Armoede en armoedebestrijding in België

Hoofdvragen: • Hoe kunnen de armen uit de armoede geraken? • Welke invloed heeft de crisis op de armoede (voorspellingen en bevindingen)?

Bronnen: • De Standaard (08/04/2009) • Knack (jaaroverzicht 2008) • Humo • ‘’Homeless world cup’’ tv-programma op één

Hoe kunnen de armen uit de armoede geraken?

Dit is een vraag dat wel heel de wereld kan boeien, van politici tot uiteraard de armste onder ons. Veel mensen zijn met deze vraag dan ook dagdagelijks bezig want armoede is nog steeds een zeer groot probleem in onze samenleving. En niet alleen in onze samenleving alleen, wereldwijd is het nog steeds een zeer groot probleem dat alle mensen aangaat.
Hoe vaak zien we niet beelden van arme mensen die moeten leven in sloppenwijken, die hard moeten werken voor het beetje geld dat ze ervoor krijgen, kinderen die sterven van de honger.
Het is bijna dagelijkse kost geworden. En er worden wel jaarlijks vele donaties gegeven voor de armoede, er worden vele acties gedaan, maar nog steeds kampen we met te veel armoede.
Is armoede wel een probleem dat kan opgelost geraken, hoe kunnen de armen uit hun armoede geraken?

Willen de armen wel uit hun armoede geraken?
Bij deze vraag begint het allemaal, men wil wel de mensen uit de armoede helpen maar willen ze wel geholpen worden? Vaak is het ook wel het geval dat die mensen niet geholpen willen worden, soms gewoon vanwege hun trots, maar soms zijn ze ook gewoon ‘’blij’’ met de omstandigheden waarin ze in leven. Onlangs was er een tv-reeks te zien op één genaamd ‘’Homeless world cup’’. Dit gaat over een aantal daklozen/armen die dan een voetbalploeg gaan vormen onder de leiding van hun trainer Gilles De Bilde, hun doel is dan meedoen aan de Homeless world cup in Australië. Sommige mensen zijn vrij ‘’blij’’ met hun situatie en doen er dan ook niet veel aan om uit de armoede te geraken, soms werken ze maar soms ook weer niet en als ze aan hun dagelijkse behoeften kunnen voldoen zijn die mensen ook weer gelukkig. Maar zo zijn ze niet allemaal, er waren ook mensen bij die wel uit de armoede wouden geraken. Zo was er ook een persoon bij waarbij het ook wel stilaan lukte uit de armoede te geraken. Hij had op het einde werk gevonden, had terug een eigen appartementje, hij kon terug zelfstandig zijn. Maar die man heeft er ook wel voor gewerkt en zijn grote stimulans waren zijn kinderen. En dat is ook vaak wat die mensen nodig hebben volgens mij, een stimulans. Veel mensen hebben niet veel meer en leggen hun dan er ook bij neer.
Het begint grotendeels bij de persoon zelf of ze wel uit de armoede willen geraken.

Halen acties/donaties wel veel uit?
Op deze vraag zijn er veel meningsverschillen. Sommige mensen zeggen hierop dat het alleen maar geld opbrengt voor de mensen die het dan organiseren, andere mensen vinden dit dan weer zeer goede acties en denken dan ook dat dit effectief helpt om da armoede tegen te gaan.
Vanuit verscheidene acties merken we echter wel dat het toch wel wat doet, dat het effectief de mensen helpt. Bijvoorbeeld onze school Sjabi organiseert elk jaar een vastenvoettocht en aan de video beelden die dan genomen zijn door de mensen ter plaatse ondervinden we toch wel dat het veel helpt voor die mensen. En dan zijn er ook verenigingen zoals Artsen Zonder Grenzen, deze doen toch ook al heel veel voor de arme mensen (in het buitenland dan).
Poverello is dan weer een vereniging van voor de armere mensen die het in België moeilijk hebben. Ik ben ooit met het school naar één van de ‘’Poverellohuizen’’ huizen gewest en dan zie je ook wel dat deze mensen effectief goed geholpen worden. Maar dan zijn er ook weer natuurlijk acties waarbij sommige mensen wel hun twijfels bij hebben zoals bijvoorbeeld bij de Tsunami, hier rond werd een hele show rond georganiseerd, heel veel geld en kleren en voedsel werd er naar de getroffen plaatsen gestuurd maar dan een tijd later zie je op het nieuws beelden van containers vol met voedsel, kleren en andere zaken die ze in de getroffen plaatsen kunnen gebruiken die niet ter plekke worden gestuurd en dan zijn er ook nog de valse verenigingen die zogezegd zaken verkopen voor het goede doel maar alles in eigen zak steken. Een echt antwoord op de vraag of acties/donaties wel veel uithalen kunnen we dus niet echt geven aangezien dat dit sterk afhangt waaraan je geld e.d. doneert.
Conclusie:
Als we ons mogen baseren op wat we hebben gezien, wat we hebben gelezen, dan is het allesbehalve makkelijk om uit de armoede te geraken. Hoe uit de armoede te geraken hangt van persoon tot persoon af, wat hij/zij wilt bereiken, wat zijn/haar doelstellingen zijn en dergelijke. Er in belanden is veel makkelijker dan er terug uit te geraken, soms zelfs vrijwel onmogelijk. Er hard tegen vechten en blijven vechten is dus zeer belangrijk om eruit te geraken.

