Geografische info:
Zuid Ossetie beslaat een gebied van zo'n 3,900 vierkante kilometer aan de zuidkant van de kaukasus, gescheiden door de bergen van Noord Ossetie (deel van Rusland) en reikt Zuidwaards tot bijna de Mtkvari rivier in Georgie. Het is erg bergachtig, het overgrote deel van de regio ligt boven 1,000 meter boven zeeniveau. De economie is voornamelijk agrarisch, ookal wordt maar 10% van Zuit Ossetie gebruikt voor agrarische doeleinden. Graangewassen, fruit en druiven worden het meest geproduceerd. Bosbouw en veeindustrie worden ook onderhouden. Er zijn ook een aantal industriele facaliteiten, vooral rond de hoofdstak Tskhinvali.

Hoofdvraag
Met welke reden(en) wil Zuid-Ossetië zich bij Rusland voegen
11 deelvragen

1. Het begin, val van SU Na de val van de SU werd Georgië gevormd. Tot dit land behoorde ook de regio's Zuid-Ossetië en Abchazië. Deze indeling is erg onlogisch als je kijkt vanuit een etnisch perspectief. In het huidige Georgië zitten vijf verschillende volken met andere etnische afkomsten, de Abchazen zijn van Noord-Kaukasische afkomst de Zuid-Osseten zijn van Iraanse afkomst en de Georgen van Zuid-Kaukasische afkomst. Ook leven er Armeniërs en Grieken. Daar gaat het dus al mis. Daarnaast zijn er ook politieke redenen voor de spanningen in dit gebied. Het begint met toenemende nationalisme in Georgië, hierdoor eiste het regerende Zuid-Ossetische Populaire Front (Ademon Nychas) in 1989 eenwording met Noord-Ossetië. Op 10 november 1989 gaf de Zuid-Ossetische Opperste Sovjet haar goedkeuring aan het voorstel om tot eenwording over te gaan. Een dag later werd deze beslissing door het Georgische parlement teruggedraaid en werd de Zuid-Ossetische autonomie ongedaan gemaakt. Tergelijkertijd werden vrije pers en het recht op demonstraties verboden.

Na de onafhankelijkheid van Georgië na de val van de Sovjet Unie in 1991, verklaarde het Georgische parlement onder leiding van Zviad Gamsachoerdia het Georgisch de nationale taal voor het hele land. Dit veroorzaakte grote onrust in Zuid-Ossetië, waar de leiders eisten dat het Ossetisch de taal van hun staat zou worden. Tevens eisten de Osseten grotere autonomie van Georgië. Hierdoor werd het Georgische nationalisme van de meerderheid verder aangewakkerd. Aan het einde van 1991 braken rellen uit en Ossetische dorpen werden aangevallen en afgebrand. Als gevolg hiervan vluchtten meer dan 100.000 mensen naar Noord-Ossetië. Veel vluchtelingen werden ondergebracht in gebieden vanwaar de Ingoesjen door Stalin in 1944 verbannen werden, wat weer tot een conflict tussen de Osseten en de Ingoesjeten leidde betreffende het recht op terugkeer. In 1992 werd er een staakt-het-vuren overeengekomen op initiatief van de Russische president Boris Jeltsin. De regering van Georgië en Zuid-Ossetië kwamen overeen om de vijandigheden te staken hierna “bevriest” het conflict. Toch is het niet geheel rustig, de president van Zuid-Ossetië zittend vanaf 2001, Edoeard Kokoity -voormalig worstelaar- heeft contacten zowel in Rusland als in Abchazië wat ook een afstandige regio is. Omdat Kokoity een Russisch paspoort heeft ziet Georgië het als een nog grotere bedreiging omdat hij voor een hereniging strijdt met Noord Ossetië. Dus zoals gezegt bevriezing, verreweg van een oplossing.

