http://www.pstcrrc.org/docs/Primer_JJWA_Bata.pdf http://www.philstar.com/opinyon/603308/maayo-ba-ang-curfew InterAksyon.com
The online news portal of TV5
MANILA, Philippines - The Philippine National Police (PNP) has urged local government units to strictly enforce curfew for minors around Metro Manila as one of the ways to prevent children from going missing.

This as another young boy was safely reunited with his parents in Quezon City, almost a week since he went missing.

John Gabriel Calimag, 3, was returned to his parents Thursday after he went missing on Sunday.

Calimag was turned over to Pasay police after he was seen wandering near the MRT station in Kamuning.

Chief Insp. Kimberly Molitas, spokesperson of the National Capital Region Police Office (NCRPO), said police will coordinate closely with local officials to strictly enforce local ordinances that impose curfews on minors.

"There are already existing ordinances relating to curfew and what we will work out is the strict implementation of these ordinances," said
Molitas.
Most local ordinances enforce curfews for minors from 10 p.m. until 4 a.m.

The NCRPO recorded 40 cases of missing children since January 2012, most of them aged 13 to 17. Many of these cases involved children who left their homes due to problems with the parents.
"We believe that curfew ordinances, once enforced properly and strictly, will help a lot in preventing these cases," said Molitas.

Police station commanders were told to meet with village officials to maximize the implementation of the curfew. http://www.jw.org/tl/publikasyon/magasin/g200810/aking-curfew/
Dapat ba Akong Sumunod sa Aking Curfew?
Galing ka sa mga kaibigan mo at gabing-gabi ka nang umuwi. Lampas ka na sa curfew mo, at kailangan mo ngayong humarap sa mga magulang mo. Nag-aalangan kang pumasok ng bahay. ‘Sana tulog na ang Tatay at Nanay,’ ang sabi mo sa sarili mo. Dahan-dahan mong binuksan ang pinto, at hayun—nakatingin sila sa orasan at naghihintay ng paliwanag mo.
NARANASAN mo na ba ang situwasyong gaya ng binanggit sa itaas? Nagtalo na ba kayo ng mga magulang mo dahil hindi kayo magkasundo pagdating sa curfew? “Tahimik naman sa lugar namin,” ang sabi ng 17-anyos na si Debora, “pero takot na takot ang mga magulang ko kapag hatinggabi na’y wala pa ako sa bahay.” *
Bakit kaya napakahirap sumunod sa curfew? Mali bang gustuhin mo na maging mas malaya? Paano kung istrikto ang mga magulang mo pagdating sa curfew?
Mga Isyu
Talagang nakakadismaya ang curfew, lalo na kung nalilimitahan nito ang pakikisama mo sa iyong mga kaibigan. “Nakakainis ang curfew,” ang sabi ng 17-anyos na si Natasha. “Minsan, alam naman ng mga magulang ko na nasa kapitbahay lang ako at nanonood ng pelikula kasama ng mga kaibigan ko. Pero dalawang minuto pa lang akong lampas sacurfew, tinawagan na nila agad ako!”
May reklamo rin ang kabataang si Stacy. “Ang gusto ni Tatay at Nanay, nasa bahay na ako bago sila matulog,” ang sabi niya. “Kung paghihintayin ko pa sila, dadatnan ko silang alalang-alala at mainit ang ulo.” Ano ang kasunod? “Kokonsiyensiyahin nila ako,” ang sabi ni Stacy, at idinagdag niya: “Nakakainis talaga. Bakit kasi hindi na lang sila matulog!” Kung ganiyan din ang nararanasan mo, baka pareho kayo ng naiisip ng 18-anyos na si Katie, na nagsabi, “Sana naman magtiwala sila sa akin, para hindi magmukhang pinipilit ko sila.”
KUNG ANO ANG SINASABI NG IBANG KABATAAN
“Sa palagay ko, makatuwiran ang curfew sa akin, kasi kapag kulang ako sa tulog, nagiging mainitin ang ulo ko!”—Gabe, 17.
“Maraming beses na akong iniligtas ng curfew ko. Halimbawa, sa isang parti, may mga kabataang nagdala ng alak. Nang makita namin ’yon, idinahilan namin ng kaibigan ko ang curfew para makaalis.”—Katie, 18. Marahil pareho kayo ng nadarama ng mga kabataang nabanggit. Kung oo, tanungin ang iyong sarili:
Bakit gustung-gusto kong umalis ng bahay? (Lagyan ng tsek ang napili mo.) * Pakiramdam ko’y malaya ako. * Nababawasan ang tensiyon ko. * Nakakasama ko ang mga kaibigan ko.
Makatuwiran naman ang mga dahilang iyan. Natural lamang na gusto mong maging mas malaya habang lumalaki ka, at ang magagandang libangan ay talagang nakakarelaks. Bukod diyan, hinihimok ka ng Bibliya na humanap ng mabubuting kaibigan. (Awit 119:63; 2 Timoteo 2:22) Mahirap gawin iyan kung lagi ka lang sa bahay!
Pero paano ka magkakaroon ng kalayaan kung waring napakahigpit ng curfew sa iyo? Isaalang-alang ang mga sumusunod.
Unang hamon: Pakiramdam mo’y para kang bata dahil sa iyong curfew.
“Pakiramdam ko’y para akong bata kapag kailangan kong istorbohin ang iba para magpahatid makauwi lang nang maaga,” ang sabi ni Andrea, 21 anyos na ngayon.

