasabi sayo!!!” Tumingin si Jane kay Icen “Anong sasabihin niya? Ano bang problema Icen?” “Tayo na Fire” hila niya kay Fire “Umalis na tayo” Naiwan parin sila Icen at Jane doon at dinala naman ni Naya si Fire sa clinic para gamutin. Nang makarating sila sa clinic itinulak niya paupo si Fire sa inis. “Ano ba?!” reklamo niya “Ako na nga ang nasugatan eh” hinaplos ang mukha nito. Kinuha niya ang aid box at sinimulang gamutin ang mga sugat nito sa mukha “E sino ba kasing maysabing gumanti ka sa kuya mo huh?!” nadiin niya ang bulak na may alchohol at hindi naiwasang na OUCH si Fire sa sakit. “Hinay-hinay naman ate Naya” “Ah ngayon tinatawag mo na akung ate?!” diniinan pa niya “Aray! Ate naman eh! Masakit na eh!” Huminto ito at pinameywangan ang binata “Sa uulitin huwag munang patulan ang kuya muh. Kuya mo parin iyun!” “E kasi naman siya yung nauna eh!” hirit niya “Ano bang ginawa ko sa kanya? E wala naman. Tapos manununtok siya bigla?! Adik ba siya?!” “Kahit na___” biglang nahilo at napakapit sa may upuan para hindi matumba. Napapikit siya at marahang hinawakan ang ulo. Dali-dali naman siyang inalalayan ni Fire at inupo sa kinauupuan niya kanina. “Okay ka lang ba Naya?” pag-aalalang tanong niya.

“Oo” tumango siya “Napagod lang siguro ako. Huwag ka ng mag-alala Fire” nginitian niya lang ito. “Dapat magpahinga ka naman Naya” suhistiyon nito “Wala ka ng pahinga baka magkasakit ka?” “Ano ka ba okay lang ako sabi. Tiyaka malakas pa ako at isang doctor” Hindi parin ito natinig “Peru dapat magpahinga ka parin” Bumuntong hininga nalang siya at tumango sa binata “OO na… Magpapahinga na po ako Doc. Fire” Tiyaka tumawa. Tumawa narin ito “Baliw ka talaga” “Hindi ako baliw no!” nguso niya na parang bata “Sa ganda kung ito HAHAHAHAH” “OO na maganda ka na kung wala ng magaganda sa mundo EHEHHEHE”

Chapter eleven

Tama nga ang hinala ni Naya na maaring nagdadalang tao siya. Panay suka kasi siya tuwing umaga buti nalang may sariling banyo ang silid niya kahit maliit at ng walang makapansin sa kanya. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o malulungkot na nagbunga ang isang gabing hindi niya inaasahan. Minsan naiiyak na lamang siya kapag naiisip ang kinabukasan ng magiging anak ngayong hindi niya alam kung tutuparin ba ni Icen ang pangako na kakausapin ang kasalukuyang nobya nito. Ayaw niya namang sabihin sa binata ang kalagayan niya hanggang hindi pa sigurado na magiging sila talaga baka masaktan lang siya. Kung pipiliin man ni Icen ang nobya nito mas gugustuhin niyang wala ng connection silang dalawa when they parted. Mas mabuti ng walang kikilalaning ama ang anak niya kaysa makita nito na may ibang babae ang papa niya. Masakit mang isipin na maari nga itong mangyari, inihahanda nalang ni Naya ang sarili. Tanging ang magiging anak nalang nila ang hinuhugutan niya ng lakas. Mag-isa nalang si Naya sa maliit na clinic wala na kasing gaanong tao kasi hapon na. “Doc. Shanaya Fernandez?” untag ng isang babae “Yes?” aniya, saka nag-angat ng tingin “OH Jane, what can I do for you?” “Mind if I take a seat?” Umiling siya “Not at all”

“I won’t beat around the bush. Alam ko na ang tunay na namamagitan sa inyo ni Icen. Sinabi niya na ang lahat sa akin. I’m sorry” walang ka gatol-gatol na deklara nito. “Pardon?” “I’m sorry. Icen had already decided na ituloy nanamin ang kasal. I know he promised something, but believe me I tried to conviced him to think again peru hindi na daw magbabago ang desisyon niya. He realized na masyado lang siyang nadala sa emosyon niya na nararamdaman niya sayo before.” She was trembling. The idea hit her hard. Tama. Baka nga nadala lang ng emosyon si Icen. Marahil mahal nga siya nito noon peru sampung taon na ang nakalipas baka nabigla lang ito at akala niya mahal parin siya nito. Na miss lang siguro nito ang nobya at ako lang ang palagi niyang kasama. How could she be so blind na hindi makita ang katotohanan? Dahil ba sa naging masyado siyang naging Masaya sa piling nito nakalimutan na niya ang maraming bagay. Kaya pala parang wala lang ito noong dumating si Jane. “Why are you telling me this?” “Because you deserve to know Naya. Alam kung mabait ka at mahal mo nga si Icen. I can see it in your eyes. But I hate to say this…I really hate this side of him. Ako na ang humihingi ng sorry sayo Naya” “Bakit hindi si Icen mismo ang nagsasabi sa akin niyan?” Gusto ng maiyak ni Naya peru pinipigil niya ang sariling hindi maiyak sa harap nito. “Kakausapin ka niya mamaya. Sinabi ko lang ng maaga para makapaghanda ka sa mga sasabihin niya.” Ginagap nito ang mga kamay niya “I want you to be happy too, Naya. I really do. But I think Icen can’t give you the happiness that you want. I know you love him at mahihirapan kalang kapag pinagpatuloy mo pa ito?” “Anong ibig mong sabihin?” “Mas mabuting umalis ka nalang sa Isla Naya. It would be better for the both of you. Huwag mo naring kausapin si Icen. Mas mabuting hindi mo marinig mula sa kanya mismo ang mga salitang sinabi ko sayo. Mauna ka nalang bumalik sa Maynila.” Hindi siya kumikilos sa kinauupuan niya kahit matagal ng nakaalis si Jane. Hindi niya maiangat man lang ang paningin niya dahil ayaw niyang makita ng iba na umiiyak siya. Parang pinipiga ang puso niya. Hindi ba naging Masaya si Icen sa bawat araw na magkasama sila? Hindi ba siya nagawang mahalin nito ulit? Dapat ba niyang palayain ito? Kahit siya naman ang nasasaktan? Kaya niya bang ibigay ang kalayaan nito? Magiging Masaya pa ba kaya siya? Magiging buo pa ba kaya ang pagkatao niya ngayong mawawala na sa buhay niya ang taong minahal niya ng higit pa sa sarili? Magagawa pa kaya niyang ngumiti at maging Masaya gaya ng dati?

