Latar Belakang
Pembentukan ideology iaitu Rukun Negara Malaysia adalah disebabkan oleh berlakunya peristiwa 13 Mei 1969 iaitu rusuhan kaum. Hal ini demikian kerana pada zaman dahulu, kedatangan British serta dasar-dasar imigrasi liberal ke Malaysia telah mengubahkan gaya hidup masyarakat Malaysia. Demi mengeksploitasi kekayaan semulajadi Malaysia, pihak Inggeris telah menggalakkan kemasukan tenaga buruh yang banyak dari China dan India untuk bekerja di lombong bijih timah dan juga estet dan perbuatan ini telah menyebabkan pertambahan bilangan pelbagai kaum di Malaysia pada masa tersebut.
Seterusnya, pihak British berpendapat bahawa pertambahan bilangan pelbagai kaum di Malaysia akan mengugatkan kedudukan pihak Inggeris di Malaysia , maka kerajaan Inggeris telahpun melaksanakan dasar pecah untuk memisahkan ketiga-tiga kaum utama seperti Melayu, Cina serta India dari aspek pekerjaan dan juga tempat tinggal untuk mengelakkan kewujudan perpaduan mereka. Kebanyakkan kaum Melayu akan dipindah ke desa dan hanya terlibat dalam sector pertanian manakala kaum Cina akan tinggal di Bandar dan terlibat dalam perniagaan. Kaum India pula tinggal di dalam estet-estet dan hanya sedikit daripadanya tinggal di dalam Bandar. Selain itu, dari segi pendidikan, ketiga-tiga kumpulan ini tidak akan mendapat sukatan pelajaran atau kurikulum uang sama dan keadaan ini berterusan sehinggalah negara mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957. Dasar pecah ini telah berjaya dilaksanakan dan ini membawa kesan interaksi kepada pelbagai kaum iaitu interaksi mereka hanya terbatas di pejabat dan pasar sahaja. Apabila ini berlaku maka lahirlah perasaan prasangka antara satu kaum dengan kaum yang lain.
Sebelum kemerdekaan, kekacauan telah berlaku di Pulau Pinang dan selepas kemerdekaan, kekacauan yang sama juga berlaku di Pulau Pangkor, Bukit Mertajam serta Pulau Pinang sekali lagi tetapi peristiwa kekacauan ini hanya berlaku secara kecil-kecilan sahaja. Seterusnya tercetus peristiwa yang merupakan satu detik hitam dalam sejarah negara iaitu peristiwa 13 Mei 1969. Peristiwa 13 Mei 1969 ini adalah rusuhan antara kaum yang telah menyebabkan kehilangan banyak nyawa dan kerugian harta benda yang tinggi di Malaysia. Hal ini disebabkan oleh pilihanraya umum 1969 di Malaysia.
Dalam pilihanraya umum 1969 tersebut, terdapat banyak isu-isu sensitif seperti bahasa kebangsaan, kedudukan istimewa orang Melayu serta kekayaan orang bukan Melayu telah dibangkitkan dan ini telah menimbulkan ketidakpuasan di kalangan antara satu sama lain. Pada masa tersebut, parti perikatan gagal memperolehi majoriti dua per tiga dalam Dewan Rakyat manakala Parti Gerakan dan DAP yang berjaya mendapat sebanyak 25kerusi telah mengadakan perbarisan di Kuala Lumpur sambil menghina bangsa Melayu dan perkara ini telah memberikan pengaruh negatif kepada kaum Melayu. Akhirnya, demi melakukan bantahan kepada parti DAP dan juga Parti Gerakan , UMNO telah mengambil keputusan untuk menlakukan perarakan balas. Hal ini telah mewujudkan suasana yang tegang dan penuh emosi maka tercetuslah peristiwa 13 Mei 1969. Seterusnya , negara telah diisytiharkan darurat pada 16 Mei 1969. Darurat tersebut adalah bertujuan untuk menenangkan keadaan yang tidak terkawal, memberi masa kepada pihak yang terlibat bertenang dan berfikir secara rasional dan akhirnya untuk memberhentikan kekacauan yang berlaku.
