Ayon sa salita ni Ginoong Conrado de Quiros, ang may akda ng: Ang Kapangyarian ng Wika, Ang Wika ng Kapangyarihan, “Ang pambansang wika ay maaari lamang maging Filipino.” Isa lamang ito sa mga punto na aking napansin na tumatak sa aking isipan. Noong narinig at nabasa ko ang kaniyang isinulat, mayroon akong tatlong punto na nais banggitin. Una, bakit nga ba natin kinakausap an ating mga aso sa wikang Ingles? Ang dahilan ba nuon ay sinasabi nila o may kasabihang kapag nag Ingles ka mayroon ka nang kapangyarihaan? Hindi ba dapat dahil nasa Pilipinas tayo, mas makapangyarihan ang wikang Filipino? Pangalawa, hindi lamang ginagamit ang wika para sa komunikasyon. Ngunit ito ay isa lamang parte sa tinatawag nating “wika”; ang salitang “wika” ay nararapat lamang nating isa puso at isa isip sapagkat ito ay ang sarili nating kultura at sensibilidad. Pangatlo, hindi nasusukat ang halaga o kapangyarihan ng isang bansa sa kakayahan ng mga indibidwal nito kung papaano sila magsalita ng wikang Ingles, ngunit ito ay nasusukat sa pagmamahal at pagpapalagay importansya sa kanilang sariling wika.
Sa aking pagbabasa ng isinulat ni Ginoong Conrado, marami akong naramdaman. Ang unang una ay realisation, realisation na tama nga ang kaniyang mga binabanggit; na bakit nga ba tayo nagsasalita ng Ingles kung hindi pa natin nakikita ang importansya sa ating sariling wika. Bakit tayo magmamahal ng isang wikang hindi naman satin, at pinarating na sa puntong mas binibigyan natin ito halaga? Nahihiya ako dahil totoo ang sinabi ni Ginoong Talegon, an aming propesor sa wikang Filipino. Sinabi niya na mayroong diskriminasyon sa mga taong marunong mag Ingles at sa mga hindi marunong ng pangalawang lenggwahe na binaggit din ni Ginoong Conrado. Ngunit masisisi ko ba ang aking mga guro at aking mga magulang kung bakit hindi ko na master ang wikang Filipino? Hindi, dahil sa aking sarili inakala ko na kapag nagsalita ka ng Ingles ay mayroon ka nang kapangyarihan. Dahil sa sarili ko ang pagsasalita ng diretsong Ingles ay makapagbibigay sakin ng mataas na lugar sa lipunan. Kaya sa mga mambabasa at sa mga nakikinig, huwag nating kalimutan na ang wikang ang Ingles ay nararapat lamang na pumangalawa sa ating sariling wika.