Umiling siya. Marahil hindi na kasing saya ng dati.

“Mama Shana!!!” “Dora?” Parang pinipiga ang puso niyang makita ang batang umiiyak sa harapan niya. Pinunasan niya ang mga luha nito sa mukha. “Aalis na ba kayo? Iiwan nyo na ba ako Mama Shana?” hikbi nito “Hindi. Babalikan kita dito. Kailangan ko lang bumalik sa Maynila dahil kailangan ako sa Ospital. Babalik din ako dito ka agad para kunin ka. Kukunin ko rin ang mga test mo para magamot na kita. Huwag ka ng umiyak baby…Promise babalik si mama” itinaas niya ang kamay “Promise” “OO, promise” tiyaka niya ito niyakap ng mahigpit. “Mamimiss kita mama Shana” “Ako rin” kumuwala na siya at tinitigan ito “Magpakabait ka ha, habang wala ako. Si kuya Fire na ang bahala sayo at tiyaka nandiyan pa din naman ang papa….ang papa Icen mo. Okay” Tumango lang ito peru patuloy ang pagdaloy ng luha nito. Kinagat niya ang kanyang labi para hindi maiyak. Kailangan niyang gawin kung ano ang tama. Sinubukan niyang hanapin si Icen peru wala ang binata. Parang tinutusok nanaman ang puso niya. Wala pala talaga siyang halaga sa kanya? Huminga siya ng malalim tiyaka tumayo at kumaway sa mga kasamahan niya. Humalik siya sa pisngi ng ina at tita niya. Muli siyang nagpaalam sa mga ito at sa huling pagkakataon sinubukan niyang hanapin ang binata peru uli…bigo nanaman siya. Sumakay na siya sa lantsa na barko at umalis na ito. “MAMA SHANA!!!!” Wala na siyang ibang magawa kundi maiyak habang papaliit na papaliit ang Isla. Kailangan na niyang ibaon sa limot ang mga alaalala na minsang nagpasaya sa ka niya. Makakaya kaya niya?

Pagkadating niya sa Manila dumiritso na siya sa bagong bahay nila sa San Gabriel. Nagsinungaling lamang siya ng sabihin niyang may tawag sa Ospital at Emergency. Hindi na niya kakayanin pang manatili sa Isla kasama si icen dahil nasasaktan lang siya. “Oh, hija nauwi ka ng maaga? Saan ang mama mo?” gulat na tanong ng papa niya sa kanya sabay yakap sa kanya ng mahigpit. “Nauna na po ako papa eh” may ngiting sabi niya sa ama. “Ganun ba? Kumain ka na ba?” “Tapos na po” aniya “Magpapahinga na po ako papa” “Sige” “Pa, kapag tumawag po si mama sa inyo huwag nyo pong sabihin na nandito ako” “Bakit?” “Basta po” “Sige hija” tumango lang ang ama “Magpahinga ka na” “Salamat po” ngumiti siya sa ama bago pumunta sa kwarto niya. Ilang araw na nakakulong lang si Naya sa kwarto nito. Lumalabas lang siya kapag nagugutom siya. Alam niyang hindi niya pwedeng pabayaan ang sarili lalo na’t may nabubuhay sa loob niya. Ayaw niya lang lumabas dahil ayaw niyang makita siya ng papa at lola niya na malungkot. Kailangan niya na munang ilabas lahat ng sakit at pait na nararamdaman niya sa puso niya. “Naya?” sambit ng taong kumakatok sa pintuan niya. “Sino iyan?” “Si Kuya Jazz mo ito” sagot nito “Pwede ba akong pumasok Naya?” Huminga siya ng malalim “Sige kuya pumasok ka bukas iyan” Bumukas ang pintuan at inuluwa nito ang kuya Jazz na nakasuot ng pang-pari na damit. Hindi man lang ito nagbago, matipuno,makisig at gwapo parin ito gaya ng dati. Ilang taon narin silang hindi nagkikita nito dahil kung saan-saan din ito nagpapa-asign. Umupo ito sa tabi ng kama niya. “May problema ka ba Naya?” may pag-aalalang tanong agad nito sa kanya. Pilit siyang ngumiti sa kanya peru nangibabaw parin ang sakit na nararamdaman niya at biglang napaiyak. Agad naman siyang niyakap ng kapatid at pinatahan.

