His Book short story || -dahil sa libro niya, nabuo ang kwento naming dalawa.
-------------------------------------------------
-YOUR21STCENTURYGIRL-

CHAPTER ONE
Hi! This is my first story here in Wattpad. Sana po magustuhan niyo! =))
---
keisee
"Good Morning, Sir!"
Bati naming mga natira sa room sa teacher namin sa Physics. Third subject na sa umaga. Konti lang kami sa room. Bakit? Nasa labas yung iba eh. Kanya-kanyang businesses. Katatapos lang ng recess eh. So, walang masyadong umintindi kay Sir.
Kaya naman...
“Okay, class. Dahil parang wala pa naman ata kayong balak mag-lesson, basahin niyo na lang muna yung lesson about Thermodynamics sa libro niyo. Yan ang idi-discuss natin for tomorrow. So, be ready.”
“Wooooooooh! Yes, Sir!” Tuwang-tuwang sabi naming lahat. At dahil sa one hour and twenty minutes ang Physics, ayun. Yung iba lumabas agad sa room para tumambay sa may veranda sa tapat ng room namin at magdadaldalan pa ang mga yan. Yung iba naman kanya-kanya nang paganda at kwentuhan. Yung iba, naglalaro ng Plants vs Zombies sa laptop nila. Take note, yung part one ah? Hindi yung latest. HAHA. At ako? Heto, tamang soundtrip lang. Nakikinig ng EXO songs. Ugh. It feels good to hear their voices :D
“Uy, Ebaaay!” tawag ko sa aking dakilang seatmate. HAHA
“Oh? Problema mo? Kung makasigaw to, kala mo wala nang bukas! Aaah! Naka-earphones pala kasi.” Ay? Taray ah? Tsk.
Tinanggal ko muna yung isa kong earphone. “To naman! Hihiram lang ng Physics book e! Dala mo yung sayo?"
“Hindi eh. Ang bigat naman kasi nun. Sobrang kapal eh. Kaya di ko na dinadala.”
“Ah. Okay. Salamat na lang.”
Haaay. Nabanggit ko na ba sa inyong first section kami? Well, ngayon alam niyo na. Siguro nagtataka kayo kung bakit ganito section namin no? Ako din minsan nagtataka eh. Haha. First day of classes kasi ngayon. Katatapos lang ng New Year kaya eto, tamad-tamaran muna kami. Sakto, 4th year pa man din kami. Kaso, wala naman akong ibang magawa eh kaya nanghihiram ako ng libro para makapagbasa na sana. Eh kaya lang, walang chance na may mahiraman ako dito sa mga kaklase ko. Tsk.
At dahil sa wala pa akong ibang magawa, nakipagdaldalan na lang muna ko sa iba kong mga katribo para wag naman akong ma-OP. Hahaha.
Pero, may naisip akong bright idea! *Ting! xD*
“Ebay, Ebay, Ebay! Samahan mo nga ako diyan sa Amethyst! Hihiram lang ako ng libro sa Physics! Puhleeease?” Sigaw ko kay Ebie sabay hila sakanya.
“Oo na! Wag mo na kong hilahin! Andyan lang ang Amethyst o! Kapitbahay lang natin. Relax naman diyan, Keisee!” Sigaw niya sakin sabay alis ng kamay ko sa braso niya.
“Oo na, oo na! Sareeeeeeeh!”
Nung nasa Amethyst na kami,
“Carlo!” Tawag ko dun sa taga-Amethyst. Siya lang kasi yung nasa labas ng room nila.
“Po?”
“Pwede pahiram ng Physics book?”
“Ay sorry. Wala akong dala eh. Wait. Magtatanong ako sa mga kaklase ko.”
“Sige sige. Salamat!”
After a while..
“Keisee, eto oh. Libro yan ni Paula. Balik mo daw mamaya kasi mag-aaral din daw siya.”
Kinuha ko na yung libro.
“Sige po. Salamat, Carlo! Pakisabi sa pinsan ko na salamat din. Bye bye!” At bumalik na kami ni Ebay sa room. “Ebay! Wamatsu! Labyu!”
“Okay okay. Pasalamat ka, may dala si Paula.” Taray talaga. Tsk tsk.
Pagkaupo ko, binuksan ko agad yung book. Nagbasa na ako about Thermodynamics. After kong magbasa, saktong may 5 minutes pa before mag-English so sinauli ko na muna yung libro kay Paula. Nagmadali ako kasi baka mapagalitan ako ng teacher namin sa English pag na-late ako. Medyo istrikto pa man din yun pero magaling magturo. :D
Nagpasalamat ako kay Paula at nagmadaling nag-slide papuntang room. Madulas yung corridor eh. Haha.
Tapos, nabigla na lang ako nang magsitakbuhan papasok ng room yung mga kaklase ko sabay sigaw nang, "Andyan na si Ma'am!" Hahaha. Mga kaklase ko talaga, oo. :)
After mag-pray, discus discuss din hanggang sa..
"Class, dismissed."
Yeaaaah! XD
So far, okay naman yung mag-hapon namin. WALANG MASYADONG NAGLESSON eh. Hahaha
~The Next Day~
Katatapos lang ng first subject namin, Math. At ang kasunod? CALCULUS. Kaso, wala si Sir eh. Busy for Bicol Meet kaya FREE TIME uleee! Parteeeey!
Kumain na muna tuloy ako ng snacks. Medyo napaaga nga eh. Pero, yaan na. Gutom ako eh.
After ko kumain, naisip ko na magbasa na muna nung sunod na lesson sa Physics. Sunod na subject naman na eh. Kaso, hopeless na ko na makahiram dito sa room. Naturingan nga kaming IV-DIAMOND SSC, mga tamad naman. Hahaha. Kaya punta uli akong Amethyst. “Uy, Michael! Si Paula?” Tanong ko sa dati kong classmate.
“Nasa loob siya. Bakit?
“Pakisabi, pahiram uli nung Physics book niya.”
“Sige, sige.”
“SALAMAT!”
Habang naghihintay, nakiusap muna ko sa ibang mga tao na nasa labas.
“Keisee, hindi daw dala ni Pau yung libro niya eh. Pasensya na daw.”
Aww. Kanino na ko hihiram ngayon?
“Ah. Sige. Pakisabi salamat na lang.”
Nung babalik na si Michael sa loob, may nakita akong isang lalaki sa may window side, nakaupo siya sa upuan niya habang nagbabasa ng libro sa Physics. “Ay, Michael! Teka lang, teteka lang! Meron akong nakita! Pare ko, papa-pare ko, oh ka---”
“G2B lang ang peg? Hahaha” “Che! Panira ka eh. Haha. Uy, kelangan ko talaga ng libro eh. Hiram mo naman ako sakanya o!” Sabay turo ko dun sa lalaki. “Ah. Sige, sige. Try ko.”
“Salamat!”
Tumalikod muna ako para pagmasdan ang flagpole namin. Ganun ako ka-patriotic.
“Hey. Ikaw ba yung nanghihiram ng Physics book?”
Rinig kong sabi ng isang lalaki.
Kaso, akala ko, si Michael pa din ang magbibigay sakin nung libro. Pero, pagharap ko, nabigla na lang ako nang ibang lalaki na ang tumambad sa harapan ko. Isang lalaking para ring nabigla pero nagbago din agad yung reaksyon at naging seryoso uli.
“A-ah. Eh. Oo, ako nga. Hehe” Bakit ako nauutal? Dahil ba sa gwapo siya? “Okay. Eto oh.” Sabay abot niya sakin nung book.
“S-Salamat! Isasauli ko na lang m-mamaya.” Tsk.
“Sige.” Sabi niya na nakangiti. Pagtalikod ko..

LUBDUB. LUBDUB
What was that?!

CHAPTER TWO timothy Second day of school ngayon. Katatapos lang ng New Year so wala masyadong ginagawa. Ayaw pa naman naming magturo ang teachers eh.
Nasa loob lang ako ng room namin. Nagbabasa ng libro sa Physics. Advance reading kumbaga. Mahirap-hirap din ang sunod na lesson eh.
Habang nagbabasa ako, lumapit sa akin si Michael.
“Uy, Tim!”
“Oh, Michael. May kailangan ka?” Tanong ko sa kanya.
“Meron eh. May humihiram kasi ng libro sa Physics. Taga-Diamond. Eh wala naman akong dala. Kung pwede daw na mahiram yung libro mo? Kelangan niya daw kasi talaga.” Sabi niya.
“Eh bakit sakin pa? May iba naman ata tayong kaklase na nagdala ng libro eh. Tsaka,naturingan pa siyang SSC, tapos wala siyang dalang libro sa Physics? Tss.” Pagsusungit ko sakanya. Nakita nang nag-aaral din ako eh. Tsk
“Kay Paula sana yung hinihiram niya kaso hindi din nadala. Tsaka, ikaw yung itinuro niya eh. Ikaw din lang ang nakikita kong may hawak na libro dito." Sabi niya habang iniikot-ikot pa ang tingin niya sa loob ng classroom namin.
"Kakapagod kayang mag-isa-isa sa mga tao dito kung sino may dala ng libro. Tsaka, last subject pa naman natin yan sa hapon eh. Sila, sunod na subject na nila ngayon. Sige na! Pahiram!” Pagpipilit ni Michael.
“Ay ewan ko sayo. Kaya ang taba mo eh. Tamad mo masyado. Tsk. Osige. Eto oh. Bigay mo sakanya.” Sabay bigay ko nung book.
“Sig--“
“Michael! Halika muna dito! May sasabihin lang ako.” Tawag sakanya nung isa naming kaklase.
“Teka lang!” SIgaw niya pabalik dun sa tumawag sakanya. “Uy, Tim. Ikaw na lang magbigay ha? Baka importante yung sasabihin ni Lisa eh. Pasensya na. Sige.” Paalam niya bigla. Tsk. Pakatapos niya akong istorbohin sa pagbabasa, siya pa tong may ganang mag-utos sakin?! Nakakabanas a!
At dahil sa wala naman na akong magagawa, naglakad na ako palabas.
Paglabas ko, may nakita akong isang babae na nakatalikod. Pinagmamasdan niya ata yung flagpole namin. How patriotic. Tsk.
Teka, parang familiar siya sakin a? Hindi lang ako sure. Kaya para malaman kung sino ang babaeng nakatalikod, tinawag ko siya.
“Hey. Ikaw ba yung nanghihiram ng Physics book?”
Pagkatapos kong magtanong, unti-unti siyang humarap sakin. Nang makita ko ang mukha niya, halos mapa-nganga na lang ako. Ang ganda niya eh. Pero, para hindi ako mahalata, nagseryoso na lang uli ako. “A-ah. Eh. Oo, ako nga. Hehe” Tatawa-tawa at para bang nahihiya niyang sabi. Ang cute! Haha. (Ang bading ah? Tss)
Habang pinagmamasdan ko ang maganda niyang mukha, inabot ko na sa kanya yung libro. “Okay. Eto oh.” Kinuha niya din naman agad.
“S-Salamat! Isasauli ko na lang m-mamaya.” Nauutal niya pang sabi. Naano ba siya? Pero, ays lang. Cute pa din naman siya eh. Haha.
“Sige.” Nakangiti kong sabi. Eh bakit ba? Sa hindi ko mapigilang mapangiti eh. Ang ganda niya kay. Aysh! Ano ba, Timothy! Nababading ka na ba?
Pakakuha niya nung libro ko, tumalikod na siya at saka nagta-takbo papunta ng room nila. Haha. Para siyang bata kanina. Umiling-iling na lang ako habang nakangiti.
Pagpasok ko sa room, in-approach ko si Michael.
“Michael!”
“Oh, Tim? Naibigay mo na ba?” Tanong niya. "Oo na, Pre.” “Sige. Salamat, Tim. Pasensya na. May problema tong si Lisa eh kaya kinausap ko muna.” Paghingi niya ng despensa. Sinagot ko naman siya ng nakangiti.
“Ayos lang yun, Michael.” Tinapik ko siya sa braso niya. “Teka. May tanong lang ako a? Bakit hindi mo sinabi sakin na si Keisee pala yung himihiram nung libro?” Medyo may galit sa tono ko.
“Eh hindi ka naman nagtanong ah?! Tsaka, nagsabi naman akong taga-Diamond yung humihiram eh. Galit ka na niyan?” Sabi niya habang hindi makatingin ng diretso sa mga mata ko na halata mong medyo natatakot din. Hahaha. Sarap pagtripan e. “May sinabi ba kong galit ako? Para nagtatanong lang eh. Wag masyadong defensive, Pare! Haha.” Sagot ko sakanya. “Alam mo, ikaw? Hindi din kita mabasa minsan eh! Pasalamat ka nga at si Keisee yung humihiram eh at hindi ibang babae. Sus!” Insulto niya sakin. Naknang?!
“Hoy, Michael! Tigilan mo ko diyan ah?! Kung ayaw mong masapak. Tss.” "Oo na lang po, Mr. Timothy Salazar. Sorry poooo!” Chichay lang? tsk. AMBADING.
Pakatapos ko siyang kausapin, pumunta na uli ako sa upuan ko. Habang nakaupo ako at nakatingin sa bintana, hindi ko maiwasang mapangiti. --- keisee Waaaaah! Nung marinig ko yung tunog na yun, bigla na lang akong napatakbo pabalik sa room. Gosh. What was that? Haaay. Epekto ba yun ng isang napaka-gwapong nilalang? Aish! Napailing na lang ako.
Pagbalik ko sa room, may 20 minutes pa namang natitira bago mag-Physics time. Kaya, umupo na ako at binuklat na yung libro sa sunod na lesson namin. Kaya lang..
HINDI AKO MAKA-CONCENTRAAAATE! Waaaah! Pinipilit kong intindihin yung binabasa ko pero wala talaga akong maintindihan! Feeling ko, korean na tong binabasa ko. Tsk tsk.
“Earth to Keisee! Earth to Keiseeeee!”
Biglang sigaw nitong si Ebie. Nabingi-bingi ako dun ah?! Ang laki pa naman ng bunganga nito! Tsk. At, sa tenga ko pa talaga siya mismo sumigaw. Grabe ang respeto niya no?
Nang dahil sa sigaw nitong katabi ko, medyo nabuhayan tuloy ako. Habang tinitingnan ko siya ng masama, may napansin ako.
Bakit lahat sila nakatingin sakin?! At yung iba tatawa-tawa pa. Problema nila?
“Problema niyo?” Naiirita kong sabi sa kanila.
“Problema namin, o problema mo? Eh para ka kasing ewan kanina habang nagbabasa niyang Physics book eh. Parang wala ka sa sarili! Isa pa, baliktad yang libro oh! Sige nga kung mabasa at maintindihan mo yan?” Sabi ni Ebie habang umiiling-iling at tumatawa. Tsk.
Tawanan naman yung mga unggoy sa room including Lolo (teacher namin sa Physics). Tsk. Nakakahiya. Kaya pala hindi ko maintindihan yung nasa libro eh. Haist.
“WALA KANG PAKIALAM!” Sumigaw ako para wag nilang mahalata na napapahiya na ko.
“Okay. Sabi mo eh. Chill ka lang, sister. Magkaka-wrinkles ka niyan. Hahaha.”
“Ewan ko sayo, Ebay!”
Pagkatapos nun, nagtawanan uli sila at nag-discuss na si Sir. Waaaah! Hindi ko maintindihan yung lesson. Timothy naman kasi eh!
Tapos..
“Uy, Apo! Naano ka ba talaga?” Tawag sakin ni Sir.
“P-po?” Parang tanga kong sagot.
“Sabi ko, naano ka ba? Hindi ka mapakali eh. At kung makatingin ka sa akin para kang ewan. May problema ka ba?” May concern sa tono na tanong niya.
“Ay. Wala po, Lolo. Okay lang ho ako. Hindi ko lang po talaga kasi maintindihan yung lesson eh. Bakit ba kasi ang hirap ng Physics?” Alibi pa, Keisee. Alibi pa.