2. Vooraf gaand aan de oorlog in 2008
Zoals in het vorige hoofdstuk is verteld was er al een eerdere poging gedaan tot een samenvoeging met Noord-Ossetië dit werd echter door Georgië tegen gehouden. Door deze onderneming is Georgië voorzichtiger geworden, de dorpen in Zuid-Ossetië die bevolkt zijn door Georgiërs vallen niet onder de wetten van de deelstaat Zuid-Ossetië en hebben ook hun eigen politie. Hierin voelen de Zuid-Osseten zich ontdaan van hun autonomie omdat ze in hun eigen gebied niet eens volledig gerespecteerd worden want hier worden op sommige plekken hun wetten ondermeind.
Dit zorgt dus voor verdere conflicten. Het lijkt alsof de regio autonoom is maar het lijkt meer op schijn dan op werkelijkdheid en dit roept verdere seperatistische bewegingen op.
Het idee om zich bij Noord-Ossetië te voegen is dus niet nieuw en is alleen maar versterkt door de tijd heen.

3. De oorlog in 2008
1 augustus 2008 laait er een conflict op in de regio Zuid-Ossetië. Gevechten tussen Georgische militairen en Zuid-Ossetische militairen zorgen voor een gevecht waarbij 6 doden en 21 gewonden vallen. Dit is het begin van een discussie wiens schuld het nou was. Beide partijen beschuldigen elkaar ervan door te blijven gaan. 3 augustus laat Rusland een Zuid-Ossetische evacuatie toe tot Rusland en de dagen daarop blijven er vluchtelingen uit het gebied vertrekken terwijl de lichte gevechten door gaan. 7 augustus komt de president van Georgië, Saakasjvili, met een staakt-het-vuren van zijn kant en pleit voor internationale tussenkomst om de vrede te herstellen en bevestigt een aanbod van volledige autonomie voor Zuid-Ossetië. De dag daarop zouden de beschietingen vanuit het Zuid-Ossetische kamp verhevigd zijn en zouden volledige Georgische dorpen in puin geschoten zijn. Daarop begint Georgië met een operatie in Zuid-Ossetië met als doel de grondwettelijke orde in het gebied te herstellen. Die nacht, 7 op 8 augustus, begonnen de beschietingen op de hoofdstad Tsinvali waarbij ook de vluchtroute van de Zuid-Ossetische bevolking werd vernietigt vertellen Russische bronnen waarvan het dus maar de vraag is of het de waarheid betekent. Vervolgens beginnen verschillende partijen verklaringen af te geven over wat er gebeurd is. Russische media verklaard dat er 15 bugerslachtoffers zijn gevallen en de Noord-Ossetische president zegt dat de Georgische luchtmacht een humanitair konvooi hebben aangevallen, tegelijkertijd geeft hij ook door aan de media dat er honderden gewapende vrijwilligers vanuit Noord-Ossetië zijn vertrokken om het zuidelijke deel te helpen. Vervolgens wordt Georgië ook aan de grens met Abchazië onderdruk gezet door militairen die naar de grens waren getrokken. In de morgen van 8 augustus verklaard de Russische president Medvedev dat het door de aggresiviteit van Georgië zich genoodzaakt zag om verdelgingsactie's te beginnen. Even later komen van Georgische kant berichten van luchtaanvallen door Russische gevechtsvliegtuigen. Rusland ontkent maar de Britse krant de Daily Telegraph bevestigt de bombardementen. Vervolgens niet-bevestigde berichten van beide kanten waarvan niks aangenomen kan worden. In de middag zegt Georgië een bestand aangeboden te hebben om burgers een kans te geven Tsinvali te verlaten maar dit wordt aan de kant van Rusland ontkent en bestempeld als "verdere leugens". Diezelfde dag zegt Georgië dat er 150 tanks en andere gepanserde voertuigen opweg naar Tsinvali zijn en geeft aan de oorlog te verklaren aan Rusland als dit bericht bevestigd word. Later in de middag rijden de tanks Tsinvali binnen wat bevestigd wordt door CNN. Die avond wordt duidelijke gemaakt door het hoofd van de veiligheidsraad in Georgië dat het 1000 man van de 2000 sterke troepenmacht uit Irak haalt, dit gedaan door vervoer uit Amerikaanse kant omdat het zelf geen transport mogelijk had naar het moederland. De volgende dag valt Rusland verschillende delen van Georgië aan waardoor lijkt dat het conflict verder gaat dan alleen het Zuid-Ossetische grondgebied. Russische luchtaanvallen raken civiele, economische en infrastructuurele gebouwen aan waaronder het vliegveld van de hoofdstad van Georgië. De VN probeerd vervolgens een bestand op te zetten tussen beide kampen maar komt overeen met beide partijen en vervolgens gaat Rusland over op een operatie "om Georgië tot vrede te dwingen" wat een luchtaanval op Georgische artillerie inhield.