“Kuya hindi ba ako pwedeng maging masaya?” hikbi niya “Bakit ganun? Bakit ang hirap magmahal? Ginawa ko naman lahat? Sumugal ako ng walang kasigaraduhan pinilit kung maging matatag…Peru bakit hindi parin ako masaya? Wala ba akong karapatang maging masaya kuya?” “Shshshs...” tahan nito “Syempre may karapatan kang maging masaya. Hindi lang sa pagmamahal mo ng isang tao mahahanap ang kaligayahan Naya. Marahil nabigo ka peru hindi pa diyan nagtatapos ang lahat. Maraming nagmamahal sayo Naya, nandiyan si mama,papa,lola,ako at ang mga taong tunay na nagmamahal sayo. Huwag mong isipin na hindi kana magiging masaya . There are a lot of things that would make you happy in this world, so stop crying” Tama ang kuya niya. Hindi dito nagtatapos ang lahat. Alam niyang pwede pa siyang maging masaya lalo ng magiging ina na siya at mabibigyan na niya ng kapatid ang makulit na si Dora. Naging magaan na ang pakiramdam ni Naya simula ng kausapin siya ng Kuya Jazz niya. Malaki ang naitulong nito para sa kanya. Nakakangiti na siya ulit. “Naya!” “Po?!” “May tawag ka mula sa Ospital” “po?!” dali-dali niyang sinagot ang telepono “hello” “Anak…” umiiyak na tawag sa kanya ng kanyang ina. Bigla siyang nakadama ng kaba. “Ma, ano pong nagyari?” “Isinugud namin sa Ospital si Dora” patuloy ito sa paghikbi “Bigla na lamang ito nawalan ng malay kaya diniretso na lamang namin dito sa St. Lukes kasi alam kung maasikaso siya dito. Peru wala ka naman daw sabi ni Jolly. Pumunta ka na dito anak…kailangan ka ngayon ni Dora” “O-Opo ma… papunta na po ako diyan”

Chapter twelve

“Jolly kumusta si Dora?!” “Thank God Naya nandito ka na!” “Anong lagay ni Dora?” tanong niya dito na may pag-aalala

Ibinigay sa kanya ang isang folder “Leukemia?!” bulalas niya. “Believe me Naya inulit namin ang mga test niya kasi sabi mo naman healthy siyang bata peru bago lang namin nakuha ang second results at ganoon parin” may kalungkutan sa mukha nito “Stage four na ang bata Naya and I’m afraid we don’t have enough time to cure her…malala na siya. Nanghihina narin ang bata , unti-unti ng kinakain ng white blood cells ang lahat ng red blood cells niya. Mahirap ding hanapin ang type ng dugo niya para sa bone marrow transplant…” yumuko ito “I’m sorry Naya” She felt numb. She can’t believe what she’s hearing. “Is there anything we can do? Have you asked Dr. Reyes about her condition?” hindi parin siya nawawalan ng pag-asa na pwede pang mailigtas si Dora. “Si Dr. Reyes ang kasalukuyang humahawak sa case ni Dora and I’ve already talked to him” huminto ito “He said the same thing. Kung maaga lang sana natin nalaman baka maligtas pa iyung bata kaso malala na ang kalagayan nito. Masyado ng mahina ang katawan nito kaya baka hindi nito makayanan ang operasyon” “Gaano ka tagal?” Gusto niyang malaman ang panahong nalalabi ng itinuring niyang anak. “Two months or three. I’m really sorry Naya” Hindi mapigilang may tumulong mga luha sa kanyang mga mata at napaiyak ng tuluyan. Niyakap siya ng kaibigan at pinatahan. She can’t belive it. Dora was perfectly okay, healthy and strong and now malalaman niya nalang bigla na mamatay na ang bata and that she can’t do anything to save her. She is a doctor but she can’t save the little girl whom she love and treated like her own. It’s unfair!!

Inayos na muna ni Naya ang sarili bago pumasok sa kwartong kinalalagyan ni Dora. Pilit siyang ngumiti at maging masaya para rito. She doesn’t want Dora to see how miserable and sad she is. Ayaw niyang dumagdag sa sakit na nararamdaman ng bata. Huminga siya ng malalim tiyaka pumasok sa loob. “Mama Shana!!!” bati ka agad ng isang batang babae na nakahiga sa kama at may maraming naka inject rito na mga machines at gamot. Sinubukan niyang huwag umiyak sa harap nito. She needs to be strong para sa kanya. Umupo siya sa gilid ng kama nito at hinawakan ang maliliit at mapuputlang kamay nito tiyaka ngumiti “Kumusta Baby? Okay ka lang ba? May masakit ba sayo?” Umiling ito at ngumiti “Wala na po kasi nandito na kayo. Na miss po kita mama Shana” “Na miss din kita baby” marahang niyakap niya ang bata. Hindi niya pansin ang mga matang nakatitig sa kanya. Ang mahalaga lang sa kanya ay ang makita at maalagaan si Dora habang may panahon pa siya.

“Mama Shana bakit po ang tagal nyong bumalik sa Isla?” may pagtatampo sa boses nito “Akala ko tuloy nakalimutan nyo na po ako” Hinahaplos niya ang buhok nito “Malabo iyan baby. Hinding-hindi ka makakalimutan ni mama Shana. May kailangan lang talaga akung gawin kaya natagalan ang balik ko.” Tinignan niya ito sa mata “Peru nandito na naman ako diba?” Tumunga ito at ngumiti ng matamis “Opo! Mama Shana sabi ni lola Paige dito daw po kayo nagtatrabaho?” Sinulyapan niya ang ina at bumaling ka agad sa bata “Oo” “Kung ganun dito po ang kastilyo nyo mama Shana?!” Natawa siya sinabi nito “Parang…” “Wow naman!” “Sige na magpahinga ka na” tumayo siya at inayos ang kumot nito “Kailangan mo ng magpahinga Dora para maging malakas ka na” “Ikaw po ba ang mag-aalaga sa akin mama Shana?” Tumango siya “OO, kaya huwag ng makulit at be a good girl” “Opo… magpapahinga na po ako mama Shana” pumikit ito at mayamaya ay mahimibing na itong natutulog. Hinalikan niya ito sa noo at tinitigan. How could a very sweet girl suffered like this? Tanong niya sa sarili. Napakabait ni Dora bakit siya pa? Bakit hindi nalang siya? “Anak ayos ka lang ba?” tinapik siya ng ina sa balikat. Ngumiti siya ng marahan “Opo ma. Maiwan na muna po kita dito ma , may rounds pa po kasi ako” paalam niya sa ina “Sabihin nyo lang po kapag gusto nyo munang umuwi para mabantayan ko muna si Dora” Umiling ito “Huwag na.. paparating narin naman ang tita Sam mo para magbantay kay Dora para ako naman ang makauwi” “Sige po” naglakad na siya sa hallway. Lumong-lumo ang kanyang mukha. Wala rin siya sa ulirat para magtrabaho, wala sa sariling naglalakad patungo sa suite niya sa Ospital. Hindi niya namalayang may nabangga siyang tao. “Sorry po” inangat niya ang kanyang ulo at laking gulat niya kung sino ang taong na bangga niya “I-Icen?”