Tulad ng lisensiya sa pagmamaneho, ang iyong curfew ay tanda ng iyong pagsulong
Kung ano ang makatutulong:
Ipagpalagay nating kukuha ka ng lisensiya sa pagmamaneho sa unang pagkakataon. Sa ilang lugar, may batas na nagtatakda ng mga restriksiyon kung saan at kailan ka dapat magmaneho, o kung sino ang dapat mong kasama—mga restriksiyong maaalis lang kapag nasa tamang edad ka na. Hindi ka na lang ba kukuha ng lisensiya dahil ang katuwiran mo: “Kung may ganito pang mga restriksiyon, hindi na lang ako magmamaneho kahit kailan”? Siyempre hindi! Ituturing mong malaking tagumpay kapag nakakuha ka ng lisensiya.
Sa katulad na paraan, ituring mong tanda ng pagsulong ang iyong curfew—isang hakbang sa tamang direksiyon. Magtuon ka ng pansin, hindi sa mga limitasyon, kundi sa kalayaang ibinibigay nito sa iyo. Hindi ba mas malaya ka naman ngayon kaysa noong bata ka?
Kung bakit ito mabisa:
Mas madaling tanggapin ang curfew kung ituturing mo itong oportunidad sa halip na hadlang. Kung susunod ka sa curfewngayon, malamang na bigyan ka ng mga magulang mo ng higit na kalayaan sa dakong huli.—Lucas 16:10.
Ikalawang hamon: Hindi mo maintindihan kung bakit napakaaga ng curfew mo.
Si Nikki, na nagrereklamo noon tungkol sa kaniyang curfew,ay nagsabi, “Akala ko, gumagawa ng batas si Nanay dahil gusto lang niya.”
GUMAWA NG KASUNDUAN
Bakit hindi mo ipakipag-usap sa mga magulang mo ang iyong curfew at tingnan kung mapagkakasunduan ninyo ang mga sumusunod? * Uuwi ako ng bahay nang alas- ․․․․․ sa mga gabing ito: ․․․․․, at alas- ․․․․․, naman sa mga gabing ito: ․․․․․. * Alam ko na kung hindi ako makakauwi sa tamang oras, magiging mas maaga nang ․․․․․ ang curfew sa akin sa loob nang di-kukulangin sa ․․․․․ linggo. * Pag-uusapan namin muli ang aking curfew at babaguhin ito kung makasusunod ako nang di-kukulangin sa ․․․․․ buwan.
Kung ano ang makatutulong:
Ikapit ang simulain na masusumpungan sa Kawikaan 15:22, na nagsasabi: “Nabibigo ang mga plano kung saan walang matalik na usapan, ngunit sa karamihan ng mga tagapayo ay may naisasagawa.” Mahinahong ipakipag-usap sa iyong mga magulang ang tungkol sa curfew mo. Alamin kung bakit gusto nilang nasa bahay ka na sa oras na sinabi nila. *