Selepas kejadian 13 Mei 1969 yang amat serious tersebut, kerajaan telah membuat keputusan untuk mencari satu fomula bagi mengatasi kejadian 13 Mei 1969 maka wujudlah Majlis Gerakan Rakyat (MAGERAN) yang diketuai oleh Timbalan Perdana Menteri Malaysia. Fungsi MAGERAN ini adalah untuk mengembalikan keamanan dan undang-undang negara, menentukan pentadbiran yang licin dan sempurna serta mengembalikan suasana keharmonian dan kepercayaan antara penduduk Malaysia.
Seterusnya , Majlis Perundangan Negara telah diwujudkan di bawah Undang-Undang Darurat yang diwartakan pada tahun 1970. Fungsi utama Majlis ini merupakan penelitian isu-isu perpaduan Malaysia serta mencari cara untuk menyelesaikan masalah-masalah yang wujud di kalangan rakyat dan juga sebagai penasihat kepada MAGERAN tentang isu-isu yang bersambung dengan perhubungan dan integrasi kaum di Malaysia. Ahli-ahli wakil Majlis Perundangan Negara terdiri daripada menteri-menteri yang menganggotai MAGERAN, wakil-wakil kerajaan-kerajaan negeri , parti-parti politik, wakil-wakil daripada kumpulan-kumpulan agama, kumpulan-kumpulan professional, perkhidmatan awam, kesatuan sekerja, wartawan , persatuan guru-guru dan kumpulan minority. Mesyuarat pertama telah dianjurkan pada tahun yang sama untuk menyelesaikan masalah-masalah yang wujud. Setelah perbincangan dan pengajian selama beberapa bulan , akhirnya wujudlah satu rumusan bahawa satu ideologi perlu diwujudkan yang mampu menyelesaikan masalah perpaduan kaum Malaysia dan ideologi tersebut adalah Rukun Negara.
Konsep Rukun Negara adalah satu ideologi negara yang mengandungi prinsip-prinsip kehidupan bermasyarakat, nilai –nilai kenegaraan dan norma-norma sosial yang meliputi askpek keagamaan , kebudayan , ekonomi, politik dan perundangan tanpa mengira kaum, warna kulit, bangsa dan agama. Justeru, konsep rukun negara ini dapat memberi garis panduan yang lebih ketara kepada penduduk yang berada Malaysia.Hal ini membolehkan setiap warganegara Malaysia menyerapkan nilai-nilai murni seperti kesetiaan kepada Raja dan Negara, kepercayaan kepada Tuhan , keluhuran perlembagaan, kedaulatan undang-undang di Malaysia serta mengamalkan nilai kesopanan dan kesusilaan.
Terdapat lima prinsip hidup dalam Rukun Negara yang harus dijadikan pegangan hidup oleh setiap rakyat di Malaysia supaya dapat membentukan masyarkat yang lebih baik. Lima prinsip hidup tersebut adalah mencapai perpaduan yang lebih erat di kalangan seluruh masyarakat, memelihara cara hidup demokratik , mencipta sesuatu masyarakat yang adil dan kemakmuran negara akan dapat dinikmati bersama secara adil dan saksama, menjamin satu cara yang liberal terhadap tradisi yang kaya dan pelbagai corak dan yang terakhir adalah membina sebuah masyarakat progresif dengan menggunakan sains dan teknologi.
Salah satu kesan baik perlaksaan prinsip hidup ,mencapai perpaduan yang lebih erat di kalangan seluruh masyarakat iaitu kebanyakan rakyat akan menganggap diri-sendiri sebagai rakyat Malaysia tanpa mengira kaum, warna kulit, agama ,bahasa masing-masing dan menjayakan sesuatu bersama-sama demi menjaga keamanan dan kebajikan negara. Sebelum perlaksaan ini , pelbagai masalah-masalah akan wujud di kalangan rakyat Malaysia seperti ketidakseimbangan ekonomi. Hal ini demikian kerana terdapat pelbagai kepercayaan, bahasa dan kaum di Malaysia. Justeru , setiap rakyat harus mempunyai satu hasrat iaitu membentuk satu bangsa dan negara untuk mengatasi masalah demikian. Contohnya, ketiga-tiga kaum utama di Malaysia akan berkerjasama dalam menjalankan perniagaan.