“Hay nako, Apo. Dati, madali ka namang maka-catch up sa lesson diba? Feeling kasi namin hindi naman talaga ang lesson ang problema mo. Ang dali kaya nito!” Parang may insulto sa tanong niya.
“Lolo naman eh! Just don’t mind me po. Magturo ka na lang po. Labyu, Lo!” Sabi ko sakanya nang nakatawa. Haha.
“Osiya, sige, apo.” Tatawa-tawa pa siya.
Nako naman kasi Keisee! Umayos ka nga. Tsk tsk.
***
“Kei, lemma mo?” Biglang tanong sakin ni Ebie.
“Wala, wala. Nevermind.”
“Eeeh! Dali na. Share na!” Pamimilit niya.
At dahil sa mapilit siya, nagkwento na lang ako. Tapos..
“KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!” Bigla siyang sumigaw.
“Ebie! Naano ka?” Tanong nung isa naming kaklase.
Sabi ni Ebie, “Wala. Trip ko lang sumigaw eh. Hahaha.”
“Ay ewan sayo. Magsama kayo ni Keisee!”
“Oo na. Pasensya naman. HAHAHA.”
Pakatapos namin maglesson sa Physics, sinauli ko na yung libro kay Tim. Nagpasalamat ako sakanya. Nahihiya-hiya pa nga ako eh. Pero nginitian niya na lang ako sabay sabing, “You’re welcome, Keisee.”
At narinig ko uli yung narinig ko kahapon. Yung…
Lubdub. Lubdub.

CHAPTER THREE keisee After nung nangyari kaninang Physics time, hindi na natapos si Ebie sa kakainsulto sakin about kay Tim. Kesyo daw ang gwapo-gwapo at matalino. Kaso nga lang, medyo masungit daw siya. Hmm. Masungit? Parang hindi naman ah? Nginitian niya nga ako kanina eh. Waaaaah! His smile. *melts* Hahaha. Oo. Ako na ang baliw. Kaya naman tuloy napagtripan ako. Tsk. Nakisama pa si Lolo. Haaay..
Siguro nagtataka kayo kung bakit Lolo tawag ko sa kanya no? Sa totoo lang, Lolo ko kasi talaga siya. Pero, hindi siya papa ng Mama o ng Papa ko. Basta yun na yun. Haha. Eh timing na maloko din yun kaya ayun, napagkaisahan pa tuloy ako.
After ko isauli sakanya yung libro, tumakbo na uli ako pabalik ng room kasi may dalawa pa kaming subjects before mag-uwian. And, as usual, wala ako sa katinuan ko. Hindi siya maalis sa isip ko eh lalo na yung ngiti niya.
At dahil sa nagde-daydream ako, mawawala ba naman ang panira? Maya-maya niyan sisigaw na ya---
"Ui, Keisee! Tigil na sa kaka-daydream! Nasa kabilang silid lang naman ang prince charming mo eh! Sige ka, baka mabulunan yun kakaisip mo sakanya. HAHAHA!" See? Sabi sainyo eh. Tsk. Di pa ko tapos mag-narrate eh pinangunahan na ko.
"Excuse me, Ebie. But, I am not daydreaming. Just keep quiet, okay?" Iritable kong sagot sakanya. Kahit sa totoo, eh halos tatlumpung minuto na ko nagde-daydream dito.
"Oh? Hindi nga ba talaga? Ewan ko sayo, Kei. Ibang klase na yaaaan! Hahahah" Babatukan ko talaga to! tsk.
Di ko na lang siya pinansin at pinilit ko na lang makinig kay Maam. After nung two subjects eh umuwi na ko.
Days passed. Ganun pa din ang sitwasyon namin ni Tim. Hiram-hiraman ng libro. Minsan nga, naisip ko na ding sa iba na lang humiram ng libro kasi nakakahiya na sakanya kaso papunta pa lang ako sa room nila eh nakikita ko na siyang naghihintay sa labas ng room nila dala-dala yung libro niya. Wala naman na akong magagawa eh. Nasanay na din kasi ako.
Kinikilig ako ng bonggang-bongga pero syempre Maria Clara muna ang peg ko. Hahaha.
Until one afternoon...
---
timothy
Hindi ko alam kung ano bang pumasok sa isip ko kasi kahit wala pa siya sa room para humiram ng libro ko, eh inaantay ko na siya sa labas. Siguro para wag na siyang mahirapan pang ipatawag ako sa isa sa mga kaklase ko. Oo , tama. Yun nga. Aysh! Ewan ko. Basta ang alam ko lang eh natutuwa ako sa kanya pag nakikita ko na siyang papunta ng room namin ng nakangiti. Lalo na kapag nagpapasalamat siya sa akin pakatapos kong ibigay ang libro ko sakanya.
May mga kaklase na din akong nagtataka sa kinikilos ko lalong-lalo na si Michael. Ewan ko ba. Pati kasi ako nagtataka na din sa mga kinikilos ko eh. Haaay.
May mga panahon pa nga na napagkakaisahan na ako sa room nang dahil lang sa minsan eh wala ako sa sarili ko kakaisip ko sakanya.
Sisihin niyo si Keisee.
Isang araw nun, bigla na lang may pumasok na ideya sa isip ko. Tinanong ko na din si Michael about dito at ang tanging nasagot niya lang ay, "It's worth a try, Pare. Goodluck." Sabay ngiti ng nakakaloko habang pinapat niya ang balikat ko.
Haaaay. Bahala na!
~Uwian~
Hindi na ako nagdalawang isip pa. Habang dala-dala ko yung bag ko at libro ko sa Physics, pumunta na lang ako bigla sa tapat ng room nila at...
HININTAY KO SIYA.
---
keisee
Uwian na namin. Sa wakas naman.
Habang naglalagay ako ng pulbos sa aking mukha dahil haggard na ako eh bigla ko na lang narinig ang sigaw niya. Opo, sigaw ng dakila kong seatmate.
"Kyaaaaaah! Keiseeeeee!" Sigaw niya sabay lapit sakin at panay ang palo niya sa likod ko.
"Ano ba naman, Ebie?! Hindi ka ba pwedeng magsalita ng mahinahon laaaaang???"
"Eh kasi, Keisee, nasa labas si Timothyyyy! Waaaah! Hinihintay ka daw niya!"
Ha? Tama ba yung narinig ko???
"Uy, Keisee! Oo, tama yung narinig mo! Tara na sa labas, daliiiiiiii!" Sabay hila niya sakin.
"Ebie, teka lang! Hindi ako ready!"
"Ano ka ba naman? Tara na sabi eh! Ang mga ganyan kagwapong nilalang ay hindi pinaghihinty ng isang magandang nilalang!" Sa ayaw o sa gusto ko ay nagpahila na lang ako sakanya. Grabe tong babaeng to. Ang liit liit pero napakalakas.
Paglabas ko, andun nga siya. Suot-suot ang mala-anghel niyang ngiti na halos makatunaw sa buong pagkatao ko.
Hindi ko na lang namalayan, napatulala na pala ako sakanya. Laking pasasalamat ko at katabi ko si Ebie ngayon. Kundi, baka nahimatay na ako dito. Sa harap niya mismo.
Nung mapansin kong parang natatawa si Tim habang nakatingin sakin, pasimpleng kong tinanong si Ebie. At ang sagot niya?
"May konti ka pa kasing pulbos diyan sa mukha mo!"
---
timothy
Natawa na lang ako nung sinabi sakanya ni Ebie yun. Haha
"Don't worry, Keisee. Maganda ka pa din naman kahit may natitira pang pulbos sa mukha mo eh :)" Puri ko sakanya kasi totoo naman eh.
"Aysus! Makaalis na nga dito. Haha. Uy,Timothy! Ingatan mo tong si Kei ah? Makita mo. Haha. Geh. Babuuush!" Pagpapaalam ni Ebie. Kakatuwa talaga yun.
Napansin ko namang parang nahihiya si Keisee. Kaya naman..
"Kei, ayos ka lang? Tara, hatid na kita sainyo."
"A-ah eh. Sure ka? Malapit lang naman bahay ko eh. Mga 10 minutes na walkaton, nasa bahay na agad ako. Wag na lang." Natatawa at nahihiya niyang sabi.
"No, I insist. Tsaka para malaman ko naman kung saan ka nakatira. Wag ka na umangal. Tara na!" Sabay hila ko sakanya. Wala na siyang nagawa.
Habang naglalakad kami..
"Uh.. Keisee.." Ano ba to? Nakakahiya naman. Tiningnan niya ako.
"Ano?"
"Uh. Ano kasi.. Kelangan mo ba tong libro sa Physics ngayon?" Tanong ko sakanya.
"Uhm. Oo sana eh pero ayos lang nama--" Pinutol ko na yung sasabihin niya.
"Hindi. Okay lang naman eh. Iuwi mo na muna to. Tutal, last subject pa naman namin to sa hapon e." Sabay abot ko nung libro ko.
"Sigurado k-ka? S-sige. Salamat! :)" Ayan nanaman yung ngiti niya.
"Walang anuman:)"
Napatigil na lang din ako nung tumigil na siya sa paglalakad.
"Tim, ito na bahay namin eh. Hehe. Salamat sa paghatid ah? Ingat ka!" Paalam niya. Aw.
"Ah. Sige. Ayos lang. Basta ikaw. Awsuuuu! Hahaha. Ingatan mo yang libro ah? Mahal yan eh. Hahaha. Babye, Kei. Have a good night!" Tumalikod na ako.
"Ikaw din, Tim. Salamat ha? Ingat!" Sigaw niya. Kumaway na lang ako sabay lakad pauwi sa bahay namin.
---
keisee
Kyaaaaaah! MY TIMOTHY FEEEEEEELS! Hahaha. Omo omo omo!
Nakangiti akong pumasok sa bahay. Nagtaka tuloy yung parents at ate ko kung bakit ako ganun. Wala munang pakialamanan. Haha
Pakatapos namin mag-dinner, pumasok na ako sa kwarto ko para gumawa ng assignments. Inuna ko muna yung sa Filipino at TLE kasi medyo madali. Nung time na para magsagot ako ng assignment sa Physics, nabiga na lang ako. Bakit?
Kasi...
Pagbukas ko nung libro, may nakita akong hindi inaasahan.
There was a LETTER inside his book that says "To: KEISEE ♥"
---
Sorry for the sudden change in POVs :(

CHAPTER FOUR timothy Habang naglalakad ako pauwi, hindi ko mapigilang isipin kung ano ba ang magiging reaksyon niya pag nakita niya na yung letter ko para sa kanya. Haaay. Bahala na si Batman.
Pakauwi ko sa bahay, nagpahinga na muna ako saglit. Nung dinner time na, pumunta na ako sa dining room para kumain. Kaso, hindi pa din talaga ako mapakali eh. Kaya naman, para akong wala sa sarili nung umupo ako. Magugustahan kaya ni Keisee yung letter ko o hindi? Sana naman magustuhan niy---
“TIMOTHY SALAZAR!” Sigaw ni Papa. Bigla naman akong nabuhayan dun.
Unti-unti kong inangat yung ulo ko. Nakayuko kasi ako habang nag-iisip eh. Hindi ko tuloy napansin na andun na silang tatlo.
“P-po, Papa?”
“Ano ka ba namang bata ka? Kanina ka pa namin tinatawag eh hindi mo kami pinapansin.” Umiling-iling si Mama. “Naano ka ba, ha, anak?” Tanong ni Mama.
“Ah. Pasensya na po. Hindi ko po kayo napansin eh. Hehe.”
“Halata nga, bro. Halatang-halata.” Sabat ni Kuya.
“Naano ka ba kasi talaga, Timothy, anak? May problema ka ba?” Tanong uli ni Mama.
“Wala po, Mama. May iniisip lang po ako.”
“Iniisip? Ano ba yun, anak? May problema ka ba sa grades? May nakaaway ka ba? Ano??” Problemadong tanong ng nanay ko.
“Ma, wala po. May bumabagabag lang po talaga kasi sa isip ko. Pasensya na po. Okay lang naman po ako eh.”
“Hoy, Timothy. Wag ka nang magsinungaling. Spill it, bro! We’re waiting.” Nakakainsultong sabi ni Kuya.
“Oo na, Kuya. Chill lang naman.”
At dahil sa mapilit sila, kwinento ko na. Simula sa libro hanggang dun sa letter.
“Yun po. Kaya hindi ako mapakali kasi baka po hindi niya magustuhan yung letter ko. Baka po kasi sabihin niya na masyado akong mabilis o kaya naman baga ma-turn off po siya sakin kasi hindi ko sakanya masabi sa personal yung mga bagay-bagay na gusto kong sabihin.” Nagbuntong-hininga ako.
“Dinaan ko pa sa letter. Ang masaklap pa po, baka ayaw niya na kong maging kaibigan dahil sa katorpehan ko. May paipi-ipit pa kasi ako sa librong nalalaman. Haay. Bahala na nga!” Walang preno kong sabi sa kanila. Pakatapos kong magkwento, nanlumo talaga ako bigla. Ewan ko ba. Kinakabahan kasi talaga ako eh.
Napansin ko na lang bigla na walang sumagot sa kanilag tatlo. Pag-angat ko ng ulo ko, sana pala hindi ko na lang ginawa. Nakita ko silang nagpipigil ng mga tawa nila eh. Nakakainis.
“Ma, Pa, Kuya! Naman eh!” Sigaw ko sa kanila. “Seryoso kong magkwento dito tapos ganyan pa kayo? Namo-mroblema na nga ang bunso niyo eh. Tsk. Sige po, pupunta na ko sa kwarto ko. Nawalan na po ako ng ganang kumain eh. Pasensya na po.” Tumayo na ako. Pero nung maglalakad na ako, biglang nagsalita si Papa.
“TIMOTHY.” May awtoridad sa boses niya nung tinawag ako. Hinay-hinay akong humarap sa kanila. Pero, nung akala ko seryoso ko na silang haharapin eh hindi pa din pala kasi nagpipigil pa din sila ng mga tawa nila. Nakakainsulto na ah?!
“Kung pagtatawanan niyo lang po ako, mabuti pa pong tumaas na lang ako kasi may assignment pa po ako at may quiz pa bukas.” Naiinis kong sabi.
“Chill lang kasi, bro! Upo ka muna kaya, no? At pag-usapan natin to.” Natatawa niyang sabi. Umupo na rin lang ako at nag-aantay ng sasabihin nila.
“Pasensya na, anak. Hindi lang kasi talaga kami makapaniwala eh.” Sabi ni mama.
“Na ano po?” Nagtataka kong tanong.
“Na…” Nagtinginan muna silang tatlo. Tsk. Ano bang trip to?! “Na… BINATA KA NAAAA!They said in unison. Sabi na nga ba eh. Pero, totoo naman talaga kasi. First time ko to eh. Na-timing pa na kay Keisee ko naramdaman. Haaay. Nung matapos na silang tumawa, biglang nagseryoso yung atmosphere sa hapagkainan. At biglang nagsalita si Papa.
“Alam mo, anak, wag mo munang problemahin ang mga ganyang bagay. Nagsisimula ka pa lang naman diba?” Sabi ni Papa.
“First time, ika nga. Kaya wag ka munang masyadong mag-alala. Pag nagreply siya dun sa letter mo, ibig-sabihin nun na-appreciate niya yung ginawa mo. Tsaka, nagpakita ka naman ng effort diba?" Nakangiting sabi ni Papa sa akin.
"Pinahiram mo sa kanya yung libro mo kahit na kailangan mo tapos hinatid mo pa siya kahit 10 minutes lang na lakad eh nakauwi na siya. Don’t lose hope too early, my son. Bukas na lang natin malalaman ang resulta nung ginawa mo.” Sabi ni Papa. Haaay. I feel relieved :D
“Opo, Pa. Alam ko naman po yun eh. Kaso, hindi naman po mawawala sakin ang mag-alala, diba po?”
“Oo, anak. Naiintidihan naman kita eh. Lalaki din ako at napagdaanan ko na din ang mga ganyang bagay.” Sagot ni Papa habang tiningnan si Mama.