KUNG GUSTO MONG PAYAGAN KANG MAKAUWI NANG MAS GABI . . . * Ipakipag-usap ito sa tamang panahon.—Eclesiastes 3:1, 7. * Laging umuwi sa tamang oras.—Mateo 5:37. * Hilingin mo na sa ilang pagkakataon ay payagan kang umuwi nang mas gabi para mapatunayan mong responsable ka.—Mateo 25:23.
Kung bakit ito mabisa:
Mauunawaan mo ang iyong mga magulang kung makikinig ka sa paliwanag nila. “Sinabi sa akin ng tatay ko na hindi makatulog si Nanay hangga’t wala pa ako sa bahay,” ang sabi ni Stephen. “Hindi ko ’yun alam noon.”
Tandaan: Mas mabuting makipag-usap nang maayos sa halip na magalit at makipagtalo—tiyak na hindi maganda ang kahihinatnan nito. “Kapag nagagalit ako sa mga magulang ko,” ang sabi ni Natasha, na nabanggit kanina, “lalo lang nila akong hinihigpitan.”
Ikatlong hamon: Pakiramdam mo’y kinokontrol ng mga magulang mo ang iyong buhay.
Kung minsan, sinasabi ng mga magulang na ang mga batas sa bahay—kasali na ang curfew—ay para sa kabutihan mo. “Kapag sinasabi ’yun sa akin ng mga magulang ko,” ang sabi ni Brandi na 20 anyos, “pakiramdam ko, ayaw nilang gumawa ako ng sarili kong desisyon o hindi sila interesado sa opinyon ko.”
Kung ano ang makatutulong:
Maaari mong sundin ang payo ni Jesus na nakaulat sa Mateo 5:41: “Kung ang isang may awtoridad ay pumipilit sa iyo na maglingkod ng isang milya, sumama ka sa kaniya ng dalawang milya.” Nakaisip si Ashley at ang kuya niya ng praktikal na paraan para maikapit ang simulaing iyan. “Madalas na sinisikap naming makauwi ng bahay nang 15 minutong mas maaga kaysa sa curfew namin,” ang sabi niya. Puwede mo rin kayang gawin iyan?
Kung bakit ito mabisa:
Mas masarap gawin ang isang bagay dahil gusto mo at hindi dahil sa kailangan mo lang gawin iyon! At pag-isipan ito: Kapag ipinasiya mong umuwi nang medyo mas maaga, ikawang kumokontrol sa oras mo. Baka maalaala mo rin ang simulaing ito: “Ang iyong mabuting gawa ay [maaaring] maging, hindi waring sapilitan, kundi ayon sa iyong sariling malayang kalooban.”—Filemon 14.
Magtitiwala rin sa iyo ang mga magulang mo kung umuuwi ka nang mas maaga, kaya malamang na bigyan ka nila ng higit na kalayaan. Sinabi ni Wade, 18 anyos, “Kung makukuha mo ang tiwala ng mga magulang mo, hindi ka nila masyadong hihigpitan.”
Isulat ang iba pang hamon na napapaharap sa iyo dahil sa curfew mo.
․․․․․
Ano ang makatutulong sa iyo na maharap ang hamong ito?
․․․․․
Bakit kaya ito magiging mabisa?
․․․․․
Balang-araw, malamang na bubukod ka rin sa mga magulang mo at magiging mas malaya ka na. Pero sa ngayon, magtiis ka muna. “Baka hindi mo magawa ang lahat ng gusto mong gawin,” ang sabi ni Tiffany, 20 anyos na ngayon, “pero kung matututuhan mong sundin ang mga restriksiyon, hindi magiging malungkot ang buhay mo.”
PAG-ISIPAN
* Bakit ang curfew mo ay katibayan na nagmamalasakit sa iyo ang mga magulang mo? * Kung hindi ka nakasunod sa curfew mo, paano mo maibabalik ang tiwala ng mga magulang mo?
MENSAHE SA MGA MAGULANG
Lampas na nang 30 minuto sa curfew ang anak mong lalaki nang marinig mong dahan-dahang bumubukas ang pinto. ‘Akala siguro nito tulog na ako,’ ang sabi mo sa sarili mo. Pero siyempre gising ka pa. Sa katunayan, kalahating oras ka nang nakaupo malapit sa pinto. Bukas na ngayon ang pinto at nagkatinginan kayo. Ano ang sasabihin mo? Ano ang gagawin mo?
May mapagpipilian ka. Puwedeng palampasin mo na lang ang nangyari. ‘Ganiyan talaga ang mga kabataan,’ baka ikatuwiran mo. O baka kabaligtaran nito ang gawin mo at sabihing, “Mula ngayon, hindi ka na makakapaglakwatsa.” Sa halip na magpadalus-dalos, makinig ka muna, dahil baka may makatuwiran namang dahilan kung bakit siya ginabi nang uwi. Saka mo gamitin ang pagkakataong ito para turuan siya ng mahalagang aral. Paano?
Mungkahi: Sabihin mo sa anak mo na kinabukasan, mag-uusap kayong dalawa. Pagkatapos, sa tamang oras, pag-usapan ninyo kung paano lulutasin ang problema. Ganito ang sinubukang gawin ng ilang magulang. Kapag hindi nakauwi ang kanilang anak sa oras na napagkasunduan nila, sa susunod na lakad ng bata, kailangan siyang umuwi na mas maaga nang 30 minuto kaysa sa dati niyang curfew. Pero kung umuuwi naman ang bata sa oras at napatunayan naman nitong maaasahan siya, baka puwedeng bigyan mo siya ng higit na kalayaan—paminsan-minsan, baka puwede mo pa nga siyang pagbigyan na umuwi nang mas gabi. Mahalagang linawin sa bata kung anong oras siya inaasahang umuwi ng bahay at kung ano ang magiging mga restriksiyon sa kaniya kapag hindi siya sumunod sa ibinigay mong curfew. Pagkatapos ay ipatupad mo ang mga restriksiyong iyon.
Payo: Sinasabi ng Bibliya: “Makilala nawa . . . ang inyong pagkamakatuwiran.” (Filipos 4:5) Bago ka magtakda ngcurfew, maaari mong tanungin ang iyong anak kung anong oras ang gusto niyang curfew at bakit. Pag-isipan mo ang kaniyang mungkahi. Kung naipakita ng bata na responsable siya, baka puwede mong pagbigyan ang gusto niya kung makatuwiran naman ito.
Ang pagiging nasa oras ay mahalaga sa buhay. Kaya nagtatakda ka ng curfew hindi lamang para ilayo ang iyong anak sa gulo. Tinuturuan mo siya ng isang bagay na pakikinabangan niya kahit nagsasarili na siya.—Kawikaan 22:6.