Selain itu , perlaksaan prinsip hidup seperti memelihara cara hidup demokratik juga dapat menjamin kebebasan hak assasi dan kebebasan kegiatan-kegiatan setiap rakyat Malaysia. Namun begitu, hak-hak yang diperuntukan adalah dilarang untuk mengapi-apikan hubungan antara satu sama lain atau memansuhkan sistem demokrasi di negara ini. Apabila berlakunya sebarang masalah di negara , maka kepentingan negara harus diutamakan lebih daripada kepenting sesuatu bangsa supaya dapat menjamin kestabilan dan keamanan Malaysia.
Seterusnya prinsip hidup yang menciptakan satu masyarkat yang adil dan kemakmuran negara akan dapat dinikmati bersama secara adil dan saksama dapat mengagihkan semua kekayaan dalam negara ini secara setara kepada semua rakyat Malaysia. Prinsip ini juga dapat memberikan peluang kepada pihak yang lebih lemah untuk menikmati kekayaan dalam negara ini. Pihak-pihak yang lebih kuat akan menolong pihak yang lebih lemah supaya mereka tidak disingkir dalam bidang-bidang tertentu. Masyarakat yang adil juga adalah bebas daripada penindasan. Contohnya, penindasan seseorang ataupun penindasan golongan terhadap yang lain akan dapat dielakkan.
Dalam Malaysia, terdapat pelbagai jenis kaum seperti kaum Melayu, kaum Cina, kaum India , maka wujudlah pelbagai agama, adat resam dan juga kebudayaan masing-masing. Oleh itu , pembentukan satu cara yang liberal terhadap tradisi membolehkan masyarkat di Malaysia mempunyai kebebasan dalam pengamalan agama ,adat resam dan juga kebudayaan masing-masing yang selaras dengan tujuan perpaduan negara.
Yang terakhir adalah membina sebuah masyarakat progresif dengan menggunakan sains dan teknologi. Ini dapat mempengaruhi rakyat Malaysia supaya berhasrat untuk memajukan negara Malaysia dengan menggunakan bidang sains dan teknologi supaya perkembangan negara Malaysia dapat mengikuti perkembangan teknologi terkini serta dunia tanpa sempadan pada dunia kini. Prinsip ini juga akan membawa Malaysia menuju ke arah Wawasan 2020 iaitu menjadi sebuah negara yang maju pada tahun 2020.
Penjelasan Maksud Lima Prinsip Rukun Negara
Di samping itu, terdapat juga bahagian kedua dalam prinsip Rukun Negara iaitu kepercayaan kepada Tuhan, kesetiaan kepada Raja dan Negara, keluhuran perlembagaan, kedaulatan undang-undang serta kesopanan dan kesusilaan.
1) Kepercayaan Kepada Tuhan
Bangsa dan negara ini telah diwujudkan atas kepercayaan yang kukuh kepada Tuhan. Melalui kepercayaan beragama inilah akan menjadikan bangsa dan negara yang berdaulat.
Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan bahawa Islam ialah agama rasmi persekutuan tetapi agama-agama dan kepercayaan-kepercayaan lain boleh diamalkan dengan aman dan tenteram di mana-mana bahagian di dalam Persekutuan dan tindakan membeza-bezakan terhadap seseorang warganegara atas alasan agama adalah dilarang sama sekali.
Jawatankuasa penggubal Rukun Negara menyedari akan pentingnya agama dan kepercayaan kepada Tuhan dalam kehidupan manusia. Ketiadaan agama boleh meruntuhkan keperibadian seseorang dan juga sesuatu bangsa dan negara. Menyedari betapa pentingnya keteguhan pegangan anggota masyarakat terhadap ajaran agama masing-masing, prinsip ini telah dipilih sebagain prinsip pertama dalam Rukun Negara
Dengan mengamalkan prinsip kepercayaan kepada Tuhan , maka rakyat Malaysia akan saling hormat-menghormati antara agama masing-masing dan juga kebudayaan yang diamalkan. Penindasan agama antara satu sama lain dapat dielakkan.