“Gayahin mo ko, bro. Hindi ako nagpadalos-dalos. Naghintay ako ng matagal na panahon. Tingnan mo ngayon. Worth it lahat ng efforts at paghihintay ko.” Sabi ni Kuya. Ha? Ano bang pinagsasasabi niya?
“Bakit, Kuya?
“Naaalala mo pa ba si Krystal? Yung nililigawan ko dati?” Tumango naman ako.
“Kami na.” Nakangiting sagot niya sa akin.
“What?! Kelan pa, kuya?”
“This month lang. Sinagot niya na ko, mga first week of January.”
“Waaaah! Bakit hindi ko agad nalaman? Mama, Papa, alam niyo na po ba yun?” Tiningnan ko sila at tumawa sila.
“Oo, anak. Hindi namin sinabi sayo kasi mukhang lutang ka last week eh. Ngayon, alam na namin kung bakit.” Sagot ni Mama.
“Ay? Ang daya ah! Pero, congrats, Kuya! Ikaw na!” Tuwang-tuwa kong sabi.
“Ako pa?” Pagmamayabang niyang sabi pero nagseryoso uli.
“Pero, bro. Seryoso. Patience lang ha? Wag mo siyang madaliin. Hindi pa pati kayo ganung magkakilala.” Advice niya.
“Oo, Kuya. Salamat.” Nakangiting sagot ko sakanya.
“O siya, kain na tayo at malamig na tong pagkain.” Sabi ni Papa.
Pakatapos naming kumain, nagpaalam na ako sa kanila at pumunta na sa kwarto ko. Mag-aaral pa ko eh at may gagawin pang assignment.
Pagpasok ko sa kwarto, naalala ko na sa Physics pala kami may assignment. Pero,ayos lang. Pang-hapon pa naman namin yun eh. Ang importante ay napahiram ko kay Keisee yung book.
Habang nag-aaral ako sa Araling Panlipunan, pumasok nanaman siya sa isip ko. Haaay. Keisee! Ano bang pinakain mo sakin?
Bigla kong naisip na itext si Ebie. Hihingiin ko lang number ni Keisee sakanya. Pakatext ko, reply naman siya agad. Nagpasalamat na ako at tinext ko na si Kei.
To: KEiSEE <3
Hi, Keisee! :) Si Timothy ‘to. Hiningi ko kay Ebie kanina yung number mo. Okay lang ba? Hehe. Nabasa mo na ba ‘yung letter na nakapaipit sa libro ko? Pasensya na kung sa letter ko muna dinaan, nahihiya pa ako eh :D Sana nagustuhan mo yung mga nakapaloob dun :)
Goodnight, Keisee! Sweetdreams! ^_^
Then, I pressed send at nagpatuloy na uli sa pag-review. After 5 minutes, dinapuan na ako ng antok. Hindi ko na nga nahintay kung may reply ba siya o wala eh. Nakatulog na kasi ako bigla.
---
keisee
Pagkakita ko nung letter na nakapaipit dun sa libro, mga 10 minutes ko ata yung tinitigan. Para na nga akong ewan eh. Tsk. At dahil sa wala namang mangyayari kung titigan ko lang to, eh unti-unti ko nang binuksan at binasa…
Hi, Keisee! :) Siguro nagtataka ka kung bakit may nakapaipit na letter sa libro ko. Pasensya na ah? Hindi ko pa kasi mahanap yung lakas ng loob para sabihin to sayo sa personal eh. Unang-una sa lahat, salamat kasi ako yung itinuro mo kay Michael para mahiraman mo ng libro sa Physics. Nung una, nagsungit talaga ako sakanya kasi sa dami ba naman ng mga kaklase namin eh sa akin pa siya humiram. Mas nainis pa ako nung malaman kong taga-Diamond pa yung himihiram. Eh kasi naman, SSC tapos walang libro sa Physics, diba? SPECIAL SCIENCE CLASS pero walang Physics book? IMPOSIBLE. Haha.
Pero, nung malaman kong IKAW yung himihiram, umatras na lang bigla yung dila ko. Kung napansin mo, medyo natulala pa nga ako sayo nun eh pero hindi ko lang masyadong pinahalata kasi nakakahiya. Hindi ko kasi inexpect na ang isang napakaganda at napaka-simpleng babae na si KEISEE SANDOVAL ang humihiram nung libro ko. Kaya naman hindi na ako nagdalawang isip pang ibigay sayo yung libro ko
Nung ngumiti ka, doon ko unang naramdaman ang isang bagay na dati ay hindi ko pinagtutuunan ng pansin. Corny ba? Yaan mo na. First time ko eh. Haha. Pangalawa, salamat kasi araw-araw mo pa ding hinihiram tong libro ko. Pasensya na din kung minsan ako na mismo ang naghihintay sayo sa labas ng room namin. Excited lang kasi talaga akong makita ka eh. Basta, Keisee, sobrang salamat talaga. For always making me smile and for making me happy just by seeing you. Sana mas makilala pa natin ang isa’t-isa. :) Ingat ka, Keisee! See you sa school :) –TIM
Hindi ko alam pero sobra akong natuwa nung mabasa ko yung mga nakasulat dun sa letter niya. Habang tinititigan ko pa din yung letter at pauli-ulit na binabasa, napansin kong may nakalagay pa pala sa loob nung sobre. GOSH. Isang kwintas na may "K" na nakalagay. Siya na ang sweet.
Bigla na lang nagring yung cellphone ko. Natauhan na lang ako bigla. Tsk. Sinagot ko yung cellphone ko nang hindi tinitingnan yung caller ID.
“Yeoboseyo?” Tanong ko sa kabilang linya kung sino siya.
“Yung totoo, Keisee? Wag mo nga akong ini-intsik dyan! Tss.” Si Ebie pala.
“Ay, sorry. Wala ako sa katinuan eh. Haha. Bakit ka ba napatawag?”
“Wala sa katinuan? Lagi naman eh. Lalo na pag si Timothy ang pinag-uusapan.” Tapos tumawa siya. Feeling ko, pumula yung pisngi ko.
“Anyway, speaking of Timothy, kahihingi niya pa lang nung number mo sakin 5 minutes ago. Binigay ko agad ng walang tanong-tanong sayo para masaya. At alam ko namang gusto mo din eh. Hahaha. Goodnight, seatmate! Muah!”
Sasagot pa sana ko kaso… TOOT. TOOT.
Yun naman eh! Bastusan lang? Haaay. Pero, seryoso? Binigay niya yung number ko kay Tim?
Habang nakanganga pa ako, bigla na lang may nagtext. Unknown number. Kinabahan tuloy ako.
Hi, Keisee! :) Si Timothy ‘to. Hiningi ko kay Ebie kanina yung number mo. Okay lang ba? Hehe. Nabasa mo na ba ‘yung letter na nakapaipit sa libro ko? Pasensya na kung sa letter ko muna dinaan, nahihiya pa ako eh :D Sana nagustuhan mo yung mga nakapaloob dun :)
Goodnight, Keisee! Sweetdreams! ^_^
Pagkabasa ko niyan, lumuwa na talaga yung mata ko. Mas lalo atang pumula yung mukha ko.
Mga 5 minutes ata akong nawala dito sa Earth.
Kahit na wala ako sa sarili ko, sinave ko na yung number niya at nagreply na ako.
To: TiMOTHY :”)
Hello, Timothy! =) Opo, okay lang. Nasabi naman na sakin ni Ebie eh. Hehe. Uhm.. Katatapos ko lang palang basahin nung letter na binigay mo. SALAMAT! Nabigla ako dun ah? Haha. Na-appreciate ko ng sobra yung mga nakasulat dun. :”) Salamat din pala dun sa necklace :D
Goodnight din, Tim! Sweetdreams! Don’t let the big bugs bite :D
After kong magreply sakanya, ginawa ko na yung assignment namin sa Physics. After ko mag-aral, may ginawa pa ako. Hindi na din nagreply si Timothy. Baka nakatulog na eh.
~Kinabukasan~
“Good Morning, WORLD!” Sigaw ko sa buong mundo pagkagising ko.
I, Keisee Sandoval, is very happy today! Ikaw ba naman makatanggap ng love letter galing sa crush mo, di ka kaya sasaya? At dahil sa alas singko ako ng umaga nagising, nabulabog ko ang aking parents pati na din ang aking ate. Hahaha. Bigla na lang kasing bumukas yung pinto ko kaya napatayo ako sa kama ko.
“Keisee! Anong nangyari?! Nahulog ka ba sa higaan? Anooooo?!” Sigaw ni Mama. Epic ang face. Haha
“Oo nga! Naano ka ba?” Sabay na tanong ni Papa at ate.
Mukha silang mga alien na bagong gising. Ang gugulo pa ng mga itsura eh. PRICELESS.
“GOOD MORNING, PAMILI! HAHA. Relax lang po kayo. Maganda lang po talaga ang gising ng inyong bunso. Haha. Sorry pooooooo!” The CHICHAY Style. :D
“Aysus. Sa susunod, wag mo nang uulitin yun ah?! Daig mo pa ang manok kung manggising eh!” Sigaw ni ate sakin habang inaayos yung buhok niya.
“HAHA. Opo, Ate. Sorry uli. Tara na po sa labas. Ako na po ang maghahanda ng ating makakainin.”
Pakasabi ko nun, tiningnan muna nila ako ng masama at saka lumabas pa-isa-isa.
Natatawa na lang ako pero pinigilan ko. Haha. Nung susunod na ako kila Papa, napansin kong nagpaiwan pala si Ate.
“Oh, Ate? Bakit nagpaiwan ka pa? Tara na at magluluto pa ako.” Sabay hila ko sakanya. Pinigilan niya ako.
“Teka lang, Kei, ah.” Panimula niya. Anong bang pumasok sa isip mo at ganyan ka kasaya? At, take note, 5:00 AM pa lang ay gising ka na at nag-volunteer ka pang magprepare ng breakfast. Tell me, who’s the reason behind this happiness of yours?” Nakangiting taong ni ate. Hahay. Ang ate ko talaga.
“Si Timothy, Ate. Siya po ang rason kung bakit.” Nagblush pa ako habang sinasabi ko yan. Si Ate naman halatang nabigla pero naghihintay lang ng susunod kong sasabihin kaya naman nagkwento na ako. Simula dun sa libro hanggang dun sa letter.
“KYAAAAH!” Grabe! Ang lakas nung sigaw niya.
“Wow, Ate ah? Ako lang pala ang kung makasigaw eh daig pa ang manok? Ikaw din kaya.” Insulto ko sakanya.
“Ano nanaman ba yan?! Bakit kayo sigaw ng sigaw? Ang aga-aga paaaaaaaaa!” Sigaw ni Mama.
“Sorry po, Mama. Si Ate po kasi kung makatili wagas.” Tawa kami ng tawa ni Ate.
“Sorry, Ma. Kinilig lang po ako sa love story ni bunso.” Pagbubuking niya sa akin.
Piandilatan ko siya ng mata.
“Ano?!” Tanong ni Mama.
“Don’t worry, Ma. Hindi niya pa naman boyfriend eh. Nagsisimula pa lang. Binigyan siya ng love letter kagabi kaya ganyan na lang kaganda ang gising niyan.” Tawa ng tawa si Ate habang nagkekwento.
“Totoo ba yun, bunso?” Tanong ni Papa. Tumango na lang ako. Waaah. Lagot ako.
“Pa, chill. I know naman po kung sino yung lalaki eh. Wag po kayong mag-alala. He’s a nice guy po. Promise.” Sabay taas pa ni ate ng right hand niya. Nabigla naman ako dun. Nahalata niya siguro na nagulat ako sa sinabi niya kilala niya si Tim.
“Keisee, kilala mo si Troy, diba? Yung nanliligaw sakin dati?” Tumango ako.
“Kami na, last week lang. At..” Ha? Sila na pala. Di ko man lang nalaman.
“At ano, ate?” “Si Timothy ang younger brother niya, Kei.” ANO?!
---
timothy
Pagkagising ko, hindi pa din talaga ako mapakali. Pero, nagka-energy naman ako nung mabasa ko yung reply niya. Hehe. Nagprepare na din ako kasi may pasok pa. Tuesday pa lang eh. Haaay.
Para akong tangang pumasok sa eskwelahan. Nagtaka nga yung iba kong mga kaklase eh pero hindi ko na lang sila inintindi. Tinanong ako ni Michael kung anong nangyayari sakin. Kwinento ko sakanya. Sinabihan niya lang ako na maghintay buong hapon.
Naglesson na kami at nagquiz na din. Buti na lang at 2 mistakes lang ako sa quiz namin sa Araling Panlipunan. At, natural, lutang ako buong umaga. Hindi nga ako halos nakapag-participate sa klase eh. Nung lunch time na, umuwi ako. Bumalik ako sa school mga 30 minutes before mag 1:00. Lumabas muna ako para magpahangin. Sinundan pala ako nung seatmate kong babae. Nag-usap lang kami ng nag-usap. Hanggang sa lumapit bigla sa amin si Keisee dala yung libro ko. Nakangiti siyang bumati sa amin.
“Hi sa inyong dalawa!” Nakangiti niyang bati sa amin. Ang ganda niya talaga.
“Hello.” Sagot namin.
“Ibabalik ko lang sana tong libro mo, Tim. Salamat uli ah? Sige. Balik na ko sa room. Babye!” Sabi niya.
“You’re welcome, Kei. Bye!” Sagot ko.
Bigla akong kinabahan. May reply kaya siya?
Pumasok na kami sa room. Pag-upo ko, binuksan ko na yung libro ko sa Physics para mag-aral at gawin yung assignment ko. Pero, nabigla ako sa nakita ko. May reply si Keisee dun sa letter ko sakanya kahapon! Yes!
---
another person
Masaya ako ngayong taon kasi kahit sa huling taon ng highschool life namin ay kaklase ko pa din siya. Sobrang masaya talaga ako. Pero, sa nakikita ko ngayon, parang unti-unting nadudurog ang puso ko. Ang saya-saya niya habang may binabasa. Hindi ko alam kung ano yun. Pinilit kong tingnan. Pero, sana pala hindi ko na lang tiningnan kasi mas lalo akong nasaktan.
Nang dahil sa nakita ko, parang mas lalong lumakas ang loob ko na ipaglaban si Tim. Mahal ko na siya, 3rd year pa lang kami. Ayoko siyang mawala sa akin. Hinding-hindi ako papayag. Bakit? Kasi, hindi pa nga siya napapasakin eh mawawala na agad siya? Hindi maaari yun. Ako ang nauna at hindi si Keisee.

CHAPTER FIVE timothy Sa sobrang tuwa ko nung makita ko yung reply niya, agad-agad ko tong binuksan.
Hi, Tim! Nagulat talaga ako nung makita ko yung letter mo na nakapaipit dun sa libro. Di ko kasi talaga inexpect yun eh. HAHAHA
First of all, kaya po wala akong libro sa Physics ay dahil sa sinadya kong wag bumili nun. Maliban kasi sa mahal, eh mabigat at sobrang kapal pa. Tsaka, may lumang libro naman ng physics sa bahay eh, hindi ko nga lang talaga ginagamit. Ako na tamad. Hahaha. For 7 months, naka-survive naman akong walang libro eh. Tsaka, isa pa, minsan lang naman kami gumamit ng Physics book eh kaya ayos lang na wala nang libro. HAHAHA
Ako din naman nagulat nung ikaw yung lumabas at nagpahiram nung libro eh. Kala ko kasi si Michael pa din ang lalabas. Pero, laking pasasalamat ko na din kasi ikaw yung nagpahiram sakin. Maswerte na akong makausap ang isang Timothy Salazar no? Hahaha
Salamat din kasi sa loob ng isang linggo, ay araw-araw mo saking pinapahiram ang libro mo. Nakakahiya na nga, pero sinanay mo na ko eh :D Salamat din pala sa paghatid mo sa akin kagabi. Pati na din dun sa letter and sa necklace. Sana nga makikila pa natin ang isa’t-isa ng maayos. Hehe. Take care, Timothy! ^__^
P.S.