http://www.philstar.com/opinyon/603308/maayo-ba-ang-curfew
Dili malalis nga daghang mga minor de-edad kon mga batan-on karon nga nalambigit sa mga salaud, gikan sa pagpangawat ug sa mga dugoong panghitabo.
Sagad niining maong mga panghitabo nga naglambigit sa kabatan-onan nahitabo sa lawom na nga takna sa kagabhion ngadto na sa kaadlawon. May misugyot nga ibalik na lang ang curfew sa mga minor de-edad.
Dunay mga opisyal sa atong kagamhanan nga uyon ug duna usa’y wala makagusto. Sa iyang bahin, si Cebu City Mayor Michael Rama supak nga ipatuman ang curfew sa mga batan-on.
Sa iyang bahin, si Mandaue City Mayor Jonas Cortes miingon nga kun masuta nga walay balaud nga nagdili sa curfew ngadto sa mga batan-on iya kini nga suportahan.
Gani gusto niya nga pahimoan kini og pagtoon sa mga konsehal sa Mandaue. Si Mandaue City consultant Francisco Amit nga usa ka abogado mipasabot nga ang ordinansa kinahanglang itataw lang nga dili dakpon ang mga bata kun dili i-custody ra sila aron itugyan sa ilang mga ginikanan.
Tukma kaayo ang pamahayag ni Mayor Rama nga ang mga ginikanan maoy dunay dakung katungod sa pagtudlo sa ilang mga anak og unsay maayo ug kun unsay sayop.
Gilatid kini pag-ayo ang maong mga lagda diha sa Presidential Decree 603, ang Child and Youth Welfare Code ingon man diha sa Special Law for the Protection of Children.
Ako bitaw nga magtan-aw niining kabataan nga sakop sa mga fraternity, makapamalandong g’yud kun ngano nga ang mga ginikanan niining maong mga batan-ona nagpabaya ra man sa ilang mga anak.
Espoko mo nga daghan sa mga sakop sa fraternity nagpataud og mga areyos sa dunggan nga sa mga babaye ra man unta na, dayon dunay mga areyos ang dila, ang ilong ug sa kilay.
Akong gihuna-huna ba kun unsa man kaha’y huna-huna sa mga ginikanan niining maong mga bataa. Husto kaha og pangisip ang maong mga ginikanan nga wa man sila makabadlong sa ilang mga anak?
Gawas nga nagpataud og mga areyos sa lainlaing parte sa ilang lawas, magsul-ob pa gayud og mga piting kaayo nga karsones-itum nga dunay mga disinyo nga klaro kaayo nga sila sakop og mga fraternity.
Mao kana nga sagad makakita g’yud og away kining maong mga bataa kay sagad kanila maghinambog man. Abi kaha nila kun “ngilngig” na g’yud sila sa ilang dagway ba.
Kun ang mga ginikanan niining maong mga batan-ona mituman pa sa ilang katungdanan, imposible nga anaa sila sa gawas sa ilang panimalay sa lawom na nga takna sa kagabhion.
Ayaw ko’g ingna nga kun giatiman pa unta pag-ayo sa mga ginikanan ang ilang mga anak maingon sila niini. Karon nga dagko na sila, lisud-lisud na tingali sila tul-iron.
Pananglit ipatuman ang curfew karong panahona ngadto sa mga batan-on, pwerteng daghana tingali sa mga batan-on ang mapik-ap sa mga polis.
Mao nga kamong mga ginikanan nga mga hubog, kay wala man kamo magsubay sa tarung nga dalan sa kinabuhi, pagmata na ug buhata ang tukma ninyo nga kaakohan.
Nagpatuga-tuga baya mo nga dili man diay kamo maantigo nga mopasubay sa inyong mga anak sa tarung dalan sa kinabuhi. Ayaw ninyo pasunda ang inyong mga anak sa hiwi nga dalan.
Sayonan ka nga ang uban diha sa mga batan-on mga babaye nga nag-edad pa lang og 15 o 16-anyos apan maabtan na lang og kaadlawon anaa gawardas pa.
Sagad mahitabo madisgrasya ug adto na makit-i sa Junquera. Ang kurso dili engineering kun dili boring.