“Shana?” Sabay nilang usal. Ilang minutong katahimikan ang namuo. “Shana kailangan nating mag-usap?” basag nito, hinawakan nito ang isang balikat niya. Inalis niya ang kamay nito sa balikat niya “Please Icen huwag mo na ngayon” tiyaka nagpatuloy na lumakad “Shana!” sigaw nito “Why are you doing this to me?!” Hindi dapat ikaw ang magtanong sakin niyan Icen kundi ako. Why are you keep in hurting me? Hindi parin siya huminto sa paglalakad. Hindi niya pa kayang harapin ang binata. Kakaumpisa palang niyang limutin ito ng tuluyan. And she doesn’t have time to listen in his lies. Importante sa kanya si Dora at alam niyang palaging nakabantay ito sa bata dahil isa ito sa mga taong itinuring na pamilya ng bata. Kaya dapat hindi siya magpatalo sa kanyang nararamdaman para rito dahil alam niyang malulungkot si Dora kapag nalaman niyang nagaaway ang itinuturing niyang mga magulang. Huminto siya at biglang hinarap ang binata. “Icen!” tawag niya. Humarap ito sa kanya na may pagtataka. “Pwede mo bang ipakita na okay tayo sa harap ni Dora” “Bakit?” “Ayoko kasing malungkot siya dahil lang sa hindi tayo okay. I just want her to be happy. Can you do it for her?” “Shana?” “Please…Tiyaka na tayo mag-usap” iyun lang at nagpatuloy na siya sa paglalakad. Ang bilis lang ng mga panahon. At unti-unti naring nararamdaman ni Naya na malapit na siyang iwan ni Dora dahil nanghihina na ito. Hindi narin tumatalab ang mga gamot nito. Pero kahit ganoon pa man hindi parin nawawalan ng pag-asa si Naya na may milagro mangyari para sa bata. Sinamantala nila ang mga nalalabing oras ng bata. Nilalabas nila ito ni Icen sa mga lugar na magaganda at doon nagpi-picnic at nagpapalipas ng oras. Randam niyang awkward ang makasama si Icen at pakitunguhan ng maganda ang binata peru binabaliwala nalang niya dahil alam niyang ito lang makakapag-pasaya sa prinsesa nila. Gagawin niya ang lahat para sa prinsesa niya kahit mahirap at involve si Icen dito, titiisin niya lahat iyun para kay Dora. “Mama Shana…Papa Icen” mahinang sabi ni Dora habang nakahiga sa kandungan ni Icen.

“Bakit baby?” tanong naming dalawa ni Icen. “Salamat po” huminga ito ng malalim at pilit na ngumiti. Batid niyang nahihirapan na ito “Salamat po sa lahat. Kahit po hindi nyo po ako tunay na anak naramdaman ko po ang tunay na pagmamahal ng isang magulang. Salamat po at pinaramdam nyo po sa akin iyun. Naging masaya po ako kasama po kayo.” Lihim na napaiyak si Naya at dali-daling pinunasan ang mga luha tiyaka hinawakan ang mga kamay nito “Alam ko pong hindi kayo okay ni Papa Icen. Kahit hindi nyo po sabihin….nararamdaman ko po iyun” tumingin ito kay Naya “Mama Shana kung ano man po ang problema nyo ni Papa Icen sana po magkaayos na po kayo” binalingan si Icen “Papa Icen sana po hindi nyo na papaiyakin at sasaktan si Mama Shana kasi nasasaktan po ako kapag nakikita kung umiiyak si mama Shana” Napatingin sila sa isa’t isa. Alam niyang gusto ng bata na magkaayos sila peru hindi pa siya handa para patawarin ang binata. Alam niyang malulungkot lang ito kung sasabihin niya ang totoong nararamdaman niya. Tama na naminsang nagpakababa siya para rito. “Don’t worry baby si mama Shana at ako ay mag-uusap para sayo” ngumiti ito sa bata at lihim na pinisil ang kanyang mga kamay. Ngumiti din siya “Huwag kang mag-alala okay lang kami ng Papa Icen mo” “Mahal ko po kayo hindi ko po kayo makakalimutan” “We love you too baby” dagdag niya “Nasa puso kalang namin” itinuro ang puso nito “Habang buhay”

Ang pamamaalam kay Dora ay isang tahimik peru napakasakit sa mga taong lubos na nagmamahal sa kanya. A few seconds after she’s gone she was missing her already, and she knows hindi na niya ito makikita kailan man that’s why it hurts.. Nagsialisan na ang karamihan ng tao sa seminteryo, ngunit naiwan pa rin si Naya. Maging ang mga taong humatid ay nakauwi na rin. Nilapitan siya ni Jolly, ang matalik niyang kaibigan. “Naya, hindi ka pa ba uuwi? Dumidilim na ang langit, mukhang uulan. Halika, sumabay ka nalang sa amin ng mama mo”aya nito Umiling siya “Hindi. Dito na muna ako. Mauna na kayo nila mama” “Peru Naya….”

Hinawakan niya ito sa kamay “Don’t worry, okay lang ako. Ako ng bahala dito. Just tell mama na susunod nalang ako. I just want to be alone” Nakaunawa naman ito at tumango. Niyakap siya nito bago siya iniwan. “Shana?!” Hindi na siya tumingin sa kung sino ang tumawag sa kanya. Alam niyang si Icen iyun. “Umuwi ka na!” saway niya dito “Kailangan na nating mag-usap” lumapit ito sa kanya “Hanggang diyan ka lang” babala niya. Hindi parin niya ito hinaharap “Huwag kang lumapit Icen” “Shana?!” Bumuhos ang malakas na ulan….