4. Erkenning van Zuid-Ossetië De EU steunt de internationale integriteit van Georgië. Met name Sarkozy die Frankrijk vertegenwoordigt en momenteel voorzitten van de Europese Unie, noemt het Russische besluit om de onafhankelijkheid van Zuid-Ossetië te herkennen betreurenswaardig. Dat Europa de kant van Georgië kiest niet geheel vreemd, Georgië is met de huidige regering erg westers georienteerd en zo kan Europa dus een vinger in de pap houden en zijn invloedsfeer uitbreiden. Ook zou het, met het oog op het verleden, erg onwaarschijnlijk zijn als de EU de kant van Rusland kiest. Wanneer Zuid-Ossetië zich bij Rusland zou voegen is de EU weer een stuk van zijn invloedssfeer kwijt die het, als het Georgië steunt, juist zou kunnen uitbreiden. Plus het feit dat Rusland werd en nog steeds wordt gezien als een onbetrouwbaar land. Met zijn communistische achtergronden is het ook waarschijnlijker dat Rusland niet voor het kapatalistische westen openstaat. Dit betekent ook dat Rusland zich weinig aantrekt van de internationale politiek uit het westen.
Dus de westerse landen zullen niet snel gebied weggeven aan Rusland wat een vroegere vijand is en waar het westen weinig inzicht in heeft. De westerse landen hebben genoeg redenen om deze seperatistische beweging tegen te houden zoals het feit dat er censuur bestaat in de Russische media en dat er geruchten zijn dat de verkiezingen niet geheel democratisch zijn. Dit kunnen zij aanwenden als reden om achter Georië te staan die juist alles doet om bij de EU in de smaak te vallen. Het enige land naar Rusland die het dan ook erkent heeft is Nicaragua en dit land valt weer onder Russische invloedssfeer. Het is dus een politiek spelletje wat over de afscheiding beslist ten kosten van de bevolking in de regio's waar de beslissing over gaat.

5. De steun van Rusland en Nicaragua Rusland steunt de provincies in politieke en economische zin. Het heeft onder meer paspoorten verstrekt aan zo’n 90 procent van de Zuid-Ossetische inwoners. Krijgt Rusland het gebied niet in handen dan wel de bevolking die er leeft op deze manier.
Ook heeft Rusland nauwe banden met de separitistische regering in Zuid-Ossetië en wil graag dat naast Nood-Ossetië ook het zuiden zich bij Rusland voegd want dat is een goedkope manier van landwinning. Minder problemen met de internationale politiek dan wanneer het een oorlog was begonnen en toch hetzelfde resultaat.
Wat dus begon als een seperatistische beweging schuift langzaam naar een irredentistische beweging. Het is vreemd dat Zuid-Ossetië hier volledig mee in stemt aangezien het ze eigelijk om meer autonomie ging en wat waarschijnlijk binnen Rusland alleen maar minder wordt. Blijkbaar vinden ze dit evenveel waard als hereninging met hun volk dat aan de andere kant woont van de kaukasus.
De steun van Nicaragua is haast net zo simpel te verklaren, in 1979 werd het bestuur in Nicaragua overgenomen door een communistische guerillia beweging de Sandinisten. Aangezien het communisme afkomstig is uit Rusland is dus zowel het idee overgekomen als een gedeelte invloed. Nicaragua werd in deze tijd door Amerika buiten de handel genomen aangezien Amerika bang was voor de invloed die het communisme kon hebben. Hierdoor hadden ze weinig andere keus dan samen te werken met andere communistische landen zoals Rusland. Hierdoor heeft Rusland, zelfs tot op de dag van vadaag, invloed in Nicaragua en daarmee hebben ze er voor gezorgt dat Nicaragua het irredentisme van Zuid-Ossetië erkent. En omdat Rusland ook aan 90% van de Zuid-Osseten een Russisch paspoort heeft verleent kan het dus zijn invloed uitbreiden door zich in het conflict te mengen met de reden die de Russische president al opgaf; het "beschermen van Russische staatsburgers".