MAHIGPIT na ipatupad ang curfew poara sa mga minor de edad pagsapit ng alas 10:00 ng gabi hanggang alas 4:00 ng umaga.
Mungkahi ito ni Cagayan Rep. Jack Enrile sabay kalampag sa mga Barangay Tanods na unang ipatupad ang local ordinances ukol sa curfews lalo na ngayong nakabakasyon ang mga estudyante.
Labis aniyang naka-aalarma ang mga ulat ukol sa pagkawala ng mga bata lalo na sa National Capital Region na meron ng kasong 36 na nag-eedad 17 pababa.
Naitala ito ng National Capital Region Police Office (NCRPO) simula January 2012 bagama’t karamihan aniya rito ay nakabalik o naibalik na sa kanilang pamilya.
“One can just imagine the fear and anxiety of both the children and parents, who, for unknown reasons, are separated from each other,” ani Enrile.
Ang mga Barangay Tanods aniya ang dapat na magbantay sa kanilang komunidad sa pamamagitan ng maagap na pag-uulat sa mga katulad na insidente.

Curfew sa mga kabataan, ipatupad – Enrile

http://www.remate.ph/2013/04/curfew-sa-mga-kabataan-ipatupad-enrile/#.Uu1BbT1dU7Y

curfew
- pagbabawal sa mga mamamayan na lumabas ng lansangan mula alas-dose hanggang alas-kwatro ng madaling araw noong panahon ng Batas Militar

Ang takdang oras ng pagbabawal (Ingles: curfew) ay ang takdang oras o hudyat ng pagbabawal sa mga taong sibilyan na lumabas ng kani-kanilang mga bahay. Maaari rin itong tumukoy sa takdang oras o hudyat ng pagpatay ng apoy sa mga kalan ng mga bahay-bahay na ipinaiiral noong unang panahon.[1] Ito rin ang oras o hudyat kung kailan dapat na umalis na sa mga lansangan at umuwi na patungo sa mga tahanan ang mga tao. Tinatawag din itong oras ng pagsasara.[2]

A PROPOSED curfew ordinance in Cebu City will no longer penalize minors caught violating the curfew, but their parents.