Chapter thirteen

“Umuulan na Shana” “I don’t care. Kung gusto mo umalis ka na. Leave me alone” “Crap! Shana hanggang kailan ka ba magiging ganito? I’m so sick with it! C’mon, humanap na tayo ng masisilungan baka magkasakit ka pa.” he sighed “I promise…hindi kita kakausapin” Humurap siya sa binata. Alam niyang hindi nito mapapansin ang mga luha niya dahil sa ulan. Naghahalo na ang lahat ng emosyon niyang nararamdaman sa loob. She felt betrayed, pain, unloved, she feels like the world is against with her. Hindi niya alam kung ano ang gagawin? She feels that there is something to fight for, yet she feels that there is nothing to fight for? Hindi niya na maintindihan ang sarili. “Why do you still care about me?” mahinang tanong niya. “Shana” eksaheradong usal nito “I’m sorry” “Bakit palagi ka nalang nagso-sorry Icen? Bakit palagi mo nalang akung sinasaktan? Bakit?” He just stared at Naya with pain in his eyes. Hindi siya makasagot sa kanya, batid niyang marami nga siyang kasalanan sa dalaga.

“Minahal kita alam mo ba?” tumawa siya ng pagak “Ang tanga ko diba? Buong buhay ko ikaw lang ang minahal ko Icen. I accepted the fact that you could not love me. Alam mo bang ang laki kung tanga no’ng sinabi mong mahal mo ako? Ang tanga-tanga ko ng ibigay ko sayo ang sarili ko! I’m sure pinagtatawan mo ang katangahan ko?” “No_” “No!” pigil niya “I’m so sick of your lies Icen! I’m so sick of being fooled…Huwag mo na akung paasahin Icen,please. Ayoko na!” hindi mapigilang mapahagulhul ni Naya, niyakap niya ang sarili “You always promised me! Promises na hindi mo naman tinutupad! Baliw na ako kung pinaniwalaan ko ang lahat ng mga pangako mo…Believe me Icen, I hold on to those promises even if a part of me doubted it. Patuloy kung pinapaasa ang sarili kung mahal mo nga ako and that you can make those promises happen. But in the end…. I’m still hoping” “Hindi ko alam kung napakamasokista ko? O sadyang nagpapakamartyr lang ako sa pagibig ko sayo? People might say that I’m too shallow….cheap…at masyadong assuming…..Peru bakit ba kasi ang bait-bait mo sakin?! Ayoko sayo! I already said it on your face before, since we were in second year. But you never dare to listen and you keep on treating me like I’m the most important girl in the world! Alam mo ba sa ginagawa mong iyun unti-unti ng napapalitan ang pagkamuhi ko sayo….I’ve let you entered in my life kasabay noon ang pagtanggap ko sarili na I have fallen in love with you…deeply that I couldn’t recognize the real me” “After ten years.. We met again… I fell in love with you again… I have let myself live in fantasy.AGAIN! I risked everything Icen! Sumugal ako sa paniniwalang sa pagkakataong ito magiging masaya na ako. I become selfish..Hindi ko inisip ang mga taong pwede kung masaktan. Peru bakit ganun? Bakit Icen?! Bakit hindi parin ako masaya?! Bakit di mo ako magawang mahalin?! Bakit palagi mo nalang akung sinasaktan? Pinapaasa sa wala? Natutuwa ka bang paglaruan ako? Makita akung umiiyak dahil sayo? Nagiging miserable dahil sayo? Bali wala lang ba ako sayo?” Sinubukang lumapit muli ni Icen kay Naya “Sha__” “Huwag kang lumapit! Huwag mo akung kaawaan! I don’t need you’re pity” “Shana Mahal kita!” “Mahal mo ako? Talaga! Baka gusto mong pag-isipan ang sinabi mo sa akin Icen?! Ang salitang I love You ay hindi basta basta binibitawan ng ganyan. Siguraduhin mong mahal mo talaga ako hindi iyung pagkatapos mong sabihin na mahal mo ako magbabago ang isip mo at bigla-biglang hindi mo na pala ako mahal. Be a man Icen!” “Mahal kita Shana! Bakit di mo ako maiintindihan?!” bakas ang pagkairita sa boses nito “Kailan man hindi iyun nagbago. At tinupad ko rin ang pangako ko sayo. Siguro noon masyado akung naging mahina at nasaktan kita peru alam ng Dios kung gaano kita ka mahal! Damn! I don’t know what to do anymore Shana? Naguguluhan na ako sa sitwasyon natin. The first thing I knew mahal mo ako…mahal natin ang isat isa peru nagising lang ako umaga masyado ka ng malamig sa ken. Hindi mo man lang ako kinausap bago ka umalis. Hinayaan mung si Jane ang magsabi sa akin na hindi mo na daw ako mahal. Damn! Damn! Peru bakit iba ang naririnig ko mula sayo? Ano ba talaga Shana?”