Para sayo pala tong bracelet. Sana magustuhan mo =))
Pakatapos kong basahin yung letter niya, nakaramdam ako ng sobrang saya. Hindi ko maexplain. Pero, parang nabunutan ako ng tinik nung unang beses ko pa lang makita yung letter eh. Lalo na nung nabasa ko yung mga nakasulat dun. Sobrang gumaan talaga yung pakiramdam ko kasi na-appreciate niya yung ginawa ko. Idagdag mo pa yung maganda niyang penmanship. Haha. Nahiya naman yung sulat ko. Kaya ng computerized yung letter ko para sa kanya eh. HAHAHA
Tinago ko na yung letter sa bag ko at ginawa ko na yung assignment namin sa Physics. Ang dali ko ngang natapos eh. Iba talaga pag inspired. --- keisee Kwinento ko kaninang umaga kay Ebie yung mga nangyari kahapon. Tuwang-tuwa naman ang baliw. Hahaha. Sabi niya, may PROGRESS na daw kami. Awsuu. Agad-agad? Haha. Alam niyo bang dahil dun sa letter na yun, sobrang inspired akong makinig sa klase?
Kaso nung hapon na, I feel really down.
Pagpasok ko kasi sa room, ang bigat nung pakiramdam ko. Oo, nakita ko siya at naisauli ko na yung libro pero parang may kumirot sa puso ko eh. Ewan ko kung ano yun. Haaay..
Habang nanlulumo ako, bigla na lang may umupo sa tabi ko. Pagtingin ko, si seatmate pala. Seryoso yung mukha niya. Tiningnan ko lang siya ng isang malungkot na tingin.
“Seatmaaaaaaaaaate!“ Maungkot na tawag ko sakanya.
“Naano ka ba, Kei?” May concern na tanong niya. “Kaninang umaga ang saya-saya mo pa ah? Bakit ganyan ka na ngayon? Tell me. What happened?”
“Hindi ko alam, Ebie eh. Basta, pakatapos kong isauli kay Tim yung libro, nagkaganito na ako." “Ha? Eh diba dapat masaya ka kasi mababasa niya na din yung reply mo?” “Oo nga eh. Masaya naman ako lalo na at nakita ko ulit siya. Pero, m-may kasama kasi siya ibang b-babae. Ang saya-saya pa nilang nag-uusap. Ewan kooo!“ Bigla naman tumawa tong katabi ko. Nakainsulto lang, Ebie?
Tiningnan ko siya ng masama. “Aysus. Akala ko naman kung ano na. HAHAHAH!”
“Sige. Pagtawanan mo pa ko. Palibhasa kasi wala kang lablayp! Hmp.” Pagtataray ko sakanya.
“Ala? Idamay daw ba lablayp ko dito? Pasalamat ka nga ikaw meron. Ako? SAWI. Saklap no? HAHAHA.”
“Alam ko. Pero, mamaya ka na magdrama. Ako muna bida dito, okay? Haha”
“Haha. Gege. Teka, alam mo ba kung anong tawag diyan sa nararamdaman mo?” Umiling ako. “SELOS yan, Keisee. As in S-E-L-O-S. Bow. HAHAHA”
"Selos? Aba malay ko. First time kong maramdaman to eh. Ebie! Heeeeelp! =(((“
“Hoy, Keisee Sandoval! Umayos ka nga! Natural magseselos ka kasi crush mo yun si Tim. Normal naman yan eh. Pero, wait. Sino yung babae?”
“Kung hindi ako nagkakamali, TAMA AKO. HAHAHA!” Tiningnan ako ng masama ni Ebie. Haha. “Biro lang. To naman =P Si LILY. Siya yung kasama kanina ni Timothy.” Nalungkot nanaman tuloy ako. Tsk.
“Shet. Si Lily?” Tanong niya.
“Oo. Bakit?”
“Wala naman, Kei. Pero, payong kaibigan lang ah. Mag-iingat ka kay Lily.” Sa sobrang pagtataka ko, hindi ko alam kung paano na yung tingin ko sakanya. Nahalata naman ata niya kaya nagpatuloy siya sa pagsasalita. “Kasi, sa pagkakaalam ko ay may gusto na yun kay Tim nung 3rd year pa lang tayo. Obsessed daw yun kay Tim. Basta, mag-ingat ka kasi palaaway din daw yun lalo na pag si Tim ang pinag-uusapan.”
“Grabe naman, Ebie. Hindi naman siguro totoo yan. Mukhang mabait naman siya eh.” Pagde-defend ko kay Lily.
“Bahala ka, seatmate. Pinapangunahan lang kita. Nasa sayo na yan kung maniniwala ka ba o hindi. Tandaan mo, si Timothy ang lalaking involved dito. Si TIMOTHY SALAZAR. Hindi si Michael o kung sino pa, okay?" “Oo na. Oo na. Katakot naman to eh. Tsk”
“Ay basta. Pag inaway ka niyan sabihin mo lang sakin. Sasabunutan ko yun! Hahaha.”
“Ebie naman eh! Haha. Sige-sige.”
“Oh, eh di napatawa din kita. Haha. Don’t worry. Mas maganda ka kesa sakanya no. Wag mo nang pagselosan. XD”
“Oo na lang, Ebie. Kamsahamni--- Ay, I mean Thank you! Hahaha."
Saktong natapos kaming mag-usap, nag-start na yung afternoon classes namin. Medyo lutang pa din ako kakaisip nung sinabi ni Ebie eh. Tapos, baka hindi nagustuhan ni Tim yung bigay ko sakanya. Haaay.
Umiling-iling na lang ako. Napansin naman ata ako ni Ebie kaya bigla niya akong tinapik sabay sabing, “Okay lang yan, Keisee. Kaya mo yan! Fighting! HAHAHA!”
Natawa naman tuloy ako dun. Haha. Nakinig na lang ako sa lessons namin.
UWIAN NA.
Medyo okay naman na ako. Nalibang kanina kasi walang masyadong nagturo eh. Kaya inenjoy ko na lang yung hapon ko sa pakikipagdaldalan sa mga kaklase ko. Busy kasi kami for culminating next week eh kaya pati ibang subjects damay. Haha.
Habang nag-aayos ako ng gamit ko, napatingin ako sa labas ng pinto namin. Sa first row ako nakaupo kaya madali kong nakita na naghihintay pala uli si Tim sa labas ng room namin. Natuwa ako pero at the same time nalungkot. =(
Nginitian ko siya at tumalikod uli para kunin na muna yung mga gamit ko. Isa na lang ako sa mga hindi pa nakakalabas ng room kaya nagmadali na ako. Paglabas ko, “Hi, Keisee! Sabay na tayong umuwi! XD” Cheerful na cheerful na sabi niya. “Sige ^_^” I tried my best to smile pero wala eh. Haha -_- Kukunin niya na sana yung backpack ko pero pinigilan ko siya. “Wag na, Tim. Ako na lang. Ayoko kasing nagpapadala ng gamit sa iba eh lalo na at lalaki ka pati. Hehe.” “Ganun? Sige tuloy :D” Habang naglalakad kami pauwi, panay ang daldal nitong lalaking katabi ko. Panay ang kwento about sa buhay niya: kung saan siya nag-elementary, about sa family niya at kung anu-ano pa. Naiintindihan ko naman yung mga sinasabi niya. Hindi nga lang talaga ako sumasagot kasi nga may iba akong iniisip.
“Ui, Keisee! Nakikinig ka ba?”
“U-uh. Oo. Nakikinig ako.”
“Talaga? Okay. Teka nga, may problema ka ba?” Lagot. Tsk.
“Ako? Wala no. May iniisip lang ako. Hehe.”
“Ano ba yun? Pwede ko bang malaman?" Sasabihin ko ba o hindi? Hmm. Natahimik muna ako saglit.
“Ah. Ano kasi.. Si Ate may sinabi sakin kaninang umaga na.. sila daw pala ng Kuya mo.”
“Ano?! Ibig-sabihin, kapatid mo si Ate Krystal?!” Hindi naman siya gulat no? Hahaha
“Yup. She is. My one and only beloved sister. Hahaha. Nakakatuwa no? Ang liit naman masyado ng mundo. XD”
“Oo nga eh. Sa liit ng mundo, malay mo tayo din pala sa huli. Hahaha.” Pinalo ko siya. “Che. Haha. Tingnan na lang natin. Ang haba ng panahon noh tsaka madami pa ang pwedeng mangyari. Haha.”
“Haha. Alam ko. Kilig ka naman! Hahaha!”
“Ay ewan ko sayo! Haha.” Natigil ako bigla. Nasa bahay na pala kami. Ang bilis lang =(
“Oh, eto na pala ang bahay namin eh.”
“Malamang. Alangan naman bahay namin, diba? HAHAHA!”
“Tim! Ang kulit mo ah! Haha. Pilosopo much? Tsss. XD”
“Biro lang naman eh. Haha.” May naisip ako bigla.
“Uy, Tim. Gusto mo munang pumasok sa bahay? Mireyenda lang tayo tas kwentuhan. Wala naman ata kayong assignments ngayon diba? Kung okay lang sayo." Please pumayag kaaaa. Haha
"Oo naman. Okay lang sa akin. Tara na!" Sabay hila niya sakin.
"Kung makahila ka. Bahay mo? HAHAHA." Pagpasok namin sa bahay, pinaupo ko na muna siya sa sofa at dumiretso na ako sa kusina. Pero, sinundan niya pala ako.
"Keisee, tulungan na kita diyan. Wala akong magawa dun sa sala eh. Ang lonely dun. Haha."
"Sige tuloy. Sandwiches and juice lang naman ang ipe-prepare. Ayos na yun sayo?"
"Oo naman. Basta ba ikaw gumawa nung para sa akin tapos ako nung para sayo. Para masaya. Diba, diba? HAHAHA!" Hay nako. Ang kulit din pala ng lalaking to no? Haha. Dahil sa sinabi niyang yun, parang bumilis yung tibok ng puso ko. Ewan ko ba. Ang sweet niya masyado eh. Haha
"Anong trip yan, Tim? Haha. Pero sige tuloy."
After namin gumawa nung sandwiches, pinakita namin sa isa't-isa yung finished products namin. Gumawa ako ng tatlong sandwiches. Nag-form ako ng letters T, I, and M. Wala lang. Trip ko lang. Haha. Kung yung sakin tatlo, sakanya naman apat na sandwiches yung ginawa niya: Letters K, E, I at yung isa... Heart yung shape :") Ang cute cute! Pero, bakit kaya heart yung isa? Hmm. Matanong ko nga. Haha.
"Hoy, Timothy! Bakit naman heart ang shape niyang isang sandwich? Haha. Tsaka, gaya-gaya ka ng idea na letter ang gawin ah! Daya mo! =P"
"Hoy, hindi kita ginaya no! Yun talaga pumasok sa isip ko. =P"
"Aysus. Deny pa kasi. Hahaha. Oh, bakit nga kasi heart shape yang isa??" Curious kasi talaga ako eh.
"Kaya heart shape yang isa kasi para pag pinagdikit-dikit ko yung tatlong sandwiches na ginawa ko, mafo-form yung pangalan mo. At pag pinagdikit-dikit mo din yung sayo, mafo-form yung pangalan ko. Diba?" Tumango ako pero nagtataka pa din talaga ako.
"Pagtatabihin natin yung mga pangalan natin."
"Eh pagtatabihin lang naman pala eh. Para saan pa yung heart?"
"Ssssh! Hindi pa kasi ako tapos eh. Haha. Yung heart, ilalagay natin sa gitna ng mga pangalan natin." Ha?
"Ha? Oh tapos?" "Hay nako, Keisee! LG mo masyado! SSC ka pa man din. Tsk. Ipapagitna natin yung heart sa names natin kaya bale magiging: KEI <3 TIM. Okay na? Gets mo na? Haha." D____O Tama ba yung narinig ko at yung nakikita ko ngayon? Sobrang lapad ng ngiti ni Timothy na parang nahihiya pa siya dun sa sinabi niya. Kyaaaaah! Ang LG ko masyado. Haha. Shoot. Kinikilig ako. HAHAHA
"A-ah. Yun naman pala eh. Hahaha. Bakit naman naisip mo yan?" Bakit nga ba? "K-kasi, Kei. Alam ko masyado pang maaga. Pero kasi, na-realize ko na lang bigla nung isang araw na... may gusto na pala ako sayo. Sorry kung masyadong madali. Hindi ko dapat ngayon sasabihin eh kaso nadala na ko ng emosyon. Haha. Pasensya na talaga." Nahihiya niyang sabi. Pero ano daw?! May gusto siya sa akin?! Woah! Air! I need aaaaaaaaaair!
"M-may g-gusto ka din sa akin?" Nauutal ko pang sabi.
"Din? Ibig sabihin may gusto ka din sakin?" Medyo may pang-iinsulto niyang tanong. Siomai naman eh! Bakit ko ba kasi binanggit yung DIN na yun?? Tsk.
"Ah. Hehe. Hmm." Tumango na lang ako. Nakakahiya na masyado eh! :"""")
"YES!"
"Hoy! Bahay ko to. Wag kang maingay! Kung maka-YES naman to eh. Haha" "Sorry naman. Masaya lang eh :D"
"Ako din naman. Wag mo solohin yung moment! HAHAHA."
"Oo na. Oo na. Pero, hindi naman kita minamadali eh. Kaya naman kitang hintayin. Hehe."
"Buti alam mo. Haha. O siya. Kainin na natin to. Sayang naman kung hindi natin kakainin. Haha."
"Teka lang naman! Picture-an muna natin :D" Hay nako. Parang bata. Haha. After niyang picture-an, kumain na kami.
"Hoy, Timothy, umuwi ka na. Late na eh. Dadating na din yun mamaya sina Mama at Ate."
"Sige sige. Hatid mo naman ako sa labas. HAHAHA."
"Demanding masyado? Pasalamat ka.. Haha."
"Oo na. Salamat. HAHAHA." Naglakad na kami palabas ng bahay. Pero bago siya tuluyang magpaalam, may tinanong siya s akin. "Uhm, Kei. May partner ka na ba para sa prom?"
"Meron na, Tim eh. Bakit?" Bigla naman naging malungkot yung itsura niya.
"Ah. Akala ko kasi wala pa eh. Hehe"
"Pasensya na, Tim. Nung June pa kasi kami nag-usap nun ni Andrew eh." Si Andrew, classmate ko.
"Hehe. Ayos lang yun, ano ka ba? No big deal :D Sige, mauna na ako. Bye, Keisee! Salamat sa time. Goodnight!" Sabay talikod niya.
"Sige. Salamat din, Tim! Goodnight :))" Tumango na lang siya at naglakad na palayo. Bago pa ako makatalikod, sumigaw siya ng, "Salamat nga pala dito sa bracelet! Ang ganda. Kasing ganda mo! Uuuuuuy! Kinilig! Hahaha. Bye!" Ang kulit talaga. Haha.
"Oo na lang, Timothy! Haha. Ingat ka! :))" Oo, naging malungkot ako kanina dahil sa sobrang selos pero napalitan naman yun ng sobrang saya ng dahil kay Timothy. Hindi ko talaga inakala na pareho kami ng nararamdaman. Pero, tama siya na masyado pang maaga para mag-conclude. Ay basta. Masaya ako ngayon. Haha. Bumalik na ko sa loob ng bahay at nagpalit na ng damit na pambahay. Hindi na yun pumasok sa isip ko kanina eh. Haha.
Pagkatapos kong magbihis, bumaba na uli ako sa sala para ligpitin yung mga pinagkaininan namin ni Tim. Napansin kong naiwan pala dun yung sandwich na heart yung shape. Tapos may note na nakalagay sa tabi nun: Hindi ko to kinain. Para naman talaga sayo yan eh. Haha. Salamat nga pala :)
Haaay Timothy. Ikaw na talaga.
---
lily
Nasa bahay lang ako nanonood ng Tv nang biglang magtext si Timothy. Natuwa naman ako dun. Pero, para akong pinaliguan ng kumukulong tubig sa nabasa ko.