City Councillor Edgardo Labella, chairman of the Committee on Laws, Good Government and Ordinances, said he proposed an amendment to the city curfew ordinance last year because the old ordinance had been superseded by Sen. Francisco Pangilinan?s Juvenile and Welfare Act.

Labella said that under the old curfew ordinance, minors caught loitering from10 p.m. to 4 a.m. will be placed under detention. But with the new law, Labella said that minor children would no longer be detained.

Labella said the new amendment to the curfew ordinance states that if a minor is apprehended for the first time by law enforcers, the parents will be called, lectured and reminded.

If a minor violates the curfew ordinance for the second time, the parents will undergo a seminar and will be asked to sign an undertaking that they will monitor and keep the minor at home after 10 p.m.

For the third and succeeding times a minor violates the curfew, the parents will be made to do community service for seven days.

In his proposed resolution, Labella is urging barangays to implement the curfew ordinance because minors are being used by unscrupulous people to commit crimes.

He said drug pushers were using minors as couriers in their illegal drug business because minors especially those below 15 years old are not criminally liable.

Labella is also worried that minors are being recruited as members of gangs or fraternities that are involved in several crimes not only in Cebu City but in other localities because they cannot be penalized.

Labella said that there were several barangay officials in mountain barangays that have sought his assistance on what to do with minors who are residents of other places but roam in their barangay late at night since they could not contact their parents.

Labella suggested that minors should be placed in a holding center if there is one available but if not, they should be placed under the protected custody of the barangay officials.

Mayor Michael Rama earlier said he was not in favor of the curfew ordinance because it was like imposing martial law on minors. He would like the kids not to be deprived of their activities that are part of their development.

Some parents have also objected to the implementation of the curfew ordinance for fear that some abusive law enforcers might take advantage and harm their kids.

http://www.balita.net.ph/2012/04/03/juvenile-justice-2/

Sa mga nangyayari sa kasalukuyan ay mukhang palpak ang tinatawag na “juvenile justice law”. Ito ay ang Republic Act 9344 o ang Juvenile Justice Act of 2006. Ang RA 9344 na ito na ang pangunahing may-akda ay si Sharon Cuneta este Sen. Francis Pangilinan ay naglalayong maprotektahan ang karapatan ng mga bata na may gulang na 17 pababa at mailigtas sila sa tinatawag na criminal prosecution. Dapat na mabigyan sila ng isa pang pagkakataon sa pamamagitan ng rehabilitasyon. Pero epektibo ba?
Marami ang nagsasabing sa halip na makabuti ay lalong nakasama ang batas na ito. Sa marami, ibinubuyo ng batas na ito ang kabataang na gumawa ng mga krimen. At sa palagay ng kolumnistang ito ay siyang totoo.
Sa EDSA lamang ay nagkalat ang mga batang ito na kung tawagin ay “hamog” na gumagawa ng mga kasalbahihan at pamemerhuwisyo sa mga mamamayan. Nagsisipagnakaw sa nagsisipagdaang truck ng mga kargamento, nanghahablot, nang-aagaw ng relo at iba pang mga alahas at kagamitan ng nagsisipagdaan at pineperhuwisyo pati ang mga pasahero ng mga sasakyan. Sa mga CCTV camera ay malinaw na nasasaksihan. At ang malungkot ay “protektado” nga ito ng batas.
Mahuli mo at masaktan ang isang batang tulad ng mga ito ay siguradong lilitaw na ikaw pa ang may kasalanan at malamang na makasuhan at maparusahan samantalang ikaw na ang naperhuwisyo. Nasaan kung gayon ang katwiran?
Mabuti naman ito kung sakali ng mga alagad ng batas ay hindi rin maparurusahan maliban sa dalhin sa DSWD para sa rehabilitasyon.
Ayon sa mga concerned citizen, buhat nang maipatupad ang batas na ito ay halos natriple na ang mga batang kriminal, at karamihan sa mga ito ay pabalik-balik lamang sa DSWD at iba pang rehabilitation center.
Dapat nang talagang rebisahin ang batas na ito. Hindi ito nakatutulong kung hindi nakakaperwisyo. Babaan ang edad ng nasasakop ng batas na ito at kung maaari ay isama sa pananagutan ang mga magulang ng mga magkakasalang kabataan.