6. De redenen voor het irredentisme van Zuid-Ossetië Er is voor elk perspectief wel iets te vinden voor het conflict, op politiek vlak maar ook economische belangen zijn van invloed. Toch is er maar één ding dat invloed heeft op het irredentisme.
Etnischiteit. De vorige indeling van het gebied na de val van de SU is hierdoor fout gegaan. Deze indeling was op fysisch geografische reden zo ingedeeld. Het was niet handig om Noord- en Zuid-Ossetië tot één land te maken aangezien er een enorm gebergte tussen lag. Toch heeft inmiddels het menselijke idee een grotere invloed, ze willen bij elkaar als één volk. Volkomen logisch als je de kaarten bekijkt over etnischiteit, het zijn beide Iraanse volken in tegenstelling tot de omliggende gebieden.

Hier is te zien dat de Osseten eigelijk één volk is van Iraanse afkomst, dit is de belangrijkste reden voor irredentisme in het gebied.
Maar ook op het gebied van geloof zijn er verschillen die van invloed zijn. Het geloof in het zuiden van Ossetië is voor een gedeelte moslim terwijl de georgiers christelijk zijn.
En om dan nog even terug te vallen op het conflict, er is ook een belanrijke economische reden er loopt namelijk een pijplijding door Georgië die van belang is voor de EU, hierdoor steunt de EU dus Georgië en niet Zuid-Ossetië naast de eerder genoemde politieke invloeden.

7. De strijdende partijen

Op 1 augustus (2008) braken zware gevechten uit tussen Georgische troepen en Zuid-Ossetische paramilitairen, waarbij zes mensen om het leven kwamen en 21 anderen gewond raakten. Over en weer beschuldigen beide partijen elkaar door te gaan met het gewapende conflict. Op 3 augustus liet de Russische regering een Zuid-Ossetische evacuatie toe, waarop twintig bussen vol vluchtelingen de regio verlieten op de eerste dag.
In de morgen van 8 augustus veroordeelde de Russische premier Vladimir Poetin, die in Peking de Olympische Zomerspelen van 2008 bijwoonde, de "agressieve acties" door Georgië en verklaarde dat Rusland werd gedwongen om vergeldingsacties te ondernemen.

Zuid-Osseten. Russen. Georgiers. De Amerikaanse economie is gebaat bij een vrije toegang tot markten en grondstoffen. Met andere woorden, het Westen is in voortduring bezig haar invloedsfeer uit te breiden. Onderdeel daarbij is het opbouwen van een raketschild middels bilaterale overeenkomsten. Georgië en de Oekraine zijn de volgende plekken waar het schild geplaatst gaat worden. Het is een gotspe dat de NAVO zich opwerpt als een vredesduif. De koude oorlog is een decennia terug bij af.

8. Ook Abchazië betrokken in het conflict
In Abchazië is 45,7 procent van de bevolking Georgiës en 17,8 procent bestaat uit inheemse Abchazen.
Nadat er hevige gevechten waren uitgebroken in Zuid-Ossetië in augustus tussen Georgische troepen aan de ene kant en Russische en Ossetische aan de andere kant, verplaatsten de onlusten zich ook naar Abchazië. De Georgische troepen die in de Kodorivallei waren gestationeerd werden met hulp van de Russen verdreven waardoor Georgië het laatste stukje gezag in Abchazië verloor. Al snel zei Georgië de uit 1994 stammende wapenstilstand op. Naar aanleiding van deze oorlog verklaarde Rusland op 26 augustus dat het zowel Zuid-Ossetië als Abchazië zou erkennen. Op 2 september volgde Nicaragua.

Rusland onderhoudt ook nauwe banden met een andere separatistische regio van Georgië, Abchazië. Net als in Zuid-Ossetie wonen hier veel mensen met een Russisch paspoort en onder het mom van het beschermen van zijn burgers kan Rusland ertoe brengen meer troepen uit te zenden. Dat is dit jaar ook gebeurt, Rusland legerde meer troepen in Abchazie terwijl Georgie zich wilde aansluiten bij de NAVO.