From: TIMOTHY <3
Lily, nasabi ko na kay Keisee yung nararamdaman ko para sa kanya. And guess what? She feels the same way for me! Haha. Ang saya ko sobra! :D
Goodnight, seatmate :)) OUCH. Kailangan ko nang mag-isip ng paraan para hindi matuloy ang kung anumang nasimulan nila. Hindi ako papayag.

-

CHAPTER SIX timothy Pag-uwi ko kagabi, nahalata siguro ng pamilya ko na ang lapad-lapad ng ngiti ko. Kaya kahit hindi pa sila nagtatanong, kwinento ko na sakanila yung nangyari habang kumakain kami ng dinner. They were really happy about it kasi sa wakas daw at naamin ko na din kay Keisee yung nararamdaman ko. And what made them happier was when they knew that Keisee feels the same way for me. Halos tapunan na ako ng juice ni Kuya sa sobrang kilig niya na para bang siya yung nasa posisyon ko. Haha. Masayang-masaya ako kasi boto sila kay Keisee. Knowing na din siguro na kapatid siya ni Ate Krystal na girlfriend ni Kuya. And araw-araw ko kasi sa kanilang naike-kwento si Keisee eh.
Pakatapos naming magdinner, dumiretso na ako sa kwarto ko para gumawa ulit ng letter para sakanya. In-on ko na yung computer ko para mag-type kasi nga ang pangit ng sulat ko. Tsk. Sabi nga nila, kung ano daw ang ikina-gwapo ko, siya namang ipinangit ng sulat ko. Tss. Oo na. Pangit na sulat ko! Gwapo naman! Beat that! Hahaha.
Pagkatapos kong magtype at magprint, nagcheck muna ako ng facebook ko when I saw her online. Hindi ako nagdalawang isip na ichat siya.
Me: Hi, Keisee! SALAMAT uli kanina :D Kamusta ka? Nag-dinner ka na ba?
Hindi naman nagtagal at nagreply na siya.
Keisee Sandoval: Hello there, Tim! Salamat din sa kanina. Hehe. Tinago ko na yung sandwich na heart yung shape. Sabi mo eh =P Ayos naman ako. Katatapos lang gumawa ng mga dapat gawin :) Katatapos rin lang kumain. Ikaw ba?
Me: Wow. Tinago talaga. Sweet. HAHA. Katatapos ko rin lang kumain. Eto, Fb muna bago matulog. Timing naman na online ka din pala. Haha.
Keisee Sandoval: Sweet sayo! Sinunod ko lang yung sinabi mo. BLEEEH! Hahaha. Matulog ka na. Maaga pa bukas eh. Ako kasi matutulog na ako maya-maya.
Me: Sus. Palusot.com ni Keisee Sandoval. HAHAHA. Opo, matutulog na maya-maya. Pero, wait! May tanong lang ako :D
Keisee Sandoval: Che. Haha. Ano po yun?
Me: Pwede ba kitang sunduin sa bahay niyo bukas ng umaga? Para sabay na tayong pumasok sa school. Hehe.
Pumayag ka pleeeeeease!
Keisee Sandoval is typing…
Keisee Sandoval: Sige :) Anong oras ka pupunta dito? Para naman wag na kitang paghintayin pa. Hehe.
YES!
Me: Salamat! :D Mga 6:30 siguro para may oras pa tayong maglakad papunta sa school. See you, Keisee! Goodnight! Timothy dreams! =P
Keisee Sandoval: Haha. Sige-sige. Goodnight din, Timothy! Keisee dreams! HAHAHA. Cheesy mo XD Byeee~!
And that was the end of our conversation. After nun, shinut down ko na yung computer ko at natulog ng may ngiti sa aking mga labi.
~The next day~
I woke up at 5:00 AM. Naunahan ko pa yung alarm kong 5:30. Hahaha. Masyado bang maaga? Pagbigyan niyo na ko! Excited lang. Haha.
What happened last night was really unexpected. I didn't even know na dahil lang sa mga sandwiches na yun ay makakaamin ako sakanya ng wala sa oras. Haaay. Wala eh. Basta na lang lumabas sa bibig ko yung mga salitang yun. Sa totoo lang, I was really nervous and afraid that time kasi akala ko I’d be rejected. Nakakatakot kasi. First time ko ang ganito, diba? Pero, Keisee proved me wrong again. What she said last night really really made me happy. And because of that, hindi na talaga ako magdadalawang isip pa na ligawan siya kasi, eto na eh. Eto na yun. I’ll do everything para makuha ang matamis niyang oo. Masyado ba akong nagmamadali? Sorry naman. Siguro excited lang talaga ang puso’t isip ko sa sitwasyon namin ngayon. Pero, bahala na. Time will tell. For now, I’ll just spend my days with her happily.
I may not be his prom partner but, I will do my best to be his prom date. Wala pa naman siguro diba? Kaya habang may oras pa, pagpa-planuhan ko na kung paano ko siya aaluking maging prom date ko. Yung sa prom partner kasi, madali na lang yun. Maybe I’ll just ask Lily to be my partner. Tutal classmates naman kami eh. And seatmates.
Pakatapos kong iligpit yung hinigaan ko, bumaba na ako para magprepare ng breakfast ko. Ayaw ko munang istorbohin yung mga katulong namin eh. Sila Mama kasi mga 7 yun gumigising kasi 8 naman ang pasok nila sa trabaho nila eh.
Nagsaing ako at habang nagfa-fry ako ng hotdogs, I can’t help myself from smiling. Ewan. Para nga akong tanga eh. Naisip ko nanaman kasi yung nangyari kagabi. Haaay.
“Hijo, masunog yang hotdog.” Nabigla na lang ako sa nagsalita. Si Manang Julia pala, kasambahay namin simula nung bata pa ako.
“Hehe. Pasensya naman po :D Good Morning po, Manang! Bakit po gumising agad kayo? Naistorbo po ba kita?” “Ay hindi naman, Hijo. Naamoy ko kasi yung hotdogs eh. Nagtaka naman ako kung bakit nangangamoy kaya lumabas na ako tutal nawala na din naman antok ko eh tsaka sanay na akong maagang gumigising.” “Ah. Sige po. Gusto niyo po bang ipagluto ko na din po kayo para sabay na po tayong kumain?” “Ay wag na, Hijo. Ako na lang. Umupo ka na dun at ako na ang magtatapos niyan.” Kukunin niya na sana yung ginagamit ko na pangluto nang pigilan ko siya. “Wag na po, Manang. Ako na lang po. Pakiayos na lang po nung sa hapagkainan. Hehe.”
“O siya sige.” Natatawa niyang sabi at umalis na din sa tabi ko.
Pakatapos kong magluto, linagay ko na sa mesa yung hotdogs at kumuha na din ako ng kanin pati baso at tubig. “Manang, kain na po tayo.” Nakangiti kong sabi sakanya. Nasa kusina siya eh. May tinitimpla ata. Pagbalik niya, “Timothy, anak, eto gatas para sayo.” Nakangiti niyang sabi sabay upo sa kaharap kong upuan. “Wow. Ang sweet niyo naman po. Kaya lab na lab ko kayo eh! Hehe. Salamat po :D” Sabay tayo ko at hinug ko siya ng mahigpit. “Ano ka ba? Wala yun no. Gatas lang yan. Tsaka, pasalamat ko na din kasi sa loob ng labing-anim na taon na pag-aalaga ko sayo eh ngayon ko lang naranasang ipagluto mo ako ng breakfast. Napakasaya ko, Hijo.” Mangiyak-ngiyak niyang sabi habang hinigpitan yung pagkakayakap ko sakanya. Naiiyak na din tuloy ako. Haaay. “Pasensya na po kayo kung ngayon ko lang ‘to nagawa para sainyo. Promise po, kung kaya ko po ‘tong gawin araw-araw, gagawin ko po.” Pakasabi ko nun, hinalikan ko siya sa noo niya at bumalik na sa upuan ko. Haaay. Si Manang talaga. “Hindi naman kailangan yun, Tim. Sapat na to para sakin :)” “Sige po.” Pakatapos nun, nagsimula na kaming kumain nang bigla siya magtanong. “Nga pala, Hijo. Bakit para atang ang saya mo ngayon?” Ala. Nahalata niya pala. Haha. “Masaya lang po talaga ang gising ko eh. Sabay po kasi kaming papasok sa school ngayon nung babaeng nagugustuhan ko. Kaya nga po maaga din akong gumising eh. Hehe.” Nahihiya ko pang sabi sakanya.
“Aaah. Kaya naman pala. Haaay. Ang bilis lang ng panahon. Dati, buhat-buhat pa kita at pilit na pinapatulog. Pero ngayon, binata ka na.” Naluluha niya nanamang sabi.
“Manang naman! Ganun po talaga. Hehe. Binata na po ako eh, gwapo pa.”
“Alam ko naman yun, Hijo. Simula nung isilang ka, alam na agad naming gwapo ka kapag lumaki. Haha. At, hindi mo kami binigo. Matalino pa :D” “Sus. Manang talaga o.”
“Nagsasabi lang ako ng totoo. Haha. Osiya, payo ko lang sayo, wag na wag mong sasaktan ang babaeng nagugustuhan mo. Kasi, mabigat sa pakiramdam naming mga babae ang masakatan at pagsinungalingan ng mga lalaking mahal namin. Kaya, kung ako sayo, pag-isipan mo yan ng mabuti, okay? Para din naman sainyo yan eh:)” Pagkasabi niya niyan, tumayo ako.
“Love adviser si Manang o! Haha. Opo. Masusunod po kayo, Kamahalan.” Sabay bow ko pa sa harap niya XD
“Hay nakong bata ka. Sige na, maligo ka na at baka mahuli ka pa sa pagsundo sakanya.”
“Keisee po, Manang. Keisee Sandoval is the name :D”
“Napagandang pangalan naman niyan. Walang duda kung mala-prinsesa din ang kagandahan niya.”
“Hindi lang po mala-prinsesa, Manang. Mas higit pa po dun. Hehe. Sige po. Maliligo na ako.”
Natawa naman siya. “Sige, Hijo. Maligo ng mabuti at magpabango para dagdag pogi points kahit na pogi ka naman na talaga. Hahaha.”
“Manang talaga! Haha. Sige po.” Umalis na ako at dumiretso sa C.R.
Pakatapos kong maligo, nagbihis na ako at sinunod ko ang mga sinabi ni Manang. Haha. Humarap ako sa salamin sabay sabi ng, “Kaya mo yan, Tim!” Parang baliw akong bumaba at nagpaalam na kay Manang. Tulog pa din sila Mama at Papa eh.
“Ingat ka, Hijo! Alalayan mo si Keisee ha? Paalam!” Paalala niya sakin.
“Opo, Manang! Maraming salamat po. Ingat din po kayo dito sa bahay!” Sabay labas ko sa gate.
Si Manang Julia, matanda na siya. Pero, kahit ganun, grabe yan kung makapag-alaga sakin pati na din sa mga magulang ko. Laking pasasalamat ko talaga kasi siya yung nag-alaga sakin simula pagkabata ko.
Sumakay na ako sa kotse namin para madali akong makapunta sa bahay nila. Minsan lang akong magpahatid sa driver namin kasi malapit din lang naman ang bahay namin sa school. Pero ngayon, magpapahatid ako para madali akong makapunta sa kanila. Pagdating ko sa bahay nila, nag-doorbell agad ako. Habang hinihintay kong buksan ng kasambahay nila yung gate, pinauwi ko na yung driver namin. Inexplain ko naman sakanya kung bakit at pumayag din naman. Bumukas naman agad yung gate nila. Nakita ko si Keisee na palabas na ng bahay nila. Nakauniporme lang naman siya pero bakit ang ganda-ganda niya?
Pinagmasdan ko siya habang papalabas ng gate nila. Lord, akala ko maganda na siya nung una ko siyang makausap nung hiniram niya yung libro ko? Pero bakit ngayon parang mas lalo pa ata siyang gumanda?
“Hello, Tim! Good Morning! Ang gwapo natin ngayon ah? Haha.” Natauhan ako nung nagsalita siya.
“Good Morning din, Kei! Aysus. Ikaw nga dyan eh. Mas lalo ka atang gumanda ngayon? Ikaw ah! Hahaha.” Napansin ko siyang nagblush XD
“Tigilan mo ko diyan, Mr. Salazar. Likas na kong maganda! Hahaha. Tara na nga at baka ma-late pa tayo.”
“Eh di okay. Kung likas ka nang maganda, eh di ako likas na ding gwapo? Hmm. Pwede na din. Hahaha.”
“Tsk. Gaya-gaya ka talaga kahit kelan =P” Tinawanan ko na lang siya.
Nung maglalakad na kami, biglang may nagsalita.
“Uy, Timothy! Ingatan mo yang kapatid ko ah! Pag yan nagasgasan o nakagat ng lamok, lagot ka sakin. Hahaha. Ingat kayo!” Sabay wave ni Ate Krystal.
“Hi, Ate Krystal! Opo, ako nang bahala sakanya. HInding-hindi ko hahayaang madapuan siya ng lamok. Hahaha. Bye, Ate! Mahal na mahal ka daw ni Kuya Troy! Uuuuuy! Kilig siyaaaa! Hahaha.” Nagblush naman si Ate Krystal. Haha. “Ewan ko sayo, Tim =P Sige na, ingat kayo!” Nagwave na lang kaming dalawa sakanya.
Sa totoo lang, habang naglalakad kami, hindi ko nanaman naiwasang ngumiti. Ang saya ko kasi talaga eh.
Sana mamayang hapon, magawa ko ng maayos yung plano ko. Tutulungan naman ako ni Michael at ni Ebie eh.
Habang naglalakad kami, panay ang daldalan naming dalawa hanggang sa napansin naming nasa school na pala kami.
Hinatid ko na siya sa room nila.
“Salamat, Kei. Ingat ka sa maghapon :)”
“Haha. Salamat din, Tim. Ingat din :D” At pumasok na siya sa room nila.
Nakangiti tuloy akong pumasok sa room namin.
---
keisee
OMG. KAGABI PA AKO NAGPIPIGIL NG KILIG KOOOO! GRABE NAMAN KASI SI TIMOTHY KUNG MAGPAKILIG EH! WAAAAAAH! FEELING KO TULOY ANG GANDA-GANDA KO PARA MAG-EFFORT SIYA NG GANUN! HAHAHA. ANG SAYA-SAYA KO TALAGAAAAA! AKO NA! AKO NA TALAGA! HAHAHA. CAPSLOCK PARA FEEL NA FEEL xD
After nung flag ceremony, bumalik na kami sa room at nagsimula nang maglesson. After recess, pumunta na ako sa room nila para hiramin yung libro niya. Pero, wala siya dun eh. Kaya si Lily na lang yung nagbigay sakin nung libro. ibinilin na daw yun sakanya ni Tim. May gagawin daw si Tim eh. So, kinuha ko na lang yung libro niya at nagpasalamat kay Lily. “Walang anuman, Keisee.” Sabay pasok niya sa room nila.
Pagpasok ko sa room, napansin kong parang may nakaipit uli dun sa libro. Pagbukas ko nung libro, may letter pala uli siya para sa akin. Thet. Ayan nanaman yung kilig! HAHAHA.
Pero, nawala lahat yung saya at kilig na nararamdama ko simula nung basahin ko yung mga nakapaloob dun sa letter.

CHAPTER SEVEN lily Hindi naman totoo na ibinilin sa akin ni Tim yung libro eh. Actually, planado ko na talaga ang lahat. Kaya, naisip kong ngayon ko na gawin yung plano ko. Saying naman eh. Haha.
Kaya wala si Tim sa room kasi nagrequest ako sakanya na ibili niya muna ako ng snacks. Ang reason ko? Kasi meron ako ngayon kaya hindi ko kayang bumaba papuntang first floor. Ayun. Nagwork. Hindi niya naman ako kayang tanggihan eh. Hahaha.