2) Kesetiaan kepada Raja dan Negara
Salah satu prinsip yang terdapat di dalam konsep rukun negara Malaysia adalah kesetiaan kepada raja dan negara. Hal ini menyebabkan berlakunya pengamalan sistem demokrasi berparlimen dan Raja Berpelembagaan, Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong sebagai ketua negara di Malaysia. Tambahan pula, setiap negeri juga mengamalkan sistem beraja manakala Yang di-Pertua Negeri bagi negeri-negeri yang tidak beraja seperti Pulau Pinang , Melaka, Sabah dan Sarawak . Perpaduan rakyat pula dapat dilambang oleh Ketua Negara, Raja-raja dan juga Yang di-Pertua Negeri.
Apakah kesetiaan kepada raja dan negara? Kesetiaan kepada raja dan negara adalah bermaksud bahawa setiap warganegara Malaysia hendaklah menumpukan sepenuh taat setia, jujur dan ikhlas kepada Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong. Di peringkat negeri pula, rakyat dikehendaki menumpukan taat setia kepada raja yang memerintah negeri tempat mereka bermastautin tanpa mengurangkan taat setia kepada Yang di-Pertuan Agong.
Prinsip kesetiaan kepada raja dan negara dapat melahirkan sikap kesetiaan dan kecintaan di dalam kalangan rakyat Malaysia tanpa mengira kaum serta umur dan sikap-sikap tersebut boleh dijadikan kebanggaan kepada negara. Sikap kesetiaan tanpa berbelah kepada raja dan negara juga merupakan salah satu faktor yang dapat menyepadukan penduduk-penduduk Malaysia. Prinsip ini membolehkan penduduk Malaysia berubah menjadi insan yang cinta akan negara, bertanggungjawab serta sanggup berkorban untuk negara pada bila-bila masa demi menjaga keselamatan dan keamanan negara. Sifat bertanggungjawab dapat dilihat apabila penduduk-penduduk tidak membuang sampah di merata-rata atau tidak membuang benda-benda dari atas tingkat bangunan manakala sifat sanggup berkorban untuk negara dapat dilihat melalui askar-askar Malaysia jika berlakunya peperangan di Malaysia. Mereka akan sanggup berkorban untuk Malaysia demi mempertahankan Malaysia dan menjaga keamanan Malaysia.
3) Keluhuran Perlembagaan
Prinsip ini menekan perlunya rakyat menerima, mematuhi dan mempertahankan keluhuran atau kemuliaan Perlembagaan Negara. Perlembagaan Negara adalah sumber perundangan yang tertinggi. Fungsinya adalah untuk memberi perlindungan kepada setiap rakyat negara ini , hak dan keistimewaan mereka sebagai warganegara Malaysia. Setiap warga negara Malaysia dikehendaki menghormati, menghargai serta memahami maksud dan kandungan serta latar belakang sejarah pembentukan Perlembagaan Negara.
Perlembagaan Negara telah digubal berasaskan kesepakatan semua kaum dan semua pihak di negara ini. Dengan demikian ia merupakan satu kontrak sosial rakyat yang tidak boleh dipersoalkan dan diganggu gugat oleh man-mana individu atau mana-mana pihak. Perlembagaan. Malaysia menentukan pola politik dan keududkan sosio-ekonomi rakyat di negara ini. Ia adalah sumber rujukan bagi segala hal yang berkaitan dengan sistem pemerintahan, perundangan, kedudukan dan hak sosio-ekonomi rakyat.
Terdapat beberapa perkara-perkara utama dalam perlembagaan adalah berkaitan dengan kedudukan Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong dan Sultan-Sultan Melayu , kedudukan agama Islam sebagai agama Persekutuan, kedudukan Bahasa Malaysia sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi, hak-hak istimewa orang Melayu di Semenanjung dan bumiputera di Sabah dan Sarawak.