Kahit siya naguguluhan narin sa sitwasyon nila lalo nang sabihin ni Icen ang panig niya. Hindi niya maintindihan ang pinagsasabi niya. Wala siyang natatandaang sinabi na hindi na niya ito mahal kay Jane. Peru nanaiig padin ang puot sa kanyang puso. Nagsisinungaling lang siya sayo si Icen, Naya? Don’t be a fool again! “Huwag ka ng magsinungaling Icen! You even said it yourself na nabigla ka lang noon ng makita mo ulit ako….na baka nabuhay ulit ang damdamin mo sa akin noon kaya nasabi mong mahal ako?! Masyado mo lang seneryoso ang lahat…na mi-miss mo lang si Jane kaya nabaling sa akin ang oras at attention mo. Maybe there was the attraction but it was not that strong enough to last.” “Damn! Shana…Saan mo ba iyan narinig? I never said that!” inis na hinilamus nito ang mukha “Bakit ka ba ganyan Icen? Bakit ka ba palaging nagsisinungaling?” “I’m not lying Shana! I never did say it and I would never intend to!” “Icen ano ba?! Noong araw na sinabi mong gusto mong makipag-usap sa akin alam ko ng sasabihin mo kaya hindi na ako nakipagkita sayo” “Sige nga! Ano ba dapat ang sasabihin ko?!” “Na nakapagdesiyon ka na…na mahal mo nga si Jane at magpapakasal na kayo” Hanggang ngayon masakit parin ang mga salitang sinabi ni Jane sa kanya. Masakit dahil alam niyang iyun ang totoo. “Damn that Jane!” Hindi na napigilang magalit ni Icen. Hindi makapaniwalang nito na magagawa siyang lokuhin ng dating nobya. He trusted Jane at nagbulintaryo din itong tutulungan siya para magpropose kay Shana. That day he asked Shana to meet him up was the day he was going to propose with her. Peru ni anino ni Shana ay wala siyang nakita. Nalaman nalang niya kinaumagahan wala na pala ito sa Isla. He was hurt, he felt betrayed! Nagalit siya kay Shana! At ngayon malalaman niyang pareho lang din naman pala sila ng nararamdam because they were perfectly and succededly fooled by Jane’s scheme. Ngayon naging malinaw na ang lahat. “Shana listen!” he tried to be calm “Pareho lang tayong naloko ni Jane. Niloko niya tayo…the things that she said to you was all lies, hindi ko iyun sinabi” “What are you talking about?” maypagtatakang tanong ni Naya. “Pinaniwala tayo ni Jane na hindi na natin mahal ang isa’t isa. She lied to you. She lied to me.” Anito “And let me clear myself I already broke up with her” “What about the wedding?” “The wedding is not for me and Jane but it’s for us Shana” may gumuhit na ngiti sa mukha ng binata.

Natahimik bigla si Naya. It was all lies! Dapat ba akung maging masaya? Peru huli na ang lahat para sa kanya…sa kanila. Ayoko ng umasa ulit…ayoko ng masaktan…Pagod na ako “I’m sorry Icen” Biglang nawala ang ngiti ng binata “Bakit Shana?” “But it’s to late…Ayoko ko na. Pagod na ako Icen. Ayoko ng masaktan ulit” Lumapit na talaga si Icen at walang paki na niyakap si Naya kahit magalit man ito. Nagpumiglas si Naya sa mga bisig nito. “Icen bitawan mo ako!” “No! Mahal kita Shana. Ikaw lang…hindi na kita sasaktan.”mahinang sabi nito habang mahigpit na niyayakap si Naya “Please Shana give me another chance…please” Hindi na nagpumiglas pa si Naya at hinayaang damahin ang maiinit na yakap ng binata. Nakapagdesisyun na siya at hindi na iyun magbabago pa. Dahan-dahang bumaba ang mukha ni Icen at siniil siya ng halik sa labi. Naging ma-alab at malalim iyun na mainit ding tinugon ni Naya. I love you Icen but I have to let you go “I love you Shana” “Goodbye Icen” Bumitaw siya sa binata tiyaka ito tinalikuran at lumakad palayo. Randam niya ang sakit peru she had to set him free dahil iyun ang tama…Yes, ang tama para sa lahat. She has to bear for a while the pain she feels inside….at kung kailan maghihilum ang sugat sa puso niya.. Iyun ay hindi niya pa alam kung hanggang kailan and that how much time she needed to mend it alone.

Chapter Fourteen (ENDING)

Tinatamad na nakatitig lang sa kisame si Naya. Malalim ang paghinga. Walong buwan na ang lumipas simula ng namatay si Dora at naghiwalay na ng tuluyan sila ni Icen. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit malungkot siya sa halip na maging masaya. Diba, iyun naman dapat ang maramdaman niya dahil iyun ang ginusto niya? Dahil doon magiging masaya ang lahat. Peru ni saya man lang ay di niya maramdaman. Walang tao sa bahay maliban sa katulong nila. Na sa bahay siya ng mga magulang niya. Wala sila dahil pumunta sila sa kasal ni Icen. Natuloy parin ang kasal nila Icen at Jane. Siguro nga ay dahil mahal parin nila ang isa’t isa. Kahit paano na bigyan niya ng kalayaan ang binata….ang ama ng batang na sa sinapupunan niya.

Peru bakit ang sakit? Ang sakit sakit na malaman na ikakasal ang taong mahal mo peru itanaboy mo? Napakalaking tanga ko siguro kung bakit napakamakasarili ko. At ngayon nasasaktan ako… Umupo ng maayos si Naya sa kama…. Inilagay ang kamay sa nakaumbok na tiyan.

“Sa tingin mo anak napakamakasarili ko?” she sighed “Hindi ko man lang pinaalam sa papa mo na nandito ka? Hindi ka tuloy magkakaroon ng papa gaya ng ibang bata”

Gustuhin man niyang baguhin ang lahat hindi na pwede…. Sadyang na sa huli talaga ang pagsisi. Kung binaba ko lang siguro ang pride ko di sana nandito siya sa tabi ko…. Di sana masaya tayo ngayon? Miss na Miss na niya ito. Marahil ‘di na siya naalala ni Icen, masaya na ito sa piling ni Jane. Mapait mang tanggapin ang katotohanan peru hindi na magiging sila ni Icen. Tahimik na napahikbi nalang siya… Kung naging malakas lang siguro ako…… Kung pinakinggan ko lang ang sinasabi ng puso ko…… Patawad anak…… Naging mahina si mama Hayaan mo kapag lumabas ka nalang tiyaka mo ko pagalitan…. Sa ngayon huwag mo munang bigyan ng problema si mama ha?

I sighed

Lumabas ng kwarto si Naya para kumuha ng makakain sa Kusina. Parte na kasi sa mga pagbabagong nararamdaman niya sa pagbubuntis ay ang pagkakaroon niya ng craving sa mga pagkain at matatamis. Kaya nga medyo nagkalaman na siya. Mahirap talagang magbuntis. Buong pagtataka niya ng walang mabungarang tao sa bahay “Asaan kaya si Manang Ising? Di kaya lumabas? Ba’t di man lang siya nagpaalam?” Dumiretso nalang siya sa kusina. Binuksan ang ref at kumuha ng isang mansanas at kinagatan iyun. Nang biglang may kumatok. “Sino naman kaya iyang kumakatok? Siguro si Manang Ising?”