Pero, bago pa siya umalis, sinabihan niya muna akong kapag pumunta daw si Keisee sa room para hiramin yung libro niya, sabihin ko daw na hintayin niya na lang si Tim. Pero, syempre hindi ako tanga para sundin ung sinabi niya kaya gumawa ako ng alibi kay Keisee. Siya naman tong parang walang isip at kumagat agad sa sinabi ko. Hahaha.
Gets niyo naman na siguro kung ano yung ginawa ko diba? Simple lang naman eh. Huwag kayong mag-alala. HAHAHA
Pinalitan ko lang naman yung letter ni Tim na nakapaipit dun sa libro niya eh. Napag-alaman ko kasing computerized yung letter niya kasi nga pangit ang sulat niya kaya dun ko naisip na may chance akong masira silang dalawa. Hahaha. Pero, kahit pangit ang sulat ni Tim, mahal ko siya.
Alam niyo ba ang nakasulat dun sa letter KO for Keisee?
---
keisee
Kei, kung ano man ang nalaman mo kagabi, HINDI yun totoo.
-Tim.
Pakatapos ko yang mabasa, sunod-sunod ang pagpatak ng mga luha ko.
Akala ko… totoo yung sinabi niya? Pero, hindi pala! Walang hiyaaaa! Bakit ba kasi naniwala ako kaagad?! Tuloy-tuloy pa din ako sa pag-iyak nang pumunta si Lily sa room namin at lumapit sa akin.
“Pasensya na, Kei kung ngayon mo lang nalaman. Pinapasabi nga pala ni Tim na pumunta ka daw sa rooftop mamayang uwian. Doon niya daw kasi ie-explain ang lahat sayo. Sige. Una na ako.” Pakatapos niya sabihin yan, umalis na siya.
Alam niya pala ang lahat, bakit ngayon niya lang sinabi?
Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko ngayon. Hindi na din tuloy ako nakapag-participate ng maayos sa klase.
Nung uwian na, kahit mabigat pa din ang pakiramdam ko, pumunta pa din ako sa rooftop. Gusto ko din namang malaman ang rason ni Tim kung bakit niya yun nasabi sa akin eh. Hindi ko naisauli sakanya yung libro niya kasi ayoko pa siyang makita.
Rooftop.
Pagbukas ko nung pinto, napanganga na lang ako sa nakita ko. ANG GANDA DITO! Ang dami ng decorations dito eh. Madami ang balloons tapos may lights pa and flowers. Habang tinitingnan ko yung mga dekorasyon, napatingin ako sa gitnang part. Meron pala dung table for two at may nakalagay sa table. Isang note:
Keisee, kung andito ka na, umupo ka muna. Wait for me, okay? May sasabihin akong importante. I’ll be with you SOON.
Love, Tim <3
Sinunod ko nga yung sinabi niya pero bigla akong nalungkot. Bakit ang sweet niya pa din sa mga letters niya sa akin kung hindi niya naman talaga ako gusto?
Naghintay ako ng matagal. Mga 45 minutes ata akong nandun kasi gusto kong malaman ang rason niya pero hindi siya dumating. Aalis na sana ako nang dumating siya.
---
timothy
Shit! Late na ako! Baka naman wala na dun si Keisee? Baka magalit siya sakin. Tsk. Si Lily naman kasi nagpahatid pa sa akin kasi sobrang masama daw ang pakiramdam niya sahil sa monthly visit niya. Eh malayo ang bahay niya kaya natagalan pa ako sa paghatid. Hindi ko naman siya matanggihan eh. Tsk.
Nagmadali akong tumakbo papunta sa rooftop. Tumingin ako sa relo ko. Shit! 45 minutes late na akoooo! Tsk.
Pagpunta ko dun, nakita ko si Keisee na kakatayo lang sa upuan niya at akmang aalis na. Kahit na hingal na hingal pa ako, kinausap ko na agad siya.
“Keisee, sorry late ako! Sorry talaga. Si Lily kasi nagpahatid pa sa akin eh. Masama daw kasi ang pakiramdam niya. Sorry talaga, Kei. Pwedeng umupo muna tayo? May sasabihin ako say---“ Hindi niya ako pinatapos magsalita.
“Okay lang, Tim. Don’t even bother. Okay lang naman ako eh. Paalis na din sana ako pero dumating ka. Sige, una na ako.” Aalis na sana siya pero pinigilan ko siya.
”Keisee naman o! Wag ka nang magtampo. Andito naman na ako, diba? Haha. Wag na magtampo! Hindi na mauulit, promise!” Sabay taas ko pa ng right hand ko at nagpa-cute pa ako. Haha.
“Nakuha mo pa talagang tumawa sa ganitong sitwasyon, Tim? Akala mo ba natutuwa ako sa nangyayari? Sabihin mo nga sakin, para saan pa tong mga to? Nagsayang ka lang ng pera at ng oras sa pag-aayos dito sa rooftop. Aalis na ako.” Ha?
“Ano bang pinagsasasabi mo, Keisee? Para naman sayo tong ginawa ko kaya ayos lang. Tsaka, gusto lang naman sana kitang tanungin kung pwede kitang maging prom date eh.” Ayan. Nasabi ko tuloy ng wala sa oras. Tsk. Bakit ba kasi siya nagkakaganito?
“Haha. Are you kidding me, Tim? Bakit mo pa ako tatanungin na maging prom date mo kung WALA ka naman talagang gusto sa akin? Pwede ba? Itigil mo na tong nonsense na to kasi hindi ako natutuwa!” Napaatras ako ng kaunti kasi hindi ko alam na sisigaw siya at hindi ko din alam kung ano tong mga sinasabi niya.
“Keisee, ano ba yang pinagsasasabi mo? Alam mo naman na gusto kita, diba? Kagabi ko pa lang yun nasabi sayo. Bakit ka ganyan?”
“Gusto mo ako? Eh anong ibigsabihin nito?” Sabay abot niya sa akin nung libro ko sa Physics. Kinuha ko naman ito. Tiningnan ko lang si Kei.
“Anong kinalaman nitong libro ko sa nangyayari ngayon?
“Try mong buksan. Makikita mo diyan yung letter mo para sa akin.” Ginawa ko naman yung sinabi niya. Pagkakita ko nung letter, nagtaka naman ako.
“Ito nga yung letter ko para sayo. May problema ba sa mga nakasulat dito?” Pakatapos ko siyang tanungin, nabigla na lang ako kasi bigla siyang umiyak. Ala?
“Meron, Tim! Meroooon!” Binuksan ko yung letter ko at nabigla ako sa mga nakasulat dun.
Kei, kung ano man ang nalaman mo kagabi, HINDI yun totoo.
-Tim.
WTH? Hindi to yung mga nakalagay sa letter ko para sakanya!
“Ngayon alam mo na kung anong problema sa mga nakalagay sa letter mo.” Umalis na siya pero pinigilan ko uli siya.
“K-Keisee, hindi ito yung mga nakasulat sa letter ko para sayo. Maniwala ka!”
“Haha. Hindi pa ba sapat ang mga nabasa ko diyan? Magde-deny ka pa din ba? Tama na, Tim! Please lang.”
“Keisee naman eh! Hindi naman ako mag-e-effort ng ganito kung hindi kita gusto. Keisee, maniwala ka sa akin! Gusto talaga kita!” Halos maiyak na din ako.
Wala na siyang sinabi. Tumakbo na lang siya palayo. Hindi ko na siya nahabol kasi nanghihina ako. Hindi ko alam kung sino ang nagpalit ng letter ko para sakanya. Bakit ba ayaw niyang maniwala sa akin???
CHAPTER EIGHT keisee Pakauwi ko kagabi, hindi ko na pinansin sila Mama, Papa at Ate. Diri-diretso lang ako sa kwarto ko. Ayoko munang maistorbo ngayon. Gusto ko lang umiyak ng umiyak! Masakit eh! Sobrang masakit! Akala ko gusto niya talaga ako? Nakuha niya pang mag-set up sa roof top. Para ano? Para paasahin ako? Eh gago pala siya eh!
Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa merong kumatok sa pinto ko.
“Pabayaan niyo na muna po ako kahit ngayon lang. Please.” Sabi ko habang umiiyak pa din.
“Keisee, ano bang problema mo?” Si Ate Krystal pala.
“Wala, Ate. Sisiw lang to. Haha. Sige na. Matulog ka na po.” Wala na akong narinig na sagot pakatapos kong magsalita. Akala ko, hahayaan na muna talaga ako ni Ate pero, biglang bumukas yung pinto ko. Tsk.
“Nakalimutan mo yatang may susi sila Mama ng kwarto natin. Haha.” Sabay upo niya sa paanan ng higaan ko.
“Ate naman! Sabi ko po gusto ko munang mapag-isa. Naman eh!” Tinalikuran ko siya habang nakahiga ako. Ayokong makita niya ang pagmumukha ko eh.
“Hoy, Bunso, umayos ka nga. Pumunta ako dito kasi concerned na kaming lahat sayo. Ano ba kasi talaga ang nangyari? Si Timothy ba?” Pakatapos niyang banggitin yung pangalan na yun, napabangon ako at bigla na lang umiyak na parang bata. Niyakap ko bigla si Ate.
“Haay. Sabi na nga ba eh. Tsk. Tell me, bunso. Sinaktan ka ba niya?” Hindi ako makasagot ng maayos kaya tumango na lang ako habang yakap-yakap ko pa din siya. “I can’t believe him. Tsk. Tahan na, Keisee. Andito pa naman si Ate eh.” Pakatapos niyang sabihin yan, hinalikan niya ako sa noo at umalis sa yakap ko sakanya. “Ano ba ang nangyari? Ano bang ginawa niya sayo?” Concerned na tanong niya sa akin. Hesitant pa ako nung una pero sumagot na rin lang ako. “K-kasi, Ate, a-akala ko g-gusto niya ako. Y-yun pala, h-hindi naman!” Napasigaw ako at naiyak nanaman. =(
“Ha? Sigurado ka ba diyan sa sinasabi mo?” Tumango naman ako. “Paano mo nalaman?”
“Diba po kasi sine-sendan niya ako ng l-letters? Iniipit niya sa Physics book niya. T-tapos, yung k-kanina pong reply niya, ang nakasulat: Kei, kung ano man ang nalaman mo kagabi, HINDI yun totoo. Eh kagabi niya pa lang po nasasabi sa akin na gusto niya ako eh. Pati, nasabi ko na din po sakanya na gusto ko din siya. T-tapos, b-biglang ganun na l-lang?! Ang s-sakit, Ate K-Krystal! A-akala ko po t-totoo yung sinabi niya, h-hindi pala.” Iyak pa din ako ng iyak.
Pinunasan ni Ate yung mga luha ko at pinaharap ako sakanya. “Tinanong mo na ba siya niyan?” Umiling naman ako. “Pero, kanina pong uwian, pumunta ako sa rooftop ng school. Sinabi po kasi ni Lily na pinapapunta daw ako ni Tim doon. Kahit po ayaw ko, pumunta pa din ako. Nakita ko na may mga decorations dun. Ang daming balloons at flowers. Nagwonder po ako kung para saan yun kaya umupo muna po ako dun sa upuan sa table for two sa gitna. Naghintay nga po ako ng 45 minutes dun eh. Nung paalis na ako, saka siya dumating. Hinatid niya pa daw si Lily eh. Sa sobrang galit ko po at sa sobrang sakit na nararamdaman ko dahil dun sa nalaman ko, hindi ko na napakinggan pa yung explanation niya. Ayoko pong malaman yung rason eh. Na kahit alam ko nang hindi niya ako gusto, masakit pa din kung sakanya mismo manggagaling.” Tumango-tango naman si Ate at biglang nagtanong. “Para saan daw yung decorations na nakadisplay dun?” “P-para daw po sa akin. Yayayain niya daw po sana kasi akong maging p-prom d-date niya. (_ _”) Pero, hindi po ako naniwala sakanya kaya nag-walkout ako. Ayoko pong umasa eh. Baka trap lang yun.”
“Keisee naman, sa tingin mo ba mag-e-effort siya ng ganun kung hindi ka niya gusto?” “Kung hindi ko po nabasa yung mga nakatype dun sa reply niya, pwede pa pong maniwala ako na gusto niya talaga ako. Pero, after what I read, hindi po talaga eh” “Keisee, dapat pinaexplain mo na muna siya. Ikaw talaga. Haaay. Teka, sino pala yung Lily?”
“Classmate and seatmate po ni Tim.” Nag-isip naman siya saglit.
“Hmm. May gusto ba siya kay Tim?” Napaisip naman ako. Oo nga no? Haaay.
“Meron po, Ate. Sila nga ata partners sa Prom eh.”
“Ah sige sige.”
“Bakit mo po natanong?”
“Wala naman, Keisee. Basta, bukas mag-uusap kayo ni Tim, okay? Kailangan niyong malinawan sa nangyayari. Kung totoo ba talaga o hindi. Okay? Sige na. Matulog ka na at tatawagan ko lang si Kuya Troy mo. May pag-uusapan lang kami. Goodnight, Sis. Tahan na.” And with that, umalis na siya sa kwarto ko leaving me speechless and clueless. Ano bang plano niya? Haaay. Ang bigat pa din ng pakiramdam ko.
---
krystal
Pakatapos kong kausapin si Keisee, tinawagan ko si Troy. Kailangan ko siyang makausap about dun sa dalawa. “Hello, Krystal.” Medyo matamlay to ngayon ah. Hmm?
“Okay ka lang ba?” Narinig ko naman siya nag-buntong hininga.
“Yup, Babe. I’m fine. May problema si bro eh. Medyo affected lang. Haha. Bakit ka pala napatawag?”
“Uh, speaking of your bro, nasabi niya na ba yung nangyari sakanila ni Keisee?”
“Oo na. Katatapos nga lang namin mag-usap eh. Krystal, misunderstanding lang laha--“ Hindi ko na siya pinatapos.
“I know, Babe. I know. Katatapos lang din namin mag-usap ni Keisee. Alam ko naman na hindi yun kayang gawin ni Timothy eh. Feeling ko kasi, yung Lily ang may kagagawan.”
“Ha? Sinong Lily?”
“Yung classmate ni Timothy. Seatmate pa daw. May gusto daw kay Timothy eh. Positive ako na siya yung may gawa ng lahat.”
“Paano mo naman nasisigurado yan?”
“Kasi, Babe, pwedeng pinalitan lang nung Lily yung letter ni Tim para kay Keisee. Posible yun kasi yung letters ni Tim for Keisee are computerized. Pwedeng ginaya ni Lily yung way ni Tim kung paano siya gumawa ng letter for my sister.”
“Ahm.. Oo, possible nga. Pero, baka naman nagkakamali ka lang?”
“Hindi, Troy. I’m dead serious. Si Lily din yung dahilan kung bakit na-late si Tim sa tagpuan nila ni Keisee sa rooftop eh. So, maybe, planado na talaga ni Lily lahat.”
“Osige sige. I believe in you. So, what’s the plan, Babe?”
“Kausapin natin si Lily bukas sa school nila. Then, i-set up natin si Keisee at Timothy. Sa rooftop din mismo para makapag-usap na sila and we will let Lily explain things to them. Okay na ba yun?” Sana pumayag siya. Kawawa naman ang kapatid ko eh. Haaay.
“Okay okay. Sana mag-work tong plano mo and sana tama lahat ng sinabi mo. Kawawa si Timothy eh.”
“I know. Keisee, too.”
“Alright. Goodnight, Babe. See you tomorrow! I love you.” Seryoso yung usapan eh! Bigla pang nagpakilig.
“Okay. I love you too, Babe! Goodnight.” After that, I ended the call.
Ugh. I hope I’m right. Sana din kumagat yung tatlo sa plano namin ni Troy.
---
timothy
Sumama sa akin si Kuya ngayon sa school. Magkikita daw sila ni Ate Krystal eh. May pag-uusapan lang daw sila. Bakit kaya dito pa sa school? Tsk
Baga ang mga mata ko ngayon dahil sa kakaiyak kagabi. I really can’t believe what just happened. I tried explaining her the truth pero she didn’t even listen. Sana talaga magkausap na kami. Ayoko ng ganito eh.