Walaubagaimanapun , kaum bukan bumiputera juga diperuntukan hak-hak adil seperti pemberian taraf warganegara Malaysia kepada mereka seperti mana yang termaktub di dalam Perlembagaan. Perkembangan bahasa-bahasa selain daripada bahasa rasmi, Bahasa Melayu seperti Bahasa Mandarin, Bahasa Tamil tidak dihalang. Tambahan pula , orang bukan Islam bebas untuk menganuti dan mengamalkan agama mereka mengikut kepercayaan masing-masing. Hak assasi rakyat juga dijamin oleh Perlembagaan Malaysia.
Oleh itu , semua warganegara Malaysia diwajibkan supaya menghormati dan mematuhi aspek-aspek yang terkandung dalam Perlembagaan Malaysia.
4) Kedaulatan Undang-undang
Keadilan diasaskan atas kedaulatan undang-undang di mana setiap rakyat sama tarafnya di sisi undang-undang negara. Kebebasan asasi terjamin bagi semua warganegara Malaysia. Undang-undang negara berasaskan kepada Perlembagaan. Oleh itu, kedaulatan perlu diterima dan dipertahankan. Tanpa undang-undang, hidup masyarakat dan negara tidak aman dan stabil. Oleh itu , undang-undang negara dijamin pula oleh institusi kehakiman yang bebas dan berwibawa.
Setiap negara memerlukan undang-undang untuk mengawal dan mewujudkan satu masyarakat yang aman, stabil dan makmur. Kewujudan undang-undang akan menjamin kehidupan anggota masyarakat dengan bergerak lancar dan teratur tanpa sebarang kekacauan di mana semua ahli masyarakat akan merasa selamat. Hak-hak semua rakyat boleh diamalkan dengan bebas asalkan tidak melanggar undang-undang serta perkara-perkara sebagaiman yang dijamin Perlembagaan. Hak-hak dan kebebasan yang dijamin oleh Perlembagaan itu tidaklah termasuk hak menggulingkan kerajaan sama ada dengan kekerasan atau dengan cara-cara yang tidak menurut Perlembagaan.
Kedaulatan undang-undang harus sentiasa dipertahankan agar setiap ahli masyarakat dapat hidup dalam keadaan yang aman dan damai. Melalui prinsip ini , kesedaran ini dapatlah diwujudkan dalam pemikiran rakyat Malaysia.
5) Kesopanan dan Kesusilaan Prinsip yang terakhir ini menekan perkembangan personaliti dan tingkah laku seseorang rakyat. Tujuannya ialah untuk membentuk warganegara yang bersopansantun dan bersusila selarasa dengan kempen Budi Bahasa dan Nilai Murni yang dijalankan sekarang. Sifat individu yang bersopan santun dan bersusila adalah paling bermakna dan amat penting dalam konteks perhubungan antara satu sama lain dalam masyarkat pelbagai kaum di negara ini. Sikap bersopan santun dan bersusila patut diamalkan bagi membentuk seseorang individu dan masyarakat yang berdisiplin serta bermoral tinggi yang akan membantu mewujudkan sebuah masyarakat yang harmoni. Tatasusila ini membenci dan mengutuk tingkah laku atau perbuatan yang angkuh atau menyinggung perasaan seseorang atau sesuatu golongan. Tingkah laku sopan juga mengandungi suatu darjah kesusilaan yang tinggi dalam kedua-dua kehidupan persendirian dan kehidupan bernegara. Prinsip ini menjadi panduan supaya perilaku masyarakat sentiasa terpelihara dan berkembang sesuai dengan keperibadian bangsa dan nilai-nilai murni. Kesopanan dan kesusilaan dapat dilihat pada tingkah laku dan tutur kata seseorang. Bahasa yang lembut dan bersopan santun serta tingkah laku yang baik akan menjamin perhubungan yang harmoni dalam masyarakat pelbagai kaum di negara ini. Prinsip ini jika dipratikkan akan membentuk individu berdisiplin dan bermoral yang akan membantu mewujudkan sebuah masyarakat Malaysia yang harmoni dan bersatu-padu.