Pumunta agad siya sa may Pintuan at nakangiting binuksan ang pinto.

O__O

“Hello Shana” may ngiting bati ni Icen sa kanya “I-Icen?” nahulog ang mansanas sa sahig ng di niya namamalayan “A-anong ginagawa mo dito?” “Hindi mo man lang ba ako papasukin?” “Ah… P-pasok ka” Isinara ni Naya ang pinto pagkapasok ni Icen sa loob. Hindi parin mawala ang pagkabigla sa mukha niya. Hindi narin niya naalala ang mansanas na nahulog dala sa pagkagulat. Sumunod siya kay Icen sa Salas. “Upo ka muna” alok niya “Salamat” umupo na din ito “Anong gusto mo? Juice? Kape” Anong ginagawa mo dito Icen? Diba dapat nasa simbahan ka para sa kasal nyo ni Jane? “No thanks” he smiled “Maupo ka nalang—“ sabay tingin sa kanya mula paa hanggang ulo “Baka makasama sayo ang magpagod” “No!” lakas loob niyang sabi “Icen bakit ka nandito?” “Kasi nandito ka” “Nandito ako? Bakit?” “Anong bakit?” tumayo na rin ito tiyaka lumapit papalapit sa kanya “Nandito kayo ng anak ko” “P-paano mo nalamang?” “Diskarte” naging seryoso ito “Now, Shana bakit hindi mo sinabi saken ang kalagayan mo?” akmang hahawakan nito ang mukha niya. Madali niyang iniwas ang mukha. “Bakit pa? Hindi na kailangan” “How could you be so selfish Shana?”

Hinarap niya ito, nababakas ang hinanakit sa mukha nito “OO, tama ka! Napakamakasarili ko….Masaya ka na? Kahit sinabi mo na ang totoo hindi ko parin maiiwasang masaktan” tuluyan na siyang napaiyak sa harap nito “Icen mahal kita! Peru sa sobrang pagmamahal ko sayo lalo lang akung nasasaktan….alam mo ba iyun? Ayoko nun! Sawang-sawa na ako!” Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat “Bakit ayaw mo kung pagkatiwalaan? Kailangan kita” niyakap na siya nito “Kailangan ko kayo ng magiging anak natin…. Hindi mo ba gustong mabigyan ng maganda at masayang pamilya ang anak natin? Kung mahal mo ko dapat pagkatiwalaan mo ko…. Masyado bang mahirap iyun Shana?” “I-Icen?” Ikakasal na dapat siya Naya! Itunulak niya si Icen Bigla. Bakas ang pagkagulat sa mukha ng binata. “Bakit?” Huminga siya ng malalim “Umalis ka na” “Shana?” “Please lang Icen umalis ka na” “Shana!” “Umalis ka na Icen!!” “Bakit ba?! Bakit mo ba ako tinataboy?!” “Umalis ka na Icen parang awa mo na!!” “No! Hindi ako aalis hanggang di mo ako sinasagot!” “Fine!! Ikakasal ka na Icen! Ngayon ang kasal mo….Bakit ka nandito? Dapat nandoon ka at kasama mo si Jane. “ “Iyan lang ba ang inaalala mo ha?” lumapit nanaman ito sa kanya “Please lang Icen umalis ka na…. Kalimutan mo nalang kami ng anak mo” pagmamaka-awa niya “Tumingin ka sa mga mata ko Shana” their gaze met “Now tell me…. Bakit ginagawa mo ito? Bakit pinigilan mo ang sarili mong maging masaya?” “Masaya na ako” “Talaga? Bakit iba ang nakikita ko sa mga mata mo?” “Masaya ako! Kaya umalis ka na!”

“Aalis lang ako kapag sinabi mong hindi mo na ako mahal” Mahal kita Icen….huwag kang umalis. Kailangan kita “Hind—“

O__O

Biglang nakaramdam ng sakit si Naya. Manganganak na ata siya?

“Ma-Manga…nganak na ata ako” randam niya na ang sakit “I-Icen t-tulungan mo ko” kumapit na siya at sumandal kay Ice habang hawak ang tiyan. “M-manganganak ka na?! Crap!” nagpapanik na binuhat niya ito at dinala sa kotse “I-Icen ….. h-hindi….k-ko…na…k-aya” hikbi niya “Sshshss…Kayanin mo” sumakay na siya at pinaandar ang sasakyan “huwag kang mag-alala makakarating tayo sa Ospital ng ligtas..” kinantalan niya ng halik sa noo si Naya “Baby, huwag ka munang lumabas”

Ospital

“Congratulation it’s a bouncing baby Boy” masayang sabi agad ng Dr. paglabas niya sa E.R Masayang kinamayan ni Icen ang Dr. “Salamat po Doc” “Inilipat nanamin sa Private Room ang asawa mo. Doon mo nalang siya puntahan” “E iyung baby po? Pwede ko na po bang makita?” excited na tanong ni Icen “Ihahatid na ng nurse ang baby sa room nyo” “Salamat po” Nagmamadaling pinuntahan ni Icen ang room ni Naya. Natawagan narin niya ang mga magulang nila at papunta narin sila sa Ospital.

Pagkabukas ng pinto…Masayang bumungad sa kanya ang kanyang mag-ina. Masayang nilalaro ni Naya ang bata sa mga bisig nito. Lumapit siya sa mag-ina niya. Hindi niyang mapagilang mapangiti “I-ito na ba ang baby natin?” Masayang tumango lang ito sa kanya “Gusto mong hawakan?” “Pwede?” “OO naman” maingat niyang inilagay sa mga bisig nito ang bata “Danniel Shaicen meet ur daddy” “Hello baby” Kakaibang feeling ang nararamdaman ni Icen habang hawak-hawak ang anak. Ganito siguro ang feeling na maging ama. Hindi mabibili ng pera ang ligayang nararamdaman nito habang kandung ang anak nito. Priceless.