“Tim, andun na si Ate Krystal mo. Mag-uusap lang kami, okay? Ingat ka.” Tumango na lang ako at umalis na siya.
Pagpasok ko sa room, sinalubong ako ni Lily.
“What happened? Pumayag ba siyang maging prom date mo?” Masayang tanong niya. Umiling naman ako.
“Aww. Bakit daw? Anong nangyari?”
“Wala akong ganang magkwento ngayon, Lily. Next time na lang. Ge.” At, pinosisyon ko yung sarili ko na parang natutulog para wag niya na akong guluhin pa. I’m not in the mood. Tss.
---
~LILY~
Yes! Hindi pumayag si Keisee! May plan worked! Yeeeey! At dahil sa sobrang tuwa, lumabas ako sa room para dun magsaya. HAHAHA!
“Excuse me. Ikaw si Lily diba?” D_O Sino tong magandang nilalang na to? Haha. Talbog ang ganda ko XD
“Uhm. Opo. Bakit po?”
“We need to talk.” Sabi nung lalaking kasama ni Ate na maganda. D_____O Thet. Ang gwapo! Hahaha. Hinila ako bigla ni Kuyang Gwapo papunta sa may veranda.
Pagkaupong-pagkaupo namin, nagsalita si Ate.
“Uhm.. Maybe you’re wondering kung sino kami. Hehe. I’m Krystal. Keisee’s sister.” Ha?
“I’m Troy. Timothy’s brother.” Napanganga na talaga ako.
“Yes. We are their siblings and may itatanong lang sana kami sayo.” Sabi ni Ate Krystal. Waaah. Kinakabahan ako. Alam kaya nila? Tsk.
“A-ano po y-yun?”
“Ikaw ba yung may pakana nung nangyari kahapon kila Tim at Keisee?” Tanong ni Kuya Troy. Waaah. I’m doomed =(( Umiling-iling ako.
“Wag ka nang magsinungaling, Lily. Alam namin na ikaw ang may gawa nun.”-Ate Krystal.
“H-hindi po talaga eh.”
“Para lang malaman mo, sobrang malungkot yung mga kapatid namin kagabi. Wala na silang ibang nagawa kundi ang umiyak sa harapan namin ni Krystal. At dahil yun sa isang misunderstanding na pwede naman sanang naging maganda at malinaw na usapan kung hindi mo sinira ang lahat!” Sigaw ni Kuya Troy. Pinigilan naman siya ni Ate Krystal. “Easy, Babe. You’re scaring her.” Sila pala? Tsk.
“S-sorry p-po.” Napayuko na lang ako. Naiiyak na ako eh.
“Sorry? It means, you’re guilty? Tsss. Sabi na nga ba eh. So, tell me. Bakit mo nagawa yun?”-Ate Krystal
“K-kasi po, may g-gusto na ako kay Tim 3rd year pa lang po kami. Ayoko po siyang m-maagaw sakin ng iba eh.”
“Naku naman, Lily! Sarili mo lang yang iniisip mo eh. Hindi mo inisip ang mararamdam nilang dalawa. Ganyan na ba talaga ka-selfish ang mga kabataan ngayon? Kung makapagsabi kang ayaw mong maagaw si Tim sayo, it’s as if you own him. I can’t believe you, Lily.” Galit na sabi ni Kuya Troy.
“Yun na nga po eh! Hindi pa siya na saakin, maaagaw na agad siya ng iba. Si Keisee pa! Ano naman po ang gusto niyong gawin ko?!” Sigaw ko habang umiiyak na. =(
“Lily, hindi mo naman mapipilit ang isang tao na maramdaman niya din ang kung anuman ang nararamdaman mo para sakanya. Isa pa, Tim really likes my sister. I know that kasi nahahalata ko naman eh. Hindi mo naman kailangang sirain ang kung anuman ang meron sila kasi masaya silang dalawa. Don’t be too selfish, Lily. They like each other very much. Nagsisimula pa lang sila, sisirain mo na agad? Wag naman ganun, Lily. Ayaw naming nasasaktan silang pareho nang dahil lang sa kakagawan mo.” Dahil sa sinabing yan ni Ate Krystal, napaiyak na lang talaga ako. “S-sorry po, Ate Krystal and Kuya Troy. Alam ko pong mali ako. Mahal ko lang po talaga kasi si Timothy kaya nagawa ko to eh. Sorry po talaga.”
This time, si Kuya Troy na ang nagsalita. “I’m happy to know that you love my brother pero, hindi tamang alisin mo sakanya yung kung ano o sino man ang nakapagpapasaya sakanya. Alam namin ni Krystal kung paano magmahal, Lily. Naiintindihan ka namin. Pero, mali na ang ginagawa mo eh. You are too young to do such things.”
“Opo, Kuya. Kakausapin ko na lang po silang dalawa mamaya. Sorry po talaga. P-pero, hindi ko po kayang humarap sa kanila e. Pwede po bang tulungan niyo ako?” Ngumiti naman silang dalawa.
“We already have a plan.” Sabay nilang sabi.
“Ano po yun?” Sinabi nila sakin kung ano yung plano nila. Haaay. Sana lang magkaroon ako ng lakas ng loob na sabihin sakanila yung tunay na nangyari. Tsk.
Pakatapos nila akong kausapin, iniwan muna nila ako sa veranda. Kakausapin daw muna nila yung mga kapatid nila tungkol sa plano nila mamaya. Haay. I hope this will work. *Fingers crossed*
---
troy
Nakausap ko na si Tim at nakausap na din ni Krystal si Keisee. Sana lang talaga magkaayos na silang dalawa.

CHAPTER NINE keisee Naikwento ko na din pala kay Ebie yung lahat. Pati siya nagalit din kay Tim pero sabi niya baka hindi naman daw talaga totoo yung nakasulat dun sa letter na yun ni Tim. Haaay. Ewan ko ba.
Sa totoo lang kasi, ayoko naman talagang maniwala dun sa mga nakasulat dun. Kaya lang, dala na lang siguro nung sakit at galit na naramdaman ko kaya hindi ko na siya napag-paexplain pa. Haaaay. Sa totoo lang, nakakamiss yung mga kakulitan ni Tim. Kahit wala pang isang araw na hindi kami okay, miss ko na siya. Sana talaga magka-usap na kami.
Nagtataka lang talaga ako kung bakit kailangan pa akong bumalik sa rooftop mamaya. Di ko alam kung ano ang plano nila Ate. Kaso, susunod na lang ako kasi kung hindi daw, wala akong baon for a week. Si Ate talaga. Tsk.
Uwian na. Kahit ayokong pumunta sa rooftop, gagawin ko pa din. Kinakabahan kasi talaga ako eh.
Habang papunta ako sa rooftop, nag-iisip na ako kung ano ba ang mga pwedeng mangyari. Nandun kaya ulit si Tim? Aish! Bahala na nga.
Pakabukas ko nung pinto sa rooftop, nabigla ako. Andun pa din yung decorations eh. Yun nga lang, mas gumanda siya. Napansin ko lang din na hindi na pang-dalawang tao yung table. Pang-tatlong tao na siya. Ano ba ang nangyayari?! Tsk.
Linibot ko muna uli yung rooftop. Napapangiti na lang ako sa nakikita kong decorations dito sa paligid. Ang ganda kasi talaga eh. Haha. Habang naglilibot ako, napalingon ako sa may pinto kasi bigla itong bumukas.
Sana pala hindi na lang ako pumunta dito. Sila lang naman pala ang makakasama ko eh.
Tumalikod na lang ako at pumunta dun sa table. Kinuha ko na yung bag ko at akmang aalis na. Pero, may pumigil sa akin.
“Teka lang, Keisee. Usap muna tayo.” Sabi niya.
“Mag-uusap? Bakit, Tim? Sasabihin niyo na ba ni Lily ang totoo? Na kayo na? Para pa ano? HA?”
“Sandali lang naman kasi, Keisee! May sasabihin sa atin si Lily. Pakinggan muna natin.” Wala na lang akong nagawa kundi ang umupo sa isa sa mga upuan.
Sumunod silang dalawa at umupo na din. Tumabi sa akin si Tim habang si Lily naman ay nasa harap namin.
Nagsimula nang magsalita si Lily.
---
lily
“Keisee, walang kasalanan si Timothy sa lahat ng nangyayari ngayon.” Pareho silang nagulat sa sinabi ko.
“Kasalanan ko ang lahat. Sorry.” Nagsimula na akong umiyak. Nahihiya ako sa kanilang dalawa eh.
“Bakit mo naman nasabing kasalanan mo ang lahat, Lily?” Tanong ni Tim.
“K-kasi, Tim, a-ako yung nagpalit nung l-letter mo para kay K-Keisee. Sorry talaga.” Napatayo bigla si Timothy.
“Anong sinabi mo?! Ikaw yung nagpalit nung letter? Bakit, Lily? Bakit mo nagawa yun?!” Mas lalo pa akong napaiyak sa pagsigaw ni Tim.
“Sorry talaga, Tim. K-kaya ko lang naman yun nagawa kasi m-may g-gusto ako sayo eh. A-akala ko, pag ginawa ko yun, m-magkakaroon ng possibility na ako na ang m-magugustuhan mo kasi magkakalabuan kayo ni Keisee. A-alam kong mali ang ginawa ko. Sana patawarin niyo akong dalawa.”
Matagal kaming natahimik. Pareho silang nabigla sa mga sinabi ko. Biglang lumapit si Keisee sa akin.
“Lily, hindi mo alam kung gaano kasama ang tingin ko sa sarili ko ngayon! Nagalit ako sa taong gusto ko dahil lang sa kagagawan mo! Hindi ko alam na kaya mo yung gawin, Lily. Napaka-selfish mo!” Tumayo bigla si Timothy at tumabi kay Keisee.
“Kei, tama na yan. She already explained her side at nag-sorry na din siya. Tama na.” Sabi niya kay Keisee habang hinahaplos ang likod nito. Haaay. Bagay na bagay talaga sila.
“Anong tama na, Tim?! Siya yung naging rason kung bakit tayo nagkaganito tapos sasabihin mong tama na?? Hindi mo ba talaga kayang magalit kahit ngayon lang?” Umiiyak na din si Keisee.
“Alam kong mali ang ginawa ni Lily, Keisee. May rason naman siya diba? Tsaka, kung hindi niya to sinabi sa atin, hindi tayo magiging okay. Gusto mo ba nun? Ayaw mo naman diba? Kaya, tama na.” Niyakap ni Timothy si Keisee. At si Keisee naman umiling na lang. Lumapit si Tim sa akin.
“Lily, pinapatawad ka na namin. Sana huwag mo na tong ulitin sa iba. Sorry din kung nasaktan kita. Pero, sana malaman mo na, walang magbabago sa pagtingin ko kay Keisee kahit ano pa ang gawin mo. Sana mahanap mo na din yung para sayo. Salamat kasi sinabi mo sa amin ni Keisee yung totoo.” Pakasabi niya niyan, bigla niya ayokong niyakap.
“Salamat at pinatawad niyo na ako. Sorry talaga.” Pakatapos kong sabihin yan, biglang bumukas yung pinto.
“Haaay! Salamat naman at naging okay na kayo.” Sabo ni Kuya Troy.
“KUYA TROY?! ATE KRYSTAL?! Anong ginagawa niyo dito?!” Sabay na tanong nitong dalawang katabi ko. Haha.
“We planned this.” Sabay ding sabi nitong dalawa. Hahaha.
“Kaya naman pala ang weird niyo kanina eh. Kayo talaga. Haha. Pero, salamat, Kuya at Ate Krystal.” Sabi ni Tim.
“No problem, Bro. para din naman sainyo to eh.”
“Yeah. Para sainyo to. Alam kong ang simple pa lang ng nangyaring to, pero gusto ko lang sanang sabihin sainyo na may mas malala pang mga problema ang pwedeng dumaan sa inyong dalawa. Sana matuto kayong pakinggan muna ang isa’t-isa bago kayo magkagalit. Para iwas sa conflicts. Okay?” Sabi ni Ate Krystal.
“Opo, Ate.” Sagot naman ni Keisee.
“At para sayo naman, Lily, I hope you already learned a lesson here. Be a good girl, okay?” Tumango naman ako. “Sige po, maiwan ko na muna po kayo. Hinihintay na po ako nung sundo ko eh. Babye po. Sorry ulit. Hehe.”
“Okay na yun, Lily. Ingat ka!” Sagot ni Keisee.
Pakalabas ko sa rooftop, hindi ko na napigilan pa yung sarili ko. Napahagulhol na lang ako sa iyak. Masakit eh. Sobrang sakit na i-let go ang taong minahal mo ng isang taon.
Habang tumatakbo ako palabas ng school, may biglang tumawag sa akin. Napahinto ako.
“Lily! Okay ka lang ba?” Si Jared pala. Isa ko pang classmate.
“Uh. Haha. Hindi eh. Broken hearted kasi. HAHAHA! Sige. Uwi na ako. Bye, Jared!” Sabi ko at tumakbo na uli. “Lily, wait! Ihatid na kita. Baka mapano ka pa sa daan eh.”
“Wag na, Jared. Okay lang ako.”
“No, I insist. Tara na?” Wala na akong nagawa. Sumunod na lang ako sakanya. Wala naman talaga akong sundo eh. Alibi lang yun para makatakas na ako sa harap nilang lahat.
Haaay. Sana maging okay na ako.
---
keisee
Lumipas ang isang linggo. Balik na uli kami sa dati ni Tim. Hatid-sundo niya na ulit ako. Napansin din naming medyo okay na din si Lily.
Sa loob ng isang linggo na lumipas, naging busy kaming 4th year students dahil sa culminating namin. Grabeng stress lang pero mataas naman yun grade namin. Haha. Nagpa-practice na din kasi kami para sa prom eh. Nga pala, si Lily at Tim ang partners. Ayos lang naman yun eh. Nabalitaan ko ding si Jared daw pala ang prom date ni Lily. Hmm. I smell something fishy. HAHAHA.
Buti pa siya may prom date na. Ako kasi wala pa eh. SAD. Haha
Habang ang lalim ng iniisip ko, biglang sumulpot si Tim sa harap ko. Waaaah! Ang gwapo! HAHAHA
“Timonthy naman eh! Tsss.”
“To naman si Keisee o. Haha. Eto na yung libro o. Bye!” Sabay flying kiss niya. Ang kulit talaga nun. Hahaha.
Pumasok na lang ako sa room. Pagbukas ko nung libro, may nakita ulit akong letter na nakapaipit dun. Binukasan ko to agad.
Kei, may surprise ako sayo mamaya. Excited ka no? HAHAHA. XD
-Tim <3
Ano nanaman kayang kalokohan nito? Hahaha. Infairness excited talaga ako XD
Natapos na yung morning and afternoon classes. Medyo wala namang ginawa eh.
Sabay-sabay na kami ng classmates kong pumunta sa gymnasium. Dun kami nagpa-practice para sa prom eh.
Habang naglalakad kami, hinila ako ni Ebie.
“Keisee! Bili muna tayong pagkain. Nagugutom ako eh. Haha.”
“Aysus! Ebie naman eh. Male-late tayo sa practice. Baka mapagalitan tayo ni Lolo.”
“Hindi yun. Tara na!” Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sakanya. Pakatapos naming bumili, tumakbo na kami papunta sa gym. Nauuna ako kay Ebie. Ang liit ng steps nun eh. Hahaha.
Nung tumigil ako, napalingon ako. Wala na si Ebie. Tsk. Asan na ba yun? Haaay. Nanti-trip nanaman eh. Tsk
Pumasok na lang ako sa gym.
Pagpasok ko, napaluha na lang ako.