9. Eu steunt Georgië waarom? Voor het Westen is Georgië met name van belang als doorvoerland voor olie uit het naburige Azerbajdzjan. Sinds 2005 stroomt er olie van Azerbajdzjan naar het Turkse Ceyhan. BP leidde de aanleg van de Bakoe-Tbilisi-Ceyhan (BTC), een ‘anti-Russische’ pijpleiding die zich via Georgië moeizaam over pro-westers terrein door de Kaukasus slingert.
President Saakasjvili heeft zich sinds zijn aantreden in 2004 hard opgesteld tegen Rusland, veel meer dan de andere voormalige Sovjetstaten in de regio, die Rusland ook na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie als zijn invloedsfeer is blijven beschouwen. Saakasjvili’s pro-Westerse houding droeg eraan bij dat de Russische gasgigant Gazprom eind 2006 de prijs die Georgië voor Russisch gas moet betalen meer dan verdubbelde. Hetzelfde gebeurde in Oekraïne, waar president Joesjtsjenko een al even pro-Westers beleid voerde.
Georgië is geen lid van de NAVO, maar wil dat wel graag worden, om zich te verzekeren van de bescherming van het bondgenootschap, tegen het steeds machtigere Moskou. Zo bezien is het Westen belangrijker voor Georgië, dan andersom.

Ook de Amerikaanse economie is gebaat bij een vrije toegang tot markten en grondstoffen. Met andere woorden, Amerika is in voortduring bezig haar invloedsfeer uit te breiden. Onderdeel daarbij is het opbouwen van een raketschild middels bilaterale overeenkomsten. Georgie en de Oekraine zijn de volgende doelen. Het is een gotspe dat de NAVO zich opwerpt als een vredesduif. De koude oorlog is een decennia terug bij af. 10. Onze visie op de toekomst.

Om te beginnen is het noodzakelijk een soort van conclusie op te stellen voordat we uberhaupt verder kunnen denken naar een toekomst.
We begrijpen dat het een ingewikkeld conflict is omdat er zoveel belangen meespelen wat dat betreft kan je het vergelijken aan andere kwesties zoals het geweld rond Israël en de Palastijnen.
Een kant kieze is onmogelijk alleen al om het feit dat er aan beide kanten fouten worden gemaakt.
En daar boven op komt dat de berichtgeving vrij gekleurd is, er wordt weinig vanuit het buitenland gepubliceerd, het komt ofwel van de ene kant of de andere.
Toch zijn wij er wel achter dat de samenvoeging van Noord en Zuid-Ossetië niet heel gek is gezien de etnische afkomst. Toch zou een zelfstandige staat Zuid-Ossetië logischer zijn omdat je dan ook rekening houd met de fysisch geografische liging van het gebied wat voor veel belemeringen zorgt bij het irredentisme die je niet ziet bij seperatisme.
Toch moeten de conclusie trekken dat het getouwtrek blijft waarbij zonder een verder gewelddadig ingrijpen van Rusland de kaart niet veel zal veranderen.
Alle westerse landen zien het liever zoals het nu is dan dat Rusland zich uitbreid.
Wij verwachten dan ook niet dat dit conflict zich heel anders dan het Israelisch-Palestijnse conflict zal voortduren.
Veel geweld, geen oplossing. Het enige wat zou kunnen gebeuren is dus een gewapende strijd waairn Rusland zich opdringt en de VN niet veel zal doen.
De kans dat de EU en de VN zich in militaire zin zich hierin gaan mengen achten we niet zo groot, zo dicht bij het grote Rusland zich gaan bemoeien zorgt misschien wel voor meer problemen en spanningen dan dit enkele conflict.

Bronnen: Grote bosatlas 52e editie http://www.nu.nl/algemeen/1882373/russen-nemen-georgisch-dorp-weer-in.html http://www.nrcnext.nl/projecten/covers/article1952198.ece/Het_gevecht_om_Zuid-Ossetie http://globalunderstandinginstitute.blogspot.com/2008/08/understanding-south-ossetia-crisis.html http://nl.wikipedia.org/wiki/Oorlog_in_Zuid-Osseti%C3%AB_(2008) http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2008/8/8/080808_ossetie_achtergrond.html http://www.nrc.nl/buitenland/article1950563.ece/Zware_strijd_in_Zuid-Ossetie http://www.nrc.nl/buitenland/article1962847.ece/Rusland_erkent_Zuid-Ossetie_en_Abchazie http://www.geolinks.nl/gezu2.htm http://www.trouw.nl/nieuws/wereld/article1738169.ece http://www.nieuws.nl/522195 tijdslijn: http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/country_profiles/1102575.stm Tijdslijn oorlog 2008 zie bijlage