Napapaiyak na pinagmamasdan ni Naya ang kanyang mag-ama. Tunay na nakadama siya ng saya habang nakikita niya ang dalawang importante sa buhay niya. Ngayon lang siya naging masaya ng ganito sa tanang buhay niya. At ayaw na niyang matapos ang araw na iyun.

Lumapit si Icen, tumabi kay Naya sa kama nito at inilapit nito ang anak nila.

“Ang gwapo niya diba?” pagmamalaki ni Icen “Kamukhang-kamukha ko” Natawa lang si Naya “Hindi kamukha ko” “Hindi siya babae?” “E ano sa ka mukha ko eh” “Ehhehehe…sige kamukha na nating dalawa peru mas kamukha ko parin” “Sige na nga” “Mahal kita Shana” bulong ni Icen Gulat na napatingin si Naya sa kanya “I-Icen?” “Maghihintay ako kung kailan handa ka na…. Basta Mahal kita” Mariin na hinalikan siya nito sa noo “Kayo ni baby Danny”

“P-paano si Jane?” hindi niya parin maiwasang isipin si Jane “Masaya na siya ngayon” “Huh?” “Nagpakasal na siya sa bagong boyfriend niya na isang businessman din…. Pinalabas ko lang na kami ang ikakasal para paniwalain kang nakamove-on na ako sayo. Ayos ba?” Hindi niya mapigilang hampasin sa inis at saya sa braso si Icen “Ehehhe… Actually, hindi naman talaga kita nalimutan Shana. God knows! Araw-araw kitang iniisip…. Araw-araw kung pinagdadasal na sana katabi kita. Lalo na noong nalaman kung buntis ka sa magiging anak natin. Aksidente kasing nasabi iyun ng Mama mo noong nagdidinner sila ni mama at timing naman na napadaan ako doon para kausapin sana si mama” “Kailan iyun?” “Hmm…matagal na” “Peru bakit di mo ko pinuntahan” “Paalisin mo rin naman ako eh” “At least sinubukan mo” Naiinis si Naya….Kung matagal na pala nitong alam ang kalagayan niya sana gumawa man lang ito ng paraan para maka-usap siya. “Na-isip kung bigyan na muna kita ng ilang buwang katahimikan….Plinano ko talaga ng maigi ang pakikipag-usap ko sayo. Kaya kinuntiyaba ko ang mga magulang mo. Supportive naman din sila eh kaya di na ako nahirapan… Well, except sa kuya mo” “Hahhaa… Si kuya?” “Tama… sabi niya layuan na lang daw kita para di ka na mahirapan pa” “E ano naman ang sinabi mo?” “Sabi ko? Wala akung sinabi….Ano lang sinuntok ko lang siya tapos sinuntok niya rin ako” Gulat na napatingin si Naya sa kanya “Sinuntok mo si Kuya?!” Tumawa ito “OO…. tapos nun sinabi na niya na Ipagdadasal nalang niya ang kaluluwa ko at sana maging masaya na tayo. Weird peru gusto ko ang kuya mo… Cool!” “Kahit kailan kayo talagang mga lalaki---“ “Awat na! Wala na iyun….okay na kami”

Binalingan nalang ni Naya ang baby at hinaplos ang ulo nito “Tignan mo iyang daddy mo baby napaka Warfreak talaga….. Hindi ko talaga alam kung bakit ko mahal iyan eh” “Oi hindi ako war--- Mahal mo ko?” “Hindi lang Warfreak, bingi din” “Talaga? Mahal mo ko?” May ngiting pinagmasdan ni Naya ang mukha ng lalaking mahal na mahal niya at tumango. “God! You….dont…know …. How happy I am” he said it between kisses. Tapos siniil na naman nito ng halik si Naya sa labi. Isang nag-aalalab na halik na puno ng saya. Parehong habol ang hininga…Pinagdikit ni Icen ang mga noo nila “Mahal na mahal kita Icen” “I love you more Shana” They are about to kiss again when…. “CUT!!” Gulat na napatingin silang dalawa “Pack-up na tayo! Good take” May kindat na sabi ni Fire, nasa likod nito ang mga magulang nila Biglang namula si Naya at yumuko. “Kanina ka pa ba diyan Fire?” tanong ni Icen sa kapatid “Ahhmmm… hindi naman masyado” “Kahit kailan pa nira ka talaga ng Moment eh!” “What can I say?.... So ano Kasalan na talaga ito!”

//////////////////// ONE MONTH LATER ////////////////////

Tila na nakalutang sa alapaap si Shanaya nang lumalakad na siya sa aisle ng simbahan.

Iyon na ang matagal niyang pinapangarap. Ikinasal siya sa lalaking mahal niya. Ang tanging lalaki na nagpainis sa kanya ng todo. Ang tanging lalaki nagturo sa kanyang magmahal ng tunay sa kabila ng lahat . Ah, wala na siyang hahanapin pang iba. “May I have your hand, my lovely wife?” nakangiting sabi ni Icen nang makalapit siya sa kinaroroonan nito. Hindi niya kaagad iyon inabot dito. Sinariwa muna niya sa kanyang isip ang nakaraan…ang dating Icen na minsan ay kinaiinisan niya at muntik na niyang isumpa sa mangkukulam. Ang Kapre na Icen na iyon ang nakikita niya ngayon sa kanyang harapan.Isang matangkad na lalaki na ubod ng pagkamahadero na tinatawag niyang kapre. Ang bukodtangi at nagiisang lalaki na mamahalin niya habang buhay. Kasama ng anak nilang si Danniel Shaicen Beltran, hindi na magbabago ang pagmamahal niya rito. Ikinawit niya ang palad sa braso nito at saka sila humakbang patungo sa altar.

Wakas