---
~February 16, 2014~
CHAPTER TEN – LAST keisee Sa wakas! Prom na namin mamaya. Grabe lang. Nagkakagulo na ang buong 4th year. Pano ba naman eh kanya-kanya nang pa-make up sa mga bading na nagkalat sa mundo. Hahaha. Buti pa ako kay Ate Krystal na lang magpapa-make up. Bawas gastos na, safe pa. Bakit? Kasi alam kong safe ang make ups ni Ate. Wala pang hassle. Hahaha. Ready na din ang cocktail dress ko. Simple lang siyang dress. Pink and white ang colors. Actually, I hate pink pero Ate pushed me na yun na lang daw kasi bagay sakin. So, yeah. XD
7 pm ang start ng Prom namin pero before 6:30 daw, dapat nasa school na para ma-organize and para makasimula agad.
Tapos na akong make-up-an ni Ate. Tinulungan niya na akong isuot ang cocktail ko. Naglagay na ako ng mga abubot at nag-heels na din ako. Lalabas na sana ako sa kwarto ko nang..
“Keisee, you really look beautiful.” Sabi ni Ate with a very assuring and proud smile.
“Awww. Thank you, Ate! Ikaw kaya ang nag-make up sakin no? Kaya maganda talaga ako! Haha. Salamat po, Ate! Kaya labs kita eh :D” Sabi ko sabay yakap ko sakanya.
“Sus. Syempre naman kapatid kita. Hindi ko naman hahayaang magmukha kang manang sa prom mo noh! Haha. Walang anuman, sis. Basta ikaw. Labsyutu! :D Osige na, baba na tayo at andyan na daw yung sundo mo. Ayeee!” Sabay tulak sakin ni Ate palabas ng kwarto ko at kinikiliti pa ako. Parang bata. Haha.
“Oo na, Ate! Don’t make tulak me na! HAHAHA!”
Pagbaba namin, nakita ko na si Daddy, Mommy, Kuya Troy at si… Timothy. Grabe! Bakit ang gwapo niyaaaa? Waaaah! May dala pa siyang isang bouquet of pink roses. Sweet ^___^
“Oh Keisee, laway mo tumutulo na! Bro, yung laway mo din oh! HAHAHA!” Narinig kong sabi ni Kuya Troy kaya bigla naman akong natauhan at natawa na lang. Gosh. Nakakahiya.
“Grabe, Kuya! Hindi naman baga? Tss.” Depensa naman ni Tim. “Oo nga, Kuya Troy. OA mo. HAHAHA.”
“Aysus. Porke mag-prom date kayo, grabe na kayo kung maka-deny. Hahaha.”
“Troy, tigilan mo na nga sila. Inggit ka lang eh. Hahaha” Pang-iinsulto naman sakanya ni Ate Krystal. “Hoy, Babe! Wag mo ko idamay dito! Haha. Osiya, alis na nga kayong dalawa! :D” Pagtataboy niya sa amin ni Tim.
“Oo nga. Aalis na dapat kami kaso abala ka eh. Haha.” Sabi ni Tim sabay lapit sa akin. Waaah!
“Hi, Kei! You really look beautiful tonight. *wink*” //I died. Hahaha. Grabe! Me is kinikilig. XD Sabay bigay niya sakin nung bouquet. “For you, Keisee :)”
“Salamat, Tim! In born na to no? Hahaha. Ikaw din. Pogi natin ngayon ah? :D” Sabay kuha niya sa kamay ko. “Tito, Tita, Ate, Kuya aalis na po kami.”
“Osiya, sige. Ingatan mo ang bunso namin, okay?” Sabi ni Mama. “Opo, Tita. I will po.”
“Sige, Timothy. Iuwi mo siya dito before 12, okay? Ingat kayo!” Sabi naman ni Papa. “Opo, Tito. Pangako po. Haha.”
Naglakad na kami palabas ng bahay. Maglalakad lang kami kasi malapit lang naman ang school dito sa bahay eh. Hawak-hawak ko pa yung malaking bouquet. ANG GANDA *O*
WAIT. Is it just me o ang gwapo lang talaga ni Tim ngayon?! Uwaaaah!
“Uy, Keisee! Alam kong gwapo ako, pero baka naman matunaw ako sa mga titig mo. HAHAHA!” O___O
“H-ha?”
“Wala. Hahaha. Ang ganda mo ngayon. Priceless. :D”
“Aysus. Tigilan mo nga ako diyan, Tim. Alam ko na yan dati pa! Hahaha”
“Awsuu! Osige tuloy. Haha. Teka, ang taas naman niyang heels mo! Buti nga at matangkad pa din ako sayo kahit papano. Tsk.” Natawa naman ako dun.
“Hahaha! Ang liit mo kasi eh XD Buti nga at mas maliit ako sayo. Haha.”
“Nang insulto ka pa. Pasalamat ka--“
“Oo na po! Salamaaaaat! HAHAHA”
Habang naglalakad kami, hindi ko talaga maiwasang hindi tumutig sakanya. Ang gwapo niya kasi talaga ngayon eh. Haaay.
“Uy, Keisee! Nasa tapat na tayo ng school oh :D”
“Ay, oo nga pala. Sorry. Tara na!” Sabay hila ko sakanya.
Pagpasok namin sa school, nakasalubong namin si Ebie kasama yung partner niya at kasama din si Andrew, yung partner ko. Ang gwapo niya din ngayon :D
“Wow, Keisee. Ikaw ba yan? Mas lalo ka atang gumanda ah? At ikaw, Timothy! Ang gwapo mo! Thet. Haha.” Sabi sa akin ni Ebie.
“Aysus. Ganda mo din, Seatmate ah! Blooming much. Haha” Kinurot niya na lang ako.
“Alam ko na yan, Ebie. Dati pa XD” Sagot naman ni Tim. Haha. Kulit lang eh no? =D
“Good Evening, Partner! Ganda mo ah? Haha. Flowers for you pala. Kahit nahiya ako sa bigay ni Timothy. Hahaha.” Natawa naman ako at tinanggap yung isang small bouquet na bigay niya. Awww. Ang sweet niya din =))
“Thank you, Partner!” Sabi ko sakanya. Tumingin naman ako kay Tim na natatawa.
“Pasensya na, Bro. Ganun talaga. Haha.” Nag-shake hands naman sila at sabay-sabay na kaming pumunta sa loob ng gym. Nakasalubong din pala namin si Lily kaya kasama na namin siya ngayon. Grabe. Ang ganda niya din. Naka-violet cocktail dress siya :)
Nagpicture taking muna kami at hindi na din nagtagal ay nagform na kami ng linya para sa entrance.
Habang naglalakad na kami papasok kasama ang mga partners namin, hindi ko pa rin maiwasang hindi mapangiti. Alam niyo naman na si Tim na ang prom date ko diba? Pero kasi, kapag naaalala ko kung paano nya ako inalok na maging date niya, ewan ko ba. Napapangiti na lang talaga ako bigla.
FLASHBACK
Pumasok na lang ako sa gym.
Pagpasok ko, napaluha na lang ako.
Pano ba naman kasi, lahat ng 4th year students nasa loob. Parang may tinatakpan silang kung ano sa stage. Lahat kasi sila nakangiti sa akin at para bang kilig na kilig. Nagtaka naman ako kung bakit.
Habang pinagmamasdam ko sila, biglang lumapit sa akin si Ebie.
“Ui, Seatmate! May nagpapabigay nitong libro. Mag-aral ka daw--ay este, buksan mo daw. Andyan yung sagot sa lahat ng katanungan mo sa nangyayari ngayon. Haba ng hair! Hahaha. Goodluck, Seatmate! Bye!” Hindi niya na ako pinasalita at para siyang bulang biglang nawala.
Binuksan ko na yung book, yung Physics book niya. May nakita ulit akong letter dun. Dahan-dahan ko itong binuksan. Kasabay ng pagbasa ko nung nakasulat sa letter ay yung unti-unting paggilid ng mga ka-batch ko at ang pagsasalita ng isang lalaki.
“KEISEE SANDOVAL, will you be my PROM DATE? ♥” Sabi ni Timothy. Siya pala yung tinatakpan ng lahat kaya pala hindi ko siya makita. Ang liit niya eh. Haha.
Pakasabi niya niyan, napaiyak na lang talaga ako. Hindi ko kasi inexpect na mag-e-effort pa siya ng ganito eh. Grabe lang.
Unti-unti siyang lumapit sa akin. “Keisee, uulitin ko, WILL YOU BE MY PROM DATE?” lahat ng tao sa paligid ay naghihintay ng kasagutan. Wala na akong nagawa kundi ang tumango. “Yes, Tim. I’ll be your prom date.” Sabay sigawan ng lahat ng mga ka-batch ko at pati na din teachers namin. Waaah! Nakakahiya.
“YEEEES!” Sigaw ni Tim sabay yakap sa akin. “Salamat, Kei! Salamat talaga!”
“Haha. T-tim, h-hindi ako m-makahinga.” Sabi ko sakanya.
“Sorry. Napahigpit yung yakap eh. Sorry. Haha. Pero, salamat talaga Keisee!” Sigaw niya ulit. “It’s okay, Tim. Salamat din sa effort mo. Grabe ka! Pati batch mates natin dinamay mo pa sa supresa mo. Haha. Infairness, surprised ako :D Salamat talaga!”
“Sus. Wala yun no. Basta ikaw :D” Napangiti na lang uli ako. Haaay. Ngayon pa lang masasabi ko nang maswerte ako kay Tim.
Our practice went well. Para nga akong shunga eh. Nakangiti ako throughout the practice. Sinita na nga ako ni Ebie at Andrew eh, yung partner ko. Pero, wala eh. Kinikilig pa din talaga kasi ako.
“Uy, Partner! Nagde-daydream ka nanaman! Naiisip mo yung nangyari last week no? Ayeee! Di pa din maka-move on. Hahaha” Siniko ko naman siya.
“Tigilian mo ko, Andrew. Eh sa kinikilig pa din ako eh. Hahaha.” Tumawa na lang siya.
Natapos na yung entrance ng muses and escorts at yung kung ano-ano pang pakanta-kanta. Finally, nakaupo na din ako. Ang sakit na ng paa ko eh. Ang taas kasi ng heels ko. Tsk. Habang tinatanggal ko yung heels ko, may lumapit sa akin. Pagtingala ko, si Tim pala. Gahd. Spell hawt >////<
“Keisee, okay ka lang ba?” Bigla naman akong napaayos ng upo.
“Uh, oo. Masakit lang kasi talaga paa ko eh. Pero, keri pa. Haha.” Ngumiti naman siya at tumabi sa akin. “Ah okay.”
Nagsimula na yung sayawan. Isinayaw na ako ng iba kong kaklaseng lalaki at pati ng mga kaibigan ko sa ibang sections. 11 pm na pero hindi ko ata makita si Tim? Tsk. Asan na ba siya? Hindi niya ba ako isasayaw? :(
Biglang tumigil yung music at nag-announce na yung emcees na awarding na daw for Prom King & Queen. Nagbotohan kami kanina. And to my surprise, kasama pala ako sa candidates for Prom Queen at si Tim naman sa Prom King. Grabe. Nahalat ko din na kami lang pala ni Lily ang naglalaban. Waaah.
“The Nominees for Prom Queen are: Lily Gonzales and Keisee Sandoval.” Pagkatawag sa pangalan namin, sabay na kaming pumunta ni Lily sa harapan. Grabe. Nakakakaba naman to.
“And our Prom Queen is… Ms. KEISEE SANDOVAL of Diamond SSC!” Hiyawan silang lahat. Wait.. what? Ako? Congrats, Kei! You deserve it!” Sabay yakap at beso sa akin ni Lily. “Uh. Hehe. S-salamat, Lily!” Pumunta na ako sa harap ng stage para tanggapin yung award ko. Masaya akona nanalo ako pero kasi hindi ko pa din nakikita si Timothy eh. Asan na ba siya? =(
After ng picture taking, pumunta na ako sa gilid ng stage. Awarding na for Prom King eh. Pinapunta na sa stage yung nominees. Lima sila, by the way. Kasama na si Tim dun. Pero, wala pa din siya eh. Asan na ba siya?!
“And our Prom King is… Mr. TIMOTHY SALAZAR of Amethyst!” Hiyawan ulit ang lahat. Pero, natigil at napasigaw kaming lahat bigla nung nag-off lahat ng ilaw. Ano ba ang nangyayari? Tsk.
Bigla namang nagkaroon ng spotlight sa harap ng stage. Pagtingin ko, si Timothy pala. Napaluha nanaman tuloy ako kasi akala ko napano na siya eh. Buti naman at safe siya. Lumapit siya sa akin.
“Congrats, Keisee! Tadhana ba to or what? Haha!”
“Saan ka ba nanggaling? Kanina pa kita hinahanap eh. Tsk” Wala na akong pakialam kung nakatutok man sa amin ngayon ang spotlight.
“Ayeee! Namiss ako. Haha. Galing lang ako diyan sa labas. To naman.” Pinalo ko siya at nagtawanan naman lahat.
“Ewan ko sayo, Tsk. Pero, congrats din, Tim! :)” Tumango na lang siya at lumapit sa emcee. Kinuha niya yung mic. Ala?
---
timothy
Waaah. Nakakakaba naman to. Tsk. Pero, yaan na. para naman kay Keisee to eh.
“Ehem. Michael test- I mean, mic test mic test.” Tawanan naman lahat. Narinig pa namin ang sigaw ni Michael na “Problema mo?!” Hahaha.
Nagsimula na akong magsalita kahit na nahihiya talaga ako. “Good Evening, everyone. Alam ko pong wala akong karapatang magsalita sa harap niyo ngayon pero pagbigyan niyo na muna ako. Prom King naman eh.” Tawanan uli sila.
Humarap ako kay Keisee at kasabay naman ng pagharap ko ay ang pagtugtog ng King and Queen of Hearts.
“Uhm, Keisee. Alam kong nasa-shock ka pa din sa mga nangyayari. Alam ko ding masyadong madali to para sa ating dalawa. Pero kasi, hindi ko na mapigilan eh.” Hiyawan silang lahat. “Push mo yan, Tim!” Sigaw pa ni Michael. Haha. Kinakabahan akooo >////<
Huminga muna ako ng malamin. Here goes nothing. “Keisee Sandoval, will you be my girl?” Wala na akong ibang narinig kundi ang hiyawan ng lahat pero wala akong pakialam sa kanila. Ang gusto ko lang marinig ngayon ay ang kung anong sasabihin niya.
Napansin ko naman na umiiyak na siya at bigla niya na lang akong niyakap.
“Yes, Tim. I will be your girl.” Pagkasabi niya niyan, napatalon na lang ako. Grabe. Ang saya-saya ko talaga! Woo! Haha. Hiyawan ulit silang lahat.
Nung kumalma na ako, niyakap ko ulit siya. This time, tighter.
“Thank you, Keisee. I LOVE YOU.”
“I LOVE YOU, TOO, TIMOTHY.”
---
keisee
That night was really unforgettable. Maaga man na naging kami, ayos lang. Hiindi ko naman pinagsisisihan na sinagot ko siya nung gabing yon e. Infact, I was really happy that time kasi finally, naging kami.
Nung una, sinabi ko na gusto ko lang siya. Pero, nung gabing yon, doon ko narealize na mahal ko na pala siya. Kaya, when he asked me kung pwede niya akong maging girlfriend, hindi na ako nagdalawang-isip pa.
Nalaman na yun nila Mama, Papa, Ate at Kuya Troy. They were really happy for the both of us. Pati na din mga kaklase at kabatch namin lalong-lalo na si Ebie. Haha
We are now in college. Same school, same course. Masaya kaming dalawa ni Tim pero hindi ko pa masasabi sa ngayon kung kami ba talaga hanggang sa huli. Pero, hangga’t sa kami pa, gagawin namin ang lahat para magtagal ang relasyon namin nang masaya. Alam kong madami pang mga pagsubok ang haharapin namin ni Tim, pero as long as na magkasama kami, alam kong malalagpasan namin ang mga pagsubok na yun.
Natatawa na lang talaga ako sa lovestory naming dalawa. Haha.
I, Keisee Sandoval never expected that my life would change just because of HIS BOOK.
~END.
---
Thank you so much for reading!