Welke invloed heeft de crisis op de armoede (voorspellingen en bevindingen)?

Crisis, tegenwoordig spreken de mensen over bijna niets anders dan over crisis. Vele mensen zijn hierdoor veel geld verloren op korte tijd, beurzen die op korte tijd enorm dalen, bijna of geen zekerheid niet meer, zelfs de bravehuisvaderaandelen hebben het begeven. Faillissementen van kleine zelfstandigen, veel ontslagen bij de bedrijven,…
Zorgt de crisis voor veel armoede? Want veel mensen hebben toch veel geld verloren, de economie staat er niet zo goed voor zeggen ze toch. Welke invloed heeft de crisis op de armoede? Wat waren de voorspellingen en wat zijn de bevindingen?

Alleen financiële crisis bij de mensen?
Neen, bij de meeste mensen is het niet alleen de financiële crisis meer. Veel mensen zijn door de crisis hun job verloren, veel geld verloren op de beurs, veel zelfstandigen die failliet gingen,… En die mensen hebben niet alleen financieel veel verloren. In een artikel in de Humo hebben ze vijf personen geïnterviewd, vijf slachtoffers van de crisis. Die mensen gaan er niet alleen financieel onderdoor, maar ook vaak sociaal en psychologisch. Danny Hantson bijvoorbeeld, hij heeft 50 000 euro verloren in aandelen door aandelen van Lehman Brothers. Hijzelf had er al geen goed gevoel bij zo veel geld te investeren in één bedrijf maar de bank had hem overtuigt het wel te doen, honderd procent gegarandeerd dat het opbrengt had hij nog zelfs gezegd. Hij is er wel niet arm van geworden, maar hij is wel een zeer groot deel van zijn spaargeld door verloren. Hij moet het nu met veel minder doen, hij kan gen nieuwe plannen meer maken. Deuren vervangen, nieuwe ramen, nieuwe laptop, nieuwe auto,… allemaal moeten uitstellen. De crisis knaagt niet alleen financieel aan je, deze mensen hebben ook veel minder vrijheden, kunnen veel minder of niet meer op vakantie gaan, duurdere aankopen worden meer en meer uitgesteld, kortom het heeft ook grote gevolgen op je privé leven. Een zekere meneer Deloddere (ook geïnterviewd in het artikel door Humo) kon het zelfs psychologisch niet meer aan en heeft zelfs getracht zelfmoord te plegen, gelukkig heeft hij het toch net niet gedaan. De crisis heeft dus sociaal ook enorme gevolgen en de mensen krijgen steeds minder en minder vertrouwen in de economie…

Crisis vroeger en nu
Eén van de eerste crisissen was in 1673, de zogenaamde tulpenmania, dit was de eerste echte zeepbel die aanleiding gaf tot een diepe financiële crisis. Tulpen waren in die tijd een echt luxe product geworden en de prijzen stegen al zeer snel naar zeer hoog! De beroemdste tulpenbol werd er zelfs voor 6000 gulden verkocht! De prijs voor een mooi huis langs de Amsterdamse grachten. Maar na dat het gerucht rond ging dat de vraag van tulpenbollen ging ineenstorten hing er veel paniek de waarde van de tulp was zelfs met 95 procent gezakt en met als bijgevolg gingen vele investeerders failliet.
In 1792 was er dan de eerste crash van Wall Street, het was al een feit toen de New York Stock Exchange officieel nog moest opengaan. De belangrijkste figuur was een man die zo rijk was al de zee diep is, genaamd William Duer. Hij had via goede politieke en economische contacten vernomen dat in 1791 de Bank of New York gekocht zou worden door de Bank of the United States. Dit zal dan als bijgevolg gehad hebben dat de aandelen van de Bank of New York sterk gingen stijgen. Duer en enkele kompanen speculeerden hier dan op en gingen zelfs leningen aan, maar in 1792 kon Duer zijn leningen niet meer betalen en moest dan als bijgevolg zijn aandelen van de bank verkopen. Dit had als gevolg dat de koersen daalden en dat er paniek uitbrak. Vele mensen waren veel geld kwijt en Duer was voor de rest van zijn leven geruïneerd. En zo waren er nog vele crisissen zoals de val van spoorwegenfinancier Jay Cooke (1873), de Japanse economie dat in elkaar klapte (1990), de Dotcomcrash, beter gekend bij ons al Lernout&Houspie (2000), en nu de kredietcrisis.

Conclusie:
De crisis heeft in het verleden al een grote invloed gehad op de armoede en dat heeft ze nog steeds. Mensen gaan niet alleen financieel er onderdoor, maar ook sociaal en psychologisch.
Er zijn echter wel mensen die verdienen aan de crisis maar die zijn in proportie met diegene die er verlies aan doen met zeer weinig. Mensen die al in de armoede zitten hebben het nu nog moeilijker om er uit te geraken, er zijn veel ontslagen en er wordt weinig werk aangeboden.
Mensen moeten terug vertrouwen krijgen in de economie maar makkelijk is dat zeker niet met zoveel ontslagen en de media die nog is alles opblaast.